ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBL VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Tien dagen Fietstocht. BERICHT. De bezetting. S»£BSS.L£YeH. Rechtszekerheid* BRESKENSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLS LAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN i Abonnementsprijs per drie maanden f t.25 met 15 cent dispositiekosten. Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitg^ver E. BOOM—BLIEK Telefoon No. 21 BRESKEffS Postgiro 17704 Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterljjk Oinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur 32e Jaargang Woensdag II April 1923 Nummer 2816 Wij zullen Donderdag aan ons Bureau de volledige uitslag der verkiezing van de leden van de Prov. Staten van Zeeland, bekend maken. Volgens de laatste berichten zullen heden de slachtoffers be graven worden, die juist een week geleden vielen bij de fa briek van Krupp, te Essen. Hun dood heelt genoeg stof opgejaagd, helaas zonder succes. Het protest van den uitgewezen regeeringspresident Grützner, die buiten het Roergebied toch zijn waardigheid olij ft uitoefenen is, door een ondergeschikte van ge neraal Degoutte terruggezonden met de boodschap, dat men van iemand, die uitgewezen en dus niet meer in functie is, geen brieven wenscht te ontvangen. Essen zit zonder dagbladen die paar, welke nog verschenen, hadden de schuld voor het bloed bad aan de Franschen gegeven zij zijn daarvoor gestraft met een verschijningsverbod. De Ruhr Echo, het communistisch orgaan, dat na ook eerst den Franschen alle schuld gegeven te hebben, als een blad aan een boom om draaide en wist mede te deeleu dat de directeuren van Krupp het bloedbad hadden ge-enscè- neerd, doet zijn best, steeds meer bewijsmateriaal te verza melen voor zijn alleenstaande bewering. De straffen, welke den Krupp- directeuren wachten, zullen zwaar zijn. Reeds zijn zij naar een anderen krijgsraad verwezen, een, die bekend staat om zijn zware straffen, n.l. die van Bre- deney. Ook de andere straffen, welke gemeld woiden, zijn zwaar. Te Bonn zijn een aantal postamb tenaren veroordeeldte beginnen met den president der postdirec- tie van Koblenz, die vijf jaar gevangenisstraf gekregen heeft DOOR J. W. B. 31 Juli. 10 Augustus. 12) Maar we lieten hem razen en ik deed het eenige wat me te doen oveibleef: terugkeeren en de achtergelatene weer op pikken. o „Zouden we niet eens uit kijken of we een geschikte slaapplaats kunnen vinden stelde ik voor nadat we Boxtel al eenigen tijd verlaten hadden en hoewel het voorstel algemeen bijval vond, zou het nog heel wat voeten in de aarde hebben, eer het ten uitvoer was gebracht. Wij Zeeuwen, die gewoon zijn aan groote, uiterst netjes onder houden hofsteden, waar de klei dicht mee is bezaaid, stonden in die streek rond Boxtel maar aardig te kijken. Een Zeeuwsche hoeve toch bestaat meestal uit een groote, flinke schuur met daarnaast, of op eenigen afstand, het woonhuis, blinkend onder de veil, met spieiwille goidijnljes en vijf millioen mark boete, heb ben de onder hem staande di recteuren vier jaar en de post meester drie jaar gekregen. Een ambtenaar uil Siegburg zag zich ook veroordeelt tot vijf jaar. Allen natuurlijk ook met de ge bruikelijke millioenen boeten. De tweede burgemeester van Essen, dr. Schilfer, was in hoo- ger beroep gegaan voor zijn twee jaar gevangenisstraf en heeft toen drie jaar gekregen van den krijgsraad te Reckling hausen. Ook daarvan gaat hij weer in hooger beroep. Requisites noteerden weer allerlei belangrijks te Müln heim Ruhr twee milliard mark, te Gross-Gerau een groote suiker fabriek, te Adlerbeck, Scharn- horst en Ilengstey alle poststuk ken, 7^4 millioen mark uit de Kommerz en Privat-bank te Bochum, te Duisburg voor een milliard aan meubelen, enz. in het Bingerloch is door slecht manoeuvreeren een door de Franschen in beslag genomen sleepboot gezonken, die heel wat moeilijkheden aan de Rijn scheepvaart zal toebrengen. De mijn Bergmannsglück heb ben de Franschen maar weer verlaten, omdat de Duitsche arbeiders niet van toegeven wil den wetenzoodra waren zij niet weg, of de Duitschers trok ken weer aan den arbeid. Te Bochum heeft generaal Ordry moeten ondervinden, dat men daar niet hevig met de Franschen sympathiseerttoen hij in zijn loge verscheen in de opera klonken er uit het publiek zulke wilde kreten, dat de in tendant van den schouwburg zich naar generaalOrdiy toehaastte, die dan ook na eenigen tijd het gebouw verliet. Ondergeteekende stelt zich voor in dit blad en op deze plaats van tijd tot tijd eenige opmerkingen in beknopten vorm te maken over zaken van alge meen belang, voornamelijk op het gebied van onze wetgeving en nieuwere belastingwetten. Wegens het daarmede be en blauwe horren achter de rui ten en een stoep voor de deur, 0111 soep van te eten. Hoe geheel verschillend met de toestand in Brabant, en goed beschouwd kan het ook niet anders, op zulken onvruchtbaren zandgrond kun nen geen groote boerderijen gedijen. Droevig zag het er allemaal uitwoonhuis, twee ramen en een deur vast- gebouwd aan de schuur met één, een heel enkele keer twéé deuren alles onder één rieten dak, het erf rommelig en het geheel niet netjes onderhouden, maar morsig en vuil, ziedaar het type van de Bi abantsche hoeve, zooals wij die daar ver uiteen, soms rond de dorpjes wat samen- gehoopt, op het land verspreid zagen liggen. Moed om ergens onderdak te vragen hadden we niet; zag het er soms op een afstand, naar onze gedachte nog al bevredi gend uitwaren we eenmaal op het erf en keken eens rond, dan wipten we gauw van schrik weer op de fiets en peddelden er zoo hard we konden, tot groote verwondering der bewoners, vandoor. Een besluit moest er genomen worden, we konden toch uiet een geheelen avonden oogde doel worden zij samen gevat onder den aigemeenen titel van Rechtszekerheid. Moge de inhoud strekken tot voorlichting der geachte lezeressen en lezers! in deze tijden van Lachteruit- gang der waarde eeoerzijdsch en blijvende duurte aimerzijdsch is het wenschelijk heieen men nog bezit, te vorderen heelt of schuldig is zóódanig ite verze keren, dat verlies daarvan zoo veel mogelijk wordt tegengegaan. Men zal dus zoo góed moge lijk de wettelijke voorschriften moeten opvolgen en zorg dragen, dat men overtuigd is, at ge dane opdrachten zoo stipt mo gelijk worded u tgevoerci. Over het algemeen is men niet van alle wetten en bepa lingen, verordeningen en beslui ten op de hoogte. Er is wel geschreven, dat iedcA geacht zoor dl dc zoet te kennendoch practisch gaat dat slechts zeer weinig op. Er zal niemand ge vonden worden die alle wetten en besluiten heeft doorgelezen of bestudeerd. Hetgeen de wet bedoelt is dan ook niet te zeggen, dat ieder werkelijk de wel kent, doch dat de wet wordt toege past alsof iedereen haar kende. Onwetendheid is dus geen ver ontschuldiging. En dit is een belangrijk iets. Is men zelf dus niet voldoende op de hoogte, dan wende men zich tot iemand die dat wel is. En daar dreigt een gevaar Men moet zich tot iemand wen den, die op de hoogte is. Wie zijn dat? Tegenwoordig schieten, evenals de jonge spi nazie, de zaakw aarnemers, des kundigen, administrateurs of hoe zij ook mogen heeten, welig ui,t den aardbodem. Zijn dat de personen tot wie men zich moet wenden Niet in de eersie plaats in elk geval I En dan nog al leen maar tot de goede en be trouwbare in de eerste plaats komen de notarissen in aanmerking. Zij hebben door een vakstudie, juist nacht blijven doorfietsen, dus eindelijk besloten we op zoo'n hoeve eens een kansje te wagen en al zag het er dan niet zoo heel proper uit, wel, dan zouden we maar een oogje dicht nijpen. Dus,op een hofstede afgestevend, maar nog waren we het erf niet op of Marcus draaide full speed zijn karretje weer al om. „Het zal toch laat worden eer ik hier maf". Ja, dacht ik bij mezelf, als 't zoo doorgaat slapen we morgen ochtend nog niet, dusvooruit maar. Voordeur dicht, schuur deur dicht, alles dicht. Niemand thuis Anton en ik koekeloerden eens door de ruilen en waren eerlijk gezegd wat blij, dat we niemand ontdekten, want roerend waren we het met Marcus eens. Vooruit maar weer 1 „Han, zouden we het daar niet eens vragenzei Anton, weer zoo'n dito hoeve aanwij zend, die er op het oog nog al aardig uitzag, ik er op af, stak mijn hoofd door de deur en vroeg aan den boer, die ik in een tweede vertrek bezig zag, om hardnekkig z'n handen te senrob- ben: sGoeden avond, mag ik u eens wat vragen Wij ziju drie toeiis- in die beginselen, die de prac- tijk noodig heeft, de noodzake lijke kennis opgedaan om als goede raadslieden het publiek ter zijde te staan. De deskundigen, administra teurs, zaakwaarnemers daaren tegen zijn meestal lieden, die een dergelijke opleiding missen, óf zelf reeds vooilichting aan een advocaat of ander rechts geleerde vragen, óf, en dat is nóg erger, zij handelen maar op goed geluk. En partijen worden dan de dupe, als de zaak verkeerd is aangepakt. Want de tegenwoordige wetgever staat onmiddellijk klaar om bij de geringste overtreding duizeling wekkende boeten rond te strooi en. Denkt eens aan de boeten in de zegelwet voor ongezegelde huurcontracten en in de regi- stratiewet voor het niet-aan- geven van een publieke verkoo- ping. Bezint dus eer gij begint, en neem een vertrouwd raad gever en vertegenwoordiger. Bisch dus daarvan een grondige kennis van zaken en de benoo- digde vlugheid van zaken doen. Die kennis vindt ge zeker bij een notaris, zelden bij een ander raadsman. De vlughtid van af werken missen soms beide, helaas. Ook al heeft ae zaakwaarne mer nóg zoo'n mooi voorkomen vaii zaken-kennis in rechtgeleerd heid, ga nooit op dien schijn af, doch neem de veilige weg en eisch kennis door studie. Voor sommige handelingen is men verplicht naar een notaris te gaan, bijv. een hypotheek, een schenking van onroerend goed. De wet verklaart de han deling anders ongeldig. Bij zulke acten, evenal bi] het maken van een testament is de tusschenkomst van een zaakwaarnemer dus reeds door de wet verboden. Draagt men de vervaardiging van die acten toch aan hem op, dan is men extra duur uit. Want de notaris moet toch in elk ge val medewerken en ten volle betaald worden en de zaak waarnemer zal zijn diensten ook niet voor niets verleenenBo vendien is die samenwerking van een zaakwaarnemer en een no ten uit Zeeland, en maken een tocht naar Limburg. Ik ben nu zoo vrij u tevragen of u niet de goedheid zou willen hebben ons toe te staan vannacht in de schuur te slapen". Als een zoutzak leunde hij, zijn handen diep in zijn broek zakken, tegen de deurpost van het achtervertrek, geen stap naderkomend, of hij bang van me was. Waaaaat Weer draaide ik hetzelfde verhaal al. „Zoooooo" Jn nauwelijks verstaanbaar dialect krijschte een oude-besjes- stem uit een hoek van de kamer, met korte tusschenpoozen „Daar hebben wij niets over te zeggen we zijn geen eige naar we pachten maar ga maar door daar komt toch niets van" en, nieuwsgierig om toch wat meer te weten, „wilden jullie in de schuur slapen ik beweerde, dat je dan toch wei toestemming kon geven al was je pachter, en nogmaals, hoewel nu een beetje anders en met meer bijzonderheden, her haalde ik mijn vraag. Inwendig evenwel was e* al geen haar taris allesbehalve wenschelijk en wordt zij veelal geacht in strijd te zijn met de waardigheid van het notaris-beroep. Dus in strijd met de notariswetEn dat is strafbaar De acten, die niet uitsluitend aan de notarissen zijn opgedra gen, kunnen ook door andere personen worden opgemaakt. Zooals bijv. verkoop van on roerend goed, huurcontracten, volmachten enz. Wanneer de acte echter door een notaris wordt opgemaakt is de rechts zekerheid grooter. Aan den notarieelen vorm zijn eenige voordeelen verbonden, die de onderhandsche acte mist. Wanneer de notaris een actie opmaakt op 6 April 1923, dan staat het vast dat de acte ook op dien datum is verleden. Had een zaakwaarnemer in de acte een datum gezet, dan bewijst die datum van de acte niets. Dat noemt men de zekerheid van dagteekening. En dat is een voornaam voordcel van de notarieele acte. Alleen daarom zou men echter nog niet naar een notaris gaan, want door de onderhandsche acte te laten registreeren, be reikt men hetzelfde resultaat. Doch een volgende keer meer hierover I X. De Nederlandsche hulp in Rusland. Het hoofdbestuur van het Ne derlandsche Roode Kruis ont ving van den heer Mulder uit Samara een schrijven waaraan het volgende wordt ontleend: Kort na mijn terugkomst in Samara bezocht ik hei rayon en overtuigde mij dat alles vlot maicheerde. Thans, nu wij reeds bericht ontvingen dat de cargo van de ,i£uterpe" van Windau afgezonden is en wij dut binnen kort over groote voorraden zullen beschikken, waren wij in staat wederom een hoognoodige uit breiding uit te voeren. Zoo voegde de heer Riemers- ma Bogdanofka (Zuidelijk van van mijn hoold dat er nog over dacht, daar in de schuur te kruipen. Mark en Anton waren van dezelfde opinie, tenminste ik hoorde den eerste zeggen „Zouden we maar niet eens doorgaan Geen antwoord kwam er op mijn vraag eindeloos lang bleet het doodstil in het vertrek, toen, zijn deurpost verlatend en over de steenen, met zand bestrooide, vloer een paar stappen naderbij komend, informeerde hij, lang zaam leizig, bang om een woord te veel te zeggen „Wat-is-dat-voor-een-tocht „Ga maar door, ga maar door" schetterde de schrille vrouwen stem en wederom kwam het* zeilde verhaaldat ze geen eigenaar waren, dat ze daarover niets te zeggen hadden en weet ik al wat ze nog meer verkon digde. Met een „goeden avond" was ik al weer vertrokken. We reden weg in een gedrukte stemming, door den wind-stillen avond, vroeg verdonkerd door de zware, regenbezwangerde wolken die langzaam langs het zwerk voortschoven. (Vioidl >elVcibU.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1923 | | pagina 1