ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Wekelijksch Overzicht.
ï'gSïIï.ï.gTeN.
Harten Vrouw.
BRESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 15 cent dispositiekosten.
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
TNo'020in BRESKENS p°78$4ro
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
32e Jaargang
Zaterdag 18 Augustus 1923
Nummer 2852
Terwijl de Senaat beraad
slaagt, gaat Rome verloren,
waarschuwde op een oogenblik
van dreigend gevaar een der
senatoren van de oude wereld
stad zijn redeneerende en lang
zame medeleden. Rome is niet
verloren gegaan, toen tenminste
niet. Maar wie weet, of het mis
schien niet deze waarschuwing
juis»t was, die het redde. Kr
dreigt nu opnieuw gevaar, niet
voor Rome meer, dat destijds
het beschaafde Europa verte
genwoordigde, maar voor ge
heel Europa. Maar waar blijlt
de waarschuwer, wiens stem
gezag genoeg heeft, om de re
deneerende heeren uit den se
naat, die over Europa's leven
beschikken, wakker te schudden
voor het te laat is
Het is een moeilijk geval dit
maal. Want het is nog zoo zeker
niet, dat er in den Europeeschen
senaat geen leden zijn, die er
desnoods de ondergang van
Europa op zouden willen wagen
wanneer ze zelf maar gelijk
kregen. Maar bovendien is er
wel een onder de heeren, die
het gevaar dreigend genoeg zien?
Engeland heeft opnieuw een
nota gestuurd van misschien wel
8000 woorden, waarin zeer klaar
en duidelijk Engeland's inzichten
en het Engelsche standpunt
worden uiteengezet.Ongetwijfeld
zullen Frankrijk en België daar
op met een gelijksoortige lang
ademige nota antwoorden. Daar
op zal Engeland dan waarschijn
lijk
Ja wat? Maar het is heel
goed mogelijk, dat het er dan
weinig meer toe doen zal. Het
Duitsche rijksgebouw waggelt
bedenkelijk. En men kan nau
welijks nog verwachten, dat de
nieuwe belastingwetten, die Cu-
no's regeering heeft aangekon
digd en die ongetwijfeld het
voornemen verraden om door
zeer drastische middelen de
middelen van het rijk belangrijk
men hoopt op een opbrengst
DOOR
HELLMUTH M1ELK.E.
UIT HltT DU1TSCH VERTAALD.
(Nadruk verboden).
12.
„Ik verzeker u op mijn woord,
mijnbeer, dat zooiets in geen
geval heelt plaats gehad''.
„Wie heeft u zulks dan mede
gedeeld
Deze korte scherp onder
vragende toon beviel Als.-n
maar halfnaar de ontvangst te
oordeelen, schenen zijn vooruit
zichten al heel geiing. Hij ont
week de vraag van den directeur,
terwijl hij in plaats van haar te
beantwoorden een opsomming
begon van zijn hoedanigheden
en zijn kennis. Maar niet op
hemelend, zooals in zijn brieven,
maar koel, terughoudend en
zakelijk.
De directeur moest dan toch
wel merken, dat hij zulk een toon
niet gewoon was.
.Genoeg uw getuigschriften
en referenties f" viel de directeur
hem in de rede.
Daar was zij weer, die gevreesde
vraag, die hem telkens den nek
van 108 billioen papiermark
te versterken, dat zelfs deze
wetten het nog in zijn voegen
zullen kunnen houden, wanneer
niet spoedig door buitenlandsche
hulp de noodige stutten worden
aangebracht. De 'evensmiddelen
beginnen in bedenkelijke mate
te ontbreken en zijn, voor zoo
ver aanwezig, onbetaalbaar duur.
li) het Roergebied wordt dit
allermeest voelbaar en onder
mijnt het den tegenstand, die
de bevolking nog aan het Fran-
sche geweld biedt. Maar ook
elders in het rijk loopt het volk
te hoop en zetten stakingen het
oeconomisch leven vrijwel stop.
En de communisten, die als al
tijd inet de ellende hun voor.
deel trachten te doen, zorgen
voor de noodige enscèneering
van straatgevechten en plunde
ringen. Zelfs de sociaaldemo
craten beginnen balsturig te
worden. En in Saksen heeft een
sociaaldemocratisch minister-pre
sident door een feilen aanval
op de rijksregeering het gezag
van dezen nog een duchtigen
stoot weten toe te brengen. Al
leen het feit, dat niemand de
taak dezer regeering wil of kan
overnemen, houdt haar nog over
eind.
Poincaré glundert ongetwijfeld.
Hij heelt niet anders verwacht
en gehoopt En wanneer straks
het gebouw ineenstort, dan zal
hij op de puinhoopen de onver
nietigbare macht van zijn Fran-
sche vaderland vestigen.
Dat meent hij. Maar Baldwin
weet beter. Hij ziet al de ge
weldige brokstukken van het
instortend gebouw verpletterend
neervallen op Europa's zieke
lichaam. Als een andere waar
schuwer tracht hij alsnog den
Fraii8chen bondgenoot te over
tuigen van de noodzakelijkheid
der stutten in Duitschland's be
lang niet in de eerste plaats
maar in dat van Europa. En 't is
tijdens deze beraadslaging dat
Europa verloren dreigt te gaan.
Doet het er dan eigenlijk wel
zoo heel veel meer toe, hoe die
beraadslaging zal alioopen
Er is niet veel kans trouwens,
brak. Hij onderdrukte zijn angst
zooveel mogelijk en antwoordde:
„Ik was tot voor korten tijd
zelfstandig en ben daarom niet
in het bezit van getuigschriften,
die ik mij immers zeer gemakke
lijk zelf had kunnen verschaffen.
„Ah", zei de directeur op
eenigszins spottenden toon, ,dus
bankroet gegaan, niet waar
En naar het Alsen voorkwam,
scheen er een half medelijdend,
half spotachtige glimlach om zijn
mond te spelen.
Hoewel het hem eenige in
spanning kostte, antwoordde hij
kalm: „Tot nu toe nog niet,
mijnheer. Mijn eer als koopman
is gelukkig nog onbevlekt. Ik
heb mij slechts uit het zaken
leven teruggetrokken, om door
reizen mijn gezichtskring te
vergrooten. Daarbij is ten slotte
tot mijn groote teleurstelling
gebleken, dat de voordeelen
hiervan in het geheel niet in
overeenstemming waren met de
daaraan verbonden groote kos
ten, en daarom geef ik er thans
de voorkeur aan, weder een
zakelijke betrekking te aanvaar
den".
„U was nok in het buitenland,
mij heer'Alsen
De directeur scheen plotseling
met meer vriendelijke belang-
dat Frankrijk zich zal laten over
tuigen. De besliste veroordeeling
van de Roer bezetting en het
voorstel over de wettigheid
daarvan het oordeel van den
Volkenbond of het internatio
nale Hof van Justitie in te roe
pen, kunnen het slechts onwil
liger maken. En het vooruitzicht
dat een deel der Duitsche scha
devergoeding zal moeten dienen
om zijn schuld aan Engeland
en Amerika af te doen en dat
de schuld aan Engeland slechts
met dit bedrag zal kunnen ver
minderd worden, zoolang Enge
land's schuld aan Amerika niet
is afgelost, is zsker weinig ge
schikt hjt voor Engelsche rede
neeringen ontvankelijk te maken.
Wanneer het zegt, dat Duitsch-
land betalen moi t, denkt het al
leen aan de eigen portemonnaie,
niet aan die van Engeland. En
wanneer het, evena)3 Baldwin
ook, verklaart, dat Duitschland
zooveel mogelijk betalen moet
denkt het niet, als de Engelsche
minister, aan de Duitsche beta
lingsmogelijkheid, maar aan
eigen begeerte.
De twee standpunten schijnen
moeilijk tot het eene samen te
voegen, van waaruit Baldwin
nog altijd hoopt de nieuwe weg
naar regeling van het schade-
vergoedingsvraagstuk te kunnen
doen loopen. Hoe hij zich, wan
neer ook deze 8000 Engelsche
woorden zonder effect mochten
blijven, de twee gescheiden we
gen voorstelt, is nog niet duide
lijk. Dat Italië het met Enge
land zal houden is uit het Itali-
aansche antwoord wel met vrij
groote zekerheid te concluderen.
Maar heel veel verder brengt
dat de zaak niet. En het is deze
onzekerheid, waarop Poincaré
evenzeer speculeert als op de
Duitsche ineenstorting. „Als te
midden van andere naties een
staat tot alles is besloten,"
schreef onlangs het Italiaansche
blad „Idea Nationale", „terwijl
de andere naties bereid blijken
tot een zekere grens te gaan,
dan zal die eene altijd de sterkste
zijn." Dat heeft Frankrijk be
grepen. En de Europeesche ge
stelling naar hem te luisteren.
,Ik heb half Europa gezien,
toch kan ik slechts Duitsch,
Fransch en Engelsch volkomen
correct spreken en coirespon-
deeren".
De directeur knikte toen boog
hij zich over zijn lessenaar en
nam een papier in de hand.
„Ik wil gelooven, dat u van
goede burgerfamilie bent"
Alsen boog „ik hecht hieraan
veel waarde. Zooals gezegd
maakt u op mij een gunstigen
indruk ook al daardoor, dat u
getoond heeft een man van
geheimhouding te zijn" wat
bedoelde de directeur toch met
deze woorden en wat beteekende
die glimlach? „enikbendan
ook niet ongenegen u de betrek
king toe te zeggen, vooropgesteld
natuurlijk, dat uw bekwaamhe
den als koopman niets te wen-
schen overlaten. Ik heb hier een
brief uit Brussel, het antwoord
daarop is door mij in het kort
aangeduid. Bent u bereid om
direct den daarop betrekking
hebbenden Franschen brief te
ontwerpen
Alien verklaarde zich bereid.
Goed. In het vertrek hiernaast
vindt u op den lessenaar alles
wat u noodig heeft. Over vijf
minuten verwacht ik uw brief".
beurtenissen hebben de jubtheid
dezer woorden bevestigd.
Frankrijk weet wat het wil en
is tot het uiterste besloten-
is mogelijk, dat het meent van
Duitschland's ondergang aheen
voordeel te kunnen trekken.
Maar het is waarschijnlijker, oat
het, zoo al niet den ganschen
ernst van den toestand beselfm-
de, niettemin het gevaar begrijpt
van het spel, dat het speelt.
Maar het waagt het er blijk
baar op. „Wordt zulks te Ber
lijn niet tijdig ingezien," schreef
het Brusselsche „Laatste Nieuws"
dan zullen de huidige verhou
ding uitloopen op een algemee-
ne oeconomische ramp voor al
de betrokken partijen." Het is
de erkentenis van het ontzag
gelijk risico, dat men ook zelf
loopt. Maar de noodzakelijke
conclusie blijft uit. „Wordt zulks
te Berlijn niet tijdig ingezien",
heet het. Dat het ook te Parijs
en Brussel kan worden ingezien,
schijnt geen oogenblik in de
gedachte van „Het Laatste
Nieuws", van Frankrijk of Bel
gië op te komen. Zoo vechten
Duitschland en Frankrijk en
België als waanzinning gewor
den vijanden door om het einde,
dat de ondergang van allen
moet zijn. En als altijd staat
de verstandige machteloos met
zijn nuchtere waarschuwingen,
die nauwelijks gehoord worden.
Want het is feitelijk geen be
raadslagen meer. Frankrijk'#
koppige wil maakt dat Europa
ook zonder dat verloren kan
gaan.
De ontvangst der
Britsche nota in
Frankrijk.
Uit Londen wordt geseind
Reuter verneemt, dat aanwij
zingen heden in goedingelichte
kringen te Londen ontvangen,
toonen dat de Britsche nota
waarschijnlijk met zorgvuldige
aandacht te Parijs zal worden
bestudeerd. In bepaalde kringen
te Parijs schijnen de Britsche
voorstellen te worden beschouwd
Alsen had het schrijven, dat
de directeur hem bij deze op
dracht overhandigde, in den
kortst mogelijken tijd beant
woord. Hij vergenoegde er zich
mee, het op den brief gegeven
antwoord in een Fransch schema
om te zetten en het geheel aan
te vullen met een serie beleefd
heidsvormen. Uit het oogpunt
van een koopman, mocht de
brief misschien geen pronkstuk
zijn, in ieder geval mocht hij
best gelezen worden.
Dat scheen ook de indruk te
zijn, dien de directeur bij het
lezen van den brief kreeg.
„Hm eenigszins breedvoe
rig, te vriendschappelijk, maar
anders niet kwaad. Ik houd
van beleefdheid. Mijnheer Alsen,
wij willen het probeeren. U
ontvangt een salaris van 2400
mark per jaar, kwartaalsgewijze
uit te betalen. Gaat u daarmee
accoord Goed, wilt u dan
morgen om 8 uur precies op 't
bureau zijn U kunt toch dade
lijk in dienst treden
Er bestond voor Alsen geen
enkele belemmering, zooals hij
zich haastte te verzekeren.
Daarmee was het onderhoud
afgeloopen, doch alvorens hij
vertrok, betuigde hij den direc
teur in korte, hoffelijke bewoor-
als een grondslag biedend voor
bespreking en als niet noodza
kelijkerwijs een verwerping zon
der meer meebrengend. Er wordt
op gewezen, dat indien de com
missie van deskundigen de beta
lingscapaciteit van Duitschland
zou vaststellen op 50 milliard,
het cijfer door Bonar Law in
Januari j.l. voorgesteld, het aan
deel van Britannië in deze scha
deloosstelling 11 milliard zou
zijn, gegrond op het percentage
van Spa van 22 pCt Daar En
geland slechts tracht 14.2 mil
liard (710 millioen pond sterling)
te verkrijgen voor zijn beta
lingen aan de Vereenigde Staten,
zou het slechts 3.2 milliard (160
millioen pond sterling) hebben
te ontvangen van zijn schuldei-
schers op het vasteland, die het
in werkelijkheid ongeveer 1200
millioen pond sterling schuldig
zijn. In verantwoordelijke krin
gen te Parijs schijnt men bereid
te zijn om in ieder geval zorg
vuldig de vraag te overwegen
of op dezen giondslag overeen
stemming zou kunnen worden
bereikt en dit wordt in Enge
land als een zeer gunstig teeken
beschouwd. Er wordt op gewe
zen, dat de Britsche regeering
geen prioriteit nastreeft voor
haar betalingen zooals in ze
kere kringen is beweerd. H.bl.
ingezonden Mededeeling.
Doorzitten, Stgkloopen,
Smetten der huid, Zonnebrand.
Gevoelige en doorgcloopen voe
ten. Geen beter nuüuel hiertegen
dan de heerlijk verzachtende
en snel genezende huidzalfl'urol.
lu duozen van JU, 0J eu 9l) ets.
Pharm. fabr. A. Mijnljardt, Zeist.
Bij Apoth. en ïJrogisten.
Demonstratie
Nederlandsch Trekpaard.
Wij vernemen dat het stam
boek vanhet Nederlandsch Trek
paard gezamelijk inet de natio
nale vereenigiug tot bevorde
ring der paardenfokkerij den
dingen zijn dank, waarover deze
met een lichten glimlach zeer
tevreden knikte.
Alsen wist niet, hoe of hij het
had. Was het dan toch mogelijk?
Hij, die gisteren nog alle hoop
reeds had opgegeven en den
overtocht over den oceaan al
voor oogen had gehad, bezat
thans een positie waai mee hij
ruimschoots zijn brood kon ver
dienen En dat alleen, omdat
hij een eenvoudigen brief in
elkander had gezet I Of stak
achter dezen dwazen inval van
het geluk soms nog iets anders?
Het briefje Tilli en Tine
schoten hem weer in de gedachte.
De directeur had zoo dringend
geïnformeerd, hoe hij te weten
was gekomen dat de betrekking
vacant was, alsof hij argwaan
Koesterde. Ja, waar hadden de
meisjes dan haar wijsheid op
gedaan
,ls mijnheer Dehnhardt nog
te spreken
Die eenigszins snerpende stem
deed hem opschrikken, juist toen
hij door een der voorste kan
toor-lokalen ging. Deze stem
had hij toch al meer gehoord
(Wordt vervoigdji