ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Wekelijksch Oveizicht.
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
E. BOOM—BLIEK
31e Jaargang
Zaterdag 18 Februari 1922
Nummer 2701
Schuld en Boete.
fa
Het failliet van
8-urendag,
den
I
BRESKENSCHE COURAKT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 15 cent dispositiekosten.
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Inger. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
tn'o'Tl" BRESKENS Po7s$4ro
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
Dat gaat nu eenmaal altijd
1200 in de wereld en in het leven,
dat de uitkomst ver beneden de
verwachting blijft. Komt het om-
1 we de verwachting te hoog
ipannen, ons verlangen te ver
reikt? Of is het een onvermij
delijk gevolg van het gebrekkige
van alle menschenwerk, dat nooit
werkelijkheidsvorm kan geven
aan wat in de gedachte leeft
Maar in beide gevallen komt het
voort uit de onvolkomenheid van
ons leven, die ons verlangen op
drijft naar de verwachte heerlijk
heid van schooner volkomenheid,
maar die niet in staat stelt te grij
pen, wat verlokkend voor ons uit
iweeft. En het zal dus zoo wel
blijven, dat op iedere hoogge
spannen verwachting de teleur
stelling volgt, die neerdrukt en
moedeloos maakt. Tot we ons
opnieuw reikhalzend oprichten en
grijpen en mistasten. Want dat
is de zegen van dat nooit rustende
verlangen, dat het niet met rust
laat, maar tot nieuwe krachtsin
spanning drijft. Komen we er zoo
toch? Bereiken we in gedeelten,
«at we in één krachtsinspanning
te grijpen dachten Al worste
lende winnen we krachten. Na
Versailles is Washington geko
men. Nu wachten we op Genua.
Maar te groote teleurstelling kan
toch soms een geweldigen duw
achteruit geven. Wanneer de ont
goocheling aUe diep gaat, maakt
ae voor langen tijd krachteloos.
Misschien konden we eruitleeren,
dat we onze verwachting niet te
hoog spannen, misschien hebben
we er al uit geleerd. De teleur-
stellieng na Washington is niet
de ontgoocheling na Versailles.
Het komt niet alleen, omdat
we geleerd hebben. Zeker, de
diepe ontgoocheling die den vre-
den van Versailles bracht, waar
we immers onder de auspiciën
van president Wilson de vesti-
„...g van den eeuwigen vrede en
j het knoopen van den broeder-
Beiden hielden elkaar eenige
minuten lang omstrengeld, ter
wijl zij vreugdetranen vergoten
m nauwelijks aan het geluk van
hen hereeniging durfden ge-
looven.
Nu, en wij dan zeide Claude
gen Julienne, die er naast
•fond en weemoedig hare vrien
din aankeek omhelzen wij me
taar niet
0, met ons is het een geheel
ander geval antwoordde de aan-
geiprokene glimlachend. Wij
Iaten immers niet in de gevan
genis.
Wanneer het daar op aankomt,
°an lever ik mij terstond aan de
Politie uit.
Neen, neen, dan wil ik u toch
"aar liever omhelzen riep het
.,0age meisje, en sloeg hare ar-
om Claude heen.
schapsband der volken verwacht
hadden, heeft ons cynisch ge
maakt. En al richtte op de roep
stem van president Harding ons
verlangen zich ook opnieuw op,
we keken toch een beetje onge-
loovig en hier en daar mompelde
er al een ,'tzou ook wat". Die
is het misschien nog meegevallen.
Want nietwaar? zooals te Ver
sailles is het niet gegaan, waar
in plaats van de eeuwigen vrede
en de broederschap, de blijven
de oorlog en de haat en de el
lende der wereld werd vastge
steld en geregistreerd. De Wa-
shingtonsche confererentie heeft
althans niet het tegengestelde
gebracht van wat men verwacht
te, maar wel degelijk resultaten
opgeleverd in de richting van het
streven, dat men aankondigde.
De ontwapening... Nou ja, wat
reclame hoort er altijd bij. De
Amerikanen zouden geen zaken-
menschen moeten wezen, wan
neer ze die verwaarloosd hadden.
En immers we zijn op dat punt
al zoo vaak bij den neus geno
men, dat daar toch eigenlijk nie
mand meer invloog. Maar we
hebben toch een zekere beper
king in den bouw van groote
oorlogsschepen gekregen. Dat is
toch wat, al is het juist niet, wat
wij hier in Europa het allereerst
noodig hebben. Men vergete
niet, dat de conferentie toch fei
telijk belegd was ter regeling
van de kwesties, die in het Verre
Oosten en den Stillen Oceaan ge
vaarlijk dreigden te worden. En
ze heett daar toch ongetwijfeld
een zekere ontspanning gebracht.
Het vier mogendhedenverdrag,
dat de statusquo garandeert, be
teekent weliswaar niet zoo heel
veel, omdat het niet recht dui
delijk is tegen wien het moet
garandeeren. China is wel een
beetje uit Japan's greep losge
raakt, maar schijnt nu ter exploi
tatie aan allen toegewezen.
En Siberië's onschendbaarheid
zal ten slotte toch wel hoofd
zakelijk van het herstel der
Russische kracht afhangen. Maar
ongetwijfeld is Japan's expansie-
Sepherin, die op den achter
grond stond met Jacques, die de
beide jonge meisjes hier heen
gebracht had, kuchte even om
zijn aandoening te verbergen, en
gaf alsteekenvan zijn blijdschap
den goeden Jacques een ribbe-
stoot, zoodat de oude tuinman
halfluid tegen hem zeide
Hemelsche Goedheid, jij hebt
ook vuistjes aan je lichaam van
wat blief je me.
Claude bood de jonge dames
de beide houten bankjes tot
zitplaats aan en zette toen S«-
pherin links en Jacques rechts
voor de hut als schildwacht.
Woon je hier nu vroeg Serge,
terwijl hij zich naast Therese
plaatste.
Neen, antwoordde deze. Julienne,
de beste allér vriendinnen, heeft
mij heimelijk bij zich opgenomen.
Maar dat sprak immers van
zelf, zeide Julienne. En daaren
boven is zulk een verstoppertje
spelen allerprettigst, niet waar,
Claude.
Zeker, zeker, altijd op den
zucht eenigszins paal en perk
gesteld doordat Japan voelt dat
de wereld het nauwlettend op
de vingers ziet. En met het
wegnemen van het in het Verre
Oosten dreigend oorlogsgevaar
is dit wel het belangrijke recht-
streeksche resultaat der confe
rentie. Maar bovendien heeft
Frankrijk te Washington op al-
ler-duidelijkste wijze gevoeld,
dat het door zijn militairistische
en imperialistische neigingen en
zijn onverzoenlijke houding de
sympathie van Amerika en de
wereld ging verspelen en heelt
het verzet der wereld tegen het
voortgaan in de richting, die
thans Frankrijk vooral opdrijft,
zich te duidelijk uitgesproken
dan dat het op Frankrijks hou
ding en de Europeesche politiek
niet zou influenceeren. En dit
moet het resultaat van Genua
ten goede komen, wanneer de
conferentie doorgaat. Ondanks
alle tegenspraak is het duidelijk,
dat Frankrijk tegenspartelt.
Poincaré is natuurlijk bang,
dat de internationale stemming
daar zoo zeer tegen Frankrijk
keeren zal, dat het zijn politiek
niet kan doorzetten en ten slotte
een anderen grondslag voor 'n
blijvenden vrede zal moeten
accepteeren dan het verdrag van
Versailles. En Amerika doet in
geen geval mee, zoolang de
politiek van Frankrijk en Rus
land niet verandert. Maar En
geland doet alle mogelijke moeite
om de conferentie tot stand te
krijgen. Het onlangs versche
nen verslag der zuinigheids
commissie bewijst, hoe resoluut
men daar den financieelen nood
te keer wil gaan en hoe onver
biddelijk men den eisch der
bezuiniging wil handhaven. En
al verwacht men nu van de
Genueesche conferentie aller
minst gouden bergen, men voelt,
dat alleen een anderen vredes-
grondslag en een internationale
verzoening aan de heerschende
malaise en aan de vele zorgen
een eind kan maken. Men heeft
er toch al zorgen genoeg aan
voorgrond gesteld, dat het niet
te lang duurt, bevestigde deze.
Wederom ontstond er een
rustpoos in het gesprek, totdat
Julisnae zich mst de vraag tot
Claude wendde
Blijft ge nog steeds bij uw
besluit, om naar Engeland te
vluchten
Mijnheer uw vader heeft ons
een streep door de rekening
gehaald, antwoordde Claude
somber.
Hoe zoo Weigerde hij u de
geldmiddelen?
Ja, mejuffrouw, viel Serge in
de rede, hij was daartoe gerech
tigd, of liever gezegd, hij heeft
op het oogenblik het recht niet
om de nalatenschap van mijn
oom aan te raken. Er bestaan
daarvoor wettelijke bepalingen,
waartegen men zich niet ver
zetten kan. Wij zijn dus wel
verplicht om ons met onze eigen
middelen te behelpen.
En deze middelen zijn helaas
zoo beperkt, dat ik niet weet,
hoe ws naar Engeland zullen
zijn hoofd. Egypte eischt de
meest nauwlettende aandacht.
En met Ierland is het, nu er een
ruzie tusschen Noord en Zuid
dreigt, alles ook nog niet in het
reine. In Zuid-Afrika staat het
er ook niet zoo prachtig voor.
De staking te Johannesburg is
in voor Engeland gevaarlijk
kielzog geraakt, nu de stakers
niet alleen maar ook de nationa
listen besloten samen te gaan en
het devies van een onafhanke
lijke republiek overnemen. De
Holiandsche Afrikaners, van wie
pas in Christiaan de Wet een
der grootste en meest beminde
voormannen is gestorven, zijn in
hun hart feitelijk allemaal repu
blikeinen gebleven, al schrijven
de nationalisten den eisch in
hun vaandel. Wanneer die nog
den steun der meerendeels En-
gelsche arbeiders krijgen, wordt
het voor Engeland's oppermacht
bedenkelijk. En het is dan ook
niet voor niets, dat Smuts plot
seling een buitengewone belang
stelling in de staking toont en
zich alle moeite geeft haar aan
een goed einde te brengen.
In Duitschland zijn de plotse
linge stakingen van spoorweg
mannen en Berlijnsche gemeen
tewerklieden even plotseling uit
gegaan. Maar men blijkt het heel
weinig eens in politieke krin
gen over de behandeling der sta
kers. Zoo vlak voor de Genu
eesche conferentie komt al dat
geruzie van stakers en politici
Duitschland nu niet zoo erg van
pas. Hoe vaster aaneengesloten
het staat en hoe sterker zijn re
geering is door den steun van
het heele volk, des te meer kon
het van deze conferentie ver
wachten, die het immers den uit
weg moet openen uit de misère,
waarin het te verstikken dreigt
Zal ook deze verwachting niet
in teleurstelling eindigen Maar
na al het doorleefde zullen de
Duitschers zich op wat teleur
stelling welgeprepareerdhebben.
komen, wanneer we ons niet als
matrozen verhuren willen.
Ik heb nog wel eenige spaar
penningen, verklaarde Julienne.
Serge onderbrak haar echter
terstond
Neen, mejuffrouw, we danken
u harteiijk, maar we zullen wel
licht in 't geheel geen gelden
behoeven, daar het mij onnoo-
dig toeschijnt om Frankrijk te
verlaten.
Wat zouden wij dan anders
doen I vroeg Claude hem.
Daarover, mijn beste vriend,
kan ik je eerst mijn meening
zeggen, wanneer ik alles verno
men heb, wat er sinds mijn ar
restatie voorgevallen is. Je zult
dus de goedheid moeten hebben
om den voor de deur staanden
wacht op te offeren ten einde
mij daarvan op de hoogte te
stellen, en morgen vroeg nemen
we dan gemeenschappelijk een
besluit. Deze schuilplaats is tot
nog toe niet ontdekt geworden,
zij zal ons, naar wij hopen wil
len, ook nog wel verder oescher-
De acht-urendag, in bijna alle
landen van Europa ingevoerd,
een der gevolgen van den door
den oorlog aangekweekte lui
heid en weeldelust, blijkt, over
al een noodlottige vergissing.
Meer en meer komen de
sociale en economische verwoes
tingen aan het licht, de schade
en kapitaalsvernietiging, welke
dit ondoordachte experiment
reeds heeft aangericht.
Het failliet van den wettelijk
gelimiteerden arbeidsduur is
thans even onomstootclijk
zegt de Bredasche Crt. als
het failliet van het socialisme a
outrance, of liever het conse
quent doorgevoerde socialisme,
dat het communisme is,
De winst- en verliesrekening
over 21/2 jaar 8-urendag vormt
een boekdeel formidabele
acte van beschuldiging dat
nog niet geheel is geschreven,
doch waarvoor de documenten
reeds van alle kanten worden
aangebracht. Tegenover een
magere, en grootendeels trou
wens bovendien nog - slechts
denkbeeldige winst staan een
aantal verliesposten, zoo onge
dacht en zoo veelzijdig, dat we,
om ze bij elkaar te tellen, beter
doen nog maar wat te wachten
tot alle schuldeischers hun vor
deringen hebben ingediend.
De Parijsche correspondent
van de N. Crt. vestigt de aan
dacht op een nieuw document in
den vorm van een studie van
den heer R. G. Levy, in de
jongste aflevering van de Revue
des Deux Mondes.
Daarin wordt aangetoond, on
weerlegbaar met feiten en cijfers,
dat „de wet van acht uur" (zoo
als men in Frankrijk zegt) in
tegenstelling met hetgeen een
oppervlakkige redeneering zoo
kunnen doen gelooven, de werk
loosheid doet toenemen in plaats
van haar te beperken.
De verminderde voortbrenging
men. Bovendien hebben wij
onzen trouwen wachter, op wiens
eerste waarschuwing wij in onze
boot vluchten. Thans komt het
er alleen op aan, om de beide
dames op de veiligste wijze naar
de villa van den heer Fourmont
te geleiden. Moeten wij werke
lijk naar het buitenland vluchten,
dan is 't morgen daar nog altijd
tijd genoeg voor.
Claude ging de hut uit, en
daar de beide wachters ook
niets verdachts bemerkt hadden,
toog men onder inachtneming
van de grootste voorzichtigheid
op weg.
Niet ver van de villa Four,
mont scheidden zich de paren
de beide jonge meisjes slopen
onder bescherming van Jacques
het park binnen, terwijl de beide
vrienden door Sepherin gevolgd,
naar de vervallen hut terug
keerden.
(Wordt vervolgd.)