ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Wekelijksch Overzicht. ï'gSïIï.ï.gTeN. Harten Vrouw. BRESKENSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 met 15 cent dispositiekosten. Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever E. BOOM—BLIEK TNo'020in BRESKENS p°78$4ro Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur 32e Jaargang Zaterdag 18 Augustus 1923 Nummer 2852 Terwijl de Senaat beraad slaagt, gaat Rome verloren, waarschuwde op een oogenblik van dreigend gevaar een der senatoren van de oude wereld stad zijn redeneerende en lang zame medeleden. Rome is niet verloren gegaan, toen tenminste niet. Maar wie weet, of het mis schien niet deze waarschuwing juis»t was, die het redde. Kr dreigt nu opnieuw gevaar, niet voor Rome meer, dat destijds het beschaafde Europa verte genwoordigde, maar voor ge heel Europa. Maar waar blijlt de waarschuwer, wiens stem gezag genoeg heeft, om de re deneerende heeren uit den se naat, die over Europa's leven beschikken, wakker te schudden voor het te laat is Het is een moeilijk geval dit maal. Want het is nog zoo zeker niet, dat er in den Europeeschen senaat geen leden zijn, die er desnoods de ondergang van Europa op zouden willen wagen wanneer ze zelf maar gelijk kregen. Maar bovendien is er wel een onder de heeren, die het gevaar dreigend genoeg zien? Engeland heeft opnieuw een nota gestuurd van misschien wel 8000 woorden, waarin zeer klaar en duidelijk Engeland's inzichten en het Engelsche standpunt worden uiteengezet.Ongetwijfeld zullen Frankrijk en België daar op met een gelijksoortige lang ademige nota antwoorden. Daar op zal Engeland dan waarschijn lijk Ja wat? Maar het is heel goed mogelijk, dat het er dan weinig meer toe doen zal. Het Duitsche rijksgebouw waggelt bedenkelijk. En men kan nau welijks nog verwachten, dat de nieuwe belastingwetten, die Cu- no's regeering heeft aangekon digd en die ongetwijfeld het voornemen verraden om door zeer drastische middelen de middelen van het rijk belangrijk men hoopt op een opbrengst DOOR HELLMUTH M1ELK.E. UIT HltT DU1TSCH VERTAALD. (Nadruk verboden). 12. „Ik verzeker u op mijn woord, mijnbeer, dat zooiets in geen geval heelt plaats gehad''. „Wie heeft u zulks dan mede gedeeld Deze korte scherp onder vragende toon beviel Als.-n maar halfnaar de ontvangst te oordeelen, schenen zijn vooruit zichten al heel geiing. Hij ont week de vraag van den directeur, terwijl hij in plaats van haar te beantwoorden een opsomming begon van zijn hoedanigheden en zijn kennis. Maar niet op hemelend, zooals in zijn brieven, maar koel, terughoudend en zakelijk. De directeur moest dan toch wel merken, dat hij zulk een toon niet gewoon was. .Genoeg uw getuigschriften en referenties f" viel de directeur hem in de rede. Daar was zij weer, die gevreesde vraag, die hem telkens den nek van 108 billioen papiermark te versterken, dat zelfs deze wetten het nog in zijn voegen zullen kunnen houden, wanneer niet spoedig door buitenlandsche hulp de noodige stutten worden aangebracht. De 'evensmiddelen beginnen in bedenkelijke mate te ontbreken en zijn, voor zoo ver aanwezig, onbetaalbaar duur. li) het Roergebied wordt dit allermeest voelbaar en onder mijnt het den tegenstand, die de bevolking nog aan het Fran- sche geweld biedt. Maar ook elders in het rijk loopt het volk te hoop en zetten stakingen het oeconomisch leven vrijwel stop. En de communisten, die als al tijd inet de ellende hun voor. deel trachten te doen, zorgen voor de noodige enscèneering van straatgevechten en plunde ringen. Zelfs de sociaaldemo craten beginnen balsturig te worden. En in Saksen heeft een sociaaldemocratisch minister-pre sident door een feilen aanval op de rijksregeering het gezag van dezen nog een duchtigen stoot weten toe te brengen. Al leen het feit, dat niemand de taak dezer regeering wil of kan overnemen, houdt haar nog over eind. Poincaré glundert ongetwijfeld. Hij heelt niet anders verwacht en gehoopt En wanneer straks het gebouw ineenstort, dan zal hij op de puinhoopen de onver nietigbare macht van zijn Fran- sche vaderland vestigen. Dat meent hij. Maar Baldwin weet beter. Hij ziet al de ge weldige brokstukken van het instortend gebouw verpletterend neervallen op Europa's zieke lichaam. Als een andere waar schuwer tracht hij alsnog den Fraii8chen bondgenoot te over tuigen van de noodzakelijkheid der stutten in Duitschland's be lang niet in de eerste plaats maar in dat van Europa. En 't is tijdens deze beraadslaging dat Europa verloren dreigt te gaan. Doet het er dan eigenlijk wel zoo heel veel meer toe, hoe die beraadslaging zal alioopen Er is niet veel kans trouwens, brak. Hij onderdrukte zijn angst zooveel mogelijk en antwoordde: „Ik was tot voor korten tijd zelfstandig en ben daarom niet in het bezit van getuigschriften, die ik mij immers zeer gemakke lijk zelf had kunnen verschaffen. „Ah", zei de directeur op eenigszins spottenden toon, ,dus bankroet gegaan, niet waar En naar het Alsen voorkwam, scheen er een half medelijdend, half spotachtige glimlach om zijn mond te spelen. Hoewel het hem eenige in spanning kostte, antwoordde hij kalm: „Tot nu toe nog niet, mijnheer. Mijn eer als koopman is gelukkig nog onbevlekt. Ik heb mij slechts uit het zaken leven teruggetrokken, om door reizen mijn gezichtskring te vergrooten. Daarbij is ten slotte tot mijn groote teleurstelling gebleken, dat de voordeelen hiervan in het geheel niet in overeenstemming waren met de daaraan verbonden groote kos ten, en daarom geef ik er thans de voorkeur aan, weder een zakelijke betrekking te aanvaar den". „U was nok in het buitenland, mij heer'Alsen De directeur scheen plotseling met meer vriendelijke belang- dat Frankrijk zich zal laten over tuigen. De besliste veroordeeling van de Roer bezetting en het voorstel over de wettigheid daarvan het oordeel van den Volkenbond of het internatio nale Hof van Justitie in te roe pen, kunnen het slechts onwil liger maken. En het vooruitzicht dat een deel der Duitsche scha devergoeding zal moeten dienen om zijn schuld aan Engeland en Amerika af te doen en dat de schuld aan Engeland slechts met dit bedrag zal kunnen ver minderd worden, zoolang Enge land's schuld aan Amerika niet is afgelost, is zsker weinig ge schikt hjt voor Engelsche rede neeringen ontvankelijk te maken. Wanneer het zegt, dat Duitsch- land betalen moi t, denkt het al leen aan de eigen portemonnaie, niet aan die van Engeland. En wanneer het, evena)3 Baldwin ook, verklaart, dat Duitschland zooveel mogelijk betalen moet denkt het niet, als de Engelsche minister, aan de Duitsche beta lingsmogelijkheid, maar aan eigen begeerte. De twee standpunten schijnen moeilijk tot het eene samen te voegen, van waaruit Baldwin nog altijd hoopt de nieuwe weg naar regeling van het schade- vergoedingsvraagstuk te kunnen doen loopen. Hoe hij zich, wan neer ook deze 8000 Engelsche woorden zonder effect mochten blijven, de twee gescheiden we gen voorstelt, is nog niet duide lijk. Dat Italië het met Enge land zal houden is uit het Itali- aansche antwoord wel met vrij groote zekerheid te concluderen. Maar heel veel verder brengt dat de zaak niet. En het is deze onzekerheid, waarop Poincaré evenzeer speculeert als op de Duitsche ineenstorting. „Als te midden van andere naties een staat tot alles is besloten," schreef onlangs het Italiaansche blad „Idea Nationale", „terwijl de andere naties bereid blijken tot een zekere grens te gaan, dan zal die eene altijd de sterkste zijn." Dat heeft Frankrijk be grepen. En de Europeesche ge stelling naar hem te luisteren. ,Ik heb half Europa gezien, toch kan ik slechts Duitsch, Fransch en Engelsch volkomen correct spreken en coirespon- deeren". De directeur knikte toen boog hij zich over zijn lessenaar en nam een papier in de hand. „Ik wil gelooven, dat u van goede burgerfamilie bent" Alsen boog „ik hecht hieraan veel waarde. Zooals gezegd maakt u op mij een gunstigen indruk ook al daardoor, dat u getoond heeft een man van geheimhouding te zijn" wat bedoelde de directeur toch met deze woorden en wat beteekende die glimlach? „enikbendan ook niet ongenegen u de betrek king toe te zeggen, vooropgesteld natuurlijk, dat uw bekwaamhe den als koopman niets te wen- schen overlaten. Ik heb hier een brief uit Brussel, het antwoord daarop is door mij in het kort aangeduid. Bent u bereid om direct den daarop betrekking hebbenden Franschen brief te ontwerpen Alien verklaarde zich bereid. Goed. In het vertrek hiernaast vindt u op den lessenaar alles wat u noodig heeft. Over vijf minuten verwacht ik uw brief". beurtenissen hebben de jubtheid dezer woorden bevestigd. Frankrijk weet wat het wil en is tot het uiterste besloten- is mogelijk, dat het meent van Duitschland's ondergang aheen voordeel te kunnen trekken. Maar het is waarschijnlijker, oat het, zoo al niet den ganschen ernst van den toestand beselfm- de, niettemin het gevaar begrijpt van het spel, dat het speelt. Maar het waagt het er blijk baar op. „Wordt zulks te Ber lijn niet tijdig ingezien," schreef het Brusselsche „Laatste Nieuws" dan zullen de huidige verhou ding uitloopen op een algemee- ne oeconomische ramp voor al de betrokken partijen." Het is de erkentenis van het ontzag gelijk risico, dat men ook zelf loopt. Maar de noodzakelijke conclusie blijft uit. „Wordt zulks te Berlijn niet tijdig ingezien", heet het. Dat het ook te Parijs en Brussel kan worden ingezien, schijnt geen oogenblik in de gedachte van „Het Laatste Nieuws", van Frankrijk of Bel gië op te komen. Zoo vechten Duitschland en Frankrijk en België als waanzinning gewor den vijanden door om het einde, dat de ondergang van allen moet zijn. En als altijd staat de verstandige machteloos met zijn nuchtere waarschuwingen, die nauwelijks gehoord worden. Want het is feitelijk geen be raadslagen meer. Frankrijk'# koppige wil maakt dat Europa ook zonder dat verloren kan gaan. De ontvangst der Britsche nota in Frankrijk. Uit Londen wordt geseind Reuter verneemt, dat aanwij zingen heden in goedingelichte kringen te Londen ontvangen, toonen dat de Britsche nota waarschijnlijk met zorgvuldige aandacht te Parijs zal worden bestudeerd. In bepaalde kringen te Parijs schijnen de Britsche voorstellen te worden beschouwd Alsen had het schrijven, dat de directeur hem bij deze op dracht overhandigde, in den kortst mogelijken tijd beant woord. Hij vergenoegde er zich mee, het op den brief gegeven antwoord in een Fransch schema om te zetten en het geheel aan te vullen met een serie beleefd heidsvormen. Uit het oogpunt van een koopman, mocht de brief misschien geen pronkstuk zijn, in ieder geval mocht hij best gelezen worden. Dat scheen ook de indruk te zijn, dien de directeur bij het lezen van den brief kreeg. „Hm eenigszins breedvoe rig, te vriendschappelijk, maar anders niet kwaad. Ik houd van beleefdheid. Mijnheer Alsen, wij willen het probeeren. U ontvangt een salaris van 2400 mark per jaar, kwartaalsgewijze uit te betalen. Gaat u daarmee accoord Goed, wilt u dan morgen om 8 uur precies op 't bureau zijn U kunt toch dade lijk in dienst treden Er bestond voor Alsen geen enkele belemmering, zooals hij zich haastte te verzekeren. Daarmee was het onderhoud afgeloopen, doch alvorens hij vertrok, betuigde hij den direc teur in korte, hoffelijke bewoor- als een grondslag biedend voor bespreking en als niet noodza kelijkerwijs een verwerping zon der meer meebrengend. Er wordt op gewezen, dat indien de com missie van deskundigen de beta lingscapaciteit van Duitschland zou vaststellen op 50 milliard, het cijfer door Bonar Law in Januari j.l. voorgesteld, het aan deel van Britannië in deze scha deloosstelling 11 milliard zou zijn, gegrond op het percentage van Spa van 22 pCt Daar En geland slechts tracht 14.2 mil liard (710 millioen pond sterling) te verkrijgen voor zijn beta lingen aan de Vereenigde Staten, zou het slechts 3.2 milliard (160 millioen pond sterling) hebben te ontvangen van zijn schuldei- schers op het vasteland, die het in werkelijkheid ongeveer 1200 millioen pond sterling schuldig zijn. In verantwoordelijke krin gen te Parijs schijnt men bereid te zijn om in ieder geval zorg vuldig de vraag te overwegen of op dezen giondslag overeen stemming zou kunnen worden bereikt en dit wordt in Enge land als een zeer gunstig teeken beschouwd. Er wordt op gewe zen, dat de Britsche regeering geen prioriteit nastreeft voor haar betalingen zooals in ze kere kringen is beweerd. H.bl. ingezonden Mededeeling. Doorzitten, Stgkloopen, Smetten der huid, Zonnebrand. Gevoelige en doorgcloopen voe ten. Geen beter nuüuel hiertegen dan de heerlijk verzachtende en snel genezende huidzalfl'urol. lu duozen van JU, 0J eu 9l) ets. Pharm. fabr. A. Mijnljardt, Zeist. Bij Apoth. en ïJrogisten. Demonstratie Nederlandsch Trekpaard. Wij vernemen dat het stam boek vanhet Nederlandsch Trek paard gezamelijk inet de natio nale vereenigiug tot bevorde ring der paardenfokkerij den dingen zijn dank, waarover deze met een lichten glimlach zeer tevreden knikte. Alsen wist niet, hoe of hij het had. Was het dan toch mogelijk? Hij, die gisteren nog alle hoop reeds had opgegeven en den overtocht over den oceaan al voor oogen had gehad, bezat thans een positie waai mee hij ruimschoots zijn brood kon ver dienen En dat alleen, omdat hij een eenvoudigen brief in elkander had gezet I Of stak achter dezen dwazen inval van het geluk soms nog iets anders? Het briefje Tilli en Tine schoten hem weer in de gedachte. De directeur had zoo dringend geïnformeerd, hoe hij te weten was gekomen dat de betrekking vacant was, alsof hij argwaan Koesterde. Ja, waar hadden de meisjes dan haar wijsheid op gedaan ,ls mijnheer Dehnhardt nog te spreken Die eenigszins snerpende stem deed hem opschrikken, juist toen hij door een der voorste kan toor-lokalen ging. Deze stem had hij toch al meer gehoord (Wordt vervoigdji

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1923 | | pagina 1