ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Wekelijksch Overzicht.
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
E. BOOM-BLIEK
Tele'oon BRESKENS Pj'7s$4r0
30e Jaargang
Zaterdag 21 Mei 1921
Nummer 2624
NSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 10 cent dispositiekosten.
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
De brutale heeft de halve
wereld. ZekerMaar wie het
onderste uit de kan wil hebben,
krijgt ook wel eens het lid op
den neus. En daaraan hebben
de Polen te weinig, wellicht
heelemaal niet gedacht. Of ze
nu het lid 'op den neus zullen
krijgen Het begint er naar te
Rijken. Zelfs hun vrienden, de
Franschen, durven het niet voluit
meer voor hen opnemen en heb
ben al negertroepen naar Op-
per-Silezië gedirigeerd. De Itali
anen leenen kanonnen aan de
Duitschers, die ten einde raad
besloten zich zelf maar te hel
pen en met zelfverdedigings
organisaties de opstandige Polen
te lijf gaan. En de Engelschen.
Ja, de Engelschen blijken het
gevaarlijkst en de l'oolsche bla-
d n spuwen dan ook vuur en
vlam tegen hen. Dat is niet het
gevolg van hun militaire opera
tie, al is er dan een nieuw En-
gelsch regiment in het opstandige
gebied aangekomen. De uitwer
king van Lloyd George's rede
voering in het Lagerhuis toont,
dat het woord vaak nog mach-
I tiger is dan kanonnen, 't Was
hier trouwens een woord, waar
mee niet alleen de Polen, maar
ook de Franschen het doen kon
den. En door de voorafgaande
nota, die Engeland naast de
gezamenlijke nota der
Entente regeeringen afzonderlijk
naar Warschau gestuurd ha l,
kreeg het nog te duidelijker
beteekenis. De Polen mogen het
zich voor gezegd houden. Al
bezetten ze geheel Opper Silezië,
waarmee ze al aardig op weg
zijn, Engeland zal zich niet laten
dwingen, maar op een strikte
handhaving van het vredesver
drag van Versailles en eerbie-
diging van den uitslag der Opper-
Silezische volksstemming blijven
staan. Dat dit makkelijker ge
zegd dan gedaan is, zal Lloyd
George ook wel bedacht heb
ben, voor hij dit besluit uitsprak.
En waar hij als 't ware als tot
gggSLIsBYO».
Ontmaskerd.
107)
Zij is het, die voor gravin
van Rheinsburg gespeeld heeft
en die door den graaf gehuwd
werd 1
Gerda had dit alles zoo luid
gesproken, dat men het ook in
het nevenvertrek hooren kon.
Na dit gezegde wendde zij
zich tot den jongen graaf, op
wiens wezen eene vale lijkkleur
gekomen was Zijne keel was
als het ware dichtgeschroefd,
door den angst dezer mededee-
'ing. Hij had de grootste moei
te zijne rust en kalmte te be
waren.
Doe het liegen, als gij kunt 1
zei Gerda, trotsch het hoofd
opheffend en haar blik verach
telijk op zijn gestalte werpend.
Gij zijt in opgewonden en
zénuwachtigen toestand, zei de
een eerezaak zich voor de be
scherming van Duitschland's
rechten verbond, kan men ge
rust gelooven, dat hij daartoe
den weg wel zal weten te vin
den en dat Engeland nog macht
genoeg bezit om dien weg ook
te bewandelen.
Dat moeten niet alleen de
Polen bedenken. Want de groot
ste beteekenis krijgt Lloyd Geor
ge's redevoering feitelijk door
dat ze niet alleen tegen de
Polen gericht was. Zijn beroep
op allen, die erbij betrokken
waren, om alles te doen wat
billijk en wat fair was, en voor-
oordeelen uit den weg te ruimen
en rechtschapen, fair en eerlijk
te zijn, ging rechtstreeks de
Franschen aan. En dat zij dat
wel verstaan hebben, bewijst de
bittere toon van hun pers die in
den toon der Belgische pers een
getrouwe echo vond. Maar deze
toon bewijst ook de tegenstel
ling die niet alleen in Opper-
Silezië tusschen Fi ankrijk en
Engeland bestaat. Ten opzichte
van de behandeling van Duitsch-
land kwam zij eveneens tot
uiting. En de aanname van het
ultimatum door Duitschland, die
een bezetting van het Roer
gebied, voorshands althans, on
mogelijk maakt, zal wel niet ge
schikt wezen en de Franschen
bereidwilliger naar dëo Engel
schen raad te doen luisteren.
Daarop hopen natuurlijk- ook
de Polen. Zij hopen ongetwijfeld
ook op de reeds vaker gebleken
neiging van Lloyd George zich
ten slotte, mits de Franschen
hem een klein eindje tegemoet
komen, naar het Fransche stand
punt te schikken. Maar deze
Lloyd George heeft daarnaast
ook herhaaldelijk een ouverzet-
telijkheid, een koppigheid zou
men haast zeggen getoond, die,
tenzij Franschen, en Belgen en
Polen inbinden, de zaak voor
de eensgezindheid der geallieer
den en den Europeeschen vrede
bedenkelijk kan maken.
Zoowel Ierland als de mijn
werkersstaking hebben die hals-
tarrigheid ervaren. De Ieren
hebben er tot nog toe hun eigen
graaf, zijne kalmte met moeite
kunnende bewaren. Hij wist, wat
van dit oogenblik ging afhan
gen. Alleen zijne koelbloedig
heid kon hem redden uit deze
netelige positie.
De graaf wilde het doen door
gaan, dat niet Lucie Enders,
doch Gerda zijne echtgenoote
was. Hij had dit schurkachtige
besluit genomen om Gerda te
dwingen naar het slot terug te
keeren en zich zooals hij meen
de, van de geheele fortuin van
den molenaar meester te kunnen
maken met dit plan ook had hij,
om zich van Lucie te ontdoen,
deze in het krankzinnigengesticht
in Amerika laten opsluiten, op
dat zij hem niet meer in den
weg zou kunnen treden en eens
als getuige zijn duivelsch plan
zou kunnen helpen ontsluieren.
Gij hebt deze avontuurlijke
gedachten sedert ons huwelijk
reeds dikwijls geuit, doch ik
schrijf die alleen toe aan uwe
onverzettelijkheid tegenover ge
zet, maar schijnen thans wel tot
wat toegeven geneigd. Tusschen
Zuid-Ierland, waar behalve te
Dublin enkel Sinn-Feiners can-
didaat voor het nieuwe parle
ment gesteld zijn en Noord-
Ierland, waar Sinn-Feiners en
Nationalisten eener- en Ulsteri-
anen anderzijds elkaar gaan be
kampen, is eenige toenadering
gekomen. En het schijnt, dat
Sinn-Fein ook zijn eisch van
volkomen onafhankelijkheid wil
laten vallen, wat dan een onder
handeling met Lloyd George's
regeering mogelijk zou maken.
De mijnwerkers zijn nog zoo
ver niet. Maar het lijkt niet
onwaarschijnlijk, dat de honger
hen tot wat meer toegeeflijkheid
dwingen zal, nu hun kassen uit
geput raken. Die mogelijkheid
blijkt nu echter het solidariteits
gevoel bij transportarbeiders en
spoorwegmannen weer meer op
den voorgrond gebracht te heb
ben. Ze weigeren al het vervoer
van kolen, die de regeering om
in de behoeften van het land te
voorzien van het vasteland en
Amerika betrekt en beramen nog
andere hulp. Ook-de transport
arbeiders van het vasteland zijn
al ten deele voor dit standpunt
gewonnen en de Belgische haven
arbeiders hebben de verscheping
van kolen naar Engeland ge
weigerd. Bij ons willen de
havenarbeiders denzelfden weg
op en heeft het bestuur van de
Centrale Bond van Transport
arbeiders in dien geest gead
viseerd.
Er zijn er bij ons nog anderen
die staken willen. De Tweede
Kamer heeft feitelijk door de
verwerping van art. 7 de nieuwe
grondbelasting verworpen. En
dit heeft minister De Vries zoo
op zijn fatsoen getroffen, dat hij
van plan schijnt op te stappen
Het program van den nieuwen
Rijkskanselier.
De Correspondent van de
Telegraaf deelt, omtrent de uit
voering der verdragsbepalingen
verwarde zinnen en gespannen
zenuwen. De ijverzucht heeft
uwe zinnen verwaï d, mijn lieve
ling Hij zeide deze woorden op
deelnemenden toon en toonde een
schijnbaar groot medelijden met
Gerda.
De oude geneesheer had de
hand van Gerda losgelaten en
trad op den jongeren arts toe,
uit wiens blik groote verbazing
over dit voorval, dat zich hier
afspeelde, sprak.
Geliefde Gerda, sprak de graaf,
nogmaals een poging willende
doen haar te naderen. Wees
verstandig
Doch schuw als een opgeschrikt
stuk wild, week zij van hem af
in dit voor haar gewichtig en
gevaarlijk oogenblik.
Ik ken u niet en wil niets met
de Rheinsburgers te maken heb
ben, zei zij afwerend. Vertrek
van hier en laat mij gerust
Zij wilde zich omwenden, om.
in huis te gaan.
het volgende' mede
De omstandigheden, waaron
der het kabinet-Wirth tot stand
gekomen is, maakten het den
nieuwen Duitschen Rijkskanselier
onmogelijk met een gedetailleerd
program voor den Rijksdag te
komen. Dr. Simons had blijk
baar op alles behalve op een
ultimatum der Entente gerekend.
Vandaar, dat zijn opvolger, die
bovendien zijn kabinet in eenige
uren tijds had moeten samen
stellen, na het besluit der Rijks
dag-fracties, om het ultimatum
te aanvaarden, geen enkelen
maatregel getroffen vond. Méér
dan de enkele verzekering, dat
hij zich aan de eischen der En
tente ondei werpen zou, kon Dr
Wirth daarom bij zijn ambts
aanvaarding den Rijksdag niet
geven.
Door dit ontbreken van iedere
oficieele regeeringsverklaring zijn
de oficieuse uitlatingen van den
nieuwen Rijkskanselier dubbel
interessant. Zeer duidelijk komt
zijn gedachten-gang tot uitdruk
king in een interview, dat hij
aan den hoofdredacteur van zijn
lijfblad de „Germania" toestond
Voor alles wil l)r. Wirth ont
spanning van den binnen- en
buitenlandschen politieken toe
stand. Men moet in deze kri
tieke dagen in Duitschland ge
leefd hebben, om volkomen te
begrijpen wat dit beteekent.
Tien dagen geleden nog werd
iedere Duitscher, die openlijk
had durven beweren, dat Duitsch
land de eischen der Entente
moest aanvaarden, voor een
landverrader gehouden. Het was
een der meest beklagenswaardige
gevolgen der politiek van Dr.
Simons, dat zij het Duitsche volk
tegen de Entente opzweepte als
sedert de dagen van Versailles
niet meer het geval was geweest.
Zelfs in het democratische Frank
fort, dat zoo gaarne prat gaat
op zijn rustig oordeel en gezond
verstand, hoorde men slechts
spreken over het sadisme der
Entente. Nu reeds kan Dr. Wirth
constateeren, dat in deze stem
ming een omkeer is gekomen.
«Stemmen uit Zuid en Noord
Doch de graaf vatte haar bij
de hand, die hij vast omsloten
hield. Hij zag haar aan met
een blik, waarvoorGerda gruwde.
Het was een onheilspellende blik,
eene bedreiging, die uit zijne
oogen sprak en die geen twijfel
over de plannen, die hij dacht
uit te voeren, liet.
Hij hield haar stevig vast en
zeide, dat zij mee naar het slot
moest. „Het rijtuig", zei hij, en
wees in de richting van het
bosch, staat gereed daar ginder.
Onder den invloed van afschuw
en angst verdubbelden zich de
krachten van Gerda. Met een
krachtigen ruk bevrijdde zij hare
hand uit de vingeren van den
graaf en vloog meer dan zij
liep het huis binnen. Op haar
angstgeschreeuw kwamen de
dienstboden uit den molen toe
gesneld, omdat zij meenden, dat
de kleindochter van den mole
naar een ongeluk was overkomen.
Wat wilt gij hier riep een
wijzen er eenparig op," zeide
hij, „dat de groote beslissing
van het ja-woord rust op een
draagkrachtige basis der toe
stemming van het Duitsche volk."
Deze woorden zijn gekunsteld
cn vol beperking, zij konden
onder de tegenwoordige omstan
digheden moeilijk anders zijn.
De ontspaning in het buiten
land wil Dr. Wirth verkrijgen
door metterdaad ten uitvoer te
brengen wat Duitschland onder
teekend heeft. Het is merkwaar
dig, hoe sinds het votum van
den Rijksdag, de stemmen dat
het dictaat van Londen onuit
voerbaar is, verstommen. „Zoo
wel in de kwestie der ontwape
ning als op financieel gebied"
zeide dr. Wirth, „zullen wij alle
menschelijke krachten in het
werk stellen om de wereld te
toonen, dat Duitschland den
goeden en vasten wil heeft de
opgelegde verplichtingen te ver
vullen".
Zijt gij van plan, U aan de
termijnen door het ultimatum
gesteld te houden, zoodat telkens
slechts op het laatste oogenblik
de politieke spanning zal wijken
vroeg de man der „Germania".
„Neen", zeide de heer Wirth,
,ik heb er steeds tegen gevoch
ten, dat men op het laatste oo
genblik beslissingen nam. Voor
uitzien is het a-b-c van iedere
politiek. Ons „Ja" was eerlijk en
oprecht. Reeds in de aanstaande
week zal ik maatregelen treffen,
die den geallieerden zullen be
wijzen dat wij niet met woorden
spelen. Zoowel met be ontwape
ning, als met de levering van
goederen en geld zal onmiddelijk
worden begonnen.
Reeds nu heeft onze onder-
teekening tot een groote ont
spanning van den internationalen
toestand gevoerd en spoedige
maatregelen, ook wat betreft de
ontwapening, zullen deze ont
spanning volkomen maken. Al»
God het wil zal men weldra
overal ter wereld zeggen kun
nen „leg het geweer ter zijde
en keert allen tot ploeg en aam
beeld terug".
Het voordeel van deze woor-
stalknecht den graaf toe, die
meende, dat Gerda eenig leed
aangedaan werd.
Onbeschaamde, zei de graaf,
meng u niet in onze familie
aangelegenheden. De jonge gra
vin is verplicht ons naar het slot
te vergezellen, waar zij in het
vervolg moet verblijven.
Op deze woorden verwijderde
zich de knecht en ging weder
aan den arbeid, doch wierp een
haatdragenden blik op den graat.
Wee, zei hij, als de grafelijke
familie Gerda slecht behandeld,
vrees dan mijne wraak
Ook de oude dienstmeid was
op het geschreeuw van Gerda
toegesneld en hoorde met ont
zetting wat men met het jonge
meisje, waaraan zij zoo innig
gehecht was, voor had.
(Wordt vervolgd.)