ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
mmhi&xow*
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Nummer 2679
De Ontwapening.
Schuld en Boete.
Het proces Landru,
BRESKENSCHE COURANT
ii
DruUker-Uitgever
E. BOOM—BLI EK
Abonnernenfs-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
Terwijl nieuwe uitlatingen van
Briand, die schimpscheuten be
helzen aan het adres der Engel-
ichen, die tegen de Italianen te
velde trekken en overeenstem
ming betieffeude de bewapenin
gen te land verhinderen, een
zeer ongunstigen indruk maken
terwijl de Chineezen opgewonden
zijn over de Britsche interpre
tatie van de vier resoluties,
welke neerkomt op aanvaarding
van een consortium, dat de spoor
wegen beheert en de interna
tionale controle onder alle mo
gendheden gelijkelijk verdeelt
terwijl officieel wordt ontkend
dat de conferentie de quaestie
der schulden in behandeling zal
nemen, bestaat nochthans de
mogelijkheid dat Amerika, dat
de Europeesche mogendheden
aanmoedigt om tot overeenstem
ming te geraken, de conferentie
zal doen slagen en we! door
voor te slaan om, zoo de
Washingtonsche conferentie leidt
tot een vreedzaam en opbouwend
tijdperk, op een tweede confe
rentie de financieele verplich
tingen, die Europa op de schou
ders zijn gelegd nadat Amerika
aan den oorlog deelnam, te be
spreken. Aldus deelt het Han
delsblad mede. Er zijn aanwij
zingen, dat Amerika bereid is
om eventueel vijftig percent
dezer schulden kwijt te schelden,
zoo Engeland desgelijks doet.
Een dergelijk plan vereischt de
goedkeuring van den Senaat,
die op het oogenblik daartoe
niet geneigd is, doch men voor
spelt een krachtige poging om
den Senaat ervan te overtuigen,
dat ontwapei ing moet worden
gevolgd door economische sta
biliseering van Europa. Ik geef
deze inlichten onder voorbehoud,
ofschoon het denkbeeld reeds
vroeger aan de hand is gedaan
en steeds weer hardnekkig terug
komt.
Voor Briand aan boord ging,
verklaarde hij dat hij niet kon
antwoorden op de rede van
46)
Wanneer men mij vraagt, waar
ik gisteravond geweest ben, dan
zal ik zeggen, dat ik met mijn
boot op de Seine was in de
nabijheid van Suresnes. Zoodra
ik weet, dat ge mij onveranderd
lief hebt, en dat ge noch aan
mijn schuld, noch aan Serge en
Therese twijfelt, zult ge door
Sepherin vernemen, waar ik mij
verborgen houd. Vaarwel, tot
weerziens.
CLAUDE.
Nadat zij dezen brief gelezen
had, drukte zij hem aan hare
lippen, waarna zij tegen Sephe
rin zeide
Dit is mijn antwoord.
De oude soldaat kuchte ver
legen, om zijn ontroering te
verbergenhij kon echter niet
beletten, dat eenige tranen uit
lijn oogen in den grijzen snor-
Curzon, daar hij den officieelen
tekst van deze rede nietin zijn be
zit had. Wat betreft de ontwape
ning zeide Briand, dat Frankrijk
op dezen weg stellig even ver is
gegaan als welke mogendheid
ook. Frankrijk heeft, in weerwil
van het gevaar dat het loopt,
zijn leger met een derde deel
verminderd. Ondanks de wet,
die behelst dat er drie lichtin
gen onder de wapenen mogen
zijn, worden thans slecht9 twee
op de been gehouden Een wets
ontwerp, dat bij het parlement
is ingediend, zal den diensttijd
met de helft verminderen en
dientengevolge het effectief in
dezelfde verhoud! .g. Frankrijk
heeft derhalve wat het leger
aangaat méér gedaan dan de
andere landen ten opzichte hun
ner marine deden, daar de ver
mindering der vloten, die wordt
beoogd, de 40 percent niet te
boven gaat. Na den oorlog is
de Fransche groote vloot ver
minderd van drie eskaders tot
een. Frankrijk was bereid op
dit gebied een overeenkomst te
sluiten met zijn geallieerden,
dezelfde proportioneele vermin
deringen betreffende. Dienten
gevolge heeft Frankrijk ten op
zichte van zijn strijdmacht voor
de nationale verdediging, zoowel
leger als vloot, een poging tot
vermindering gedaan, welke uit
gaat boven die van elk ander
landde verdienste daarvan is
grooter. omdat Frankrijk werke
lijk gevaar loopt. De Duitsche
vloot levert geen gevaar meer
voor Engeland op, maar Frank
rijk geeft er zich rekenschap
van, dat zeven millioen gewa
pende Duitschers steeds beschik
baar zijn. Zijn verklaring beslui
tende, zeide Briandlk heb
met voldoening gemerkt, dat het
voldoende voor rnij was open
hartig den toestand voor het
Amerikaansche volk uiteen te
zetten om door de geheele
wereld begrepen te worden. Ik
vertrek naar Frankrijk met een
rustig hart en in een geest, die
vrede ademt.
De zeventiende zitting van
bat proces wordt gewijd aan
het hooren van deskundigen
terwijl tevens enkele getuigen 4
décharge voor het front komen.
Het décor van de voorstelling
is hetzelfde gebleven, zegt het
.Journal" in zijn verslag, dezelfde
kokette doosjes met asch en
andere verbrandingsresten, en 't
befaamde fornuis.
Het eerst wordt dr. Antony
gehoord, professor aan het mu
seum voor natuurlijke historie.
Hij kan weinig anders doen dan
de verklaringen van ur. Paul
bevestigen.
De beenderresten worden aan
Landru en aan de gezworenen
getoond. Landr. bekijkt ze
aan alle kanten en zegt dan
Dit is de eerste maal, sinds den
aanvang van de instructie, dat
ik deze overtuigingsstukken zie.
Ik heb altijd gemeend, dat men
aan een beklaagde, als ik ben,
die van de vreeselijkste mis
drijven beschuldigd wordt, tijdig
al de zoogenaamde overtuigings
stukken zou moeten laten zien.
Doch zooals ik zeg. tot heden
toe is mij niets vertoond. Doch
heden, nu ik mij tegen alle be
schuldigingen verdedigen moet,
toont men rnij beenderen en
allerlei anderen rommel."
Mr. Lagasse, de advocaat van
de civiele partij-, zooals men
weet, valt hem in de rede:
Bekijk de resten van je slacht
offers maar eens goed, Landru!
Men begrijpt, welk een sen
satie deze uitroep in de recht
zaal teweegbrengt.
Mr. Naviéres du Treuil pro
testeert met nadruk. U heeft
niet het recht om dat te zeggen.
De president moet tusschen-
beide komen.
Intusschen gaat dr. Antony
voort met zijn rapport. Hij zegt
er zeker van te zijn, dat de
I beenderresten die te Gambais
zijn gevonden, van menschelijke
origine zijn, en herkomstig van
drie lijken.
Het fraaiste is wel, werpt Lan
dru tusschenbeide, dat al die
stukjes been in een 6chuur ge
vonden zijn, die aan alle kanten
open stond.
De deskundige laat intusschen
de resten aan de gezworenen
zien, die ze met alle aandacht
bekijken.
Intusschen zijn er hooge gas
ten in de zaal gekomen. Niet
minder dan prins Mohammed
Hassan Mirza, .kroonprins van
Perzië met zijn beide ooms Ja-
niinot-Dowlet sen en jan. Zij
nemen plaats naast het echtpaar
Sylvan, de tooneelspelers, die
reeds met aandacht het verloop
der zitting volgen.
Na dr. Antony wordt dr. Sau-
vez gehoord, een deskundige op
tandheelkundig gebied. Hij geeft
nadere bijzonderheden over de
gevonden kaakresten en de stuk
ken van tanden en kiezen. Van
de kiezen is de kroon verbrand
en de wortel niet, hetgeen doet
vermoeden, dat zij na de ver
branding uil de kaak zijn ge
trokken.
Volgens dr. Sauvez hebben
zich twee verbrandingsprocessen
afgespeeld.
Dr. Paul wordt dan door den
advocaat-generaal voorgeroepen,
die hem vraagt: Wanneer een
menschelijk lichaam in stukken
gesneden wordt, hoe komt dan
het bloed naar buiten
De deskundige antwoordt
Indien het lichaam leeft, springt
het bloed bij elke snede tevoor
schijn, doch indien hel dood is,
sijpelt het bloed er uit.
De inspecteur van politie Ta-
rabant vertelt daarna het volgen
de Na een der verhooren door
den rechter van instructie zei
Landru tot mij Men heeft het
op mij voorzien, maar ik zal
Bonin (den rechter van instruc
tie) er tuachen nemen. Men zal
nog eens wat zien, als er meer
lijken gevonden zijn.
Laduru meent hierop te moe
ten antwoorden Ik denk dat
allen hier in de zaal zich wel
ten zeerste zullen verbazen, als
zij hooren, dat ik een politie
agent in verti ouwen heb geno
men. Beklaagde wil deze op
merking van een Latijosch citaat
vergezeld doen gaan, doch he
laas, al de zorgen van den
laatsten tijd hebben zijn kennis
der klassieken uit zijn geest
verbannen, hij hakkelt wat, en
zwijgt ten slotte eenigszins ver
stoord.
Dan komt zoowaar een getui
ge voor het voetlicht, die door
de verdediging is opgeroepen.
Hij heet Armand Robert, is
raadslid van Gambais, en is zelfs
een tijdlang loco-burgemeester
geweest. In deze kwaliteit is hij
bij het afnemen der zegels tegen
woordig geweest.
Mr. de Moro-Giafferri vraagt
hem: -Waren er veel menschen
bij
Zeer veel, is het antwoord.
Kan men den tuin aan den
achterkant gemakkelijk binnen
komen
O ja, daar is geen enkele af
sluiting.
Voorts verklaart getuige, dat
de politie niet bij de huiszoeking
tegenwoordig is geweest.
Een andere getuige, een zekere
Lambert, bezat een jachtterrein
te Gambais, en had in 1918 de
villa Trick van Landru onderge-
gehuurd. Hij heeft er echter niet
gewoond, want Landru had de
overeengekomen reparaties niet
uitgevoerd.
Hij verklaart: Landru dien ik
alleen onder den naam Dupont
kende, deed zich aan mij voor
als eigenaar van de villa. Hij
beweerde haar gekocht te heb
ben van den heer Trick.
Maar de sleutel van de villa,
wie had dien dan? Had u dien
dan niet gekregen, vraagt de
verdediger hem.
De sleutel Ik weet het waar
lijk niet. Ik geloof dat de sleutels
in handen waren van een koet
sier, die naderhand gek gewor
den is.
Hoort gij dat wel, mijne heeren
gezworenen, roept Mr. de Moro
uit.
baard neerdruppelden.
Wanneer gaf mijnheer Claude
u dezen brief? vroeg Julienne,
wie de ontroering van Sepherin
niet ontgaan was. Deze pinkte
heimelijk zijn tranen en zeide
Zooeven eerst, toen ik op het
kantoor kwam.
Hij was dan zoo in de na
bijheid
Ja zeker. Ik had juist mijn
courant uitgelezen en was nog
geheel verbouwereerd van het
ontzettende nieuws, toen ik het
kantoor binnentrad. Verbeeld u
mijn verbazing bij den aanblik
van mijnheer Claude, die even
bedaard en kalm als altijd aan
zijn schrijftafel zat. Ik dacht
toen, dat het geheele verhaal
van mijn courant een ongepaste
aardigheid was, alleen om de
politie te plagen en wilde juist
een vreugdekreet slaken.
Mijnheer Claude legde echter
den vinger op den mond en
zeide
Geen kabaal, Sepherin. Wij
moeten voorzichtig zijn, want 't
geldthier de politie te verschalken.
Nu, dat zal niet moeilijk we
zen, kon ik mij niet weerhouden
te antwoorden- Wat is er nu
eigenlijk aan van al die couran
ten-berichten
Een weefsel van leugens. On
gelukkigerwijze echter heeft men
mijn zuster evenals Serge Morain
gearresteerd, en men zoekt ook
mij, om zich van mijn persoon
te verzekeren.
En toch waagt ge het, hier
te komen ?j
Waarom niet Hier ben ik
veiliger dan in mijn woning,
want ons geheele huis wordt
omsingeld en bewaakt. Den
geheelen nacht door heb ik
gewandeld daar ik echter nog
eenige brieven te schrijven had,
ging ik hierheen, waar ik wist,
al het noodige te zullen vinden,
om ongestoord te kunnen schrij
ven. Ook moest ik er mijnheer
Fourmont kennis van geven, dat
ik mijn ontslag neem.
Dan ga ik ook heen, viel ik
hem in le rede.
Neen, Sepherin, hernam Clau
de, je zult hier blijven, al ware
het alleen maar om Julienne van
dienst te kunnen zijn. Vermoe
delijk 7.ul je veel kwaads van
mij hooren vertellen.
Dep eersten, die wat kwaads
van u zegt, sla ik de hersens in,
schreeuwde ik.
Doe dat niet. Wanneer men
iets slechts van mij zegt, hoor
het dan zwijgend aan, je zult
den schijn aannemen, alsof je
het gelooft, ja, je moest het zelfs
beamen.
Ik Het beamen
Zeker, alleen opdat men je
niet verdenken zou, van met mij
te heulen. Ik moet toch iemand
hier in huls hebben, om mij van
alle voorvallen op de hoogte te
houden. Wat bleef mij ander9
over, dan mij aan zijn verlangen
te onderwerpen. Vervolgens gaf
hij mij dezen brief voor u met
de woorden Zeg aan juffrouw
Julienne, dat zij zich in het
vervolg nog meer dan tot dusver
voor de bewusten in acht moet
nemen Ge weet zeker wel,
mejuffrouw, wie de bewusten
zijn
Ja, Sepherin. Weet gij het
ook
Dat zou ik denken had mijn
heer Claude het mij niet gezegd,
dan zou ik het toch geraden
hebben, dat er hier sprake was
van mejuffrouw Angelina Ver-
dier en van mijnheer Brigard.
Deze twee heb ik nooit mogen
lijden, en daarom dan ook doet
het mij innig genoegen, dat
mijnheer Claude mij opdroeg,
een oogje op hem te houden.
Ik zal wel achter de geheimen
komen, die deze twee met eik
kaar hebben.
Heeft mijnheer Claude nog
andere brieven geschreven
Ja, een aan den chef der
veiligheidspolitie, dien ik zoo
even op de post bezorgde, en
dan nog verscheiden brieven
aan de redacties van de dag
bladen.
(Wordt vervolgd.)