ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Wekelijksch Omzicht.
i VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
31e Jaargang
Schuld en Boete.
E. BOOM—BLIEK
TNo,020in BRESKENS
Zaterdag 17 )uni 1922
Weenend Weenen.
Nummer 2733
Binnenland.
[BRESKENSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 15 cent dispositiekosten.
Advertentieprijs van 1—5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Alleen voor de commissie van
het Rijnland werden van 1 Mei
1921 tot 1 Dec. 1921 meer dan
178 millioen mark uitgegeven."
Deze zin uit het rapport van den
Duitschen minister van de schat
kist geeft alleen 1 eeds een ver
jaring van de 3 maanden va-
:antie, die het internationale
hankierscomité genomen heeft en
een mislukking van haar po
gingen beteekenen.
Indien de noodzakelijke
voorwaarden voor een herleving
van het Duitsche krediet ver
wezenlijkt waren, zou men een
ielangrijke leening op de voor-
laamste geldmarkten van de we
reld kunnen uitgeven." Blijk
baar heeft het comité het willen
vermijden door het advies van
ermindering der Duitsche scha-
ieloosstelling het weigerende
frankrijk voor de geheele wereld
ten toon te stellen als oorzaak van
het mislukken eener regeling, die
iDuitschland en Europa uit de
gevaarlijke impasse zou helpen,
waarin het vredesverdrag van
Versailles beiden gedreven heb-
ten. Maar de aangehaalde zin
van zijn rapport spreekt duide-
genoeg. Voor wie het nog
duidelijker wil hebben, is er deze
zin bij te voegen „Het comité
van oordeel, dat een hervatting
van normale betrekkingen van
geldverkeer tusschen de landen
een stabilisatie der wissel
koersen onmogelijk zijn zonder
de definitieve oplossing van de
betaling der schadeloosstellingen
evenals van de buitenlandsche
openbare schulden." Na dit rap
port was in verband met de
weigering van Fra krijk om een
vermindering van de Duitsche
schadevergoedingsplichten ook
maar in overweging te nemen
aldus de voorwaarden te
scheppen voor een herleving van
het Duitsche krediet het met va-
cantie gaan van het internatio
nale comité de eenige uitweg.
Honderd acht en zeventig mil
lioen in 7 maanden voor de ge
allieerde Rijnlandcommissie, meer
dan 3 millioen tot het laatst van
1921 alleen voor de woning van
den Franschen opperbevelhebber
te Mainz. Het zijn maar kleine
voorbeelden. Aan wie op zulke
lasten zit, leent niemand geld.
Als een nieuw onderzoek van
het probleem onder gunstiger
omstandigheden plaats vindt zijn
de huidige belemmeringen niet
onoverkomelijk, oordeelt het co
mité. Maar het is al met Frank-
rijk's stem tegen, dat de com
missie van herstel het comité toe
stond bij het formuleeren van zijn
meening over de voorwaarden
voor een Duitsche internationale
leening ook met het geval van
verlaging der Duitsche schuld re
kening te houden. Die verlaging
zelf is zonder Frankrijk's toe
stemming niet mogelijk.
Wat nu? Het comité wil alle
mogelijke steun verschaffen om
trent waarborgen voor een lee
ning op korteren termijn, die er
toe zal kunnen strekken het
crediet van Duitschland te be
hoeden voor ineenstorting ge
durende het tijdperk der onder
handelingen. Maar ditbeteekent
slechts een verschuiving der
moeilijkheden. Het is uitgesloten
dat Frankrijk in een verlaging
der Duitsche schuld zal toe
stemmen en dat dus de verdere
onderhandelingen tot eenig resul
taat zullen voeren. Na 3 maan
den zal het comité het Duitsche
crediet in denzelfden aemech-
tigen toestand terugvinden en
zal dus een leening, waardoor
een groot deel van de Duitsche
schuld gemobiliseerd kan wor
den, eveneens onmogelijk zijn.
Maar een dergelijke leening is
de voorwaarde, die Duitschland
stelde voor de aanvaarding der
financieele eischen van de com
missie van herstel. Zal Frankrijk
de niet-aanvaarding, die nu
vrijwel zeker schijnt, met geweld-
maatregelen beantwoorden Het
moet er zich wel van bewust
zijn, dat het vooral na het rap
port, dat het bankierscomité uit
bracht, niet alleen Engeland,
maar de opinie der gansche
wereld tegen zich zal hebben.
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot u i t e r I ij k
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
97)
Op strengeren toon dan zoo
even zeide de rechter van in
structie tegen haar Zelts aan
genomen, dat uw broeder en
Serge Morain onschuldig waren,
dan begaan beiden toch een
teer strafbaar onrecht door zich
aan de politie te onttrekken.
Op dit oogenblik werden mijn
heer Fourmont en zijn dochter
binnen gelaten, en op deze volg
den de scheikundige Krutz en
Brigard.
Is dit de jonge dame vroeg
de scheikundige op Therese
wijzende.
Ja, antwoordde mijnheer Li-
sars, en zich tot Therese wen
dende, liet hij er op volgen
Mejuffrouw, vóór uw vlucht is
Bet ons niet mogelijk geweest
uwe haren te vergelijken met
die, welke in de handen van den
vermoorden commandant Morain
waren Laatstgenoemde zijn
destijds aan den heer Krutz
overgegeven geworden, die zijn
met het lokje haar, dat zich in
Serge Morain's medaillon be
vond, in dit doosje legde, dat
daarop door mij vergezeld werd.
Ik zelf zal thans het zegel ver
breken, terwijl gij inmiddels wel
zult willen toestaan, naar ik hoop,
dat mijnheer Krutz uw hoofd
onderzoekt.
Therese, wie de houding en
de vriendelijke blik van den
geleerde een vol vertrouwen in
boezemde, ging naar dezen toe
en zeide Ik stel mij geheel en
al tot uwe beschikking, mijnheer.
De deskundige beschouwde op
merkzaam het hoofd van het
jonge meisje en zeide eindelijk:
Ik zie nergens eenig spoor van
een wonde of een litteeken.
De rechter van instructie, die
het doosje had geopend, deed
Drukker-Uitgever
Het is duidelijk, dat er sinds
het verdrag van Versailles de
oogen opende, een andere geest
levend is geworden. En deze
geest begint zich in de publieke
opinie steeds duidelijker te
manifesteeren. De ruzie in de
Volkenbondsvereenigingen en de
splitsing, die er het gevolg van
werd, zijnkenmerkendeteekenen,
Men is de Hetze en het impe
rialisme van groote zoowel als
kleine Entente moe en zoekt de
eindelijke verzoening der volken
als noodzakelijke voorwaarde
voor het herstel der wereld. De
Volkenbondsvereenigingen zijn
de Volkenbond nog niet. Deze
laatsten zijn ongetwijfeld een
beetje voorlijk in verzoenings
gezindheid en verdediging van
de- rechten der minderheden.
Het Wilna-gebied en Opper-
Silezië, waar opnieuw de strijd
tusschen Polen en Duitschers
ontbrand schijnt, zijn daar om
te bewijzen, dat de Volkenbond
zich om onderdrukking der min
derheden wat minder druk maakt
dan de bond van internationale
vereenigingen, die zijn verster
king propageeren. Maar men
kan nooit weten. Het zou toch
kunnen, dat ook de Volkenbond
eens alle nationaliteiten als ge
lijk-be rechtigde leden der vol
keren-gemeenschap zag en naar
verzoening en rechtvaardige op
lossing der nationale kwestiesin
plaats van naar bevestiging van
de heerschappij der Entente
streefde.
Dat zou een slechte tijd voor
de kleine Entente worden. Haar
leden leven in hun tegenwoordi-
gen staat vrijwel geheel bij de
gratie van de opperheerschappij
der geallieerden. Valt die steun
weg dan verliezen zoowel Polen
en Roemenië als Zuid-Slavië en
Tsjecho Slowakije de machtspo
sitie, die hen in staat stelt de
nationale minderheden in hun
gebied te tyranniseeren en hun
buren, groote als kleine, te over-
heerschen. En het is daarom be
grijpelijk, dat zij evenals Frank
rijk, met hand en tand de
Entente-Oppermacht en de te
genstelling tusschen Entente en
een uitroep van verrassing, de
chef der veiligheids-politie daar
entegen een van woede hooren.
In plaats van de goudblonde
haren, die voor ongeveer tien
dagen in het doosje gelegd wa
ren geworden, bevonden zich
hierin thans donkerbruine haren,
waarbij de kleur van het kleine
blonde lokje zonderling afstak.
Dat is haast ongelooflijk, riep
de politiechef. Integendeel, het
is zeer verklaarbaar, antwoordde
de geleerde. Dit kleine lokje
van juffrouw Garancier's haar
heeft de vroegere kleur behou
den, wijl dit een natuurlijk blond
is, de andere haren daarentegen
waren geverfd en hebben daar
om hun kunstmatig blond ver
loren. Bij gevolg is juffrouw
Garancier onschuldig. Deze uit
spraak veroorzaakte een groote
agitatie onder alle aanwezigen,
alhoewel dit zich op de meest
verschillende wijze uitte.
Therese stiet een vreugdekreet
andere traehten te handhaven.
Die maakt hen tot Frankrijk's
natuurlijke bondgenooten en im-
perialistischer en militaristischer
dan de andere Entente-staten.
Toch is het, of ook daar een ze
kere bezinning zich begint te
toonen. In de Poolsche regee-
ringscrisis kwam de tegenstelling
tusschen het fellere imperialis
tisch militarisme van den presi
dent Pilsoedski en het ministerie-
Porsikofski tot uitdrukking. Zij
bewijst, dat ook Polen gaan be
grijpen, dat er voor het herstel
van Europa en van hun land
andere voorwaarden verwezen
lijkt moeten worden. Het is het
begin van den weg, dien ook
het internationale bankierscomité,
schuchter nog, heeft aangewezen.
Hoe lang zal het nog duren, voor
een eensgezind Europa daarop
welbewust den eersten voetstap
zet
Ziehier enkele teekenende uitin
gen van de persorganen van het
radelooze Weenen:
De N. Freie Presse „Wil het
buitenland ons vernietigen Wil
het bolsjewisme hier ontketenen?
Laat het buitenland dan weten,
dat wij onze natuurlijke vrijheid
hernemen zullen, omdat niemand
het recht heeft, het onmogelijke
en het ondenkbare van ons te
eischen. De vrede geldt, z»o-
lang hij een werkelijke vrede is.
De Arbeiter Ztg.: „Er is maar
één uitweg meer voor het Oosten-
rijksche volk. De toestand is
hopeloos. Oostenrijk moet zich
economisch aansluiten bij Duitsch
land. Wij behoeven ons niet nog
maals tot de Entente te richten.
Dat is toch maar onbegonnen
werk."
De Abend Ztg.: „Het uur slaat
om tot daden over te gaan. Oos
tenrijks gebrek aan levenskracht
is ten duidelijkste gebleken. Ne
men wij ons lot thans zelf in han
den. Laten wij de bevrijdende
daad verrichten en in het vader
lijk huis terugkeeren. Wij zij»
uit en liep gevaar op den grond
te zinken, doch hare moeder
ving haar in haar armen op, en
hield haar, weenend van blijd
schap, omkneld, terwijl zij uit
riep Mijn kind 1 mijn innig ge
liefd kind 1 Dierbare moeder,
waren de eenige woorden, die
het jonge meisje in staat was te
stamelen. Zooals licht te be
grijpen valt, was Julienne ter
stond naar hare vriendin gesneld,
om haar liefderijk bij te staan.
Brigard daarentegen scheen te
zien, dat de zaak voor hem een
minder aangename wending ne
men zou en gaf er de voorkeur
aan, zich ongemerkt te verwij
deren.
Hij was reeds tot aan de deur
genaderd, toen deze haastig ge
opend werd en Claude Garan
cier, stralend van vreugde, zich
vertoonde. Toen hij Brigard
ontwaarde, zeide hij spottend,
hem den weg versperrend: Waar
heen zoo haastig, mijn waarde
aan het einde. Nood breekt alle
wet."
De daling van den kronen-
koers is weergaloos. Om
niet genoodzaakt te zijn de wa
ren tegen waardeloos wordende
papieren te moeten afstaan, zijn
de winkeliers een staking begon
nen. Wie nog wel verkoopt, doet
het tegen fabelachtige prijzen.
En de arme koopers slaan maar
in, in doffe berusting, dat „mor
gen alles toch weer duurder zal
zijn."
De bondskanselier Seipel heeft
gisteren een rede gehouden,
waarmee hij gesprobeerd heeft,
de opgewonden Weensche bevol
king te kalmeeren. Het is hem
niet gelukt, want hij kon geen
enkelen practischen maatregel
aankondigen. Wel verklaarde hij,
klaarde hij, dat de rooreele in
eenstorting van Oostenrijk, ern-
stiger gevolgen zou hebben dan
de materieele, en dat hij om hulp
gevraagd had aan de buitenland
sche regeeringen.
Er is weinig aandacht meer
voor de dingen, die Seipel zegt
en doet. Een plan van Otto
Bauer wordt veel besproken hij
wil een nauwe aansluiting, eco
nomisch bij Duitschland. Maar
de practische uitvoering zal wel
veel tijd kosten.
Zoodat wij het in ons beschaaf
de Europa kunnen beloven, hoe
er een oude, cultureel-voorname
staat, uitsterft als een kafferko
lonie. En dat heden ten dage.
We hebben nog droevige be
richten uit Weenen te wachten.
OPENING VAN DE JACHT.
Door den commissaris der Ko
ningin in onze provincie is de
opening der jacht op waterwild
bepaald op Maandag 24Julia.s.
DE KONINGIN IN HET
HOOGE NOORDEN
Aftenposten meldt, dat de Ko
ningin 10 dezer in Bode heeft
gewandeld, dat algemeen vlagde.
Den middag tevoren was de
heer. Doe mij 't genoegen en
beroof ons niet van uw hoog
gewaardeerd bijzijn.
Mevrouw Garancier zag haar
zoon met omfloerste oogen aan.
Deze echter omhelsde ontstuimig
zijn moeder en riep Ja, ja, kijk
me maar aan, ik ben het werke
lijk. Hij wilde nu ook zijne
zuster omhelzen, doch reeds had
de chef der veiligheidspolitie
hem met stevige hand gegrepen,
roepend Ha zoo, heb ik u daar
eindelijk
Schud me toch niet zoo, ge
achte heer, zeide Claude tegen
hem, anders zoudt ge wel eens
een zeer gewichtig bewijsstuk,
dat ik in den zak heb, kunnen
breken. Overigens behoeft ge
u niet ongerust te maken, ik
ben van plan deze zaal niet eer
der te verlaten, dan nadat mijn
zaak uit de wereld is geruimd.
(Wordt vervolgd.)