ALGEMEEN NIEUWS- EN AD
VERTENTIEBLAD VO
OR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Wekelijkse!) Omzicht.
gsreaüü8T0K,
Harten Vrouw.
De Malaise.
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
franco per post f 1,40
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
TNo.,02in breskens p;78$4r0
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
33e Jaargang
Zaterdag 20 October 1923
Nummer 2870
We meenen wel een», dat we
aan het recht van den sterkste
ontgroeid zijn. Het is meer schijn
dan werkelijkheid. We 'praten
meer over recht en redelijkheid,
denken aan internationale recht
spraak en arbitrage en hebben
den Volkenbond. Maar als het
er op aankomt, dat wil zeggen
op ons eigen belang en ons eigen
recht dan doen we nog net als
de menschen voor tweeduizend
en meer jaren. Wat beteekent,
dat we doen, waartoe we de
macht heben. En dat drukt zoo
wel op het nationale als op het
internationale leven zijn stempel.
Op het laatste natuurlijk in ster
kere mate. Binnen de lands
grenzen hebben we een macht
weten te scheppen, die het recht
van den sterkste nog wel niet
op zij heeft weten te dringen,
maar althans de uitoefening van
dat recht binnen zekere perken
moet behouden In het interna
tionale leven zijn we nog zoover
niet. We doen soms wel alsof,
maar we weten heel goed, dat
hier de wensch de vader der
gedachte is. In werkelijkheid
worden de internationale ver
houdingen en gedragingen nog
door de macht van het geweld
bepaald. En we staan eigenlijk
zelf eenbeetje verwonderd, wan
neer we zien, hoe Italië zich
werkelijk door de publieke opinie
der wereld laat bepraten den
pas opgerichten Volkenbond niet
onbeschofter voor het hooft te
stooten en het kleine Grieken
land wat minder erg te moles-
teeren dan het aanvankelijk van
plan bleek. Onze vreugde over
dat resultaat is zelfs zoo groot,
dat we er niet meer aan denken
Italië aan de gemaakte afspraak
te willen houden, maar het zon
der de uitspraak van het Inter
nationale Hof van Justitie graag
de Grieksche millioenen cadeau
geven, blij dat het zaakje nog
zoo goed afloopt. En we glim-
lachee zoo'n beetje wanneer
Griekenland de 9 millioenen
DOOR
HELLMUTH MIELKE.
UIT HET DUITSCH VERTAALD.
(Nadruk verboden).
30.
Uit zijn humeur door die voort
durende indringerigheid, wilde
hij de mand wegduwen, toen
een hem bekende stem op kla-
genden toon zei:
„Mijnheer, een paar lucifers
alstublieft
Het leelijke gezicht van Jules
met de spleetoogjes en de stompe
neus, dook achter de mand op.
Zonder twijfel had hij in Alsen
den vreemdeling herkend, die
hem 's morgens de ongekende
weelde van een ontbijt had be
zorgd.
,Ah, kijk eens aan, Jules I"
riep Alsen zeer verrast, ,dat is
dus je avondberoep. Hoe gaat
het toch met je vader De
jongen is namelijk de zoon van
den zieken klerk, over wien wij
al spraken", merkte hij ter op
heldering tot Frémoire op.
Deze nam den knaap met een
snellen blik van top tot teen op.
In een ondeelbaar oogenblik had
voor zijn Klein Aziatische vluch
telingen negeert, die Italië het
als troostprijs wilde toestoppen.
Zoo doe je nu eenmaal niet te
genover groote heeren.
Er is nu weer zoo'n geval
met een grooten heer en met
een veel grooteren nog wel dan
Italië met een, die in Europa
op 't oogenblik zoo wat voor
opperbaas speelt. De Volken
bond komt er niet bij te pas
en het Internationale Hof van
Justitie ook niet. En er vallen
geen kanonschoten bij er dreigt
geen oorlogsverklaring. Maar
overigens is het wel zoo iets,
waarvan de grooten het recht
van de macht demonstreeren en
kleinen het ijdele van het ge
praat over arbitrage en recht
spraak en recht ondervinden.
Want Zwitserland heeft op
dat recht en die rechtspraak en
op het Haagsche Hof een be
roep gedaan. Sinds de vrede
van Versailles heeft het een
moeite met Frankrijk over de
douanegrens rondom Genève.
Het verdrag van Weenen van
1815 had zekere districten om
Genève heen aan Frankrijk toe
bedeeld, maar bepaalde, dat
buiten de Fransche douane-grens
zouden blijven en vrije handel
met Zwitserland hebben, wat
vooral voor Genève en omge
ving van veel beteekenis was. Het
vredesverdag van Versailles had
echter de noodzakelijkheid van
wijziging van dezen toestand
uitgesproken en feitelijk den
toestand opgeheven, maar de
nieuwe regeling aan de twee
betrokkenen overgelaten. En in
1921 stemden de Zwitsersche
onderhandelaars toe in afschaf
fing der vrije zone en gelijk
stelling van de douanegrens met
de politieke grens. Maar een
voksreferendum in Zwitserland
sprak zich tegen deze overeen
komst uit. En nadat de Zwitser
sche regeering daarop de rati
ficatie geweigerd had, heeft nu
Frankrijk, zonder zich om het
verzet van Zwitserland te be
kommeren, toch de nieuwe dou
anegrens naar de politieke grens
verlegd.
hij zich een oordeel over Jules
gevormd.
,Ja, je arme vader I" zei hij
langzaam en tot Alsen's groote
verrassing legde de detective
een gevoelvol medelijden in zijn
woorden, terwijl zijn handen in
de mand rondwoelden en hij
toch zijn oogen niet van Jules
afwendde. ,Wat kost dit doosje,
vrindje Vijf centimes Duur,
erg duur. Voor een buurman
kon je wel wat goedkooper we
zen. Ik heb al heel wat goeds
voor je vader gedaan. Gaat het
vandaag wat beter met hem
Jules staarde den detective
zonder te begrijpen aan. Hij
begreep er geen woord van, wat
deze allemaal gezegd had.
„Ik wil hopen, dat het beter
met hem gaat", ging Frémoire
op denzelfden, gevoelvollen toon
voort, die klonk, alsof er een
diaken in hem schuilde, ,maar
heusch, hij moet wat geduld
hebben. Kijk, vriend, dezen heer
hier, die een rijk man is, heb ik
heel veel van de ziekte van je
armen vader verteld. Wij willen
hem Zondagmorgen een bezoek
brengen en hem een kleine on
dersteuning laten toekomen. Hier
heb je twintig centimes, m'n
jongen".
„Hier" Alsen gal hem lachend
Op zichzelf is dit natuurlijk
geen gebeurtenis van wereld-
beteekenis. Het gaat hier om
een betrekkelijk kleine strooks
gronde. En een oplossing moet
toch ten slotte gevonden wor
den. Maar Frankrijk's eigen
machtige daad en volstrekte ne
gatie van Zwitserland's ver-
toogen en verzoeken demon
streert wel weer op duidelijke
wijze de minachting voor de
kleine staten en hun rechten en
het geloof aan het recht van
de macht. Had Frankrijk tegen
over Engeland of Italië gestaan
het zou zich wel twee neen
twintigmaal bedacht hebben
voor het door zoo'n onhebbe
lijkheid en massale eigenmach
tigheid de wederpartij voor het
hoofd stootte.
Maar tegenover Zwitserland,
dat zich wel erg beleedigd acht,
maar niet met eert sabel laat
rinkelen, kan het geen kwaad.
Frankrijk weet, dat het de sterk
8te is en dat het recht van den
sterkste altijd zegeviert.
Wij hebben dit al zoo dikwijls
en tijdens den oorlog op zoo'n
overduidelijke wijze ervaren, dat
we gewoon gaan vinden en soms
zelfs de overheersching van den
sterkere maar wenschen, wanneer
de zaken scheef gaan loopen.
In Duitschland gaan ze het nu
op die manier probeeren. Na
Italië, Spanje er_ Griekenland
krijgt nu ook Duitschland zijn
direktorium tengevolge van de
buitengewone volmachtswet, die
het kabinet-Stresemann door de
goedkeuring der machtigingswet
eindelijk heeft gekregen, ondanks
het verzet, dat zich daartegen
van den kant der partijen, die
haar plannen door deze dictoriale
macht bedreigd zagen, de Duitsch
nationalen en de communisten
richtte. Het schijnt tijd te wor
den. De bloedige onlusten in
Rijn- en Roerstreek en de hou
ding zoowel van de Beiersche
als van de Saksische regeeiing
bedreigen op bedenkelijke wijze
de eenheid van het Rijk. De
Beieren schijnen zelfs van plan
zich rechtstreeks tegen de beve
len der rijksregeering te verzet-
een francstuk het zal een
kleine troost voor je wezen,
want Maandag kun je wel op
een flink pak slaag rekenen.
Mijnheer Pichet is erg boos op je.
,Wel, wel, boos op mijn bra
ven Jules, die voor zijn vader
lucifers verkoopt?" vroeg Fré
moire, en in den toon waarop
hij sprak klonk thans opeens een
werkelijke belangstelling. „Wat
heb je dan nu weer gedaan,
m'n jongen
De stompzinnige knaap was
rood geworden. Hij zag den een,
dan weer den ander aan. De
heeren schenen het goed met
hem te meenen.
„Ik heb dien dommen brief
heelemaal vergeten. O, mijn
heer", zei hij zich tot Alsen
wendende, ik kan hem immers
ook morgen nog wel bezorgen.
„Mijnheer Pichet heeft Jules
bij mijn komst een brief te be
zorgen gegeven", verduidelijkte
Alsen voor den detective, en de
kleine Jules heeft dat heele brief
je vergeten. In plaats van den
brief te bezorgen, heeft hij, naar
het schijnt, weer ergens rond
gezworven".
„Een brief? riep Frémoire
met gemaakte opwinding. Den
heelen dag heb ik op een brief
van mijnheer Pichet gewacht.
ten, waar ze van het ontslag
van den opperbevelhebber der
rijksweer in Beieren, generaal
von Lorsonder die de bevelen
vnn den minister van oorlog niet
wilde opvolgen niet willen hoo-
ren. Zal het kabinet Stresemann
zijn nieuwe macht tegen dit
verzet in werking durven stellen?
Het kan in Saksen een bond
genoot hebben, maar een bond
genoot, die gevaarlijk kan wor
den. En uit het Rijnland maant
het separatisme, dat door de
ellende nieuwe aanhangers toe
gevoerd krijgt, om den boog
niet te strak te spannen. Maar
laat men Beieren begaan, dan
gaat ook Saksen zijn gang met
zijn verzet tegen de bevelen tot
ontbinding der proletarische
honderdschappen, die de repu
bliek moeten verdedigen tegen
het drijven der monarchisten
En beteekent dit al niet het
begin der ontbinding van de
rijkseenheid.
Poincaré ligt op de loer. Hij
wil met de Duitsche regeering
niet over het herstel aan de Roer
onderhandelen wel met plaat
selijke overheidspersonen. Is het
wonder, waar de seperatieven
zelfs vrij reizen krijgen voor
hun betoogingen Duitschland's
eenige kans schijnt nog de be
zinning van Engeland, waar nu
de rijksconfèrentie van ministers
uit de zelf besturende gewesten
en afjgevaardigden uit lndië te
zamen met de rijksregeering de
politiek van het rijk zullen be
palen. Er is een sterke stroo
ming voor beslister ingrijpen
van Engeland in de internatio
nale aangelegenheden en Frank
rijk's houding aan de Roer.
Maar tegenover deze gioep,
die in generaal Smuts haar
voornaamste vertegenwoordiger
heeft, staat een andere, dien
door vastere samenvoeging van
de deelen van het Britsche rijk
en onderlinge bevoorrechting
dit rijk meer afhankelijk wil
maken van den toestand in de
roes der wereld en in verband
daarmee een geringe bemoeienis
van Engeland met de Europeesche
moeilijkheden bepleit. Wie zal
Jou deugniet, jou bengel 1 Wat
heb je met den brief gedaan
Oogenblikkelijk geef je hemhier.
„De brief is niet voor u 1"
beweerde Jules geheel en al
onthutst.
„Laat eens zien 1 Ik kan het
niet gelooven. Mijnheer Pichet
had mij toch zoo stellig beloofd,
mij vandaag op die kwestie te
antwoorden. Je wilt zeker uit
vluchten zoeken, vrindje 1"
Jules had zijn mand op tafel
gezet en stak zijn hand in zijn
kapotte zak.
„Daar" zei hij grijnzend, ter
wijl hij een brief te voorschijn
haalde, als de brief voor een
vrouw is, hos kan hij dan voor
u wezen
Met een snellen greep had
Frémoire hem den brief uit de
hand gerukt. Na een blik op
het adres te hebben geworpen,
stak hij hem bij zich.
„Neen, de brief is niet voor
mij bestemd", zei hij rustig, maar
ik kom morgen bij die dame en
zal hem haar zelf overhandigen.
Dat is veiliger. Heb maar geen
zorg Jules, ik zal mijnheer Pichet
wel inlichten".
Jules bleef verbluft en wat
besluiteloos staan.
„Kan ik daarop vertrouwen
vroeg hij trouwhartig.
het winnen Engeland's belang
is wel nimmer geheel af te schei
den van het belang der wereld.
En het is toch alleen hierom,
dat Engeland zich Europa's be
lang zal aantrekken, niet waar?
We weten nu eindelijk toch wel,
waarom het ten slotte gaat. En,
teleurgesteld zeker, maar vast
besloten bergen we de praatjes
over recht en vrede en inter
nationale rechtspraak in den
ruimen hoek onzer verloren
illusie.
Van meer dan één zijde wordt
in de laatste maanden gewezen
op den als gevolg van den we
reldoorlog ongunstigen algemee-
nen toestand. Somber zijn de
zoowel oflicieele als niet ofiici-
eele berichten omtrent de voor
uitzichten in binnen- als buiten
land. Handel en industrie zijn
ernstig getroffenhet financie
wezen is ontwrichtstaatsbud
getten zijn bijna niet meer slui
tend te maken. De belasting-
schroef is tot het uiterste aan
gedraaid werkgever en werk
nemer strijden den strijd om het
bestaan als nooit te voren. En nog
steeds verheldert zich de eco
nomische hemel niet, droef grauw
is de lucht, waarvan de zon wel
voor goed verdwenen lijkt.
Ook de binnengekomen en
inmiddels gepubliceerde cijfers
betreflende den stand der indu
strie over het 2e kwartaal van
dit jaar bewijzen maar al te
zeer, dat de economische de
pressie nog lang niet tot staan
is gekomen en dat voor handel
en industrie nog moeilijke tijden
te wachten zijn.
Verwondering kan dit niet
baren. Bij de eigenaardige, wij
mogen wel spreken van onzekere
internationale verhoudingen ligt
het voor de hand, dat net een
maal verbroken economische
evenwicht niet zoo spoedig her
steld zal zijn. Men behoeft heusch
nog geen pessimist te zijn om
den toestand donker in te zien.
Een feit is, dat de malaise nog
„Je kunt er gerust op ver
trouwen, jongen, de brief is in
goede handen. Wat? ken je ons
dan niet Heeft deze mijnheer
hier vanmorgen nog niet samen
met mijnheer Pichet ontbeten
Ik doe er mijnheer Pichet na
tuurlijk een groot plezier mee,
als ik dien brief van je over
neem. Nou, wel te rusten 1
Denk er om, dat we morgen je
vader komen bezoeken en zorg
dat je zelf ook thuis bent. Je
moet ons morgen nog wat hel
pen".
Daarbij boog Frémoire zich
wat dichter naar Alsen en fluis
terde hem toe„Geef u den
jongen nog een francstuk".
Alsen voldeed aan die raad
geving. „Hier Jules dus tot
morgen".
Jules stopte het geldstuk in
zijn zak. Hij scheen nu heel
tevreden te wezen, dat de zaak
zich op deze manier had opge
lost en ging met zijn mand met
lucifers naar een ander tafeltje.
„Maar in 's hemels naam, u
hebt den jongen een brief af
genomen, die niet voor u be-
bestemd ia 1" riep Alsen uit.
(Wardt vervolgd).