ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Het Russische antwooid, VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN TNof°2T BRESKENS P°77!gi4° 31e Jaargang Woensdag 26 April 1922 Nummer 2719 De voorgestelde wijziging der Arbeidswet. gBgïLïsBYOK. Sehuld en Boete. Binnenland. BRESKENSCHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 met 15 cent dispositiekosten. Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever E. BOOM—BLIEK Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk :-: Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur Het was eigenlijk te verwach ten. Wij leven allerminst in een tijd, die het invoeren van sociale nieuwigheden aannemelijk maakt en voor het welslagen van soci ale proefnemingen bevorderlijk is. Toen minister Aalberse zijn nieuwe Arbeidswet indiende, konden we dit misschien ver moeden. De moedwillige kapi taals-vernietiging door den we reldoorlog en de ontreddering van het oeconomisch leven, die er noodwendig op volgen moest, hadden ons moeten waarschuwen, dat «en toestand van malaise en oeconomische inzinking in de naaste toekomst onvermijdelijk waren. Maar we leefden nog in den roes der verwachtingen, die uit den strijd en zijn propagan distische leuzen geboren werden. De wereld zou immers beter, mooier, volmaakter worden, een wereld geschikt als woonplaats voor helden, noemde Lloyd George het. En vooral de ar beidende klasse, het proletariaat zou van de nieuwe zegeningen haar rijkelijk deel hebben. Betere arbeidsvoorwaarden, meer loon en meerdere zeggingschap in het bedrijf zouden het een an dere positie geven in het oeco nomische leven niet alleen. We droomden van een meerdere ge lijkmaking der verschillende maatschappelijke klassen door een andere verdeeling van ae productie. We meenden een nieuwe loekbmst nabij. En zelfs de onwilligsten dachten aan de naderende socialisatie. De 8-urige werkdag, die inter nationaal werd, 'moest de eerste stap zijn op den nieuwen weg. Het is alles anders uitgekomen. We kennen nu het vredesver drag van Versailles, dat onze verwachtingen tot een bespotting moest maken en, den oorlog ook na den vrede vooitzettend, de gevolgen van dien oorlog dubbel voelbaar moest maken. Maar bovenal we weten, dat 84) De politiechef zeide nu met verheffing van stemIk moet beginnen met te verklaren, dat iedere hernieuwde poging tot ontvluchting onuitvoerbaar zou zijn. Mijn agenten toch hebben het geheele huis en den omtrek daarvan bezet. En ieder is met een geladen revolver gewapend. Wanneer juffrouw Garaneier trachtte te vluchten, zou zij zon der eenigen tijd neergeschoten worden. Bij deze woorden verbleekte Julienne, doch zij sidderde niet, want zij hield er zich van over tuigd, dat niemand de schuilplaats zou kunnen ontdekken. De politiechef onderzocht de roet gebloemd linnen bedekte wanden der kamer zeer nauw keurig, hij opende de muurkasten zocht achter venster- en bed- niet droomen en verwachtingen, maar onverbreekbare oecono mische wetten de wereld regee- ren en dat miskenning daarvan, als oorlog en vredesverdrag bei den deden, op ons eigen hoofd moet neerkomen. Aan den lijve beginnen we te voelen, dat de gevolgen van oorlog en vredes verdrag bezig zijn ons in een moeras te trekken, waaruit we ons alleen ten koste van ver hoogde inspanning zullen kun nen omhoog werken. En we be grijpen, dat er in deze omstan digheden van de vervulling on zer droomen geen sprake kan zijn en we zelfs den eerten stap terug moeten doen, dien we reeds zetten op den weg naar een vernieuwing van ons oeco nomisch leven, zooals die zich in betere levensvoorwaarden voor de werknemers allereerst openbaren zou. Thans moeten we elke ge dachte aan levensbehagelijkheid uit onze gedachten bannen. Alle hens moeten aan dek en de grootst mogelijke zuinigheid be tracht. We hebben nu feitelijk alleen te vragen hoe producee- ren we op de goedkoopste en snelste wijze. En waar verkorting van arbeidsduur de productie kosten doet stijgen, is daarmee de 8-urige arbeidsdag geoor deeld. Niet voor altijd. Wat in deze abnormale omstandigheden on mogelijk bleek, kan later opnieuw beproefd worden. En de arbei ders, die zich na zoo kort ge not het voorrecht van korteren arbeidstijd en hoogere loonen opnieuw ontzegt zien, mogen daaruit hoop putten voor de toekomst. De verandering, het terugko men op den reeds gedanen stap, die in de voorgestelde wijziging der Arbeidswet ligt, is zeker niet alleen voor minister Aal berse een harde noot. Wie zich herinnert met welk een vreugde deze buit door de arbeiders werd binnengehaald, een vreug de, die zich in het zingen van gordijnen, en gi»g ook de ge heele kleedkamer door, doch vond niets. Deze ongunstige afloop voor den zoekende gaf Julienne aan leiding tot de spottende vraag Zijt ge thans voldaan, mijn heer Zonder op deze vraag te ant woorden, trad de ander naar het bed, onderzocht de matrassen en onderlagen en boog zich ook, om er zich van te overtuigen, dat er niemand onder het bed lag. Alles was echter tever- geefsch. Hij draaide zich haastig om, en toen hij op het gelaat van het jonge meisje de uit drukking van openlijk leed vermaak ontwaarde, riep hjj toornig uit: Mejuffrouw, ik heb u tot nog foe met de meeste égards en de meeste hoffelijkheid behandeld, ja, ik durf wel zeggen, toegeef lijkheid Mijnheer, ik heb uwe toegeef lijkheid niet van noode. Uit gehoorzaamheid jegens" mijn het Achturen-lieddoor de sociaal democratische kamerfractie da delijk na de goedkeuring der oorspronkelijke Arbeidswet uitte, kan ook het verzet begrijpen, dat in arbeiderskringen zich gelden laat. Het is altijd moei lijk zich in een ongunstiger po sitie te schikken en van eens verkregen rechten afstand te doen. En dit wordt dubbel moei lijk, wanneer dit nieuwe recht als een eerste stap gezien werd naar de bereiking van een andere oeconomische positie en het ver krijgen van betere levensvoor waarden.Maar het is daarentegen altijd gemakkelijker zich te schikken naar den dwang van de omstandigheden dan naar den wil van een mensch, die eigen baat zoekt. En dat hier de noodtoestand der wereld tot het opgeven van dit pas ver kregen recht noodzaakt, schijnt wel onloochenbaar. Maar juist deze reden geeft een goede hoop voor de toekomst en op een herkrijging van den ver korten arbeidsdag en van een betere oeconomische positie in het algemeen. De oeconomische vragen, zoo heeft prof. Scholten onlangs in het tijdschrift „Onze Eeuw" geschreven, zijn ten slotte weer tot zedelijke te herleiden. Zedelijke kracht is de beste volkskracht. En in deze volks kracht ligt ook de redding voor onzen tijd. Voor het verkrijgen van betere oeconomische om standigheden zullen we aan lichamelijke en geestelijke in spanning niet genoeg hebben, maar ons ook zedelijk moeten inspannen. Zoo we uit het moeras willen, waarin de waanzin van den oorlog en van den vrede van Versailles ons heeft neer geduwd, hebben we naast arbeid en het internationale vertrouwen, dat Lloyd George begeert, ook vooral en in de eerste plaats zedelijke herleving noodig. En in deze aldus vernieuwde wereld zal beter dan ergens anders het recht van den arbeider op een vader heb ik geduld, dat ge hier binnendrong, ik onderwierp mij aan uw verhoor en verzette mij ook niet tegen deze doorzoeking. Thans echter is mij» geduld ten einde, en ik verzoek u, om ter stond mijn kamer te verlaten. Een boosaardig lachje ver toonde zich op de gelaatstrekken van den politiechef, toen hij antwoordde: Mejuffrouw, gaarne zou ik, uit achting voor u, mijn ambtsplich ten nagelaten hebben, doch thans dwingt ge mij tot mijn leed wezen om deze geheel te ver vullen. Ingevolge uwe bevelen zal ik deze kamer, en zelfs dit huis verlaten, doch alleen in uw gezelschap. Innig verheugd ant woordde Julienne, die daardoor Therese hoopte te redden Welaan, mijnheer, ik ben daar toe bereid. Tegen den in wanhoop toe luisterenden vader zeide de politiechef De hardnekkige weigering van uw dochter, om ons Therese menschwaardig bestaan, maar ook het voordeel erkend worden, dat de maatschappij zelve ten slotte moet plukken van de geestelijke en zedelijke stijging van den arbeider, die toch, vroeg of laat, uit een verbetering van zijn oeco nomische positie volgen moet. Tsjitsjerin heeft aan Llovd George een brief gericht, welke den Tekst bevat van het ant woord, dat de Russische dele gatie te Genua op het Londen- sche memorandum der geallieer den heeft verstrekt. Deze luidt als volgt De Russische delegatie heeft met de grootste aandacht de voorstellen der geallieerde regee ringen onderzocht, en tevens haar regeering te dien aaroien geraadpleegd. De Russische delegatie blijft de meening toe gedaan dat de huidige oecono mische toestand van Rusland en de omstandigheden, welke tot dezen hebben geleid, voor Rus land de bevrijding va al zijn verplichtingen, welke in de boven genoemde voorstellen zijn ver vat, door de erkenning van haar tegen-aanspraken ruimschoots rechtvaardigen. Niettemin is de Russische delegatie bereid een stap méér te doen tot het vinden eener oplossing van het geschil, en de artikelen 1, 2 en 3 A te aanvaarden op voorwaarde lo dat de oorlogsschulden en de achterstallige interest, of de uit gestelde interest van alle schul den zullen worden verminderd 2o. dat een overeenkomstige financieele steun aan Rusland zal worden verleend om het te hel pen zoo spoedig mogelijk uit zijn huidigen economischen toe stand te geraken. Wat art. 3 B. betreft, zoo zou de Russische regeering bereid zijn aan voormalige bezitters het gebruik van de genationaliseerde goederen terug te geven, onder Garaneier uit te leveren, noopt er mij toe, haar als medeplich tige te beschouwen en haar dien tengevolge te arresteeren. Mijnheer Fourmont was niet in staat een enkel woord uit te brengen, zijn dochter echter, die dit alles wellicht voor een looze bedreiging hield, bleef aan hare blijde hoop vasthouden, zelfs nog toen de ambtenaar tegen haar zeide Kom, gaan wij. Op dit oogenblik verdeelde zich plotseling de eene wand van de kamer en in de daardoor ontstane breede opening ver scheen Therese Garaneier. Om haar vriendin eene veilige schuil plaats te bezorgen, had Julienne door Sepherin en Jacques het linnen behang van de eene zijde van den wand laten afnemen en op een groot raam spannen, dat nauwkeurig dezelfde afmetingen had, als de zijde van den muur. Dit bespannen raam, dat zich uitwendig door niets van de overige wanden onderscheidde, was nu zoodanig aangebracht voorbehoud dat zij, i» geval dit niet mogelijk zou zijn, voldoening schenkt aan de wettige aan spraken der voormalige bezitters, hetzij door een wederzijdsch accoord, rechtstreeks met hen gesloten, of krachtens regelingen, 'welker bi onderheden tijdens de huidige conferentie zullen worden besproken. Een financieele steun van de zijde van het buitenland is absoluut noodig voor den economischen wederopbouw van Rusland, en zoolang zich geen enkel perspectief tot weder opbouw voordoet, ziet de Rus sische delegatie geen middel om op haar land het gewicht der schulden, waarvan het zich niet kwijten kan, te doen drukken. De Russische delegatie wenscht tevens duidelijk te verstaan te geven, alhoewel dit rechtens natuurlijk schijnt, dat de Rus sische regeering geen enkele verplichting zou kunnen aan vaarden voor de schulden harer voorgangers, zoolang zij niet door de betrokken mogendheden officieel rechtswege is erkend. In de hoop dat ge de hier voorgaande voorstellen een vol doende basis zult aehten om de beraadslaging te hervatten, heb ik de eer, enz. enz. HET KONINKLIJK BEZOEK AAN DE HOOFDSTAD AFGELAST. In verband met het overlijden van de Groothertogin v. Mecklen burg, Moeder van den Prins, heeft de Koningin afgezien van het voorgenomen bezoek aan Amsterdam van 812 Mei a.s. GROOTHERTOGIN MARIE VAN MECKLENBURG OVERLEDEN. Het Koninklijk gezin is door een sterfgeval getroffen. De schoonmoeder onzer Ko ningin, Hare Koninklijke Hoog heid Groothertogin Marie van Mecklenburg, is Zaterdagochtend geworden, dat er tusschen het raam en den eigenlijken wand een ruimte overbleef, waarin zich iemand, desnoods voor geruimen tijd, kon ophouden. Door een lichten druk op de knop, opende zich in het midden van dezen zoogenaamden Spaanschen wand een breede deur, wier beide vleugels op rollen liepen en die zonder veel moeite naar recht» of links verschoven konden worden. Van uit die ruimte nu had Therese alles gehoordtoen ech ter de politieambtenaar de woor den sprak Kom gaan wij 1 hield zij het niet langer in haar schuil plaats uitmoedig opende zij de deur en trad in de kamer. Ongelukkige I riep Julienne bij haren aanblik, je waart gered. Tegen zulk een prijs wil ik geen redding. Men moge mij arresteeren en opnieuw naar de gevangenis sleepen, doch jij zult er niet voor boeten. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1922 | | pagina 1