II
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
iiksch Overzicht.
Het steivende Rusland.
tG,
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
31e Jaargang
Zaterdag 29 October 1921
Nummer 2670
gggfltfoBTOaS.
Schuld en Boete.
org.
2i
Or
'EN.
'S.
COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 15 cent dispositiekosten.
Ad v e r t e n t i ep r ij s v a n 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
™o.,02T BRESKENS
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
Er is misschien niets moeilijker
in het leven dan afstand doen,
jjch terugtrekken uit de plaats,
lie men innam, een recht, een
link, een hoop maar prijsgeven,
let leven leeit het ons voort-
lurend. Voordat we ons bewust
porden, zien we de onvermijde-
jkheid ervan. Maar telkens weer
pheurt die noodzakelijkheid ons
no wonde, brengt het een nieu-
en trek van bitterheid om den
limmig gesloten mond. En eerst
pie veel levensvrijheid gewonnen
eeft, vindt de stille berusting,
lie deze onvermijdelijkheid van
008 eischt.
Karei van Habsburg heeft
haar blijkbaar nog niet gevonden.
Anders dan zijn lotgenoot op
het slothuis te Doorn blijft hij zich
perzetten en tracht aan het nood
lot zich te ontworstelen, dat hem,
gekroond, van den keizers-
koningstroon wierp. Is het
jeugd Of dringt telkens
neer het nog niet bevredigd
rerlangen hem naar een nieuwe
poging orti te herwinnen wat
verloren ging Keizer Wilhelm
leift al de geneugten en de
voldoening van het keizerschap
ot verzadigens toe gesmaakt.
Hij is geweest wat zijn stoutste
jeugddroomen hem belootd had
den. Karei van Habsburg daaren
tegen heeft nog weinig anders
kunnen doen dan de verlangende
handen uitstrekken naar wat zijn
jeugd hem beloofde. Zoodra hij
de handen sloot, gleed het vast
verwachte hem tusschen de vin
gers door. Hij wist, dat hij kei-
rer-koning zou zijn. Maar hij is
bet niet geweest dan die enkele
benauwende oorlogsjaren.
Het is ongetwijfeld hard. Wan
neer men zich voor de hoogste
menschelijke waardigheid voor
bestemd weet, maar niets bereikt,
dan is het geen wonder, dat een
wrevelig verzet je opstandig
houdt in voortdurende rebellie
legen het noodlot dat je onthield,
waarop je het meest natuurlijke
recht scheen te hebben. Maar
Hadt jij me niet overgehaald,
om dien Claude Garancier op
mijn kantoor te nemen, dan
*>re alles anders geloopen. O,
waarom heb ik hem al reeds
"iet lang weggejaagd, gelijk
mijn plan was.
Na deze woorden volgde hij
Angelina in de eetkamer. Daar
liet hij een oogenblik zijn oogen
richten op de goed voorziene
hfel, met haar geurige spijzen
en de wijnen, waarvan hij een
even groote vriend als kenner
was. Deze aanblik bracht zijn
aelfzuchtig gemoed tot kalmte
en prikkelde tevens zijn genot-
frcht. Hij zeide bij zichzelven,
riat de dood van alle comman-
■ianten ter wereld voor een
Onbesproken notaris toch geen
het is een verzet, dat toch niet
helpt. De macht van de Entente
is even sterk als het noodlot.
En zij laat zich evenmin ver
murwen. De gewezen keizer
koning kan zich alleen nieuwe
bloedende wonden stooten door
zijn voortdurende opstandigheid.
En wat meer is, hij moet de
geringe kansen, die hij nog in
Hongarije hield, totaal verspelen.
Men zegt, dat niet Karei van
Habsburg zelf, maar zijn ener
gieke vrouw de ruggegraat is
van zijn verzet tegen de be
slissingen der Entente en de
beweegkracht van zijn pogingen
alsnog althans de koninklijke
waardigheid terug te krijgen.
Wat voor hem geldt, geldt ook
voor haar. Haar hooggespannen
verwachting is door den oorlog
eveneens den bodem ingeslagen.
Zij wist zich de toekomstige
heerscheres van een machtig
rijk en vermeidde zich al in de
wellust van die glorie en die
macht. Maar zij is een gewone
voorname dame geworden op
een Zwitsersch kasteel, een van
de vele gasten van dat gastvrije
land. Ook in haar moest daarom
het verzet zich loeren tegen de
gevallen beslissing. En energie
ker en begeeriger naar macht
dan haar man werd zij blijkbaar
de geest, die hem dreef tot zijn
herhaalde avonturen. Is het zijn
goede of zijn kwade geest
De ex-koning had in Hongarije
geen slechte kansen. En het leek
niet geheel onmogelijk, dat na
jaar en dag de Entente bij een
beslissing van het Hongaarsche
volk tot herstel van de Habs-
burgsche dynastie zich zou neer-
leggeu. Op 't oogenblik is daar
nog geen sprake van. De haat
en de vrees zijn beide nog te
levendig. Groote en kleine En
tente dachten van een zoodanig
herstel nog te zeer een verkleinde
uitgave der Oostenrijksch-Hon-
gaarsche monarchie, die met
Duitschland's steun opnieuw een
overheerschende positie zou gaan
innemen in de Donou-landen.
En de nu voor de tweede maal
herhaalde poging van ex-keizer
Karei heeft die vrees verleven-
reden kon zijn, om honger te
lijden daarom dan ook ging hij
aan tafel zitten en liet zich de
spijzen en dranken goed smaken.
Angelina, die niets gebruikte,
zag hem met een eigenaardigen
glimlach aan. Hij verontschul
digde zich echter tegenover haar
met de opmerking
Het is merkwaardig, hoe hon
gerig zulke opwindingen den
mensch maken. Ge doet er
werkelijk verkeerd aan mijne
vriendin dat ge niet aan dit
voortreffelijk diner deelneemt.
Onmiddellijk daarna gaf hij
last zijn coupé in te spannen,
en liet tegelijkertijd naar den
toestand van Julienne vragen.
Toen hij hoorde dat deze haar
kamermeisje weggezonden had
en reeds ingeslapen was, zeide
hij met een glimlach van zelf
voldoening.
Och, ik wist het wel. Meisjes
grillen, anders niets. Morgen
reeds heeft zij alles vergeten 1
En zuchtend liet hij er op volgen:
digd en ongetwijfeld het besluit
om die mogelijkheid voor goed
uit te sluiten gestevigd. Het heet
dan ook, dat de Entente een
afstand voor goed en interneering
eischt, nu de Hongaren zelf aan
het avontuur een eind hebben
gemaakt door den ex-koning
gevangen te nemen. De laatste
kans is daarmee voor Karei van
Habsburg verkeken. Hij zal zich
moeten leeren schikken, zooals
wij allen het moesten, de Duit-
schers in Silezië en de Grieken
in Klein-Azië en de Ieren, wij
allemaal.
Maar wij allemaal hebben er
weinig last aan, de Duitschers
niet en de léren niet en de Grie
ken niet. Wat helpt het Het
Duitscbe kabinet is afgetreden,
omdat de beslissing inzake Opper-
Silezië een verandering van
Duitschland's buitenlandsche po
litiek noodzakelijk maakte. Zal
die zich voortaan feller tegen
de Entente kanten Het helpt
ook al niet. De Grieken, die
meende in Klein-Azië de zaken
naar hun believen te kunnen re
gelen, zijn ook al met hangende
pootjes naar Parijs gekomen.
Maar het zou kunnen, dat met
den besten wil Duitschland na
het verlies van het belangrijkste
en rijkste deel van Opper-Silezië
zijn verplichtingen niet meer kan
nakomen. En het ministerie-
„Wirth", dat inziende, zou daar
om willen aftreden.
In Portugal is ook een minis
terie afgetreden, maar zonder
redenen althans van zijn kant.
In Portugal gaat zooiets altijd
een beetje anders dan in Duitsch
land. Er hooren daar kanonge
bulder en doodgeschoten minis
ters bij.
In België gaat het weer anders.
Daar is de Kamer afgetreden
inplaats van het ministerie. De
reden was de ontslagname der
vier socialistische ministers, waar
mee het verband van liberalen,
katholieken en socialisten uit
mekaar was gevallen. Men maakt
er zich nu al druk over de nieuwe
verkiezingen, die een nieuwe
Kamer zullen moeten brengen
en misschien, wie weet, ook een
Ach, wat heeft men toch soms
een verdriet van zijn kinderen.
Tegen half twaalf hield voor
een vriendelijk huis op de Ave
nue de Villiers de coupé van
den notaris stil, waaruit deze en
Angelina stapten.
Hier neem ik afscheid van u,
zeide laatstgenoemde tot haar
begeleider.
Met uw verlof, antwoordde
deze het zij mij vergund om u
tot aan uw woning te begeleiden.
Beiden gingen nu door het voor
huis, een groote binnenplaats over
en door een netjes onderhouden
tuin tot aan een allerliefst
paviljoen, dat Angelina alleen
bewoonde. Had de notaris maar
de helft der levens- en wereld
kennis gehad, waarop hij zich
zoo gaarne beroemde, dan zou
hij zichzelven al lang hebben
moeten afvragen, hoe zijn vrien
din met hare jaarlijksche revenue
van drie duizend francs de kos
ten kon dekken voor deze weel-
nieuwe winst. Het is de nacht
merrie der Fransche en Brussel-
sche regeeringskringen, die maar
niet bijgrijpen kunnen waarom
een Vlaming hetzelfde recht zou
moeten hebben als een ander
mensch. Zij zullen zich ook
moeten schikken, zich onvermij
delijk moeten schikken. Want een
Vlaming krijgt hetzelfde recht,
zoo goed als een Ier, en ieder
ander. Het kan alleen soms wat
lang duren.
Aan het Nederlandsche Volk.
De nood in Rusland is ondra
gelijk geworden.
Terwijl wij sliepen, of aten en
dronken en vroolijk waren, is de
nood in Oost-Europa al maar
gestegen en gestegen, totdat hij
aan alle zijden te gelijk de boor
den overstroomde en niet meer
te bezweren is.
De dood is gegaan door de
steppen der Kirgiezen, hij heeft
zich gezet op de hoogten van
den Jamau-Tau, hij is neerge
daald langs de oevers der Samara
ën heeft gewandeld door de
vlakke velden van Taurië en
Koeban en waar al niet. En hij
heeft geglimlacht, als hij heer
schouw nam van zijne slacht
offers. Hij heeft ze geteld, niet
bij honderden of duizenden, maar
bij tienduizenden ot honderd
duizenden, ja bij millioenen.
Hij heeft gegrimlacht van ver
wachting, als hij zag hoe daar
menschen waren, die naar gras
zochten, niet voor hun vee, want
dat was reeds geslacht of weg
gevoerd, maar voor zichzelve.
Gegrimlacht als ze deeg kneed
den van klei en gras en kruiden
en daar zoogenaamd brood van
bereidden. En hij heeft zijn
slachtoffers in al grooter getale
berekendbinnen het jaar ver
wacht hij er vijfendertig millioen.
Weet gij hoevelen er dat wal
zijn
Indien er een optocht naderde
van die vijf en dertig millioen
menschen en zij liepen op de
derige inrichting, benevens de
uitgaven voor hart toiletten en
het overige lavanaonderhoud.
Het paviljoen bestond uit twee
verdiepingenop de beneden
verdieping bevonden zich den
salon en de eetkamer, beide rijk
gemeubileerd en van elkaar
gescheiden door zware Ooeter-
sche portieres. Op de boven
verdieping had men, gelijk de
notaris wist, een hoogst smaak
vol boudoir en een slaapkamer.
Deze vertrekken te bezichtigen,
was den notaris echter nooit
vergund geworden.
Thans hebt ge me veilig in
mijne woning geleid, zeide de
avonturierster tot haar bege
leider, toen zij haar salon binnen
trad, op den avond van den dag,
waarop de commandant Morain
vermoord was geworden, doch
nu zult ge zeker ook wel zoo
vriendelijk willen zijn mij alleen
te laten
Hoe, ge staat me niet toe, om
wegen aan rijen van 17 en eiken
meter een nieuwe rij, dan zou
den de laatsten nog in de poorten
van St. Petersburg staan, wan
neer da eersten reeds aankwamen
op de Weesperzijde te Amster
dam. En over dien geheelen
langen weg zouden zij alle ver
keer stremmen van Petrograd af
tot Amsterdam toe.
Die stoet van rampzalige
slachtoffers strekt de handen naar
ons uit en smeekt om hulp en
redding.
Wij kunnen die niet alleen
geven. Wij zijn maar een klein
en machteloos volk. Maar wij
kunnen toch het onze doen. Wij
kunnen toch iets doen naast het
geen van andere zijde reeds
gedaan wordt.
En wij willen toch immers ook
het onze doen.
Maar, daar zijn bezwaren.
Wij willen niet gewagen van
de malaise in eigen land.
Niet van werkeloosheid of
dreigende werkeloosheid in onze
industrie.
Niet spreken over opgelegde
zeeschepen en stilstand in den
handel.
Maar daar zijn nog voor som
migen andere bezwaren.
Daar zijn er bijvoorbeeld, die
zich door de Regeering van het
hedendaagsche Rusland beroofd
achten. Als die maar eens eerst
de oude schulden wilde erkennen,
dan, ja dan
Daar zijn er, die deze zelfde
Regeering niet volkomen ver
trouwen. Ze achten haar een
bedreiging voor de rust in West-
Europa. Zal men nu zulk eene
Regeering gaan helpen, wanneer
zij in binnenlandsche moeilijk
heden geraakt
Daar zijn er ook, die er haar
voor aansprakelijk stellen, dat
een vierde gedeelte van het volk
met den hongersdood bedreigd
wordt. Heeft zij en hebben haar
ambtenaren niet op roekelooze
wijze gehandeld met da rijk
dommen en de welvaart van hat
Russische volk Heeft zij het
nu niet aan zich zelve te wijten,
dat de natuurlijke bronnen van
het maatschappelijke laven sijn
nog enkele oogenblikken gaiallig
met u te keuvelen
Neen, verlaat mij thans, ik
verzoek er u om. Ik verlang het.
Ik zou zoo gelukkig geweest
zijn, door nog een kwartier met
u te kunnen praten.
Een andermaal. Tot weerziens.
Toen de notaris zich reeds op
straat bevond en in zijn coupé
wilde stappen, viel het hem eerst
in, dat hij vergeten had Ange
lina mededeeling te doen van
die bepaling in het testament
Morain, waarbij haar een aan
zienlijk vermogen ten deel ge
vallen was.
Angelina begaf zich naar de
bovenverdieping, wierp zieh in
haar boudoir op een divan en
verdiepte zich geheel en al in
gedachten over de vermoording
van haar oom en de daarmede
in verband staande omstandig
heden, waarvan de notaris ver
teld had.
(Wordt vervolgd.)