IALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Wekelijksch Overzicht. -- VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN E. BOOM-BLIEK TNo.,02T breskens p,°7s$4ro 30e Jaargang Zaterdag 11 Juni 1921 Nummer 2630 Ontmaskerd. Naar het einde. BRESKENSCHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 met 10 cent dispositiekosten. Ad v e r t e n t i e p r ij s v a n 1—5 regels T5 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur Men kent het verhaal van den jongen, die net zoolang met lijn geroep „de wolf komt" de menschen misleid had, dat hij, toen de wolf werkelijk kwam, werd opgegeten, omdat niemand hem meer geloofde en niemand hem dus óok te hulp kwam. In de omgeving van Rusland, te i Helsingfors, Warschau, Boeka rest, zelfs tot te Berlijn en Lon- I den toe, wordt nu ook telkens de wolf komt geroepen, dat wil zeggen, telkens de aanstaande val der sovjet-regeering tenge volge van arbeiders- en andere onlusten aangekondigd. Het is al zoo vaak gebeurd, dat men er nauwelijks meer naar luistert, j Maar men moet niet vergeten dat toch eindelijk de wolf wel eens komen kan en daarom wat nauwkeurig acht te slaan op wat te Moskou en te Petersburg ge beurt. Men zou zoo zeggen, hij i moet komen. Wanneer de be richten niet al te zeer bedriegen, dan is de toestand in Rusland ellendig. Trouwens Krassin heeft het zelf erkend, al blijft hij niet temin vol moed. Dezer dagen moet het echter tengevolge van de staking der brooduitdeeling te Petersburg weer erg gespookt hebben, zoodat zelts de treinen op de lijn PetersburgMoskou door soldaten met machinegewe- ren bewaakt weiden. I Is het de wolf En als de I sovjet-regeering werkelijk on derstboven gekegeld werd, wat j dan Niemand begrijpt het in r noch buiten Rusland. En mis- schien is dat welde reden, waar om die val zoo ongedacht lang uitblijft. De sovjet-regeering, dat is onweerlegbaar, beschikt over een zeker gezag, zij het in beperkten kring. En er is blijk- baar in Rusland momenteel geen andere regeer ing denkbaar, die datzelfde zou kunnen zeggen. Terugkeeren naar het vroegere tsarisme schijnt absoluut uitge- j sloten. Het verzet van de Rus sische boeren, die meer dan drie vierden van het Russische volk 113) De eerste weg, dien hij af- legde, was naar het detective bureau der firma Pinkterton, wa»r hij met de grootste voor komendheid, dank aan de groote geldmiddelen, waarover hij be- schikte, werd ontvangen. De ®eest mogelijke inlichtingen Werden hem verschaft over het verblijf van den graaf en de gravin van Rheinsburg; ook de jonge dienstbode, die in het hotel waar zij verbleven hadden den bespiedingsdienst had waar genomen, werd ontboden en deze was niet weinig verbaasd doch ook verheugd over het zien van zijn ouden meester. jammer kon men hem weinig inlichtingen geven over het ver wijl zijner kleindochter, alleen kon men hem na vele moeite- uitmaken, belet dit reeds. Dat verzet komt niet voort uit anti- monarchale gezindheid, maar uit oeconomische overwegingen. En dat juist maakt het zoo onver zettelijk. Met de revolutie hebben de boeren het land gekregen, dat de groote heeren bezaten. Dat geven ze natuurlijk niet meer af. Maar ook elke regeering, van wie ze kunnen vreezen, dat zij die gedwongen afgifte zou bevorderen stuit op hun onver- biddeiijken tegenstand. En wat dit beteekent, zelfs wanneer ze zich nog maar in lijdelijk verzet openbaart, hebben de bolsjewiki pas erkend toen ze terwille der boeren het met hun eigen oeco nomische principes op een ac- coordje gingen gooien. Dit accoordje heeft natuurlijk hun positie versterkt. En het kan daarom wel een lang wachten voor de Europeesche regeeringen worden op de komst van den wolf Want feitelijk wachten ze erop. Frankrijk doet het vrij openlijk en Amerika en Polen ook en Roe menië. Maar ook Engeland, al sluit het verdragen met de sovjet- regeer ing, ziet uit naar haar val, nu het met de Turksche nationa listen die Kleiti-Azië beheerschen, aan den stok gaat krijgen. Want deze Turksche nationalisten ont- leetien behalve aan de koppige taaiheid van het Turksche ras, vooral hun kracht aan hun samen werking met Rusland. Voor En geland komt deze twist met de regeering van Angora, die een scherp karakter begint aan te nemen, al erg ongelegen, omdat zij vanzelf de oneenigheid met Frankrijk over het lossen ver scherpt. De Franschen hebben altijd den komst der Turken gekozen, sinds koning Konstatijn te Athe ne terug is. Dat is niet alleen een gevolg van hun afkeer van dezen Griekschen koning, maar evenzeer een uiting van verzet tegen de Engelsche plannen, die op verengrlschiug van Konstan- ti topel en vernietiging van het oude Turksche rijk doelen. Wanneer nu straks de Engel schen de Grieken gaan helpen in hun strijd tegen de Turksche nationalisten, die hun wel blij ken te staan, kan deze hulp aan de nieuwe Fransch-Engelsche oneenigheid wel eens erg scherpe kantjes slijpen. En zoo pas na den nog niet geheel bijgelegden twist over Opper-Silezië moet dit voor de Entente cordiale ge vaarlijk worden. Daar in Opper- Silezië zorgen trouwens de Polen er wel voor dat die twist niet al te vlug wordt bijgelegd. Bij de aankomst der Engel sche troepen schijnen ze een nieuwen aanval begonnen te zijn, als wilde ze Frankrijk voor de besliste keuze zetten tusschen zijn nieuwe vrinden en zijn oude, de Engelsche. Het kan wel eens blijken, dat deze poging om den toestand te forceeren hun slecht bekomt. De Franschen zullen de Engelschen nog niet gemak kelijk loslaten. Het Duitsche ge vaar houdt hen daarvan terug. En de Engelschen hebben mo menteel overal zooveel zorgen aan hun hoofd, dat zij hen gaar ne halverwege tegemoet zullen komen. De Duitschers zijn de zorgen, hun door het ultimatum berok kend, nu, voorloopig althans, te boven. Voorloopig? De rede zoo wel van de nieuwen rijkskanselier als van de nieuwe minister Bothenau, hield feitelijk niet an ders in dan: „we zullen ons best doen". Maar de Duitschers heb ben tenminste hun nieuwe regee ring. En de Entente schijnt tevre den. Ook voorloopig! De „Times"-correspondent te Washington zet in zijn blad de moeilijkheden uiteen, welke op het oogeiiblik verbonden zijn aan een resolutie betreffende de afkondiging van den vredes toestand met Duitschland. Heden zijn in hef Huis van Afgevaardigden de debatten over een dergelijke resolutie aan gevangen en ook zal dan onge twijfeld iets omtrent de onzeker heid worden verklaard, welke op het oogenblik boven de poli tiek der VereenigdeStaten hangt. Voor zoover het de uitsluitend parlementaire zijde der kwestie betreft, bestaat er nog steeds verschil van gevoelen tusschen den Senaat en het Huis van Af gevaardigden over den vorm, waarin de resolutie zal worden opgesteld, en dit heeft de aan neming er van op een wijze vertraagd, welke de uitvoerende macht blijkbaar niet mishaagt. Als plausibele reden voor dit dralen, werd in den beginne aangevoerd, vervolgt de corres pondent, dat men den delicaten toestand van het schadeloos- stellings-vraagstuk niet nog moei lijker voor de geallieerden wilde maken, door er een factor in te brengen van een nog ongekende kracht. Deze reden kan thans niet meer gelden, en toch schijnt de regeering nog geen haast te hebben met hetgeen Harding bij zijn verkiezingscampagne ver klaarde, dat hij namelijk alles in het werk zou stellen, om een vredes-resolutie te doen aan nemen, zoo snel mogelijk als deze kon worden opgesteld en bij het Congres ingediend. De kwestie is echter, dat niemand er tot heden toe in geslaagd is, om een resolutie op te stellen, welke aan de Vereenigde Staten de voordeelen van de verdragen van Versailles en St. Germain zou verzekeren en tegelijk de verantwoordelijkheid volgens de ze verdragen van hen afschuift. Hughes heeft in zijn bekende Yap-nota de rechten en belangen van de Vereenigde Staten op. hun oorspronkelijke basis gelaten, nl. op die van de inbezitneming door de Vereenigde Staten als overwinnaars in den oorlogdit diende echter slechts als tijdelijk redmiddel, het stelde slechts de noodzakelijkheid uit, om deze rechten door verdragen te be vestigen. Thans is de regeering er door bevoegde autoriteiten voor gewaarschuwd, dat wanneer de vredesolutie wordt aangeno men in den vorm, welke hetzij Na het vertrek van den ouden Steffen liet zich Lucie bij den rechter aandienen, wien zij al haar wedervaren mededeelde. De rechter ondervroeg haar en wenschte op de hoogte te wor den gebracht van alles wat Voorgevallen was, van dat zij de verpleging in den molen had op zich genomen tot op het oogen blik, dat zij in het krankzinni gen-gesticht werd opgesloten. Nadat hij de mededeeling tot zijne groote verbazing vernomen had, deelde hij haar mede, dat hij in de onmogelijkheid was, de stukken die zij hem toevertrouwd had nog ter hand te kunnen nemen, doch in de onaangename verplichting verkeerde, die aan de politie ter hand te moeten stellen omdat hij nu wist, dat ze door diefstal in haar bezit waren. Hoe Lucie ook bad en smeekte, de rechter liet zich niet vermurwen, hij deelde haarmede, dat ze den volgenden dag terug in den Senaat, hetzij in het Huis van Afgevaardigden gaarne wordt gezien, deze een afzien van belangrijke rechten met zich mee zou brengen. Een dergelijke resolutie zou wel een einde maken aan den oorlogstoestand, doch daarmee den vrede niet voltooien, omdat dan de oorlog zonder eenige verdere onderhandeling voor Amerika geëindigd zou zijn, en de vele kwesties, welke alsdan onopgelost zouden overblijven, in de toekomst een bron voor eindelooze moeilijkheden zouden blijven. Intu38chen is het zoo goed als zeker. Vervolgt de correspondent dat op het een of andere niet al te ver verwijderde tijdstip, een resolutie in den een of an deren vorm zal worden aange nomen Dit zou twee mogelijk heden voor Amerika laten, beide met groote kans op moeilijkheden en zelfs volgens de meening van vele Amerikanen op gevaar. De eerste zou zijn de ratificatie van de verdragen van Versailles en St. Germain met het over- groole aantal reserve, welke de Senaat zou eischen, en dit laat ste zou deze verdragen dusdanig wijzigen, dat er ongetwijfeld een conferentie noodig zou zijn, om de betrekkingen van Amerika met zijn bondgenooten in den oorlog te regelen. De andere mogelijkheid zou een onderhandeling zijn met de vijanden over afzonderlijke ver dragen. Dit zou hier niet alleen om gevoelsredenen een heftig verzet verwekken, doch het zou zooveel en zulke moeilijke juri dische en economische kwesties met zich meebrengen, dat nieuwe verdragen met Groot-Britannië, Frankrijk, Italië, België en de nieuwe Centraal-Europeesche staten noodig zouden zijn. Wat heel eenvoudig scheen, toen het slechts een kwestie van een verkiezingsparool was, wordt thans buitengewoon moeilijk, nu de verantwoordelijkheid om het uit te voeren, aanvaard moet worden. kon komen en dan verder zou vernemen, hoe het met hare zaak stond. Lucie vertrok en zocht een hotel op, waar zij den nacht kon doorbrengen. De afmattende reis, de ontberingen die zij in het krankzinnigengesticht had ver duurd en de vrees, die zich door de mededeeling des rechters van haar had meester gemaakt, wond haar zoo op, dat men verplicht was een geneesheer te ontbie den. Deze verklaarde, dat zij door de koorts was aangetast en trachtte haar door kalmecrende middelen tot bedaren te bren gen, hetgeen hem echter niet mocht gelukken. Zij verviel in een hevige ziekte, die haar aan het ziekbed kluisterde. De rechter was verbaasd dat hij Lucie den volgenden dag niet zag verschijnen en schreef dit toe aan den angst, waarin zij verkeerde, omdat zij zeker meende, dat de politie reeds van haar bedrog en diefstal op de hoogte was. (Wordt vervolgd.) volle opsporingen mededeelen, dat zij tijdens zijne overvaart weder naar Duitschland was teruggekeerd. Dat hij zijne vergeefsche reis betreurde, laat zich denken. Hij maakte zijn oponthoud te New-York nu zoo kort mogelijk. Na eene vor stelijke belooning aan de firma Pinkerton, vertrok hij met zijn jongen dienstknecht per eerstvol gende gelegenheid naar Duitsch land Bij de afvaart van het schip, toen dit bijna het anker lichtte, kwam nog eene reizigster aan, die eveneens de overvaart wilde medemaken. In deze herkende men Lucie, die uit het krank zinnigengesticht was gevlucht. Zij had aan rechter Bernhardt te Berlijn een telegram gezon den om haar spoedig het geld voor de overvaart te zenden, w.. aan hij voldaan had. Zon der ongeval kwamen de reizi gers, na eene reis van 6 weker), te Hambu'g aan, zonder dat zij elkaar op het schip hadden leeren kennen of ontmoet te hebben. Lucie toch had den ouden molenaar eenmaal gezien op het schip, en om niet door hem herkend te worden, had zij zich zooveel mogelijk aan hun oog onttrokken. Bij aankomst te Hamburg, begaven zij zich alle drie zoo spoedig mogelijk naar Berlijn, waar zich Steffen reeds den volgenden dag bij rechter Bernhardt liet aandienen en een lang onderhoud had. Hij vernam daar den toestand zijner aangelegenheden betreifende het slot Rheinsburg en dat dit spoe dig in zijn bezit zou komen. Ook de plannen van den fabri kant Weller werden hem mede gedeeld, en hoe deze trachtte een gedeelte van 't Reinsburger gebied aan te koopen. De oude Steffen verzocht den rechter al het mogelijke te doen om dit te verhinderen.

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1921 | | pagina 1