ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEÜWSCHVLAANDEREN
Wekelijksch Overzicht.
Tien dagen Fietstocht,
BRESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 15 cent dispositiekosten.
A d v e r t e n t i e p r ij s v a n 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
i
Telefoon BRESKENS P^s^ir0
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
32e Jaargang
Zaterdag 17 Maart 1923
Nummer 2810
Zeker we weten het allemaal
wel, dat al onze daden gevol
gen hebben en hun gevolgen
vroeg of laat zich in ons leven
openbaren. Maar of het daarom
waar is, dat elk mensch het lot
heeft, dat hij verdient Anderer
daden en de gevolgen, die uit
een complex van die daden ont
staan, grijpen toch ook in ons
leven in. Is het met een volk
niet evenzoo Maar niettemin
blijft er iets van waar, dat ieder
volk de regeering heelt die het
verdient. Laten de Italianen dan
niet te luid klagen, wanneer
Mussolini hun de duimschroeven
aanzet. Want dat hij dat van
plan is en gedeeltelijk al doet,
daarvoor laten zijn daden en
uitlatingen geen twijfel. „Ik wil
als het mogelijk is regeeren met
de instemming van het grootste
deel van de burgerij". En als
het niet mogelijk is „Voor alle
beschikkingen, ook de hardste,
welke de regeering nemen zal,
zullen wij de burgerij voor de
keus stellen ze te aanvaarden
in een geest van groote vader
landsliefde of er zich door te
onderwerpen". Is er na deze
vrij openlijke bedreiging feitelijk
nog wel van een keuze sprake
„Sic volo sic jubeo" (zooals
ik het wil beveel ik het) is de
spreuk der oud Romeinsche Cae
cars, die Mussolini zich tot
zijn lijfspreuk heeft gekozen.
En het Italiaansche volk heeft
alleen maar te gehoorzamen.
Maar de tijden zijn anders dan
toen de Romeinsche keizers over
dood en leven beschikten. En
wanneer Mussolini het strafwet
boek hervormen wil dan vraagt
hij van het parlement machti
ging dit bij regeeringsbesluit te
doen. Is er iemand in of buiten
Italië, die daarvan nog de dupe
wordt? Wanneer de machtiging
niet gegeven wordtgaat Muso-
lini ook zijn gang. Alleen „als
het mogelijk is", nietwaar Zoo
lang wil hij den schijn van het
parlementairisme nog in stand
houden.
DOOR J. W. B.
31 Juli. 10 Augustus.
Toen hij nu dat ding, dat
voor hem veel te groot was,
wilde aantrekken, bleek het lint
loos te wezen en zich de moeite
en den tijd niet gunnend, om
fatsoenlijk er weer een touwtje
door te rijgen, had hij maar een
flink kabeltouw rond zijn buik
geknoopthet zou best gaan
zoo. Maar natuurlijk, eenmaal
goed en wel aan het zwemmen,
was de zaak aan het schuiven
gegaan en nu spartelde Mark
rond in Adams toilet.
„'k Heb hem" proestjubelde
Anton, toen hij eindelijk, als de
laatste van ons driëen, ook zijn
natte bol weer aan de opper
vlakte liet verschijnen.
„Geef gauw hier, dan zal ik
zien dat ik hem weer aan krijg;
mijn touw is er ook van door,
ik zal er dus maar mee stoppen".
Na veel geplons en gespartel
gelukte het hem eindelijk zijn
broekje te krijgen op de plaats
waar hij het hebben wilde en
Maar zonder of met dien schijn
heerscht de dictatuur.
Is het elders veel anders
O, zeker, over de hervorming
van een strafwetboek worden de
volken nog geraadpleegd. Maar
feitelijk ook alleen zoo lang het
mogelijk is. Wanneer morgen
Poincaré of een ander ter door
voering van zijn plani en een
strafwetartikel noodzakelijk acht
tegen tegenstanders, dan komt
het er, al wordt dan voor den
vorm dan ook het parlement
geraadpleegd We hebben een
gecamoufleerde dictatuur. En
voor wat de internationale po
litiek betreft, is ze niet eenmaal
meer gecamufleerd. Enkele hee-
ren beslissen, wat er niet alleen
met hun land, maar met geheel
Europa gebeuren zal. En wij
hebben maar tt knikken en toe
te zien. is het wellicht ook niet
anders dan we verdienen
De Duitschers hadden op de
Parijsche conferentie,, die aan
de Roerbezetting voorafging,
een voorstel tot regeling van de
8chadevergoedings verplichtingen
willen indienen. Ze hadden dat
voorstel bij zich, de Duitsche
groot-industriëeelen waren er in
gekend en wilden het waarbor
gen en Dr. Bergman was gereed
het ter conferentie toe te lichten.
Die feiten staan nu wel vast, al
willen de Franschen er niet van
weten. Maar het paste Poincaré
niet de Duit chers te ontvangen.
Dat wil zeggen, de gevolgen
van dat ontvangen nadien zijn
plannen ten opzichte van de
Roer vrij zeker in de war ge
stuurd. En dus zei hij, dat de
Duitschers geen voorstellen had
den ingediend, wat in letterlij
ken zin natuurlijk waar was,
maar wat in werkelijkheid alleen
het gevolg was van zijn weige
ring om ze ter conferentie toe
te laten.
Zoo kwamen we aan de
Roerbezetting, waarvan we wel
niet even makkelijkzullen afraken.
In den Duitschen Rijksdag heeft
de leider der Duitsche volkspartij,
dat is van de partij, waarin de
grootindustriëlen als Stinnes de
leiding hebben, een schuchtere
poging gewaagd om den weg
toen langzaam voortzwemmend,
met één hand de vluchteling
vasthoudend, kwam hij bij de
visschersschuit aan. Onder veel
gelach en na menige vergeefsche
zwembroek-afzakkende - poging,
stond Marcus eindelijk weer
behouden aan boord van de
hoogaars en rende, terwijl Anton
en ik stonden te schateren en
de men8chenmassa grinnekend
uiteenging, met een vaartje naar
de grindhoop, zijn broekje met
beide handen stevig vastklem
mend.
Reeds zaten Marcus en ik weer
op de fiets toen we Anton achter
ons hoorden mopperen
„Daar heb je 't gegooi in de
glazen een mooi begin
als 't zoo doorgaat kunnen we
wel stoppen ik zou
„Wat is er toch ventje", in
formeerde Marcusbelangstellend.
„Bel, 'k en k' ik een maleur
an m'n fiets, vint 1" kondigde An
ton op zijn Zeeuwsch Vlaamsch,
„de blokjes van mijn trapper
hangen er los bij neer".
Gelukkig bleek deze eerste
ramp nog al niet zoo heel groot
te zijn, want voor een dubbeltje
heeft de eerste de beste rijwiel
hersteller waar we langs kwamen
het kwaad voorgoed verholpen.
tot een overeenkomst met Frank
rijk te verkennen door de bereid
willigheid der groot-industrie,
tot het verpanden van de goud
waarden en het brengen van
andere offers uit te spreken.
Maar hoe kan dit helpen wan
neer Poincaré zonder omwegen
Frankrijk's doel uitspreekt om
zich niet alleen de schadever
goeding maar ook waarborgen
voor zijn veiligheid te verschaffen
en het plan om de panden, die
het zich heeft toegeëigend, niet
tegen eenvoudige beloften van
veiligheid los te laten Elke
weg naar overeenkomst schijnt
daarmee afgesloten. Want wan
neer ook beloften niet meer
voldoende zijn en Frankrijk
reëele waarborgen wil, dan
kunnen die alleen bestaan in
het bezet houden van den Rijn
grens, de afscheiding van het
Rijnland van Duitschland, de
vorming eener Rijnlandsche
republiek of dergelijke. En in
dit verband wordt ook de be
lofte duidelijk, die de Franschen
van alle Duitsche werkloozen,
die ze in het bezette gebied
aan arbeid helpen, vorderen,
dat ze zich namelijk voor een
Rijnland-republiek zullen verkla
ren. Velen zijn er niet, die zich
daartoe laten inden. De stem
ming van het Duitsche volk
is er allerminst naar. En het
lijkt dan ook vrijwel onmogelijk,
dat Duitschland in een regeling
als Poincaré wenscht en die
afscheuring van het Rijnland
in een of anderen vormt betee-
kent, nooit zal willen toestemmen.
Door den honger en den nood
krijgen we ze wel klein, denken
de Franschen, die zich de lessen
uit den grooten oorlog herrinne-
ren en een nieuwe honger-
blokkade voor het Rijnland
schijnen te organiseeren. Maar
de vraag is, of de wereld,
Engeland in de eerste plaats,
zoolang geduld zal hebben De
tegenwoordige Engelsche regee
ring verliest merkbaar terrein.
En daartegenover naderen de
twee gescheiden groepen der
liberalen elkaar steeds meer.
Wanneer eindelijk de Oostersche
kwetsie eens geregeld is
We waren lot de ingang van
Kruiningen doorgedrongen en
mopperden alle drie even hard
over de abominabel slechte weg:
smal, met hinderkopjes in het
midden en modder aan de kant;
toen we een t ord ontdekten dat
ons mededeelde„moeilijk be
rijdbaar".
„Dat hoeven ze me waarachtig
niet te vertellen, zoo snugger
ben ik ook nog wel, 't is hier
gewoon schandalig, het schreit
ten hemel", zuchtte Mark, hard
zwoegende om- zich met fietsen
al in evenwicht te houden.
„Kerel, 't begint pas", riep ik
uit kijk, daar, nog een bord:
„Onberijdbaar".
En jawel, achter dit tweede
was het een groote hutspot van
zand, klinkers, klei- en kinder
hoofdjes, maar eer we zoo ver
waren stond er nog een derde
bord: „Afgezette rijweg".
„Prosit, bij ons zeggen ze zoo
iets dadelijk wat een langdra
dige lui hier", merkte Anton op,
terwijl hij met zijn zwaar belast
rijwiel door die modder-, slik-
en zandbrei heen worstelde.
o
Fietsend over de bijna einde-
looze weg die Zeeland met Bra
bant verbindt, begrijpt men
Er bestaat kans op. Want de
verwerping van het verdrag van
Lausanne door de regeering te
Angora is niet het beletsel dat
men geneigd zou erin te zien,
maar veeleer het middel om
eindelijk tot klaarheid te komen.
De Turken hebben ler verklaring
van hun verwerping nu eindelijk
vrij precies gezegd, wat ze willen
en wat niet. Daaraan hebben
de andere nu maar hun goed
keuring te geven, omdat er toch
niet veel anders zal opzitten,
en de vrede in het Oosten is
hersteld. En dan
De Turken hebben zelf het lot
geschapen, dat ze meenden te
verdienen. Zullen de Europeesche
volken het ook eindelijk kun
nen
Mussolini en Poincaré en
consorten geven niet veel hoop.
Maar nietwaar Zelfs de Ro
meinsche Caecars hebben het
ten slotte moeten afleggen.
Beperking van het verkeer
met zware motorrijtuigen
op de wegen in
Zeeuwsch-Vlaanderen.
Door Gedeputeerde Staten van
Zeeland is, uit overweging, dat
het in het belang is van de in
standhouding en bruikbaarheid
der wegen in Zeeuwsch-Vlaan
deren wen8chelijk is, die wegen
gesloten te verklaren-voor de
hieronder te noemen motorrij
tuigen, aan de colleges van Bur
gemeester en Wethouders der
gemeenten van Zeeuwsch-Vlaan
deren en de Kamer van Koop
handel en Fabrieken te Ter Neu
zen toegezonden met ver
zoek daarover vóór 1 April hun
gevoelen kenbaar te maken
het volgende
Ontwerp-sluitingsbesluit,
waarbij Gedeputeerd Staten heb
ben goedgevonden
A. De kunstwegen in Zeeuwsch
Vlaanderen, geen Rijkswegen
zijnde, buiten de bebouwde kom
men der gemeenten gesloten te
verklaren voor motorrijtuigen op
meer, dan twee wielen
ledig zwaarder dan 1J00K.G.
wanneer deze voorzien zijn van
gummi-wielbanden
eigenlijk pas goed, wat het zeg
gen wilfietsen met het windje
achter. Deze verbindingsweg
ten deele dam bestaat uit
een stuk of drie ongeveer lijn
rechte gedeelten, aangelegd door
heel jonge polders, waar nog
geen boompje of struikje wil
tieren, of tijd heeft gehad zich
te ontwikkelen. Wanneer de
wind dus stevig blaast, onver
schillig uit welke richting ook,
hier krijgt men hem uit de
eerste hand en met volle kracht.
Maar daar wij hem pal in den
rug hadden, ging het nu als
van een leien dakje langs den
spoordijk aanvankelijk, later
meer linksaf, om bij Woens-
drecht deze nog eens over te
steken en voor goed te verlaten.
Tusschen twee haakjes moet
ik nog vertellen dat wij bij
Rilland nog misgereden zijn ook,
en in plaats van op den Kree-
krakdam, in Bath terecht
kwamen en zoodoende 5 K.M.
omweg hadden gemaakt. Ik
schaam me om het te vertellen,
de weg wijst zich daar van zelf
en nog zagen wij het uilen-
trio kans, om een verkeerde
richting in te slaan.
Een prachtig gezicht heeft
men van af den dam op Bra-
ledig zaarder dan 100 K.G.,
wanneer deze voorzien zijn van
andere dan gummi-wielenbanden;
met een belasting van een der
wielen grooter dan 1300 K.G.;
personenmotorrijtuigen met ten
hoogste acht zitplaatsen zijn
hieronder niet begrepen.
B. Te bepalen, dat met het
00ë> °P te verleenen ont
heffing van het verbod vervat
in art. 13 der Motor-en Rijwiel-
wet van de vorengenoemde we
gen gerekend zullen worden be
stand te zijn tegen
a. eene wielbelasting van ten
hoogste 1300 K.G.:
alle wegen, behalve die onder
b, c en d genoemd
b. eene wielbelasting van ten
hoogste 1800 K.G.:
le alle keiwegen, behalve die
onder c en d genoemd
2e. alle klinkerwegen, behalve
die onder c genoemd
3e. de weg van Zuidzande
naar Cadzand;
4e. de weg van Sluis over
Retranchement naar Cadzand
5e. de weg van Oostburg
naar Waterlandkerkje
6e. de weg van Breskens
naar Hoofdplaat
/e. de weg van Zwartenhoek
over Drie Schouwen naar Abs-
dale
8e. de weg van Zuiddorpe
naar Roodesluis;
9e. de weg van Zaamslagsche
Veer naar Rustwat, aan den
Provincialen weg van Walsoor
den naar Hulst
10e. de weg van Othene over
Reuzenhoek naar Zaamslagsche
Veer
11e. de weg van Kruisweg
aan den Provincialen weg van
Walsoorden naar Hulst, over
Groenendijk en Kloosterzande
naar Lamswaarde.
c. eene wielbelasting van ten
hoogste 2600 K.G.
le. de Provinciale weg van
Buitenlust, aan den Rijksweg
van Breskens naar Schoondijke,
over Groede naar Nieuwvliet
2e. de Provinciale weg van
Schoondijke over IJzendijke naar
de Rijksgrens
3e. de Provinciale weg van
Oostburg naar Zuidzande
bant, links verheffen zich de
smalhooge schoorsteenen van
vele fabrieken, met daartusschen
de grootere en kleinere torens
van Bergen op Zoom en om
liggende dorpen recht vooruit
is de horizon donker beboscht,
groenzwart rijzen daar de Woens-
drechtsche heuvels ten hemel,
zwaar met dennen en sparre-
boomen begroeid. Voor ons
Zeeuwen die gewoon zijn steeds
vlakke wei- en bouwlanden
rondom ons heen te zien, altijd
horizontaalgelijke bodem, zonder
éen enkele verheffing is dit een
vreemd aandoend gezicht; groo
te terreinplooiïngen geheel van
zand en grind, met totaal andere
plantengroei als wij op de zware
kleigronden kennen. Allengs
kwam dit alles nadervooral
nadat we het stationnetje van
Woensdrecht waren gepasseerd,
in razende vaart door een paar
scherpe bochten van den dijk
gereden en de hoofdweg ver
latend naar het dorp van
dien naam waren gefietst, lagen
de Woensdrechtsche heuvels in
al hun pracht en heerlijkheid
voor ons.
(Wordt vervolgd»)