ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Wekelijksch flveizicht,
Onschuldig verooideeld.
Zaaizaadaanbiedingen, enz,
BRESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 15 cent dispositiekosten.
A d v e r t e n t i e p r ij s v a n 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Telefoon
No. 21
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
BRESKENS
Postgiro
17704
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterljjk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
32e Jaargang
Zaterdag 27 Januari 1923
Nummer 2796
I Iet is het noodlot van de slech
te daad, dat zij altijd slechts
nieuwe slechtheid voortbrengt,
heeft, ik meen de Duitsche dich
ter Schiller gezegd. Wij zeggen
dat het van kwaad tot erger
gaat. En de Franschen zijn be
zig het aan de Roer opnieuw te
bewijzen.
Ik weet niet, of de bezetting
van het Roergebied een slechte
daad was. De Duitschers bewe
ren het en de Duitsche rijkskan
selier heelt het in zijn nader
antwoord aan Poincaré uitvoerig
trachten te bewijzen door op te
noemen, wat de Duitschers al
aan milliarden voor schadever
goeding betaald hadden en in
wat voor bagatel ze nu tekort
waren geschoten en zich er op
te beroepen, dat het vredesver
drag van Veisailles in geen ge
val dergelijke geweldmaatrege-
len toeliet. Maar de Franschen
en Poincaré beweren met even
veel klem het tegendeel. En uit
den oorlog hebben we al geleerd,
dat het internationaal recht al
tijd twee aangezichten heeft,
waarvan hij naar elk der tegen
standers een toekeert, anders
gezegd, dat de twee tegenstan
ders allebei gelijk hebben in ei
gen oog en in dat hunner vrin
den, wat toch feitelijk ook weer
niets bijzonders is en wat we bij
een heel ordinaire burenruzie
ook gemakkelijk kunnen waar
nemen, met dit onderscheid al
leen, dat het daar niet om in
ternationaal recht, maar om
vuistrecht gaat, wat toch ook
weer niet zoo'n groot onderscheid
maakt. Maar zoo het dan al of
niet een slechte daad moge zijn,
de bezetting van het Roer-gebied
lijkt in elk geval een onverstan
dige daad. En onverstandige da
den hebben met slechte dit ge
meen, dat ze eveneens slechts
nieuwe onverstandige en vaak
slechte daden uitlokken en dat
het ook daarmee van kwaad tot
erger pleegt te gaan.
Juist dit resultaat schijnt een
41)
Ik zal komen verlaat u
daarop. En u hebt mij anders
niets meer te zeggen
Neen, niet dat ik weet.
Ook ook geen boodschap
voor mijn dochter
Neen, mijnheer van Ranfen
niets
Dan mag ik zeker wel afscheid
nemen. Tot ziens du9 tot over
vier-en-twintig uurGoeden
morgen
Goeden morgen
Van Ranten draaide zich om
om te vertrekken, maar hij bleef
nog eenige seconden aarzelend
op den drempel staan, voor hij
de kamer werkelijk verliet. Nog
tot op het laatste oogenblik
scheen hij op een verandering
in Rudolfs houding gehoopt te
hebben. En toen hij zich in
zijn verwachting bedrogen zag,
toen de jonge rechtsgeleerde
hem integendeel den rug toe
keerde als een afgescheepten
bedelaar, toen vertrok zijn lijk
bleek gelaat zich tot een werke
lijk dreigende uitdrukking van
woede. In zijn oogen flikkerde
groot deel der Franschen zei
ven al van de onverstandigheid
van hun jongste politieke on
derneming overtuigd te hebben.
De bezetting blijkt een onver
standige daad, onverstandig naar
twee en misschien nog wel naar
meer kanten. Want de Franschen
verzekeren er zich dat lijkt
nu wel zeker noch hun scha
devergoeding noch hun veilig
heid mee. Hun schadevergoe
ding niet, omdat het leidelijk
verzet der Duitschers het niet
alleen onmogelijk maakt iets van
beteekenis uit het Roer-gebied
te halen, maar ook heel hetoe-
conomisch raderwerk van deze
industrie-streek stop zet en ten
deele vernietigt en dus Duitsch-
land nog insolventer maakt dan
het is, wat uit het in sneltrein
vaart naar beneden hollen der
mark duidelijk blijkt. En hun
veiligheid niet, omdat deze daad
een onuitbluschbare haat bij het
Duitsche volk tegen Frankrijk
wekt en het nationalisme en de
partijen der revanche uitermate
versterkt en omdat Duitschland's
uiteenvallen er nog onwaarschijn
lijker door wordt en zijn totale
ontwrichting onmogelijk moet
blijken. Maar bovendien en
dit werkt ten opzichte van zijn
veiligheid natuurlijk ook in ave
rechtse richting vervreemdt
dit avontuur Frankrijk van zijn
bondgenooten en ontneemt het
voor een groot deel de sympathie
der wereld, allereerst van Ame
rika.
Toen de Duitschers in oorlogs
tijd de Belgen dwongen voor
hen te werken en degenen, die
zich, gehoorzaam aan het ver
bod hunner regeering en aan
hun eigen vaderlandsliefde, daar
tegen bleven verzetten, depor
teerden of in de gevangenis stop
ten, raakte de wereld in heftige
verontwaardiging. Nu er geen
oorlog meer is en geen oorlogs-
noodzaak meer dwingt en ten
deele verontschuldigt, doen de
Franschen iets, dat daarop ge
weldig veel lijkt. Zoowel mijn
eigenaren en directeuren, die
overeenkomstig het verbod hun
ner regeering weigeren kolen
het als in de onheilspellende
oogen van een roofdier, dat
zich tot den sprong gereed
maakt.
Maar hij sprak geen woord
meer, en verlicht ademhalend
hoorde Rudolf, hoe de deur
zich achter den vertrekkenden
van Ranten sloot.
Bij alles wat u heilig is, be
zweer ik u, mij hedenavond een
kort onderhoud op de plaats,
waar wij elkaar gistei enavond
hebben ontmoet, toe te staan. Ik
kan u geen geschikter plaats
voorstellen, omdat noch mijn
vader noch iemand anders daar
van iets mag weten. Om deze
reden verzoek ik u ook, mij
geen antwoord te zenden. Ik
zal er om zeven uur zijn en
geduldig wachten, tot u ver
schijnt. U kunt wegens mijn
dwaze houding van gisteren
onmogelijk zoo boos op mij 2ijn,
dat u mij tevergeefs zou laten
wachten. Oordeel u wegens dezen
brief niet slecht over mij en
wees er van verzekerd, dat ik
er slechts na zwaren strijd toe
gekomen ben, hem te schrijven.
Indien u ooit een beetje vriend
schap voor mij hebt gevoeld,
zult u nu ten minste bereid zijn,
naar mij te luisteren, vóór u
aan Frankrijk te leveren, als amb
tenaren, die de bevelen dier re
geering en niet die der bezet
tende militaire macht opvolgen,
worden voor den kijgsraad ge
bracht. En het personeel zoo van
mijnen als van sporen wordt met
de strengste straffen bedreigt,
wanneer het zich tegen de Fran-
sche bevelen verzetten durft en
niet blijft doorwerken. De po
gingen blijken nutteloos. Zoomin
als de Duitschers in België zal
het den Franschen aan de Roer
gelukken met onwillige honden
hazen te vangen. De eenige kans
die ze nog hebben, is de geheele
Roer-bevolking in de gevange
nis te zetten en uit Frankrijk
of Polen of Bohemen een nieu
we bevolking van mijnwerkers,
inginieurs, spoorwegpersoneel en
dergelijke te importeeren. Maar
gemakkelijk is zoo'n proefneming
niet. En ze zou Frankrijk's finan- j
tieele draagkracht ongetwijfeld
te boven gaan. Voorloopig schij
nen ze het dan ook nog met
het aanhouden van alle kolen-
ladingen in treinen en Rijnaken
en intimidatie te willen probeeren
Maar het eerste loopt al heel
gauw spaak, omdat de Duitschers
ophouden met verzenden en zelfs
met produceeren. En het twee
de zou alleen succes kunnen heb
ben, wanneer de arbjiders, als
de Fransche gehoopt hadden, j
niet mee hadden gedaan aan het
verzet tegen de Fransche macht.
Het eenige duidelijke resultaat
is tot nu toe dan ook alleen het
tot stilstand brengen van het
oeconomisch leven in het Roer
gebied. En de vraag is nu maar
wie het langer zal kunnen vol
houden, de Fransche regeering
of het Duitsche volk. Beiden
voeren een wanhoopspolitiek.
Maar wij trekken aan 't lang
ste eind, zeggen de Franschen.
Of ze 't meenen is wat anders.
Zeker is dat de Engelschen en
Amerikanen steeds langere ge
zichten gaan trekken. De eersten
raken, nu het zoo'n vaart loopt,
zelf een beetje met hun figuur
verlegen, vooral ook om den te-
rugslag, die de gebeurtenissen
aan de Roer in Polen en Rus
mij veracht. Uw ongelukkige
LILI VAN RANTEN.
Dat was de inhoud van een
ongetwijfeld in groote haast en
opwinding geschreven briefje,
dat Rudolf op de tafel in zijn
kamer vond, toen hij tegen vijf
uur 's avonds van een wandeling
thuiskwam. Een pijnlijker ver
rassing, dan deze brief voor hem
beteekende, had men hem nauwe
lijks kunnen bereiden, en zijn
eerste ingeving was dan ook,
dat hij niet naar het rendez-vous
mocht gaan, hoe smekend ook
Lili's verzoek mocht luidden. In
het gunstige geval zou het stel
lig niets anders dan een uur
van de bitterste kwelling zijn,
die haar en hem wachtte, indien
hij aan haar wensch voldeed.
Bovendien gevoelde hij in zijn
hart iets als bange vrees, dat
het wel eens met al zijn met
moeite bevochten standvastig
heid gedaan zou kunnen zijn,
wanneer hij nog eenmaal onder
de betoovering van haar ver
leidelijke schoonheid geraakte,
onder die betoovering, waarvan
hij de gevaarlijke macht nu lang
zamerhand had leeren kennen.
Hij ging naar het raam en
keek naar de bergwand omhoog,
waar in de bijna ondoordring-
land hebben. Maar de oude
vriendschap en de conferentie
van Lausanne maken, dat ze zich
tegenover de Franschen niet vrij
voelen.
Daar te Lausanne blijft Bart-
hou de Engelscne verlangens
steunen. Maar de Turken blijken
nog altijd niet genoegzaam onder
den indruk om er geheel aan
toe te geven. Zoo schiet het
werk niet op en beginnen alle
heeren ongeduldig te worden,
wat niet de beste stemming is
om alles in vrede en vriendschap
te laten verloopen en zoo tal van
moeilijk kwesties, als de toestaud
in het nabije Oosten heeft op
geworpen, in een vredesverdrag
te regelen. Bovendien moet na
die regeling nog tusschen Enge-
laud en Turkije over Mosoel
geconfereerd worden. Voor de
Engelschen is dat feitelijk een
der voornaamste kwesties Men
zegt wel eens, dat ze daarom
den heelen oorlog begonnen zijn.
En een slechte daad Niet
waar?
De heer M. Wiersum te Gro
ningen verzoekt ons opname
van onderstaande. Wij meenen
in het belang van de Land
bouw hiervoor onze kolommen
te moeten afstaan.
Namens een Zweedsche Land
bouwcoöperatie zag men dezer
dagen in een zeer grootsch op
gezette reclame-advertentie in
het landbouwblad „De Boer
derij" alle graan- en zaadsoor
ten van Svalöf zonder eenige
terughouding alles als origineele
waar aanbieden.
Hier zag men dus nogmaals
dezelfde misleidende middelen
toegepast gelijk men vroeger
reeds meermalen door andere
Zweedsch-Hollandsche combina
ties waren beproefd. Onmiddel
lijk heb ik daarop bijna alle Be
sturen van Landbouworganisaties
in Nederland daarmede in ken
bare bosschen Lili's „sprookjes-
slot" verborgen lag. Maar hij
zag niets, want de lucht had
zich met donkere wolken bedekt,
rondom de rotstoppen verdron
gen zich de grijze wolkenmassa's.
Tot beneden op de berghellin
gen golfden en wiegden de
grauwe nevelen. Alle kleur en
vroolijkheid scheen uit het gister
nog zoo heerlijk schitterende
landschap verdwenen.
En terwijl hij in zoo droevige
stemming op dezen somberen
regendag naar buiten staarde,
voelde Rudolf zich meer en
meer aangegrepen door een
diep, smartelijk medelijden met
het arme, jonge wezen, dat daar
boven tevergeefs op hem zou
moeten wachten.
Duidelijk meende hij haar voor
zich te zien tusschen de koude,
naakte rotsen, in den grauwen,
ondoordringbaren nevel, hoe zij
het eene kwartier na het andere
met angstig kloppend hart en in
bange spanning in de eenzaam
heid naar ieder geluid luisterde,
dat de komst van een menschelijk
wezen scheen te verraden. En
hij voelde een stekende pijn,
toen hij zich voorstelde, hoe zij
eindelijk teleurgesteld en wan
hopig in regen en duisternis
weer zou afdalen naar het dalt
nis gesteld, met verzoek de
landbouwers voor die aanbie
dingen te waarschuwen. Aan
dit bericht werd de vertaling
van een brief toegevoegd, die
vroeger in een soortgelijk geval
door de betrelfende Zweedsche
firma aan haren Hollandschen
vertegenwoordiger wordt gezon
den. Deze vertaling luidt aldus:
„De namen'Zegehaver, Kroon-
haver, Grootmogolha\er, Klok-
haver, Goudenregenhaver, Fy-
ris-haver, Goudgerst, enz. enz.,
zijn door Svalöf wettelijk gede
poneerd.
Het is derhalve uitgesloten,
dat wij evenmin als eenige
andere Zweedsche firma
onze zaden als origineele Zege
haver, origineele Fyrishaver,
enz. zouden mogen aanduiden.
De aanduiding „origineel"
enz. mag alléén slechts door
Svalöf, als oorspronkelijk voort
brenger dezer soorten, worden
gebiuikt, en verzoeken wij U
deswegen de aanduiding origi
neel" achterwege te laten.
Svalöf hecht aan het alléén-
recht in dit opzicht groote
waarde en heeft daarvoor ook
gegronde reden, daar de be
naming „origineel" een belang
rijke reclame-waarde heeft".
In een heden uit Svalöf ont
vangen schrijven wordt er op
gewezen, dat bij bedoelde coö
peratie direct tegen deze onreëele
concurrentie werd geprotesteerd,
tevens daarbij verzoekend, dat
onmiddellijk opdracht aan haren
Hollandschen vertegenwoordi
ger moet worden gegeven, dat
deze het misbruikmaken dier
ongeoorloofde benamingen direct
behoort te staken.
Nog meen ik tevens voor aan
biedingen namens den Zweed-
schen kweeker Weibull te moe
ten waarschuwen, die eveneens
Zegehaver uit Zweden laten
ofïreeren. In plaats van te ver
melden, dat deze haver „na-
verbouwde Svalöfs" is, volgt
achter de aanbieding de toe
voeging „in origineele verpak
king". Ook deze aanbieding is
dus bijna even misleidend als
de eerstgenoemde. Het is be-
vervuld met een gevoel van de
diepste verachting voor den
man, die haar gisteren in warme
bewoordingen van zijn hartstoch
telijk verlangen naar haar had
gesproken, terwijl hij thans doof
gebleven was voor haar smeek
bede, voor haar vurigen wensch,
haar ingegeven door haar arm
hulpeloos, gefolterd hart.
Neen, zoo moest het niet zijnl
Hij kon haar niet helpen, kon
het verschrikkelijke niet van haar
afwentelen, dat het noodlot van
een onverbiddelijke gerechtig
heid, niet zijn wil, voor haar
had voorbeschikt, maar hij be
hoefde haar daarom toch niet in
dwaling te laten verkeeren om
trent zijn men8chelijkheid en
zijn innige deelneming. Niet de
schande van haar vader, maar
de pijn van het nuttelooze wach
ten tenminste kon hij haar be
sparen. En het moest waarlijk
toch al treurig met hem gesteld
zijn, indien hij ondanks het
heldere bewustzijn van zijn plicht
voor de verleiding zou bezwij
ken, die haar oogen, haar stem,
haar heele bekoorlijke wezen
tot nu toe voor hem beteekend
hadden.
(Wordt vervolgd).