ALGEMEEN NIEUWS-
EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
gggameii.
Volkenbondsveigadeiing.
DE FOOI.
Schuld en Boete.
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
E. BOOM—BLIEK
t£o.,02T BRESKENS p?78$4r0
30e Jaargang
Woensdag 24 Augustus 1921
Nummer 2651
Kloppartij in den Ber-
lijnschen Gemeenteraad.
BRESKENSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 15 cent dispositiekosten.
Ad v e r t e n t i e p r ij s v a n 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterljjk
:-: Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
Het volgende ontleenen wij
aan het Vaderland, naar aan
leiding van de opheffing van de
staking in het koffiehuis- en res
taurantbedrijf.
In weinig landen is het geven
van fooien zoo algemeen als bij
in».
Wij kennen er geen, waar het
ioo algemeen is. En dat niet
alleen in hotel, restauratie of
koffiehuis, maar bij alle moge
lijke gelegenheden, bij het koo-
pen van een krant aan het sta
tion of een program in den
schouwburgaan den witkiel
die uw koffer thuis bezorgtaan
den stationsbeambte, die uw
bagage inschrijftaan een gar
derobe aan den conducteur van
trein ot tram, enz.
Welke Engelschman, om een
voorbeeld te noemen, zal er aan
denken wanneer hij aan het sta
tion zijn krant koopt, meer te
geven dan de krant kost In
Noor-wegen en Zweden zoo
was het althans bij ons weten
vóór den oorlog zou geen
conducteur van trein of tram
een fooi aannemen. We hebben
bijgewoond, dat treinconducteurs
voor reizigers allerlei dingen
deden, waar ze geenszins toe
verplicht waren, aan een station
een telegram afgaven, behulp
zaam waren bij het overschrij
ven van bagage, aan het loket
een slaapwagen bestelden enz.,
en een fooi, die de onwetende
vreemdeling hun aanbood, be
leefd maar beslist alsloegen.
Maar er is bij het Zweedsche
en het Noorsche volk, ook bij
wat wij met een hatelijk woord
den minderen man noemen, dan
ook heel wat meer gevoel van
eigenwaarde, heel wat meer
lierheid, dan bij ons volk. Ons
volk heelt voortreffelijke eigen
schappen, niemand hoeft ons
W)
Die vensters waren verlicht,
derhalve moest de commandant
thuis zijn en wellicht ook Serge
reeds Wat zou zij er niet voor
gegeven hebben, om hem slechts
een minuut te kunnen spreken.
Doch zij moest zich haasten om
«aar huis te komen, haar moeder
mocht zich anders eens over haar
hng uitblijven ongerust maken.
beheel in gedachten verdiept,
volgde zij de Rue de Rome tot
aan de buiten-boulevard, onwille
keurig steeds schielijker loopend,
tn kwam tegen 7 uur geheel
fcrhit in hare woning aan. Toen
tij eenigszins haastig de kamer
binnentrad, vroeg mevrouw Ga-
'ancier verwonderd.
Wat scheelt er aan, Therese
'Wij? Niets mama.
Niets? Je schijnt me zoo ge
agiteerd toe.
Ik heb wat hard geloopen, om
«o spoedig weer thuis te zijn.
Inmiddels had zij haar kapot-
dat te zeggen, maar er is een
tekort aan gevoel van eigen
waarde, dat zich bij dien min
deren man uit in een onderda
nigheid waarmede de lompheid
en brutaliteit die men er ook
bij kan waarnemen, niet in strijd
is, maar die er uit voortvloeit.
Vanwaar die onderdanigheid?
Is het een overblijfsel uit den
regententijd, toen de heeren en
mevrouwen uit de hoogte op
het lage volk neerzagen, en dit
niets te vertellen had He def
tigheid gaf zijn aalmoezen en
zijn fooien, en de smalle ge
meente nam ze nederig aan.
Daarom zal het moeite kosten
om uit ons maatschappelijk leven
het fooienstelsel weg te doen.
Immers hangt het samen met een
gesteldheid van den geest, en
dien te veranderen is moeilijker
dan een instelling af te schaffen.
Het is te moeilijker, omdat niet
alleen wie de hand voor een
fooi ophoudt daarmee aan zijn
eigen waardigheid te kort doet,
maar in den grond dat ook geldt
van hem die de fooi geeft. Men
is bevreesd voor een onvriende-
delijk gezicht, een spijtige op
merking, een onbeleefde behan
deling, en, geeft.Men wil niet
voor schriel worden aangezien,
en geeft. De kwaal zit bij laag
en hoog.
Die gesteldheid van den geest
nu moet veranderen. Voorhands
kan men natuurlijk niet het
fooien geven nalaten in bedrijven,
waar het loon van het personeel
er van afhangtdus nog niet in
hotels, restauraties en koffie
huizen bijvoorbeeld. Maar anders
hebbe men den moed, waar die
nog vereischt wordt, zich te
houden aan het bedrag dat men
verschuldigd is. Men handelt
daarbij ook in het belang van
het personeel, dat aldus opge
voed wordt in het besef zijn
werk te moeten doen voor het
loon, waarop het recht heeft en
zijn hulpbetoon niet af te meten
hoedje en haar omslagdoek op
een stoel gelegd en begon nu
de tafel te dekken voor het diner.
Claude is nog niet thuis, zeide
mevrouw Garancier. Toen deze
dien namiddag uitging, zeide hij:
ik zal van het mooie weer ge
bruik maken, om voor het eerst
na den winter een klein water
tochtje te maken.
In de richting van Asnières
had Therese herh glimlachend
gevraagd, waarop Claude ant
woordde
Jnist, mijn lief, boosaardig
zusje.
Daarom zeide Therese nu te
gen haar moeder
Ik geloof dat we niet op
Claude voor het diner behoeven
te wachten.
Goed, dan zal ik maar voor
ons beiden opdisschen, antwoord
de mevrouw Garancier en droeg
vervolgens het eten op. Therese
echter zette er ternauwernood
den mond aan, en toen de be
zorgde moeder de hand der
dochter vatte, voelde zij, dut
deze koortsachtig beefde. Zeer
wel vermoedde de verstandige
vrouw de oorzaak dezer zieke-
naar de fooi die er op overschiet.
Men weet, dat er onder het
personeel zelf zijn, die het aan
nemen van fooien een vernede
ring vinden. Zoo zijn er niet
alleen onder kellners, maar óók
onder conducteurs van tram en
personeel. En minderen de fooien
dan is er, waar dit noodig is,
van zelf aandiang om de loonen
op een behoorlijk peil te bren-
gen.
De staking der kellners heeft
althans dit goede voor hen ge
had, dat het vraagstuk van de
fooien onder de algemeene aan
dacht is gekomen.
De voorloopige agenda voor
de in September te houden ver
gadering van den Volkenbond
luidt na de aanvullingen van 4
Aug. thans volgens den corres
pondent van het tHandelsblad"
te Genève
1. Algemeen verslag over de
werkzaamheden van den raad
sinds de vorige vergadering
(Nov./Dec. 1920).
2. Algemeen verslag van den
secretaris-generaal van den ar
beid van het secretariaat en de
maatregelen welke genomen zijn
ter uitvoering van de besluiten
der vergadering.
3. Rapport van den Raad over
de conclusies van de commissie
van de amendementen op het
bondsverdrag.
4. Rapport van den Raad
over de conclusies van de com
missie ter bestudeering van den
geest en de juridische draag
wijdte van art. 18 van het
bondsverdrag (inzake de te regi-
streeren tractaten de commissie
had haar ontstaan te danken aan
het initiatief van Minister van
Karnebeek).
5. Rapport van den Raad over
lijke opwinding en deed zij al
haar best om de ongeduldige
tot kalmte te brengen, doch het
mocht haar niet gelukken.
Therese stond herhaaldelijk
van tafel op en liep dan naar
het venster, in de hoop van
Serge over de binnenplaats te
zien aankomen doch er verliep
kwartier op kwartier eer de
verwachte verscheen. Mevrouw
Garancier had zich weder voor
hare naaimachine gezet en werk
te, niet zonder van tijd .tot tijd
een deelnemenden blik op hare
dochter te werpen, die voort
durend in de hoogste gejaagd
heid de kamer op en neer liep.
Eindelijk echter liet Therese zich
in een stoel neervallen en riep
snikkend:
Mijn God, wat zou er gebeurd
zijn, dat Serge niet komt
Op hetzelfde oogenblik werd
er driftig aan het schelkoord
van de corridor getrokken
Bij dit geluid sprongen moeder
en dochter verschrikt op, want
zoo hard schelde noch Serge
noch Claude.
Hoor je dat zeide mevrouw
Garancier. Dat was toch onze
de conclusies van de voorloopige
commissie voor de beperking
der bewapening.
6. Idem over de conclusies
van de Internationale commissie
voor het blokkadevraagstuk.
7- Idem over de consultatieve
economische en financieele com
missie.
8. Idem over de consultatieve
technische commissie voor de
internationale hygiënische orga
nisatie.
10. Aanbieding van het rapport
der consultatieve opium-comm.
11. Rapport van den Raad
over den arbeid van de enquête
commissie inzake de deputatie
van vrouwen en kinderen in
Turkeije en aangrenzende landen.
12. Idem over de internationale
conferentie tegen den handel in
vrouwen en kinderen.
13. Idem over de typhus-
bestrijding.
14. Rapport van de commissie
benoemd om een onderzoek in
te stellen naar de organisatie
enz. van 't algemeen secretariaat
en van het Internationaal Ar-
beids-bureau.
15. Rapport van den Raad
over de internationale organisatie
van den intellectueelen arbeid.
16. Omslag van de kosten
van den Volkenbond over de
leden en rapporten van den Raad
over de conclusies der commis
sie benoemd ter bestudeering
van dit onderwerp.
17. Internationaal gerechtshof
rapport over de ratificatie van
het protocol en verkiezing der
rechters.
18. Verzoek van Bolivia om
aan de agenda toe te voegen
een voorstel van dat lid om
artikel 19 van het bondsverdrag
toe te passen op het vredesver
drag van 20 Oct. 1914 tusschen
Bolivia en Chili. (Chili heeft
verklaard zich te verzetten tegen
de toevoeging van dit punt aan
de agenda).
19. Benoeming van de vier
bel, is 't niet?
Ja, zeker, stotterde Therese,
maar ik ben bang, al weet ik
ook niet waarom, ik durf niet
open gaan doen.
Wat beteekent dat? riep
mevrouw Garancier, haar eigen
bezorgdheid beheerschende, ter
wijl zij naar den corridor ging,
watzouden wij te vreezen hebben?
Vastberaden opende zij de
deurtoen zij echter op het
portaal drie mannen in ernstige
houding zag staan en achter hen
verscheidene agenten in uniform,
toen maakte zich een vreeselijk
voorgevoel van haar meester, en
in de hoogste ontsteltenis riep
zij uitMijn zoonClaude.
De chef der veiligheidspolitie,
die het dichtst bij een deur stond,
meende, dat deze uitroep wel
licht een teeken voor Claude
was, om op zijn hoede te zijn
daarom dan ook riep hij met
een duidelijke stem Iedere po
ging tot ontvluchting zou vruch
teloos zijn, want alle uitgangen
zijn bezet.
Therese, die van uit de kamer
door de geopende deur alles
zien en hooren kon, wist niet
niet-permanente leden van den
Raad van den Volkenbond.
20. Verzoek van Hongarije
om toegelaten te worden als lid
van den Volkenbond.
21. Begrooting voor 1922.
22. Verificatie van de rekening
van het tweede boekjaar van 1
Juli tot 31 Dec. 1920.
23. Verzoek van Albanië om
aan de agenda toe te voegen
de beslissing van den Raad van
den V. B. van 25 Juni 1921
betreffende het verzoek van
Albanië in zake het geschil
tusschen Albanië en Griekenland
en Servië.
24. Verzoek aan Nederland
om aan de agenda toe te voe
gen regeiing van de internatio
nale statistieken.
25. Verzoek van Polen om
aan de agenda toe te voegen
procedure inzake de rapporten
onderworpen aan de goedkeu
ring van den Raad.
26. Verzoek van Polen om
aan de agenda toe te voegen
amendement voorgesteld op art.
6, paragraaf 3 van het bonds
verdrag.
Dat onze Amsterdamschen
Gemeenteraad niet alleen staat
in het teeken van rumoerige
zittingen, bewijst wel het vol
gende, wat plaats had in den
Berlijnschen Gemeenteraad. Voor
Wijnkoop om te watertanden.
In de Berlijnsche Gemeente
raadszitting van 18 dezer is het
buitengewoon rumoerig toege
gaan. Nadat besloten was, aan
het Gemeentebestuur voor te
stellen een bedrag van honderd
duizend mark ter beschikking
van de hulpcommissie voor den
Rus8ischen hongersnood te stel
len, kwam een dergelijk voorstel
wat zij van dit alles denken
moest, terwijl bij hare moeder
de gedachte opkwam, of Claude
wiens licht ontvlambare heftig
heid zij kende, soms niet ergens
in een twist geraakt kon zijn,
die ongelukkige gevolgen gehad
had.
Inmiddels was de politiechef
met zijn secretaris en den com
missaris den corridor opgetreden.
Maar, mijne heeren, wie zijt
ge dan en wat wilt ge vroeg
mevr, Garancier, bleek van schrik.
Ik ben de chef der veiligheids
politie en heb hier een ambtsplicht
te vervullen.
Als officiersvrouw was der
waardige vrouw de achting voor
de wet en hare vertegenwoor
digers tot een tweede natuur
geworden, daarom zeide zij
Wees dan zoo goeJ binnen te
komen, ik kan u onmogelijk hier
aan de deur ontvangen. En toen
de drie beambten de huiskamer
binnengetreden waren, zeide zij
tegen hare dochter Therese, ga
zoolang de kamer uit.
(Wordt vervolgd.)