ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBL VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Tien dagen Fietstocht.
BERICHT.
De bezetting.
S»£BSS.L£YeH.
Rechtszekerheid*
BRESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLS LAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
i
Abonnementsprijs per drie maanden f t.25
met 15 cent dispositiekosten.
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitg^ver
E. BOOM—BLIEK
Telefoon
No. 21
BRESKEffS
Postgiro
17704
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterljjk
Oinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
32e Jaargang
Woensdag II April 1923
Nummer 2816
Wij zullen Donderdag aan
ons Bureau de volledige uitslag
der verkiezing van de leden van
de Prov. Staten van Zeeland,
bekend maken.
Volgens de laatste berichten
zullen heden de slachtoffers be
graven worden, die juist een
week geleden vielen bij de fa
briek van Krupp, te Essen.
Hun dood heelt genoeg stof
opgejaagd, helaas zonder succes.
Het protest van den uitgewezen
regeeringspresident Grützner, die
buiten het Roergebied toch zijn
waardigheid olij ft uitoefenen is,
door een ondergeschikte van ge
neraal Degoutte terruggezonden
met de boodschap, dat men van
iemand, die uitgewezen en dus
niet meer in functie is, geen
brieven wenscht te ontvangen.
Essen zit zonder dagbladen
die paar, welke nog verschenen,
hadden de schuld voor het bloed
bad aan de Franschen gegeven
zij zijn daarvoor gestraft met
een verschijningsverbod. De Ruhr
Echo, het communistisch orgaan,
dat na ook eerst den Franschen
alle schuld gegeven te hebben,
als een blad aan een boom om
draaide en wist mede te deeleu
dat de directeuren van Krupp
het bloedbad hadden ge-enscè-
neerd, doet zijn best, steeds
meer bewijsmateriaal te verza
melen voor zijn alleenstaande
bewering.
De straffen, welke den Krupp-
directeuren wachten, zullen zwaar
zijn. Reeds zijn zij naar een
anderen krijgsraad verwezen,
een, die bekend staat om zijn
zware straffen, n.l. die van Bre-
deney.
Ook de andere straffen, welke
gemeld woiden, zijn zwaar. Te
Bonn zijn een aantal postamb
tenaren veroordeeldte beginnen
met den president der postdirec-
tie van Koblenz, die vijf jaar
gevangenisstraf gekregen heeft
DOOR J. W. B.
31 Juli. 10 Augustus.
12)
Maar we lieten hem razen en
ik deed het eenige wat me te
doen oveibleef: terugkeeren en
de achtergelatene weer op
pikken.
o
„Zouden we niet eens uit
kijken of we een geschikte
slaapplaats kunnen vinden
stelde ik voor nadat we Boxtel
al eenigen tijd verlaten hadden
en hoewel het voorstel algemeen
bijval vond, zou het nog heel
wat voeten in de aarde hebben,
eer het ten uitvoer was gebracht.
Wij Zeeuwen, die gewoon zijn
aan groote, uiterst netjes onder
houden hofsteden, waar de klei
dicht mee is bezaaid, stonden in
die streek rond Boxtel maar
aardig te kijken. Een Zeeuwsche
hoeve toch bestaat meestal uit
een groote, flinke schuur met
daarnaast, of op eenigen afstand,
het woonhuis, blinkend onder de
veil, met spieiwille goidijnljes
en vijf millioen mark boete, heb
ben de onder hem staande di
recteuren vier jaar en de post
meester drie jaar gekregen. Een
ambtenaar uil Siegburg zag zich
ook veroordeelt tot vijf jaar.
Allen natuurlijk ook met de ge
bruikelijke millioenen boeten.
De tweede burgemeester van
Essen, dr. Schilfer, was in hoo-
ger beroep gegaan voor zijn
twee jaar gevangenisstraf en
heeft toen drie jaar gekregen
van den krijgsraad te Reckling
hausen. Ook daarvan gaat hij
weer in hooger beroep.
Requisites noteerden weer
allerlei belangrijks te Müln
heim Ruhr twee milliard mark,
te Gross-Gerau een groote suiker
fabriek, te Adlerbeck, Scharn-
horst en Ilengstey alle poststuk
ken, 7^4 millioen mark uit de
Kommerz en Privat-bank te
Bochum, te Duisburg voor een
milliard aan meubelen, enz.
in het Bingerloch is door
slecht manoeuvreeren een door
de Franschen in beslag genomen
sleepboot gezonken, die heel
wat moeilijkheden aan de Rijn
scheepvaart zal toebrengen.
De mijn Bergmannsglück heb
ben de Franschen maar weer
verlaten, omdat de Duitsche
arbeiders niet van toegeven wil
den wetenzoodra waren zij
niet weg, of de Duitschers trok
ken weer aan den arbeid.
Te Bochum heeft generaal
Ordry moeten ondervinden, dat
men daar niet hevig met de
Franschen sympathiseerttoen
hij in zijn loge verscheen in de
opera klonken er uit het publiek
zulke wilde kreten, dat de in
tendant van den schouwburg zich
naar generaalOrdiy toehaastte,
die dan ook na eenigen tijd het
gebouw verliet.
Ondergeteekende stelt zich
voor in dit blad en op deze
plaats van tijd tot tijd eenige
opmerkingen in beknopten vorm
te maken over zaken van alge
meen belang, voornamelijk op
het gebied van onze wetgeving
en nieuwere belastingwetten.
Wegens het daarmede be
en blauwe horren achter de rui
ten en een stoep voor de deur,
0111 soep van te eten. Hoe geheel
verschillend met de toestand in
Brabant, en goed beschouwd kan
het ook niet anders, op zulken
onvruchtbaren zandgrond kun
nen geen groote boerderijen
gedijen. Droevig zag het er
allemaal uitwoonhuis, twee
ramen en een deur vast-
gebouwd aan de schuur met
één, een heel enkele keer twéé
deuren alles onder één rieten
dak, het erf rommelig en het
geheel niet netjes onderhouden,
maar morsig en vuil, ziedaar het
type van de Bi abantsche hoeve,
zooals wij die daar ver uiteen,
soms rond de dorpjes wat samen-
gehoopt, op het land verspreid
zagen liggen.
Moed om ergens onderdak te
vragen hadden we niet; zag het
er soms op een afstand, naar
onze gedachte nog al bevredi
gend uitwaren we eenmaal op
het erf en keken eens rond, dan
wipten we gauw van schrik weer
op de fiets en peddelden er zoo
hard we konden, tot groote
verwondering der bewoners,
vandoor. Een besluit moest er
genomen worden, we konden
toch uiet een geheelen avonden
oogde doel worden zij samen
gevat onder den aigemeenen titel
van Rechtszekerheid. Moge de
inhoud strekken tot voorlichting
der geachte lezeressen en lezers!
in deze tijden van Lachteruit-
gang der waarde eeoerzijdsch
en blijvende duurte aimerzijdsch
is het wenschelijk heieen men
nog bezit, te vorderen heelt of
schuldig is zóódanig ite verze
keren, dat verlies daarvan zoo
veel mogelijk wordt tegengegaan.
Men zal dus zoo góed moge
lijk de wettelijke voorschriften
moeten opvolgen en zorg dragen,
dat men overtuigd is, at ge
dane opdrachten zoo stipt mo
gelijk worded u tgevoerci.
Over het algemeen is men
niet van alle wetten en bepa
lingen, verordeningen en beslui
ten op de hoogte. Er is wel
geschreven, dat iedcA geacht
zoor dl dc zoet te kennendoch
practisch gaat dat slechts zeer
weinig op. Er zal niemand ge
vonden worden die alle wetten
en besluiten heeft doorgelezen
of bestudeerd. Hetgeen de wet
bedoelt is dan ook niet te zeggen,
dat ieder werkelijk de wel kent,
doch dat de wet wordt toege
past alsof iedereen haar kende.
Onwetendheid is dus geen ver
ontschuldiging. En dit is een
belangrijk iets. Is men zelf dus
niet voldoende op de hoogte,
dan wende men zich tot iemand
die dat wel is.
En daar dreigt een gevaar
Men moet zich tot iemand wen
den, die op de hoogte is.
Wie zijn dat? Tegenwoordig
schieten, evenals de jonge spi
nazie, de zaakw aarnemers, des
kundigen, administrateurs of hoe
zij ook mogen heeten, welig ui,t
den aardbodem. Zijn dat de
personen tot wie men zich moet
wenden Niet in de eersie plaats
in elk geval I En dan nog al
leen maar tot de goede en be
trouwbare
in de eerste plaats komen de
notarissen in aanmerking. Zij
hebben door een vakstudie, juist
nacht blijven doorfietsen, dus
eindelijk besloten we op zoo'n
hoeve eens een kansje te wagen
en al zag het er dan niet zoo
heel proper uit, wel, dan zouden
we maar een oogje dicht nijpen.
Dus,op een hofstede afgestevend,
maar nog waren we het erf niet
op of Marcus draaide full speed
zijn karretje weer al om.
„Het zal toch laat worden eer
ik hier maf".
Ja, dacht ik bij mezelf, als 't
zoo doorgaat slapen we morgen
ochtend nog niet, dusvooruit
maar. Voordeur dicht, schuur
deur dicht, alles dicht. Niemand
thuis Anton en ik koekeloerden
eens door de ruilen en waren
eerlijk gezegd wat blij, dat we
niemand ontdekten, want roerend
waren we het met Marcus eens.
Vooruit maar weer 1
„Han, zouden we het daar
niet eens vragenzei Anton,
weer zoo'n dito hoeve aanwij
zend, die er op het oog nog al
aardig uitzag, ik er op af, stak
mijn hoofd door de deur en vroeg
aan den boer, die ik in een
tweede vertrek bezig zag, om
hardnekkig z'n handen te senrob-
ben:
sGoeden avond, mag ik u eens
wat vragen Wij ziju drie toeiis-
in die beginselen, die de prac-
tijk noodig heeft, de noodzake
lijke kennis opgedaan om als
goede raadslieden het publiek
ter zijde te staan.
De deskundigen, administra
teurs, zaakwaarnemers daaren
tegen zijn meestal lieden, die
een dergelijke opleiding missen,
óf zelf reeds vooilichting aan
een advocaat of ander rechts
geleerde vragen, óf, en dat is
nóg erger, zij handelen maar
op goed geluk. En partijen
worden dan de dupe, als de zaak
verkeerd is aangepakt. Want
de tegenwoordige wetgever staat
onmiddellijk klaar om bij de
geringste overtreding duizeling
wekkende boeten rond te strooi
en. Denkt eens aan de boeten
in de zegelwet voor ongezegelde
huurcontracten en in de regi-
stratiewet voor het niet-aan-
geven van een publieke verkoo-
ping. Bezint dus eer gij begint,
en neem een vertrouwd raad
gever en vertegenwoordiger.
Bisch dus daarvan een grondige
kennis van zaken en de benoo-
digde vlugheid van zaken doen.
Die kennis vindt ge zeker bij
een notaris, zelden bij een ander
raadsman. De vlughtid van af
werken missen soms beide, helaas.
Ook al heeft ae zaakwaarne
mer nóg zoo'n mooi voorkomen
vaii zaken-kennis in rechtgeleerd
heid, ga nooit op dien schijn af,
doch neem de veilige weg en
eisch kennis door studie.
Voor sommige handelingen is
men verplicht naar een notaris
te gaan, bijv. een hypotheek,
een schenking van onroerend
goed. De wet verklaart de han
deling anders ongeldig. Bij zulke
acten, evenal bi] het maken van
een testament is de tusschenkomst
van een zaakwaarnemer dus
reeds door de wet verboden.
Draagt men de vervaardiging
van die acten toch aan hem op,
dan is men extra duur uit. Want
de notaris moet toch in elk ge
val medewerken en ten volle
betaald worden en de zaak
waarnemer zal zijn diensten ook
niet voor niets verleenenBo
vendien is die samenwerking van
een zaakwaarnemer en een no
ten uit Zeeland, en maken een
tocht naar Limburg. Ik ben nu
zoo vrij u tevragen of u niet de
goedheid zou willen hebben ons
toe te staan vannacht in de
schuur te slapen".
Als een zoutzak leunde hij,
zijn handen diep in zijn broek
zakken, tegen de deurpost van
het achtervertrek, geen stap
naderkomend, of hij bang van
me was.
Waaaaat
Weer draaide ik hetzelfde
verhaal al.
„Zoooooo"
Jn nauwelijks verstaanbaar
dialect krijschte een oude-besjes-
stem uit een hoek van de kamer,
met korte tusschenpoozen
„Daar hebben wij niets over
te zeggen we zijn geen eige
naar we pachten maar ga
maar door daar komt toch
niets van" en, nieuwsgierig
om toch wat meer te weten,
„wilden jullie in de schuur
slapen
ik beweerde, dat je dan toch
wei toestemming kon geven al
was je pachter, en nogmaals,
hoewel nu een beetje anders en
met meer bijzonderheden, her
haalde ik mijn vraag. Inwendig
evenwel was e* al geen haar
taris allesbehalve wenschelijk en
wordt zij veelal geacht in strijd
te zijn met de waardigheid van
het notaris-beroep. Dus in strijd
met de notariswetEn dat is
strafbaar
De acten, die niet uitsluitend
aan de notarissen zijn opgedra
gen, kunnen ook door andere
personen worden opgemaakt.
Zooals bijv. verkoop van on
roerend goed, huurcontracten,
volmachten enz. Wanneer de
acte echter door een notaris
wordt opgemaakt is de rechts
zekerheid grooter. Aan den
notarieelen vorm zijn eenige
voordeelen verbonden, die de
onderhandsche acte mist.
Wanneer de notaris een actie
opmaakt op 6 April 1923, dan
staat het vast dat de acte ook
op dien datum is verleden. Had
een zaakwaarnemer in de acte
een datum gezet, dan bewijst
die datum van de acte niets.
Dat noemt men de zekerheid
van dagteekening. En dat is
een voornaam voordcel van de
notarieele acte.
Alleen daarom zou men echter
nog niet naar een notaris gaan,
want door de onderhandsche
acte te laten registreeren, be
reikt men hetzelfde resultaat.
Doch een volgende keer meer
hierover I X.
De Nederlandsche hulp
in Rusland.
Het hoofdbestuur van het Ne
derlandsche Roode Kruis ont
ving van den heer Mulder uit
Samara een schrijven waaraan
het volgende wordt ontleend:
Kort na mijn terugkomst in
Samara bezocht ik hei rayon en
overtuigde mij dat alles vlot
maicheerde. Thans, nu wij reeds
bericht ontvingen dat de cargo
van de ,i£uterpe" van Windau
afgezonden is en wij dut binnen
kort over groote voorraden zullen
beschikken, waren wij in staat
wederom een hoognoodige uit
breiding uit te voeren.
Zoo voegde de heer Riemers-
ma Bogdanofka (Zuidelijk van
van mijn hoold dat er nog over
dacht, daar in de schuur te
kruipen. Mark en Anton waren
van dezelfde opinie, tenminste
ik hoorde den eerste zeggen
„Zouden we maar niet eens
doorgaan
Geen antwoord kwam er op
mijn vraag eindeloos lang bleet
het doodstil in het vertrek, toen,
zijn deurpost verlatend en over
de steenen, met zand bestrooide,
vloer een paar stappen naderbij
komend, informeerde hij, lang
zaam leizig, bang om een woord
te veel te zeggen
„Wat-is-dat-voor-een-tocht
„Ga maar door, ga maar door"
schetterde de schrille vrouwen
stem en wederom kwam het*
zeilde verhaaldat ze geen
eigenaar waren, dat ze daarover
niets te zeggen hadden en weet
ik al wat ze nog meer verkon
digde. Met een „goeden avond"
was ik al weer vertrokken. We
reden weg in een gedrukte
stemming, door den wind-stillen
avond, vroeg verdonkerd door
de zware, regenbezwangerde
wolken die langzaam langs het
zwerk voortschoven.
(Vioidl >elVcibU.)