ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Weltelijksch (heizicht.
yaüii&gïeïs.
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
31e Jaargang
Zaterdag 4 Maart 1922
Nummer 2705
Schuld en Boete.
Tweede Kamer.
ESKENSCHE GÖURAlf
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 15 cent dispositlekosten.
Ad v er t e n 11 e p r ij s v a n 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingec. Meded. 30 ct. p. regel.
Telefoon
No. 21
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
BRESKENS
Postgiro
17704
Abonnements-Advertenties zeer billijk tartof.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot ulterlgk
x Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur x
De algemeene politiek der
nallieerden sinds den oorlog is
Lder uitzondering gericht op
let wegnemen van het gevaar
in groote staande legers in
ïiiropa en aan het uitroeien van
Jen militaristischen geest in de
poote landen." Dat heeft lord
Curzon gezegd, een der Ëngel-
fche ministers, in antwoord op
(vragen van Lagerhuisleden over
de kosten van het vrijwilligers-
ilelssl, dat *p bevel der Entente
Hoegarije en Bulgarije is in-
revoerd.
Lord Curzon is een man, die
iet weten kan, beter dan gij of
ik. En toch Neen, ik wist het
vel: gij gelooft hem ook niet,
ge laclit maar een beetje spot-
ichtig en haalt de schouder eens
op. „liet wegnemen van het ge-
raar van groote legers." En
Frankrijk, hoeveel miïlioen In
Amirika zijn ze er zelfs kwaad
om geworden om al die millioe-
uen. En Polen En de kleine
Entente Die nu tezamen de
Viervoudige Alliantie zijn ge-
Nrorden. Vreemd resultaat van
wo'n politiek gericht op het weg
nemen van het gevaar van groote
Haaide legers, wat f Eerlijk ge
legd, ik geloof er ook geen
woord van, geen syllabe, Maar
wat erger is voor lord Curzon,
tijn eigen collega, die het nog
beter weten kan dan hij zelf,
Lloyd George, gelooft het niet.
Of als hij het geloofde, wat zou
dan dat plan van een tienjarig
bestand moeten beteekenen Het
heet, dat Lloyd George het te
Genua wil voorstellen, om Euro-
pa gelegenheid te geven op haar
verhaal te komen, doardat zij
tich geheel aan de werken des
'redes, aan stabilisatie der geld
middelen, aan handel en nijver
heid zou kunnen wijden, wanneer
tllen, geallieerden als niet-geal-
lieerden zich plechtig verbonden
om eikaars grenzen gedurende
dien tijd te eerbiedigen en zich
onthouden van alle agressieve
Toen Angelina hem zag, liep
dj verschrikt uit
Brigard, wat scheelt u
Bij wierp zich uitgeput in een
leuningstoel en staai de zwijgend
'óór zich op den grond.
Zij ging tegenover hem zitten
'u zeideSinds gisteravond
»acktte ik n in de haogste
-gerustheid. Ik had er op
prekend, dat ge mij tijdingen
toudt gebracht hebben.
Welke andere tijdingen zou
hebben kunnen brengen, dan
ó'e, welke ge wel reeds uit de
Widen vernomen zult hebben.
Ons plan is mislukt. Moest ik
n|tt uw toorn, uwe verwijten
'reezen over den jammerlijken
uitslag mijner maatregelen
De uitslag is geenszins zoo
jammerlijk als ge wel denkt
Is u dat ernst
pl innen. Het is een mooi plan,
maar het komt een beetje gek
uit de lucht vallen. Want, niet
waar we dachten toch eigenlijk
allemaal, dat de conferentie te
Parijs daarvoor gediend had en
er dus geen Genueesche confe
rentie voor noodig was en dat
de vrede van Versailles bedoelde
zoo'n bestand niet voor 10 jaar
maar voor altijd vast te stellen.
En we twijfelen wel een beetje,
of, wanneer het Parijs niet ge
lukt is, waar Wilson bij de hand
was en zijn idealisme de volke
ren nog in geestdrift bracht, het
te Genua, waar Poincaré en de
staten der nieuwe Viervoudige
Alliantie, Polea voorop, en Lloyd
George de lakens zullen uitdea
len, wel gelukken zal. Misschien
heeft trouwens Poincaré te Bou
logne den heer Llovd George
van die onwaarschijnlijkheid ook
al weten te overtuigen. Poincaré
moet van dergelijk; plannen en
bestanden niet veel hebben, voor
al niet, wanneer dat bestand te
vens gebruikt moet worden voor
een actie om aigemeene vermin-
dering van de wapeningen te
land te krijgen. Briand heeft het
te W ashington duidelijk genoeg
gezegd. En Briand was Poincaré
nog niet. Vermindering van bewa
peningen, ja zeker, op de manier,
zooals lord Curzon het ten op
zichte van de algemeene politiek
der geallieerden bedoelde. Want
daar zit het hem eigenlijk in.
Uit de ivoorden van lord Curzon
zijn er blijkbaar een paar uitge
vallen. Er moest staan ,de alge
meene politiek der geallieerden
sinds den oorlog is zonder uit
zondering gericht op het wegne
men van het gevaar van groote
staande legers van alle niet-ge-
allieerde staten". Nietwaar dan
klopt het precies. En dan weten
we ook beter weg met datweg
nemen van gevaar". Bedoeld ia
natuurlijk gevaar voor de Entente.
Dat iemand zichzelf voor de
wereld aanziet, komt meer voor.
En zoo heeft de Entente het
dan ook onnoodig geacht achter
dat woord .gevaar" die ver-
Zeer zeker. Wat toeh beoog-
den wij? Wij wilden ee« onweder-
legbaar bewijs voor de schuld
van Serge zien te krijgen, niet
-waar. Is ons dat dan niet ge
lukt f Den door u zoo behendig
saamgeatelden brief beschouwt
men als door Claude afgezon-
den te zijn, en nu twijfelt nie
mand^ meer aan diens mede-
plichtigheid. Hij zoowel als zijn
zuster en haar geliefde zijn door
de openbare meeaing veroor
deeld. Verder wenschen wij
immers niets.
Gij wellicht, maar ik voor mij
wensch nog heel wat anders?
Ik stoad gister in de nabijheid
van dat huis in de Rue de Rome
eu verheugde mij op het oogen-
blik, waarop men den vluchte
ling betrappen en in gemeen
schap met zijn vriend Claude
arresteeren zou. Ik verheugde
mij daarop evenzeer als ik er
mii verheugen zou, wanneer
men die Therese Garancier weder
in handen kreeg.
Ja, riep Angelina, ziedend van
duidelijkende woorden in te
voegen. Wanneer we het een
maal zoo begrepen hebben, dan
komt alles uit. Want op de
bovenaangehaalde woorden van
lord Curzon volgde,Om dit
doel te bereiken, was in de
eerste plaats noodig, dat het
vrijwilligeratelsel den gedwongen
dienstplicht verving". Dat is
dan ook op voorschrift van de
Entente gebeurd in Hongarije
en Bulgarije. En kijk daar
ataat het 3d. ,Dit is", zoo is
lord Carzon doorgegaan, .toe
gepast op alle landen, waarmee
de geallieerden in oorlog zij l
geweest". Hij heeft het dus
toch niet vergeten. Alleen die
politiek zonder uitzondering had
ons van de wijs gebracht. Maar
het is zoo, de politiek is bedoeld
voor allen zonder uitzondering,
maar wordt alleen toegepast op
de overwonnenen eu zoo moge
lijk op de neutralen. Dat is de
natuurlijkste en gemakkelijkste
weg om de heerschappij der
Entente te handhaven.
Wanneer het met dat tienjarig
bestand niet zoo bedoeld is, dan
heeft Lloyd George te Genua
nog kans. Een actie tot ver
mindering van de bewapeningen
der vijanden daar Wil meestal
iedereen nog al aan. En voor
de rest kan dan natuurlijk het
vredeswerk zijn voortgang heb
ben.
In Europa alleen Of ook
daar buiten Er zijn plekken,
waar men heel erg om vredes
werk verlegen is, daar weet
Engeland van mee te praten. In
Egypte schijnt men nu op den
goede* weg te geraken. Maar
in Zuid-Afrika T ,De mijnen
hebben altijd het ongeluk in 't
land gebracht en ook den Boe-
ren-oorlog op hun geweten".
Dat heeft Watson, de Engelsch-
man, aan generaal Smuts, den
verdediger der mijnen, «aarook
den generaal uit den Boeren-
eorlog en de schrijver van ,Een
Eeuw van onrecht", toegevoegd,
toen de «ijawerkersstaking aan
den Rand ter sprake kwam.
toorn, dat sou ook mij een
onbeschrijfelijk genoegen doen.
Brigard keek haar scherp aan
en zeide toen met nadruk
Uw vurigste wensch zou dus
zijn, dat men het jonge meisje
arresteerde, terwijl Serge Morain
in vrijheid bleef? Deze zou als
dan hij verstek veroordeeld wor
den *n dat ware u voldoende,
niet waar
Hoe komt ge op dat denk
beeld antwoordde Angelina,
doch Brigard ging voort
Ontken het maar niet. Ik
doorgrond u. Uw oogmerk is
alleen die twee van elkaar te
scheiden, wijl ge Serge bemint.
Ik?
Ja, ge bemint hem doch
ik, ik haat hem en wil niet,
dat ge hem weerziet.
Deze woorden sprak Brigard
met zulk een dreigend gebaar
uit, dat zija bondgenoote het niet
waagde hem te antwoorden.
Ge vraagt me, waarom ik mij
gisteravond te vergeefsch liet
wachten Wijl ik den ganschen
En in Indië Het bezoek van
den prins van Wales had al hier
en daar leege straten te zien ge
geven. Maar erger dingen waren
nog niet gebeurd. Nu is er tus-
schen Delhi en Patiale in Punjab
op een deel van zijn gevolg ge
schoten. Dat wordt ernstiger. En
dat toont zich nog ernstiger, wan
neer men bedenkt, dat juist ter
zelfder tijd het bestuur van het
Al-Indisch Congres te Delhi bij
eenkwam, waar ook Gandhi, de
leider tegenwoordig zou zijn.
Gandhi keurt dergelijke geweld
daden af. Maar luisteren zijn vol
gelingen nog altijd naar hem. Men
zou zeggen van niet. Zooals men
weet, wil hij door het weigeren
van gehoorzaamheid het Engel-
sche bèwind over Indië onmoge
lijk maken. Om deze ongehoor
zaamheids-beweging te leiden
heeft hij nu 10 millioen vrijwil
liger opgeroepen. Maar het lijkt
twijfelachtig, dat die tien millioen
en de rest zich tot lijdelijke ge
hoorzaamheid zullen blijven be
palen. In elk geval verkeert En
geland in een uiterst moeilijke
positie. Men schijnt van plan
Gandhi gevangen te nemen, maar
durft het toch blijkbaar niet goed
aan- Want Gandhi wordt als een
halve heilige vereerd. Maar wat
dan Wanneer onder de onge
veer driehonderd millioen men-
schen van Indië de beweging van
verzet werkelijk algemeen wordt,
dan zou toch Engeland zich alleen
door bloedig geweld zich kunnen
handhaven. En hoe lang?
De vrede zal nog elders dan
in Europa haar werk moeten doen,
wil de wereld in evenwicht blij
ven.
Rsgeerlngssteun
aan Rusland.
De motie-Wijnkoop om 10
millioen gulden beschikbaar te
stellen voor Rusland is met 71
tegen 11 stemmen verworpen,
zoo ook de motie-de Jonge om
nacht op mijn eigen houtje
spioaneerde. Ik meende krank
zinnig te zullen worden van
woede, toen ik vernam, dat die
domkoppen hun buit hadden
laten ontsnappen. Om de vluch
telingen weder te vinden, door
zocht ik zelfs alle aangrenzende
straten en pleinea ik was ia de
Rue des Dames en overal waar
ik slechts het minste vermoeden
kon hebben hun spoor te ont
dekken. Ik vond niete. Doch
dezea nacht zal ik mijn na-
sporiagen voortzetten, en wanneer
het zijn moet ook de volgende
dagen, totdat het mij eindelijk
gelukt mijn doel te bereiken.
Terwijl Angelina naar Brigard
luisterde, vatte zij het besluit op,
om zich van Brigard te bedienen,
ten einde de schuilplaats der
vluchtelingen te ontdekken.
Alvorens de politie hen weder
in handen kreeg, wilde Angelina
èn Serge waarschuwen, èn zijne
redding mogelijk maken. Welk
grooter bewijs van lietde kon
zij hem wel geven
1 millioen gulden beschikbaar
te stellen.
Het is Woensdag zoo'n tumult
in de Kamer geweest, als nim
mer te voren:
We laten een klein gedeelte
uit de zitting hier volgen.
De Voorzittter waarschuwde
den heer Wijnkoop dat zijn tijd
om was. Hij sprak ai te lang.
Wat te ergei was, waar alle
leden van zijn fractie het woord
hadden gevoerd. (Da heer Kruyt,
c.p.„Wel allemachtig!") Waar
op de heer Wijnkoop riap „De
zaak is zoo belangrijk". „Ja
brulde de heer Duys (s.d.)
„de zaak is wel belangrijk, maar
wat jij er over zwamt, is heele-
maal niet belangrijk". Een uit
drukking, die de heer Wijmkoop
beantwoordde met: „Kwajon
gensstreken De Voorzitter ver
zocht hem nogmaals te eindigen.
Hierop volgde een lawaai, zoo
lievig, als wij in de Kamer zel
den hebben medegemaakt. De
heer Wijnkoop wilde doorspre
ken, maar de Voorzitter verbood
hem dat. Toen de heer Wijn
koop toch met stentor-stem bleef
schreeuwen, antwoordde de
Voorzitter met een zoo aanhou
dend en hevig hameren, dat er
van de heer Wijnkoop niets meer
te verstaan was.
De Kamer liep samen. Telkens
als de voorzitter even stopte
met hameren, begon de heer
Wijnkoop te schreeuwen. Ten
slotte schreeuwde de halve Ka
mer togen hein in. De heer
Duys bracht honend een glas
water aan Wijnkoop. Het was
een ontzaglijk lawaai, waarbij
de Voorzitter ten slotte de over
winning behaalde. De heer Wijn
koop ging zitteo. De voorzitter
verzocht toen allen leden hun
plaats in te nemen en gaf het
woord aan den Minister van
Binnenlandsche Zaken.
Komaan, laat ons eens ernstig
met elkander praten, hief An
gelina na een korte rustpoos
opoiet>w aan. Vernam ge de
meéeAeelingen, waarvan ik a
zooeven sprak Ik weet, waar
heen Serge en Claude zich na
hun vlucht hebben begeven.
Hoe En ge hebt me daarvan
niets gezegd
Ik vernam het eerst heden
namiddag. Toen ge in den
afgeloopen nacht geheel Parijs
doorzocht, waart ge op 'n valich
spoor.
Tien minuten na zijn vlucht
reeds heeft Serge Parijs verlaten
en eenige uren geleden drong
hij in Asnières met Claude de
villa van mijnheer Fourmont
binnen, om van dezen geld te
verlangen.
Daar heeft de chef me toch
niets van gezegd.
Maar mij heeft hij het gezegd
en morgen zal hij het aan den
rechter van instructie zeggen.
(Wordt vervolgd.)