ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN gggameii. Volkenbondsveigadeiing. DE FOOI. Schuld en Boete. VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN E. BOOM—BLIEK t£o.,02T BRESKENS p?78$4r0 30e Jaargang Woensdag 24 Augustus 1921 Nummer 2651 Kloppartij in den Ber- lijnschen Gemeenteraad. BRESKENSCHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 met 15 cent dispositiekosten. Ad v e r t e n t i e p r ij s v a n 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterljjk :-: Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur Het volgende ontleenen wij aan het Vaderland, naar aan leiding van de opheffing van de staking in het koffiehuis- en res taurantbedrijf. In weinig landen is het geven van fooien zoo algemeen als bij in». Wij kennen er geen, waar het ioo algemeen is. En dat niet alleen in hotel, restauratie of koffiehuis, maar bij alle moge lijke gelegenheden, bij het koo- pen van een krant aan het sta tion of een program in den schouwburgaan den witkiel die uw koffer thuis bezorgtaan den stationsbeambte, die uw bagage inschrijftaan een gar derobe aan den conducteur van trein ot tram, enz. Welke Engelschman, om een voorbeeld te noemen, zal er aan denken wanneer hij aan het sta tion zijn krant koopt, meer te geven dan de krant kost In Noor-wegen en Zweden zoo was het althans bij ons weten vóór den oorlog zou geen conducteur van trein of tram een fooi aannemen. We hebben bijgewoond, dat treinconducteurs voor reizigers allerlei dingen deden, waar ze geenszins toe verplicht waren, aan een station een telegram afgaven, behulp zaam waren bij het overschrij ven van bagage, aan het loket een slaapwagen bestelden enz., en een fooi, die de onwetende vreemdeling hun aanbood, be leefd maar beslist alsloegen. Maar er is bij het Zweedsche en het Noorsche volk, ook bij wat wij met een hatelijk woord den minderen man noemen, dan ook heel wat meer gevoel van eigenwaarde, heel wat meer lierheid, dan bij ons volk. Ons volk heelt voortreffelijke eigen schappen, niemand hoeft ons W) Die vensters waren verlicht, derhalve moest de commandant thuis zijn en wellicht ook Serge reeds Wat zou zij er niet voor gegeven hebben, om hem slechts een minuut te kunnen spreken. Doch zij moest zich haasten om «aar huis te komen, haar moeder mocht zich anders eens over haar hng uitblijven ongerust maken. beheel in gedachten verdiept, volgde zij de Rue de Rome tot aan de buiten-boulevard, onwille keurig steeds schielijker loopend, tn kwam tegen 7 uur geheel fcrhit in hare woning aan. Toen tij eenigszins haastig de kamer binnentrad, vroeg mevrouw Ga- 'ancier verwonderd. Wat scheelt er aan, Therese 'Wij? Niets mama. Niets? Je schijnt me zoo ge agiteerd toe. Ik heb wat hard geloopen, om «o spoedig weer thuis te zijn. Inmiddels had zij haar kapot- dat te zeggen, maar er is een tekort aan gevoel van eigen waarde, dat zich bij dien min deren man uit in een onderda nigheid waarmede de lompheid en brutaliteit die men er ook bij kan waarnemen, niet in strijd is, maar die er uit voortvloeit. Vanwaar die onderdanigheid? Is het een overblijfsel uit den regententijd, toen de heeren en mevrouwen uit de hoogte op het lage volk neerzagen, en dit niets te vertellen had He def tigheid gaf zijn aalmoezen en zijn fooien, en de smalle ge meente nam ze nederig aan. Daarom zal het moeite kosten om uit ons maatschappelijk leven het fooienstelsel weg te doen. Immers hangt het samen met een gesteldheid van den geest, en dien te veranderen is moeilijker dan een instelling af te schaffen. Het is te moeilijker, omdat niet alleen wie de hand voor een fooi ophoudt daarmee aan zijn eigen waardigheid te kort doet, maar in den grond dat ook geldt van hem die de fooi geeft. Men is bevreesd voor een onvriende- delijk gezicht, een spijtige op merking, een onbeleefde behan deling, en, geeft.Men wil niet voor schriel worden aangezien, en geeft. De kwaal zit bij laag en hoog. Die gesteldheid van den geest nu moet veranderen. Voorhands kan men natuurlijk niet het fooien geven nalaten in bedrijven, waar het loon van het personeel er van afhangtdus nog niet in hotels, restauraties en koffie huizen bijvoorbeeld. Maar anders hebbe men den moed, waar die nog vereischt wordt, zich te houden aan het bedrag dat men verschuldigd is. Men handelt daarbij ook in het belang van het personeel, dat aldus opge voed wordt in het besef zijn werk te moeten doen voor het loon, waarop het recht heeft en zijn hulpbetoon niet af te meten hoedje en haar omslagdoek op een stoel gelegd en begon nu de tafel te dekken voor het diner. Claude is nog niet thuis, zeide mevrouw Garancier. Toen deze dien namiddag uitging, zeide hij: ik zal van het mooie weer ge bruik maken, om voor het eerst na den winter een klein water tochtje te maken. In de richting van Asnières had Therese herh glimlachend gevraagd, waarop Claude ant woordde Jnist, mijn lief, boosaardig zusje. Daarom zeide Therese nu te gen haar moeder Ik geloof dat we niet op Claude voor het diner behoeven te wachten. Goed, dan zal ik maar voor ons beiden opdisschen, antwoord de mevrouw Garancier en droeg vervolgens het eten op. Therese echter zette er ternauwernood den mond aan, en toen de be zorgde moeder de hand der dochter vatte, voelde zij, dut deze koortsachtig beefde. Zeer wel vermoedde de verstandige vrouw de oorzaak dezer zieke- naar de fooi die er op overschiet. Men weet, dat er onder het personeel zelf zijn, die het aan nemen van fooien een vernede ring vinden. Zoo zijn er niet alleen onder kellners, maar óók onder conducteurs van tram en personeel. En minderen de fooien dan is er, waar dit noodig is, van zelf aandiang om de loonen op een behoorlijk peil te bren- gen. De staking der kellners heeft althans dit goede voor hen ge had, dat het vraagstuk van de fooien onder de algemeene aan dacht is gekomen. De voorloopige agenda voor de in September te houden ver gadering van den Volkenbond luidt na de aanvullingen van 4 Aug. thans volgens den corres pondent van het tHandelsblad" te Genève 1. Algemeen verslag over de werkzaamheden van den raad sinds de vorige vergadering (Nov./Dec. 1920). 2. Algemeen verslag van den secretaris-generaal van den ar beid van het secretariaat en de maatregelen welke genomen zijn ter uitvoering van de besluiten der vergadering. 3. Rapport van den Raad over de conclusies van de commissie van de amendementen op het bondsverdrag. 4. Rapport van den Raad over de conclusies van de com missie ter bestudeering van den geest en de juridische draag wijdte van art. 18 van het bondsverdrag (inzake de te regi- streeren tractaten de commissie had haar ontstaan te danken aan het initiatief van Minister van Karnebeek). 5. Rapport van den Raad over lijke opwinding en deed zij al haar best om de ongeduldige tot kalmte te brengen, doch het mocht haar niet gelukken. Therese stond herhaaldelijk van tafel op en liep dan naar het venster, in de hoop van Serge over de binnenplaats te zien aankomen doch er verliep kwartier op kwartier eer de verwachte verscheen. Mevrouw Garancier had zich weder voor hare naaimachine gezet en werk te, niet zonder van tijd .tot tijd een deelnemenden blik op hare dochter te werpen, die voort durend in de hoogste gejaagd heid de kamer op en neer liep. Eindelijk echter liet Therese zich in een stoel neervallen en riep snikkend: Mijn God, wat zou er gebeurd zijn, dat Serge niet komt Op hetzelfde oogenblik werd er driftig aan het schelkoord van de corridor getrokken Bij dit geluid sprongen moeder en dochter verschrikt op, want zoo hard schelde noch Serge noch Claude. Hoor je dat zeide mevrouw Garancier. Dat was toch onze de conclusies van de voorloopige commissie voor de beperking der bewapening. 6. Idem over de conclusies van de Internationale commissie voor het blokkadevraagstuk. 7- Idem over de consultatieve economische en financieele com missie. 8. Idem over de consultatieve technische commissie voor de internationale hygiënische orga nisatie. 10. Aanbieding van het rapport der consultatieve opium-comm. 11. Rapport van den Raad over den arbeid van de enquête commissie inzake de deputatie van vrouwen en kinderen in Turkeije en aangrenzende landen. 12. Idem over de internationale conferentie tegen den handel in vrouwen en kinderen. 13. Idem over de typhus- bestrijding. 14. Rapport van de commissie benoemd om een onderzoek in te stellen naar de organisatie enz. van 't algemeen secretariaat en van het Internationaal Ar- beids-bureau. 15. Rapport van den Raad over de internationale organisatie van den intellectueelen arbeid. 16. Omslag van de kosten van den Volkenbond over de leden en rapporten van den Raad over de conclusies der commis sie benoemd ter bestudeering van dit onderwerp. 17. Internationaal gerechtshof rapport over de ratificatie van het protocol en verkiezing der rechters. 18. Verzoek van Bolivia om aan de agenda toe te voegen een voorstel van dat lid om artikel 19 van het bondsverdrag toe te passen op het vredesver drag van 20 Oct. 1914 tusschen Bolivia en Chili. (Chili heeft verklaard zich te verzetten tegen de toevoeging van dit punt aan de agenda). 19. Benoeming van de vier bel, is 't niet? Ja, zeker, stotterde Therese, maar ik ben bang, al weet ik ook niet waarom, ik durf niet open gaan doen. Wat beteekent dat? riep mevrouw Garancier, haar eigen bezorgdheid beheerschende, ter wijl zij naar den corridor ging, watzouden wij te vreezen hebben? Vastberaden opende zij de deurtoen zij echter op het portaal drie mannen in ernstige houding zag staan en achter hen verscheidene agenten in uniform, toen maakte zich een vreeselijk voorgevoel van haar meester, en in de hoogste ontsteltenis riep zij uitMijn zoonClaude. De chef der veiligheidspolitie, die het dichtst bij een deur stond, meende, dat deze uitroep wel licht een teeken voor Claude was, om op zijn hoede te zijn daarom dan ook riep hij met een duidelijke stem Iedere po ging tot ontvluchting zou vruch teloos zijn, want alle uitgangen zijn bezet. Therese, die van uit de kamer door de geopende deur alles zien en hooren kon, wist niet niet-permanente leden van den Raad van den Volkenbond. 20. Verzoek van Hongarije om toegelaten te worden als lid van den Volkenbond. 21. Begrooting voor 1922. 22. Verificatie van de rekening van het tweede boekjaar van 1 Juli tot 31 Dec. 1920. 23. Verzoek van Albanië om aan de agenda toe te voegen de beslissing van den Raad van den V. B. van 25 Juni 1921 betreffende het verzoek van Albanië in zake het geschil tusschen Albanië en Griekenland en Servië. 24. Verzoek aan Nederland om aan de agenda toe te voe gen regeiing van de internatio nale statistieken. 25. Verzoek van Polen om aan de agenda toe te voegen procedure inzake de rapporten onderworpen aan de goedkeu ring van den Raad. 26. Verzoek van Polen om aan de agenda toe te voegen amendement voorgesteld op art. 6, paragraaf 3 van het bonds verdrag. Dat onze Amsterdamschen Gemeenteraad niet alleen staat in het teeken van rumoerige zittingen, bewijst wel het vol gende, wat plaats had in den Berlijnschen Gemeenteraad. Voor Wijnkoop om te watertanden. In de Berlijnsche Gemeente raadszitting van 18 dezer is het buitengewoon rumoerig toege gaan. Nadat besloten was, aan het Gemeentebestuur voor te stellen een bedrag van honderd duizend mark ter beschikking van de hulpcommissie voor den Rus8ischen hongersnood te stel len, kwam een dergelijk voorstel wat zij van dit alles denken moest, terwijl bij hare moeder de gedachte opkwam, of Claude wiens licht ontvlambare heftig heid zij kende, soms niet ergens in een twist geraakt kon zijn, die ongelukkige gevolgen gehad had. Inmiddels was de politiechef met zijn secretaris en den com missaris den corridor opgetreden. Maar, mijne heeren, wie zijt ge dan en wat wilt ge vroeg mevr, Garancier, bleek van schrik. Ik ben de chef der veiligheids politie en heb hier een ambtsplicht te vervullen. Als officiersvrouw was der waardige vrouw de achting voor de wet en hare vertegenwoor digers tot een tweede natuur geworden, daarom zeide zij Wees dan zoo goeJ binnen te komen, ik kan u onmogelijk hier aan de deur ontvangen. En toen de drie beambten de huiskamer binnengetreden waren, zeide zij tegen hare dochter Therese, ga zoolang de kamer uit. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1921 | | pagina 1