ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Melijkscti Omzicht,
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
E. BOOM—BLIEK
30e Jaargang
Zaterdag 13 Augustus 1921
Nummer 2648
Schuld en Boete.
De nood in Rusland.
BRESKENSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 15 cent dispositiekosten.
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
T?loe,02°1n BRESKENS p°7s$4ro
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
N'ood leert bidden. Dat heb-
[>en ook de Russische bolsjewiki
ondervonden. En men heeft hun
tegenwoordige zoo uiterst vrien
delijke, bijna smeekende houding
tegenover de bourgois en de
bonrgeois-regeeringen van het
overige Europa maar te verge
lijke met hun vroegere minach
tende vijandigheid en hun pro-
pagandistischen strijd om te be
grijpen, hoe het er oogenblik-
kelijk in Rusland voorstaat. Dat
is blijkbaar niet best. Ondanks
het optimisme van de Moskou-
iche Prawda is het duidelijk, dat
een deel van Rusland den hon
gerdood tegemoet gaat. De Sow-
jetregeeririg van Moskou durft
de verantwoordelijkheid daarvoor
en voor de onmiddellijke gevol
gen, die wel eens op haar eigen
hoofd konden neerkomen, blijk
baar niet aan en heeft niet alleen
gretig de hulp aanvaard, die na
Maxim Gorki's noodkreet van
Amerikaansche en andere zijden
geboden werd, maar tevens be-
iloten drie buitengewone gezant-
tchappen naar het buitenland te
zenden met het verzoek om hulp,
waarvan er een ook ons land
zal bezoeken. Maar zij besloot
meer. Alle communistische
progaganda in het buitenland
zal \oorloopig gtstaakt worden.
Beteekent dat niet, dat Lenin en
de zijnen voorloopig van de ver
vulling van hun taak afzien
Maar er is nog ergers. Het ge
rucht gaat, dat Lenin naar het
buitenland zal gaan. Dat zou
niet een voorloopig afzien, maar
een afzien voor goed beduiden.
Teekent het niet het onhoudbare
van den toestand in Rusland en
den noodlottigen ernst van de
hongersnoodbedreiging
Tegen Denikin en Wrangel en
Koltsjak, tegen de Kroonstadsche
revolutie en de nederlaag tegen
de algemeene verarming en de
16)
Men moet haar terstond in
kennis stellen met den dood van
haar oom, of liever gezegd van
hare beide ooms, merkte de
politiechef op.
Ik zal haar daarvan persoon
lijk nog hedenavond verwittigen,
"ide de notaris, zoodra zij van
Ansières terugkomt, waarheen zij
de goedheid had mijn dochter
te begeleiden.
Ik heb daar namelijk de villa,
die ik alleen des zomers bewoon.
Wijl ik haar de volgende maand
"eder denkt te betrekken, zoo
w'lde mijn dochter er heden
heenrijden, om het een en ander
m 01 de te brengen. Helaas ben
'k weduwnaar, en daar ik mijn
dochter niet vergezellen kon, zoo
'erzocht ik juffrouw Verdier, in
w'e ik het volste vertrouwen
•chenk, mij dezen dienst te wil-
Itn bewijzen.
Zeer goed, zeide de politie-
chef ongeduldig, dat is uitslui-
groeiende verbittering der boe
ren, tegen den onwil van Europa
en de monarchistische en sociaal-
revolutionaire complotten hebben
de Moskousche machthebbers op
gekund. Maar de honger is hun
te sterk geweest. Tegenover hem
moeten zij zich eindelijk gewon
nen geven. Want al ruimen ze
het veld nog niet, zij trekken
langzaam hun troepen terug.
Voorloopig? Misschien wel.
Maar dat voorloopig kan lang
duren. De honger, die hen ein
delijk heeft leeren bidden, zal
in zijn gevolgen niet zoo gemak
kelijk te keeren zijn. En de ove
rige wereld, die Rusland voor
den hongerdood bewaren wil,
wacht ongetwijfeld een reusach
tige taak.
Op de bijeenkomst van den
Oppersten Raad, die nu te Parijs
bijeen is, zal er ook over ge
sproken worden. Zal hij als offi
ciéél vertegenwoordiger van de
wereldmacht ook deze mocht
voor den wagen der hulpverlee
ning spannen? Maar de Opperste
Raad heeft gewichtiger kwesties
te behandel dan het leven van
dertig millioen Russen, de belan
gen van Frankrijk en den strijd
om het Opper-Silezische nijver-
heidsgebied, de twist tusschen
Griekenland en Turkije, de be-
rechtiging der Duitsche oorlogs-
misdagers.
De Russen zullen moeten wach
ten. Als zij- willen Want deze
hongerramp zou met elementair
geweld alle berekeningen der
Enropeesche machthebbers wel
eens onderstboven kunnen keeren
en aan het Enropeesche vraag
stuk een andere gedaante geven
danMaar voorloopig is
het nog zoo ver niet. De strijd
gaat nu nog over Opper-Silezië
en Klein-Azië en over Engelsche
en Fransch, I'oolsche en Duit
sche belangen. Die strijd zal
zwaar zijn, de strijd betreffende
Opper-Silezië namelijk. Frankrijk
en Engeland kunnen het maar
tend u«ve zaak. Welke zijn nu
echter de bepalingen van het
testament?
Dat zult ge aanstonds ver
nemen, antwoordde de notaris,
terwijl hij diep ademhaalde.
Paul Morain, nadat hij te we
ten was gekomen, dat zijn broe
der nog leefde, dat deze een
zoon had, zoomede dat er nog
een dochter zijner zuster bestond,
gaf mijn collega Soutens kennis,
dat hij van plan was om binnen
kort naar Frankrijk te komen,
teneinde de leden zijner familie
persoonlijk te bezoeken. Onge
lukkigerwijze werd hij ongeveer
twee maanden geleden, uit rij
den zijnde, door het schichtig
worden der paarden uit het
rijtuig geslingerd en bekwam
daarbij zulke zware kneuzingen,
dat hij reeds eenige dagen later
overleed. Te voren echter had
hij nog zijn testament gemaakt,
met welks uitvoering hij mij
belastte en dal de volgende
hoofdbepalingen bevatte: De
erflater maakt uit zijn vermogen
twee deelen het eene, groot een
millioen en vijfmaal honderd
duizend francs, bestemt hij voor
moeilijk eens worden. Wie zal
ten slotte moeten toegeven
Want één zal het toch moeten
doen. Dat zal waarschijnlijk aan
Italië en Japan afhangen en van
Amerika. Want Amerika doet
mee aan de beraadslaging. Ter
wijl België wordt buitengesloten,
neemt Amerika zijn aandeel in
de bereddering van die belangen,
die voor de wereld van betee-
kenis zijn, waartoe ongetwijfeld
ook de bereddering der Opper-
Silezische kwestie behoort. Het
waarschijnlijkst is, dat het in
deze kwestie aan Engeland's
zijde zal staan, evenals ook Italië.
Maar wanneer aan deze drie
dubbele pressie Frankrijk toe-
geeft, dan is daarmee de zaak
nog niet uit. Polen annonceert
nu al, dat het zich niet zal on
derwerpen aan een beslissing
ten zijnen nadeele. Maar Duitsch
land wil dat evenmin. En waar
het waarschijnlijkst is, dat de te
vallen beslissing door beiden als
ten hunnen nadeele zal worden
beschouwd, is het niet goed
duidelijk hoe de Parijsche con
ferentie tot een bevredigende
oplossing gereraken moet en hoe
in Midden-Europa eindelijk de
rust moet weerkeeren, die er
zoozeer noodig is. Tenzij deze
Poolsche en Duitsche verklarin
gen niet anders dan dreigemen
ten zijn, bedoeld voor de uit
spraak op de beslissing nog ten
eigen bate te influenceeren.
In Ierland schijnt men er beter
aan toe te zijn. Daar lijkt de
tijd der dreigementen voorbij
en komt een bevredigende oplos
sing in zicht. De Engelsche re
geering doet haar best daartoe
zooveel mogelijk mee te werken
en het schijnt wel, of oogenblik-
kelijk alleen nog het verzet van
Ulster een schikking tegenhoudt.
In Marokko, waar de Spanjaar
den met een ernstigen opstand
der Kabylen worstelen, blijft het
er nog bedenkelijk uitzien. De
Franschen vermoeden er Duit
zijn neef Serge Morain, het
andere van vijfmaal honderd
duizend francs voor zijn nicht,
mejuffrouw Angelina Verdier
maar hij schenkt ot zooals
men thans zeggen moet hij
schonk het vruchtgebruik van
zijn geheel vermogen aan zijn
broeder Louis Morain tot aan
diens dcod,
Een rustpoos van verrassing
volgde op deze mededeeling,
waarop de politiechef zeide
Zijn aan mejuffrouw de be
palingen van dit testament
onbekend
Zeer zeker 1 Ik heb de jonge
dame vandaag daarom uit Parijs
trachten te houden en naar As-
nières gezonden, om eerst het
resultaat van een onderhoud met
den commandant Morain af te
wachten, wiens bezoek ik, inge
volge mijn schrijven, nog heden
avond verwachtte. Mijn plan was
geheel opgemaakt in den geest
van den erflater, want deze, de
verdeeldheid der familieleden
kennende, had in een clausole
van zijn laatsten wil bepaald,
dat eerst zijn broeder, en deze
geheel alleen, den inhoud van
sche intrigues. Maar de Span
jaarden denken nog eerder aan
Fransche dito's en beweren, dat
de oproerige stammen met Fran
sche geweren vechten. Als dat
waar is, is voor Frankrijk niets
gemakkelijker dan Duitscheland
de schuld te geven. Duitschland
is een prachtige zondebok, ge
duldig omdat hij zich toch niet
verweren kan. Ei> voor het zich
weer weren kan, is de Marok-
kaansche opstand al weer verge
ten.
Kerensky, oud-president der
voorloopige Russische regeering,
bevindt zich op het oogenblik te
Parijs. Een vertegenwoordiger
van het „Journal" heeft hem
zijn meening gevraagd omtrent
den huidigen toestand in Rus
land. Aan de uiteenzetting van
Kerensky ontleenen wij het
volgende
De bolsjewiki zelf hebben moe
ten erkennen, dat de droogte
niet de eenige oorzaak is van
de verschrikkelijke ramp, die
Rusland thans heeft getroffen,
een ramp, zooals in de laatste
drie eeuwen niet is voorgeko
men. Rusland heeft tijden van
droogte gekend, die soms twee
jaar duurden en den oogst ver
woesten in gebieden van een
ontzaglijke uitgestrektheid. Maar
in de laatste periode van zijn
bestaan heeft het land nimmer
een dergelijke ramp beleefd als
waarin het zich thans bevindt.
De droogte, die de verwachte
ramp nog verergert, zal nu op
snelle en overtuigende wijze de
onhoudbaarheid aantoonen van
het politieke en economische
stelsel van Lenin, en er tevens
den genadeslag aan toebrengen.
De hongersnood en de bloed
dorst van het bolsjewisme be-
hooren bij elkaar als de Slamee-
sche tweelingbroers. De door de
het testament zou leeren kennen,
en dat deze daarna persoonlijk
er zijn nicht kennis van moest
geven. De erflater heeft deze
bepaling ongetwijfeld gemaakt
met de bedoeling, om op deze
wijze een verzoening tot stand
te brengen. En dat was ook mijn
plan. Ik achtte mejuffrouw Ver
dier zeer hoog, en ik betreurde
het steeds, dat zij met hare fa
milie in onmin leefde, want dat
kan voor een jong meisje soms
nadeelig zijn, bijvoorbeeld bij
een voorgenomen huwelijk. Kort
om, ik hoopte dat, wanneer de
commandant Morain de tijding
van deze onverwachte erfenis
ontvangen zou, een tijding, die
men ondanks het daaraan ver
bonden doodsbericht toch altijd
een heugelijke kan noemen
ik hoopte, zeide ik, dat hij daar
door wat welwillender gestemd
worden en zijn nichtje vergeven
zou. Ik zou hem hedenavond
zoolang bij mij opgehouden heb
ben, totdat juffrouw Verdier met
mijne dochter uit Asnières terug
was gekeerd en zou dan oom
en nicht met elkander verzoend
hebben.
minderheid gepleegde geweld
daden, de onderdrukking van
ieder initiatief en van iedere
vrijheid, benevens d» over het
geheeie land uitgeoefende, on-
meedoogenlooze terreur, hebben
Rusland in het verderf gestort.
Het systeem van geweld werd
door de Moskousche dictatoren
niet slechts doorgevoerd op po
litiek gebied, doch ook op eco
nomisch terrein. Helaas maar al
te laat hebben zij het verkeerde
daarvan ingezien.
„Wij hebben geen concurrenten
toegelaten en wanneer die zouden
zijn gekomen, zelfs al waren zij
beter dan wij, dan nog zouden
wij hen hebben doen verdwijnen".
Deze woorden zijn van Rykof,
den ex-president van den econo-
mischen oppersten raad.
Een andere bekende bolsjewiek,
Kamenef, schreefin de „Prawda"
van 20Junij.l. „De fantastische
vermindering van het bezaaide
oppervlak is het noodlottige
gevolg van onze tactiek, om
zware belastingen te hebben op
het platteland".
Te zelfder tijd richtten Lenin
en Kalinin, welke laatste in naam
het hoofd is der Russische Sov
jet-republiek, een oproep aan
het volk, waarin zij erkennen,
dat Rusland, behalve aan voedsel,
in den komenden winter ook
algeheel gebrek zal hebben aan
brandstoffen. En deze beide
vertegenwoordigers der bolsje
wistische macht wezen er formeel
op, dat deze crisis enkel en alleen
was te wijten aan de anarchie
en de corruptie, welke heerschen
in de Sovjet-administratie, welke
I sinds langen tijd de lastgevingen
en bevelen der centrale regeering
niet meer uitvoeren.
Deze bekentenis van Lenin
ontwricht geheel en al de door
Moskou gegeven verzekeringen,
Welke moeten aantoonen, dat het
militaire en administratieve ra
derwerk der sovjets de eenige
macht is, welke in staat is, West-
De chef der veiligheidspolitie
dacht eenige oogenblikken na en
wendde zich toen tot Serge met
de woorden
Gij hebt de uiteenzettingen
van mijnheer Fourmondt mede
aangehoord en zult moeten er
kennen, dat de verdenking tegen
u steeds grooter wordt. Uw
beste vriend, de broeder van uw
geliefde, is schrijver bij den
notaris Fourmont, die dit testa
ment onder zich had, welks in
houd ge beweert niet gekend te
hebben.
Wat baat het, daar ge aan
mijn verklaringen toch geen
geloof schenkt, wanneer ik u de
heilige verzekering geef, dat ik
er zooeven het eerste woord van
verzonnen heb riep Serge ver
ontwaardigd uit.
Claude Garancier is sinds heden
middag verdwenenwij zullen
echter zoowel hem als zijn zuster
wel weten op te sporen, en dan
zal blijken of hij u heden ge
sproken of dat hij aan zijne
zuster eene mededeeling voor u
opgedragen heeft.
(Wordt vervolgd.)