ALGEMEEN NIEUWS- EN AD
VERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Wekelljkscb Omzicht
Het Slot Dymeck.
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
E. BOOM—BLIEK
33e Jaargang
Zaterdag 19 April 1924
Nummer 2921
Ingezonden Mededeeling.
„Oorlog aan den
Oorlog i"
BRESKENSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
franco per post f 1,40
A d v e r t e n t i ep r ij s v a n 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukkeruitgever
TNo.,02T BRESKENS p,°7*$,ro
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
Uit hoofde van het
Paaschfeest ver
schijnt a.s. Dinsdagavond ons
blad niet.
De Uitgever.
Van sprekers in onze Tweede
Kamer of andere volksvertegen
woordigingen, die lange dave
rende redevoeringen houden zon
der dat de aard van het behan
delde onderwerp het eischt of
er veel mee te maken heeft,
zegt men wel eens dat ze voor
de publieke tribune spreken. Dat
wil dus eigenlijk zeggen, dat ze
op opvallende wijze voor de pu
blieke tribune spreken. Want
spreken we feitelijk niet allemaal
min of meer voor de publieke
tribune Het ,wat zullen de
menschen er van zeggen zou
niet zoo'n beteekenis hebben,
wanneer het anders was. We
doen wel soms net, of het ons
niets schelen kan, keeren zelfs
wel onzen rug naar de publieke
tribune, maar op een onbeheerscht
oogenblik schiet een zijdeling-
sche spiedende blik naar de toe
schouwers, die opeen gepakt
staan. En er is misschien niets
wat we meer op prijs stellen
dan een applaus bij open doek.
Dat is niet enkel ijdelheid. We
hebben den steun, de instem
ming noodig, des te meer naar
mate we ons minder sterk ge
voelen.
Met de groote spelers op het
algemeene schouwtooneel der
wereld is het niet anders. En
dat verklaart wel voor een groot
deel de instemming waarmee de
rapporten der deskundigen, die
over het schadevergoedings-
vraagstuk advies hadden uit te
brengen, ontvangen zijn.
De drie groote spelers die de
hoofdrollen vervullenFrankrijk,
Duitschland en Engeland, keken
ook naar de publieke tribune,
daar de bevolking van heel de
wereld in angstige spanning te
wachten stond. Ze kenden de
het kistje, dat zij achter den
32.
door
ILZE DORE TANNER.
Hoe meer zij er over nadacht,
des te duidelijker werd het haar,
dat zij zóó en niet anders had
moeten handelen, en een zekere
rust kwam over haar. Zij kon
dadelijk beginnen, de kasten uit
te pakken, waarin al haar be
zittingen geborgen waren. De
kleeren, die haar grootmoeder
haar gegeven had, legde zij
zorgvuldig weer in de kastzij
nam alleen datgene mee, wat zij
zelf meegebracht had. Toen
telde zij haar geld na, het moest
voor de terugreis gebruikt wor
den.
En thans weg van Dymeck 1
Zij besloot, om zoo gauw het
donker zou zijn geworden, naar
den tuin te gaan en den tuinman
te vragen, haar koffer weg te
brengen.
Ziezoo, nu waren de kasten
opgeruimd. Henny ging naar de
commode, en opeens gingen
haar gedachten weer naar andere
richtingen I Daar stond immers
hoop en de verwachting der
saamgedrongen massa's en ze
wisten, dat iedere trek van mis
noegen en ontevredenheid hun
de sympathie der wereld kos
ten kon.
Voor Engeland was dit spel
ongetwijfeld het natuurlijkst en
het meest echt. Wat Engeland
wenscht en wil is ten naastenbij
in deze rapporten tot uit
drukking gekomen. Dat het niet
geheel kon, was te voorzien ge
weest. Het lange aarzelen met
publiceeren der rapporten was
niet anders dan het tot op het
laatst toe zoeken van den vorm,
die aller instemming kan krijgen.
Het rapport kon slecht een com
promis zijn tusschen de vele
wenschen en opvattingen, een
toegeven van allen om tot een
eenstemmig resultaat te komen.
Maar dit resultaat beantwoordde
toch in groote lijnen vooral aan
de Engelsche verwachtingen.
Daar was in de allereerste plaats
de verklaringen omtrent de
Roer bezetting.
De Roer mocht nietgenoemd
en de Roer-bezetting niet be
handeld worden. Dat was een
besliste voorwaarde voor de me
dewerking der Franschen in een
commissie. Maar waar de beta
lingskracht van Duitschland de
grondslag van elke zakelijke en
steekhoudende regeling der scha
devergoedingskwestie moest zijn,
was het niet mogelijk, dat de
commissies der deskundigen daar
den toestand waarin Duitschland
in de toekomst zou verkeeren,
niet mede in het geding brach
ten. Zij hebben het duidelijk ge-
noeg gedaan en hun uitspraak
daaromtrent Iaat geen twijfel.
Ze zeggen niets van de Roer
bezetting maar stellen alleen
vast^dat hun plan alleen uitvoer
baar is wanneer Duitschland fis-
ca'e en oeconomische eenheid
hersteld is en zijn oeconomische
werkzaamheid niet zal worden
gehinderd door eeniger vorm
van een controleerende organi
satie anders dan in hun plan
wordt voorzien.
De ontruiming van het Roer
gebied, althans de strikte ont
houding van de bezettingsover
lossen steen in het torenkamertje
gevonden had.
Zij tilde het deksel op en
greep het bovenopliggende groo
te geschrift, waarop zij den
naam van Wackerath gelezen
had. Het was erg vergeeld, en
onderaan vertoonde het een
rood wapenzegel, dat Henny
direct als dat der graven Dy
meck herkende. En daar stond
immers ook de naam van den
laatsten graaf Dymeck„Kas-
par graaf Dymeck op slot Dy
meck" in goed leesbare, ouder-
wetsche letters. Dat was immers
de naam van den overgroot
vader, van wien Eckart von
Wackerath haar verteld had.
Ineens beefde Henny van span
ning en opwinding, boven het
geschrift stond: Dit behoort bij
mijn testament". Met kloppend
hart las zij:
Slot Dymeck.
24 December 1855.
Ik gevoel mij op dezen dag
gedrongen, een begaan onrecht
weder goed te maken, Ik had,
omdat Jflrgen von Wackerath
mijn lievelingswensch, namelijk
mijn beide naaste bloedverwan
ten door een huwelijk verbonden
heid daar, zoowel als in het
Rijnland van elke bemoeienis
met het economische leven, is
dus de voorwaarde, waaronder
de deskundigen hun rapport
aanbieden. De instemming der
Duitschers is er voor een groot
deel mee verk'aart.
Maar de voorwaarde bewijst
tevens dat Poincaré en de Fran
schen voor de publieke tribune
spraken, toen zij hun tevreden
heid met de rapporten uitdruk
ten. Ze wisten, dat de eerste
indruk beslissend is en dat de
wereld niet zoo heel lang in ge
spannen oplettendheid vanaf de
tribune blijft toekijken. Zoodra
de uitslag bekend is, dat men
algemeen zijn instemming met
de rapporten heeft uitgesproken,
keert de massa zich af. Daarop
heeft Frankrijk gewacht. En nu
toeschouwers zijn heengegaan
of niet meer opletten komen de
restricties los.
De Echo de Paris formuleert
ze in een aantal voorwaarden,
die Frankrijk voor het aanvaar
den der rapporten zou stellen
en die het andere afdoende
waarborgen, een regeling van
de onderlinge schulden en de
belofte op een medewerking van
de andere geallieerden tot een
nieuwe Roer-bezetting ingeval
Duitschland zijn beloften niet
zou nakomen, zouden verze
keren.
Het kan Duitschland slechts
onrustig maken en afschrikken.
De Duitache regeering verkeert
in een andere positie dan de
twee overige medespelers. Zij
heelt geen vertegenwoordigers
gehad in de commissie en dus
indirect niet, althans nietofficieel,
aan de samenstelling der rap
porten meegewerkt.
Maar Duitschland heeft even
goed als de twee anderen de
beteekenis van het oogenblik en
ook naar de publieke tribune
gekeken, toen het goedkeurend
knikte bij het lezen der rappor
ten. Maar dat wil al evenmin
zeggen, dat het geen bezwaren
heeft. Een der allereerste zal
wel wezen, dat het totaal be
drag der Duitache schuld niet is
vastgesteld wat Frankrijk niet
te zien, weerstreefd had, mijn
neet in begrijpelijken toorn ont
erfd. Daar ik echter gedurende
de laatste jaren de redenen, die
mijn neef aanleiding gaven tot
de verbreking zijner verloving
met mijn nicht gravin Dymeck,
beter begrepen heb, bepaal ik
hierbij het volgende Slot Dy
meck met zijn landerijen komt
aan mijn neef Jürgen von Wac
kerath, onder voorwaarde, dat
bij de regeering de vereeniging
van namen en wapens officieel
wordt aangevraagd, het naburig
landgoed behoudt mijn nicht
gravin Klarissa Dymeck. Voor
het geval, dat gravin Klarissa
Dymeck ongehuwd komt te
ovei lijden, valt ook deze bezit
ting aan Jürgen von Wackerath
of aan zijn wettelijke erfgenamen
ten deel.
Kaspar graaf Dymeck.
Als getuige
Notaris Bachmüller.
Henny beefde van aandoening,
de heele kamer scheen om haar
rond te draaien, zij zonk half
bezwijmd in den diepen leuning
stoel, niet in staat, ook maar even
helder na te denken.
Zij sloot een oogenblik haar
oogen. Zou dat dan wer
kelijk mogelijk zijn Volgens
wilde en een tweede, dat ook
niet het maximum bepaald is
van het bedrag, dat Duitschland
na 1929 jaarlijks te betalen zal
hebben. Want de bedoeling is,
dat het eerste jaar een milliard
betaald zal worden, het tweede
122 millioen, het derde 1400
millioen, het vierde 2 milliard,
en het vijfde 2'/j milliard.
Na dat 5de jaar zal het te be
talen bedrag 2'/2 milliard bedra
gen, vermeei derd met een ton,
die van Duitschland's welvaart
zal afhangen.
Het groote Duitsche bezwaar
der onzekerheid, dat het Duit
sche oeconomische leven verlamt
en het Duitsche crediet wankel
maakt, blijft dat zoowel ten
opzichte van het totaalbedrag
als van de jaarlijksche termijnen
na de eerste 5 jaar. Maar wel
licht kunnen de onderhandelin
gen daaraan nog tegemoet ko
men. De commissie van herstel
heeft het rapport aanvaard en
eischt van Duitschland de ver
klaring dat het dit ook doet.
Maar dit kan alleen een voor
waarde in beginsel beteekenen.
Het rapport is slechts een
advies en de preci'se regeling
zal nog door de betrokken
regeeringen na velerlei bespre
kingen moeten vastgesteld wor
den. Want ook de Franschen
hebben nog andere bezwaren
dan ten opzichte van de Roer
bezetting alleen.
Zoo omtrent het beheer der
Duitsche spoorwegen, die te
zamen met een hypotheek op de
Duitsche nijverheid, belastingen
op spoorwegtransporten en de
algemeene rijksbegrooting de
vergoeding zullen moeten op
brengen.
Maar al is de zaak dan ook
nog allerminst in orde en al is
de algemeene instemming niet
in alle deelen een uiting van te
vredenheid, ook die voorwaar
delijke instemming met een
reëel plan dat uitvoerbaar lijkt,
is een stap van zoo bizondere
beteekenis, dat het geen wonder
is wanneer de toeschouwers op
de publieke tribune zich hebben
afgewend.
We zijn op den goeden weg.
dit geschrift was tante Klarissa
de onrechtmatige eigenares van
Dymeck, en de Wackerath's, die
sedert tientallen van jaren moei
zaam werkten voor de karige
vruchten van hun klein stukje
grond, waren de rechtmatige
eigenaars van deze rijke bezit-
ting.
Dan was het dus toch waar,
wat Eckart von Wackerath haar
vertelde, dat graaf Dymeck zich
voor zijn dood nog met zijn neef
verzoend had.
Maar hoe was het mogelijk,
dat zulk een gewichtig notarieel
geschrift zonder meer verdwenen
was, toen graaf Dymeck stierf
Had de haat de voormalige ver
loofde van Jürgen von Wacke
rath zoo ver gevoerd, dat zij dit
geschrift eenvoudig had laten
verdwijnen En ineens werd het
Henny duidelijkDus daarom
werd haar oud-tante telkens
weer naar de torenkamer ge
dreven, in welker muur het fa
tale papier rustte, goed ver
borgen. |Door het achter
houden van deze gewichtige
documenten had zij zich op haar
vroegeren verloofde trachten te
wreken,
Waarom echter had de gravin
het papier niet eenvoudig ver
nietigd
Wie zenuwachtig is,
onrustig en overspannen, en een
kalm, gezond mensch wil wor
den, gebruike eenigen tijd de
kalmeerende en zenuwsterkende
Mijnhardt's Zenuwtabletten.
Koker JS ct. Bij apoth. en drog.
En de Times stelt met een al
de tweede kwestie die der
veiligheid aan de otde.
Zachtjes aan maar 1 Men moet
geen „hei" roepen, voor men
over de brug is. En een al te
groot optimisme ter wille van
de publieke tribune kan gevaar
lijk worden.
Het Internationaal Verbond
van Vakvereenigingen publiceert
een manifest aan de arbeiders
aller landen
Weldra zal den dag aanbre
ken, waarop de menschheid mat
ontzetting terugdenkt aan dien
vreeselijkcn Augustusdag waarop
nu tien jaar geleden, het eerste
kanongebulder een tijdperk in
luidde van gruwelijken menschen-
moord.
Vier jaren hing een sombere
onheilswolk over een in bloed
en tranen gedrenkte aarde. Vier
jaren lang, keer op keer spron
gen de ontzinde volkeren in
doffe razernij elkander naar de
keel, als een troep wilde dieren.
Duizenden jonge mannen, fiere
dragers van de toekomst, be
drogen door een door machts
waanzin aangegrepen kapitalis
tenbende, offerden zich voor de
leugen, dat zij streden voor de
democratie en de eindelijke be
vrijding der menschheid van
den oorlogsgruwel.
Toen kwam de vrede, die
geen vrede was. Een vrede, die
een ruw einde maakte aan de
Henny wist voorloopig geen
antwoord op deze vraag te
vinden.
Bijna machinaal vouwde zij
het geschrift toe en greep naar
den bovensten brief, die in het
kistje lag. Het was een brief
op sterk vergeeld papier ge
schreven
Potsdam, 2 Juni 1850.
Waarde Oom Kaspar 1
Ik weet, dat hetgeen ik u
thans ga mededeelen, u leed zal
veroorzaken. Ik bezorg u heel
ongaarne verdriet, weerstreef
slechts noode uw hartewensch,
maar ik kan niet anders. Ik kan
mijn leven, dat misschien nog
zoo lang is, niet aan dat van
een vrouw ketenen, van wie ik
nooit zal kunnen houden. Toen
ik mij, volgens uw wensch, met
Klarissa verloofde, schoon ik niet'
van haar hield, meende ik, dat
ik mettertijd, en met een beetje
goeden wil, toch wel wat war
mere gevoelens voor haar zou
opvatten, lk heb het eerlijk
geprobeerd, maar nu zie ik in,
dat het onmogelijk is.
Niet alleen dat wij geheel
verschillende karakters bezitten,
dat onze neigingen zoo zeer
uiteenloopen, daar zou nog wel
overeen te komen zijn, maar ik
kan niet naast een vrouw leven,
die innerlijk zóó koud is, zóó
egoïstisch en zóó hoogmoedig als
Klarissa.
(Wordt vervolgd.)
