ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN nmhhmem VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN E. BOOM—BLIEK 31e Jaargang Woensdag 16 November 1921 Nummer 2675 De ontwapenings- «uferentie geopend. chuld en Boete. „Het Bolsjewisme". BRESKENSCHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 met 15 cent dispositiekosten. Ad v e r t e n t i e p r ij s v a n 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever TSo/°20in BRESKENS p,°7s$4ro Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur Pe VVashingtonsche conferen- ii Zaterdag geopend met het eken van een gebed door Abernathv uit Washington. Pil is het telegram, dat de ig aankondigde van de apeningsconferentie, waar- aller oogen gericht zijn. esident Harding is ter ingszitting met langdurige '-hingen begroet. Zijn rede herhaalde malen onder en door het handgeklap van Ltoren en leden van het Huis Afgevaardigden. Na de rede van Harding hield hes onmiddellijk een zake- ;e toespraak. Zijn rede was ten gepraat in de ruimte, geen den met woorden Hughes recht door zee en sprak tr de absolute noodzakelijk- id, orn de bewapeningen te perken. Toen hij uitgespro- i was, daverde de vergader- tl van het lang aangehouden laus. Wat Balfour had voorgesteld, Ighes tot'voorzitter der ont- peningsconferentie te benoe- n, waarbij hij groote hulde iht aan dezen Amerikaan- en staatssecretaris, trad Hu- (I nogmaals naar voren, om mens Amerika een voorstel te «nnopens de vermindering van itrijdmachten ter zee. 3e indruk, welken Hughes rdoor op de vertegenwoor- [ers der vreemde landen maak- was overweldigend. De geheele vergadering, doch let bijzonder de aanwezige mjresleden schreeuwden let- lijk hun instemming uit Bet voorstel van Hughes is ij verrijkend en het zal zulke «rme gevolgen hebben voor toekomst der wereld, dat emand kan voorspellen wat het jjjjj wltaat er van zat zijn. En om de waarheid te zeg- 'i geloof ik zelf niet, dat mijn d deze misdaad begaan heeft. Bijgevolg hebt ge verdenking ten ander 'u, dat kan wel, daar men een vrouwelijke persoon ten zag. I»i«Therese Garancier. ™a. ia, Therese Garancier 'laaide Brigard, zijn vrienden *rp aanziende deze echter K terwijl zij opstond vpdat Serge voor de erfenis ""aardig verklaard worde, is Bus noodig, dat zijn schuld de misdaad blijkt, en wan de justitie geen voldoende dbewijzen tegen hem vindt, moeten wij haar daarbij «jpzaam zijn. Bij deze woorden wierp zij bondgenoot een veelbetee- den blik toe, dien deze delijk begreep, want hij rdde Na een langdurig applaus vroegen de aanwezige Congres leden om een rede van Briand. De I'ran8che gedelegeerde moest een buitengewoon enthousiaste begroeting in ontvangst nemen en onmiddellijk daarna hield hij een der schitterendste rede voeringen, welke hij ooit heeft uitgesproken. Havas meldt uit Parijs op grond van informaties uit goed ingelichte bron, dat het Ameri- kaansche voorstel, betreffende de ontwapening ter zee, geba seerd is op de volgende prin cipes le. Groot-Brittannië, Japan en Amerika zullen bij speciale con ventie een overeenkomst aan gaan op de basis van beperking van bewapening ter zee, terwijl zij daarbij de voorwaarden hunner respectievelijke veiligheid in acht nemen. 2e. De bijzondere positie van Groot-Brittannië als eilanden- mogendheid, zal worden erkend in overeenstemming met de for mule, aanvaardt door president Wilson in 1919. Als uitgangs punt zal worden aangenomen, dat Groot-Britannië zijn machts positie ter zee moet behouden. 3e. Met het oog op hun ter ritoriaal, maritiem en politiek belang en op grond van de lengte hunner kusten aan den Atlan- tischen Oceaan en den Stillen Oceaan en de noodzakelijkheid tot handhaving van de Monroe- leer, hebben de V. S. reden, om hun vloot te houden op de sterkte van die der machtigste zeemogendheid nl. Groot-Brit tannië' 4e. Bij speciale conventie zul len Groot-Britannië, Japan en de V. S. o\ ereenkomen, geen vlootbouw te ondernemen gedu rende een vast te stellen periode. Gedurende deze periode zal geen enkel schip op stapel gezet wor den, behalve voor vervanging van schepen van verouderd type. I Weet ge wel, dat hetgeen ge daar van mij verlangt, met een misdaad gelijk staat Zeidet ge mij niet vaak, dat ge voor niets terugdeinsdet, wanneer het er op aan kwam om mij uw liefde te bewijzen En dat zeg ik ook thans nog? Welnu, bewijs dan, dat het u daarmee ernstig gemeend was. Bedenk, dat wanneer mijn neef vrijgesproken wordt, hij in het bezit komt van anderhalf mil- lioen, en daar hij bovendien een knap jongmensch is, zou hij een zeer aannemelijke partij zijn. Dit zeggende, had zij zich naar de deur van haar slaap kamer begeven en deze openend, zeide zij, zich half naar Brigard omwendende Bedenk dat wel, mijn vriend. En nu, wel te rusten. Hij antwoordde niet, maar drukte zijn beide handen voor het voorhoofd, terwijl hij met een gesmoorde stem uitriep Zij zal mij nog krankzinnig maken. Hij bleef zoo eenige minuten staan en snelde toen als een wanhopige het huis uit en naar zijn woning. Door definitieve voorschriften zal worden vastgesteld, wanneer een oorlogsschip als verouderd moet worden beschouwd. 5e. De zes slagkruisers, die op het oogenblik door de V. S. worden gebouwd zullen worden afgebouwd en zullen worden be schouwd als behoorende tot de bestaande Amerikaansche vloot, die thans geen enkel schip van deze klasse bezit terwijl Japan enGroot-Britannië, evenals iedere moderne mogendheid, reeds een aantal dezer schepen hebben. 6e. Japan en de V. S. ver plichten zich, hun respectieve aan den Stillen Oceaan grenzen de gebieden niet van militaire versterkingen te voorzien. 7e. Alle verouderde schepen zullen onmiddellijk aan de con trole der marine departementen worden onttrokker. 8e. Er zullen waarborgen wor den gegeven dat geen enkele mogendheid koopvaardijschepen zal bewapenen om op die wijze vlootversterking mogelijk te maken. II. Beginnen wij met het bolsje wisme, de revolutionnaire leer, die immers, naar veler overtui ging, het begin is geweest van alle ellende in Rusland en aan de overige wereld diezelfde el lende wil brengen Men verwachte van mij geen exposé van die leer. Ik geloof er niet in en, wat meer zegt, ik geloof niet dat die leer veel te maken heeft met de beweging die men bolsjewisme pleegt te noemen. Misschien zou het daar om goed zijn, een onderscheid te maken tusschen de oorspron kelijke, spontane volksbeweging die iu het najaar van 1917 in Rusland onstond en een jaar Dien nacht deed hij geen oog toe, maar peinsde voortdurend na over een plan, waardoor er nieuwe schuldbewijzen tegen Serge gevonden konden worden. Nog geheel en al met deze gedachten vervuld, verliet hij 's morgens zijn woning om zich naar het kantoor te begeven. Onderweg had hij zich eenige exemplaren der verschenen mor gen-bladen gekocht, om daaruit te zien, welke ontdekkingen de politie soms" nog gedaan had met betrekking tot den moord van den commandant. Nadat hij alle berichten gelezen had, was hij overtuigd, dat Serge veroordeeld moest worden. Ik behoef in deze zaak niets verders te doen, zeide hij bij zich zeiven, Angelina's wenschen zullen toch wel vervuld worden. Dit was hem dan ook hoogst aangenaam. Zoo lang hij bij zijn vrienden was, gevoelde hij zich tot alles in staat, doch wanneer hij zich dan weer alleen bevond, ontzonk hem de moed. Daarom dan ook meende hij in onmacht te zullen vallen, toen hij, het kantoor binnentredende, later haar echo vond in de overwonnen landen van Centraal Europa welke beweging zoo goed wordt aangeduid met het explosiefklinkende doch feitelijk niets-zeggende woord bolsje wisme" - - en het eigenlijke communisme, het oude Marxis tische dogma, dat de Russische politieke emigranten tijdens het tsarisme altijd met zooveel voor liefde hebben bestudeerd, en dat Lenin en de zijnen als een nieuw Evangelie naar Rusland hebben gebracht om het van daar uit weer over de gansche weield te propageeren. Men weet dat de Russische „bolsjewiki" dien naam officieel hebben afgelegd en vervangen door dien van „communisten" in het voorjaar van 1918, toen zij juist zoowat een half jaar aan het bewind waren geweest en de eigenlijke volksbeweging, die hen in het zadel had geholpen, alweer aanmerkelijk geluwd was. Van toen af hebben zij zelf stelselmatig en onvermoeid ge werkt aan de verheffing van de eigen partij tot een soort staats kerk, waartoe ieder moest be- hooren die eenig gezag in het land wilde uitoefenen. Daarmede was het gedaan met hunne po pulariteit onder de groote volks massa, die zich aanvankelijk door hunne schoone leuzen van „vre de, brood, land en vrijheid" had laten meeslepen, en opnieuw begon de voor Rusland zoo ty pische scheuring tusschen bestuur en bestuurden. De oorzaken van die oorspron kelijke, „bolsjewistische" bewe ging lagen dan ook duidelijk opgesloten in de hierboven aan gehaalde leuzen. Het vols was den oorlog moe het leed hon ger en gebrek (hoewel het toen malige Rusland bij het huidige vergeleken, natuurlijk een para dijs was 1)het wilde het land der groote grondeigenaren heb ben en het verlangde zich Claude Garancier ontwaarde, die in een uitdagende houding en met een dikken stok in de hand, midden in de kamer stond. Gij hier riep Brigard. Dat verwondert u, niet waar? antwoordde de ander spottend Ge zoudt me vermoedelijk liever in de handen der politie zien. Beproef het toch eens, mij te verraden, wanneer ge lust hebt in een pak slaag. Op dit oogenblik betrad ook de notaris, uit zijn particuliere woning komend, het kantoor. Het scheelde bij hem eveneens niet veel of hij was omgevallen, toen hij Claude ontwaarde, en hij mompelde voor zich heen Is het denkbaar Dat onbe schaamde mensch bij mij Claude sloot schielijk beide deuren van de kamer, boog toen voor den notaris en zeide spot tend Geachte heer. Ik kan mij levendig voorstellen, wat er in uw binnenste omgaat, doch ik veroorloof mij de vrijheid, er u opmerkzaam op te maken, dat het volkomen nutteloos zou zijn. om kabaal te maken. Uw kan- los te maken van de overheer- sching der intellectueele en be zittende klassen die, naar het meende, mede schuld hadden aan de eeuwenlang gedragen ellende van het tsarisme en ar.n de verschrikkingen van den oorlog. Men behoeft zich maar even in deze vier voornaamste fac. >- ren van het Russische „bolsj :- wisme" van November 1917 te denken om te besseffen hoe dwaas het is, daarin eenig ver band te zoeken met Marxistische theorieën of vergelijkingen te maken van hetgeen in Rusland gebeurd is en nog gebeurt bijv. met het streven der com munisten in Nederland. Het is noodig dit goed in het oog te houden en ook in het verdere verloop van het bolsjewistische tijdperk in Rusland in de aller eerste plaats een typisch Rus sisch proces te zien, wil men zich niet laten verstrikken in al de onvruchtbare argumentaties van vooi- en tegenstanders van „het communisme". Dat de uit het Westen geïm porteerde socialistische denk beelden in de Russische revolutie een groote rol hebben gespeeld, valt natuurlijk niet te ontkennen' De Russische volksaard is nu eenmaal voor die denkbeelden bijzonder ontvankelijk. Reeds Herzen, de eerste en belangrijkste der Russische politieke emigran ten, tijdgenoot van Marx en vriend van Bakoenin, schreef in 1853: „De Rus kent het woord socialisme niet, maar de betee- kenis er van ligt na aan mijn ziel. In het socialisme gaat het Russische volk de revolutie te gemoet". En inderdaad zijn sindsdien alle Russische revolu tionairen tevens .socialisten" ge weest. Ik kan op deze quaestie nu niet verder ingaan. Ik wilde er slechts op wijzen dat de Rus sische volksaard, minder indivi- toor knecht Sepherin zou u vol strekt niet ter hulp kunnen komen, want ik stuurde hem uit met eenige brieven, die ik zoo juist hier schreef. De notaris beefde minstens evenzeer als Brigard, en aan gezien beiden zwegen, ging Claude op een ernstigen toon tot Fourmont voort Gij hebt u gisteren in het bij zijn van onderscheiden personen derwijze uitgelaten, dat het mij onmogelijk is, om nog langer op uw kantoor werkzaam te zijn ik neem derhalve bij deze mijn ontslag en zou, wanneer ik uw beminnelijke dochter niet de grootste hoogachting toedroeg, dezen 3tap nog geen bijzonderen nadruk bijzetten. Daarbij zwaaide hij zijn dik ken stok op zulk een vervaar lijke wijze, dat de notaris terug deinsde en angstig uitriep Mijnheer I Geen vrees, antwoordde Clau de, maar ook verder geen onder breking, als ik u verzoeken mag. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1921 | | pagina 1