ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Wekelijksch Overzicht. VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN E. BOOM-BLIEK Tele'oon BRESKENS Pj'7s$4r0 30e Jaargang Zaterdag 21 Mei 1921 Nummer 2624 NSCHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 met 10 cent dispositiekosten. Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur De brutale heeft de halve wereld. ZekerMaar wie het onderste uit de kan wil hebben, krijgt ook wel eens het lid op den neus. En daaraan hebben de Polen te weinig, wellicht heelemaal niet gedacht. Of ze nu het lid 'op den neus zullen krijgen Het begint er naar te Rijken. Zelfs hun vrienden, de Franschen, durven het niet voluit meer voor hen opnemen en heb ben al negertroepen naar Op- per-Silezië gedirigeerd. De Itali anen leenen kanonnen aan de Duitschers, die ten einde raad besloten zich zelf maar te hel pen en met zelfverdedigings organisaties de opstandige Polen te lijf gaan. En de Engelschen. Ja, de Engelschen blijken het gevaarlijkst en de l'oolsche bla- d n spuwen dan ook vuur en vlam tegen hen. Dat is niet het gevolg van hun militaire opera tie, al is er dan een nieuw En- gelsch regiment in het opstandige gebied aangekomen. De uitwer king van Lloyd George's rede voering in het Lagerhuis toont, dat het woord vaak nog mach- I tiger is dan kanonnen, 't Was hier trouwens een woord, waar mee niet alleen de Polen, maar ook de Franschen het doen kon den. En door de voorafgaande nota, die Engeland naast de gezamenlijke nota der Entente regeeringen afzonderlijk naar Warschau gestuurd ha l, kreeg het nog te duidelijker beteekenis. De Polen mogen het zich voor gezegd houden. Al bezetten ze geheel Opper Silezië, waarmee ze al aardig op weg zijn, Engeland zal zich niet laten dwingen, maar op een strikte handhaving van het vredesver drag van Versailles en eerbie- diging van den uitslag der Opper- Silezische volksstemming blijven staan. Dat dit makkelijker ge zegd dan gedaan is, zal Lloyd George ook wel bedacht heb ben, voor hij dit besluit uitsprak. En waar hij als 't ware als tot gggSLIsBYO». Ontmaskerd. 107) Zij is het, die voor gravin van Rheinsburg gespeeld heeft en die door den graaf gehuwd werd 1 Gerda had dit alles zoo luid gesproken, dat men het ook in het nevenvertrek hooren kon. Na dit gezegde wendde zij zich tot den jongen graaf, op wiens wezen eene vale lijkkleur gekomen was Zijne keel was als het ware dichtgeschroefd, door den angst dezer mededee- 'ing. Hij had de grootste moei te zijne rust en kalmte te be waren. Doe het liegen, als gij kunt 1 zei Gerda, trotsch het hoofd opheffend en haar blik verach telijk op zijn gestalte werpend. Gij zijt in opgewonden en zénuwachtigen toestand, zei de een eerezaak zich voor de be scherming van Duitschland's rechten verbond, kan men ge rust gelooven, dat hij daartoe den weg wel zal weten te vin den en dat Engeland nog macht genoeg bezit om dien weg ook te bewandelen. Dat moeten niet alleen de Polen bedenken. Want de groot ste beteekenis krijgt Lloyd Geor ge's redevoering feitelijk door dat ze niet alleen tegen de Polen gericht was. Zijn beroep op allen, die erbij betrokken waren, om alles te doen wat billijk en wat fair was, en voor- oordeelen uit den weg te ruimen en rechtschapen, fair en eerlijk te zijn, ging rechtstreeks de Franschen aan. En dat zij dat wel verstaan hebben, bewijst de bittere toon van hun pers die in den toon der Belgische pers een getrouwe echo vond. Maar deze toon bewijst ook de tegenstel ling die niet alleen in Opper- Silezië tusschen Fi ankrijk en Engeland bestaat. Ten opzichte van de behandeling van Duitsch- land kwam zij eveneens tot uiting. En de aanname van het ultimatum door Duitschland, die een bezetting van het Roer gebied, voorshands althans, on mogelijk maakt, zal wel niet ge schikt wezen en de Franschen bereidwilliger naar dëo Engel schen raad te doen luisteren. Daarop hopen natuurlijk- ook de Polen. Zij hopen ongetwijfeld ook op de reeds vaker gebleken neiging van Lloyd George zich ten slotte, mits de Franschen hem een klein eindje tegemoet komen, naar het Fransche stand punt te schikken. Maar deze Lloyd George heeft daarnaast ook herhaaldelijk een ouverzet- telijkheid, een koppigheid zou men haast zeggen getoond, die, tenzij Franschen, en Belgen en Polen inbinden, de zaak voor de eensgezindheid der geallieer den en den Europeeschen vrede bedenkelijk kan maken. Zoowel Ierland als de mijn werkersstaking hebben die hals- tarrigheid ervaren. De Ieren hebben er tot nog toe hun eigen graaf, zijne kalmte met moeite kunnende bewaren. Hij wist, wat van dit oogenblik ging afhan gen. Alleen zijne koelbloedig heid kon hem redden uit deze netelige positie. De graaf wilde het doen door gaan, dat niet Lucie Enders, doch Gerda zijne echtgenoote was. Hij had dit schurkachtige besluit genomen om Gerda te dwingen naar het slot terug te keeren en zich zooals hij meen de, van de geheele fortuin van den molenaar meester te kunnen maken met dit plan ook had hij, om zich van Lucie te ontdoen, deze in het krankzinnigengesticht in Amerika laten opsluiten, op dat zij hem niet meer in den weg zou kunnen treden en eens als getuige zijn duivelsch plan zou kunnen helpen ontsluieren. Gij hebt deze avontuurlijke gedachten sedert ons huwelijk reeds dikwijls geuit, doch ik schrijf die alleen toe aan uwe onverzettelijkheid tegenover ge zet, maar schijnen thans wel tot wat toegeven geneigd. Tusschen Zuid-Ierland, waar behalve te Dublin enkel Sinn-Feiners can- didaat voor het nieuwe parle ment gesteld zijn en Noord- Ierland, waar Sinn-Feiners en Nationalisten eener- en Ulsteri- anen anderzijds elkaar gaan be kampen, is eenige toenadering gekomen. En het schijnt, dat Sinn-Fein ook zijn eisch van volkomen onafhankelijkheid wil laten vallen, wat dan een onder handeling met Lloyd George's regeering mogelijk zou maken. De mijnwerkers zijn nog zoo ver niet. Maar het lijkt niet onwaarschijnlijk, dat de honger hen tot wat meer toegeeflijkheid dwingen zal, nu hun kassen uit geput raken. Die mogelijkheid blijkt nu echter het solidariteits gevoel bij transportarbeiders en spoorwegmannen weer meer op den voorgrond gebracht te heb ben. Ze weigeren al het vervoer van kolen, die de regeering om in de behoeften van het land te voorzien van het vasteland en Amerika betrekt en beramen nog andere hulp. Ook-de transport arbeiders van het vasteland zijn al ten deele voor dit standpunt gewonnen en de Belgische haven arbeiders hebben de verscheping van kolen naar Engeland ge weigerd. Bij ons willen de havenarbeiders denzelfden weg op en heeft het bestuur van de Centrale Bond van Transport arbeiders in dien geest gead viseerd. Er zijn er bij ons nog anderen die staken willen. De Tweede Kamer heeft feitelijk door de verwerping van art. 7 de nieuwe grondbelasting verworpen. En dit heeft minister De Vries zoo op zijn fatsoen getroffen, dat hij van plan schijnt op te stappen Het program van den nieuwen Rijkskanselier. De Correspondent van de Telegraaf deelt, omtrent de uit voering der verdragsbepalingen verwarde zinnen en gespannen zenuwen. De ijverzucht heeft uwe zinnen verwaï d, mijn lieve ling Hij zeide deze woorden op deelnemenden toon en toonde een schijnbaar groot medelijden met Gerda. De oude geneesheer had de hand van Gerda losgelaten en trad op den jongeren arts toe, uit wiens blik groote verbazing over dit voorval, dat zich hier afspeelde, sprak. Geliefde Gerda, sprak de graaf, nogmaals een poging willende doen haar te naderen. Wees verstandig Doch schuw als een opgeschrikt stuk wild, week zij van hem af in dit voor haar gewichtig en gevaarlijk oogenblik. Ik ken u niet en wil niets met de Rheinsburgers te maken heb ben, zei zij afwerend. Vertrek van hier en laat mij gerust Zij wilde zich omwenden, om. in huis te gaan. het volgende' mede De omstandigheden, waaron der het kabinet-Wirth tot stand gekomen is, maakten het den nieuwen Duitschen Rijkskanselier onmogelijk met een gedetailleerd program voor den Rijksdag te komen. Dr. Simons had blijk baar op alles behalve op een ultimatum der Entente gerekend. Vandaar, dat zijn opvolger, die bovendien zijn kabinet in eenige uren tijds had moeten samen stellen, na het besluit der Rijks dag-fracties, om het ultimatum te aanvaarden, geen enkelen maatregel getroffen vond. Méér dan de enkele verzekering, dat hij zich aan de eischen der En tente ondei werpen zou, kon Dr Wirth daarom bij zijn ambts aanvaarding den Rijksdag niet geven. Door dit ontbreken van iedere oficieele regeeringsverklaring zijn de oficieuse uitlatingen van den nieuwen Rijkskanselier dubbel interessant. Zeer duidelijk komt zijn gedachten-gang tot uitdruk king in een interview, dat hij aan den hoofdredacteur van zijn lijfblad de „Germania" toestond Voor alles wil l)r. Wirth ont spanning van den binnen- en buitenlandschen politieken toe stand. Men moet in deze kri tieke dagen in Duitschland ge leefd hebben, om volkomen te begrijpen wat dit beteekent. Tien dagen geleden nog werd iedere Duitscher, die openlijk had durven beweren, dat Duitsch land de eischen der Entente moest aanvaarden, voor een landverrader gehouden. Het was een der meest beklagenswaardige gevolgen der politiek van Dr. Simons, dat zij het Duitsche volk tegen de Entente opzweepte als sedert de dagen van Versailles niet meer het geval was geweest. Zelfs in het democratische Frank fort, dat zoo gaarne prat gaat op zijn rustig oordeel en gezond verstand, hoorde men slechts spreken over het sadisme der Entente. Nu reeds kan Dr. Wirth constateeren, dat in deze stem ming een omkeer is gekomen. «Stemmen uit Zuid en Noord Doch de graaf vatte haar bij de hand, die hij vast omsloten hield. Hij zag haar aan met een blik, waarvoorGerda gruwde. Het was een onheilspellende blik, eene bedreiging, die uit zijne oogen sprak en die geen twijfel over de plannen, die hij dacht uit te voeren, liet. Hij hield haar stevig vast en zeide, dat zij mee naar het slot moest. „Het rijtuig", zei hij, en wees in de richting van het bosch, staat gereed daar ginder. Onder den invloed van afschuw en angst verdubbelden zich de krachten van Gerda. Met een krachtigen ruk bevrijdde zij hare hand uit de vingeren van den graaf en vloog meer dan zij liep het huis binnen. Op haar angstgeschreeuw kwamen de dienstboden uit den molen toe gesneld, omdat zij meenden, dat de kleindochter van den mole naar een ongeluk was overkomen. Wat wilt gij hier riep een wijzen er eenparig op," zeide hij, „dat de groote beslissing van het ja-woord rust op een draagkrachtige basis der toe stemming van het Duitsche volk." Deze woorden zijn gekunsteld cn vol beperking, zij konden onder de tegenwoordige omstan digheden moeilijk anders zijn. De ontspaning in het buiten land wil Dr. Wirth verkrijgen door metterdaad ten uitvoer te brengen wat Duitschland onder teekend heeft. Het is merkwaar dig, hoe sinds het votum van den Rijksdag, de stemmen dat het dictaat van Londen onuit voerbaar is, verstommen. „Zoo wel in de kwestie der ontwape ning als op financieel gebied" zeide dr. Wirth, „zullen wij alle menschelijke krachten in het werk stellen om de wereld te toonen, dat Duitschland den goeden en vasten wil heeft de opgelegde verplichtingen te ver vullen". Zijt gij van plan, U aan de termijnen door het ultimatum gesteld te houden, zoodat telkens slechts op het laatste oogenblik de politieke spanning zal wijken vroeg de man der „Germania". „Neen", zeide de heer Wirth, ,ik heb er steeds tegen gevoch ten, dat men op het laatste oo genblik beslissingen nam. Voor uitzien is het a-b-c van iedere politiek. Ons „Ja" was eerlijk en oprecht. Reeds in de aanstaande week zal ik maatregelen treffen, die den geallieerden zullen be wijzen dat wij niet met woorden spelen. Zoowel met be ontwape ning, als met de levering van goederen en geld zal onmiddelijk worden begonnen. Reeds nu heeft onze onder- teekening tot een groote ont spanning van den internationalen toestand gevoerd en spoedige maatregelen, ook wat betreft de ontwapening, zullen deze ont spanning volkomen maken. Al» God het wil zal men weldra overal ter wereld zeggen kun nen „leg het geweer ter zijde en keert allen tot ploeg en aam beeld terug". Het voordeel van deze woor- stalknecht den graaf toe, die meende, dat Gerda eenig leed aangedaan werd. Onbeschaamde, zei de graaf, meng u niet in onze familie aangelegenheden. De jonge gra vin is verplicht ons naar het slot te vergezellen, waar zij in het vervolg moet verblijven. Op deze woorden verwijderde zich de knecht en ging weder aan den arbeid, doch wierp een haatdragenden blik op den graat. Wee, zei hij, als de grafelijke familie Gerda slecht behandeld, vrees dan mijne wraak Ook de oude dienstmeid was op het geschreeuw van Gerda toegesneld en hoorde met ont zetting wat men met het jonge meisje, waaraan zij zoo innig gehecht was, voor had. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1921 | | pagina 1