ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Melijkscti Omzicht VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN 31e Jaargang Zaterdag 11 Februari 1922 Nummer 2899 ITO1HÏ0K. huid en Boete. Nederland en België. BRESKENSCHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 met 15 cent dispositiekosten. Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent Inge*. Meded. 30 ct. p. regel. D rukker-Uitgever E. BOOM—BLIEK Telefoon No. 21 BRESKENS Postgiro 17704 Abonnements-Advertentie6 zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur Het gaat net als met sommige teitvierders. In hun dollen roes mijten ze met het geld en ma- en verteringen, waar ze in nor- uleomstandigheden van zouden En als ze uitgeroesd zijn weer tot zich zelf gekomen, ijken ze verschrikt en vragen dat allemaal opgemaakt?" Het is in Europa ook feest eveest, een luguber leest van leed ?n tranen, 5 jaar lang. et geld kwam er niet op aan. De onzinnigste uitgaven wer- gedaan om den luguberen ledendans te kunnen voortzet- En nu het feest eindelijk en Amerika zijn rekening eienteert, kijkt men zuinig en lat beknibbelen en kapsies ma- En ook al net als die leest lerders vaak, wordt men ten otte nijdig en beweert atgezet worden. De Franschen hebben berekend, dat de rekening 132 milliard moet zijn, maar echts 50 milliard en dat van 50 milliard ten slotte nog in de Unie zijn gebleven voor edme leveranties, zoodat er sar 20 milliard zou overschie- 1 Een fraaie rekening wel, die etste. Alsof men wanneer men id leent van zijn kleermaker hem te betalen, dat geld tdie betaling verrekend kan iten! Maar 132 milliard of50 liard of 20 milliard, het doet eigenlijk niet eens zoo heel iltoe.Want betalen kan Europa h niet en Frankrijk, dat zoo d schreeuwt, allerminst. De lerikanen beginnen dat nu te begrijpen. En daarom te zoo nijdig op de Fran- «n om hun militaire uitgaven, een leverancier, die zijn diep hem in 't krijt staanden klant dei onnoodige, dwaze uitga tiet doen, terwijl hij zelf tevergeefs aanklopt, tiitschland zal b talen, heb- de Franschen altijd gezegd. 1 «preek thans met mijnheer je Morain, met wien ik het 1 zeker wel eens zal kunnen tien. ®'te zeide nu, in de hoogste 'j'1 ontstellend it dan niet het vermogen 1 ®ijn oom ten bedrage van "fflillioen francs in handen *eld, waarvan het vierde ge- <l,( mijn nicht Angelina V er- t'behoort, terwijl anderhalf 0 mij toekomt, gelaten antwoordde hier- "ijnheer Fourmont, nadat hij pastilles gebruikt had is waar, dat het vermo- l,Jn uw in Baltimore over- oo* Louis Morain mij "ftouwd werd, ook is het 'men juist, dat een vierde learvan uw nicht toekomt, 'het overige behoort u Nil toe, Dat was een mooi verhaaltje om zich zelf mee te paaien. Maar de Amerikanen, zakenlui als ze zijn, geven niet om verhaaltjes, maar om chèques. En met een wissel op Duitschland laten ze zich niet afschepen. Dat is ook een reden en een voorname, waarom de Franschen zoo bang zijn voor de internationale con- terentie te Genua, die hun vriend Lloyd George ontworpen heeft en waarom ze nu heimelijk glimlachen om de ministeriëele crisis in Italië. Zoo'n crisis kan allerlei verrassingen brengen, niet alleen voor het land zelf, maar voor heel Europa. Ze kan plotseling het aanzien der inter nationale politiek veranderen. En dat is een der groote schaduw zijden van de persoonlijke poli tiek, die tegenwoordig gedreven wordt en ook een der redenen waarom het internationale ver trouwen, dat Lloy$ George zoo vurig wenscht, nog maar niet terug wil keeren. Men weet niet wat het morgen geven zal. Een beetje rumoerige kamerzitting hier of daar, een perscampagne, een wat fel courantenartikeltje misschien maar en de Europee- sche politiek en de Europeesche toekomst vertoonen een ander aangezicht. Op zoo'n kompas valt niet te zeilen. We leken al aardig op weg naar het Euro peesche herstel. Toen duikelde Briand van zijn ministers-zetel en het onverzoenlijk-wraakzuch- tige gezicht van Poincaré, dat om de hoek kwam kijken, scheen plotseling alle illusies op de vlucht te jagen. Nu dank zij Lloyd George's onverzettelijk heid het plan toch voortgang neemt, zakt onder Bonorni, die als Italiaansch minister-president de uitnoodigingen voor de con ferentie verzond, alle grond en daarmee ook de zekerheid van een conferentie binnen afzien- baren tijd weg. De Franichen, die het nooit hebben opgegeven, schreeuwden harder dan eoit.Duitschland zal betalen". Hoe het zal be- Wat? Ben ik dan niet de natuurlijke erfgenaam mijns vaders In het overige geval niet zoo onvoorwaardelijk, antwoordde de notaris, en met een plotse- lingen zijdelingschen blik op Claude liet hij er op volgen Het verwondert me sterk, dat uw vriend u omtrent dit punt niet nader heeft ingelicht. Hij, als aanstaand advocaat, moest toch de bepalingen der wet kennen. Welke bepalingen bedoelt ge? vroeg Claude. Serge echter zeide met nadruk Zou ik u mogen verzoeken, om u wat duidelijker uit te drukken De notaris vermeide zich eenige seconden in de ontsteltenis der beide jonge mannen, doch einde lijk zeide hij tegen Serge, met een scherpen nadruk op ieder woord Zoo lang ge onder de aan klacht staat van moord op uwen vader, hebt ge geen recht op talen, daar breken ze zich, kin deren als ze veelal zijn, het hoofd niet over. Dat laten ze aan de nuchterder en praktischer Angelsaksers over en aan de Duitschers zelf. Heel veel weg weten die er echter ook nog niet mee. Ze hebben nu Dr Rathenau, die ook de overeen komst van Wiesbaden sloot en een verstandig en praktisch man en bekwaam oeconoom lijkt, tot minister van binnenlandsche zaken benoemd. Maar daarmee zijn ze er ook nog niet. Rathe nau kan evenmin als ieder ander veeren plukken van een kik- vorsch. En het Duitsche rijk maakt zeer sterk den indruk van een dergelijk totaal veerloos beest. De Duitsche spoorwegmannen gelooven het blijkbaar nog niet. Zij eischen een loonsverhooging, diea het rijk ongeveer 50 mil liard zou kosten. Wanneer men bedenkt met hoeveel inspanning en verzwaring van den belas ting-druk de regeering een over schot van 16'/j milliard op de gewone begrooting heeft kunnen krijgen, dan krijgt men eenigs- zins een begrip van de betee- kenis van dien eisch en" van de onmogelijkheid om ze in te wil ligen. Maar de eischende spoor wegmannen hebben zich daar niet druk om gemaakt en zijn in staking gegaan. De juiste manier om Duitschland uit zijn misère te helpen en het de be taling van althans een deel der schuld mogelijk te maken, is dat zeker ook niet. En de prakti sche Amerikanen zullen allicht evenzeer hun hoofd schudden.als bij het Fransche en Russische militairisme. Ze houden het meer met het halve ei dan met de lsege dop. Daarom hebben ze van hun conferentie nog maar gemaakt wat er van te maken viel. En dat viel bij slot van rekening niet eens tegen. Het vlootverdrag is goedgekeurd, het verdrag, waarbij het gebruik van vergiftige gassen werd ver- bodea en de oorlogvoering met diens middellijke of onmiddel lijke nalatenschap, volgens de bepalingen van de wet ep de .onwaardigheid", waarvan uw vriend gedurende de reis naar Engeland u de bijzonderheden verklaren moge. Wat mij betreft, ik heb dat vermogen ter bewa- ring gekregen en zou mij aan plichtsverzuim schuldig maken, wanaeer ik daarvan ook maar een centime uitgaf, voor uw vonnis is uitgesproken. Dat is waar, zeide Claude met een gebaar van wanhoop. Vervloekt, dat ik daaraan niet gedacht heb. Arme vritnd. Er blijft ons onder deze omstandig heden niets anders over, dan maar weer heen te gaan. Met deze woorden trad hij naar 't venster, doch Serge hield hem tegen, terwijl hij zeide Ik zou mijnheer Fourmont gaarne nog een vraag doen Vraag maar gerust, jongmensch, antwoordde de notaris, die blij was er zoo goedkoop af te komen. Wanneer ik nog verder met u duikbooten beperkt, de kwestie nopens Sjantoeng is geregeld en en Het is zoo gemakkelijk niet er een oog op te houden. Men heeft zoo onwillekeurig het gevoel,nou ja, nou ja, allemaal mooi, maar wat zal er van die verdragen overblijven, als werke lijk een nieuwe oorlog mocht uitbreken Voor den grooten wereldoorlog waren er ook aller lei beperkende bepalingen om trent de oorlogvoering te land en ter zee. Maar wie hield er zich aan Als het eigenbelang in het spel komt, neemt men het veelal met beginselen zoo nauw niet. Nood breekt immers wet ten. Maar dat brengt niettemin soms eigenaardige verrassingen. Ebert, de Duitsche rijkspresi dent, heeft een verbod van werkstaking voor de spoorweg beambten uitgevaardigd en tegen staking niet alleen, maar tegen allerlei begunstiging van de stakingen strenge straffen be dreigd. Hoe zou hij daarover in zijn vorige reïncarnatie, toen hij nog zadelmaker en socialis tisch leider was, gedacht en gesproken hebben Maar nu zijn de socialisten mee verant woordelijk voor den goeden gang van zaken. En daarom O, het -is wel begrijpelijk. Men moest er alleen uit leeren om over anderer daden, daden van tegenstanders in de eerste plaats, niet al te stellig en al te hard te oordeelen. Dan is het ook wat makke lijker zich niet meer te ergeren over feestvierders, die tot be zinning gekomen, de roekeloos heid van eigen daden maar moeilijk voor hun verantwoording willen nemen. En soms lukt het zelfs den noodlottigen wel, zelfs den luguberen oorlogsroes te begrijpen. De berichtgever van het Hbl. te Brussel seint het volgende In verband met de nieuwe over dat vermogen spreek, hief Serge aan, dan moet ge niet denken, dat ik zelf zoozeer aan geld gehecht ben, doch op dit oogenblik heb ik het nog noodig, niet alleen voor mij, maar ook voor de mijnen. Daarom alleen waagde ik het, hierheen te komen De wet verbiedt u, gelijk ge zegt, om ook maar een gedeelte van het vermogen af te geven, welaan ik moet mij aan de wet onderwerpen. Maar ge zeidet zooeven, dat ge mij het gansche vermogen zoudt kunnen geven, zoodra het vonnis uitgesproken zal zijn. Met uw verlof, onderbrak de notaris hem, dat heb ik niet gezegd. Slechts dan zou ik het u kunnen afgeven, wanneer ge vrijgesproken werdt. Ën ge gelooft niet aan mijn vrijsprask riep Serge, slechts met moeite een opwelling van toorn onderdrukkend. Wees overtuigd, antwoordde de ander, dat het mij zeer ver heugen zou, indien deze zaak Nederlandsche legerwet maakt de (Kath.) Standaard een ver gelijking tusschen de Nederland sche en de Belgische toestanden. Het blad schrijft onder meer In Nederland zijn de socialisten licht voor de afschaffing van het leger gebracht, bij ons zijn zij voor een zes maanden dienst tijd. Gelijk overal zijn in beide landen de liberalen door de bank militaristen, zoeken bij ons de katholieken blijkbaar nog hun weg, in Nederland hebbes zij hem gevonden, zooals uit het aannemen van bovenvermelde legerwet blijkt. Wel is dit laatste niet gemakkelijk bereikt, want ze zitten in het bootje met anti revolutionairen en Cristelijk- Historischen, die niet van eene legerverzwakking willen hooren, maar toch is dit gebeurd. Toegevingen werden gedaan van beide zijden, en deze moe ten van anti-revolutionnaire zijde nog al ernstig geweest zijn. De militaristen van de Coalitie hebben moeten beken nen dat, wanneer 's lands toe stand zoo ernstig wordt dat op de meest noodzakelijke uitgaven moet besnoeid worden, dit ook zal moeten toegepast worden op de oorlogsuitgaven. Bij ons zit de regeeringscoa- litie van het ministerie-Theuni» in dezelfde schuit met de libe rale militaristen. Zullen deze ook die verstandige toegevingen we ten te doen? Te oordeelen over de uitlatingen van minister De- vèze en afgaande op zijne rede voering voor de oudleerlingen van het Athenaem van Brussel moet men denken van niet. Die koppigheid van de kliek Devèze kan ernstige gevolgen hebben, niet alleen voor het regeerings- bloc, dat dan niet meer moge lijk is, maar ook voor de libe rale partij zelve. Het is namelijk, sterk te be twijfelen of de laatste Vlaamtche Liberale ge kozenen den heer Dev èze zullen volgen. De socialisten, al schermen ze oek gedurig met hun internationaal gunstig voor u afliep, doch ik acht dit niet waarschijnlijk. Men zal ongetwijfeld verzachtende omstandigheden bij u toepassen, daar het niet aan te nemen is, dat ge met voorbedachte rade te werk ging, doch uwe veroor deeling schijnt mij maar al te zeker te zijn 1 Zoo 1 Maar aangenomen niet temin, dat ik werd vrijgesproken, kom ik dan toch in het bezit der nalatenschap Zeer zeker. Wanneer ge aan mijn onschuld geloofdet, dan zou ik u persoon lijk om een voorschot verzocht hebben, nu echter moet ik mij alleen nog de vraag veroorloven, wat er in het mij geheel on gelooflijk schijnende geval mijner veroordeeling met dat vermogea geschieden zal? Vervalt het soms aan den staat O, neen, zeide de notaris met zichtbare bedoeling. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1922 | | pagina 1