ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN vsmEïa&Bïeï*. Wekelijksch Omzicht, VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN E. BOOM—BLIEK 31e Jaargang Zaterdag 1 October 1921 Nummer 2662 Schuld en Boete. De Onderwijswet deugt niet. BRESKENSCHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 met 15 cent dispositiekosten. Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever TRto.'(2>" BRESKENS p°7s$4ro Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur Er lijn inenschen en volken, die altijd in het hoekje zitten, mar de 9lagen vallen. Duitsch- lind ia dat niet altijd geweest. Het heeft zijn perioden van bloei m geluk gekend, nu het laatst nog in de laatste helft der 19de de eerste jaren van de 20ste teiw. Maar het heeft ook heel raak de slagen op zich voelen neerregenen. In tegenstelling met Engeland en Frankrijk bijvoor beeld heeft het opmerkelijk vaak in het hoekje gezeten. Dat is in den tijd van den 30-jarigen oor log geweest en betrekkelijk kort daarna, toen het van Lodewijk XIV te lijden had, die het ook de.thans weer aan Frankrijk teruggekeerde en zooveel be- iproken provincie Elzas atnam. Dan leed het als geen ander volk wellicht, onder de Napo leontische oorlogen. En nu is het tengevolge van zijn neder laag in den wereldoorlog weer in het ongelukshoekje terecht gekomen en zjt er zoo diep in weggedrukt, dat er geen uitko men meer aan schijnt en maar platen de slagen van het nood- Dt heelt af te wachten, die het niet bespaard blijven. Want ais wan de verwoesting van den oorlog nog niet groot genoeg, ia het nog telkens opnieuw door communistische opstanden over hoop geworpen. Nauwelijks was het die baas, of van de tegen overgestelde, de nationale zijde, begon de aanval, die, door Bei eren ondersteund, tot nieuwe moeilijkheden met dezen Bonds- ttiat leidden, 't Was of het niet tot rust kon, niet tot rust kan komen, of alles samenspant om bet te beletten zich weer op te richten en te herstellen. Kramp achtig spant het zich in om op de been te blijven, om door nieuwen arbeid zich er boven 30) 0, wat dat betreft, riep Claude met een dreigende beweging. Dat niet, antwoordde Julienne, liler zullen wij ons aan den nietswaardige wreken. Dus ge haat hem ook Van ganscher harte. Ik kan tijn huichelarij niet uitstaan, i Op den dag, dat ge er me terlof toe geeft, zal ik de hui- tielarij er bij hem wel met de Jichtzweep uitranselen. Heel goed, maar voorloopig moet ge nog geduld hebben, 'k weet, dat hij de vertrouwde v'n Angelina is, dat hij deze geheel leidt. Ik verraste beiden tens bij een geheim gesprek. Hij zegt mijn vader alles, wat Angelina dezen om de een of Wdere reden niet durft mede te kelen, en als wederdienst zorgt Angelina, dat mijn vader de *enschen van Brigard inwilligt. Bij dat alles zal men vermoe- klijk van mij niet veel goeds I Vertellen op te werken, maar telkens dreigt een nieuwe noodlotsstoot het van de beenen te willen werken. En in dezen wanhoopstoestand treft het nu weer de verschrik kelijke ramp te Oppau, die een heele streek verwoest en hon derden dooden en gewonden heelt geëischt door het in de lucht vliegen van de Badensche Aniline- en Soda-fabrieken, waar een bijzonder gevaarlijk stikstof product vervaardigd werd. Men sprak eerst van ruim 800 doo den. Maar dit blijkt de gewone overdrijving, waartoe ontsteltenis en schrik de menschen zoo ge makkelijk brengen. Met onge veer 300 is het aantal toch al groot genoeg. De deelneming in de ramp is algemeen en de Fransche bezettingstroepen bie den opofferende hulp. De Fran sche regeering schijnt zelfs zoo vriendelijk geweest te zijn kiesch- heidshalve de zwarte troepen, waaraan de bevolking van het bezette gebied zich altijd ergert, van de plaats der ramp terug te trekken. Het is of een oogen- blik het menschelijk medelijden luider spreekt dan de politieke haat. Hoe lang zal het duren Stinnes en Ludendorff mogen praten van de noodzakelijkheid om elkaar de handen te reiken, wil men de wereld uit den hul digen toestand opheffen, zoo ver zijn we nog niet. En zijn ze zelf wel zoover In Duitschland zelf is men nog nauwelijks ge neigd elkaar de hand te reiken en Ludendorff althans werkt al heel weinig mee om het zoover te krijgen. Hij en zijn partijge- nooten zitten ook achter de Beiersche regeering, al zal hun invloed zeker in het nieuwe mi nisterie onder graaf Lerclienveld heel wat minder groot zijn. Engeland en Ierland aarzelen ook nog altijd elkaar de hand toe te steken. Ierland heettook lang gezeten in het bewuste hoekje waar de slagen vallen. Deze woorden sprak Claude op zulk een eigenaardigen tra- gisch-komischen toon, dat Julien ne hartelijk begon te lachen. Ge blijft toch altijd dezelfde, riep ze vroolijk. Zeker, en ik zal u ook altijd blijven lief hebben. Deze verzekering zal mij ech ter niet beletten, om u eens duchtig de les te lezen over de achteloosheid, die gij in de zaken aan den dag legt en waarover mijn vader zich beklaagt. Ik verzoek u dringend, om voortaan de kantooruren niet meer zoo vaak te verzuimen als tot dus ver, ook om met mij te praten, zooals van daag. Vermijd alles, wat mijn vader aanleiding tot klagen kan geven, en dan, hoop ik, zullen onze vooruitzichten er wel op verbeteren. En nu, vaar wel. Kus uw zuster voor mij. Geef mij den kus, opdat ik dien verder aan mijn zuster geven kan, zeide Claude schertsend. Op dit oogenblik liet zich uit de verte een lang gerekt luid uilengeschreeuw hooren. Julienne sprong op en wierp Claude achtereenvolgens drie kushanden Dat verbittert en maakt een beetje wantrouwig. Daarom is het bang van Lloyd George's voorwaarde, al schijnt het in de praktijk wel geneigd van zijn deelgenootschap aan hel Britsche rijk uit te gaan. De Engelschen zelf beginnen zich nu ook deel* af te vragen, waarom dan het stellen van zoo'n uitdrukkelijke voorwaarde noodig was. Dit werkt maar het pogen der ex tremisten en der Ulstermannen in de hand, die een verzoening graag zagen mislukken. De laat- sten zijn daarom weer met hun aanvallen op de katholieken in Ulster begonnen. Zdo hopen ze misschien den bloedigen strijd te doen herleven. In Klein-Azië blijft de strijd ook nog voortdureq, blijkbaar zeer ten ongenoegen en ongerieve van de Grieken. Ondanks hun officieele logenstraffingen heeft het er toch veel vafi, of ze den toestand niet goed meer baas kunnen en daarom maar liefst een eind aan het avontuur zou den zien. Indertijd hebben de Entente-mogendheden haar be middeling aangeboden. Toen konden de heeren het zelf wel af. Nu komt Goenaris naar Lon den. Waarschijnlijk hebben ze zich aan het tront in Klein-Azië bedacht. Ook Frankrijk schijnt zich te bedenken. Na lange onderhan delingen met Engeland wil het nu blijkbaar in de opheffing der tegen Duitschlan.d gerichte oeco- nomische sancties toestemmen, wanneer het maar enkel het recht krijgt te verlangen, dat de beslissingen van de Duitsche douane-autoriteiten over invoer consenten aan de Entente-com missies worden meegedeeld. Met dergelijke bedenkingen, Fransche en Grieksche, komen we misschien tenslotte toch wat dichter bij een algemeenen vre- detoestand, waarnaar de wereld haakt. r toe, terwijl zij zeide De eerste kus is voor Therese, de tweede voor uw goede moe der en de derde voor u. Hoe (ie wilt me nu al ver laten Hoort ge dat niet, antwoordde zij, toen het uilengeschreeuw zich herhaalde. Dat is een met Jacques afgesproken teeken voor het geval, dat men mij moet hebben. Waarschijnlijk zoekt juffrouw Angeline u Dat vrees ik ook, en ik zou niet gaarne willen, dat zij mijn vader vertellen kon, dat zij ons hier te zamen had gezien. Overigens, mijnheer, hebben we bijna twee uur met elkaar verpiaat. Vaarwel, moed, geduld en vertrouwen. Dit zeggende snelde zij weg, terwijl Claude haar nog nariep: Tot weerziens, en haar nog een afscheidsgroet nazond. Tegen Angelina Verdier was Claude reeds ingenomen, sinds hij van Serge gehoord had, op welke manier zij de woning van Morain verlaten had, ofschoon hij haar destijds niet persoonlijk ,De wet deugt niet, werkt demoraliseerend op ons volk, slecht op het onderwijs want er zijn bij al die overtollige scholen geen goede onderwijzers meer te krijgen en is zóó kostbaar, dat een volk, dat geen geld heeft, de zware lasten van die wet niet dragen kan". Aldus het Handelsblad. Wil men bezuinigen, dan moet in de eerste plaats orde en systeem in de scholendistributie komen. Een groot aantal voorbeelden noemt het blad op van de on mogelijke geldverkwisting in een land, welks Minister van Finan ciën zeggen moetwij leven als volk boven onze kracht". De inspecteur van het onder wijs J. C. Wirtz Czn., schreef in de Frov. Gr. Crt. over de Uit gebreid Lager Onderwijskoorts. De ziekte openbaart zich heel verschillend. In het dorp A. zijn enkele intellectueelen, een burgemeester, een dokter, een notaris, die zich den goeden ouden tijd herinne ren, waarin de publieke kassen zoo goed zorgden voor de op voeding van hun kinderen en van de hunne alleen. Dat kan nog wel: er worden 18kinderen bijeengebracht, er moet een U. L. O. school komen. Maar nu komen de overige ingezetenen en eischen voor hun kinderen óók een U.L.O. school. Zoo komt het voor, dat er 3 scholen staan voor 54 a 60 kin deren, die door 3 hoofden en nog drie onderwijzers onderricht worden. Brengen die scholen het tot 25 leerlingen ieder, dan zijn er voor 75 leerlingen zelfs 9 leerkrachten. Op een andere plaats begint men met een bijzondere U. L. O. school, alleen omdat het na kende. Toen hij haar nu later bij zijn principaal leerde kennen, boezemde haar gedrag hem al van den beginne een zeker wan trouwen in. Dit gevoel ging echter in de diepste verachting over, toen hij zag, met welk doel zij haar anker geworpen had in de woning vaq Fourinont. Hij was het ook, die het eerst de genegenheid van den notaris voor Angelina doorgronde en destijds in vertrouwen tegen Julienne zeide Angelina streeft er naar om de tweede vrouw van uw vader te worden. Wellicht zou de intrigante dan ook reeds dit streven met een goed gevolg bekroond hebbengezien, wanneer de notaris niet de tegenwerpin gen van zijn dochter vreesde, want deze had, tengevolge van de mededeeling, die Claude haar gedaan had, op zekeren dag tegen haar vader gezegd Ge zoudt me nimmermeer weerzien pa, wanneer ge ooit 1 hertrouwde. Van dit gezegde moest Ange lina ongetwijfeld kennis gekregen hebben, want van dat oogenblik 1 burige dorp er ook een heeft. Dan loopen de zaken omgekeerd en verrijst er binnenkort naast een bijzóndere ook een open bare, in ieder geval een neutrale U. L. O. schoof De schoolopziener te Tipl spreekt van bouwplannen voqr een R.-K. school met lokslfli van 5 M. hoogte, gangen van M. breed, gymnastieklokaal met kleedkamers enz., in een dorpje, waar een openbare school met 6 lokalen bestaat. „Ik heb het bestuur natuurlijk over een en ander geschreven, en den voorzitter de plannen gestuurd van een nieuwe school met 7 lokalen en gymnastieklo kaal, pas elders gebouwd, dif duizenden guldens minder kostte. Ik heb nadien geen bericht meer ontvangen Het is wel treurig, dat een kleine gemeente tot groote jaarlijksche uitgaven wordt gebracht, terwijl een ge bouw met 6 lokalen zoo goed als leeg komt te staan!" Te Oldenzaal werden, voor den bouw van verschillend* R. K. bijzondere scholen aan de gemeente subsidies geviaagd tot een gezamenlijk bedrag van f700 WO. Pogingen, om de betrokken schoolbesturen tot bezuiniging te brengen, waren mislukt. Ï£n zoo zal Oldenzaal met zijn be volking van 8000 zi*len strak* naast verschillende lagere scho len, minstens 5 scholen voor U.L.-onderwijs tellen 1. Thans zijn er twee scholen voor M.Ü. L.-onderwijs met totaal een 120- tal leerlingen. Hoe zullen straks de 5 ge noemde scholen bevolkt moeten worden In De School met den Bijbel van 29 Juli schrijft J. L.(ens). dat het minimum leerlingen voor de dure U.L.O.-scholen veel te laag genomen is, waardoor elk gehucht tegenwoordig zijn U.L. O.-school gaat oprichten, waar af begon de heimelijke krijg tusschen Angelina en Julienne, die wel nooit openlijk voor den dag trad, maar veeleer door het uiterlijke in acht nemen der gebruikelijke omgangsvormen bedekt bleef volgens vrouwen- manier doch juist daarom des te heftiger en hardnekkiger gevoerd werd. Angelina wist zeer gosd, dat Claudt haar plannen doorzag en de uitvoering daarvan trachtte te verhinderenvandaar dat zij dan ook al haar invloed aan wendde, om dezen tegenetander uit den weg te ruimen. Over dit alles dacht Claude na, terwijl hij zijn boot de rivier oproeide. Omstreeks halt vijf kwam hij aan Pont-du-jour, gaf zijn boot aan een hem bekenmn, daar wonenden kastelein ter bewaring en ging toen met den trein, tot aan het Basignolles, waar hij eenige minuten vóór elven aankwam. Ware hij een half uur vroeger tehuis gekomen, dan zou hij nog den chef der veiligheidspolitic aangetroffen hebben, terwijl deze Therese arresteerde en weg voerde. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1921 | | pagina 1