Wekeiijksch Omzicht
a
De Duitsche vooistellen,
VERSCHIjNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
E. BOOM—BLIEK
TNoe,2in BRESKENS p°7s$4ro
30e Jaargang
Zaterdag 30 April 1921
Nummer 2619
bij
Ontmaskerd.
KN.
BRESKENSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 10 cent dispositiekosten.
Advertentieprijs van 1—5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
ar,
>gt
U
'S
Een kat, die in het nauw zit,
doet rare sprongen. En het is
daarom heeleinaal zoo wonder
lijk niet, dat Duitschland zich,
om aan de sancties der gealli
eerden te ontsnappen, onvoor
waardelijk aan Amerika wou
uitleveren, ook al behoorde Ame
rika tot de vijanden uit den
oorlog en had het feitelijk met
Duitschland nog niet eens vrede
gesloten, wat de andere geal
lieerden tenminste wel gedaan
hebben. Het was misschien geen
handige zet, wat ook de uitkomst
bewezen heeft. Maar het scheen
het laatste glimpje van hoop in
171 de benauwenis van de Fransche
en Engelsche dreigementen. En
het bewees wel, dat Duitschland
in de Vereenigde Staten een
bijzonder vertrouwen stelde, maar
ook, dat het vertrouwde, hoopte
althans, dat Amerika het met
zijn vroegere bondgenooten ten
opzichte van de schadevergoe-
dingseischen niet heelemaal eens
ivas. Of deze hoop gerechtvaar
digd was, heeft Harding's ant
woord niet bewezen. Maar Ame-
5 27 fika heeft het geschenk der on-
j'i5 voorwaardelijk overgave in elk
geval van de hand gewezen.
Als scheidsrechter wenschte het
niet te fungeeren. En kon dat
ook niet doen, omdat de aan
vaarding van die functie het
tegenover de andere geallieerden,
dat is tegenover alles wat op
f oogenblik macht heeft in de
wereld, had gebracht. In zoover
was dan ook Duitschland's ver
zoek onhandig. Amerika moge
al machtig genoeg zijn om nie
mand te vreezen, het zal wel
niet zoo dwaas wezen om zich
ten believe van Duitschland alle
andere machten tot vijand te
maken, vooral niet in dezen tijd
nu zijn ruzie met Japan over
11 het eiland Yap het aan de
vriendschap der andere gealli
eerden dringend behoefte heeft.
Toch was het Amerikaansche
antwoord niet enkel een weige
ring. En voorzoover het dat niet
II
2,55
1,42
5,0/
6,45
0,30
1,13
2,45
3.47
6,10
0,43
1,55
5.48
7,11
7,34
7,49
8,12
41
11a
15
s.
102)
Ik heb die rol door diefstal
gedwongen, gespeeld, doch heb
er het minste recht niet toe. De
zucht naar opschik heeft er mij
toe gebracht, doch ook" de wraak
die ik op den jongen graaf wilde
uitoefenen, die mij eens veinsde
lief te hebben en later mij met
den spot dreel. O, ik kan u
zeggen, hij is wreeder als de
duivel in persoon, riep zij in
zenuwachtigen toestand uit, de
hinden om haar voorhoofd slui
tend.
0e verpleegster kwam lang
ham op haar toe. Bij Betsy was
ee»e merkbare verandering ge
komen, het was als ontwaakte
z'j uit den toestand waarin zij
uJot nu in het gesticht geleefd
'lad, of zij inzag welk droevig
'"«laan zij alhier aan menige
was, scheen het de Duitsche
opvatting omtrent Amerika's
meenig over de schadevergoe-
dingseischen wel min of meer te
rechtvaardigen. Immers het be
hoefde niet aan te bieden nieu
we Duitsche voorstellen, die een
geschikten grondslag vormen
voor bespreking, aan de Entente
over te brengen, wanneer het de
eischen dier Entente onverbe
terlijk vond. Men schijnt er dat
te Parij3 dan ook wel in te lezen
en voelt zich een bee^e op zijn
teentjes getrapt, ai wil men het
ter wille van de Amerikaansche
vriendschap niet laten merken.
De Franschen hopen nog altijd
op het ten uitvoer leggen van
de dwangmaatregelen, die hen
de beschikking zullen geven
over het Roergebied en hun
vijand nog verder zullen neer
drukken. Maar het schijnt nog
de vraag, of de anderen daar
zoo gauw mee in zullen stemmen.
Italië en België moeten er niet
veel voor voelen. En liet heet,
dat ook Lloyd George er op
aandringt -eerst de nieuwe Duit
sche voorstellen te onderzoeken.
Wanneer Amerika zich met hun
overbrenging belast, zal men
trouwens wel moeilijk anders
kunnen. Want Amerika is de
groote macht, die de heele we
reld thans naar de oogen heeft
te zien, in de eerste plaats al,
omdat Amerika debeuis houdt.
Het kan verkeeren, nietwaar?
Ons allen heugt nog de tijd, dat
Amerika bij Europa diep in de
schuld stak en telkens opnieuw
op de Europeesche geldmarkt
leentjebuur moest spelen. En nu?
Op het oogenblik hebben de
Vereenigde Staten van de ove
rige wereld 56.250.000.000 gal
den te vorderen. Dat is geen
kleinigheid, wat? Van zulke
bedragen kan men zich niet eens
meer een voorstelling maken.
En het is dan ook zeker geen
wonder dat de menschen, de
Europeanen, zoo machtig graag
naar Amerika willen. Maar even
natuurlijk is het, dat de Ame
rikanen op den stroom, die van
deze begeerte te wachten is,
maar matig gesteld zijn en tot
onschuldig opgeslotene in het
gesticht hielp bestendigen en in
welk ellendig bestaan zij voort
leefde.
Er zijn misschien meerdere
menschen, die dien naam dragen,
doch ik weet dat Fred steeds
het plan had naar Duitschland
te gaan om daar zijne uitvin
ding te kunnen verkoopen. Als
de geschiedenis die gij mij ver
teld ook slechts een ingebeelde
van u is, eene krankzinnige
heeft toch zoovele waanzinnige
inbeeldingen die naam kunt
gij toch zeker niet bij toeval
noemen, want ik zelf ken ook
een Fred Weller. Wij hebben
naast elkander gewoond, en zijne
moeder heeft mij en mijne jon
gere zuster dikwijls in onzen
uitersten nood geholpen, want
wij waren zeer arm.
Het geluid der bel van het
gesticht riep de verpleegster en
Lucie bleef in haren vertwijfel
den toestand weder alleen.
de beperking van de immigratie
willen overgaan. Het ontwerp,
dat daartoe is ingediend, beperkt
daarom het aantal immigranten
gedurende de 14 maanden aan
vangen 3 Mei a.s. op 3 pet. van
he,t aantal buitenlanders van elke
nationaliteit, dat zich blijkens
de uitkomsten der volkstelling
van 1910 in de Vereenigde Sta
ten bevond. Vooral de menschen
uit Oost-Europa en de Balkan-
landen wil men weren. En die
zijn het juist die het vurigst
naar het wonderland Amerika
verlangen om uit de misère bij
hen thuis vrij te komen. Want
misère blijft het er. Men zou
bijna kunnen zeggen, hoe Ooste
lijker men komt, des te erger
wordt het. Want Duitschland
moge al niet het luilekkerland
zijn, dat sommige Franschen er
zich op 't oogenblik van voor
stellen, ondanks dreigende sanc
ties, kabinetscrisis enz. is het er
nog heel wat beter dan in Rus
land en zelfs dan in Oostenrijk
en in veel opzichten misschien
zelfs beter dan in Polen.
Een land in het Westen waar
het ook misère blijft, is Ierland.
Zelfs de mijnwerkersstaking is
nauwelijks iu staat de aandacht
dpr Engelschen van dit ongeluk
kige land af te trekken. Men
spreekt nu weer van mogelijke
nieuwe stappen der Engelsche
regeering om tot onderhande
lingen met Sinn-Fein te raken.
Maar Engeland kan geen onaf
hankelijk Ierland aanvaarden,
heeft Lloyd George nog onlangs
gezegd. Dat maakt de beide
partijen onverzoenlijk.
Wij, Hollanders, hoeven niet
meer naar Amerika te gaan. We
zijn nu zelf op weg naar de
„drooglegging". Want dat, heeft
de heer Staalman, de christen
democraat, immers gezegd, was
het verwijderd doel der plaat
selijke keuze, die nu is ingevoerd
en waardoor in iedere gemeente
een meerderheid van drie vierden
de verkoop van alcohol kan
verbieden.
De deur die van binnen niet
kon geopend worden, was achter
de verpleegster dichtgevallen en
Lucie bevond zich weder alleen
in haar gruwzame gevangenis.
Op den bestemden tijd ont
ving zij de goed smakelijk, doch
eenvoudig toebereide spijzen, die
zij meestal onaangeroerd liet.
Buiten in het park van het
gesticht bloeiden boomen en
bloemen, de zomer was getooid
in zijn schoonste pracht zij
die in het gesticht waren op
gesloten, konden echter hiervan
niet genieten, het eenige wat zij
konden zien door het kleine
venster was de blauwe lucht aan
den hemel, en gevoelden de
ondragelijke hitte in hunne ver
trekken.
Ook Lucie had zich rusteloos
op hare legerstede heen en weer
geworpen, haar hoofd brekend,
een weg te vinden hoe zij uit
haie gevangenschap kon ont
snappen en een einde aan bare
Den plaatsvervangenden Ame-
rikaanschen zaakgelastigde te
Berlijn is den 24en April een nota
overhandigd, waarin Duitschland
zich bereid verklaart ten behoeve
van het herstel de totale ver
plichting van vijftig milliard
goudmark tegenwoordige waarde,
te erkennen. Duitschland is ook
bereid de waarde van deze som
in annuïteiten overeenkomstig
zijn betalingscapaciteit, tot een
bedrag van 200 milliard goud
mark te betalen.
Duitschland wil zijn betalings
verplichtingen op de volgende
wijze ten uitvoer brengen.
Duitschland gaat onmiddellijk
een internationale leening aan.
Het neemt zelf ook aan die leening
deel. Het bedrag van deze lee
ning wordt den geallieerden ter
beschikking gesteld. Het bedrag
van deze som, hetwelk door de
internationale leening niet wordt
gedekt, zal Duitschland in ver
houding tot zijn prestatievermo
gen in obligaties omzetten en
aflossen. Duitschland houdt
slechts jaarlijks een vier procent
rente voor mogelijk.
Duitschland is bereid de be
trokken mogendheden belang te
doen hebben bij de verbetering
van zijn financiën en zijn econo-
mischen toestand.
Om de rest van het bedrag
zoo snel mogelijk te voldoen, zal
Duitschland met alle kracht aan
het herstel van de verwoeste
gebieden deelnemen. Ten be
hoeve van hetzelfde doel is
Duitschland bereid volgensgoede
koopmanschap de waren-leveran
ties voor de benadeelde staten
over te nemen.
Duitschland is verder bereid
zoo spoedig mogelijk de com
missie van herstel een bedrag
van één milliard in den volgen
den vorm ter beschikking te
stellen
A. 150 milüoen goudmark in
den vorm van goud, zilver en
buitenlandsche wissels
B. 150 milüoen goudmark in
kwellingen maken.
Daar nadert een lichte stap.
Het. was alsof door Lucie's lichaam
een electrische schok ging en
of zij droomde, want een beeld
verscheen haar, dat haar toe
wenkte als de vrijheid. Zou zij
zooveel geluk nog eenmaal kun
nen smaken, om de schoone
natuur te aanschouwen, en haar
vaderland weder te zien Ach,
zulk geluk durfde zij nauwelijks
meer hopen. Zou ér redding
komen, zouden de poorten dezer
verschrikkelijke inrichting zich
voor haar openen en de vrijheid
wedergeven.
Zij had zich op het bed op
gericht en luisterde met ingehou
den adem, doch zouden die
stappen haar wel de vrijheid
brengen, waarnaar zij smachtte?
Neen, zij hoorde niets meer dan
het schril geluid van een krank
zinnige, dat akelig door de ruimte
klonk.
Lucie staarde in de haar om
rijks-schatkistwissels, die uiter
lijk binnen drie maanden tegen
buitenlandsche wissels en buiten
landsche waardepapieren in
gewisseld moeten worden.
Eventueel zou Duitschland
bereid zijn om naar gelang van
de draagkracht zijner capaciteit
de verplichtingen der geallieer
den die uit hun schulden aan de
Vereenigde Staten voortspruiten,
op zich te nemen.
Duitschland stelt voor, dat over
den aard en de wijze, volgens
welke de Duitsche prestaties ten
opzichte van de schadevergoe
ding in rekening zullen worden
gebracht bij het bepalen van het
totale bedrag, dat Duitschland
schuldig is, in het bijzonder over
de vaststelling van de prijzen in
het bijzijn van en met consul
tatie van expeits zal worden
onderhandeld.
Duitschland zou bereid zijn
om zijn geldschieters alle ge-
wenschte waarborgen te geven
door zijn staatseigendommen en
zijn staatsinkomsten. Wanneer
deze voorstellen worden aange
nomen vei vallen alle andere
verplichtingen tot schadevergoe
ding ook wordt daardoor het
particuliere eigendom in het
buitenland vrij.
Duitschland houdt zijn voor
stellen slechts voor uitvoerbaar,
als aan het stelsel van de sanc
ties zoo spoedig mogelijk een
einde wordt gemaakt en de
huidig* belemmering van de
Duitsche productie niet verder
wordt vergroot, Duitschland we
der tot het vrije verkeer wordt
toegelaten en van improductieve
uitgaven wordt bevrijd. Duitsch
land verplicht zich, de arbitrale
beslissing van- een internationale
commissie van deskundigen over
zijn betalingscapaciteit als bin
dend te erkennen, en Duitsch
land verklaart zich voorst be
reid, om eenige wijzigingen in
deze voorstellen of andere voor
stellen van de zijde der Ameri
kaansche regeering in goedgun
stige overweging te nemen.
gevende duisternis en een naam-
looze ijzing ging door haar
lichaam. De maat van haren
schrikkelijken angst was vol, zij
vreesde in waarheid haar ver
stand te verliezen. Thans hoorde
zij buiten in den langen gang
de vaste schreden van den nacht
wacht. Ademloos luisterde zij,
totdat zij in de verte verloren
waren, doch de slaap ontvlood
hare oogen. Het was haar niet
mogelijk ook maar voor een
oogenblik de verschrikkelijke
kwelling en haren troostloozen
toestand waarin zij zich bevond,
in eene korte sluimering te ver
geten.
En ais het haar ook gelukt
voor eenige minuten zich in een
andere stemming te brengen, in
het volgende oogenblik schrikt
zij weder op en komt tot haar
schrikkelijk bewustzijn van levend
begraven te zijn, terug, zoo zou
het wel voor altijd blijven 1
(Wordt vervolgd,)