ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN veiooti VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN E. BOOM—BLIEK TNo.,02T BRESKENS p°7s^h° 31e Jaargang Woensdag 27 September 1922 Nummer 2762 Methodisch Werken. Zeeuwsche Polder- en Waterschapsboiid. BRESKENSCHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 met 15 cent dispositiekosten. Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur Elke arbeid is toch ten slotte iricht op het bereiken van een paald resultaat, nietwaar Dat ii nog niet zeggen, dat de ar id zelf ons geen genoegen kan rschaffen, ons niet tot op ze re hoogte voldoet. Het zich ipannen geeft het bewustzijn n kracht, van kunnen, opent lor onze oogen mogelijkheden, e door haar verschiet ons be ren kunnen. Maar ook het luksgevoel, waarvan we ons odoende bewust worden, ont lat toch alleen door het be- istzijn, dat we met die kracht, e inspanning iets doen, iets reiken kunnen. De mogelijk- den, die we zien, zijn moge- ;heden van bereiken. En het li dan ook alleen arbeid zijn, e het verschiet op een resul- it openbaart, waarin we plei- :r hebben. Zoo het kunnen s een gevoel van voldoening 'feft, is toch ook hieraan de dachte, het te kunnen bereiken, afscheidelijk verbonden. We kunnen dus zeggen, dat rreweg de meeste arbeid om t resultaat verricht wordt en It alle arbeid ten slotte alleen ldoening geeft, zoolang de 'gelijkheid voor het bereiken n een resultaat open blijft, t dus de gedachte aan het lultaat onafscheidelijk is van en arbeid en die arbeid door t resultaat eerst haar betee- nis krijgt. Maar wanneer dit o is, wanneer dus de arbeid rricht wordt om het resultaat met het oog op het resultaat, n is het ook rationeel, wanneer trachten met dien arbeid zoo ed mogelijk het bereiken van t resultaat te verzekeren, maar k, dat we trachten met den nst mogelijken arbeid het ootst mogelijk resultaat te rzekeren, dat wil dus zeggen, t we geen arbeid verloren en gaan. De menschheid heelt dat in- 'tief al lang begrepen. En onze oderne samenleving is feitelijk heel op dat inzicht gebaseerd. Weer een kleine controle van t pandboek, niet waar Ditmaal niet, mijnheer Imberg! breng u slechts een kennis- ving van gestolen zaken. Veel tonders is er niet bij be- Ive een waardevolle brillanten raad, dat een zekere Mevr. lerese Haller reeds een acht gen geleden ontstolen moet n. Nu, bij een man zooals u, 1 ik het wel bezwaarlijk terug- nden, dat weet ik wel vooruit. Hij had de gedrukte kennis- iving uit zijn notitieboek ge- men en haar aan Imberg geven. Deze las haar snel •or om dan met een uitroep n schrik zijn hoofd plotseling te richten. Wat wat is dat bracht hij De ver doorgevoerde arbeids verdeling, die wij kennen en de steeds verder voortgaande specialisatie van den arbeid zijn er de gevolgen van. Maar ook het individueele methodische werken, dat ons zakelijk leven steeds meer begint te kenmerken, steunt op dit beginsel. We doen het niet intuïtief meer, maar zijn ons van dit beginsel en van de natuurlijke levenswet, die eraan ten grondslag ligt, bewust ge worden. En de Amerikanen, praktische menschen als ze zijn, hebben het beginsel zoo syste matisch mogelijk tot toepassing trachten te brengen, waarvan het bekende Taylor-systeem het gevolg werd. De doorvoering heeft als iedere consequentie haar nadeelen en gevaren. Zij maakt ten slotte den rriensch tot een machine. Maar dit neemt niet weg, dat de gedachte, die eraan ten grondslag ligt, juist blijft en dat het verstandig is niet alleen in strikt zakelijken zin, in eigen leven deze gedachte in toepassing te brengen. Want feitelijk doen we dat in eigen leven en eigen individueel werk nog veel te weinig. Het geïn dustrialiseerde groot- en ook veelal het klein bedrijf heeft de arbeidsverdeeling ver doorge voerd en ten deele ook een methode van werken ingevoerd, die het te loor gaan van arbeid en inspanning tot de kleinst mogelijke afmetingen terug brengt. Maar wij zelf, als indivi dueele werkers, denken nog veel te weinig om de noodzake lijkheid ervan, 't zij we in ons dagelijksch bedrijf of daarbuiten arbeiden. We hebben nog maar zelden geleerd methodisch te werken en geen inspanning te verspillen. En dit bemoeilijkt ons leven onnoodig, omdat het van ons öf meer inspanning vergt voor het bereiken van een resul taat dan, strikt genomen, noodig is, öf belet het gewenschte resul taat te bereiken. Het verspillen van arbeid is het gevolg van twee groote oorzakenondoel matig gebruik van den tijd en niet moeite uit. Een broche van brillanten, robijnen en safieren in den vorm van een grooten vlin der, étui van rood leder met witte zijde gevoerd en met den naam van een Parijschen juwelier. En als u dit sieraad nu toch bij mij vond, mijnheer Fahrig, wat zou u dan wel zeggen? Wel, ik zou zeggen, dat de dievegge het verduiveld slim moet hebben aangelegd, het ding juist bij u te brengen, antwoordde de beambte kalm. Een nauw gezetter en voorzichtiger man is er op de heele wereld niet. Maar laat u het toch eens zien. De pandhouder was reeds naar de geldkast gesneld, waarin hij de waardevolle panden placht te bewaren en met bevende hand opende hij het geheime slot, waarachter het meest waarde volle verborgen lag. Hij drukte op de veer van het roode étui en las met bijna toonlooze stem: Armand Thiebaut, Parijs 1 Dat klopt dat klopt precies. En ondoelmatig gebruik van onze kracht, anders gezegd, verkeerde tijdsindeeling, waardoor telkens onnoodig tijd ongebruikt tijdens onze arbeidsverrichtingen voorbij gaat en onoodig krachtsinspan ning, die vooi het beoogde effect onnoodig of althans in die mate niet noodig was. Van jongsaf aan moeten we feitelijk het doel matig aanwenden van onze kracht leeren. Wie een kind gadeslaat, kan gemakkelijk opmerken, hoe veel onnoodige bewegingen een mensch oorspronkelijk maakt, wanneer hij iets doen wil. Maar ook later doen we het allemaal nog. Het feit, dat b.v. een zwakke verpleegster een zieke uit bed kan tillen en wegdragen, wat een vrij sterke man soms niet goed of alleen door sterke inspanning kan, bewijst dit. Het geheim van een vak bestaat voor een groot deel in de kunst om doelmatig met gereedschap om te gaan. Maar ook de vakkundige verspilt nog altijd door onnoodige bewegingen arbeidskracht. In Amerika wil men trachten ook hierin methode te brengen door wetenschappelijk de goede en onnoodige beweging bij het werk voor te stellen. Door elec- trische lichtjes aan de hand van den werker worden de verschil lende bewegingen nagegaan. Men maakt dan van het werk foto's, waarop de bewegingen door lichtlijnen zijn afgebeeld. Een Amerikaansch ingenieur, die daarover onlangs in ons land een lezing hield, liet daarbij een foto zien van een typiste, die 151 lettergrepen zonder fout in de minuut kan tikken en daar voor op een wedstrijd te New- York een prijs van 5000 dollars won. Men ziet op de plaat niets dan een wazige massa, de han den bewogen zich te snel voor de opname. Het hoofd der typiste was echter goed getroffen. Dat had ze dus bij haar werk stil gehouden. De meeste doen dit laatste niet en maken daardoor voortdurend geheel onnoodige en vermoeiende bewegingen, verspillen dus voortdurend ar beidskracht. Maar onze verspilling van arbeidskracht is maar 'voor een betrekkelijk gering deel het ge volg van onnoodige lichamelijke bewegingen tijdens ons werk. De groote oorzaak dezer ver spilling is het onsystematisch werken. Hierdoor kost onze dagelijksche arbeid ons veel meer intellectueele en lichamelijke in spanning, dan we voor het be reiken van het resultaat feitelijk zouden behoeven aan te wenden. Wat bij het verrichten van een enkelvoudige, mechanische han deling als het typen gemakkelijk door een foto te demonstreeren is, geschiedt ook in samengestel de handelingen en in onze ge dachten-werkzaamheid. Het is daar niet alleen moeilijker aan te toonen, maar ook moeilijker te controleeren en vaak moei lijker in bepaalde feiten vast te leggen. Maar we zijn ons alle maal bewust, dat het gebeurt en bij voortduring gebeurt. Het feit alleen, dat de meeste menschen zoo weinig planmatig werken, geeft die verspilling van arbeids kracht al aan. En het eenige algemeene middel om haar të voorkomen is, om bij onzen arbeid en bij iedere arbeids- verrichting afzonderlijk het doel goed in het oog te houden, dat we met dien arbeid en met iedere verrichting op zichzelf bereiken willen. We moeten vaststellen, wat we willen, dan langs welken weg we het willen en met welke middelen om ten slotte het juiste gebruik van weg en middelen te zoeken voor we het werk beginnen en bij het verrichten van het werk ons niet laten af leiden, maar het verdei liggende en ook het naderbij zijnde deel van iedere handeling strak in onze gedachte houden. We zullen er zelf bij winnen. Het leven is te zwaar dan dat we arbeid of tijd zouden te loor doen gaan. En ieder van ons, maar ook het geheel der menschelijke samen leving zal profijt trekken van het doelmatig aanwenden van dat moest mij overkomen mij 1 Ah, dat is laf schandelijk het is een nagel aan mijn doodkist! Maar weest u toch rustig, beste mijnheer Imberg. Dat kan im mers iedereen overkomen. Nie mand zal u daarvan een verwijt maken en daar u bij de beleening zonder twijfel volkomen correct gehandeld hebt, zult u uit deze zaak ook geen nadeelige gevol gen ondervinden. De zaak zelf is weliswaar schijnbaar geheel in orde. De beschrijving klopt im mers in alle bijzonderheden. Van wie hebt u het sieraad gekregen? De pandhouder was nog steeds geheel in de war en de beambte moest zijn vraag herhalen, al vorens hij antwoord kreeg. Van een jong meisje iemand op wier eerlijkheid ik volkomen vertrouwd heb. Nu, in iemands eerlijkheid kan men zich anders leelijk vergis sen, vooral bij vrouwspersonen daarvan weten wij mee te praten. Onder welken naam is zij hier gekomen Wacht u ik zal 't dadelijk nazien. Zie, hier staat het Melanie van Neuhoff. Parkstr. 2. De man van de wet lachte. Met een minder goed klinken den naam kon zij het waarschijn lijk niet doen. Mijnheer van Neuhoff en zijn familie ken ik toevallig. Hij is een gepension- neerd generaal en bezit door zijn vrouw een vermogen van eenige millioenen. Juffrouw Me lanie behoeft dus geen sieraden te beleenen en nog minder be hoeft zij deze te stelen. Waar door heeft de dievegge zich dan als mejuffrouw van Neuhoff kun nen uitgeven August Imberg hijgde van opwinding. Maar hij dacht er niet aan er zich met een leugen uit te redden. Door een visite kaartje. Daar ik heb het nog in mijn lessenaar liggen. De beambte bekeek het smalle strookje carton en zijn tot nu vergenoegd gelaat werd ernstiger tijd en arbeid, die alleen door methodisch werken mogelijk is. Uit het jaarverslag van boven- genoemden Bond ontleenen wij het volgende Evenals het vorige jaar werd ook in dit jaar het Maandblad „Het Waterschap", orgaan van den Zuid-Hollandschen Water- schapsbond, aan de leden toe gezonden, evenwel slechts tot 1 Juli. Vanaf dien datum werd genoemd blad vervangen door Waterschaps-belangen", een maandblad tot dien datum gewijd aan de waterschapsbelangen in de provincies Friesland, Gronin gen, Drenthe, Overijssel en Gel derland, sindsdien ook aan de Zeeuwsche polder- en water schapsbelangen. Het bestuur meende met deze verandering in den geest der leden te handelen. Niet alleen heeft het laatstgenoemde blad boven „Het Waterschap" als voordeel dat het beschikt over een staf van medewerkers die ieder een der genoemde provin ce's vertegenwoordigen, doch ook worden meer algemeene onderwerpen besproken. De abonnementsprijs bedraagt 't dubbele van de abonnements prijs van „Het Waterschap". Hier tegenover staat echter, behalve de genoemde voordeelen, dat de bond de beschikking heeft over een rubriek voor bondsberichten, waardoor kosten van circulaires worden uitge spaard, terwijl ook specifiek Zeeuwsche onderwerpengeregeld in dit blad zullen worden be handeld. Het kan zijn nut hebben, dat in dit verslag nog eens de aan dacht van de leden wordt ge vestigd op de gelegenheid die voor de abonné's op dit blad en dus ook voor de leden openstaat om gratis van de vragenbus gebruik te maken. Voor zoover Maar dat is toch geen ligiti- matie-bewijs, mijnheer Imberg 1 U zult toch vermoedelijk wel betere bewijsstukken van haar hebben verlangd, eer u zich met deze zaak inliet. Dat is juist mijn ongeluk, dat ik zulks niet gedaan heb, steunde de pandhouder. Ik ik liet me juist bepraten. Dan ziet het er wel wat be denkelijker voor u uit. Ik wil niet zeggen, dat men iets oneer lijks in uw handelwijze zal zien daarvoor behoedt u wel de goede naam die uw zaak tot op heden had. Maar u zult er nog veel last van ondervinden en ik geloof ook niet, dat Mevrouw Haller onder zulke omstandig heden ertoe verplicht is, u het geld, dat u op het sieraad ge leend hebt, te vergoeden. August Imberg liep in de kleine ruimte achter de toonbank rond, alsof hij door hevige licha melijke smarten gepijnigd werd. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1922 | | pagina 1