ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Melijkscti Omzicht, VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN E. BOOM—BLIEK 30e Jaargang Zaterdag 13 Augustus 1921 Nummer 2648 Schuld en Boete. De nood in Rusland. BRESKENSCHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 met 15 cent dispositiekosten. Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever T?loe,02°1n BRESKENS p°7s$4ro Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur N'ood leert bidden. Dat heb- [>en ook de Russische bolsjewiki ondervonden. En men heeft hun tegenwoordige zoo uiterst vrien delijke, bijna smeekende houding tegenover de bourgois en de bonrgeois-regeeringen van het overige Europa maar te verge lijke met hun vroegere minach tende vijandigheid en hun pro- pagandistischen strijd om te be grijpen, hoe het er oogenblik- kelijk in Rusland voorstaat. Dat is blijkbaar niet best. Ondanks het optimisme van de Moskou- iche Prawda is het duidelijk, dat een deel van Rusland den hon gerdood tegemoet gaat. De Sow- jetregeeririg van Moskou durft de verantwoordelijkheid daarvoor en voor de onmiddellijke gevol gen, die wel eens op haar eigen hoofd konden neerkomen, blijk baar niet aan en heeft niet alleen gretig de hulp aanvaard, die na Maxim Gorki's noodkreet van Amerikaansche en andere zijden geboden werd, maar tevens be- iloten drie buitengewone gezant- tchappen naar het buitenland te zenden met het verzoek om hulp, waarvan er een ook ons land zal bezoeken. Maar zij besloot meer. Alle communistische progaganda in het buitenland zal \oorloopig gtstaakt worden. Beteekent dat niet, dat Lenin en de zijnen voorloopig van de ver vulling van hun taak afzien Maar er is nog ergers. Het ge rucht gaat, dat Lenin naar het buitenland zal gaan. Dat zou niet een voorloopig afzien, maar een afzien voor goed beduiden. Teekent het niet het onhoudbare van den toestand in Rusland en den noodlottigen ernst van de hongersnoodbedreiging Tegen Denikin en Wrangel en Koltsjak, tegen de Kroonstadsche revolutie en de nederlaag tegen de algemeene verarming en de 16) Men moet haar terstond in kennis stellen met den dood van haar oom, of liever gezegd van hare beide ooms, merkte de politiechef op. Ik zal haar daarvan persoon lijk nog hedenavond verwittigen, "ide de notaris, zoodra zij van Ansières terugkomt, waarheen zij de goedheid had mijn dochter te begeleiden. Ik heb daar namelijk de villa, die ik alleen des zomers bewoon. Wijl ik haar de volgende maand "eder denkt te betrekken, zoo w'lde mijn dochter er heden heenrijden, om het een en ander m 01 de te brengen. Helaas ben 'k weduwnaar, en daar ik mijn dochter niet vergezellen kon, zoo 'erzocht ik juffrouw Verdier, in w'e ik het volste vertrouwen •chenk, mij dezen dienst te wil- Itn bewijzen. Zeer goed, zeide de politie- chef ongeduldig, dat is uitslui- groeiende verbittering der boe ren, tegen den onwil van Europa en de monarchistische en sociaal- revolutionaire complotten hebben de Moskousche machthebbers op gekund. Maar de honger is hun te sterk geweest. Tegenover hem moeten zij zich eindelijk gewon nen geven. Want al ruimen ze het veld nog niet, zij trekken langzaam hun troepen terug. Voorloopig? Misschien wel. Maar dat voorloopig kan lang duren. De honger, die hen ein delijk heeft leeren bidden, zal in zijn gevolgen niet zoo gemak kelijk te keeren zijn. En de ove rige wereld, die Rusland voor den hongerdood bewaren wil, wacht ongetwijfeld een reusach tige taak. Op de bijeenkomst van den Oppersten Raad, die nu te Parijs bijeen is, zal er ook over ge sproken worden. Zal hij als offi ciéél vertegenwoordiger van de wereldmacht ook deze mocht voor den wagen der hulpverlee ning spannen? Maar de Opperste Raad heeft gewichtiger kwesties te behandel dan het leven van dertig millioen Russen, de belan gen van Frankrijk en den strijd om het Opper-Silezische nijver- heidsgebied, de twist tusschen Griekenland en Turkije, de be- rechtiging der Duitsche oorlogs- misdagers. De Russen zullen moeten wach ten. Als zij- willen Want deze hongerramp zou met elementair geweld alle berekeningen der Enropeesche machthebbers wel eens onderstboven kunnen keeren en aan het Enropeesche vraag stuk een andere gedaante geven danMaar voorloopig is het nog zoo ver niet. De strijd gaat nu nog over Opper-Silezië en Klein-Azië en over Engelsche en Fransch, I'oolsche en Duit sche belangen. Die strijd zal zwaar zijn, de strijd betreffende Opper-Silezië namelijk. Frankrijk en Engeland kunnen het maar tend u«ve zaak. Welke zijn nu echter de bepalingen van het testament? Dat zult ge aanstonds ver nemen, antwoordde de notaris, terwijl hij diep ademhaalde. Paul Morain, nadat hij te we ten was gekomen, dat zijn broe der nog leefde, dat deze een zoon had, zoomede dat er nog een dochter zijner zuster bestond, gaf mijn collega Soutens kennis, dat hij van plan was om binnen kort naar Frankrijk te komen, teneinde de leden zijner familie persoonlijk te bezoeken. Onge lukkigerwijze werd hij ongeveer twee maanden geleden, uit rij den zijnde, door het schichtig worden der paarden uit het rijtuig geslingerd en bekwam daarbij zulke zware kneuzingen, dat hij reeds eenige dagen later overleed. Te voren echter had hij nog zijn testament gemaakt, met welks uitvoering hij mij belastte en dal de volgende hoofdbepalingen bevatte: De erflater maakt uit zijn vermogen twee deelen het eene, groot een millioen en vijfmaal honderd duizend francs, bestemt hij voor moeilijk eens worden. Wie zal ten slotte moeten toegeven Want één zal het toch moeten doen. Dat zal waarschijnlijk aan Italië en Japan afhangen en van Amerika. Want Amerika doet mee aan de beraadslaging. Ter wijl België wordt buitengesloten, neemt Amerika zijn aandeel in de bereddering van die belangen, die voor de wereld van betee- kenis zijn, waartoe ongetwijfeld ook de bereddering der Opper- Silezische kwestie behoort. Het waarschijnlijkst is, dat het in deze kwestie aan Engeland's zijde zal staan, evenals ook Italië. Maar wanneer aan deze drie dubbele pressie Frankrijk toe- geeft, dan is daarmee de zaak nog niet uit. Polen annonceert nu al, dat het zich niet zal on derwerpen aan een beslissing ten zijnen nadeele. Maar Duitsch land wil dat evenmin. En waar het waarschijnlijkst is, dat de te vallen beslissing door beiden als ten hunnen nadeele zal worden beschouwd, is het niet goed duidelijk hoe de Parijsche con ferentie tot een bevredigende oplossing gereraken moet en hoe in Midden-Europa eindelijk de rust moet weerkeeren, die er zoozeer noodig is. Tenzij deze Poolsche en Duitsche verklarin gen niet anders dan dreigemen ten zijn, bedoeld voor de uit spraak op de beslissing nog ten eigen bate te influenceeren. In Ierland schijnt men er beter aan toe te zijn. Daar lijkt de tijd der dreigementen voorbij en komt een bevredigende oplos sing in zicht. De Engelsche re geering doet haar best daartoe zooveel mogelijk mee te werken en het schijnt wel, of oogenblik- kelijk alleen nog het verzet van Ulster een schikking tegenhoudt. In Marokko, waar de Spanjaar den met een ernstigen opstand der Kabylen worstelen, blijft het er nog bedenkelijk uitzien. De Franschen vermoeden er Duit zijn neef Serge Morain, het andere van vijfmaal honderd duizend francs voor zijn nicht, mejuffrouw Angelina Verdier maar hij schenkt ot zooals men thans zeggen moet hij schonk het vruchtgebruik van zijn geheel vermogen aan zijn broeder Louis Morain tot aan diens dcod, Een rustpoos van verrassing volgde op deze mededeeling, waarop de politiechef zeide Zijn aan mejuffrouw de be palingen van dit testament onbekend Zeer zeker 1 Ik heb de jonge dame vandaag daarom uit Parijs trachten te houden en naar As- nières gezonden, om eerst het resultaat van een onderhoud met den commandant Morain af te wachten, wiens bezoek ik, inge volge mijn schrijven, nog heden avond verwachtte. Mijn plan was geheel opgemaakt in den geest van den erflater, want deze, de verdeeldheid der familieleden kennende, had in een clausole van zijn laatsten wil bepaald, dat eerst zijn broeder, en deze geheel alleen, den inhoud van sche intrigues. Maar de Span jaarden denken nog eerder aan Fransche dito's en beweren, dat de oproerige stammen met Fran sche geweren vechten. Als dat waar is, is voor Frankrijk niets gemakkelijker dan Duitscheland de schuld te geven. Duitschland is een prachtige zondebok, ge duldig omdat hij zich toch niet verweren kan. Ei> voor het zich weer weren kan, is de Marok- kaansche opstand al weer verge ten. Kerensky, oud-president der voorloopige Russische regeering, bevindt zich op het oogenblik te Parijs. Een vertegenwoordiger van het „Journal" heeft hem zijn meening gevraagd omtrent den huidigen toestand in Rus land. Aan de uiteenzetting van Kerensky ontleenen wij het volgende De bolsjewiki zelf hebben moe ten erkennen, dat de droogte niet de eenige oorzaak is van de verschrikkelijke ramp, die Rusland thans heeft getroffen, een ramp, zooals in de laatste drie eeuwen niet is voorgeko men. Rusland heeft tijden van droogte gekend, die soms twee jaar duurden en den oogst ver woesten in gebieden van een ontzaglijke uitgestrektheid. Maar in de laatste periode van zijn bestaan heeft het land nimmer een dergelijke ramp beleefd als waarin het zich thans bevindt. De droogte, die de verwachte ramp nog verergert, zal nu op snelle en overtuigende wijze de onhoudbaarheid aantoonen van het politieke en economische stelsel van Lenin, en er tevens den genadeslag aan toebrengen. De hongersnood en de bloed dorst van het bolsjewisme be- hooren bij elkaar als de Slamee- sche tweelingbroers. De door de het testament zou leeren kennen, en dat deze daarna persoonlijk er zijn nicht kennis van moest geven. De erflater heeft deze bepaling ongetwijfeld gemaakt met de bedoeling, om op deze wijze een verzoening tot stand te brengen. En dat was ook mijn plan. Ik achtte mejuffrouw Ver dier zeer hoog, en ik betreurde het steeds, dat zij met hare fa milie in onmin leefde, want dat kan voor een jong meisje soms nadeelig zijn, bijvoorbeeld bij een voorgenomen huwelijk. Kort om, ik hoopte dat, wanneer de commandant Morain de tijding van deze onverwachte erfenis ontvangen zou, een tijding, die men ondanks het daaraan ver bonden doodsbericht toch altijd een heugelijke kan noemen ik hoopte, zeide ik, dat hij daar door wat welwillender gestemd worden en zijn nichtje vergeven zou. Ik zou hem hedenavond zoolang bij mij opgehouden heb ben, totdat juffrouw Verdier met mijne dochter uit Asnières terug was gekeerd en zou dan oom en nicht met elkander verzoend hebben. minderheid gepleegde geweld daden, de onderdrukking van ieder initiatief en van iedere vrijheid, benevens d» over het geheeie land uitgeoefende, on- meedoogenlooze terreur, hebben Rusland in het verderf gestort. Het systeem van geweld werd door de Moskousche dictatoren niet slechts doorgevoerd op po litiek gebied, doch ook op eco nomisch terrein. Helaas maar al te laat hebben zij het verkeerde daarvan ingezien. „Wij hebben geen concurrenten toegelaten en wanneer die zouden zijn gekomen, zelfs al waren zij beter dan wij, dan nog zouden wij hen hebben doen verdwijnen". Deze woorden zijn van Rykof, den ex-president van den econo- mischen oppersten raad. Een andere bekende bolsjewiek, Kamenef, schreefin de „Prawda" van 20Junij.l. „De fantastische vermindering van het bezaaide oppervlak is het noodlottige gevolg van onze tactiek, om zware belastingen te hebben op het platteland". Te zelfder tijd richtten Lenin en Kalinin, welke laatste in naam het hoofd is der Russische Sov jet-republiek, een oproep aan het volk, waarin zij erkennen, dat Rusland, behalve aan voedsel, in den komenden winter ook algeheel gebrek zal hebben aan brandstoffen. En deze beide vertegenwoordigers der bolsje wistische macht wezen er formeel op, dat deze crisis enkel en alleen was te wijten aan de anarchie en de corruptie, welke heerschen in de Sovjet-administratie, welke I sinds langen tijd de lastgevingen en bevelen der centrale regeering niet meer uitvoeren. Deze bekentenis van Lenin ontwricht geheel en al de door Moskou gegeven verzekeringen, Welke moeten aantoonen, dat het militaire en administratieve ra derwerk der sovjets de eenige macht is, welke in staat is, West- De chef der veiligheidspolitie dacht eenige oogenblikken na en wendde zich toen tot Serge met de woorden Gij hebt de uiteenzettingen van mijnheer Fourmondt mede aangehoord en zult moeten er kennen, dat de verdenking tegen u steeds grooter wordt. Uw beste vriend, de broeder van uw geliefde, is schrijver bij den notaris Fourmont, die dit testa ment onder zich had, welks in houd ge beweert niet gekend te hebben. Wat baat het, daar ge aan mijn verklaringen toch geen geloof schenkt, wanneer ik u de heilige verzekering geef, dat ik er zooeven het eerste woord van verzonnen heb riep Serge ver ontwaardigd uit. Claude Garancier is sinds heden middag verdwenenwij zullen echter zoowel hem als zijn zuster wel weten op te sporen, en dan zal blijken of hij u heden ge sproken of dat hij aan zijne zuster eene mededeeling voor u opgedragen heeft. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1921 | | pagina 1