ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Wekelijksch Oveizicht. VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN E. BOOM—BLIEK 31e Jaargang Zaterdag 18 Februari 1922 Nummer 2701 Schuld en Boete. fa Het failliet van 8-urendag, den I BRESKENSCHE COURAKT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 met 15 cent dispositiekosten. Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Inger. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever tn'o'Tl" BRESKENS Po7s$4ro Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur Dat gaat nu eenmaal altijd 1200 in de wereld en in het leven, dat de uitkomst ver beneden de verwachting blijft. Komt het om- 1 we de verwachting te hoog ipannen, ons verlangen te ver reikt? Of is het een onvermij delijk gevolg van het gebrekkige van alle menschenwerk, dat nooit werkelijkheidsvorm kan geven aan wat in de gedachte leeft Maar in beide gevallen komt het voort uit de onvolkomenheid van ons leven, die ons verlangen op drijft naar de verwachte heerlijk heid van schooner volkomenheid, maar die niet in staat stelt te grij pen, wat verlokkend voor ons uit iweeft. En het zal dus zoo wel blijven, dat op iedere hoogge spannen verwachting de teleur stelling volgt, die neerdrukt en moedeloos maakt. Tot we ons opnieuw reikhalzend oprichten en grijpen en mistasten. Want dat is de zegen van dat nooit rustende verlangen, dat het niet met rust laat, maar tot nieuwe krachtsin spanning drijft. Komen we er zoo toch? Bereiken we in gedeelten, «at we in één krachtsinspanning te grijpen dachten Al worste lende winnen we krachten. Na Versailles is Washington geko men. Nu wachten we op Genua. Maar te groote teleurstelling kan toch soms een geweldigen duw achteruit geven. Wanneer de ont goocheling aUe diep gaat, maakt ae voor langen tijd krachteloos. Misschien konden we eruitleeren, dat we onze verwachting niet te hoog spannen, misschien hebben we er al uit geleerd. De teleur- stellieng na Washington is niet de ontgoocheling na Versailles. Het komt niet alleen, omdat we geleerd hebben. Zeker, de diepe ontgoocheling die den vre- den van Versailles bracht, waar we immers onder de auspiciën van president Wilson de vesti- „...g van den eeuwigen vrede en j het knoopen van den broeder- Beiden hielden elkaar eenige minuten lang omstrengeld, ter wijl zij vreugdetranen vergoten m nauwelijks aan het geluk van hen hereeniging durfden ge- looven. Nu, en wij dan zeide Claude gen Julienne, die er naast •fond en weemoedig hare vrien din aankeek omhelzen wij me taar niet 0, met ons is het een geheel ander geval antwoordde de aan- geiprokene glimlachend. Wij Iaten immers niet in de gevan genis. Wanneer het daar op aankomt, °an lever ik mij terstond aan de Politie uit. Neen, neen, dan wil ik u toch "aar liever omhelzen riep het .,0age meisje, en sloeg hare ar- om Claude heen. schapsband der volken verwacht hadden, heeft ons cynisch ge maakt. En al richtte op de roep stem van president Harding ons verlangen zich ook opnieuw op, we keken toch een beetje onge- loovig en hier en daar mompelde er al een ,'tzou ook wat". Die is het misschien nog meegevallen. Want nietwaar? zooals te Ver sailles is het niet gegaan, waar in plaats van de eeuwigen vrede en de broederschap, de blijven de oorlog en de haat en de el lende der wereld werd vastge steld en geregistreerd. De Wa- shingtonsche confererentie heeft althans niet het tegengestelde gebracht van wat men verwacht te, maar wel degelijk resultaten opgeleverd in de richting van het streven, dat men aankondigde. De ontwapening... Nou ja, wat reclame hoort er altijd bij. De Amerikanen zouden geen zaken- menschen moeten wezen, wan neer ze die verwaarloosd hadden. En immers we zijn op dat punt al zoo vaak bij den neus geno men, dat daar toch eigenlijk nie mand meer invloog. Maar we hebben toch een zekere beper king in den bouw van groote oorlogsschepen gekregen. Dat is toch wat, al is het juist niet, wat wij hier in Europa het allereerst noodig hebben. Men vergete niet, dat de conferentie toch fei telijk belegd was ter regeling van de kwesties, die in het Verre Oosten en den Stillen Oceaan ge vaarlijk dreigden te worden. En ze heett daar toch ongetwijfeld een zekere ontspanning gebracht. Het vier mogendhedenverdrag, dat de statusquo garandeert, be teekent weliswaar niet zoo heel veel, omdat het niet recht dui delijk is tegen wien het moet garandeeren. China is wel een beetje uit Japan's greep losge raakt, maar schijnt nu ter exploi tatie aan allen toegewezen. En Siberië's onschendbaarheid zal ten slotte toch wel hoofd zakelijk van het herstel der Russische kracht afhangen. Maar ongetwijfeld is Japan's expansie- Sepherin, die op den achter grond stond met Jacques, die de beide jonge meisjes hier heen gebracht had, kuchte even om zijn aandoening te verbergen, en gaf alsteekenvan zijn blijdschap den goeden Jacques een ribbe- stoot, zoodat de oude tuinman halfluid tegen hem zeide Hemelsche Goedheid, jij hebt ook vuistjes aan je lichaam van wat blief je me. Claude bood de jonge dames de beide houten bankjes tot zitplaats aan en zette toen S«- pherin links en Jacques rechts voor de hut als schildwacht. Woon je hier nu vroeg Serge, terwijl hij zich naast Therese plaatste. Neen, antwoordde deze. Julienne, de beste allér vriendinnen, heeft mij heimelijk bij zich opgenomen. Maar dat sprak immers van zelf, zeide Julienne. En daaren boven is zulk een verstoppertje spelen allerprettigst, niet waar, Claude. Zeker, zeker, altijd op den zucht eenigszins paal en perk gesteld doordat Japan voelt dat de wereld het nauwlettend op de vingers ziet. En met het wegnemen van het in het Verre Oosten dreigend oorlogsgevaar is dit wel het belangrijke recht- streeksche resultaat der confe rentie. Maar bovendien heeft Frankrijk te Washington op al- ler-duidelijkste wijze gevoeld, dat het door zijn militairistische en imperialistische neigingen en zijn onverzoenlijke houding de sympathie van Amerika en de wereld ging verspelen en heelt het verzet der wereld tegen het voortgaan in de richting, die thans Frankrijk vooral opdrijft, zich te duidelijk uitgesproken dan dat het op Frankrijks hou ding en de Europeesche politiek niet zou influenceeren. En dit moet het resultaat van Genua ten goede komen, wanneer de conferentie doorgaat. Ondanks alle tegenspraak is het duidelijk, dat Frankrijk tegenspartelt. Poincaré is natuurlijk bang, dat de internationale stemming daar zoo zeer tegen Frankrijk keeren zal, dat het zijn politiek niet kan doorzetten en ten slotte een anderen grondslag voor 'n blijvenden vrede zal moeten accepteeren dan het verdrag van Versailles. En Amerika doet in geen geval mee, zoolang de politiek van Frankrijk en Rus land niet verandert. Maar En geland doet alle mogelijke moeite om de conferentie tot stand te krijgen. Het onlangs versche nen verslag der zuinigheids commissie bewijst, hoe resoluut men daar den financieelen nood te keer wil gaan en hoe onver biddelijk men den eisch der bezuiniging wil handhaven. En al verwacht men nu van de Genueesche conferentie aller minst gouden bergen, men voelt, dat alleen een anderen vredes- grondslag en een internationale verzoening aan de heerschende malaise en aan de vele zorgen een eind kan maken. Men heeft er toch al zorgen genoeg aan voorgrond gesteld, dat het niet te lang duurt, bevestigde deze. Wederom ontstond er een rustpoos in het gesprek, totdat Julisnae zich mst de vraag tot Claude wendde Blijft ge nog steeds bij uw besluit, om naar Engeland te vluchten Mijnheer uw vader heeft ons een streep door de rekening gehaald, antwoordde Claude somber. Hoe zoo Weigerde hij u de geldmiddelen? Ja, mejuffrouw, viel Serge in de rede, hij was daartoe gerech tigd, of liever gezegd, hij heeft op het oogenblik het recht niet om de nalatenschap van mijn oom aan te raken. Er bestaan daarvoor wettelijke bepalingen, waartegen men zich niet ver zetten kan. Wij zijn dus wel verplicht om ons met onze eigen middelen te behelpen. En deze middelen zijn helaas zoo beperkt, dat ik niet weet, hoe ws naar Engeland zullen zijn hoofd. Egypte eischt de meest nauwlettende aandacht. En met Ierland is het, nu er een ruzie tusschen Noord en Zuid dreigt, alles ook nog niet in het reine. In Zuid-Afrika staat het er ook niet zoo prachtig voor. De staking te Johannesburg is in voor Engeland gevaarlijk kielzog geraakt, nu de stakers niet alleen maar ook de nationa listen besloten samen te gaan en het devies van een onafhanke lijke republiek overnemen. De Holiandsche Afrikaners, van wie pas in Christiaan de Wet een der grootste en meest beminde voormannen is gestorven, zijn in hun hart feitelijk allemaal repu blikeinen gebleven, al schrijven de nationalisten den eisch in hun vaandel. Wanneer die nog den steun der meerendeels En- gelsche arbeiders krijgen, wordt het voor Engeland's oppermacht bedenkelijk. En het is dan ook niet voor niets, dat Smuts plot seling een buitengewone belang stelling in de staking toont en zich alle moeite geeft haar aan een goed einde te brengen. In Duitschland zijn de plotse linge stakingen van spoorweg mannen en Berlijnsche gemeen tewerklieden even plotseling uit gegaan. Maar men blijkt het heel weinig eens in politieke krin gen over de behandeling der sta kers. Zoo vlak voor de Genu eesche conferentie komt al dat geruzie van stakers en politici Duitschland nu niet zoo erg van pas. Hoe vaster aaneengesloten het staat en hoe sterker zijn re geering is door den steun van het heele volk, des te meer kon het van deze conferentie ver wachten, die het immers den uit weg moet openen uit de misère, waarin het te verstikken dreigt Zal ook deze verwachting niet in teleurstelling eindigen Maar na al het doorleefde zullen de Duitschers zich op wat teleur stelling welgeprepareerdhebben. komen, wanneer we ons niet als matrozen verhuren willen. Ik heb nog wel eenige spaar penningen, verklaarde Julienne. Serge onderbrak haar echter terstond Neen, mejuffrouw, we danken u harteiijk, maar we zullen wel licht in 't geheel geen gelden behoeven, daar het mij onnoo- dig toeschijnt om Frankrijk te verlaten. Wat zouden wij dan anders doen I vroeg Claude hem. Daarover, mijn beste vriend, kan ik je eerst mijn meening zeggen, wanneer ik alles verno men heb, wat er sinds mijn ar restatie voorgevallen is. Je zult dus de goedheid moeten hebben om den voor de deur staanden wacht op te offeren ten einde mij daarvan op de hoogte te stellen, en morgen vroeg nemen we dan gemeenschappelijk een besluit. Deze schuilplaats is tot nog toe niet ontdekt geworden, zij zal ons, naar wij hopen wil len, ook nog wel verder oescher- De acht-urendag, in bijna alle landen van Europa ingevoerd, een der gevolgen van den door den oorlog aangekweekte lui heid en weeldelust, blijkt, over al een noodlottige vergissing. Meer en meer komen de sociale en economische verwoes tingen aan het licht, de schade en kapitaalsvernietiging, welke dit ondoordachte experiment reeds heeft aangericht. Het failliet van den wettelijk gelimiteerden arbeidsduur is thans even onomstootclijk zegt de Bredasche Crt. als het failliet van het socialisme a outrance, of liever het conse quent doorgevoerde socialisme, dat het communisme is, De winst- en verliesrekening over 21/2 jaar 8-urendag vormt een boekdeel formidabele acte van beschuldiging dat nog niet geheel is geschreven, doch waarvoor de documenten reeds van alle kanten worden aangebracht. Tegenover een magere, en grootendeels trou wens bovendien nog - slechts denkbeeldige winst staan een aantal verliesposten, zoo onge dacht en zoo veelzijdig, dat we, om ze bij elkaar te tellen, beter doen nog maar wat te wachten tot alle schuldeischers hun vor deringen hebben ingediend. De Parijsche correspondent van de N. Crt. vestigt de aan dacht op een nieuw document in den vorm van een studie van den heer R. G. Levy, in de jongste aflevering van de Revue des Deux Mondes. Daarin wordt aangetoond, on weerlegbaar met feiten en cijfers, dat „de wet van acht uur" (zoo als men in Frankrijk zegt) in tegenstelling met hetgeen een oppervlakkige redeneering zoo kunnen doen gelooven, de werk loosheid doet toenemen in plaats van haar te beperken. De verminderde voortbrenging men. Bovendien hebben wij onzen trouwen wachter, op wiens eerste waarschuwing wij in onze boot vluchten. Thans komt het er alleen op aan, om de beide dames op de veiligste wijze naar de villa van den heer Fourmont te geleiden. Moeten wij werke lijk naar het buitenland vluchten, dan is 't morgen daar nog altijd tijd genoeg voor. Claude ging de hut uit, en daar de beide wachters ook niets verdachts bemerkt hadden, toog men onder inachtneming van de grootste voorzichtigheid op weg. Niet ver van de villa Four, mont scheidden zich de paren de beide jonge meisjes slopen onder bescherming van Jacques het park binnen, terwijl de beide vrienden door Sepherin gevolgd, naar de vervallen hut terug keerden. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1922 | | pagina 1