ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
IMelijksch Overzicht.
yBtfll.ï.BÏÖN.
Tien dagen Fietstocht.
Rechtszekerheid*
BRESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 15 cent dispositiekosten.
A d v e r t e n 11 e p r ij s v a n 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
TNo.'02°r BRESKENS
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
32e Jaargang
Zaterdag 19 Mei 1923
Nummer 2827
Uit hoofde van het
Pinksterfiest verschijnt
a s. Dinsdagavond geen nummer
Van ons blad.
Wij hopen in ons eerstvolgend
nummer aan te vangen met een
beschrijving van ons land, ge
durende de 25 jaren dat onze
Koningin ons land heeft gere
geerd. Wij kunnen onze lezers
deze belangrijke beschrijving ter
lezing aanbevelen. Red.
Het zijn altijd sterke beenen
geweest, die de weelde konden
dragen. Maar steike beenen zijn
zeldzaam ook bij de volken.
Frankrijk heeft thans zijn weel-
detijd. Het leeft in het juist een
volk als het Fransche zoostree-
lende bewustzijn zijner schier
onbeperkte macht. Dit bewust
zijn geeft het gevoel, dat ook
verwende kinderen gewoonlijk
toonen, dat het recht heeft over
al zijn zin te krijgen en door te
zetten. En wanneer recht en
rechtvaardigheid het daarbij in
den weg treden, is het geneigd
ook deze beletselen gemakkelijk
onder den voet te loopen. We
hebben dat in de Roer-streek
kunnen waarnemen, waar vooral
het over Krupp en zijn directie
gevelde vonnis het bewijs brengt,
hoe gevaarlijk de weelde van
een volstrekt machtsbesef voor
te zwakke beenen en voor de
gerechtigheid wordt. Maar nog
duidelijker wellicht heeft het in
de beslissingen der bestuurscom
missie van het Saargebied en in
de sanctie van die beslissingen
door den Volkenbondsraad zich
gedemonstreerd.
Wellicht tengevolge van, al
thans onder den invloed van de
bezetting van het Roergebied
is het in de eveneens bezette
Duitsche Saar-streek wat onrus
tig geworden, een onrust, die
zich o.a. in een mijnwerkers-
staking openbaarde. Den Fran-
schen, die de Saar-mijnen volgens
het tractaat van Versailles 15
door j. w. b.
31 Juli, 10 Augustus.
22)
Eerst echter moesten we nog naar
de Helaangekomen op een be
paalde plaats ik begrijp
tusschen twee haakjes nog steeds
niet hoe de gidsen in deze
werwar van ontelbare gangen,
die op elkaar gelijken als de
eieren van dezelfde kip, altijd
de goede bij den kop weten te
pakken beval hij ons stil te
blijven staan, waarop hij zich
door een dwarsgang en daarna
door één die evenwijdig liep
dan de onze, van ons verwijderde.
Langzaam aan verminderde het
rossige geflikker van de lamp,
die al maar verder van ons
wegg>ngiedere keer als de
gids langs een verbindingsweg
kwam, tooverde zich op de
tegenoverliggende muur een
zwak-helroode vlek al trillend
in het duister vervloeiend. Plots
was alle lichtefTect verdwenen.
Daar stonden we in de aller
diepste duisternis, waar we geen
hand voor oogen zien konden,
jaar lang mogen exploiteeren,
kwam deze onrust en deze sta
king al uiterst ongelegen. En
toen ze daaraan nietgemakkelijk
een eind konden krijgen, heelt
de bestuurscommissie waarvan
een Franschman voorzitter en
o.a. een Belg en een geheel
verfranschte sinds jaren te Parijs
wonende Deen lid zijn en die
geheel onder Franschen invloed
staat, met alleen de stem van
den Engelschen vertegenwoor
diger tegen, een strafverordening
uitgevaardigd, waarvan de vroe
ge, e Engelsche eerste minister
Asquith gezegd heeftGij kunt
zoeken in al de annalen van
het despotisme in de ergste
dagen van de Russische geschie
denis zonder een monsterachtiger
voorbeeld te vinden van despo
tische wetgeving of de weder
gade van een maati egel, die de
gewone rechten van vrije bur
gers sterker onderdrukt dan dit
besluit, hetwelk in zee is gegaan
met het gezag van den Volken
bond".
Het is een veroordeeling niet
alleen van de Franschen, maar
ook van den Volkenbond. En
juist dit beneemt zoo alle uit
zicht op een tijd, waarin niet
langer het machtsbesef, maar de
rechtvaardigheid de wet zal
stellen aan de Europeesche sa
menleving. Want, nietwaar de
Volkenbond werd opgericht om
dat „het van belang was nauw
gezet de voorschriften van het
volkenrecht in acht te nemen,
die voortaan erkend worden als
werkelijk richtsnoer voor de ge
dragingen der regeeringen en
gerechtigheid te laten'heerachen
en angstvallig alle verplichtingen
te eerbiedigen, die voortvloeien
uit tractaten, in de onderlinge
betrekkingen van dè georgani
seerde volken".
Wij kunnen niet nalaten te
glimlachen wanneer we deze
zinsnede uit de stichtingsoorkon
de van den Volkenbond lezen.
Maar deze glimlach beteekent
het prijsgeven van de droom,
die de menschheid eens droomde
en van de verwachtingen, waar
mee zij het eind van den gru-
welijken wereldoorlog begroette,
en wat nog wel de meeste in
druk maakte, dood, doodstil
was het allerwegen, geen zuchtje,
geen kraakje, niet het zwakste
geluidje werd gehoord. Daar
lionker-tllikkerde in een verre
gang weer de gidslainp en
wederom waren we verrukt door
het eenig effect dat nu in om
gekeerde richting, crescendo,
zich voor ons tooverde.
Natuurlijk was er ook een
echo, hoewel het toch eenigs-
zins vreemd klinkt om te hooren,
dat er in dit Labyrinth
waarbij dat van koning Minos
vermoedelijk nog maar kinder
spel geweest is in deze
kluwen van 100 maal 1000 gan
gen, slechts een echo te vinden
is. De gebruikelijke UitToepen
en schreeuwen werden natuur
lijk ten gehoore gebracht; waar
bij het „Hoe heet de burge
meester van Wezel?" niet
ontbrak. Dit was ten minste
een ware echo, een andere als
die waarvan ik laatst hoorde
vertellen. Daar was ook een
gids met een gezelschap vreem
delingen op stap, en zou een
prachtige echo laten hooren. Nu
was het bedriegerij, want in
stilte had de leeperd een ander
op grooten afstand verborgen,
maar van de hoop ook, dat er
eindelijk eens een eind zal komen
aan de ellende, waarin Europa
zichzelf gestort heeft. Nu ook
de Volkenbond geen dienst meer
kan doen, zien we geen enkele
uitweg. En toch moet er een
uitweg zijn, willen we op de
beenen blijven! Frankrijk beseft
het nog niet. Maar zelfs in Bel
gië schijnt het bewustzijn te ont
waken. En de ontreddering,
waarin de staking van spoor
wegpersoneel, post- en telegraaf-
beamten en transportarbeiders
het oconomisch leven er heeft
gebracht, moet 't gevoel nog ver
sterken, dat het noodig wordt
een anderen weg te gaan en
althans de beklemming van het
Roer-avontuur kwijt te raken.
Want dat Roer-avontuur blijft
wel de voornaamste hinderpaal
voor een mogelijk herstel. En
de kans dat Engeland en Italië
met hun antwoord op het Duit
sche voorstel, dat tegen Frank
rijk en België front maakt, dezen
hinderpaal spoedig uit den weg
zullen ruimen, lijkt nog niet
groot.
Maar intusschen doemen alweer
nieuwe gevaren op. Terwijl
men te Lausanne zich nog inspant
den vrede in het nabije Oosten
te verzekeren, dreigt het Fransch
Turksche contlict al met de
mogelijkheid van nieuwen strijd.
En de nota van Engeland aan
de Sowjet regeering roept het
gevaar op, dat het geheele
Oosten in dezen nieuwen strijd
betrokken zou worden.
De Russen hebben een beetje
vreemde manieren ingevoerd in
het internationaal en diplomatiek
verkeer, waaraan vooral de
Entente, met wier oppermacht
ze geen rekening hielden, zich
voortdurend stootte. Het opbren
gen van Engelsche treilers, die
dichter bij de Russische kust
vischten dan de Russen het
verkozen, heeft ten slotte de
maat doen overloppen. Een En
gëlsch oorlogsschip is nu onder
weg. Maar de Engelsche arbei
derspartij doet haar uiterste best
het dreigend oorlogsgevaar at
te wenden. En ook de Russische
regeering schijnt geneigd zich
die daar als echo zou fungee-
ren. Heel de schare was in
spanning, hier was een echo
zooals er geen tweede op de
weield bestond. Ben je daar?"
donderde des gidsen stem
jaaaaaalll" echode het van de
andere kant.
Van uit de Hel gingen we
't was in alle geval beter als
andersom Hemelwaarts d.w.z.
naar de uitgang. l'rachtig
mooi is het wanneer men naar
de plaats gaat waar men den
berg verlaat; het is als een
doodstille, koele zomeravond
met helder, bleekblauw-zilverend
maanlicht, dat sterker en sterker
wordt alnaarmate men meer de
uitgang nadert; tot eensklaps:
knipperend met dé oogen ston
den we buiten alsof we in een
ontelbaarjoogenblik uit den bergin
een gloeiende bakkersoven waren
overgebracht; viel de zware,
loom-drukkende onwearswarmte
op ons néér; zóo1 hevig, dat het
zweet ons uitbrak aan alle kan
ten en we er bijkans naar van
werden.
Tot één van de gebeurtenissen
op onze tocht die me wel het
langst in herinnering zal blijven
en waar ik ook met hart en
ziel van genoten heb, behoort
voor het behoudt van den vrede
zoo goed mogelijk in te spannen.
Krassin, een der meest gematig
de volkscommissarissen, is naar
Londen en het antwoord op de
Engelsche nota belooft tegemoet
komend te worden. Het incident
zelf verzwakt niettemin Enge-
land's positie op de conferentie
van Lausanne waarvan de Fran
schen even goed de voordeelen
zullen hebben, al zal het in de
Turken de overtuiging versterk-
ken, dat ze niet alleen staan
en zoodoende ook hen wat
minder handelbaar maken. Waar
bovendien de moord op den
Russischen gezant te Lausanne
gepleegd, niet alleen de Rus
sische regeering, maar de heele
communistische wereld opnieuw
verbitfert en in verzet brengt,
is de toestand toch nog alles
behalve rooskleurig.
Zoodat alles bijeengenomen,
de hoop op het vinden van den
noodzakelijken uitweg nog bitter
klein kan zijn en daardoor de
hoop om op de beenen te blij
ven ook maar uiterst gering.
Lukt het niettemin, dan is het
ondanks de moeite, die het
machtsbewustzijn van de over
winnaars uit den grooten oorlog
zich bij voortduring geeft om
ons toch al zoo labiel evenwicht
grondig te storen.
VI.
Het huurcontract van
onroerend goed.
(Ie Vervolg)
Na de uiterlijke vorm, die in
het vorig nummer werd bespro
ken, komt de inhoud van het
huurcontract aan de beurt. We
gens de bedoeling van deze
stukken zullen slechts hoofdzaken
ter sprake kunnen komen.
Alvorens echter tot de nood
zakelijke inhoud te komen dient
onder het oog gezien te worden
wie bekwaam en bevoegd zijn
zoodanige contracten aan te
gaan. Is men onbektvaain daar
toe dan kan men geen enkel
zeker ons bezoek aan de St.
Pietersberg. Voor ik nu hier
van afstap wil ik nog even een
appeltje schillen over de heeren
gidsen, want dat zijn al zien
ze er nog zoo fatsoenlijk uit en
al zetten ze nog zoo'n onschul-
dig gezicht toch eigenlijk ge
zegd toch groote gannellen. Op
ons entreebiljet slond met groote,
in 't oog vallende letters dat de
gidsen in geen geval om drink
geld mochten vragen, want dat
de toegangsprijs zoo hoog was
gesteld en die valt heusch,
vooral als men slechts met een
paar personen is, om den drom
mel niet mee dat den gelei
ders daarvan een flink percentage
als loon kan worden uitgekeerd.
Maar ja, nog nauwelijks waren
we op stap of daar had je het
ja, ze mochten geen fooien
vragen, maar die heeren exploi
tanten waren je reinste uitzui
gers, lieten hooge toegangsprijzen
betalen, vergoedden dan de
gidsen met een paar simpele
centen enz. enz., maar, zoo voeg
de hij er aan toe, gelukkig dat
er onder de bezoekers toch al
tijd nog goede menschen zijn,
die het werk van den gids weten
te waardeeren 4Je moet al
heel stom zijn, als je dan nog
contract sluiten, onbevoegdheid
echter belet het aangaau van
sommige overeenkomsten. Een
minderjarige bijv. kan nimmer
een huurcontract sluiten, een
meerderjarige kan het in het
algemeen wel. Toch zijn er spe
ciale gevallen waarin een zeker
meerderjarige de overeenkomst
niet kan aangaan.
Onbekwaam om te verhuren
of te huren is de minderjarige
(voor zoover hij geen' handlich
ting verkreeg, dus gedeeltelijk
als meerderjarig wordt be
schouwd), en de onder-curatele
gestelde. De gehuwde vrouw,
die eigen beheer harer goederen
heeft, zal die goederen mogen
verhuren, doch moet voor het con
tracteeren gemachtigd worden
door haren echtgenoot. Een
voogd zal de goederen van den
minderjarige mogen verhuren.
Wil hij ze zelf huren dan schrijft
het Burgelijk Wetboek bijzon
dere formaliteiten voor.
Onbevoegdheid om te ver
huren kan voorkomen wanneer
de goederen met hypotheek zijn
bezwaard. Heeft de hypothe
caire schuldeischer dan bedongen
dat de goederen niet verhuurd
mogen worden ol wel slechts
onder bijzondere voorwaarden
dan ij de eigenaar daaraan ge
bonden. Of ook de kooper van
het goed dat is, is twijfelachtig.
Verhuurt de eigenaar-hypo
theekgever toch dan kan de
schuldeischer de nietigheid van
de huur inroepen. Zoo doet
dus de huurder goed om te in-
formeeren of hypotheek op het
goed rust en zoo ja, dan de
acte van geldleening ter dege
door te lezen. Want in vrijwel
alle hypotheek acten komt een
beding voor omtrent de bevoegd
heid van verhuren, bijv. om in
't geheel niet of niet langer dan
een zeker aantal jaren te ver
huren of de huurpenningen niet
vóóruit te laten betalen enz.
Ook zal de huurder moeten na
gaan of de verhuurder overigens
het recht heeft om te verhuren.
Een vruchtgebiuiker zal dit
mogen doen, doch volgens
plaatselijke gebruiken en ge
woonten en bij gebreke daarvan
niet weet hoe laat het is.
Omhoog maar weereerst
tusschen kale, grauw-grijzejide
rotswanden, daarna tusschen
ollerlei geboomte, dat met zijn
wortels het noodige voedsel
van tusschen de rotsspleten haal
de, en hoogerop, boven op de
rotsen op de loïslaag, waarmee
daar alle heuvels zijn overdekt.
Op den hougsten top ligt een
groote boerderij, geheel naar
het oude Frankische model, met
daarnaast de totaal in verval
zijnde ruïne Lichtenberg. Door
wat planken en balken tusschen
de steenen te schuiven, heeft
men zoo een trap in den ouden
toren gefabriceerd, waarlangs
men dan een plat-vorm in den
top van den geheel vervallen
en grootendeels ingestorte toren
bereikt, om van daar bij mooi
weer van het prachtig verge
zicht te genieten. Van een
strop gesproken, daar hadden
we er een, het was een groote
tegenvallerdoor de onweer-
zwoelte was heel het land in
een nevelwaas gehuld, die voor
het oog alles achter een vaag,
slecht doorzichtbaar scherm ver
borgen hield.
(Wordt vervolgd,)
