ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Het Russische antwooid,
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
TNof°2T BRESKENS P°77!gi4°
31e Jaargang
Woensdag 26 April 1922
Nummer 2719
De voorgestelde wijziging
der Arbeidswet.
gBgïLïsBYOK.
Sehuld en Boete.
Binnenland.
BRESKENSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 15 cent dispositiekosten.
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
:-: Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
Het was eigenlijk te verwach
ten. Wij leven allerminst in een
tijd, die het invoeren van sociale
nieuwigheden aannemelijk maakt
en voor het welslagen van soci
ale proefnemingen bevorderlijk
is. Toen minister Aalberse zijn
nieuwe Arbeidswet indiende,
konden we dit misschien ver
moeden. De moedwillige kapi
taals-vernietiging door den we
reldoorlog en de ontreddering
van het oeconomisch leven, die
er noodwendig op volgen moest,
hadden ons moeten waarschuwen,
dat «en toestand van malaise en
oeconomische inzinking in de
naaste toekomst onvermijdelijk
waren. Maar we leefden nog in
den roes der verwachtingen, die
uit den strijd en zijn propagan
distische leuzen geboren werden.
De wereld zou immers beter,
mooier, volmaakter worden, een
wereld geschikt als woonplaats
voor helden, noemde Lloyd
George het. En vooral de ar
beidende klasse, het proletariaat
zou van de nieuwe zegeningen
haar rijkelijk deel hebben. Betere
arbeidsvoorwaarden, meer loon
en meerdere zeggingschap in
het bedrijf zouden het een an
dere positie geven in het oeco
nomische leven niet alleen. We
droomden van een meerdere ge
lijkmaking der verschillende
maatschappelijke klassen door
een andere verdeeling van ae
productie. We meenden een
nieuwe loekbmst nabij. En zelfs
de onwilligsten dachten aan de
naderende socialisatie.
De 8-urige werkdag, die inter
nationaal werd, 'moest de eerste
stap zijn op den nieuwen weg.
Het is alles anders uitgekomen.
We kennen nu het vredesver
drag van Versailles, dat onze
verwachtingen tot een bespotting
moest maken en, den oorlog
ook na den vrede vooitzettend,
de gevolgen van dien oorlog
dubbel voelbaar moest maken.
Maar bovenal we weten, dat
84)
De politiechef zeide nu met
verheffing van stemIk moet
beginnen met te verklaren, dat
iedere hernieuwde poging tot
ontvluchting onuitvoerbaar zou
zijn. Mijn agenten toch hebben
het geheele huis en den omtrek
daarvan bezet. En ieder is met
een geladen revolver gewapend.
Wanneer juffrouw Garaneier
trachtte te vluchten, zou zij zon
der eenigen tijd neergeschoten
worden.
Bij deze woorden verbleekte
Julienne, doch zij sidderde niet,
want zij hield er zich van over
tuigd, dat niemand de schuilplaats
zou kunnen ontdekken.
De politiechef onderzocht de
roet gebloemd linnen bedekte
wanden der kamer zeer nauw
keurig, hij opende de muurkasten
zocht achter venster- en bed-
niet droomen en verwachtingen,
maar onverbreekbare oecono
mische wetten de wereld regee-
ren en dat miskenning daarvan,
als oorlog en vredesverdrag bei
den deden, op ons eigen hoofd
moet neerkomen. Aan den lijve
beginnen we te voelen, dat de
gevolgen van oorlog en vredes
verdrag bezig zijn ons in een
moeras te trekken, waaruit we
ons alleen ten koste van ver
hoogde inspanning zullen kun
nen omhoog werken. En we be
grijpen, dat er in deze omstan
digheden van de vervulling on
zer droomen geen sprake kan
zijn en we zelfs den eerten stap
terug moeten doen, dien we
reeds zetten op den weg naar
een vernieuwing van ons oeco
nomisch leven, zooals die zich
in betere levensvoorwaarden
voor de werknemers allereerst
openbaren zou.
Thans moeten we elke ge
dachte aan levensbehagelijkheid
uit onze gedachten bannen. Alle
hens moeten aan dek en de
grootst mogelijke zuinigheid be
tracht. We hebben nu feitelijk
alleen te vragen hoe producee-
ren we op de goedkoopste en
snelste wijze. En waar verkorting
van arbeidsduur de productie
kosten doet stijgen, is daarmee
de 8-urige arbeidsdag geoor
deeld.
Niet voor altijd. Wat in deze
abnormale omstandigheden on
mogelijk bleek, kan later opnieuw
beproefd worden. En de arbei
ders, die zich na zoo kort ge
not het voorrecht van korteren
arbeidstijd en hoogere loonen
opnieuw ontzegt zien, mogen
daaruit hoop putten voor de
toekomst.
De verandering, het terugko
men op den reeds gedanen stap,
die in de voorgestelde wijziging
der Arbeidswet ligt, is zeker
niet alleen voor minister Aal
berse een harde noot. Wie zich
herinnert met welk een vreugde
deze buit door de arbeiders
werd binnengehaald, een vreug
de, die zich in het zingen van
gordijnen, en gi»g ook de ge
heele kleedkamer door, doch
vond niets.
Deze ongunstige afloop voor
den zoekende gaf Julienne aan
leiding tot de spottende vraag
Zijt ge thans voldaan, mijn
heer
Zonder op deze vraag te ant
woorden, trad de ander naar
het bed, onderzocht de matrassen
en onderlagen en boog zich ook,
om er zich van te overtuigen,
dat er niemand onder het bed
lag. Alles was echter tever-
geefsch. Hij draaide zich haastig
om, en toen hij op het gelaat
van het jonge meisje de uit
drukking van openlijk leed
vermaak ontwaarde, riep hjj
toornig uit:
Mejuffrouw, ik heb u tot nog
foe met de meeste égards en de
meeste hoffelijkheid behandeld,
ja, ik durf wel zeggen, toegeef
lijkheid
Mijnheer, ik heb uwe toegeef
lijkheid niet van noode. Uit
gehoorzaamheid jegens" mijn
het Achturen-lieddoor de sociaal
democratische kamerfractie da
delijk na de goedkeuring der
oorspronkelijke Arbeidswet uitte,
kan ook het verzet begrijpen,
dat in arbeiderskringen zich
gelden laat. Het is altijd moei
lijk zich in een ongunstiger po
sitie te schikken en van eens
verkregen rechten afstand te
doen. En dit wordt dubbel moei
lijk, wanneer dit nieuwe recht
als een eerste stap gezien werd
naar de bereiking van een andere
oeconomische positie en het ver
krijgen van betere levensvoor
waarden.Maar het is daarentegen
altijd gemakkelijker zich te
schikken naar den dwang van
de omstandigheden dan naar
den wil van een mensch, die
eigen baat zoekt. En dat hier
de noodtoestand der wereld tot
het opgeven van dit pas ver
kregen recht noodzaakt, schijnt
wel onloochenbaar. Maar juist
deze reden geeft een goede
hoop voor de toekomst en op
een herkrijging van den ver
korten arbeidsdag en van een
betere oeconomische positie in
het algemeen.
De oeconomische vragen, zoo
heeft prof. Scholten onlangs in
het tijdschrift „Onze Eeuw"
geschreven, zijn ten slotte weer
tot zedelijke te herleiden.
Zedelijke kracht is de beste
volkskracht. En in deze volks
kracht ligt ook de redding voor
onzen tijd. Voor het verkrijgen
van betere oeconomische om
standigheden zullen we aan
lichamelijke en geestelijke in
spanning niet genoeg hebben,
maar ons ook zedelijk moeten
inspannen. Zoo we uit het moeras
willen, waarin de waanzin van
den oorlog en van den vrede
van Versailles ons heeft neer
geduwd, hebben we naast arbeid
en het internationale vertrouwen,
dat Lloyd George begeert, ook
vooral en in de eerste plaats
zedelijke herleving noodig. En
in deze aldus vernieuwde wereld
zal beter dan ergens anders het
recht van den arbeider op een
vader heb ik geduld, dat ge hier
binnendrong, ik onderwierp mij
aan uw verhoor en verzette mij
ook niet tegen deze doorzoeking.
Thans echter is mij» geduld ten
einde, en ik verzoek u, om ter
stond mijn kamer te verlaten.
Een boosaardig lachje ver
toonde zich op de gelaatstrekken
van den politiechef, toen hij
antwoordde:
Mejuffrouw, gaarne zou ik, uit
achting voor u, mijn ambtsplich
ten nagelaten hebben, doch thans
dwingt ge mij tot mijn leed
wezen om deze geheel te ver
vullen. Ingevolge uwe bevelen
zal ik deze kamer, en zelfs dit
huis verlaten, doch alleen in uw
gezelschap. Innig verheugd ant
woordde Julienne, die daardoor
Therese hoopte te redden
Welaan, mijnheer, ik ben daar
toe bereid.
Tegen den in wanhoop toe
luisterenden vader zeide de
politiechef
De hardnekkige weigering van
uw dochter, om ons Therese
menschwaardig bestaan, maar ook
het voordeel erkend worden, dat
de maatschappij zelve ten slotte
moet plukken van de geestelijke
en zedelijke stijging van den
arbeider, die toch, vroeg of laat,
uit een verbetering van zijn oeco
nomische positie volgen moet.
Tsjitsjerin heeft aan Llovd
George een brief gericht, welke
den Tekst bevat van het ant
woord, dat de Russische dele
gatie te Genua op het Londen-
sche memorandum der geallieer
den heeft verstrekt. Deze luidt
als volgt
De Russische delegatie heeft
met de grootste aandacht de
voorstellen der geallieerde regee
ringen onderzocht, en tevens
haar regeering te dien aaroien
geraadpleegd. De Russische
delegatie blijft de meening toe
gedaan dat de huidige oecono
mische toestand van Rusland en
de omstandigheden, welke tot
dezen hebben geleid, voor Rus
land de bevrijding va al zijn
verplichtingen, welke in de boven
genoemde voorstellen zijn ver
vat, door de erkenning van haar
tegen-aanspraken ruimschoots
rechtvaardigen. Niettemin is de
Russische delegatie bereid een
stap méér te doen tot het vinden
eener oplossing van het geschil,
en de artikelen 1, 2 en 3 A te
aanvaarden op voorwaarde lo
dat de oorlogsschulden en de
achterstallige interest, of de uit
gestelde interest van alle schul
den zullen worden verminderd
2o. dat een overeenkomstige
financieele steun aan Rusland zal
worden verleend om het te hel
pen zoo spoedig mogelijk uit
zijn huidigen economischen toe
stand te geraken.
Wat art. 3 B. betreft, zoo zou
de Russische regeering bereid
zijn aan voormalige bezitters het
gebruik van de genationaliseerde
goederen terug te geven, onder
Garaneier uit te leveren, noopt
er mij toe, haar als medeplich
tige te beschouwen en haar dien
tengevolge te arresteeren.
Mijnheer Fourmont was niet in
staat een enkel woord uit te
brengen, zijn dochter echter, die
dit alles wellicht voor een looze
bedreiging hield, bleef aan hare
blijde hoop vasthouden, zelfs
nog toen de ambtenaar tegen
haar zeide Kom, gaan wij.
Op dit oogenblik verdeelde
zich plotseling de eene wand
van de kamer en in de daardoor
ontstane breede opening ver
scheen Therese Garaneier. Om
haar vriendin eene veilige schuil
plaats te bezorgen, had Julienne
door Sepherin en Jacques het
linnen behang van de eene zijde
van den wand laten afnemen en
op een groot raam spannen, dat
nauwkeurig dezelfde afmetingen
had, als de zijde van den muur.
Dit bespannen raam, dat zich
uitwendig door niets van de
overige wanden onderscheidde,
was nu zoodanig aangebracht
voorbehoud dat zij, i» geval dit
niet mogelijk zou zijn, voldoening
schenkt aan de wettige aan
spraken der voormalige bezitters,
hetzij door een wederzijdsch
accoord, rechtstreeks met hen
gesloten, of krachtens regelingen,
'welker bi onderheden tijdens de
huidige conferentie zullen worden
besproken. Een financieele steun
van de zijde van het buitenland
is absoluut noodig voor den
economischen wederopbouw van
Rusland, en zoolang zich geen
enkel perspectief tot weder
opbouw voordoet, ziet de Rus
sische delegatie geen middel om
op haar land het gewicht der
schulden, waarvan het zich niet
kwijten kan, te doen drukken.
De Russische delegatie wenscht
tevens duidelijk te verstaan te
geven, alhoewel dit rechtens
natuurlijk schijnt, dat de Rus
sische regeering geen enkele
verplichting zou kunnen aan
vaarden voor de schulden harer
voorgangers, zoolang zij niet
door de betrokken mogendheden
officieel rechtswege is erkend.
In de hoop dat ge de hier
voorgaande voorstellen een vol
doende basis zult aehten om de
beraadslaging te hervatten, heb
ik de eer, enz. enz.
HET KONINKLIJK BEZOEK
AAN DE HOOFDSTAD
AFGELAST.
In verband met het overlijden
van de Groothertogin v. Mecklen
burg, Moeder van den Prins,
heeft de Koningin afgezien van
het voorgenomen bezoek aan
Amsterdam van 812 Mei a.s.
GROOTHERTOGIN MARIE
VAN MECKLENBURG
OVERLEDEN.
Het Koninklijk gezin is door
een sterfgeval getroffen.
De schoonmoeder onzer Ko
ningin, Hare Koninklijke Hoog
heid Groothertogin Marie van
Mecklenburg, is Zaterdagochtend
geworden, dat er tusschen het
raam en den eigenlijken wand
een ruimte overbleef, waarin zich
iemand, desnoods voor geruimen
tijd, kon ophouden. Door een
lichten druk op de knop, opende
zich in het midden van dezen
zoogenaamden Spaanschen wand
een breede deur, wier beide
vleugels op rollen liepen en die
zonder veel moeite naar recht»
of links verschoven konden
worden.
Van uit die ruimte nu had
Therese alles gehoordtoen ech
ter de politieambtenaar de woor
den sprak Kom gaan wij 1 hield
zij het niet langer in haar schuil
plaats uitmoedig opende zij
de deur en trad in de kamer.
Ongelukkige I riep Julienne bij
haren aanblik, je waart gered.
Tegen zulk een prijs wil ik
geen redding. Men moge mij
arresteeren en opnieuw naar de
gevangenis sleepen, doch jij zult
er niet voor boeten.
(Wordt vervolgd.)