ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
nmhhmem
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
E. BOOM—BLIEK
31e Jaargang
Woensdag 16 November 1921
Nummer 2675
De ontwapenings-
«uferentie geopend.
chuld en Boete.
„Het Bolsjewisme".
BRESKENSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 15 cent dispositiekosten.
Ad v e r t e n t i e p r ij s v a n 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
TSo/°20in BRESKENS p,°7s$4ro
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
Pe VVashingtonsche conferen-
ii Zaterdag geopend met het
eken van een gebed door
Abernathv uit Washington.
Pil is het telegram, dat de
ig aankondigde van de
apeningsconferentie, waar-
aller oogen gericht zijn.
esident Harding is ter
ingszitting met langdurige
'-hingen begroet. Zijn rede
herhaalde malen onder
en door het handgeklap van
Ltoren en leden van het Huis
Afgevaardigden.
Na de rede van Harding hield
hes onmiddellijk een zake-
;e toespraak. Zijn rede was
ten gepraat in de ruimte, geen
den met woorden Hughes
recht door zee en sprak
tr de absolute noodzakelijk-
id, orn de bewapeningen te
perken. Toen hij uitgespro-
i was, daverde de vergader-
tl van het lang aangehouden
laus.
Wat Balfour had voorgesteld,
Ighes tot'voorzitter der ont-
peningsconferentie te benoe-
n, waarbij hij groote hulde
iht aan dezen Amerikaan-
en staatssecretaris, trad Hu-
(I nogmaals naar voren, om
mens Amerika een voorstel te
«nnopens de vermindering van
itrijdmachten ter zee.
3e indruk, welken Hughes
rdoor op de vertegenwoor-
[ers der vreemde landen maak-
was overweldigend.
De geheele vergadering, doch
let bijzonder de aanwezige
mjresleden schreeuwden let-
lijk hun instemming uit
Bet voorstel van Hughes is
ij verrijkend en het zal zulke
«rme gevolgen hebben voor
toekomst der wereld, dat
emand kan voorspellen wat het
jjjjj wltaat er van zat zijn.
En om de waarheid te zeg-
'i geloof ik zelf niet, dat mijn
d deze misdaad begaan heeft.
Bijgevolg hebt ge verdenking
ten ander
'u, dat kan wel, daar men
een vrouwelijke persoon
ten zag.
I»i«Therese Garancier.
™a. ia, Therese Garancier
'laaide Brigard, zijn vrienden
*rp aanziende deze echter
K terwijl zij opstond
vpdat Serge voor de erfenis
""aardig verklaard worde, is
Bus noodig, dat zijn schuld
de misdaad blijkt, en wan
de justitie geen voldoende
dbewijzen tegen hem vindt,
moeten wij haar daarbij
«jpzaam zijn.
Bij deze woorden wierp zij
bondgenoot een veelbetee-
den blik toe, dien deze
delijk begreep, want hij
rdde
Na een langdurig applaus
vroegen de aanwezige Congres
leden om een rede van Briand.
De I'ran8che gedelegeerde moest
een buitengewoon enthousiaste
begroeting in ontvangst nemen
en onmiddellijk daarna hield hij
een der schitterendste rede
voeringen, welke hij ooit heeft
uitgesproken.
Havas meldt uit Parijs op
grond van informaties uit goed
ingelichte bron, dat het Ameri-
kaansche voorstel, betreffende
de ontwapening ter zee, geba
seerd is op de volgende prin
cipes
le. Groot-Brittannië, Japan en
Amerika zullen bij speciale con
ventie een overeenkomst aan
gaan op de basis van beperking
van bewapening ter zee, terwijl
zij daarbij de voorwaarden
hunner respectievelijke veiligheid
in acht nemen.
2e. De bijzondere positie van
Groot-Brittannië als eilanden-
mogendheid, zal worden erkend
in overeenstemming met de for
mule, aanvaardt door president
Wilson in 1919. Als uitgangs
punt zal worden aangenomen,
dat Groot-Britannië zijn machts
positie ter zee moet behouden.
3e. Met het oog op hun ter
ritoriaal, maritiem en politiek
belang en op grond van de lengte
hunner kusten aan den Atlan-
tischen Oceaan en den Stillen
Oceaan en de noodzakelijkheid
tot handhaving van de Monroe-
leer, hebben de V. S. reden,
om hun vloot te houden op de
sterkte van die der machtigste
zeemogendheid nl. Groot-Brit
tannië'
4e. Bij speciale conventie zul
len Groot-Britannië, Japan en
de V. S. o\ ereenkomen, geen
vlootbouw te ondernemen gedu
rende een vast te stellen periode.
Gedurende deze periode zal geen
enkel schip op stapel gezet wor
den, behalve voor vervanging
van schepen van verouderd type.
I
Weet ge wel, dat hetgeen ge
daar van mij verlangt, met een
misdaad gelijk staat
Zeidet ge mij niet vaak, dat
ge voor niets terugdeinsdet,
wanneer het er op aan kwam
om mij uw liefde te bewijzen
En dat zeg ik ook thans nog?
Welnu, bewijs dan, dat het u
daarmee ernstig gemeend was.
Bedenk, dat wanneer mijn neef
vrijgesproken wordt, hij in het
bezit komt van anderhalf mil-
lioen, en daar hij bovendien een
knap jongmensch is, zou hij een
zeer aannemelijke partij zijn.
Dit zeggende, had zij zich
naar de deur van haar slaap
kamer begeven en deze openend,
zeide zij, zich half naar Brigard
omwendende
Bedenk dat wel, mijn vriend.
En nu, wel te rusten.
Hij antwoordde niet, maar
drukte zijn beide handen voor
het voorhoofd, terwijl hij met
een gesmoorde stem uitriep Zij
zal mij nog krankzinnig maken.
Hij bleef zoo eenige minuten
staan en snelde toen als een
wanhopige het huis uit en naar
zijn woning.
Door definitieve voorschriften
zal worden vastgesteld, wanneer
een oorlogsschip als verouderd
moet worden beschouwd.
5e. De zes slagkruisers, die
op het oogenblik door de V. S.
worden gebouwd zullen worden
afgebouwd en zullen worden be
schouwd als behoorende tot de
bestaande Amerikaansche vloot,
die thans geen enkel schip van
deze klasse bezit terwijl Japan
enGroot-Britannië, evenals iedere
moderne mogendheid, reeds een
aantal dezer schepen hebben.
6e. Japan en de V. S. ver
plichten zich, hun respectieve
aan den Stillen Oceaan grenzen
de gebieden niet van militaire
versterkingen te voorzien.
7e. Alle verouderde schepen
zullen onmiddellijk aan de con
trole der marine departementen
worden onttrokker.
8e. Er zullen waarborgen wor
den gegeven dat geen enkele
mogendheid koopvaardijschepen
zal bewapenen om op die wijze
vlootversterking mogelijk te
maken.
II.
Beginnen wij met het bolsje
wisme, de revolutionnaire leer,
die immers, naar veler overtui
ging, het begin is geweest van
alle ellende in Rusland en aan
de overige wereld diezelfde el
lende wil brengen
Men verwachte van mij geen
exposé van die leer. Ik geloof
er niet in en, wat meer zegt, ik
geloof niet dat die leer veel te
maken heeft met de beweging
die men bolsjewisme pleegt te
noemen. Misschien zou het daar
om goed zijn, een onderscheid
te maken tusschen de oorspron
kelijke, spontane volksbeweging
die iu het najaar van 1917 in
Rusland onstond en een jaar
Dien nacht deed hij geen oog
toe, maar peinsde voortdurend
na over een plan, waardoor er
nieuwe schuldbewijzen tegen
Serge gevonden konden worden.
Nog geheel en al met deze
gedachten vervuld, verliet hij 's
morgens zijn woning om zich
naar het kantoor te begeven.
Onderweg had hij zich eenige
exemplaren der verschenen mor
gen-bladen gekocht, om daaruit
te zien, welke ontdekkingen de
politie soms" nog gedaan had met
betrekking tot den moord van
den commandant. Nadat hij alle
berichten gelezen had, was hij
overtuigd, dat Serge veroordeeld
moest worden.
Ik behoef in deze zaak niets
verders te doen, zeide hij bij
zich zeiven, Angelina's wenschen
zullen toch wel vervuld worden.
Dit was hem dan ook hoogst
aangenaam. Zoo lang hij bij
zijn vrienden was, gevoelde hij
zich tot alles in staat, doch
wanneer hij zich dan weer alleen
bevond, ontzonk hem de moed.
Daarom dan ook meende hij in
onmacht te zullen vallen, toen
hij, het kantoor binnentredende,
later haar echo vond in de
overwonnen landen van Centraal
Europa welke beweging zoo
goed wordt aangeduid met het
explosiefklinkende doch feitelijk
niets-zeggende woord bolsje
wisme" - - en het eigenlijke
communisme, het oude Marxis
tische dogma, dat de Russische
politieke emigranten tijdens het
tsarisme altijd met zooveel voor
liefde hebben bestudeerd, en dat
Lenin en de zijnen als een
nieuw Evangelie naar Rusland
hebben gebracht om het van
daar uit weer over de gansche
weield te propageeren.
Men weet dat de Russische
„bolsjewiki" dien naam officieel
hebben afgelegd en vervangen
door dien van „communisten" in
het voorjaar van 1918, toen zij
juist zoowat een half jaar aan
het bewind waren geweest en
de eigenlijke volksbeweging, die
hen in het zadel had geholpen,
alweer aanmerkelijk geluwd was.
Van toen af hebben zij zelf
stelselmatig en onvermoeid ge
werkt aan de verheffing van de
eigen partij tot een soort staats
kerk, waartoe ieder moest be-
hooren die eenig gezag in het
land wilde uitoefenen. Daarmede
was het gedaan met hunne po
pulariteit onder de groote volks
massa, die zich aanvankelijk door
hunne schoone leuzen van „vre
de, brood, land en vrijheid" had
laten meeslepen, en opnieuw
begon de voor Rusland zoo ty
pische scheuring tusschen bestuur
en bestuurden.
De oorzaken van die oorspron
kelijke, „bolsjewistische" bewe
ging lagen dan ook duidelijk
opgesloten in de hierboven aan
gehaalde leuzen. Het vols was
den oorlog moe het leed hon
ger en gebrek (hoewel het toen
malige Rusland bij het huidige
vergeleken, natuurlijk een para
dijs was 1)het wilde het land
der groote grondeigenaren heb
ben en het verlangde zich
Claude Garancier ontwaarde, die
in een uitdagende houding en
met een dikken stok in de hand,
midden in de kamer stond.
Gij hier riep Brigard.
Dat verwondert u, niet waar?
antwoordde de ander spottend
Ge zoudt me vermoedelijk liever
in de handen der politie zien.
Beproef het toch eens, mij te
verraden, wanneer ge lust hebt
in een pak slaag.
Op dit oogenblik betrad ook
de notaris, uit zijn particuliere
woning komend, het kantoor.
Het scheelde bij hem eveneens
niet veel of hij was omgevallen,
toen hij Claude ontwaarde, en
hij mompelde voor zich heen
Is het denkbaar Dat onbe
schaamde mensch bij mij
Claude sloot schielijk beide
deuren van de kamer, boog toen
voor den notaris en zeide spot
tend
Geachte heer. Ik kan mij
levendig voorstellen, wat er in
uw binnenste omgaat, doch ik
veroorloof mij de vrijheid, er u
opmerkzaam op te maken, dat
het volkomen nutteloos zou zijn.
om kabaal te maken. Uw kan-
los te maken van de overheer-
sching der intellectueele en be
zittende klassen die, naar het
meende, mede schuld hadden
aan de eeuwenlang gedragen
ellende van het tsarisme en ar.n
de verschrikkingen van den
oorlog.
Men behoeft zich maar even
in deze vier voornaamste fac. >-
ren van het Russische „bolsj :-
wisme" van November 1917
te denken om te besseffen hoe
dwaas het is, daarin eenig ver
band te zoeken met Marxistische
theorieën of vergelijkingen te
maken van hetgeen in Rusland
gebeurd is en nog gebeurt
bijv. met het streven der com
munisten in Nederland. Het is
noodig dit goed in het oog te
houden en ook in het verdere
verloop van het bolsjewistische
tijdperk in Rusland in de aller
eerste plaats een typisch Rus
sisch proces te zien, wil men
zich niet laten verstrikken in al
de onvruchtbare argumentaties
van vooi- en tegenstanders van
„het communisme".
Dat de uit het Westen geïm
porteerde socialistische denk
beelden in de Russische revolutie
een groote rol hebben gespeeld,
valt natuurlijk niet te ontkennen'
De Russische volksaard is nu
eenmaal voor die denkbeelden
bijzonder ontvankelijk. Reeds
Herzen, de eerste en belangrijkste
der Russische politieke emigran
ten, tijdgenoot van Marx en
vriend van Bakoenin, schreef in
1853: „De Rus kent het woord
socialisme niet, maar de betee-
kenis er van ligt na aan mijn
ziel. In het socialisme gaat het
Russische volk de revolutie te
gemoet". En inderdaad zijn
sindsdien alle Russische revolu
tionairen tevens .socialisten" ge
weest.
Ik kan op deze quaestie nu
niet verder ingaan. Ik wilde er
slechts op wijzen dat de Rus
sische volksaard, minder indivi-
toor knecht Sepherin zou u vol
strekt niet ter hulp kunnen
komen, want ik stuurde hem uit
met eenige brieven, die ik zoo
juist hier schreef.
De notaris beefde minstens
evenzeer als Brigard, en aan
gezien beiden zwegen, ging
Claude op een ernstigen toon
tot Fourmont voort
Gij hebt u gisteren in het bij
zijn van onderscheiden personen
derwijze uitgelaten, dat het mij
onmogelijk is, om nog langer op
uw kantoor werkzaam te zijn
ik neem derhalve bij deze mijn
ontslag en zou, wanneer ik uw
beminnelijke dochter niet de
grootste hoogachting toedroeg,
dezen 3tap nog geen bijzonderen
nadruk bijzetten.
Daarbij zwaaide hij zijn dik
ken stok op zulk een vervaar
lijke wijze, dat de notaris terug
deinsde en angstig uitriep
Mijnheer I
Geen vrees, antwoordde Clau
de, maar ook verder geen onder
breking, als ik u verzoeken mag.
(Wordt vervolgd.)