ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZE U n VLAA E EN
zeeroovefs.
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEU
N
30e Jaargang
Woensdag 29 Juni 1921
Nummer 2635
Ontwapening.
Schuld en Boete.
BRESKENSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 10 cent dispositiekosten.
Ad ve r t e n t i e p r ij s v an 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
TNo.,020in BRESKENS
Abonnements-Advertentie» zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
De New-Yorksche correspon-
ent van de Telegraaf heeft ze
er menigeen naai liet hart ge
sproken toen hij de goedkeuring
er credieten voor de marine in
en Amerikaanschen Senaat
jt een bedrag van 500 millioen
pilar aangreep om in hartige
ioorden zijp ergernis te luchten
ver ,het gebalk der oorlogs-
tels", dat steeds uit dezelfde
eerzimvekkende klanken be
aat. In ons kleine landje heb-
en we waarlijk dezer dagen
etzelfde geluid weer in de
Tweede K-amer vernomen en
et weinigen heeft het hier ge-
gerd, ook onder de rechtzin-
igen,
dat Calvinistische domi-
ees hethardst meeschreeuwden
m een sterk beroepsleger, met
et gewone repertoire van oor-
igspsalmen ter eere des vader-
nds.
Zal het reusachtige Ameri-
aansche programma van oor-
igshavens, dokken en schepen
oit worden uitgevoerd Er zijn
elukkig teekenen die mogen
I oen hopen, dat het gezond ver-
lapd van het Amerikaansche
«Ik de overhand zal behouden
Bp de propaganda der chauvi-
listen en der leveranciers van
»rlog8materiaal. Telkens doken
i de laatste maanden geruchten
-Wp, dat president Harding de
Toote mogendheden (een ander
II ual heette het I alle staten der
I irercld), wilde uitnOuUigen tot
4 tenoiilwapet.i gsconlciei.tie. Eu
3 Inlai gs Oroug de Correspondent
^lian ue „Times" te .\ew Yoik
- er sterk op aan,' dat de Hrilsche
"ijk8Conferentie, die thans te
onden bijeen is, daartoe het
nitiatief zou nemen, door aan te
Ituren op een overeenkomst met
Amerika en Japan tot vloolbe-
jeiking.
De redactie van de „1 imes"
laakte naar aameidiug van dit
3)
Meestal klopte hij, daar hij
- geen sleutel bij zich droeg, zach
tjes aau de ingangsdeur, waarop
zijn vader, die steeds vóór hem
lehuis kwam, placht open te doen,
Opdat Julie, de keukenmeid, niet
bij de toebereiding van het mid
dagmaal gestoord zou worden.
Ook ditmaal klopte Serge op de
- gewone wijze en wachtte toen
eenige seconden. Er deed ech
ter niemand open en toch moest
zijn vader tehuis zijn, hij meen
de zelfs van uit de kamer een
gesprek te vernemen.
Reeds wilde hij aan de bel
trekken, toen hij door het keuken
venster, dat op het portaal uit
kwam, bemerkte, dat er in de
keuken geen licht was, bijgevolg
Was ook Julie er niet om hem
Open te doen. Hij legde het
oor tegen de deur, want het
'oheen hem toe, alsof hij daar
"innen eene vrouwelijke stem
vernam.
plan een paar verstandige op
merkingen. Allereerst deze dat
Engeland ongetwijfeld niet tot
zulke besprekingen zou over
gaan zonder dat Frankrijk in
staat werd gesteld daaraan deel
te nemen. En in de tweede
plaats, dat het openen van on
derhandelingen over internatio
nale regelingen tusschen enkele
mogendheden 't gevaar mee-,
bracht van het vormen van groe
pen, waardoor, zooals de geschie
denis nu genoeg geleerd heeft,
ook anderen gaan neigen tot
groepsvorming, tengevolge waar
van de Volkenbondsgedachte op
den achtergrond zou kunnen
raken.
In deze gedachtengang is het
gewenscht het amendement te
bezien op art. 21 van het Vol
kenbondsverdrag, dat door den
eminenten Tsjechischen staats
man Benes, de schepper van de
„kleine Entente" is voorgesteld
in de commissie voor de amen
deering van het verdrag, die in
Mei te Londen heeft vergaderd.
Art. 21 luidt: „Internationale
overeenkomst, zooals de verdra
gen van arbitrage, en regionale
afspraken, zooals de Monroe-leer,
die het behoud van den vrede
verzekeren, worden niet be
schouwd als onvereenigbaar met
eenige bepaling van dit verdrag.
Benes wenscht den negatieven
vorm van dit artikel te vervan
gen door een positieven en stelt
voor het aldus te lezen
„Alle vei dragen tusschen twee
of meer leden van en Volken
bond, die strekken tot Vtisle king
ut ver voileUlging van de t ege
iliigeii tol hel benoud van den
Vi ede ol van de inte nationale
samciivvei king, zooals zij zijn
vastgelegd in het vei drag, kun
nen niet alleen worden goedge
keurd (appiouvées) door den
Raad ul üe vergadering van den
Bond, maai dooi dezen worden
aangemoedigd en daarover kan
onder hun leiding worden ou-
Wie weet, sprak hij tot zich
zeiven, wellicht is Therese met
hare moeder hierheen gekomen,
om mijne tehuiskomst af te
wachten en glimlachend liet hij
er op volgen, maar wacht eens,
dan zal ik haar toch verrassen.
Hij wist uit ervaring, dat de
corridordeur over dag niet ge
sloten, maar alleen op het slot
gedrukt was en reeds meer dan
eens had hij dit laatste met de
punt van zijn zakmes geopend.
Toen hij weder op het punt
3tond, dat hulpmiddel toe te
passen, hoorde hij plotseling zijn
vader met een luide, toornige
stem roepen
Neen, nimmer, nimmer! En
terzelfdertijd vernam men een
geweldig rumoer, eveneens wer
den er meerdere stoelen omver
geworpen, Toen volgde er een
angstwekkende stilte, die door
een vrouwelijke stem onder
broken werd, welke echter on
mogelijk die van Therese kon
wezen. Hoe zou zijn vader er
toe komen, om op zulk een hef-
tigen toon met het jonge meisje
te spreken, dat hij steeds met
de grootste vriendelijkheid be
derhandeld, op voorwaarde, dat
zij met letter en geest van het
verdrag in overeenstemming zijn."
Met eenige redactiewijziging is
dit amendement door de com
missie aanvaard.
Het „Journal de Genève" be
veelt dit voorstel sterk aan, met
het argument dat er nu eenmaal
allerlei economische en politieke
kwesties bestaan waarvan men
niet mag aannemen, dat zij de
gansche wereld interesseeren,
maar die voor een bepaalde groep
van staten van groot belang
zijn.
Voor economische punten moet
men dit stellig toegeven. Dat
het niet noodig of gewenscht is
over de regeling der bevaar
baarheid van den Donau de ver
tegenwoordigers der Zuid-Ame-
rikaansche republieken mee te
doen beslissen, is niet wel tegen
te spreken. Maar in politieke
zaken is het zoo gesteld, dat de
gansche wereld belang heeft bij
alle internat:onale afspraken, om
dat kleine oorzaken reeds hon
derdmaal getoond hebben, groote
gevolgen na zich te kunnen
sleepen.
Wij zouden ons hiermede ech
ter volstrekt niet tegen het
amendement van Benes willen
verklaren. Integendeel. Wij zien
in dat voorstel geen verzwak
king, maar een versterking van
de macht van den Volkenbond.
Het spreekt uit, dat alle parti-
eele af»prakeu door den Bond
kunnen worden geapprouveerd
dat deze kan aanmoedigen en
dat zij 1 iding kan geven aan
de onderhandelingen. Het brengt
daaidoor ook de afzonderlijke
politieke verdragen, die voor-
loopig wel onvermijdelijk zullen
blijken, onder het toezicht van
den ganschen Bond. Dit schijnt
ons een hoogst gewenschte maat
regel.
Wij willen daarmee volstrekt
niet zeggen, voor die partieëele
verdragen onverdeelde bewon
handelde, vaak verzekerende,
dat hij zich tegen haar huwelijk
met zijn zóón voorloopig alleen
uit huishoudelijke gronden ver
zette. Naar het hem toescheen,
verlangde de sprekende iets met
groote beslistheid, want Serge
hoorde zijn vader nogmaals hef
tig uitroepen:
Nimmer, verstaat ge mij goed,
nimmer. Ik heb het recht, om
mijn wil te doen gelden, en ik
zweer u, dat ik mijn wil zal
dóen eerbiedigen. Wanneer ge
echter dien eerbied weigert, dan
zult ge genoodzaakt zijn om
mijn .dood af te wachten.
Een kreet van woede, door
een vrouwenstem geuit, was het
antwoord op deze woorden. Ver-
volgings ging de commandant
voort
Ga thans, mejuffrouw, en kom
nimmer meer terug, zonder daar
toe vooraf mijn vi rlof bekomen
te hebben.
Serge stond verstomd van schrik
nog nooit had hij zijn vader
zulke toornige woorden hooren
spreken. Thans waagde hij het
zelfs niet om binnen te treden.
Herhaaldelijk zeide hij bij zich
dering te hebben. Arbitrage
verdragen tusschen enkele staten
zijn schoon, maar nog veel schoo
ner zou een algemeen arbitrage
verdrag tusschen alle bondsstaten
zijn. En nóg hooger zal de
wereld stijgen als ook dat laatste
overbodig wordt.
De „kleine Entente" is niet
eens schoon, maar kan tijdelijk
nuttig wezen. Datzelfde geldt
van het Fransch-Belgische mili
taire verdrag, van de Engelsch-
Japansche overeenkomst, enz.
Wanneer het gelukt al deze
verdragen onder invloed van de
organen van den Volkenbond
vooral van haar vergadering
te brengen, zal een groot en
goed werk zijn tot stand gebracht.
Datzelfde geldt van alle ont-
wapemdjjsplannen. Als het Brit-
sche rijk, Amerika, Japan, Frank
rijk en Italië overeenkomen de
uitbreiding hunner oorlogsvloten
te beperken, zal dat een gewel
dige daad zijn. Maar nog van
veel meer beteekenis zal het zijn
als zulk een plan zuiver inter
nationaal wordt gemaakt en ook
tot de legers uitgebreid. Komt
die partieële vlootregeling tot
stand en mocht men, in de lijn
van Benes' amendement, er toe
overgaan daarop de sanctie van
de Volkenbondsvergadering te
vragen, dan zou men daardoor
de internationale beperking der
wapenen stellig een groote schre
de nader zijn gekomen.
De „balkende ezels'' zullen dan
eindelijk worden gemuilband. Tel.
Sind de algemeene belang
stelling zich met het raadsel van
de vermiste Amerikaansche sche
pen heeft ingelaten, is het aantal
dezer schepen toegenomen.
Het was de zoekgeraakte
schoener „Caroll Deering", die,
liaar men weet, door haar weer
zeiven, dat het onmogelijk The
rese kon zijn, met wie zijn vader
sprak en dit nog te minder, wijl
hij deze nooit met mejuffrouw,
maar steeds bij haar voornaam
aansprak.
Wanneer zij het echter toch
eens ware. Wanneer een gesprek
tusschen haar en zijn vader om
de een of andere reden eens een
ongelukkige wending genomen
had Ik wil wachten tot zij
heengaat, en wanneer het wer
kelijk Therese is, dan zai ik
vader ongetwijfeld eerder tot
bedaren krijgen, zoodra ik met
hem alleen ben.
Hij trok het mes uit het slot
terug en maakte zich zelfs gereed
de trap af te gaan, ten einde
voor het oogenblik iedere pijn
lijke uiteenzetting te vermijden,
toen hij plotseling in de kamer
een gedruisch vernam, dat hij
voor een worsteling moest hou
den. Ademloos luist rde hij nog
een oogenblik en toen, een schie
lijk besluit nemende, opende tij
door een krachtig druk
deur en trad ck
Recht tegenover hem
deur der eetkani r, \v i
opduiken aan de Diamantenkust
de kwestie onder de algemeene
aandacht bracht, en waardoor
tevens het raadsel werd uitge
breid over drie andere Ameri
kaansche schepen, die eveneens
spoorloos zijn verdwenen, zonder
zich evenwel, gelijk de schoener,
weer te hebben doen terugvinden.
In twee dagen tijds was daarop
het aantal schepen, dat vermist
werd, reeds gestegen tot een
tiental en thans bemerkt men,
dat dit aantal nog maar de helft
is van het eigenhjk aantal sche
pen, dat sedert het begin van
dit jaar op geheimzinnige ma
nier is verdwenen.
Het zijn niet alle Amerikaan
sche schepen, die bij het myste
rie betrokken zijn. Er bevinden
zich ook eenige van Engelschen
oorsprong bij n.l. het stoom
schip „Esperanza de Larrinaga"
uit Liverpool, metende 4.981 ton
en het tankschip „Ottaw" van
Londen, groot 2.742 ton, op 2
Februari van Norfolk naar Vir
ginia vertrokken.
Van het eerste schip is sedert
de afvaart niets meer vernomen;
het laatste zond vier dagen voor
zijn vertrek een radiogram „al
les wel aan boord". Daarna
bleef ook dit schip zwijgen als
het graf.
Doch ook bij deze twee nati
onaliteiten blijft het niet. Onder
de vermiste schepen bevinden
zich een Spaansche boot, de
„Yute" van 4.880 ton een Noor-
weegsche viermaster „Svartskog"
van 2.307 tonde Zweedsche
bark „Aibyn", metende 2.092
tonhet Braziliaansche stoom
schip „Cabedello'' van 3.557 ton.
De grootste schepen zijn ech
ter van Amerikaansche nationa
liteit en er zijn er daaronder van
5000 en 6000 ton, alzoo geen
notedoppen.
Thans wordt uit New-York
bericht, dat daar de politie ver
leden jaar in het bezit kwam
vader zich bevond met degeen,
die hij huiverde te zullen her
kennen. Nog bleef hij weifelend
staan, toen hij zijn vader met
een half gesmoorde stem hoorde
zeggen
HaOngelukkige! Ongelukkige.
Serge vloog naar de deur,
doch deze werd op hetzelfde
oogenblik van de binnenzijde
gesloten, met zijn volle gewicht
wierp hij zich meermalen tegen
een der vleugels van de deur,
in de hoop haar open te doen
springen, doch tevergeefs. En
daarbij vernam hij van uit de
kamer een voortdurend geworstel
en daar tusschen de toornige
woorden zijns vaders
Ellendige I Nietswaardige!
Eindelijk riep Serge 1 Vader,
hier ben ik, doe. open!
En de commandannt ant
woordde
Serge, help, help, ze wil me
vermoorden.
Nog eenmaal beproefde Serge
de deur open te ioopen, en toen
hem dit niet gelukte, sue de hij
naar de gang die naar zijn eigen
er voerde en van daar naar
de tegenovergestelden gang van
het ver .rek.
Worc't vervolgd.)