Wekeiijksch Omzicht a De Duitsche vooistellen, VERSCHIjNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN E. BOOM—BLIEK TNoe,2in BRESKENS p°7s$4ro 30e Jaargang Zaterdag 30 April 1921 Nummer 2619 bij Ontmaskerd. KN. BRESKENSCHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 met 10 cent dispositiekosten. Advertentieprijs van 1—5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur ar, >gt U 'S Een kat, die in het nauw zit, doet rare sprongen. En het is daarom heeleinaal zoo wonder lijk niet, dat Duitschland zich, om aan de sancties der gealli eerden te ontsnappen, onvoor waardelijk aan Amerika wou uitleveren, ook al behoorde Ame rika tot de vijanden uit den oorlog en had het feitelijk met Duitschland nog niet eens vrede gesloten, wat de andere geal lieerden tenminste wel gedaan hebben. Het was misschien geen handige zet, wat ook de uitkomst bewezen heeft. Maar het scheen het laatste glimpje van hoop in 171 de benauwenis van de Fransche en Engelsche dreigementen. En het bewees wel, dat Duitschland in de Vereenigde Staten een bijzonder vertrouwen stelde, maar ook, dat het vertrouwde, hoopte althans, dat Amerika het met zijn vroegere bondgenooten ten opzichte van de schadevergoe- dingseischen niet heelemaal eens ivas. Of deze hoop gerechtvaar digd was, heeft Harding's ant woord niet bewezen. Maar Ame- 5 27 fika heeft het geschenk der on- j'i5 voorwaardelijk overgave in elk geval van de hand gewezen. Als scheidsrechter wenschte het niet te fungeeren. En kon dat ook niet doen, omdat de aan vaarding van die functie het tegenover de andere geallieerden, dat is tegenover alles wat op f oogenblik macht heeft in de wereld, had gebracht. In zoover was dan ook Duitschland's ver zoek onhandig. Amerika moge al machtig genoeg zijn om nie mand te vreezen, het zal wel niet zoo dwaas wezen om zich ten believe van Duitschland alle andere machten tot vijand te maken, vooral niet in dezen tijd nu zijn ruzie met Japan over 11 het eiland Yap het aan de vriendschap der andere gealli eerden dringend behoefte heeft. Toch was het Amerikaansche antwoord niet enkel een weige ring. En voorzoover het dat niet II 2,55 1,42 5,0/ 6,45 0,30 1,13 2,45 3.47 6,10 0,43 1,55 5.48 7,11 7,34 7,49 8,12 41 11a 15 s. 102) Ik heb die rol door diefstal gedwongen, gespeeld, doch heb er het minste recht niet toe. De zucht naar opschik heeft er mij toe gebracht, doch ook" de wraak die ik op den jongen graaf wilde uitoefenen, die mij eens veinsde lief te hebben en later mij met den spot dreel. O, ik kan u zeggen, hij is wreeder als de duivel in persoon, riep zij in zenuwachtigen toestand uit, de hinden om haar voorhoofd slui tend. 0e verpleegster kwam lang ham op haar toe. Bij Betsy was ee»e merkbare verandering ge komen, het was als ontwaakte z'j uit den toestand waarin zij uJot nu in het gesticht geleefd 'lad, of zij inzag welk droevig '"«laan zij alhier aan menige was, scheen het de Duitsche opvatting omtrent Amerika's meenig over de schadevergoe- dingseischen wel min of meer te rechtvaardigen. Immers het be hoefde niet aan te bieden nieu we Duitsche voorstellen, die een geschikten grondslag vormen voor bespreking, aan de Entente over te brengen, wanneer het de eischen dier Entente onverbe terlijk vond. Men schijnt er dat te Parij3 dan ook wel in te lezen en voelt zich een bee^e op zijn teentjes getrapt, ai wil men het ter wille van de Amerikaansche vriendschap niet laten merken. De Franschen hopen nog altijd op het ten uitvoer leggen van de dwangmaatregelen, die hen de beschikking zullen geven over het Roergebied en hun vijand nog verder zullen neer drukken. Maar het schijnt nog de vraag, of de anderen daar zoo gauw mee in zullen stemmen. Italië en België moeten er niet veel voor voelen. En liet heet, dat ook Lloyd George er op aandringt -eerst de nieuwe Duit sche voorstellen te onderzoeken. Wanneer Amerika zich met hun overbrenging belast, zal men trouwens wel moeilijk anders kunnen. Want Amerika is de groote macht, die de heele we reld thans naar de oogen heeft te zien, in de eerste plaats al, omdat Amerika debeuis houdt. Het kan verkeeren, nietwaar? Ons allen heugt nog de tijd, dat Amerika bij Europa diep in de schuld stak en telkens opnieuw op de Europeesche geldmarkt leentjebuur moest spelen. En nu? Op het oogenblik hebben de Vereenigde Staten van de ove rige wereld 56.250.000.000 gal den te vorderen. Dat is geen kleinigheid, wat? Van zulke bedragen kan men zich niet eens meer een voorstelling maken. En het is dan ook zeker geen wonder dat de menschen, de Europeanen, zoo machtig graag naar Amerika willen. Maar even natuurlijk is het, dat de Ame rikanen op den stroom, die van deze begeerte te wachten is, maar matig gesteld zijn en tot onschuldig opgeslotene in het gesticht hielp bestendigen en in welk ellendig bestaan zij voort leefde. Er zijn misschien meerdere menschen, die dien naam dragen, doch ik weet dat Fred steeds het plan had naar Duitschland te gaan om daar zijne uitvin ding te kunnen verkoopen. Als de geschiedenis die gij mij ver teld ook slechts een ingebeelde van u is, eene krankzinnige heeft toch zoovele waanzinnige inbeeldingen die naam kunt gij toch zeker niet bij toeval noemen, want ik zelf ken ook een Fred Weller. Wij hebben naast elkander gewoond, en zijne moeder heeft mij en mijne jon gere zuster dikwijls in onzen uitersten nood geholpen, want wij waren zeer arm. Het geluid der bel van het gesticht riep de verpleegster en Lucie bleef in haren vertwijfel den toestand weder alleen. de beperking van de immigratie willen overgaan. Het ontwerp, dat daartoe is ingediend, beperkt daarom het aantal immigranten gedurende de 14 maanden aan vangen 3 Mei a.s. op 3 pet. van he,t aantal buitenlanders van elke nationaliteit, dat zich blijkens de uitkomsten der volkstelling van 1910 in de Vereenigde Sta ten bevond. Vooral de menschen uit Oost-Europa en de Balkan- landen wil men weren. En die zijn het juist die het vurigst naar het wonderland Amerika verlangen om uit de misère bij hen thuis vrij te komen. Want misère blijft het er. Men zou bijna kunnen zeggen, hoe Ooste lijker men komt, des te erger wordt het. Want Duitschland moge al niet het luilekkerland zijn, dat sommige Franschen er zich op 't oogenblik van voor stellen, ondanks dreigende sanc ties, kabinetscrisis enz. is het er nog heel wat beter dan in Rus land en zelfs dan in Oostenrijk en in veel opzichten misschien zelfs beter dan in Polen. Een land in het Westen waar het ook misère blijft, is Ierland. Zelfs de mijnwerkersstaking is nauwelijks iu staat de aandacht dpr Engelschen van dit ongeluk kige land af te trekken. Men spreekt nu weer van mogelijke nieuwe stappen der Engelsche regeering om tot onderhande lingen met Sinn-Fein te raken. Maar Engeland kan geen onaf hankelijk Ierland aanvaarden, heeft Lloyd George nog onlangs gezegd. Dat maakt de beide partijen onverzoenlijk. Wij, Hollanders, hoeven niet meer naar Amerika te gaan. We zijn nu zelf op weg naar de „drooglegging". Want dat, heeft de heer Staalman, de christen democraat, immers gezegd, was het verwijderd doel der plaat selijke keuze, die nu is ingevoerd en waardoor in iedere gemeente een meerderheid van drie vierden de verkoop van alcohol kan verbieden. De deur die van binnen niet kon geopend worden, was achter de verpleegster dichtgevallen en Lucie bevond zich weder alleen in haar gruwzame gevangenis. Op den bestemden tijd ont ving zij de goed smakelijk, doch eenvoudig toebereide spijzen, die zij meestal onaangeroerd liet. Buiten in het park van het gesticht bloeiden boomen en bloemen, de zomer was getooid in zijn schoonste pracht zij die in het gesticht waren op gesloten, konden echter hiervan niet genieten, het eenige wat zij konden zien door het kleine venster was de blauwe lucht aan den hemel, en gevoelden de ondragelijke hitte in hunne ver trekken. Ook Lucie had zich rusteloos op hare legerstede heen en weer geworpen, haar hoofd brekend, een weg te vinden hoe zij uit haie gevangenschap kon ont snappen en een einde aan bare Den plaatsvervangenden Ame- rikaanschen zaakgelastigde te Berlijn is den 24en April een nota overhandigd, waarin Duitschland zich bereid verklaart ten behoeve van het herstel de totale ver plichting van vijftig milliard goudmark tegenwoordige waarde, te erkennen. Duitschland is ook bereid de waarde van deze som in annuïteiten overeenkomstig zijn betalingscapaciteit, tot een bedrag van 200 milliard goud mark te betalen. Duitschland wil zijn betalings verplichtingen op de volgende wijze ten uitvoer brengen. Duitschland gaat onmiddellijk een internationale leening aan. Het neemt zelf ook aan die leening deel. Het bedrag van deze lee ning wordt den geallieerden ter beschikking gesteld. Het bedrag van deze som, hetwelk door de internationale leening niet wordt gedekt, zal Duitschland in ver houding tot zijn prestatievermo gen in obligaties omzetten en aflossen. Duitschland houdt slechts jaarlijks een vier procent rente voor mogelijk. Duitschland is bereid de be trokken mogendheden belang te doen hebben bij de verbetering van zijn financiën en zijn econo- mischen toestand. Om de rest van het bedrag zoo snel mogelijk te voldoen, zal Duitschland met alle kracht aan het herstel van de verwoeste gebieden deelnemen. Ten be hoeve van hetzelfde doel is Duitschland bereid volgensgoede koopmanschap de waren-leveran ties voor de benadeelde staten over te nemen. Duitschland is verder bereid zoo spoedig mogelijk de com missie van herstel een bedrag van één milliard in den volgen den vorm ter beschikking te stellen A. 150 milüoen goudmark in den vorm van goud, zilver en buitenlandsche wissels B. 150 milüoen goudmark in kwellingen maken. Daar nadert een lichte stap. Het. was alsof door Lucie's lichaam een electrische schok ging en of zij droomde, want een beeld verscheen haar, dat haar toe wenkte als de vrijheid. Zou zij zooveel geluk nog eenmaal kun nen smaken, om de schoone natuur te aanschouwen, en haar vaderland weder te zien Ach, zulk geluk durfde zij nauwelijks meer hopen. Zou ér redding komen, zouden de poorten dezer verschrikkelijke inrichting zich voor haar openen en de vrijheid wedergeven. Zij had zich op het bed op gericht en luisterde met ingehou den adem, doch zouden die stappen haar wel de vrijheid brengen, waarnaar zij smachtte? Neen, zij hoorde niets meer dan het schril geluid van een krank zinnige, dat akelig door de ruimte klonk. Lucie staarde in de haar om rijks-schatkistwissels, die uiter lijk binnen drie maanden tegen buitenlandsche wissels en buiten landsche waardepapieren in gewisseld moeten worden. Eventueel zou Duitschland bereid zijn om naar gelang van de draagkracht zijner capaciteit de verplichtingen der geallieer den die uit hun schulden aan de Vereenigde Staten voortspruiten, op zich te nemen. Duitschland stelt voor, dat over den aard en de wijze, volgens welke de Duitsche prestaties ten opzichte van de schadevergoe ding in rekening zullen worden gebracht bij het bepalen van het totale bedrag, dat Duitschland schuldig is, in het bijzonder over de vaststelling van de prijzen in het bijzijn van en met consul tatie van expeits zal worden onderhandeld. Duitschland zou bereid zijn om zijn geldschieters alle ge- wenschte waarborgen te geven door zijn staatseigendommen en zijn staatsinkomsten. Wanneer deze voorstellen worden aange nomen vei vallen alle andere verplichtingen tot schadevergoe ding ook wordt daardoor het particuliere eigendom in het buitenland vrij. Duitschland houdt zijn voor stellen slechts voor uitvoerbaar, als aan het stelsel van de sanc ties zoo spoedig mogelijk een einde wordt gemaakt en de huidig* belemmering van de Duitsche productie niet verder wordt vergroot, Duitschland we der tot het vrije verkeer wordt toegelaten en van improductieve uitgaven wordt bevrijd. Duitsch land verplicht zich, de arbitrale beslissing van- een internationale commissie van deskundigen over zijn betalingscapaciteit als bin dend te erkennen, en Duitsch land verklaart zich voorst be reid, om eenige wijzigingen in deze voorstellen of andere voor stellen van de zijde der Ameri kaansche regeering in goedgun stige overweging te nemen. gevende duisternis en een naam- looze ijzing ging door haar lichaam. De maat van haren schrikkelijken angst was vol, zij vreesde in waarheid haar ver stand te verliezen. Thans hoorde zij buiten in den langen gang de vaste schreden van den nacht wacht. Ademloos luisterde zij, totdat zij in de verte verloren waren, doch de slaap ontvlood hare oogen. Het was haar niet mogelijk ook maar voor een oogenblik de verschrikkelijke kwelling en haren troostloozen toestand waarin zij zich bevond, in eene korte sluimering te ver geten. En ais het haar ook gelukt voor eenige minuten zich in een andere stemming te brengen, in het volgende oogenblik schrikt zij weder op en komt tot haar schrikkelijk bewustzijn van levend begraven te zijn, terug, zoo zou het wel voor altijd blijven 1 (Wordt vervolgd,)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1921 | | pagina 1