ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Hl Honig's
w Maizena
Wekelijfcsch Overzicht.
Het Slot Dymeck.
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
33e Jaargang
Zaterdag 15 Maart 1924
Nummer 2911
Ingezonden Mededeeling
BRESKENSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
franco per post f 1,40
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
TNo.,2>in breskens
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
De wereldoorlog heeft ons al
heel wat gekost, geld en bloed
en vertrouwen en een beetje van
dat idealistisch geloof aan recht
vaardigheid en toekomstige broe
derschap van alle volken, dat
ondanks altijd nog ergens in 'n
verborgen hoekje van ons hart
sluimeren bleef. Maar we zijn
er ook het oude Europa be
halve dan zijn twisten en vijand
schappen, mee kwijt geraakt.
Niet alleen is de Donau-mo-
narchie vrijwel spoorloos ver
loren geraakt in de ontzettende
warreling der gebeurtenissen.
Maar ook Rusland is het oude
Rusland niet meer. Duitschland,
Duitschland niet; zelfs Frank
rijk, Frankrijk en Italië niet het
Italië van voorheen. Polen is
herleefd en Zuid-Slavie en Roe
menie en Griekenland zijn een
beetje wanstaltig uitgegroeid tot
miniatuur groot mogendheden.
Nieuwe staten en nieuwe volken
zijn op bevel der Parijsche vre
desconferentie opgestaan en heb
ben kris en kras door Europa
nieuwe grenzen getrokken. Wij
Hollanders hadden er bijna ons
deel van gekregen en Zuid-Lim
burg en Zeeuwsch-Vlaanderen
er bij ingeboet. Dank zij Wil
son's steun is het gebleven bij
onze bereidwilligheid tot her
ziening der tractaten van 1839
en tot het graven van enkele
kanalen ten behoeve van Belgie,
dwars door ons grondgebied. En
Belgie heeft zich met Eupen en
Malmedy moeten contenteeren.
Maar van harte ging dat aan
vankelijk niet. En er zijn nog
altijd Belgen, die van het on-
bevrijde Limburg spreken. Een
van hen is of althans Paul Hy-
mans, die afgevaardigde van
Belgie bij den Volkenbond was
en thans de nieuwe minister vao
buitenlandsche zaken. Aanvan
kelijk was hij een van de hef
tigste annexionisten, die de Bel
gische overwinning wilden ge
bruiken om schutdelooze naburen
te begappen. Door de Vlamin
22.
DOOR
ILZE DORE TANNER.
De herfstwind speelde met
Henny's blonde haren, deed de
toppen der dennen buigen en
deed het stof op den landweg
hoog opdwarrelen, maar zij be
merkten daar niets van, voor
hen leek het een dag vol zonne
schijn.
Toen Henny eindelijk ver
schrikt haar horloge te voor
schijn haalde en zich gereed
maakte naar huis terug te keeren,
hield Eckart een oogenblik haar
kleine handje stevig tusschen
zijn beide groote werkhanden.
,En zult ge nu eens gauw
hier weer komen, beste nicht
vroeg hij aarzelend en zijn open
hartig, mannelijk gelaat werd
donkerrood.
Ook Henny werd verlegen.
(Ik weet het niet misschien
als ik er zekei van ben, dat
tante en juffrouw Schröth mij
niet kunnen ontdekken".
„En als u ooit eens raad of
hulp noodig hebt, vergeet u dan
den Olmenhof niet", zeide hij,
gen is hen dat altijd kwalijk ge
nomen vanaf het oogenblik, dat
bij hen de rustige bezinning was
teruggekeerd. Want, laten we
er maar geen doekjes omwinden,
in den beginne vlasten ook deze
Vlaamiche broeders, de activis
ten uitgezonderd, om een flink
brok van den Nederlandschen
tafel. Hyman's fout was echter,
dat hij wat later tot bezinning
kwam of wellicht heelemaal nooit
goed. En juist omdat de Vla
mingen zich zelf aanvankelijk
ook een heel klein beetje ver
gist hadden, kunnen ze Hymans
het volharden bij deze vergis
sing maar niet vergeven. Ze
hadden trouwens nog andere
grieven tegen hem. Maar het
waren juist grieven, die hem ter
hoogste plaatse en bij koning
Albert zelf persona grata maak
ten.
En het schijnt wel, dat hij
aan de stem van die zijde ten
slotte zijn ministerschap te dan
ken heeft. Poincarè zal er zich
over in de handen wrijven. Hij
had zoo'n hartversterking wel
noodig. Het gaat slecht met de
franc, voortdurend slechter. En
dat wordt voor Frankrijk een
bedenkelijk geval. Want ofschoon
de Commissie van Deskundigen
haar rapporten nog niet hebben
uitgebracht, zooveel weet men
toch wel van de conclusie, waartoe
ze gekomen zijn, dat ze Duitsch
land voorloopig tot 't betalen van
eenige schadevergoeding niet
capabel achten. Maar, waar zal
Frankrijk dan de milliarden van
daan halen, die het zoo drin
gend noodig heeft.
De wereld maakt er zich be
zorgd over en verliest het ver
trouwen in Frankrijk en de franc.
En Poincaré maakt er zich be
zorgd over enverliest het
vertrouwen ook. Neen, niet in
Frankrijk, maar in Frankrijk's
en de eigen almacht. Zijn toe-
geefelijke houding tegenover En-
land's nieuwe regeering is er het
gevolg van. En veel anders dan
in de houding zit het hem nog
niet. Uit de briefwisseling tus
schen Poincaré en Mac Donald,
die onlangs openbaar gemaakt
is, blijkt, dat de Fransche mi
nister zijn plannen en bedoe
lingen nog niet loslaat, maar dat
hij niettemin ernstig en harte
lijker verhouding en inniger sa
menwerking tot Engeland zoekt.
Zal het een met het andere te
combineeren zijn? ,De Engel-
•chen hebben tot nu toe nooit
begrepen of niet willen begrij
pen, dat Duitschland voor alles,
tot onmacht moet worden ge
doemd", schreef de Indépen-
dance Beige onlangs. Zal Mac
Donald het wel willen begrij
pen Het is waarschijnlijk. Want
hier zit hem het verschil tus
schen Engeland en Frankrijk,
dat Frankrijk die onmacht wel,
Engeland haar niet noodig heeft.
Poincaré weet dat wel. En wan
neer hij niettemin Engelands
medewerking zoekt, dan bewijst
dat dat hij niet meer zoo on
voorwaardelijk in Frankrijk's
macht gelooft, om met eigen
krachten die onmacht wel tot
stand te kunnen brengen, meer
nog, dat hij 't gevaar van een
al te scherpe Fransch-Engelsche
tegenstelling begint in te zien.
Men zegt, dat Mussolini zijn
verstrekkende plannen in de
Middellandshe Zee en het nabije
Oosten door Engeland's mari
tieme oppermacht bedreigt acht-
tend, Frankrijk een nauwere
aaneensluiting heeft voorgesteld
en dat hij, toen Poincaré daarop
wegens de gestelde voorwaar
den niet inging, bedenkelijk met
Italie's tegenwerking heeft ge
dreigd en dat dit dreigement
vooral de Fransche regeering
tot meerdere tegemoetkomend
heid tegenover Engeland zou
hebben bewogen. Onmogelijk is
het zeker niet dat Mussolini's
gevaarlijke eerzucht de FTan-
schen een beetje verschrikt heeft.
In de Middellandsche Zee zijn
Frankrijk en Italië natuurlijk
tegenstanders. En Mussolini's
aansluiting bij Spanje was zeker
wel in de eerste plaats tegen
Frankrijk's dreigende overheer-
sching gericht. Maar de bedrei
ging van de franc eu Frank-
rijks verzwakkende positie, had
dit Italiaansche dreigement over
bodig gemaakt. De leuze Duisch-
land en Engeland tegelijkertijd
tot vijand of ook maar tot te
genstander te hebben, kon F rank
rijk zich nooit permitteeren.
Poincaré is verstandig genoeg
om dat in te zien. De Parijsche
indeeling van Europa moge ons
werelddeel een wat ander aan
zien gegeven hebben, de Duitsch-
sprekende bevolking blijft toch
altijd met haar 85 millioen de
sterkere tegenover de nog geen
45 millioen Franschen. En al
kunnen de nieuw gevormde Sla
vische Staten in Midden Europa
Frankrijk een grooten steun ge
ven, die staten missen door hun
eigenaardige samenstelling te
veel van de innerlijke kracht,
die ook tegen de geweldigste
schokken bestand maakt. Maar
vooral ook de houding dier Sta
ten zal op den duur onvermij
delijk grootendeels door Rus-
land's toekomstige houding be
paald worden. Die houding is
trouwens de groote onbekende,
die alle politieke machtsbere
keningen voor de toekomst on
zeker maakt.
Er zijn nog meer van die
toestanden. Turkeije heeft blijk
baar een totale vernieuwing on
dergaan. Zal het ook een nieuwe
levenskracht ontwikkelen, groot
genoeg om het van beteekenis
te maken voor de machtsver
houdingen in Europa Blijkbaar
streeft het naar moderniseering
in West-Europeeschen trant. Niet
tevreden met afzetting van den
Sultan als vorst, heeft het nu
ook den Chalief, het geestelijk
hoofd van de Islamietische we
reld, die de Sultan was, buiten
de Turksche deur gezet. Welke
invloed daarvan op die wereld
zal uitgaan, moet nog blijken.
De eenheid lijkt er mee gesple
ten. En het gezag, dat Turkije
in de rest der Mohamedaanscht
wereld had, moet het er groo
tendeels door inboeten. Hoopt
het wellicht de daardoor ver
speelde macht meer dan ver
goed te krijgen, door de inner
lijke kracht die het van de ver
nieuwing sn hervoimingen ver
wacht De oplossing van 't Turk
hij de partner van de gravin bij
het schaakspel, terwijl Henny en
graaf Roleneck samen gezellig
keuvelden.
En dit keuveluurtje viel haar
nooit lang, want graaf Roleneck
stelde niet alleen belang in de
jacht en den landbouw, hij had
ook verre reizen gemaakt en
zeer veel gezien. Nu en dan
bracht hij voor Henny een nieuw
boek mee en dan spraken zij
samen over den inhoud en de
graaf verheugde zich over Hen
ny's onverdorven smaak en haar
fijn gevoel.
In den laatsten tijd had hij
haar meerdere malen bewogen,
hem wat meer van haar ouders
en broers en zusters te vertellen
en toen zij eens toevallig ter
sprake bracht, dat de beide
oudste broers juist de meeste
roeping voor een betrekking
gevoelden, die een zeer dure
opleiding vereischte, had graaf
Roleneck geantwoord
,Wel, dat zal nu toch binnen
kort wel allemaal mogelijk zijn",
Henny had hem daarop zeer
verbaasd aangekeken en hij was
wat verlegen geworden.
Toen Henny daarna boven
alleen in haar kamer was, dacht
ze nog eens over die woorden
na. Dut ook graaf Roleneck,
kan men niet te nauwkeurig
zijn in het kiezen van de voe
ding. Honig's Maizena is zuiver,
voedzaam en licht verteerbaar.
Het is daarom voor kinderen
een uitnemend voedingsmiddel.
Vraagt echtar uitsluitend
Let op de sluitzegels als
kenmerk van echtheid.
I
sche rijk, waarop de Entente
Staten als resultaat van den
grooten oorlog gehoopt hadden,
is mislukt. Slechts de Arabische
brokken zijn er afgescheurd,
maar zwakker is het rijk er
waarschijnlijk niet door gewor
den. Deze nieuwe daad is echter
zeker meer dan waarop de En
tente durfde hoopen. Den Duit-
echen keizer en den Oostenrijk-
schen had ze verjaagd en het
zelf klaargespeeld. Maar den
Turkschen Sultan had ze maar
toegelaten.
Daarmee hadden de Turken,
als de Russen met hun keizer,
het zelf klaargespeeld. De af
zetting van den Chalief lijkt
daarvan slechts de consequentie.
En zoo heeft ook de Mohame-
daansche wereld haar groote
offer aan den oorlog gebracht.
die een oude vriend van tante
Klarissa was en wellicht haar
vertrouwde, nam aan, dat zij
haar erfgename moest zijn dan
moest het toch wel waar zijn.
En zij voelde iets als gewetens
wroeging bij de gedachte, dat
zij eigenlijk maar zoo heel weinig
voor tante Klarissa kon doen, en
dat ze zelfs aan haar strikste
bevel ongehoorzaam wasgeweest.
Het wae veertien dagen na
Henny's samenkomst met Eckart
von Wackerath. Zij had den
tuinman bij het plukken van de
laatste appels geholpen en liep
nog eens door de paden van 't
park. Zij dacht eraan of zij het
wel gauw weer eens zou kunnen
wagen, naar het boschje te gaan.
Plotsseling hoorde zij achter
zich haastige schreden en om
kijkend, bemerkte zij den ouden
Koenraad.
,De freule moet direct bij
mevrouw de gravin komen",
berichtte hij.
Henny schrok. Nog nooit had
haar tante haar om dezen tijd
laten roepen wat zou er
gebeurd zijn Of zou zij soms
op de een of andere manier
gehoord had dat zij met een van
de Wackerath's gesproken had
(Wordt vervolgd,)
plotseling heel ernstig en liet
toen haar hand na een korten
druk los.
„Neen, dat zal ik zeker niet
vergeten ik dank u", zij
knikte hem nogmaals vriendelijk
toe en liep daarop snel, zonder
een enkelen keer om te zien, in
de richting van het slot.
Onderweg schoot haar te bin
nen, dat zij hem ook wel van
het geheimzinnige licht in de
torenkamer had kunnen vertellen
en zij nam zich voor het bij de
eerstvolgende gelegenheid te
doen. Thans had zij het sedert
weken niet gezien en haar na
sporingen betreffende een ge
heime bergplaats van gestolen
voorwerpen waren vruchteloos
geweest.
Graaf Roleneck was in den
laatsten tijd vaker dan gewoon
lijk als gast op Dymeck gekomen
en Henny had geleerd, zich over
zijn bezoeken te verheugen.
Zij had geweldig het land
aan de uren na het diner, die
zij alleen bij tante Klarissa moest
zitten, want het voorlezen van
de courant van het begin tot 't
einde, de advertentiün inbegre
pen, verveelde haar buiten
gewoon en als zij met het voor
lezen gereed was, viel het haar
zeer moeilijk, behoorlijke stof
voor een gesprek te vinden en
meestendeels scheen het haar
toe, alsof tante Klarissa in het
geheel niet naar haar luisterde.
Als de gravin goed geluimd was,
dan vertelde zij dikwijls zelf uit
den tijd, toen zij nog jong was,
van de leesten aan het hof, die
zij had meegemaakt van de
rumoerige oorlogstijden, van haar
reizen in de postkoets en dat
alles interesseerde Henny in
hooge mate, alleen al, omdat
zij er dan telkens weer aan moest
denken, dat Eckart von Wacke
rath's grootvader eenmaal de
verlooide van tante was geweest.
Nooit maakte de gravin ook
maar met een enkel woord ge
wag van deze verbintenis.
De avonden echter, waarop
tante Klarissa in een goed hu
meur en spraakzaam was, be
hoorden helaas tot de zeldzaam
heden, meestal was zij stilzwij
gend en voor geen vriendelijk
woord vatbaar.
Als graaf Roleneck er evenwel
was, dan speelde hij een partijtje
schaak met gravin Dymeck, of
zij speelden samen met hun
drieén een spelletje whist, want
Henny was door den graaf in
de geheimen van dit spel in
gewijd. Als de opperhoutvester
er dan ook nog was, dan was