ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSGHVLAANDEREN Wekelijksch Oteizicht iresi. VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN 31e Jaargang Zaterdag 8 April 1922 Nummer 2715 Schuld en Boete. Ontwerp Jachtwet. Ingezonden mededeeling. êmtemïhIM) ïtaörmee heeft U in een Oogenblik een heerluke soep cjereecL è/srwtenuloflGn behoeven slechts 7minuten mee te ,o koken. RICEFLAKES BRESKENSCHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 met 15 cent dispositiekosten. Ad v e r t e n t i ep r Ij s v a n 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drnkker-Uitgever E. BOOM—BLIEK TN0.'T BRESKENS p°7s$4ro Abonnements-Adverteatieo zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinedeg- ea Yrfdagniddag 1 uur I! 2,3! 5,1 Er is altijd iets tragisch in, wanneer iemand jong sterft, ter wijl nog het leven op hem te wachter) schijnt en de verwach tingen en beloften nog lokken, waarnaar hij nooit de handen tal kunnen uitstrekken. Het doet denken aan een mislukking aan een strijd, een lijden, een bloei, die vergeefsch was en nutteloos. En in zijn verbeelding ziet men de rijkdommen uitgespreid lig gen, waarnaar niemand de han den zal uitstrekken en die onge bruikt vergaan zullen. Karei van Habsburg, die nu te Funchal gestorven is, nog 35 jaar oud, heeft niet enkel de handen uitgestrekt, maar heeft de schatten tus&chen zijn vingers gevoeld, die het 1] leven in zoo overstelpende mate voor hem had uitgespreid. Maar tij zijn tusschen zijn machtelooze vingers doorgegleden en iedere poging om ze opnieuw te grij pen eindigde in nieuwen smaad. Enkele oorlogsjaren heelt hij de keizerlijke macht in zijn handen 7,1 gevoeld. Maar die macht woog 8,11 zwaar van zorgen en leed en bekommering. En van de weelde, de vreugde, de lust dier onbe twiste macht heeft hij geen oogenblik genoten. Zelfs na het verlies bleef die macht hem als een bedreiging drukken, waar de begeerte naar haar herkrij ging hem naar niet begeerde avonturen voortjoeg en hem af sloot van de rust van ambteloos burger en de vrees zijner vijan den voor die herkrijging hem buitensloot buiten de vrijheid van ieder ander. Zoo kon de vroege dood voor hem een uit komst zijn, de verlossing uit een leren, dat teleuratellen moest. Maar nietwaar? de hoop blijft in ieder menschenhart. Voor zijn vroegere landen zal werkelijk deze dood een uitkomst zijn, voor Hongarije wel in de eerste plaats, waar hij iedere moeilijk- beid van herstel van den kei- De dag liep ten eindeuit den zorgvuldig onderhouden tuin drongen de heerlijke geuren der lente door de geopende vensters der kamer binnen. Julienne en Therese zaten in bet boudoir van eerstgenoemde, dat op de eerste verdieping lag, niet ver van het venster hand aan hand bij elkander. Beiden blikten droomerig in het heer lijke blauw des hemels en ver gaten daarbij bi]na, dat het uur naderde, waarop Therese zich naar haar schuilplaats begeven moest. Plotseling bemerkte Julienne, dat de oogen der vriendin met tranen gevuld waren en deel nemend vroeg zij Wat zie ik daar, Therese, je weent zerlijken-koninklijken troon van dezen balling zekerder dan groo- te en kleine Entente-beslissingen buitensluit en veel verdeeldheid onder de inwoners dier landen opheft. Maar Karei van Habs burg zelf zal ongetwijfeld nog met de verlangende oogen der hoop, die in ieder menschenhart blijft, de toekomst hebben inge zien, die nu voor goed voor hem is afgesloten. En stervende had hij geen andere herinnering dan aan het leed van zijn keizer schap en de teleurgestelde hoop. De hoop, die in het menschen hart blijftIs het die niet, die ook Europa vervult in de ver wachting van betere tijden en die het den moed geeft naar een nieuwe conferentie te trek ken, nadat er zooveel mislukt zijn De vooruitzichten zijn ook nu niet schitterend. „Er is een verdrag geteekend door Duitsch- land en door de geallieerden dat moet heilig zijn'', heeft Poincaré verklaard, toen de Fransche Kamer over de Genueesche con ferentie Briand's politiek hekelde. Maar iedereen buiten Frankrijk is het er over eens, dat alleen door wijziging van dit verdrag het doel der Genueesche confe rentie benaderd kan worden. Poincaré weet het. En de on rust in Frankrijk neemt toe, hoe dichter de conferentie nadert. Men tracht zich van den steun van de kleine Entente en de Oostzee-Staten te verzekeren. „De overeenkomsten, die Polen met de kleine Entente en met de Oostzee-Staten gesloten heeft, moeten beschouwd worden als een verdere ontwikkeling en vol making van ons bondgenootschap met Frankrijk", heeft de Pool- sche minister van buitenlandsche zaken aan een diner te Parijs getuigd. We wisten het en ook dat deze bondgenootschappen dienen moeten ter bereiking van het doel der Fransche politiek, die regelrecht tegen Genua in gaat. De Oostzee-Staten, die niet, als de kleine Entente, bij dit doel zweren, beginnen lont te ruiken. En in Finland als in Neen, neen, antwoordde deze, hare tranend drogend, ik wil niet weenen. Ik mag jou ook nog niet bedroeven, die zoo goed, zóó edelmoedig voor me zijt. Julienne omhelsde haar teeder- lijk en fluisterde O ween maar, ween maar gerust. Tranen ver lichten het hart. Ook ik zou wel met je willen weenen, want ik lijd evenzeer als jij. En de oorzaak van mijn zielelijden is bovendien zóo deemoedigend voor mij. Hoezeer beklaag ik mijn armen vader, dien ik meer liefheb, dat hij zelf weet. Maar komaan, draal nu niet langer met je schuilplaats op te zoeken. Adieu, tot weerziens. Zij omarmde hare vriendin nogmaals en verliet de kamer. Welk een edel hart, zeide Therese, toen zij alleen was. Wel heeft mijn broer gelijk, om dit goede meisje te beminnen. Toen Julienne op een boven verdieping gekomen was en het Esthland openbaart zich een heftige verzet tegen de overeen komst van Warschau. Het is nog de vraag, of Frankrijk te Genua zijn slag zal binnenhalen. Want tegenover hem concen treert zich een andere phalanx. De neutrale staten hebben zich vereenigd. En allen, die het werkelijk herstel van Europa wenschen, groepeeren zich om Engeland. Lloyd George brandt van begeerte om de aanvoerder te zijn. Dat doet hem de hate lijkheden en het baasspelen der conservatieven verdragen. In het Oosten heeft hij tegenover de Fransche bakzeil moeten halen. De dreigende gebaren der Indische en andere Mohamme danen hebben -hem blijkbaar verontrust. Turkije herwint met een deel van zijn verloren ge gaan grondgebied zijn prestige. Maar dit maakt hem te Genua eerder sterker dan zwakker te genover het Fransche standpunt. De Temps meent, dat toch de aan Duitschland opgelegde ver plichtingen het onderwerp zullen uitmaken, zoo niet de officieele dan toch van vertrouwelijke be sprekingen. Het zou ab kalmee- ringsmiddel tegenov :r Duitsch land bedoeld kunnen zijn, dat na de eischen van de oommissie van herstel de Genueesche con ferentie eigenlijk vruchteloos en de aanwezigheid zijner regeering er overbodig vindt. Maar het is ook niet onmogelijk, dat Enge land het er daar in die interna- tionaale sfeer op wagen wil, waar Frankrijk zich door zijn weigering tegenover de heele wereld te schande maken zou. Hij heeft het er blijkbaar op gezet der redder van Europa te worden en zoo hij als minister sneuvelen moet, het tenminste ook als redder te doen. En hij is wel de man gebleken, die netelige en moeilijke kwesties zoo niet geheel op te lossen, dan toch uit den weg te ruimen weet. Met de Iersche is htt na de eerste uit den wegruiming niet best gegaan. Neord- en Zuid- Ierland hebben nu te Londen salon binnentrad, hoorde zij haar vader in de voorkamer zeggen: Laat mij maar eens eerst met haar spreken. Zij keek verbaasd op en wilde zich naar haar kamer spoedden, toen haar vader, die haar had hooren aankomen, binnentrad en de deur vervolgens snel achter zich in het slot wierp. Met wie» spreekt ge daar, lieve vader vroeg zij. Ik? Wel met wien zou ik kunnen spreken antwoordde hij verlegen. Dat weet ik niet, maar ik meende toch uw stem te hooren. Och je weet, dat ik dikwijls in m« zeiven praat. Julienne gevoelde, dat hij de onwaarheid zeide, en daarom dan ook vreesde zij de een of andere onaangename verrassing. De chef der veiligheidspolitie, die in de voorkamer gebleven was, stond aan de deur van het salon te luisteren. Hij had zijn manschappen in het woonhuis vrede gesloten. Maar zal het ook een vrede zijn tusschen de bevolkingen De Ulsterianen hebben tot nu toe niet getoond, dat zij het toegeven verstaan. En de ruzie, die in het Zuiden tnsschen de aanhangers van De Valera, de onafhankelijke repu blikeinen, en de voorstanders van de voorloopige regeering zoo fel ontbrand is, geeft hun allicht hoop op eigen voordeel. Maar ook zonder dat lijkt door dien nieuwen strijd in het Zuiden Ierland'8 naaste toekomst niet rooskleurig. Toch schijnen de regeerders van den vrijstaat vol goeden moed. Het is ook de hoop, die in het menschenhart blijft en die juist de donkerste dagen het helderst verlicht door de groeien de verwachting, dat uit de duis ternis altijd het licht rijst. Drie honderd vijftig jaar geleden was het wel heel donker in het be narde Nederland. Maar toen was het ock, dat door de inneming van den Briel de nieuwe hoop rees, neen de oude nieuw leven kreeg, die altijd in het hart der menschen woont. En deze hoop en dit vertrouwen zijn het, die Nederland hebben vrijgemaakt. De regêering heeft belang rijke wijzigingen aangebracht in het ontwerp-Jachtwet. Er wordt zorgvuldig onderscheid gemaakt tusschen het wild en het schade lijk gedierte, die ieder afzonder lijke voorziening behoeven. In het nieuwe wetsontwerp is de grens tusschen beiden zoo ge trokken, dat onder het wild zijn gebracht dieren, die in den regel niet nadeelig voor de land bouwgewassen zijn, terwijl zulks met betrekking tot de schadelij ke dieren (waaronder thans het konijn, de fazant en het wilde zwijn behooren) wel het geval is. Wordt een wild soort in een bepaalde streek zoo talrijk, dat zij schadelijk dreigt te worden of geworden is, dan zal zij bij en" in den tuin opgesteld, en liet Jacquea bewaken, dien Angelina, op weg naar het paleis van justitie, als den medeplichtige der vluchtelingen had genoemd. Mijnheer Fourmont ging in het salon op een stoel zitten, ke«k zijn dochter een oogenblik scherp aan en zeide toen Mijn kind, ik wil je geen ver wijten doen, doch je onervaren heid heeft je verleid, om een laakwaardige handeling te be gaan. Wat deed ik dan, vader? vroeg Julienne met het onschuldigste gelaat ter wereld, ofschoon zrj reeds begon te vreezen, dat haar geheim verraden was. Dat zul je wel het beste we ten, antwoordde de notaris. Ha, nu weet ik het, u spreekt over den brief, die ik aan die dame schreef, en waarin ik haar zeide, dat ik nimaaer dulden zou, dat zij een lid onzer familie werd. Genoeg daarvan, riep hij on geduldig. Wij spreken daar later tiiiiiiiiiiiiiMHiiMitiiikiiiiniiiiiiiiiiiiili - jVradqt Uco Winkelier J een proej pakje. N.VHET STEEL. ROERMOND. Fabrikante der bekende algemeenen maatregel van be stuur naar het schadelijk gedier te kunnen worden overgebracht. Omgekeerd zou bij zoodanigen maatregel met name de fazant in die streken als wild kunnen worden aangemerkt, waar hij weinig voorkomt en dus on schadelijk is. Voor het wild is het stelsel der gesloten jachttijden gehand haafd. De verleening der jacht- nader over, wanneer wij alleen zijn. Zijn wij dan nu niet alleen Ja zeker, antwoordde de no taris stotterend verlegen daar over, dat hij zichzelven verpraat had. Ik wil zeggen, dat wijwan neer wij O vader lief, geef u geen moeite om mij te misleiden. Ik weet, dat zich iemand achter deze deur bevindt. En naar de zijdeur tredende, en deze openen de zeide zij maar kom toch binnen mijnheer. Hoe licht zoudt ge u daar een verkoudheid op op den hals halen. Terwijl zij aldus sprak, maakte zij eene diepe buiging voor den chef der veiligheidspolitie. Deze trad niet weinig be schaamd binnen en zeide, het jonge meisje groetend Duid het mij niet kwalijk, mejuffrouw. Op verlangen van mijnheer uw vader bleef ik hier ia deze kamer. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1922 | | pagina 1