II ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN iiksch Overzicht. Het steivende Rusland. tG, VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN 31e Jaargang Zaterdag 29 October 1921 Nummer 2670 gggfltfoBTOaS. Schuld en Boete. org. 2i Or 'EN. 'S. COURANT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 met 15 cent dispositiekosten. Ad v e r t e n t i ep r ij s v a n 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever E. BOOM—BLIEK ™o.,02T BRESKENS Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur Er is misschien niets moeilijker in het leven dan afstand doen, jjch terugtrekken uit de plaats, lie men innam, een recht, een link, een hoop maar prijsgeven, let leven leeit het ons voort- lurend. Voordat we ons bewust porden, zien we de onvermijde- jkheid ervan. Maar telkens weer pheurt die noodzakelijkheid ons no wonde, brengt het een nieu- en trek van bitterheid om den limmig gesloten mond. En eerst pie veel levensvrijheid gewonnen eeft, vindt de stille berusting, lie deze onvermijdelijkheid van 008 eischt. Karei van Habsburg heeft haar blijkbaar nog niet gevonden. Anders dan zijn lotgenoot op het slothuis te Doorn blijft hij zich perzetten en tracht aan het nood lot zich te ontworstelen, dat hem, gekroond, van den keizers- koningstroon wierp. Is het jeugd Of dringt telkens neer het nog niet bevredigd rerlangen hem naar een nieuwe poging orti te herwinnen wat verloren ging Keizer Wilhelm leift al de geneugten en de voldoening van het keizerschap ot verzadigens toe gesmaakt. Hij is geweest wat zijn stoutste jeugddroomen hem belootd had den. Karei van Habsburg daaren tegen heeft nog weinig anders kunnen doen dan de verlangende handen uitstrekken naar wat zijn jeugd hem beloofde. Zoodra hij de handen sloot, gleed het vast verwachte hem tusschen de vin gers door. Hij wist, dat hij kei- rer-koning zou zijn. Maar hij is bet niet geweest dan die enkele benauwende oorlogsjaren. Het is ongetwijfeld hard. Wan neer men zich voor de hoogste menschelijke waardigheid voor bestemd weet, maar niets bereikt, dan is het geen wonder, dat een wrevelig verzet je opstandig houdt in voortdurende rebellie legen het noodlot dat je onthield, waarop je het meest natuurlijke recht scheen te hebben. Maar Hadt jij me niet overgehaald, om dien Claude Garancier op mijn kantoor te nemen, dan *>re alles anders geloopen. O, waarom heb ik hem al reeds "iet lang weggejaagd, gelijk mijn plan was. Na deze woorden volgde hij Angelina in de eetkamer. Daar liet hij een oogenblik zijn oogen richten op de goed voorziene hfel, met haar geurige spijzen en de wijnen, waarvan hij een even groote vriend als kenner was. Deze aanblik bracht zijn aelfzuchtig gemoed tot kalmte en prikkelde tevens zijn genot- frcht. Hij zeide bij zichzelven, riat de dood van alle comman- ■ianten ter wereld voor een Onbesproken notaris toch geen het is een verzet, dat toch niet helpt. De macht van de Entente is even sterk als het noodlot. En zij laat zich evenmin ver murwen. De gewezen keizer koning kan zich alleen nieuwe bloedende wonden stooten door zijn voortdurende opstandigheid. En wat meer is, hij moet de geringe kansen, die hij nog in Hongarije hield, totaal verspelen. Men zegt, dat niet Karei van Habsburg zelf, maar zijn ener gieke vrouw de ruggegraat is van zijn verzet tegen de be slissingen der Entente en de beweegkracht van zijn pogingen alsnog althans de koninklijke waardigheid terug te krijgen. Wat voor hem geldt, geldt ook voor haar. Haar hooggespannen verwachting is door den oorlog eveneens den bodem ingeslagen. Zij wist zich de toekomstige heerscheres van een machtig rijk en vermeidde zich al in de wellust van die glorie en die macht. Maar zij is een gewone voorname dame geworden op een Zwitsersch kasteel, een van de vele gasten van dat gastvrije land. Ook in haar moest daarom het verzet zich loeren tegen de gevallen beslissing. En energie ker en begeeriger naar macht dan haar man werd zij blijkbaar de geest, die hem dreef tot zijn herhaalde avonturen. Is het zijn goede of zijn kwade geest De ex-koning had in Hongarije geen slechte kansen. En het leek niet geheel onmogelijk, dat na jaar en dag de Entente bij een beslissing van het Hongaarsche volk tot herstel van de Habs- burgsche dynastie zich zou neer- leggeu. Op 't oogenblik is daar nog geen sprake van. De haat en de vrees zijn beide nog te levendig. Groote en kleine En tente dachten van een zoodanig herstel nog te zeer een verkleinde uitgave der Oostenrijksch-Hon- gaarsche monarchie, die met Duitschland's steun opnieuw een overheerschende positie zou gaan innemen in de Donou-landen. En de nu voor de tweede maal herhaalde poging van ex-keizer Karei heeft die vrees verleven- reden kon zijn, om honger te lijden daarom dan ook ging hij aan tafel zitten en liet zich de spijzen en dranken goed smaken. Angelina, die niets gebruikte, zag hem met een eigenaardigen glimlach aan. Hij verontschul digde zich echter tegenover haar met de opmerking Het is merkwaardig, hoe hon gerig zulke opwindingen den mensch maken. Ge doet er werkelijk verkeerd aan mijne vriendin dat ge niet aan dit voortreffelijk diner deelneemt. Onmiddellijk daarna gaf hij last zijn coupé in te spannen, en liet tegelijkertijd naar den toestand van Julienne vragen. Toen hij hoorde dat deze haar kamermeisje weggezonden had en reeds ingeslapen was, zeide hij met een glimlach van zelf voldoening. Och, ik wist het wel. Meisjes grillen, anders niets. Morgen reeds heeft zij alles vergeten 1 En zuchtend liet hij er op volgen: digd en ongetwijfeld het besluit om die mogelijkheid voor goed uit te sluiten gestevigd. Het heet dan ook, dat de Entente een afstand voor goed en interneering eischt, nu de Hongaren zelf aan het avontuur een eind hebben gemaakt door den ex-koning gevangen te nemen. De laatste kans is daarmee voor Karei van Habsburg verkeken. Hij zal zich moeten leeren schikken, zooals wij allen het moesten, de Duit- schers in Silezië en de Grieken in Klein-Azië en de Ieren, wij allemaal. Maar wij allemaal hebben er weinig last aan, de Duitschers niet en de léren niet en de Grie ken niet. Wat helpt het Het Duitscbe kabinet is afgetreden, omdat de beslissing inzake Opper- Silezië een verandering van Duitschland's buitenlandsche po litiek noodzakelijk maakte. Zal die zich voortaan feller tegen de Entente kanten Het helpt ook al niet. De Grieken, die meende in Klein-Azië de zaken naar hun believen te kunnen re gelen, zijn ook al met hangende pootjes naar Parijs gekomen. Maar het zou kunnen, dat met den besten wil Duitschland na het verlies van het belangrijkste en rijkste deel van Opper-Silezië zijn verplichtingen niet meer kan nakomen. En het ministerie- „Wirth", dat inziende, zou daar om willen aftreden. In Portugal is ook een minis terie afgetreden, maar zonder redenen althans van zijn kant. In Portugal gaat zooiets altijd een beetje anders dan in Duitsch land. Er hooren daar kanonge bulder en doodgeschoten minis ters bij. In België gaat het weer anders. Daar is de Kamer afgetreden inplaats van het ministerie. De reden was de ontslagname der vier socialistische ministers, waar mee het verband van liberalen, katholieken en socialisten uit mekaar was gevallen. Men maakt er zich nu al druk over de nieuwe verkiezingen, die een nieuwe Kamer zullen moeten brengen en misschien, wie weet, ook een Ach, wat heeft men toch soms een verdriet van zijn kinderen. Tegen half twaalf hield voor een vriendelijk huis op de Ave nue de Villiers de coupé van den notaris stil, waaruit deze en Angelina stapten. Hier neem ik afscheid van u, zeide laatstgenoemde tot haar begeleider. Met uw verlof, antwoordde deze het zij mij vergund om u tot aan uw woning te begeleiden. Beiden gingen nu door het voor huis, een groote binnenplaats over en door een netjes onderhouden tuin tot aan een allerliefst paviljoen, dat Angelina alleen bewoonde. Had de notaris maar de helft der levens- en wereld kennis gehad, waarop hij zich zoo gaarne beroemde, dan zou hij zichzelven al lang hebben moeten afvragen, hoe zijn vrien din met hare jaarlijksche revenue van drie duizend francs de kos ten kon dekken voor deze weel- nieuwe winst. Het is de nacht merrie der Fransche en Brussel- sche regeeringskringen, die maar niet bijgrijpen kunnen waarom een Vlaming hetzelfde recht zou moeten hebben als een ander mensch. Zij zullen zich ook moeten schikken, zich onvermij delijk moeten schikken. Want een Vlaming krijgt hetzelfde recht, zoo goed als een Ier, en ieder ander. Het kan alleen soms wat lang duren. Aan het Nederlandsche Volk. De nood in Rusland is ondra gelijk geworden. Terwijl wij sliepen, of aten en dronken en vroolijk waren, is de nood in Oost-Europa al maar gestegen en gestegen, totdat hij aan alle zijden te gelijk de boor den overstroomde en niet meer te bezweren is. De dood is gegaan door de steppen der Kirgiezen, hij heeft zich gezet op de hoogten van den Jamau-Tau, hij is neerge daald langs de oevers der Samara ën heeft gewandeld door de vlakke velden van Taurië en Koeban en waar al niet. En hij heeft geglimlacht, als hij heer schouw nam van zijne slacht offers. Hij heeft ze geteld, niet bij honderden of duizenden, maar bij tienduizenden ot honderd duizenden, ja bij millioenen. Hij heeft gegrimlacht van ver wachting, als hij zag hoe daar menschen waren, die naar gras zochten, niet voor hun vee, want dat was reeds geslacht of weg gevoerd, maar voor zichzelve. Gegrimlacht als ze deeg kneed den van klei en gras en kruiden en daar zoogenaamd brood van bereidden. En hij heeft zijn slachtoffers in al grooter getale berekendbinnen het jaar ver wacht hij er vijfendertig millioen. Weet gij hoevelen er dat wal zijn Indien er een optocht naderde van die vijf en dertig millioen menschen en zij liepen op de derige inrichting, benevens de uitgaven voor hart toiletten en het overige lavanaonderhoud. Het paviljoen bestond uit twee verdiepingenop de beneden verdieping bevonden zich den salon en de eetkamer, beide rijk gemeubileerd en van elkaar gescheiden door zware Ooeter- sche portieres. Op de boven verdieping had men, gelijk de notaris wist, een hoogst smaak vol boudoir en een slaapkamer. Deze vertrekken te bezichtigen, was den notaris echter nooit vergund geworden. Thans hebt ge me veilig in mijne woning geleid, zeide de avonturierster tot haar bege leider, toen zij haar salon binnen trad, op den avond van den dag, waarop de commandant Morain vermoord was geworden, doch nu zult ge zeker ook wel zoo vriendelijk willen zijn mij alleen te laten Hoe, ge staat me niet toe, om wegen aan rijen van 17 en eiken meter een nieuwe rij, dan zou den de laatsten nog in de poorten van St. Petersburg staan, wan neer da eersten reeds aankwamen op de Weesperzijde te Amster dam. En over dien geheelen langen weg zouden zij alle ver keer stremmen van Petrograd af tot Amsterdam toe. Die stoet van rampzalige slachtoffers strekt de handen naar ons uit en smeekt om hulp en redding. Wij kunnen die niet alleen geven. Wij zijn maar een klein en machteloos volk. Maar wij kunnen toch het onze doen. Wij kunnen toch iets doen naast het geen van andere zijde reeds gedaan wordt. En wij willen toch immers ook het onze doen. Maar, daar zijn bezwaren. Wij willen niet gewagen van de malaise in eigen land. Niet van werkeloosheid of dreigende werkeloosheid in onze industrie. Niet spreken over opgelegde zeeschepen en stilstand in den handel. Maar daar zijn nog voor som migen andere bezwaren. Daar zijn er bijvoorbeeld, die zich door de Regeering van het hedendaagsche Rusland beroofd achten. Als die maar eens eerst de oude schulden wilde erkennen, dan, ja dan Daar zijn er, die deze zelfde Regeering niet volkomen ver trouwen. Ze achten haar een bedreiging voor de rust in West- Europa. Zal men nu zulk eene Regeering gaan helpen, wanneer zij in binnenlandsche moeilijk heden geraakt Daar zijn er ook, die er haar voor aansprakelijk stellen, dat een vierde gedeelte van het volk met den hongersdood bedreigd wordt. Heeft zij en hebben haar ambtenaren niet op roekelooze wijze gehandeld met da rijk dommen en de welvaart van hat Russische volk Heeft zij het nu niet aan zich zelve te wijten, dat de natuurlijke bronnen van het maatschappelijke laven sijn nog enkele oogenblikken gaiallig met u te keuvelen Neen, verlaat mij thans, ik verzoek er u om. Ik verlang het. Ik zou zoo gelukkig geweest zijn, door nog een kwartier met u te kunnen praten. Een andermaal. Tot weerziens. Toen de notaris zich reeds op straat bevond en in zijn coupé wilde stappen, viel het hem eerst in, dat hij vergeten had Ange lina mededeeling te doen van die bepaling in het testament Morain, waarbij haar een aan zienlijk vermogen ten deel ge vallen was. Angelina begaf zich naar de bovenverdieping, wierp zieh in haar boudoir op een divan en verdiepte zich geheel en al in gedachten over de vermoording van haar oom en de daarmede in verband staande omstandig heden, waarvan de notaris ver teld had. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1921 | | pagina 1