ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
yaeggAByoK.
Wekelijksch Overzicht,
Hen dagen Fietstocht.
BRESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 15 cent dispositiekosten.
A d v e r t e n t i e p r ij s v a n 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
TNo!'«n BRESKENS p,07s^°
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
32e Jaargang
Zaterdag 21 April 1923
Nummer 2819
liet is een hard en moeilijk
ding en iets, dat de meesten
van ons eerst door het leven
behoorlijk leeren, het te moeten
opgeven, zich te moeten over
geven, omdat men er niet tegen
op kan, tegen het lot niet en
tegen het leven niet, en, ergst
van al, tegen de menschen niet.
erkenning kost ieder van
ons h^t beste, dat hij heelt,
moed en vertrouwen, en erger
nog, het geloof vaak in het
leven, wanneer deze erkenning
het opgeven van een ideaal in
houdt.
Men kan van de Valera, den
vroeger m lerschen leider, thans
den rebel, zeggen, wat men wil
en het zal wel waar zijn,
dat er heel wat gekrenkte trots
en eigenliefde in zijn tegenwoor
dige houding schuilt maar
men moet toch toegeven, dat
hij zuiverder dan de andere
lersche voormannen het natio
nale ideaal heeft bewaard en
zich niet door de Engelschen
heeft laten belezen om zijn eerst
geboorterecht voor een schotel
lii zenmoes te verkoopen. Het
giiig toch, nietwaar om ierland's
vri heid en volledige onafhan
kelijkheid. Zeker, ik weet wel,
dat het betere altijd de vijand
is Nan het goede en dat de
Ieren vrijwel op hun vingers
kondi n natellen, dat de Engel
schen hun nooit de volkomen
onafhankelijkheid, die afschei
ding van het Britsche rijk in
hield, zouden toestaan en ze de
macht hadden het te blijven
weigeren en dat het dus ver
standig va.i de Ieren w is ge
noegen te namen met iets wat
hun wenschei: al heel dicht na
bij kwam, toen Engeland hun
dit aanbood. Ik weet ook wel,
dat het praktisch gezien, feitelijk
onverantwoordelijk was van De
Valera om, toen de meerderheid
van het lersche volk zich bij
deze oplossing scheen neer te
leogen, het land aan de ver
schrikkingen van een burger
oorlog over te leveren. Maar is
DOOR J. W. B.
31 Juli. 10 Augustus.
15)
Achter de slotpoortde stallen
met hun oude zadels, rijtuigen,
paardentuigen, sporen in diverse
soorten en giooite, en ook: de
folterkamer.
Huhuhu, wat is het menschelijk
brein toch vernuftig in het uit
denken van martelwerktuigen;
welk een menigte en wat een
variaties I Gelukkig ben ik er al
een heeleboel vergeten, 't is om
bij dieper nadenken een nacht
merrie van te krijgen. Wat een
diep medelijden krijgt men als
men denkt aan de arme schep
sels, die met zulke iollenngen
voor hun leven werden verminkt
of langzaam ter dood werden
gebracht. Gekweld, gepijnigd,
gemarteld door de vreeselijkste
folteringen om ze toch maar te
dwingen een bekentenis af te
leggen, en hoevelen zullen hun
misdaad-bekentenis hebben toe
gegeven geheel onschuldig, om
toch maar van die onmenschelijke
kwellingen bevrijd te worden.
het dan ook niet waar, dat hij,
zooal niet in praktisch-politieken
dan toch in ideë len zin eigen
lijk gelijk had En krijgt daar
door zijn figuur niet een tragische
beteekenis Want immers de
strijd ging om volkomen onaf
hankelijkheid en er is geen
twijfel aan, of het lersche volk
zou zich daar eenstemmig voor
verklaard hebben, wanneer het
werkelijk vrij had kunnen kie
zen, dat wil zeggen wanneer
Engeland niet te voren te ver
staan gegeven had, die volledige
onafhankelijkheid in een lersche
republiek toch nooit te zullen
toestaan. Het is de zuivere prak
tische overweging, dat het
beter is in rust verder te leven
en wat water in zijn wijn te doen
dan aan een ideaal vast te houden,
dat onbereikbaar schijnt en in
den strijd waarvoor men dreigt
onder te gaan, die de Ieren
voor den V rijstaat heeft doen
kiezen en tegen De Valera en
en die nu De Valera dwingt
want daaraan schijnt wel geen
ontkomen meer den strijd
voor de republiek op te geven
en zich over te geven aan wie
eens zijn bondgenooten en hel
pers, nu zijn vijanden waren.Maar
het is immers altijd deze prak
tische verstandigheid, die het
wint in het leven, overal, waar
men ook gaat. Wij allen hebben
er ondervinding van, 't zij ze ons
de overwinning gebracht heeft,
in den strijd, die alle leven, of
dat we tot onze schade haar
meerderheid hebben moeten er
kennen als De Valera.
Zullen de Duitschers het straks
ook leeren en de Franschen
De erkenning, die de over
gave insluit, blijft moeilijk zoo
voor de eéne als voor de andere
partij. Maar de Ieren hebben
het voorbeeld gegeven en De
Valera geeft het ou in tegenge
stelde zin. Wanneer de twee
strijdende partijen aan de Roer
zichzelven niet willen vernietigen
dan zullen ze het ook moeten
opgeven. Blijkbaar weten ze
dat ook wel en vechten ze al
leen nog maar over de vraag,
wie het eerst zal moeten opge-
Schandpalen, blokken waar
men met-de armen en beenen
in werd vastgeklonken, op mark
ten en pleinen, ten prooi aan
het grauw. Maar dat was nog
niets vergeleken bij al het an
dere: instrumentjes om iemand
het /el van het lichaam te halen,
om de nagels van de vingers te
te trekken, om de beentjes in de
vingers te breken brandmerken
die men gloeiend op de naakte
huid gedrukt kreeg, duimschroe
ven vvaartU88chen deze werden
verpletterd; een groote ijzeren
ligstoel waarin men werd vast
geklonken languit, de voeten
boven een rooster, waaronder
een flink vuurtje langzaam deze
deed verschroeien en wegbran
den; het martelblok waar een
mensch met uitgespreide armen
en beenen op werd vastgebonden
en eiken arm en ieder been op
twee plaatsen werd kapot ge
slagen met een zwaren ijzeren
staaf; niet achter elkaar, o, nee,
dat was te vlug; elk kwartier
een slag en dan eindelijk, dus
na twee uur den genadeslag.
Daar, in een hoek, glinsterde
het lange, vlijmscherpe beuls
zwaard en ginds in dien anderen
hoek
Maar kom, laat ik hier maar
mee ophouden, reeds te veel
ven. In de besprekingen te Pa
rijs hebben de Franschen en
Belgen opnieuw vastgesteld, dat
zij het niet zullen zijn. Maar
de Duitsche regeering heeft het
zelfde gezegd. Het was noodig,
dat ze dit nog eens nadrukkelijk
herhaalde, nu een Frjtnsch jour
nalist beweerd heeft, dat de
minister Becker en Hermes al
een heel plan klaar hadden, dat
ze aan Frankrijk wilden aan
bieden, maar dat de rijkskanse
lier en de minister van buiten-
landsche zaken zich nog verzetten.
In Frankrijk wachten Ze daar
nu op. Want ze hebben het ook
noodig, dat er aan het zoo
lichtvaardig begonnen avontuur
een eind komt even goed als de
Duitschers, al doen ze wel, alsof
ze den tijd hebben. Ook in dit
opzicht is de oorlogstand hersteld
dat de stiijdende partijen geen
van tweeën de minste willen
zijn en daarom doorvechten tot
een van beide den adem er bij
verliest,maar beide tot het laatste
oogenblik volhouden, daar bij
haar daarvan geen sprake kan
zijn.
In Engeland wachten ze er
feitelijk ook op. Het EngeUche
oeconomische leven ondervindt
inhooge mate de funeste gevolgen
van den oorlogstoestand, die
feitelijk in Europa blijftheerschen
En het is duidelijk dat liberalen
en arbeiderspartij allerminst
gesticht zijn over de passieve
houding, die Bonar Law's
regeering in het Roer-conflict
blijft bewaren. De toestand in
Europa wordt er nog wankeler
door. Want de nederlaag, die
de regeering pas in het Lagerhuis
leed, bewijst wel, hoe zwak haar
positie feitelijk is. De concessie
voor den aanleg van spoorwegen,
die de Amerikaan, Dr Chester,
pas van de Turken in Anatolië
heeft weten los te krijgen, wordt
daardoorook voor haargevaarlijk
nu men de Engelsche belangen
er door benadeeld acht. Maar
nog erger schijnen de Franschen
zien er door in het gedrang te
voelen. Zij hadden het idee, dat
ze bij de Turken een streepje
voor hadden. En waar Anatoisë
van deze onmenschelijke werk
tuigen heb ik opgesomd, en er
waren er nog veel en veelmeer,
de een al dierlijker dan de
ander.
Geheel onder den indruk ver
lieten we het oude kasteel, dat
inwendig zoo vele sporen droeg
van heftigen strijd sabelhou
wen op de trappen en in de
wanden maar toch reeds 822
jaar storm, oorlog, onweer, zelfs
brand heeft getrotseerd en dat
daar nu eenzaam en verlaten
staat te vergaan, tengevolge van
misschien een gril van den in
de vorige eeuw gestorvene.
o
Vroolijk pratend fietsten we
langs de Zuid-Willemsvaart,
levendig blij omdat alles zoo
schitterend ging tot nu toe. Het
weer, de wind, de banden, de
zadels en datgene wat daar
geregeld mee in aanrakingkwam,
alles hield zich kranig. En zoo
heerlijk hadden we geslapen in
onze hooi-kuil; bijna een gat in
den dagniet wakker geschrikt
door ratten en muizen, alleen
even door de wel wat erg
matineuse haan, die onder ons
een flinke keel opzette, maar
gelukkig zijn morgenlied erg
kort maakte en daarna voor
goed zijn bek dicht hield.
hen van meer nabij aangaat,
voelen ze zich achteruitgezet en
gekwetst. Een gunstige voorbe
reiding voor de nieuwe conferen
tie, die te Lausanne gehouden
zal worden, schijnt deze conces-
sieverleening zeker niet. Maar
het is waarschijnlijk, dat de twee
Entente-vrienden beide wel bon
ne minne a mauvais jeu zullen
maken.
Niet alleen in Ierland en aan
de Roer wordt de les van het
leven geleerd. Franschen en
Engelschen beide hebben het
ervaren, dat ook in het Oosten
de beschikking over de wereld
macht nog niet altijd vrijwaart
voor de noodzakelijkheid van de
overgave.
Wijziging der Radenwet.
Verschenen is de memorie van
antwoord betreffende het wets
ontwerp tot wijziging der Ra
denwet.
Aangezien de taak, welke aan
de Raden van Arbeid is opge-
diagen, overeenkomt met die,
opgedragen aan de Rijk (verze
keringsbank uitvoering der
sociale verzekering, en de
aard der werkzaamheden, welke
verricht worden door de ambte
naren dier Raden dan ook geen
essentieel verschil vertoont met
dien der werkzaamheden waar
mede de ambtenaren der Rijks
verzekeringsbank zijn belast, ligt
het voor de hand, dat de Raden
van Arbeid voor hunne ambte
naren der Bank gelden, aanslui
ten, en dat zij in elk geval in
hunne reglementen geen regeling
geven, welke uitgaat boven die,
geldende voor de ambtenaren
in rechtstreekschen staatsdienst.
De meerderheid van de Raden
van Arbeid ziet de redelijkheid
van dit laatste in, maar er zijn
ook Raden, die met een beroep
op hun zelfbestuur in meer of
minder belangrijke mate voor
hun personeel boven de rijksre
gelingen willen uitgaan. Voor
het algemeen verzekeringsbelang
dat geschaad wordt door on-
noodige opdrijving van de ad-
De ontbijttafel vonden we
gereed staan, buiten onder een
prieel-vormige peereboom, een J
groote kan koffie voor ons drietjes I
verspreidde zijn pittige geur ver
in het rond. Razend van den
honger waren we op onze boter
hammen en het bruine vocht
aangevlogen, uitgerust als we
waren van de 100 en 77 K..M.
die we in de eerste twee dagen
achtereenvolgens hadden af
gelegd.
De kleine tegenspoed van den
vorigen avond waren we ver
geten en dachten alleen aan ons
succes en uit volle borst klonk
het door het Brabantsche land
dat de boeren in de velden op
keken van hun werk
Waar eens 't gekrijsch der
[leeraars,
Verstierf in 't schoollokaal,
Daar staan nu niets dan banken,
Leege banken allemaal I
We zongen tot onze keelen
heesfch warfen, alle liedjes, oud
en nieuw en voelden ons als
vogeltjes op een mooien mor
gen in Mei, zoo vroolijk, zoo
vrij, zoo blij.
Even pauseerden we, daar
Anton etwas menschliches te
verrichten had, toen plotseling
een zware donderslag door lange,
ministratiekosten, behoort naar
het gevoelen van ondergetee-
kende het zelfbestuur van de
Raden van Arbeid te wijken,
evenals op het gebied der ge
meenteadministratie het zelfbe
stuur der gemeente zijn begren
zing vindt door het algemeen
belang.
Waar voorts de taak van alle
Raden van Arbeid dezeltde is
en de verzekeringswetten, bij
wier uitvoering deze organen
zijn betrokken, unifotmë toepas
sing over het geheele rijk ver-
eischen, is een zekere uniformi
teit in de inrichting der adminis
tratie van de Raden van Arbeid
noodzakelijk.
Bij hun toezicnt op het be
heer der Raden van Arbeid
zullen de verzeke ingsraden, die
een breeder terrein overzien dan
een Raad van Arbeid, op leemten
in de administratie der sociale
verzekering kunnen stuiten, waar
in voorziening wei.schelijk is,
doch welke niet zoodanig betee
kenis bezitten, dat daarvoor be
vordering van een aanvulling
van een der algemecne maatre
gelen van bestuur, welke de
hoofdzaken dier administratie
hebben vastgelegd noodig schijnt.
Bij het aanwezig zijn van zoo-
danig geval behoort daarom de
Verzekeringsraad de bevoegd
heid te hebben door een bindend
voorschrift de gelderde tegeling
aan te vullen.
De minister acht htt overigens
nnttig, er op te wijzen, dat bij
de administratie der Raden van
Arbeid aanzienlijke ge'delijke
bedragen gemoeid zijn. In totaal
kunnen de administratiekosten
voor de verplichte invaliditeits-
en ouderdomsverzekei ing en voor
de vrijwillige oud .r domsverze-
kering, voor zoover die kosten
de Raden van Arbeid betreffen,
worden gesteld op ongeveer 6
millioen gulden per jrar. Het
zal duidelijk zijn, dut bi] dat
aanzienlijk kostenbedrag theore
tische overwegingen niet den
eenigen grondslag van wettelijke
regelingen mogen zijn, maar dat
ook met de eischen der prac-
tijk rekening moet worden ge
houden.
knetterende, zich steeds verder
verwijderende echo's gevolgd,
ons deed opschrikken.
,Daar heb je 't gegooi in de
glazen", mopperde Marcus.
Vlug trapten we door, maar
in razende vaart achterhaalden
ons de zich steeds meer samen
pakkende wolken-gevaarten,
duister werd het of de scheme-
ri g in viel, in het verschiet
waren de boomen en de huizen
reeds verduisterd door een grijs
regen-gordijn, dat vliegensvlug
nader kwam. Juist hadden we
nog tijd om met fiets en al de
gelagkamer van een café bij
een sluis binnen te stormen, voor
de bui een echte pijpesteelen-
bui loskwam. Gelukkig, na
een half uurtje keek h;t zonnetje
weer al van achter de voorbije
wolkenmassa en droogde snel,
door haar groote kracht, de
watervloed die neergestort was.
Hard ging 't weer, nu eens
links, dan weer rechts van 't
kanaal, langs den weg die heel
langzaam, bijna onmerkbaar
steeg, wat evenwel duidelijk te
zien was aan de sluizen, die we
van tijd tot tijd passeerden en
het water steeds op een hooger
peil hielden.
(Wordt vervolgd.)
