ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Vrijwillige Milage, VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN E. BOOM—BLIEK 30e Jaargang Woensdag 1 Juni 1921 Nummer 2627 gBretfcfcirere. Ontmaskerd. Het Arbeidersparadijs. Binnenland. CHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 met 10 cent dispositiekosten. Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever TNO,02? BRESKENS pt°7s$4r0 Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur Het schijnt wel zoo goed als zeker, dat onze tegenwoordige levensstandaard onmogelijk te handhaven zal zijn. We hebben de jaren na den oorlog als van den hoogen boom geleefd. Maar de reeds jngetreden malaise toont reeds den onvermijdelijken terugslag. Houdt deze reactie f lang genoeg aan en dit aan houden lijkt onvermijdelijk dan kan het niet andèrs, of ook de vaak buitensporig gestegen loonen, moeten daarvan den in vloed ondergaan en aanmerkelijk terugloopen. En dit terugloopen kan niets anders dan heftige geschillen uitlokken tusschen werkgevers en werknemers. Maar ook andere gevolgen van de malaise, die wij tegemoet gaan, en haar begeleidende factoren kunnen gemakkelijk tot een ver scherpten strijd tusschen arbeid en kapitaal voeren. En zoo ooit, dan zal dus vooral in de eerst volgende maanden en jaren het zooveel mogelijk voorkomen en zoo spoedig mogelijk uit den weg ruimen van arbeidsgeschillen voor ons oeconomisch en maat- V schappelijk leven van de grootste beteekenis zijn. Het ontwerp, eenigen tijd ge leden door Minister Alberse in gediend en bestemd om de be slechting van deze geschillen zoo goed en zooveel mogelijk te bevorderen, komt dus wel op het juiste oogenblik. En het is wonderlijk, dat het tot nu toe nog maar zoo betrekkelijk wei nig de belangstelling getrokken heef. Het is een hopeloos en onbe gonnen werk de tegenstelling tusschen arbeid en kapitaal in de tegenwoordige maatschappelijke verhouding op te heffen en aan den daaruit voortvloeienden strijd een eind te willen maken. Men kan slechts trachten aan dien strijd het allerheftigste karakter te ontnemen, hem te temperen en zoo het maatschappelijk or ganisme voor al te hevige schok ken, als het door stakingen en 110) Gelijk een gevangenbewaar der, die eene gevangene bezoekt, was de jonge graaf aan Gerda verschenen. Hij bedreigde haar roet opsluiting in een gesticht als zij niet bewerkte bij den ouden molenaar, dat deze zijn plan om de grafelijke familie van Rheiusburg te doen ver trekken, introk Gerda dacht met medelijden aan haren grootvader en ver moedde niet welk groot gevaar haar zelf bedreigde. Doch zoo lang haar groot vader leelde, had zij tijd en hoopte zij op eene wending van haar treurig lot. Was hij een maal uit Amerika teruggekeerd, dan moest zij een middel vin den, om zich met hem in ver binding te stellen. uitsluitingen bedreigen, zooveel mogelijk te behoeden. En Mi nister Aalberse, daarvan bewust, bedoelt dan ook niet anders. In de toelichting schrijft hij, dat het de.bedoeling is, alleen ge schillen t^ bezweren, die storend op de productie werken of kun nen werken. Deze beperking zal echter wil men werkelijk het productieproces voor storingen bewaren, weinig uitwerking kun nen hebben, omdat ten slotte vrijwel elk geschil tusschen werk gever en werknemer op dit proces storend kan inwerken. Het middel, door den Minister toegepast, is de vrijwillige arbi trage. De vrijheid van beide partijen moet onaangetast blijven Maar er moet een weg geopend worden, die als 't ware tot in slaan noodt. Vrijwillige arbitrage was natuurlijk ook zonder deze wet ten allen tijd mogelijk. Maar door de regeling van deze arbitrage van regeeringswege en het scheppen van een vast be- middelings-lichaam wordt het aanwenden van dit middel niet alleen vergemakkelijkt, maar wordt het ook voor de partijen moeilijker tegenover het oordeel der publieke opinie dit middel ongebruikt te laten. De nieuwe wet schept daarom allereerst een bemiddelingsraad, die trach ten zal de partijen tot elkaar te brengen, voordat de strijd ont brandt is. Daarnaast regelt zij de arbitrage, die vrijwillig aan vaard, maar aan welker uitspraak de. partijen zich bij vooi baat on derwerpen moeten. Maar boven dien krijgt de regeering het recht een enquête te houden naar de oorzaak van een geschil, waarbij zij overlegging kan vorderen van alle boeken en be scheiden, waarover zij voor een goede vervulling van haar taak meent te moeten beschikken. De uitslag van deze enquête wordt gepubliceerd. En deze publicatie moet als 't ware het werk doen van een vonnis. Im mers de publieke opinie, door die enquête voorgelicht, zal niet nalaten, zich zoo duidelijk uit te spreken, dat de veroordeelde Door het binnentreden van den jongen graaf werd zij in hare droevige mijmering gestoord. Gerda, zeide hij, wilt gij de goedheid hebben mij aandachtig aan te hooren Ik zou niet weten wat wij el kaar nog te zeggen hebben, zeide zij toonloos. Gerda zeide de graaf, spreek niet op dezen toon. Ik geef u mijn eerewoord, dat geen haar op uw dierbaar hoofd zal ge krenkt worden, zoolang gij on der dit dak verblijft. Doch wees inschikkelijk en zorg dat gij ons voorstel, om uwen grootvader te vermurwen, ingewilligd krijgt, dit zal u >ker gelukken, omdat wij weten, dat hij elke opoffe ring voor u brengt. Nooit of nimmer zal ik mijn grootvader trachten te bewegen, iets ten uwe gunste of die uwer familie te doen, er gebeure wat wil. ,Ik", klonk het vast vanGer partij haar uitspraak niet ge makkelijk zal kunnen negeeren. Het is dus feitelijk langs drie wegen, dat de regeering hoopt tot gemakkelijker oplossing en voorkoming van arbeidsgeschil len te geraken. In het middel punt staat de vrijwillige arbitrage. Maar daarnaast is er bij een reeds ontbranden strijd een machtig middel in de enquête der regeering en voor den strijd een ander in de bemiddeling van den otficieelen bemiddelings raad. Bij groote conflicten, die men gewoonlijk reeds lang te voren kan zien aankomen, kan vooral dit laatste middel uit stekenden dienst doen. Zeker zal Minister Aalberse zich niet verbeelden, dat hij in dit nieuwe ontwerp een univer seel geneesmiddel tegen arbeids conflicten heeft uitgevonden en gepubliceerd Maar niettemin verdient het waardeering als iedere poging om die conflicten zooveel mogelijk te voorkomen, tot de kleinst mogelijke propor ties terug te brengen en haar uitwerking op ons oeconomisch leven zoo goed mogelijk te neu- traliseeren. En waar dit leven juist in den eersten tijd met ernstige schokken bedreigd wordt mag men deze nieuwe poging der regeering zeker wel de volle aandacht schenken, die zij ver dient. In het onafhankelijke tijdschrift „Der Socialist" publiceert de Spaansche professor De los Rios zijn Russische reisindrukken. De vrijheid van pers en ge dachte is, volgens den Spaanschen geleerde, door de Sovjet-regee ring onmogelijk gemaakt. Alleen de uitgave der 21 communistische bladen is toegestaan. Iedere discussie over politiek enz. is streng verboden en wordt door de politie belet. De politie bezit trouwens het hoogste gezag in Rusland en voor haar moet ook de regee ring zich bukken. Zelfs Lenin da's lippen, zal de wereld open baren, welk ongehoord bedrog er gepleegd is". Dat zal ik u verhinderen, door u de vrijheid te benemen en u in zekerheid te brengen. De jonge graaf had deze woor den op ijskouden toon gespro ken en nam nu een dreigende houding aan. Gij zult nu niet vergeten, zei hij op spottenden toon, dat de gravin van Rheinsburg door twee geloofwaardige geneesheeren uit Berlijn krankzinnig verklaard is en in een gesticht zal opgeslo ten worden, op den dag dat mijne familie zulks verkiest. Uw verblijf in dit slot zal geen minuut langer meer duren, in dien wij dat goedvinden. De graaf had, terwijl hij deze woorden uitsprak, Gerda steeds in het oog gehouden en den in druk bespied, dien zij op haar maakten. Deze schrikkelijke bedreiging is machteloos tegenover de poli- tie-autoriteiten. Er worden men- schen veroordeeld zonder dat er getuigen, of zelfs ook maar de beklaagden, verhoord zijn. De vakvereenigingen mogen zich alleen bezighouden met be- stuurs- en verzekeringsaangele genheden. Het is hun verboden te ijveren voor een lotsverbete ring der arbeiders en er bestaat dan ook een absoluut stakings verbod. Tegen stakers worden de scherpste maatregelen geno men. Zij worden gedwongen, weer aan het werk te gaan, ter wijl tevens hun levensmiddelen- rantsoen wordt ingehouden. Fabrieksraden bestaan niet meer. In plaats daarvan zijn er commissies ingesteld, bestaande uit drie leden, die allen commu nist moeten zijn de vakveree- nigings-raden worden niet ge- i kozen, doch benoemd en zijn niets anders dan controle-organen der communisten. Het rantsoen levensmiddelen is principieel vastgesteld op 23 pCt van hetgeen voor het levens onderhoud onmisbaar is te ach ten. Daar de vrije handel geheel verboden is, moet het overige door smokkelarij worden ver kregen. In de eerste loonklasse bevinden zich de professoren der universiteiten die behalve twintig duizend roebel per maand, vast gestelde levensmiddelenrantsoe nen krijgen. Daarna komen de onderwijzers, de fijnere hand werkslieden en dan de arbeiders. Deze krijgen, naar de Spaansche professor in een fabriek consta teerde, 3200 roebel per maand de vrouwelijke arbeiders 2100 roebel per maand. Bovendien bestaan er drie premiestelsels met een maximum van 200 pCt. Ook in de openbare hotels staan de arbeiders er in het „arbeidersparadijs" wat de voe ding betreft het slechtste voor. In de hotels te Moskou kent men namelijk drie voedingsgroe pen, een rijk voorziene voor buitenlandsche bezoekers, een minder goede voor de beambten en een derde voor de arbeiders die slechts een stuk zwart brood maakte begrijpelijk een vreeselijk angstigen indruk op Gerda, die verder geen woord meer spreken kon, want het was of hare keel dichtgeknepen was. Dan verliet de graaf het ver trek, zijn lichte schreden verloren zich spoedig in het naastbij- gelegen vertrek. Gerda stond als verdoofd en staarde wezenloos door het ven ster op het groote landschap. In het volgende oogenblik sloeg zij beide handen aan het voor hoofd. Neen, zij droomde niet! Zij leefde en het was werkelijkheid, wat zij zooeven uit den mond van den graaf gehoord had. Zij was thans misschien voor altijd veroordeeld in een krankzinni gen-gesticht te leven, als haar de goede God geene uitkomst zond. Doch op Hem zou zij blijven vertrouwen. Zij werd door het kloppen van een bediende op de deur en een dunne soep krijgen. Dit alles heeft, naar professor de los Rios constateerde een enorme vermindering van de werkkracht tengevolge gehad, alsmede een teruggang der productie, die ook door de in voering van een productiepremie niet op peil zou kunnen worden gehouden. Het voordurend vertrek der arbeiders naar het platte land waar zij nog iets hopen te vinden om van te leven, heeft een ver meerdering der plattelandsbevol king met een millioen arbeiders teweeggebracht. Daar de boeren echter alles, wat zij boven hun eigen behoeften produceeren, aan den staat moeten afstaan, is de bebouwde grond met 20 verminderd. Om hierin verbe tering te brengen heeft de Sovjet- regeering den boeren onlangs een belasting in natura opgelegd met de bepaling, dat zij 't over schot in detf vrijen handel mogen brengen. De Spaansche professor zegt ten slotte, dat men bij het ver laten van Rusland het gevoel heeft alsof men uit een gevan genis komt. Het is een feit, dat in Rusland 120 millioen menschen overheerscht worden door een partij, die hoogstens zeshonderd duizend leden telt. Hierbij verdient nog vermel ding, dat de voormalige secre taris der Spaansche arbeiders partij die den professor op zijn reis door Rusland vergezelde en vroeger een hartstochtelijk voorstander van het bolsjewisme was, de bevindingen van de los Rios in elk opzicht bevestigt. DE SPOORWEGDIENSTEN. Verschenen is het Rapport der Commissie, ingesteld bij beschik king van den minister van Wa terstaat van 29 Dec. 1920, tot onderzoek naar de oorzaken van de onregelmatigheden, welke zich bij de uitvoering van de Dienstregeling der Nederland- uit hare verdooving gewekt en tot de werkelijkheid terugge roepen. De bediende deelde de jonge gravin mede, dat het dejeuner was opgediend. Doch zij gaf ten antwoord, dat zij niet aan tafel zou verschijnen. XXXVII. De fabrikant Weller had zich weer met de zaken zijner fabriek bezig gehouden. Hij was met de hoop bezield, dat hij zich nog eenmaal uit den neteligen toestand, waarin hij gekomen was, kon redden, en vooral door eene nieuwe zaak te vestigen, weei vasten bodem zou krijgen. Hij trad met rijke geldbeden in verbinding en het was hem ook gelukt, verschillende groot kapitalisten voor zijn nieuwe onderneming te winnen. Dit waren groote bergwerken en eene ijzergieterij. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1921 | | pagina 1