Wekelijksch Oveizicht
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
"Uithet Pak
in het»
Bord
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
E. BOOM—BLIEK
31e Jaargang
Zaterdag 29 April 1922
Nummer 2720
Bij dit nummer behoort
een bijvoegsel.
Een Wegenwet.
Ingezonden mededeeling.
RIJSTVLOKKEN
zun ook als
kindërvoedsel
Bzeer aan te bevelen.
Qa ftet water of melk,
koud of warm zonder
ökoken bereid is het
volqens doktersadvies
voor elk kind een
cfontnemende voeding.
der bekende
SOCLAR
Binnenland.
BEKSKEKSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 15 cent dispositiekosten.
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
TNo.,02°n BRESKENS p,°7s$4ro
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
Het was te voorzier:. En de
verschrikte gebaren der geallieer
den, die doen, of ze pijnlijk ver
rast zijn, laten heel sterk aan ge
veinsdheid denken. De Amerika
nen, die er minder belang bij
hebben, zich verdekt op te stel
len zeggen het eerlijk. Tusschen
Duitschland, geketend aan ver
dragsbepalingen en zijn gebied
door vreemde troepen bezet en
Rusland, de paria onder de na
tiën, was een toenadering met
het oog op onderlinge samen
werking onvermijdelijk, consta
teerde de New York Herald.
De geallieerden moeten deze
onvermijdelijkheid evengoed be
grepen hebben. Maar zij ver
trouwden op hun politieke en
oeconomische overmacht, die
Rusland en Duitschland vooral,
in bedwang zou houden. Genua
is hun noodlottig geworden.
Want Genua openbaarde de
zwakke stee in de geallieerde
machtspositie. Het was niet de
conferentie, die dat deed. Het
Duitsch-Russische verdrag is niet
de vrucht dezer conferentie. Maar
het was de gedachte dezer con
ferentie. Zij toonde, dat de
geallieerden, hun oppei macht ten
spijt, Rusland en Duitschland en
het herstel van Europa noodig
hadden en bereid waren zich
daarvoor inspanning en offers te
getroosten. Dit hergaf den twee
uitgestootenen de vrijheid. En
wanneer dan ook het Duitsch-
Russisch verdrag de oppermacht
der Entente breekt, dan is het
feitelijk niet dit verdrag zelf, maar
de mogelijkheid en de onver
mijdelijkheid van dit verdrag.
Engeland niet alleen, Frankrijk
ook, al wilde dit land het niet
erkennen, en de geheele Entente
moesten bij den ondergang van
Rusland en Duitschland, die de
ondergang van Europa zou wor
den, mee ten onder gaan. Zoo'n
feit geeft ook de zwakste schulde
naar macht tegenover zijnschuld-
ei8cher en zijn verdrukker. Het
was nu maar de vraag, of Rus
land en Duitschland deze macht
zouden weten te gebruiken en
of ze de daarmee gewonnen
vrijheid zouden weten te ge
bruiken om zich tegenover de
Ententemacht te vereenigen. Het
verdrag is het antwoord op die
aag. En het is om dat ant-
oord en de verschieten, die het
opent, dat de geallieerden, en
Frankrijk in het bijzonder, bui
ten zichzelf van drift geraakten.
Want in dat antwoord zagen ze
de volstrekte macht, die zij door
den oorlog over Europa gewon
nen hadden, onder hun handen
afbrokkelen. De Franschen be
weren, dat dit verdrag het even
wicht in Europa verstoort. Maar
het is duidelijk, dat het precies
andersom is en dat dit verdrag
een eerste stap is naar het her
stel van het evenwicht. Tegen
over de macht der Entente be
gint zich, zwak nog, een andere
macht af te teekenen; die op.
nieuw Europa in twee kampen
verdeelt. Dat schept geen pret
tig vooruitzicht. Maar de schuld
ligt hier toch duidelijk bij de
Entente. Er waren feitelijk maar
twee mogelijkheden de eenheid
van Europa in een volkomen
vrije samenleving van alle staten
en een machtsevenwicht tusschen
twee groepen van staten. De
Entente had een andere con
stellatie mogelijk geacht en
daarop hare berekeningen ge
bouwd. Zij meende, dat de
oppermacht der Entente over de
andere staten, groote en kleine,
blijvend zou zijn. En met het
oog daarop hebben ze de eenige
mogelijkheid verzuimd, die een
nieuwe tegenstelling in Europa
zou vermijden. Noch Rusland,
noch Duitschland noch ook de
neutrale staten werden als vol
komen gelijkberechtigden in de
Europeesche samenleving op
genomen. De Genueesche con
ferentie zelve, die de Europee
sche samenwerking moest tot
stand brengen en noch over
winnaars noch overwonnenen,
noch neutralen zou kennen, toon
de het. De geallieerden plaat
sten zichzelven, ook in letterlijken
lijken zin, als dirigenten aan het-
hoofd van de tafel.
De geallieerden namen beslui
ten en legden die aan de an
deren voor. De geallieerden
confereerden met de Russische
gedelegeerden over Europa's hulp
tot Rusland's herstel. Het was
werkelijk niet alleen Duitschland,
dat daartegen in verzet kwam.
„Het regent protesten tegen de
behandeling der Russische kwes
tie door vier mogendheden zon
der raadpleging der anderen",
telegrafeerde een Hollandsch
correspondent. En het heette
reeds, dat de ontevredenheid der
neutralen tot een uittocht uit
Genua zou leiden. Maar de Duit-
schers trokken de conclusies.
Wanneer't Russische vraagstuk,
waarbij hun belangen zoo bij
uitstek betrokken waren, achter
hen om geregeld werd, dan was
het voor hen tijd om zelf hun
belangen te behartigen en met
de Russen het accoord te sluiten,
dat reeds lang was voorbereid.
Zullen de geallieerden de les
begrijpen De beteekeni9 van het
verdrag hebben ze zeker begre
pen. De Franschen en Engel-
schen, zoo berichtte een Parijsch
correspondent, zijn bereid de
besprekingen te Genua te staken,
als zij tengevolge van de Duitsche
en Russische kuiperijen niet meer
volkomen de leiding der Euro
peesche politiek in handen heb
ben. Is het duidelijk De groete
oorzaak van den toorn der ge
allieerden wordt hierin uitge
sproken. Maar het niet begrijpen
van de les blijkt evenzeer.
Want immers de macht om de
Europeesche politiek te blijven
leiden is hun feitelijk al ontglipt
en moest hun vroeg of laat ont
glippen. Zoo ze nog een tijdlang
hun oppermacht kunnen handha
ven is het ten koste van Europa's
toekomstige veiligheid en rust.
Lloyd George begrijpt het en
heeft zich na de eerste opwelling
gewonnen gegeven. Maar de
Franschen blijven tegenspartelen.
Voor hen is er meer mee gemoeid
dan de leiding der Europeesche
politiek. Hun feitelijke machts
positie, hun rang als groote mo
gendheid in de toekomst staat op
liet spel. Het Duitsch-Russisch
verdrag bedreigt rechtstreeks de
Fransche politiek in Oost en Mid
den- Europa, die op de macht
van Polen en de kleine Entente
steunt. En Frankrijk tracht zich
nu te beroepen op het vredes
verdrag van Versailles, dat in
art. 260 Duitsland zou verhinde
ren afstand te doen van de aan
spraken op Rusland. Het blijft
een intrekking van het verdrag
eischen en met een verlaten van
de conferentie dreigen. Maar het
schijnt, dat ook Lloyd George
voor deze bedreiging niet zwich
ten zal. Russen en Duitschers zul
len het zeker niet. Duitschland's
antwoord op de dreigende nota
der geallieerden heeft het ge
toond. Liever laten dea Duit
schers zich van de commissie, die
de Russische zaken behandelt,
uitsluiten. En de Russen trach
ten blijkbaar door hun inschikke
lijkheid tegenover de eischen der
geallieerden, die hen nu ook hun
eigen eisch tot een erkenning de
jure heeft doen intrekken, de op
gestoken storm wat te bedaren.
Zal het lukken Europa wacht
met angstig ongeduld op den uit
slag der begonnen samenwerking.
Voor lersche noch Oostersche
kwestie, voor den burgeroorlog
in China noch voor Millerand's
bezoek aan Noord-Atrika, zelfs
niet voor de kabinetcrisis in Chili
heeft het aandacht over. Maar
hoe ook de afloop zij één ding
schijnt zeker, dat Europa op weg
is de vrijheid te herkrijgen, die
voor een rustige samenleving en
samenwerking der volken onont
beerlijk is.
Verschenen is een rapport van
de Algemeene Verkeers-Com-
missie door de Tucht-Unie in
gesteld om een onderzoek in te
stellen naar de wenschelijkheid
van een Algemeene Wegenwet.
Dit rapport bevat de volgende
punten
1. Eenstemmigheid heerschte
ten aanzien van de wenschelijk
heid, de Motor- en Rijwielwet
te vervangen door eeB Algemee
ne Wegenwet voor het geheele
Rijk, waarbij ook het verkeer
met andere voertuigen danmotor-
rijtuigen en rijwielen, in verband
met het voetgangersverkeer ge
regeld wordt.
Voorts behoort zulk een al
gemeene rijksregeling te om
vatten bepalingen betreffende
gewicht en snelheid van vracht
auto's.
Bij elke weggeld-regeling worde
uniformiteit betracht.
2. Als grondslag van een
reglement op het wegenverkeer
in Nederland worde genomen de
„Code de la route", het nieuwe
Fransche decreet, opdat de
nieuw in te voeren maatregelen
zich zooveel mogelijk aanpassen
bij internationaal vast te stellen
normen.
3. De volgende wijzigingen in
de thans geldende reglementee
ring worden bijzonderlijk aan
bevolen
a. Als „bestuurder" is niet te
beschouwen hij die het voertuig
onder zijn onmiddellijk toezicht
doet besturen.
b. Het moet verboden worden
een ander rijtuig voorbij te
rijden, zoolang de veiligheid van
het verkeer daardoor in gevaar
wordt gebracht.
C. Alle vrachtrijtuigen (ook
vrachtauto's) behooren voorzien
te zijn van een spiegel, zóó
geplaatst, dat de bestuurder kan
waarnemen wat achter hem
voorvalt, of van een apparaat
tot geluidsoverbrenging, zoodat
de bestuurder in staat is de na
dering van een hem inhalend
voertuig te constateeren.
d. Rijwielen met zijspan en
driewielige motorrijtuigen moe
ten van twee lantaarns voorzien
zijn.
e. Een roode lantaarn, of
reflector moet aan de achterzijde
van alle voertuigen aangebracht
zijn.
f. Het rijden met open knal-
pot is verboden, ook buiten de
bebouwde kom.
•4a. De regels voor het uit
wijken moeten ook toepasselijk
worden gemaakt op andere ver
voermiddelen dan motorrijtuigen
en rijwielen en ook op andere
weggebruikers.
4b. Aan het verbod tot het
veroorzaken van rook of damp
door motorrijtuigen en aan het
verbod tot het houden van wed
strijden met motorrijtuigen op
den openbaren weg worde de
hand gehouden.
De maximum-snelheid van het
verkeer worde in het algemeen
bij rijks-voorschrift geregeld.
Aan de gemeentebesturen wor
de behoudens goedkeuring
door den betrokken minister
de bevoegdheid gelaten, bijzon
dere bepalingen betreffende de
snelheid van het rijverkeer binnen
hun gebied vast te stellen. De
maximum-snelheid zal door hen
echter uiet op een geringer be
drag dan 12 K.M. per uur be
paald mogen worden.
6. In afwachting eener betere
aanpassing van het wegen- en
stratennet aan de eischen van het
moderne verkeer, zal binnen het
sterkst Bebouwde gedeelte eener
gemeente en voorts op bepaal
de wegen door een gemeentebe
stuur aangewezen met geen groo-
tere snelheid gereden mogen wor
den dan 25 K.M. per uur (Een
der leden wenschte deze maxi
mum-snelheid tot 20 K.M. zien
teruggebracht).
7. Verordeningen betreffende
het verkeer moeten op duidelijk
zichtbare en voor alle gemeente
unitorme wijze wat vorm der
borden, kleur en lettersoort der
opschriften betreft aangeduid
worden.
De bestaande modellen van
borden door de Motor- en Rij
wielwet vastgesteld blijven be
staan. Alleen behoort de kleur
van het maximum-snelheidsbord
niet groen, maar geel te zijn.
8. De mogelijkheid van inbe
slagneming van het voertuig, bij
constateering van ernstige in-
VRAAGT ze UW WINKELIER
Ny.'HET STEEL* ROERMOND
Fabrikant e
breuk op het verkeersregelemenl,
dient onder zekere voorwaarden
beter geregeld te worden.
9. De commissie beveelt instel
ling aan van „vliegende politie-
colonnes", ten einde overtredin
gen te weren of te constateeren.
10. De commissie is voor het
regelen tot opvoeding van het
publiek in verkeerszaken een
eisch des tijds. Daartoe worde- t
een beroep gedaan op de onder- 1
wijzers en de pers.
11. De commissie uit den ernsti-
gen wensch, dat justitie en politie
krachtig samenwerken om een be
teren toestand van het verkeerswe
zen en tot betere naleving van de
voorschriften te geraken. De in
voering van snellere berechting
zou daartoe naar haar overtui
ging veel bijdragen.
In de aanstaande algemeene
vergadering van deTucht-Unie
zal dit rapport worden besproken
en zullen op de basis daarvan
concrete voorstellen worden
gedaan.
INVOERING TABAKSWET
1 JUNI.
Het Haagsche Correspondentie
bureau meldt
In de Memorie van Toelich
ting op het wetsvoorstel-Abr.
Staalman tot wijziging van art.
90 der Tabakswet wordt opge
merkt, dat ook de Regeering
„het tijdstip tot invoering dezer
wet (d. w. z. der Tabakswet) tot
heden niet gekomen heeft ge.
acht."
