iLGEMEEN NIEUWS-
N ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
sell Oveizicht.
PPU
iskerd
Dü regels fan den ieg.
Belgische dankbaarheid.
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Zaterdag 29 Januari 1921
Nummer 2594
3RESKENSCKE COURANT
UJ
jhnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 10 cent dispositiekosten.
ert e n t i e p r ij s v a n 1 5 regels 60 cent
regel meer 12 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
TNo.f2>r BRESKENS p°7s$4ro
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlgk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
Jaargang
arschuwd man geldt
nietwaar En de
godheden, die weer
tan vergaderen, mo-
sidenf Wilson wel
Jijn, dat hij juist op
wat men het psy-
II (ogenblik zou kunnen
j] p nota tot den Vol
kan icht heeft'
'ZUt Wilson verkeert in
positie dan een jaar
zijn woorden zullen
zag niet meer heb-
>r men zich op de
11 iche conferentie, zij
2,5! villig, boog. Maar
nt. 5,2Hlen toch de gealli-
m. 7,1! u te Parijs verga-
ei naar hem willen
11,4 ras het enkel maar
5,0 van piëteit. Het
m 6,4! it geval alleen ten
m 10,3,
l'ilson over Arme-
!nota heeft een
ng, wijder wellicht
resident zelf ver-
IT 1-1
Het is natuurlijk,
anneer men aan
t, men aan Rusland
iet is eigenlijk even
i'T men ook aan het
i'a*4 denkt, wanneer
2J_Jhoort noemen.
[ellende waarrpee
jadering te Parijs
imdat de vroegere
dering haar nood-
t voldoende be-
-f-7,1 teaft ons den sa-
f7,3' rereld beter dan
emaakt. Zoo één
j alle leden mede.
J'jjvan de vollceren-
,0 het is niet het
van Rusland en
dat ons tegen-
ip de hals heeft
lar dit verband
verder uit. En
Wilson voor Rus-
n' 1 geldt 0°k
1,20 7,1 Kullen de heeren
jegrijpen Wat
is de les hard
En het is deze
en
m.
en
20
ia)
5
igstens 1
10
5c)
len 15 mi-
raging van
Drukkerij
ANDRIA"
1ESKENS
rukkerij
in Handel.
ledkoopste
voor Uw
erk.
iit vertrek aan-
>eegbaar was.
zelfs het bed
aan den vloer
siddering, waar
Men had haar
van een krank-
Ivend begraven,
iste aanval van
tbij was zij
grond gewor-
genikt en onder
'tsuwen hare
rlangd ver
laat v.an ver-
mtt haar ge
nen haar hier
''len? Handen-
j in de kleine
jnatig verlicht
zelfde les ongetwijfeld, die pre
sident Wilson de wijsheid ge
leerd heeft, die hij thans leer-
aart. Want de president heeft
over bemoeienis met de Russi
sche zaken ook wel eens anders
gedacht. En het feit, dat eigen
ervaring hem de noodzakelijk
heid van onthouding geleerd
hoeft, kan misschien de uitwer
king van zijn waarschuwing ver-
grooten. Wrangei's avontuur,
komende na dat van Denikin en
van Joedenitsi en van Koltsjak
is duidelijk genoeg geweest. De
gebeurtenissen, zoo zegt de pre
sident, hebben enkel zijn over
tuiging versterkt, dat men de
Russische revolutie zich op vre
delievende wijze had moeten
laten ontwikkelen tot een be
vredigende, binnenlandsphe op
lossing.
Nog eens, zullen de heeren te
Parijs het begrijpen Wilson's
toevoeging, dat de randstaten
het groot-' Rusjand niet zouden
aanvallen, tenzij aangevuurd door
beloften van sterker mogendhe
den, is duidelijk genoeg. Maar
als zij het begrijpen, laten ze
dan ook de wijdere beteekenis
van deze waarschuwing vatten.
Te Parijs zal behalve de Rus
sische kwestie ook de toestand
in het Oosten besproken worden.
En allicht zullen er beslissingen
ter tafel komen, waarbij de hee
ren zich Wilson's waarschuwing
ook wel eens mogen herinneren.
Want zij geldt niet alleen Rus
land, maar utlen staten, ook
Turkije, ook Griekenland,
De Entente-mogendheden, Bel
gië incluis, hebben zich opge
worpen als boedelberedderaars
van Europa. Die bereddering
geschied? niet ten bate van Eu
ropa, maar van hen zeiven. Zij
zijn meer dan boedelberedde
raars, zij zijn de meesters. Maar
hun meesterschap is onvolkomen.
Ze ondervinden het niet het
minst in het Oosten, waar Tur
kije onwillig blijft en zich in
Staat toont zijn eigen weg te
gaan, en Griekenland zich al
even weinig aan den meester
lijken wil stoort. De heeren zullen
water in hun wijn moeten doen,
was, op en neder. Zij was heesch
van het hulpgeroep geworden.
Doch niemand scheen haar te
hooren, niemand kwam naar haar
toe en in een nieuwen aanval
van vertwijfeling viel zij op hare
legerstede neder.
Graaf Egon Rheinsburg en
dokter Robertson keerden met
den nachttrein naar New-York
terug. De vergoeding, die de
laatste voor zijne bemoeiingen
had gekregen, was eene buiten
gewoon hooge geweest.
Graaf Egon was nog door
eene andere beweegreden geleid
Lucie te verwijderen. Hij wist,
dat zij de schuldbekentenissen
in het koffer, dat zij hij zich
had, bewaarde. De sleutel des
koffers had men tegelijkertijd
met de juweelen in het gesticht
te Buffalo teruggegeven.
Bij zijne aankomst in het hotel
was zijn eerste werk in het kof
fer naar de in den Rothbach-
molen gestolen papieren te zoe-
niet het minst ook in hun eigen
belang. Waren ze het vergeten?
Of meenen ze, datGriekenland's
tegenslag in den strijd tegen de
Turken in Klein-Azie het gewil
liger zal maken Frankrijk en
Engeland, die nog altijd niet
kunnen vergeten dat ze door
koning Konstantijn geklopt zijn,
moeten de Grieksche regeering
herinnerd hebben aan het ver
drag van 1863, dat hun tot ga
ranten maakte voor de hand
having der Grieksche grondwet
en op grond van deze hoedanig
heid voorgesteld de Grieksche
Kamer te veranderen in eene
nationale vergadering.
Zou het vóór Wilson's nota
geschied zijn Zoo ja, dan is er
nog )?Q°P' Want ze móéten 't
wel begrijpen. Handen af van
Rusland niet alleen, maar ook
van Griekenland en van ieder
volk Maar het is een moeilijk
te verduwen les voor Engeland,
dat Ierland ringeloort, voor
Frankrijk, dat het Duitschland
wil doen. Togh zal zij geleerd
mqeten worden. En vlug ook.
Want er is haast bij, niet in het
minst in het belang van de hee
ren zelf. En het is te hopen, dat
ze haar goed van buiten kennen,
voor ze Parijs uitgaan. Want er
staan daar ernstige dingen te
geheuren. Niet alleen in de
Oostersche kwestie moet hel
derheid homen, ook in de Duit-
sghe, Zoowel de schadevergoe
ding als de ontwapening moeten
er geregeld worden. En kan de
regeering van de laatste, niet
goed aangepakt, ernstige gevol
gen krijgen, het is vooral de
eerste, die voor het herstel der
wereld groote en verdragende
beteekenis heeft. Het gaat feite
lijk om de vraag, of men Duitsch
land 'gelegenheid wil laten zich
weer op te richten, wat voor
Europa's herstel noodzakelijk is.
Briand schijnt het te begrijpen.
Zijn verklaringen in de Kamer
klinken nog wel heel strijdlustig
en onverbiddelijk, maar dat
diende alleen om de Fransche
hoogmoed in het gevlij te komen.
Au fond wil Briand matiging en
een niet al te onverzettelijke
ken. Doch dat waren vergeefsche
moeiten 1 Hij vond niets als
eenige toiletartikelen, sieraden
meestal van Gerda afkomstig.
Doch geen geld noch de schuld
bekentenissen 1 Het geld had
Lucie voor haar vertrek naar
Amerika met de papieren aan
rechter Bernhardt ter hand ge
steld. Zij had de bepaling
gemaakt, als ze binnen een
bepaalden tijd niets van zich liet
hooren, hij den brief en het
pakket kon openen.
De jonge graaf was woedend
over de streek die hem Lucie
gespeeld had, want zijne geld
middelen waren uitgeput en hij
had op het geld gerekend dat
hij meende dat Lucie bij zich had.
Hij brak zich het hoofd er
mede, waar de schuldbekente
nissen en het geld konden ge
bleven zijn, doch kon niet ver
moeden waar zij een en ander
verborgen had.
Den volgenden morgen ontving
politiek tegenover Duitschland,
mits dit betaalt, wat het kan.
Men denkt het nu voorloopig
met 5 jaarlijksche stortingen van
3 milliard mark goud t£ pro-
beeren. Als tenminste de Duit-
schers eraan willen
in het te Brussel verschijnende
blad ,Het Laatste Nieuws"
schrijft Joh. de Maegt over „Wat
Nederla id voor België deed.
Naai aanleiding van het ver
slag over het onderwijs in Neder
land aan Belgische uitgewekenen
spreekt de schrijver van „een
overstelpend gevoel van bewon
dering en onuitsprekelijke dank
baarheid". De schrijver geeft
dan cijfers betreffende aantallen
leerkrachten, kinderen, enz. en
zegt
Overal werden de Belgische
leerplannen en schoolnet toe
gepast. Voor een hygiënisch
toezicht werd in al de scholen
gezorgd. Nationaal, vader-
landsch was het onderwijs
van een nocd-inrichting in den
aanvang, was het, einde 1918,
zoo hoog geklommen, dat de
Belgische kinderen in Neder
land, schier geen achterstand
gekend hebben in hun onder
wijs. -
Helaas, voor menig kind is
de terugkeer, vooral naar
Beulemanië, uit oogpunt ziels-
ontwikkeling een ramp geweest:
ongenad'g heeft men gehamerd
op de Vlaamsche kinderzielen,
die zich in Belgische scholen
in Nederland zoo mooi ont
plooiden, en heeft men ze in
het beulemansche verstikkende
pantser gewrongen.
Her onderwijs aan de 15000
kleine Belgen in Nederland
heeft aan de regeering aldaar
ƒ951.045.52 gekost.
Ook aan 934 Fransche kin
deren werd onderricht ver
strekt. Zoo is het werk geweest
der Centrale Commissie, wier
leden een edele, grootsche
taak verricht hebben.
hij een telegram uit Duitschland
die hem in de grootste opwin
ding bracht.
Het telegram luidde
„Terstond terugkeere'n, graaf
van Rheinsburg doodelijk ziek.
Rheinsburg verloren". Ënders.
Dit telegram was voor Egon
van Rheinsburg een bevel. Hij
dacht terstond dat iets schrik
wekkends gebeurd moest zijn.
XXVIII.
De fabrikant Weller en Fred
Weller waren in het werkkabinet
van den eerste te samen.
Het is u niet gelukt, de fout
aan uwe uitvinding te ontdek
ken, zei de fabrikant, derhalve
heeft dezelve voor mij volstrekt
geene waarde.
De fabrikant sprak deze woor
den als ware de zaak van weinig
belang.
Doch met Fred Weller was
het geheel anders. Elk woord
trof hem gelijk een zweepslag.
Het slotsgedeelte van het ar-
d, )vaarboven de schrijver zet
„Belgische dankbaarheid" luidt
aldus
Twee jaren zij,, sindsdien
^rloopen. De kinderen en de
groote menschen zijn terugge-
keerd „aar België. De Neder-
landsche houten dorpen zijn
afgebroken. De Belgische scholen
zijn er dood. En in menige stad
waar de Belgen wat drukte
brachten, is het weer stil ge
worden als voor den oorlog.
Maar overal zweeft nog de
herinnering aan die dagen van
groote liefde.
Nederland heeft geen dank
baarheid mogen oogsten van
wege België. Alleen de Vlaamsch-
getrouwe dagbladen spreken hier
de taal der erkentelijkheid. Maar
wat zij weergeven zijn de echte
gevoelens van het volk dat niet
bedorven werd door franskil-
jonsch geploeter, noch annexio-
nistische drijverij.
Dat volk weet en waardeert
wat Nederland voor hem gedaan
heeft. Als het zijn eigen torens
en zijn eigen molers ziet, dan
denkt het terug aan de torens
en molens uit Holland. Als zijn
beiaarden spelen, dan hoort het
de beiaarden uit het noorden.
In oogenblikken van vertwij
feling is de gedachtenis aan de
broederlijke liefde van Middel
burger, Amsterdammer en van
al de vrienden ginds, een steun.
De grenzen zijn nog gesloten
verdachtmaking is nog niet van
de luchtmaar boven de gren
zen heen, zoeken de handen der
Belgen die zich herinneren, de
handen der Nederlanders die
begrijpen, en drukken ze innig.
Wij zullen nooit vergeten.
I. Op de wegen.
„Rijdt steeds recht op straat
fen wegen,
Voor t verkeer is dit een zegen".
Binnen de bebouwde kommen
der gemeenten mag de linker
zijde van den weg alleen bereden
Voor hem waren zij eene ver
oordeeling, het einde was thans
voor hem vervlogen.
Hoe zou hij ooit na dezen
tegenslag in staat zijn de groote
som terug te betalen aan den
fabrikant, die er zooveel geld
opgeofferd had. Zelfs als hij
als zoon van den verdwenen
Alfred Weller, de erfgenaam van
de tabriek was, als de man, die
thans voor hem stond, een be
drieger was, die zijne plaats
innam, moest hij trachten hem
dit terug te betalen.
Waar was recht en onrecht?
W ie hield de weegschaal der
gerechtigheid om aan een ieder
zijn rechtmatig deel te geven
Gerechtelijk was 't nog niet
uitgemaakt, of hij de erfgenaam
van den werkelijken Alfred Wei-
Ier was, nog stond er de voor
name, hoogmoedige man, die
zoo minachtend op den minde
ren nederzag, hier op zijne plaats,
gelijk een leeuw zijn hol ver
dedigend. (Wordt vervolgd.)