ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN De Confeientle te Genua. VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN 31e Jaargang Woensdag 12 April 1922 Nummer 2716 Herdenkingsdagen en nationaal bewustzijn. Schuld en Boete. Pensioenwetten» BRESKENSCHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 met 15 cent dispositiekosten. Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever E. BOOM—BLIEK T elefoon No. 21 BRESKENS Postgiro 17704 Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur Deo lsten April was het 350 k' aar geleden dat Den Briel door te Watergeuzen veroverd werd. )eze verovering werd als het iegin van onze vrijwording van 1 Spanje in het Zuid-Hollandsche itadje zelf luisterrijk herdacht, ien herdenking, die door de ;enwoordigheid der koninklijke lilie feestelijk werd opgeluis- d. Maar buiten Den Briel zelf ft men aan dit historisch feit weinig openlijke aandacht honken. Het voorstel van de ederlander" om van dezen iten Aprildag een nationale itdag te maken, is blijkbaar iet ingeslagen. Maar dit be- lelOgeen reden te zijn om de idschte aan een nationalen istdag, aan een nationalen her- :nkingsdag liever, zoo dadelijk er los te laten. Ons volk heeft ongetwijfeld ;een sterk nationaal bewustzijn. Dit moge ietwat wonderlijk zijn voor een volk, dat toch tachtig jaren voor zijn onafhan- telijkheid heeft gevochten en teer zeker een roemruchte en letvogen geschiedenis heeft, het gemis is te duidelijk, dan dat men het zou kunnen ontkennen. Zeker, ik weet wel, de gesloten en in zich zelf gekeerde aard tan ons volk is wel zeer ge- ichikt om ons in dit opzicht te misleiden. Het loopt niet alleen met zijn gevoelens niet te koop, ar veinst zelfs vaak een ge el te missen, dat het toch diep ffl zich wel degelijk bewaart. En men behoeft er geen oogen- blik aan te twijfelen, of het zou genoeg liefde voor eigen land en vooral voor eigen onafhanke lijkheid bezitten om in de ure van gevaar zich tegen iederen aanvaller hardnekkig te verzet ten. Maar dit bewijst nog niet ie aanwezigheid van nationaal ielfbewustzijn, dat wil zeggen, het zich klaar bewust zijn van eigen nationale persoonlijkheid, Hoe kondet gij dat toelaten, papa. ik had iets met je te bespre ien, mijn kind. En daarbij wenschtet u met lij alleen te zijn. Best, dan kunnen wij ons gesprek weder opnemen. Ik laat u thans met dezen heer alleen. Na deze woorden snelde zij ®et een bevalligen groet het •alon uit. De notaris wa» aanvankelijk jeheel verbluft, doch toen wilde 'ij zijn dochter nasnellen en haar terughalen. De chef der veiligheidspolitie hield hem hier echter van af. Doe dat liever niet, waarde heer I ik ben bang, dat zij de andere *aarBchuwt. Des te beter, Dat zal ons het van de afzonderlijke eigenheid van den Hollandschen stam, van het Hollandsche karakter, van de Hollandsche cultuur en van de onmisbaarheid van «inafhan- kelijke ontplooiing van dien aard en die cultuur voor eigen per soonlijk leven en van de betee- kenis en waarde ervan in het algemeen. Mensch voor mensch hebben wij Hollanders een mis schien vaak wel wat overdreven gevoel van eigenwaarde en een sterken persoonlijken trots. Maar we missen over 't algemeen dat gevoel en dien trots als natie. We meenen veeleer gewoonlijk, dat alles bij anderen beter is en hebben er dikwijls een vreemd genoegen in ons zelf als volk te kleineeren en bespottelijk te maken. Bij velen hoort men niet zelden een toon van minachting als ze over Nederland, het Ne- derlandsche en de Nederlanders spreken. En zoo we nog soms eenige liefde voor^eigen land en eigen taal en eigen volkskarakter hehben, schamen we ons veelal om die te bekennen, laat staan te toonen. Misschien, dat ook dit, als het er op aan kwam, nog mee zou vallen. Valsche schaamte en een kwaadwillige mode brengen ons tot veel, waarover wij ons werkelijk scha men moesten. Maar zoo daarom een zeker nationaal gevoel r,iet is uitgesloten, juist dit alles be wijst het ontbreken van een krachtig nationaal bewustzijn. Alles wat dan ook dienen kan om ons nationaal bewustzijn te versterken, kan ons slechts te pas komen. En ongetwijfeld heeft een nationale herdenkingsdag voor de nationale bewustwording en de versterking van nationaal leven ook zijn bizohdere betee- kenis. Het is als een punt, waar om zich het nationale denken samentrekt en verhoogt in bizon- dere mate het gevoel van saam- hoorigheid tusschen de indivi duen en de volksdeelen, maar ook van één zijn met het ver leden, wat als van zelf tot een diepere erkenning van het natio- vinden van de schuilplaats ver gemakkelijken. Daar hebt ge gelijk in. Julienne was, een liedje neu riënd, de trap naar de eerste verdieping opgegaan, doch dacht daarbij: Wanneer men soms denkt, dat ik wegging om Therese te waar schuwen, dan vergist men zich; zulk een waarschuwing is vol strekt niet noodig. In plaats van naar haar kamer te gaan, begaf Julienne zich naar het venster aan het einde van den bovencorridor en ging eruit leunen. De chef der veiligheidspolitie was, door den notaris gevoerd, zachtjes tot aan den voet van de trap gegaan, waar de heer des huizes hem met bedempte stem de ligging der boven-ver- trekken beschreef. De beide mannen gingen ein delijk de trap op en begaven zich rechtstreeks naar Julienne's kamer. Daar zij echter het jonge meisje hier niet aantroffen, zoo nale karakter en de nationale cultuur voert. Zoo'n dag kan als een opwekking, een optris- sching dienst doen en kan ook wellicht veel sluimerends wakker schudden. Maar het is toch aller minst voldoende om een volk tot werkelijke en zuivere bewust wording op te voeden en kan voor die bewustwording ook maar een geringe waarde hebben. Het nationaal bewustzijn wordt langs andere wegen geboren. Wil het hecht en zuiver zijn, dan moet het uit het dagelijksch leven van een volk zelf omhoog bloeien en daarin zijn diepe wortelen slaan. Liefde voor eigen land, zooals dat om hem ligt uitgespreid, voer de eigen taal, waarin hij zijn innigste ge voelens tot uiting brengt en het gevoel van saainhoorigheid met allen, die om hem leven en zijn als hij, moeten de onmisbare grondslagen vormen, waaruitvoor den eenveudigen mensch de beteekenis en de waarde van het nationale leven opgroeit. Want alleen langs dien weg kan hij den innerlijken band gewaar worden, die hem aan zijn volk en zijn land bindt en voor hem de band is, waarmee hij aan 't groote leven is verbonden. Is hij zich dit bewust geworden, heeft hij de volle beteekenis van het nationale leven voor het eigen persoonlijk leven, al is het ook maar intuïtief nog, begrepen, dan groeit daaruit het inzicht in de onschatbare waarde van de nationale cultuur voor eigen geestelijk en zedelijk leven en de groote beteekenis van het nationale karakter en het natio nale wezen van zeiven. En zoo alleen kan zich het klare bewust zijn ontwikkelen van de eigen persoonlijkheid en haar onschend bare rechten en de behoefte, die nationale persoonlijkheid zoo volkomen mogelijk en dus in volledige vrijheid tot ontwikke ling te brengen. Een dergelijk nationaal bewustzijn is aan alle chauvinisme vreemd. Alleen in dienst van de menschheid wil zeide de chef der veiligheids politie tegen mijnheer Fourmont Zoudt ge wel zoo goed willen zijn, om uwe dochter hier te roepen De notaris trad in de deur en riep den corridor in Julienne, waar ben je Hier, papa, ik schep wat fris- sche lucht. Zij volgde haar vader naar haar kamer en hield zich, alsof zij zeer verrast was alhier den vreemden heer te vinden. Hoe, papa riep zij Gij staat dezen heer toe, hier bij mij in te dringen Ik verzoek u, hem dan tenminste voor te stellen. De notaris meende nu den hoogmoed zijner dochter met een slag te kunnan fnuiken, door dien hij haar hoogst vormelijk zeide De chef der veiligheidspolitie. Ha zoo, heb ik den eer de chef der veiligheidspolitie vóór mij te zien? antwoordde Julienne, in haar vroegeren moedwilligen toon vervallend en voor den men deze ontwikkelde nationale persoonlijkheid stellen, die als aan sterke individuen zoo ook aan sterke nationale individuali teiten behoefte heeft. En een dergelijk bewustzijn zal ook al licht, zoo het nationale herden- kings-dagen zoekt, veel eer naar andere dan militaire gebeurte nissen grijpen. Het voorloopig verslag van de Afdeelingen der Eerste Ka mer over het ontwerp pensioen regeling Ambtenaren, hunne weduwen en weezen, is ver schenen. Hieraan wordt ont leend, dat van de leden, die zich aanvankelijk niet met het ont werp konden vereenigen, eenige in de aangebrachte wijzigingen reden vonden om nu hun stem aan het ontwerp te geven. Anderen verklaren bij de behandeling van het vorige wets ontwerp met leedwezen te heb ben tegengestemd en verschil lende leden meenen, dat de wijziging in het ontwerp sedert de verwerping van weinig be teekenis is. Zij willen de pre mie-betaling door de a/nbtenaren zelf niet facultatief, doch verplicht gesteld zien en de toestand blijft thans feitelijk dezelfde als wan neer het ontwerp in eerste in stantie ware aangenomen. De meeste leden, die hun stem aan het vorige ontwerp hebben gegeven, zullen ook voor dit ontwerp stemmen. Uit de verwerping blijkt, meende men, welk een ernst het der Kamer is met haar wil tot bezuiniging. Verschillende leden wijzen op de dikwijls geringe medewerking van ambtenaren, om tot een zuiniger staathuishouding te ko men en laken de houding door of vanwege ambtenaren tegen over de Eerste Kamer op ver gaderingen aangenomen, als on gepast. ambtenaar een gratieuse buiging makende. Ontvang de verzeke ring, mijnheer, van mijn vol- komenste hoogachting. Onver schillig noodigde zij de beide heeren uit om plaats te nemen. Nadat zij eveneens was gaan zitten, zeide zij Zou ik mij ook de vraag mogen veroorloven, mijnheer, wat mij het genoegen van uw gezelschap verschaft. De chef der veiligheidspolitie, als een galant man, die hij dan ook inderdaad was, antwoordde op hoffelijken toon Ik vraag mejuffrouw wel ex cuus, dat ik het durfde wagen, om zonder uw verlof deze ver trekken te betreden. Het zal u echter wel niet onbekend zijn, dat de politie niet alleen het recht heeft maar dat het ook haar plicht is, soms een stap verder te gaan, dan anders gebruikelijk is. Een stap noemt ge dat vroeg Julienne schertsend. Doch wees zoo goed en ga voort. Wat verlangt ge van mij Onderscheiden leden, die voor het ontwerp zullen stemmen, meenen evenwel, dat op den duur de regeling niet bestendigd zal kunnen blijven. Handelt men bij de voorge nomen regeling wel biilijk tegen over de leeraren aan de Rijks normaalscholen, wier salaris ge leidelijk zal achteruitgaan en daarmede de grondslag voor hun pensioen en de leeraressen bij het huishoudonderwijs, die de jaren, werkzaam aan niet door het Rijk gesubsidieerde scholen, niet kunnen inkoopen, is gevraagd. Is er geen voor ziening te treffen wat betreft de pensioenregeling van personeel van door de gemeenten gesub sidieerde bewaarscholen, waarbij de besturen geen pensioenrege ling hebben vastgesteld Eenige leden, die tegen het ontwerp zullen stemmen, wijzen op de hooge, steeds stijgende kosten, welke van de nieuwe wet gevolg zullen zijn. Waarom is het maximum van eigen pen sioen gebracht van 66 2/3 op 70 pCt. de diensttijd verkort van 40 op 35 jaren, minimum diensttijd verlaagd van 10 tot 7 jaren Deze leden zijn van oordeel, dat men thans de wrange vruch ten gaat plukken van het ten onrechte ingevoerde premie vrij pensioenstelsel en dat de oppo sitie tegen dit ontwerp nies reac tionair is. Andere leden daarentegen mee nen, dat door de invoering van het premievrij pensioen het sala ris pas op peil is gekomen en de vrijstelling van premiebetaling is dus enkel en alleen te beschou wen als een billijke traktements- verhooging. Over de voor-conferentie deelt het Handelsblad het volgende mede Over den indruk, gewekt door Ik wenschte u tegen de ge volgen van uw eigen- grootmoe digheid te beschermen Hoe moet ik dat begrijpen Wanneer ge mij veroorlooft mij kort en bondig uit te druk ken, dan stel ik u de vraag Wilt ge mij mejuffrouw Therese Garancier uitleveren. Thans begrijp ik u nog minder. Gij vroegt mijnheer Of ge de goedheid zoudt wil len hebben, om mij vrijwillig mejuffrouw Therese Garancier uit te leveren, opdat ik niet verplicht zou zijn, uw bekoor lijke woning door onze naspo ringen wellicht in wanorde te brengen, 't geen me onbeschrijfe lijk spijten zou. Julienne liet zich door de woorden der veiligheidspolitie niet overbluffen, zij vroeg veel eer, hoogst onbevangen Mejuf frouw Garancier Om u te dienen mejuffrouw Garancier, die ge met uwe bij zondere vriendschap vereert. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1922 | | pagina 1