ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Melijkscti Omzicht
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
31e Jaargang
Zaterdag 11 Februari 1922
Nummer 2899
ITO1HÏ0K.
huid en Boete.
Nederland en België.
BRESKENSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 15 cent dispositiekosten.
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent Inge*. Meded. 30 ct. p. regel.
D rukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
Telefoon
No. 21
BRESKENS
Postgiro
17704
Abonnements-Advertentie6 zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
Het gaat net als met sommige
teitvierders. In hun dollen roes
mijten ze met het geld en ma-
en verteringen, waar ze in nor-
uleomstandigheden van zouden
En als ze uitgeroesd zijn
weer tot zich zelf gekomen,
ijken ze verschrikt en vragen
dat allemaal opgemaakt?"
Het is in Europa ook feest
eveest, een luguber leest van
leed ?n tranen, 5 jaar lang.
et geld kwam er niet op aan.
De onzinnigste uitgaven wer-
gedaan om den luguberen
ledendans te kunnen voortzet-
En nu het feest eindelijk
en Amerika zijn rekening
eienteert, kijkt men zuinig en
lat beknibbelen en kapsies ma-
En ook al net als die leest
lerders vaak, wordt men ten
otte nijdig en beweert atgezet
worden. De Franschen hebben
berekend, dat de rekening
132 milliard moet zijn, maar
echts 50 milliard en dat van
50 milliard ten slotte nog
in de Unie zijn gebleven voor
edme leveranties, zoodat er
sar 20 milliard zou overschie-
1
Een fraaie rekening wel, die
etste. Alsof men wanneer men
id leent van zijn kleermaker
hem te betalen, dat geld
tdie betaling verrekend kan
iten! Maar 132 milliard of50
liard of 20 milliard, het doet
eigenlijk niet eens zoo heel
iltoe.Want betalen kan Europa
h niet en Frankrijk, dat zoo
d schreeuwt, allerminst. De
lerikanen beginnen dat nu
te begrijpen. En daarom
te zoo nijdig op de Fran-
«n om hun militaire uitgaven,
een leverancier, die zijn diep
hem in 't krijt staanden klant
dei onnoodige, dwaze uitga
tiet doen, terwijl hij zelf
tevergeefs aanklopt,
tiitschland zal b talen, heb-
de Franschen altijd gezegd.
1 «preek thans met mijnheer
je Morain, met wien ik het
1 zeker wel eens zal kunnen
tien.
®'te zeide nu, in de hoogste
'j'1 ontstellend
it dan niet het vermogen
1 ®ijn oom ten bedrage van
"fflillioen francs in handen
*eld, waarvan het vierde ge-
<l,( mijn nicht Angelina V er-
t'behoort, terwijl anderhalf
0 mij toekomt,
gelaten antwoordde hier-
"ijnheer Fourmont, nadat hij
pastilles gebruikt had
is waar, dat het vermo-
l,Jn uw in Baltimore over-
oo* Louis Morain mij
"ftouwd werd, ook is het
'men juist, dat een vierde
learvan uw nicht toekomt,
'het overige behoort u
Nil toe,
Dat was een mooi verhaaltje om
zich zelf mee te paaien. Maar
de Amerikanen, zakenlui als ze
zijn, geven niet om verhaaltjes,
maar om chèques. En met een
wissel op Duitschland laten ze
zich niet afschepen. Dat is ook
een reden en een voorname,
waarom de Franschen zoo bang
zijn voor de internationale con-
terentie te Genua, die hun vriend
Lloyd George ontworpen heeft
en waarom ze nu heimelijk
glimlachen om de ministeriëele
crisis in Italië. Zoo'n crisis kan
allerlei verrassingen brengen,
niet alleen voor het land zelf,
maar voor heel Europa. Ze kan
plotseling het aanzien der inter
nationale politiek veranderen. En
dat is een der groote schaduw
zijden van de persoonlijke poli
tiek, die tegenwoordig gedreven
wordt en ook een der redenen
waarom het internationale ver
trouwen, dat Lloy$ George zoo
vurig wenscht, nog maar niet
terug wil keeren. Men weet niet
wat het morgen geven zal. Een
beetje rumoerige kamerzitting
hier of daar, een perscampagne,
een wat fel courantenartikeltje
misschien maar en de Europee-
sche politiek en de Europeesche
toekomst vertoonen een ander
aangezicht. Op zoo'n kompas
valt niet te zeilen. We leken al
aardig op weg naar het Euro
peesche herstel. Toen duikelde
Briand van zijn ministers-zetel
en het onverzoenlijk-wraakzuch-
tige gezicht van Poincaré, dat
om de hoek kwam kijken, scheen
plotseling alle illusies op de
vlucht te jagen. Nu dank zij
Lloyd George's onverzettelijk
heid het plan toch voortgang
neemt, zakt onder Bonorni, die
als Italiaansch minister-president
de uitnoodigingen voor de con
ferentie verzond, alle grond en
daarmee ook de zekerheid van
een conferentie binnen afzien-
baren tijd weg.
De Franichen, die het nooit
hebben opgegeven, schreeuwden
harder dan eoit.Duitschland
zal betalen". Hoe het zal be-
Wat? Ben ik dan niet de
natuurlijke erfgenaam mijns
vaders
In het overige geval niet zoo
onvoorwaardelijk, antwoordde
de notaris, en met een plotse-
lingen zijdelingschen blik op
Claude liet hij er op volgen
Het verwondert me sterk, dat
uw vriend u omtrent dit punt
niet nader heeft ingelicht. Hij,
als aanstaand advocaat, moest
toch de bepalingen der wet
kennen.
Welke bepalingen bedoelt ge?
vroeg Claude. Serge echter zeide
met nadruk
Zou ik u mogen verzoeken,
om u wat duidelijker uit te
drukken
De notaris vermeide zich eenige
seconden in de ontsteltenis der
beide jonge mannen, doch einde
lijk zeide hij tegen Serge, met
een scherpen nadruk op ieder
woord
Zoo lang ge onder de aan
klacht staat van moord op uwen
vader, hebt ge geen recht op
talen, daar breken ze zich, kin
deren als ze veelal zijn, het
hoofd niet over. Dat laten ze
aan de nuchterder en praktischer
Angelsaksers over en aan de
Duitschers zelf. Heel veel weg
weten die er echter ook nog
niet mee. Ze hebben nu Dr
Rathenau, die ook de overeen
komst van Wiesbaden sloot en
een verstandig en praktisch man
en bekwaam oeconoom lijkt, tot
minister van binnenlandsche
zaken benoemd. Maar daarmee
zijn ze er ook nog niet. Rathe
nau kan evenmin als ieder ander
veeren plukken van een kik-
vorsch. En het Duitsche rijk
maakt zeer sterk den indruk van
een dergelijk totaal veerloos
beest.
De Duitsche spoorwegmannen
gelooven het blijkbaar nog niet.
Zij eischen een loonsverhooging,
diea het rijk ongeveer 50 mil
liard zou kosten. Wanneer men
bedenkt met hoeveel inspanning
en verzwaring van den belas
ting-druk de regeering een over
schot van 16'/j milliard op de
gewone begrooting heeft kunnen
krijgen, dan krijgt men eenigs-
zins een begrip van de betee-
kenis van dien eisch en" van de
onmogelijkheid om ze in te wil
ligen. Maar de eischende spoor
wegmannen hebben zich daar
niet druk om gemaakt en zijn
in staking gegaan. De juiste
manier om Duitschland uit zijn
misère te helpen en het de be
taling van althans een deel der
schuld mogelijk te maken, is dat
zeker ook niet. En de prakti
sche Amerikanen zullen allicht
evenzeer hun hoofd schudden.als
bij het Fransche en Russische
militairisme. Ze houden het
meer met het halve ei dan met
de lsege dop. Daarom hebben
ze van hun conferentie nog maar
gemaakt wat er van te maken
viel. En dat viel bij slot van
rekening niet eens tegen. Het
vlootverdrag is goedgekeurd,
het verdrag, waarbij het gebruik
van vergiftige gassen werd ver-
bodea en de oorlogvoering met
diens middellijke of onmiddel
lijke nalatenschap, volgens de
bepalingen van de wet ep de
.onwaardigheid", waarvan uw
vriend gedurende de reis naar
Engeland u de bijzonderheden
verklaren moge. Wat mij betreft,
ik heb dat vermogen ter bewa-
ring gekregen en zou mij aan
plichtsverzuim schuldig maken,
wanaeer ik daarvan ook maar
een centime uitgaf, voor uw
vonnis is uitgesproken.
Dat is waar, zeide Claude
met een gebaar van wanhoop.
Vervloekt, dat ik daaraan niet
gedacht heb. Arme vritnd. Er
blijft ons onder deze omstandig
heden niets anders over, dan
maar weer heen te gaan.
Met deze woorden trad hij
naar 't venster, doch Serge hield
hem tegen, terwijl hij zeide
Ik zou mijnheer Fourmont
gaarne nog een vraag doen
Vraag maar gerust, jongmensch,
antwoordde de notaris, die blij
was er zoo goedkoop af te komen.
Wanneer ik nog verder met u
duikbooten beperkt, de kwestie
nopens Sjantoeng is geregeld
en en
Het is zoo gemakkelijk niet
er een oog op te houden. Men
heeft zoo onwillekeurig het
gevoel,nou ja, nou ja, allemaal
mooi, maar wat zal er van die
verdragen overblijven, als werke
lijk een nieuwe oorlog mocht
uitbreken Voor den grooten
wereldoorlog waren er ook aller
lei beperkende bepalingen om
trent de oorlogvoering te land
en ter zee. Maar wie hield er
zich aan Als het eigenbelang
in het spel komt, neemt men het
veelal met beginselen zoo nauw
niet. Nood breekt immers wet
ten. Maar dat brengt niettemin
soms eigenaardige verrassingen.
Ebert, de Duitsche rijkspresi
dent, heeft een verbod van
werkstaking voor de spoorweg
beambten uitgevaardigd en tegen
staking niet alleen, maar tegen
allerlei begunstiging van de
stakingen strenge straffen be
dreigd. Hoe zou hij daarover
in zijn vorige reïncarnatie, toen
hij nog zadelmaker en socialis
tisch leider was, gedacht en
gesproken hebben Maar nu
zijn de socialisten mee verant
woordelijk voor den goeden
gang van zaken. En daarom
O, het -is wel begrijpelijk. Men
moest er alleen uit leeren om
over anderer daden, daden van
tegenstanders in de eerste plaats,
niet al te stellig en al te hard
te oordeelen.
Dan is het ook wat makke
lijker zich niet meer te ergeren
over feestvierders, die tot be
zinning gekomen, de roekeloos
heid van eigen daden maar
moeilijk voor hun verantwoording
willen nemen. En soms lukt het
zelfs den noodlottigen wel, zelfs
den luguberen oorlogsroes te
begrijpen.
De berichtgever van het Hbl.
te Brussel seint het volgende
In verband met de nieuwe
over dat vermogen spreek, hief
Serge aan, dan moet ge niet
denken, dat ik zelf zoozeer aan
geld gehecht ben, doch op dit
oogenblik heb ik het nog noodig,
niet alleen voor mij, maar ook
voor de mijnen. Daarom alleen
waagde ik het, hierheen te komen
De wet verbiedt u, gelijk ge
zegt, om ook maar een gedeelte
van het vermogen af te geven,
welaan ik moet mij aan de wet
onderwerpen. Maar ge zeidet
zooeven, dat ge mij het gansche
vermogen zoudt kunnen geven,
zoodra het vonnis uitgesproken
zal zijn.
Met uw verlof, onderbrak de
notaris hem, dat heb ik niet
gezegd. Slechts dan zou ik het
u kunnen afgeven, wanneer ge
vrijgesproken werdt.
Ën ge gelooft niet aan mijn
vrijsprask riep Serge, slechts
met moeite een opwelling van
toorn onderdrukkend.
Wees overtuigd, antwoordde
de ander, dat het mij zeer ver
heugen zou, indien deze zaak
Nederlandsche legerwet maakt
de (Kath.) Standaard een ver
gelijking tusschen de Nederland
sche en de Belgische toestanden.
Het blad schrijft onder meer
In Nederland zijn de socialisten
licht voor de afschaffing van
het leger gebracht, bij ons zijn
zij voor een zes maanden dienst
tijd. Gelijk overal zijn in beide
landen de liberalen door de
bank militaristen, zoeken bij ons
de katholieken blijkbaar nog hun
weg, in Nederland hebbes zij
hem gevonden, zooals uit het
aannemen van bovenvermelde
legerwet blijkt. Wel is dit laatste
niet gemakkelijk bereikt, want
ze zitten in het bootje met anti
revolutionairen en Cristelijk-
Historischen, die niet van eene
legerverzwakking willen hooren,
maar toch is dit gebeurd.
Toegevingen werden gedaan
van beide zijden, en deze moe
ten van anti-revolutionnaire zijde
nog al ernstig geweest zijn.
De militaristen van de
Coalitie hebben moeten beken
nen dat, wanneer 's lands toe
stand zoo ernstig wordt dat op
de meest noodzakelijke uitgaven
moet besnoeid worden, dit ook
zal moeten toegepast worden
op de oorlogsuitgaven.
Bij ons zit de regeeringscoa-
litie van het ministerie-Theuni»
in dezelfde schuit met de libe
rale militaristen. Zullen deze ook
die verstandige toegevingen we
ten te doen? Te oordeelen over
de uitlatingen van minister De-
vèze en afgaande op zijne rede
voering voor de oudleerlingen
van het Athenaem van Brussel
moet men denken van niet. Die
koppigheid van de kliek Devèze
kan ernstige gevolgen hebben,
niet alleen voor het regeerings-
bloc, dat dan niet meer moge
lijk is, maar ook voor de libe
rale partij zelve.
Het is namelijk, sterk te be
twijfelen of de laatste Vlaamtche
Liberale ge kozenen den heer
Dev èze zullen volgen. De
socialisten, al schermen ze oek
gedurig met hun internationaal
gunstig voor u afliep, doch ik
acht dit niet waarschijnlijk. Men
zal ongetwijfeld verzachtende
omstandigheden bij u toepassen,
daar het niet aan te nemen is,
dat ge met voorbedachte rade
te werk ging, doch uwe veroor
deeling schijnt mij maar al te
zeker te zijn 1
Zoo 1 Maar aangenomen niet
temin, dat ik werd vrijgesproken,
kom ik dan toch in het bezit
der nalatenschap
Zeer zeker.
Wanneer ge aan mijn onschuld
geloofdet, dan zou ik u persoon
lijk om een voorschot verzocht
hebben, nu echter moet ik mij
alleen nog de vraag veroorloven,
wat er in het mij geheel on
gelooflijk schijnende geval mijner
veroordeeling met dat vermogea
geschieden zal? Vervalt het
soms aan den staat
O, neen, zeide de notaris met
zichtbare bedoeling.
(Wordt vervolgd.)