ALGEMEEN NIEUWS-
EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Vrijwillige Milage,
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
E. BOOM—BLIEK
30e Jaargang
Woensdag 1 Juni 1921
Nummer 2627
gBretfcfcirere.
Ontmaskerd.
Het Arbeidersparadijs.
Binnenland.
CHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 10 cent dispositiekosten.
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
TNO,02? BRESKENS pt°7s$4r0
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
Het schijnt wel zoo goed als
zeker, dat onze tegenwoordige
levensstandaard onmogelijk te
handhaven zal zijn. We hebben
de jaren na den oorlog als van
den hoogen boom geleefd. Maar
de reeds jngetreden malaise
toont reeds den onvermijdelijken
terugslag. Houdt deze reactie
f lang genoeg aan en dit aan
houden lijkt onvermijdelijk
dan kan het niet andèrs, of ook
de vaak buitensporig gestegen
loonen, moeten daarvan den in
vloed ondergaan en aanmerkelijk
terugloopen. En dit terugloopen
kan niets anders dan heftige
geschillen uitlokken tusschen
werkgevers en werknemers. Maar
ook andere gevolgen van de
malaise, die wij tegemoet gaan,
en haar begeleidende factoren
kunnen gemakkelijk tot een ver
scherpten strijd tusschen arbeid
en kapitaal voeren. En zoo ooit,
dan zal dus vooral in de eerst
volgende maanden en jaren het
zooveel mogelijk voorkomen en
zoo spoedig mogelijk uit den
weg ruimen van arbeidsgeschillen
voor ons oeconomisch en maat-
V schappelijk leven van de grootste
beteekenis zijn.
Het ontwerp, eenigen tijd ge
leden door Minister Alberse in
gediend en bestemd om de be
slechting van deze geschillen
zoo goed en zooveel mogelijk
te bevorderen, komt dus wel
op het juiste oogenblik. En het
is wonderlijk, dat het tot nu toe
nog maar zoo betrekkelijk wei
nig de belangstelling getrokken
heef.
Het is een hopeloos en onbe
gonnen werk de tegenstelling
tusschen arbeid en kapitaal in de
tegenwoordige maatschappelijke
verhouding op te heffen en aan
den daaruit voortvloeienden strijd
een eind te willen maken. Men
kan slechts trachten aan dien
strijd het allerheftigste karakter
te ontnemen, hem te temperen
en zoo het maatschappelijk or
ganisme voor al te hevige schok
ken, als het door stakingen en
110)
Gelijk een gevangenbewaar
der, die eene gevangene bezoekt,
was de jonge graaf aan Gerda
verschenen. Hij bedreigde haar
roet opsluiting in een gesticht
als zij niet bewerkte bij den
ouden molenaar, dat deze zijn
plan om de grafelijke familie
van Rheiusburg te doen ver
trekken, introk
Gerda dacht met medelijden
aan haren grootvader en ver
moedde niet welk groot gevaar
haar zelf bedreigde.
Doch zoo lang haar groot
vader leelde, had zij tijd en
hoopte zij op eene wending van
haar treurig lot. Was hij een
maal uit Amerika teruggekeerd,
dan moest zij een middel vin
den, om zich met hem in ver
binding te stellen.
uitsluitingen bedreigen, zooveel
mogelijk te behoeden. En Mi
nister Aalberse, daarvan bewust,
bedoelt dan ook niet anders.
In de toelichting schrijft hij, dat
het de.bedoeling is, alleen ge
schillen t^ bezweren, die storend
op de productie werken of kun
nen werken. Deze beperking zal
echter wil men werkelijk het
productieproces voor storingen
bewaren, weinig uitwerking kun
nen hebben, omdat ten slotte
vrijwel elk geschil tusschen werk
gever en werknemer op dit
proces storend kan inwerken.
Het middel, door den Minister
toegepast, is de vrijwillige arbi
trage. De vrijheid van beide
partijen moet onaangetast blijven
Maar er moet een weg geopend
worden, die als 't ware tot in
slaan noodt. Vrijwillige arbitrage
was natuurlijk ook zonder deze
wet ten allen tijd mogelijk.
Maar door de regeling van deze
arbitrage van regeeringswege en
het scheppen van een vast be-
middelings-lichaam wordt het
aanwenden van dit middel niet
alleen vergemakkelijkt, maar
wordt het ook voor de partijen
moeilijker tegenover het oordeel
der publieke opinie dit middel
ongebruikt te laten. De nieuwe
wet schept daarom allereerst
een bemiddelingsraad, die trach
ten zal de partijen tot elkaar te
brengen, voordat de strijd ont
brandt is. Daarnaast regelt zij
de arbitrage, die vrijwillig aan
vaard, maar aan welker uitspraak
de. partijen zich bij vooi baat on
derwerpen moeten. Maar boven
dien krijgt de regeering het
recht een enquête te houden
naar de oorzaak van een geschil,
waarbij zij overlegging kan
vorderen van alle boeken en be
scheiden, waarover zij voor een
goede vervulling van haar taak
meent te moeten beschikken.
De uitslag van deze enquête
wordt gepubliceerd. En deze
publicatie moet als 't ware het
werk doen van een vonnis. Im
mers de publieke opinie, door
die enquête voorgelicht, zal niet
nalaten, zich zoo duidelijk uit te
spreken, dat de veroordeelde
Door het binnentreden van den
jongen graaf werd zij in hare
droevige mijmering gestoord.
Gerda, zeide hij, wilt gij de
goedheid hebben mij aandachtig
aan te hooren
Ik zou niet weten wat wij el
kaar nog te zeggen hebben,
zeide zij toonloos.
Gerda zeide de graaf, spreek
niet op dezen toon. Ik geef u
mijn eerewoord, dat geen haar
op uw dierbaar hoofd zal ge
krenkt worden, zoolang gij on
der dit dak verblijft. Doch wees
inschikkelijk en zorg dat gij ons
voorstel, om uwen grootvader te
vermurwen, ingewilligd krijgt,
dit zal u >ker gelukken, omdat
wij weten, dat hij elke opoffe
ring voor u brengt.
Nooit of nimmer zal ik mijn
grootvader trachten te bewegen,
iets ten uwe gunste of die uwer
familie te doen, er gebeure wat
wil.
,Ik", klonk het vast vanGer
partij haar uitspraak niet ge
makkelijk zal kunnen negeeren.
Het is dus feitelijk langs drie
wegen, dat de regeering hoopt
tot gemakkelijker oplossing en
voorkoming van arbeidsgeschil
len te geraken. In het middel
punt staat de vrijwillige arbitrage.
Maar daarnaast is er bij een
reeds ontbranden strijd een
machtig middel in de enquête
der regeering en voor den strijd
een ander in de bemiddeling
van den otficieelen bemiddelings
raad. Bij groote conflicten, die
men gewoonlijk reeds lang te
voren kan zien aankomen, kan
vooral dit laatste middel uit
stekenden dienst doen.
Zeker zal Minister Aalberse
zich niet verbeelden, dat hij in
dit nieuwe ontwerp een univer
seel geneesmiddel tegen arbeids
conflicten heeft uitgevonden en
gepubliceerd Maar niettemin
verdient het waardeering als
iedere poging om die conflicten
zooveel mogelijk te voorkomen,
tot de kleinst mogelijke propor
ties terug te brengen en haar
uitwerking op ons oeconomisch
leven zoo goed mogelijk te neu-
traliseeren. En waar dit leven
juist in den eersten tijd met
ernstige schokken bedreigd wordt
mag men deze nieuwe poging
der regeering zeker wel de volle
aandacht schenken, die zij ver
dient.
In het onafhankelijke tijdschrift
„Der Socialist" publiceert de
Spaansche professor De los Rios
zijn Russische reisindrukken.
De vrijheid van pers en ge
dachte is, volgens den Spaanschen
geleerde, door de Sovjet-regee
ring onmogelijk gemaakt. Alleen
de uitgave der 21 communistische
bladen is toegestaan. Iedere
discussie over politiek enz. is
streng verboden en wordt door
de politie belet.
De politie bezit trouwens het
hoogste gezag in Rusland en
voor haar moet ook de regee
ring zich bukken. Zelfs Lenin
da's lippen, zal de wereld open
baren, welk ongehoord bedrog
er gepleegd is".
Dat zal ik u verhinderen, door
u de vrijheid te benemen en u
in zekerheid te brengen.
De jonge graaf had deze woor
den op ijskouden toon gespro
ken en nam nu een dreigende
houding aan.
Gij zult nu niet vergeten, zei
hij op spottenden toon, dat de
gravin van Rheinsburg door twee
geloofwaardige geneesheeren uit
Berlijn krankzinnig verklaard is
en in een gesticht zal opgeslo
ten worden, op den dag dat
mijne familie zulks verkiest.
Uw verblijf in dit slot zal geen
minuut langer meer duren, in
dien wij dat goedvinden.
De graaf had, terwijl hij deze
woorden uitsprak, Gerda steeds
in het oog gehouden en den in
druk bespied, dien zij op haar
maakten.
Deze schrikkelijke bedreiging
is machteloos tegenover de poli-
tie-autoriteiten. Er worden men-
schen veroordeeld zonder dat er
getuigen, of zelfs ook maar de
beklaagden, verhoord zijn.
De vakvereenigingen mogen
zich alleen bezighouden met be-
stuurs- en verzekeringsaangele
genheden. Het is hun verboden
te ijveren voor een lotsverbete
ring der arbeiders en er bestaat
dan ook een absoluut stakings
verbod. Tegen stakers worden
de scherpste maatregelen geno
men. Zij worden gedwongen,
weer aan het werk te gaan, ter
wijl tevens hun levensmiddelen-
rantsoen wordt ingehouden.
Fabrieksraden bestaan niet
meer. In plaats daarvan zijn er
commissies ingesteld, bestaande
uit drie leden, die allen commu
nist moeten zijn de vakveree-
nigings-raden worden niet ge-
i kozen, doch benoemd en zijn
niets anders dan controle-organen
der communisten.
Het rantsoen levensmiddelen is
principieel vastgesteld op 23 pCt
van hetgeen voor het levens
onderhoud onmisbaar is te ach
ten. Daar de vrije handel geheel
verboden is, moet het overige
door smokkelarij worden ver
kregen. In de eerste loonklasse
bevinden zich de professoren der
universiteiten die behalve twintig
duizend roebel per maand, vast
gestelde levensmiddelenrantsoe
nen krijgen. Daarna komen de
onderwijzers, de fijnere hand
werkslieden en dan de arbeiders.
Deze krijgen, naar de Spaansche
professor in een fabriek consta
teerde, 3200 roebel per maand
de vrouwelijke arbeiders 2100
roebel per maand. Bovendien
bestaan er drie premiestelsels
met een maximum van 200 pCt.
Ook in de openbare hotels
staan de arbeiders er in het
„arbeidersparadijs" wat de voe
ding betreft het slechtste voor.
In de hotels te Moskou kent
men namelijk drie voedingsgroe
pen, een rijk voorziene voor
buitenlandsche bezoekers, een
minder goede voor de beambten
en een derde voor de arbeiders
die slechts een stuk zwart brood
maakte begrijpelijk een vreeselijk
angstigen indruk op Gerda, die
verder geen woord meer spreken
kon, want het was of hare keel
dichtgeknepen was.
Dan verliet de graaf het ver
trek, zijn lichte schreden verloren
zich spoedig in het naastbij-
gelegen vertrek.
Gerda stond als verdoofd en
staarde wezenloos door het ven
ster op het groote landschap.
In het volgende oogenblik sloeg
zij beide handen aan het voor
hoofd.
Neen, zij droomde niet! Zij
leefde en het was werkelijkheid,
wat zij zooeven uit den mond
van den graaf gehoord had. Zij
was thans misschien voor altijd
veroordeeld in een krankzinni
gen-gesticht te leven, als haar
de goede God geene uitkomst
zond. Doch op Hem zou zij
blijven vertrouwen.
Zij werd door het kloppen
van een bediende op de deur
en een dunne soep krijgen.
Dit alles heeft, naar professor
de los Rios constateerde een
enorme vermindering van de
werkkracht tengevolge gehad,
alsmede een teruggang der
productie, die ook door de in
voering van een productiepremie
niet op peil zou kunnen worden
gehouden.
Het voordurend vertrek der
arbeiders naar het platte land
waar zij nog iets hopen te vinden
om van te leven, heeft een ver
meerdering der plattelandsbevol
king met een millioen arbeiders
teweeggebracht. Daar de boeren
echter alles, wat zij boven hun
eigen behoeften produceeren,
aan den staat moeten afstaan,
is de bebouwde grond met 20
verminderd. Om hierin verbe
tering te brengen heeft de Sovjet-
regeering den boeren onlangs
een belasting in natura opgelegd
met de bepaling, dat zij 't over
schot in detf vrijen handel mogen
brengen.
De Spaansche professor zegt
ten slotte, dat men bij het ver
laten van Rusland het gevoel
heeft alsof men uit een gevan
genis komt. Het is een feit, dat
in Rusland 120 millioen menschen
overheerscht worden door een
partij, die hoogstens zeshonderd
duizend leden telt.
Hierbij verdient nog vermel
ding, dat de voormalige secre
taris der Spaansche arbeiders
partij die den professor op zijn
reis door Rusland vergezelde
en vroeger een hartstochtelijk
voorstander van het bolsjewisme
was, de bevindingen van de los
Rios in elk opzicht bevestigt.
DE SPOORWEGDIENSTEN.
Verschenen is het Rapport der
Commissie, ingesteld bij beschik
king van den minister van Wa
terstaat van 29 Dec. 1920, tot
onderzoek naar de oorzaken van
de onregelmatigheden, welke
zich bij de uitvoering van de
Dienstregeling der Nederland-
uit hare verdooving gewekt en
tot de werkelijkheid terugge
roepen.
De bediende deelde de jonge
gravin mede, dat het dejeuner
was opgediend. Doch zij gaf
ten antwoord, dat zij niet aan
tafel zou verschijnen.
XXXVII.
De fabrikant Weller had zich
weer met de zaken zijner fabriek
bezig gehouden. Hij was met
de hoop bezield, dat hij zich
nog eenmaal uit den neteligen
toestand, waarin hij gekomen
was, kon redden, en vooral door
eene nieuwe zaak te vestigen,
weei vasten bodem zou krijgen.
Hij trad met rijke geldbeden
in verbinding en het was hem
ook gelukt, verschillende groot
kapitalisten voor zijn nieuwe
onderneming te winnen. Dit
waren groote bergwerken en
eene ijzergieterij.
(Wordt vervolgd.)