ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Wekelijksch Overzicht.
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
tno,02T breskens p,°7s$4ro
Üftü
30e Jaargang
Woensdag
ei 1921
Nummer 262
Ontmaskerd.
Goed vertrouwen.
CHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 10 cent dispositiekosten.
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot u i t e r 1 ij k
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
Eenstemmigheid is altijd be
trekkelijk. Als alles op de wereld
zou men kunnen zeggen. „We
kennen ten deele", staat er in
Jen Bijbel. En dit is ten slotte
wel de oorzaaK van deze alge-
meene betrekkelijkheid. Maar ten
opzichte "van eenstemmigheid
krijgt zij nog bijzondere beteeke-
nis. Eenstemmigheid immers be
staat altijd alleen maar ten aan
zien van bepaalde dingen, be
paalde vraagstukken. Het „zoo
veel hoofden, zooveel zinnen",
waarvoor men ook zou kunnen
zeggen „zooveel belangen, zoo
veel zinnen", staat de algemeene
en absolute eenstemmigheid be
slissend in den weg.
De Fransch-Engelsche een
stemmigheid is ook betrekkelijk.
Zij bestaat feitelijk alleen ten
opzichte van deze ééne zaak, dat
men Duitschland eronder wil hou
den en zelf bovenop wil blijven.
Hoe men dat wil doen, daar
over is men het al niet meer
eens. En Lloyd George's open
hartigheid hadden we niet eens
jnoodig gehad om te begrijpen,
dat reeds deze oneenigheid den
toestand vaak tragisch gemaakt
had. Maar de gevaarlijkste on
eenigheid is die omtrent de vraag,
.hoe men er zelf boven op wil
olijven. Frankrijk en Engeland
|hebben verschillende belangen.
Dit eene belang hebben ze ge
meen, dat ze Duitschland, nu dat
tengevolge van den oorlog mach
teloos is geworden, in dien -toe
stand willen houden. Maar wan-
heer moet vastgesteld worden,
hoever die machteloosheid moet
gaan, dan komen de tegenstrij-
e belangen om den hoek kij-
|ken, omdat daarmee samenhangt
die andere vraag: hoe kunnen
bij ieder voor ons van die mach
teloosheid profïteeren. En aan
die vraag zijn we nu langzamer
hand toegeraakt. Dat maakt de
nog bestaande eenstemmigheid
foo uiterst labiel, dat zij tel
kens onderstboven dreigt te suk
kelen tot schrik en ontsteltenis
ran de rest der wereld-
p>)
In alles onderscheidde hij zich
'an de overige bedienden. Hij
lekleedde de plaats van den
chrijver Enders, die ook reeds
"trokken was.
Hij zeide, dat hij vroeger
flopman geweest was, doch
'genspoed in de zaken had hem
i nood gebracht en hij was
aardoor verplicht geworden een
'trekking te aanvaarden, die
nm wel niet paste, doch in zijn
flod voorzag. Naar hij zeide
'as hij ook in Amerika geweest
I1 verstond hij eveneens de
"gelsche taal. Hij was blond
ii droeg een langen blonden
'ard. Tevergeefs zou men in
'zen bediende, die zich Paul
'nden noemde, eenige overeen-
imstmet den onderzoeksrechter
>n Hellern, of het vroegere lid
Er is een tijd geweest, dat
men dit angstvallig trachite te
verbergen en het gebrek aan
eenstemmigheid alleen binnen
kamers tot uiting liet komen.
Maar die tijd is lang voorbij.
Lloyd George laat op zijn anti-
Fransche redevoering als ant
woord op de commentaren der
Fransche pers een verklaring
volgen, die nog duidelijker taal
spreekt. En Briland slaat het
verzoek om een samenkomst
botweg af. Als we dat weten,
dan verwonderen we er ons niet
meer over, dat het groote en
gematigde Fransche blad de
„Temps" van Lloyd George zegt,
dat hij er in uitmunt alle vol
ken van het vasteland het eene
tegen het andere op te zetten,
waarbij het met Lloyd George
natuurlijk Engeland bedoelt. Een
Parijsch avondblad spreekt dan
ook al van het afscheid, dat
Lloyd George van F"rankrijk
neemt. Dat klinkt inderdaad
tragisch voor de Entente Cor
diale.
Toch moeten we het niet al
te tragisch opvatten. Frankrijk
en Engeland willen beide hun
zin hebben ten opzichte van
Opper-Silezië en grommen nu
maar wat tegen mekaar, als
honden doen om een been. Dat
wil heelemaal nog niet zeggen,
dat ze elkaar te lijf zullen gaan.
Het is maar een probeeren of
ze mekaar niet bang kunnen
maken. Zeker hun belangen ten
opzichte van Opper-Silezië als
over 't algemeen ten opzichte
van Duitschland's politieken,
maar vooral oeconomischen toe
stand en van de internationale
verhoudingen zijn lang niet con
gruent. Maar dit eene belang
hebben ze gemeen, dat Duitsch
land niet weer tot zijn vroegere
macht moet kunnen geraken. De
vraag is dus maar welk belang
momenteel het zwaarst zal we
gen. Welke vraag te vervan
gen is door die andere, of ieder
voor zich zich sterk genoeg
gevoelt om Duitschland er al
leen, dat wil zeggen zonder hulp
van deu ander, er onder te
houden, wat natuurlijk van eigen
der club waartoe de graaf van
Rheinsburg ook behoorde, en
onder den naam van Baron van
Eckhardthoff was ingeschreven,
gezocht hebben en toch was
het een en dezelfde.
Hij was het ook, die het tele
gram uit Amerka, dat de jonge
graaf ontvangen had en terstond
in duizende stukjes had ge
scheurd en in het park weg
geworpen, nadat hij het gelezen
had, en het door den wind ver
strooid was, met de grootste
moeite had bijeenverzameld en
op kunstige wijze had bij elkaar
gezet, hetwelk een tijdroovend
werk was, dat hij alleen des
nachts kon uitvoeren. Toch was
dit zoo goed gelukt, dat alles
wat het inhield, te lezen was.
De datum van dit telegram
kwam geenszins overeen met de
aankomst der gravin in Duitsch
land. Het was eene onmoge
lijkheid dat zij den dag van hare
ontvluchting ook reeds in den
kracht als van de mate van
Duitschland's machteloosheid af
hangt. De beantwoording van
deze vraag hangt dan weer ten
nauwste samen met die andere,
wie van beiden het zekerst op
de andere bondgenooten zal
kunnen rekenen en in hoever ze
dat kunnen.
Van die andere bondgenooten
komt wel in de eerste plaats
Amerika in aanmerking. Ameri
ka zal zijn plaats in den Opper
sten Raad hernemen, zij^het bij
behandeling van zuiver Euro-
peesche zaken maar als advi-
seerend lid. En dit beteekent,
ondanks de beperking, dat het
weer zijn woordje mee zal spre
ken in het bestuur der wereld.
Dat dit een woordje van betee-
kenis zal zijn, daardoor staat
Amerika's macht borg. En zoo
wel Frankrijk als Engeland be
weren dan ook al, dat Amerika
aan hun zijde staat, waarbij, zou
men zeggen, Engeland de meeste
kans heeft gelijk te krijgen
Een tweede factor van be-
teekenis is Italië's houding. De
Italiaansche verkiezingen hehben
Gioliti een groote meerderheid
gegeven. En dit geeft hem
natuurlijk een prachtigen steun
in den rug en aan zijn woord
ook meer gewicht in internatio
nale beraadslagingen. Maar aan
Amerika's invloed kan hij na
tuurlijk niet tippen. Alleen Ita
lië's deelname aan de bezetting
van Opper-Silezië en het sneu
velen van zooveel Italiaansche
soldaten bij de poging om de
orde tegenover de Poolsche op
standelingen te handhaven, geeft
aan Italië in deze een bijzonder
gezag.
België, dat ook meespreekt in
den raad der mogendheden, heeft
deze bijzondere positie niet en
heeft ook overigens niet den
invloed van Italië. Het staat
natuurlijk aan Franschen kant.
Maar waar het bij de eens
gezindheid der gioote bond
genooten een bijzonder belang
heeft, zal het eerder trachten te
bemiddelen, dan Engeland voor
het hoofd te stooten. Het zit
zelf altijd nog met de Schelde-
molen zou kunnen aangekomen
zijn. Ook was de vlucht uit het
krankzinnigengesticht te Buffalo
eerst geschied, nadat deze jonge
gravin van Rheinsburg reeds op
het slot was aangekomen.
De onderzoeksrechter meende
den draad van het gepleegde
bedrog reeds in de hand te heb
ben, alleen kon hij aan eene
zaak geene oplossing geven. Wie
was de eigenlijke gravin van
Rheinsburg en wie was hare
dubbelgangster Wie was in
het krankzinnigengesticht op
gesloten geweest en wie was
degene, die thans op het slot
verbleef?
Tot heden was hij niet in de
gelegenheid geweest haar te zien,
zij hield zich steeds in hare
vertrekken en aan de blikken
der bedienden onttrokken, en
alleen haar kamermeisje kwam
bij haar. De beschrijving, die
men hem van haar gaf was on
duidelijk en hij kon daaruit niets
en Wielingen-kwestie, waarover
juist Nederlandsche en Belgische
socialisten geprobeerd hebben 't
eens te worden.
Japan heeft te weinig belang
bij Opper-Silezië om er zich
druk over te maken. Het heeft
niet de eerzucht de wereld te
willen besturen en laat de andere
heeren graag kibbelen om des
te ongestoorder zijn eigen zaak
jes in Oost-Azië en Siberië te
kunnen behartigen.
Nou, en de overige geallieer
den en den Volkenbond... We
weten er alles van. Die hebben
over 't algemeen maar te prijzen
wat de heeren wijzen. En wan
neer die heeren het niet eens
zijn De toestand is opnieuw
tragisch geworden, nietwaar
Lloyd George
De rede, welke Briand Dins
dag in de Fransche Kamer heeft
gehouden, wordt in de Britsche
pers welwillend besproken. Men
ziet in, dat de rede onder moei
lijke omstandigheden werd uit
gesproken
De „Daily Chronicle" zegt
bijv.Briand moest eenerzijds
rekening houden met de extre
mistische elementen in Frankrijk,
die zich er over ergerden, dat
de bezetting van het Roergebied
niet was doorgegaan, en ander
zijds met de geprikkelde stem
ming in Engeland, over den
schijn van samenwerking tus-
schen de Fransche autoriteiten
en de opstandelingen van Kor-
fanty in Opper-Silezië.
De „Daily Chronicle" brengt
hulde aan het staatsmanschap,
dat door Briand is betoond Het
blad dringt er op aan, dat de
conferentie der eerste ministers
zoo spoedig mogelijk wordt bij
eengeroepen, ten einde tot over
eenstemming te komen met be
trekking tot de afbakening der
Opper-Silezische grenzen. Het
probleem, aldus het blad, is zoo
gevaarlijk geworden, omdat het
zoolang onopgelost is gebleven.
Wanneer men het wil oplossen.
opmaken. Vooral kwam die niet
overeen met het beeld van Lucie
die hij eens te paard be
geleidde en dat hem nog
levendig voor den geest stond.
Was het nu de ware klein
dochter van den molenaar, die
hier als gravin van Rheinsburg
op het slot verbleef. Hierover
brak hij zich dag en nacht het
hoofd en zag in, dat hij nog
geen zeker bewijs had, tenminste
geen, dat voor de rechtbank als
bewijs zou kunnen dienen.
Hij zou dus geduld moeten
hebben. De eenige, die met
zekerheid dit raadsel kon op
lossen, als hij in tegenwooidig-
heid der jonge gravin gebracht
werd, dat was de molenaar
Steffen. Die alleen zou kunnen
zeggen„ja, dat is mijne klein
dochter I of„neen, dat is zij
niet 1" Doch hij was op weg of
reeds in Amerika. Zijn terugkeer
moest von Hellern afwachten, eer
hij eenigen stap doen kon. In-
moet men het behandelen zooals
het recht en het verdrag van
Versailles dit voorschrijven.
De „Daily Telegraph" zegt:
Over de algemeene lijnen der
politiek bestaat er geen verschil
van meening tusschen Downing-
street en de Quai d' Orsay. De
hoofden der beide Westersche
regeeringen zijn beiden gebon
den door het verdrag van Ver
sailles, dat de eenige basis vormt
voor de regeling der Europee-
sche kwesties, en beiden moeten
vasthouden aan een stipte ver
vulling der bepalingen van dat
verdrag, zoowel door hun tegen
woordige bondgenooten als door
hun vroegere tegenstanders.
In de eerste plaats moet vast
gesteld iVorden, wat de volks
stemming feitelijk beteekent, en
hoe zij kan worden toegepast in
overeenstemming met de bedoe
lingen dergenen, die haar hebben
voorgeschreven. Dit moet wor
den overgelaten aan het oordeel
van deskundigen en bevoegde
rechters. Wanneer de inter-
geallieerde commissie niet geheel
berekend is voor deze taak, kan
er een ander lichaam worden
ingesteld.
Men is het er over eens, dat
Opper-Silezië verdeeld moet
worden, en het is al te dwaas
om te veronderstellen, dat er
oneenigheid zou moeten ontstaan,
omdat er geen rechtvaardige
verdeeling zou kunnen geschie
den, welke rekening houdt met
de economische en ethnologische
omstandigheden.
Voorts moet er opheldering
worden verstrekt omtrent de
huidige leiding der aangelegen
heden ift en betreffende Silezië.
De onderneming van Korfanty
is ongetwijfeld onwettig en heeft
geen onverdeelde verdedigers
gevonden. Er had echter meer
kracht betoond kunnen worden
bij het onderdrukkeu dezer be-
weging onmiddelijk na het ont
staan. Dit is de vraag, welke door
lord Curzon met den grootsten
tact en in meest zorgvuldig ge
kozen bewoordingen aan het
Fransche departement van Bui-
tenlansche Zaken werd gesteld.
tusschen verrichtte hij in het slot
alle aangelegenheden, die hij
als bediende en schrijver te
vervullen had. Zijn uiterlijk had
hij op meesterlijke wijze door
middel van eene pruik en een
valschen baard, onkenbaar ge
maakt. Nooit zou de jonge
graaf hebben kunnen vermoeden,
wien hij de gewichtige betrek
king had toevertrouwd. Nog
minder kon hij denken, dat die
zelfde persoon hem eenmaal zou
ontmaskeren.
Na het ongehoorde voorval in
den molen, was Gerda in een
staat van vertwijfeling geraakt.
Zij was gebroken naar ziel en
lichaam en liet alles willoos met
haar geschieden. Nooit zou zij
zich gewennen in dit nieuwe
huis, want als zoodanig moest
zij het slot Rheinsburg thans
beschouwen.
(Wordt vervolgd,)