iLGEMEEN NIEUWS- N ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN sell Oveizicht. PPU iskerd Dü regels fan den ieg. Belgische dankbaarheid. VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Zaterdag 29 Januari 1921 Nummer 2594 3RESKENSCKE COURANT UJ jhnementsprijs per drie maanden f 1.25 met 10 cent dispositiekosten. ert e n t i e p r ij s v a n 1 5 regels 60 cent regel meer 12 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever E. BOOM—BLIEK TNo.f2>r BRESKENS p°7s$4ro Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterlgk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur Jaargang arschuwd man geldt nietwaar En de godheden, die weer tan vergaderen, mo- sidenf Wilson wel Jijn, dat hij juist op wat men het psy- II (ogenblik zou kunnen j] p nota tot den Vol kan icht heeft' 'ZUt Wilson verkeert in positie dan een jaar zijn woorden zullen zag niet meer heb- >r men zich op de 11 iche conferentie, zij 2,5! villig, boog. Maar nt. 5,2Hlen toch de gealli- m. 7,1! u te Parijs verga- ei naar hem willen 11,4 ras het enkel maar 5,0 van piëteit. Het m 6,4! it geval alleen ten m 10,3, l'ilson over Arme- !nota heeft een ng, wijder wellicht resident zelf ver- IT 1-1 Het is natuurlijk, anneer men aan t, men aan Rusland iet is eigenlijk even i'T men ook aan het i'a*4 denkt, wanneer 2J_Jhoort noemen. [ellende waarrpee jadering te Parijs imdat de vroegere dering haar nood- t voldoende be- -f-7,1 teaft ons den sa- f7,3' rereld beter dan emaakt. Zoo één j alle leden mede. J'jjvan de vollceren- ,0 het is niet het van Rusland en dat ons tegen- ip de hals heeft lar dit verband verder uit. En Wilson voor Rus- n' 1 geldt 0°k 1,20 7,1 Kullen de heeren jegrijpen Wat is de les hard En het is deze en m. en 20 ia) 5 igstens 1 10 5c) len 15 mi- raging van Drukkerij ANDRIA" 1ESKENS rukkerij in Handel. ledkoopste voor Uw erk. iit vertrek aan- >eegbaar was. zelfs het bed aan den vloer siddering, waar Men had haar van een krank- Ivend begraven, iste aanval van tbij was zij grond gewor- genikt en onder 'tsuwen hare rlangd ver laat v.an ver- mtt haar ge nen haar hier ''len? Handen- j in de kleine jnatig verlicht zelfde les ongetwijfeld, die pre sident Wilson de wijsheid ge leerd heeft, die hij thans leer- aart. Want de president heeft over bemoeienis met de Russi sche zaken ook wel eens anders gedacht. En het feit, dat eigen ervaring hem de noodzakelijk heid van onthouding geleerd hoeft, kan misschien de uitwer king van zijn waarschuwing ver- grooten. Wrangei's avontuur, komende na dat van Denikin en van Joedenitsi en van Koltsjak is duidelijk genoeg geweest. De gebeurtenissen, zoo zegt de pre sident, hebben enkel zijn over tuiging versterkt, dat men de Russische revolutie zich op vre delievende wijze had moeten laten ontwikkelen tot een be vredigende, binnenlandsphe op lossing. Nog eens, zullen de heeren te Parijs het begrijpen Wilson's toevoeging, dat de randstaten het groot-' Rusjand niet zouden aanvallen, tenzij aangevuurd door beloften van sterker mogendhe den, is duidelijk genoeg. Maar als zij het begrijpen, laten ze dan ook de wijdere beteekenis van deze waarschuwing vatten. Te Parijs zal behalve de Rus sische kwestie ook de toestand in het Oosten besproken worden. En allicht zullen er beslissingen ter tafel komen, waarbij de hee ren zich Wilson's waarschuwing ook wel eens mogen herinneren. Want zij geldt niet alleen Rus land, maar utlen staten, ook Turkije, ook Griekenland, De Entente-mogendheden, Bel gië incluis, hebben zich opge worpen als boedelberedderaars van Europa. Die bereddering geschied? niet ten bate van Eu ropa, maar van hen zeiven. Zij zijn meer dan boedelberedde raars, zij zijn de meesters. Maar hun meesterschap is onvolkomen. Ze ondervinden het niet het minst in het Oosten, waar Tur kije onwillig blijft en zich in Staat toont zijn eigen weg te gaan, en Griekenland zich al even weinig aan den meester lijken wil stoort. De heeren zullen water in hun wijn moeten doen, was, op en neder. Zij was heesch van het hulpgeroep geworden. Doch niemand scheen haar te hooren, niemand kwam naar haar toe en in een nieuwen aanval van vertwijfeling viel zij op hare legerstede neder. Graaf Egon Rheinsburg en dokter Robertson keerden met den nachttrein naar New-York terug. De vergoeding, die de laatste voor zijne bemoeiingen had gekregen, was eene buiten gewoon hooge geweest. Graaf Egon was nog door eene andere beweegreden geleid Lucie te verwijderen. Hij wist, dat zij de schuldbekentenissen in het koffer, dat zij hij zich had, bewaarde. De sleutel des koffers had men tegelijkertijd met de juweelen in het gesticht te Buffalo teruggegeven. Bij zijne aankomst in het hotel was zijn eerste werk in het kof fer naar de in den Rothbach- molen gestolen papieren te zoe- niet het minst ook in hun eigen belang. Waren ze het vergeten? Of meenen ze, datGriekenland's tegenslag in den strijd tegen de Turken in Klein-Azie het gewil liger zal maken Frankrijk en Engeland, die nog altijd niet kunnen vergeten dat ze door koning Konstantijn geklopt zijn, moeten de Grieksche regeering herinnerd hebben aan het ver drag van 1863, dat hun tot ga ranten maakte voor de hand having der Grieksche grondwet en op grond van deze hoedanig heid voorgesteld de Grieksche Kamer te veranderen in eene nationale vergadering. Zou het vóór Wilson's nota geschied zijn Zoo ja, dan is er nog )?Q°P' Want ze móéten 't wel begrijpen. Handen af van Rusland niet alleen, maar ook van Griekenland en van ieder volk Maar het is een moeilijk te verduwen les voor Engeland, dat Ierland ringeloort, voor Frankrijk, dat het Duitschland wil doen. Togh zal zij geleerd mqeten worden. En vlug ook. Want er is haast bij, niet in het minst in het belang van de hee ren zelf. En het is te hopen, dat ze haar goed van buiten kennen, voor ze Parijs uitgaan. Want er staan daar ernstige dingen te geheuren. Niet alleen in de Oostersche kwestie moet hel derheid homen, ook in de Duit- sghe, Zoowel de schadevergoe ding als de ontwapening moeten er geregeld worden. En kan de regeering van de laatste, niet goed aangepakt, ernstige gevol gen krijgen, het is vooral de eerste, die voor het herstel der wereld groote en verdragende beteekenis heeft. Het gaat feite lijk om de vraag, of men Duitsch land 'gelegenheid wil laten zich weer op te richten, wat voor Europa's herstel noodzakelijk is. Briand schijnt het te begrijpen. Zijn verklaringen in de Kamer klinken nog wel heel strijdlustig en onverbiddelijk, maar dat diende alleen om de Fransche hoogmoed in het gevlij te komen. Au fond wil Briand matiging en een niet al te onverzettelijke ken. Doch dat waren vergeefsche moeiten 1 Hij vond niets als eenige toiletartikelen, sieraden meestal van Gerda afkomstig. Doch geen geld noch de schuld bekentenissen 1 Het geld had Lucie voor haar vertrek naar Amerika met de papieren aan rechter Bernhardt ter hand ge steld. Zij had de bepaling gemaakt, als ze binnen een bepaalden tijd niets van zich liet hooren, hij den brief en het pakket kon openen. De jonge graaf was woedend over de streek die hem Lucie gespeeld had, want zijne geld middelen waren uitgeput en hij had op het geld gerekend dat hij meende dat Lucie bij zich had. Hij brak zich het hoofd er mede, waar de schuldbekente nissen en het geld konden ge bleven zijn, doch kon niet ver moeden waar zij een en ander verborgen had. Den volgenden morgen ontving politiek tegenover Duitschland, mits dit betaalt, wat het kan. Men denkt het nu voorloopig met 5 jaarlijksche stortingen van 3 milliard mark goud t£ pro- beeren. Als tenminste de Duit- schers eraan willen in het te Brussel verschijnende blad ,Het Laatste Nieuws" schrijft Joh. de Maegt over „Wat Nederla id voor België deed. Naai aanleiding van het ver slag over het onderwijs in Neder land aan Belgische uitgewekenen spreekt de schrijver van „een overstelpend gevoel van bewon dering en onuitsprekelijke dank baarheid". De schrijver geeft dan cijfers betreffende aantallen leerkrachten, kinderen, enz. en zegt Overal werden de Belgische leerplannen en schoolnet toe gepast. Voor een hygiënisch toezicht werd in al de scholen gezorgd. Nationaal, vader- landsch was het onderwijs van een nocd-inrichting in den aanvang, was het, einde 1918, zoo hoog geklommen, dat de Belgische kinderen in Neder land, schier geen achterstand gekend hebben in hun onder wijs. - Helaas, voor menig kind is de terugkeer, vooral naar Beulemanië, uit oogpunt ziels- ontwikkeling een ramp geweest: ongenad'g heeft men gehamerd op de Vlaamsche kinderzielen, die zich in Belgische scholen in Nederland zoo mooi ont plooiden, en heeft men ze in het beulemansche verstikkende pantser gewrongen. Her onderwijs aan de 15000 kleine Belgen in Nederland heeft aan de regeering aldaar ƒ951.045.52 gekost. Ook aan 934 Fransche kin deren werd onderricht ver strekt. Zoo is het werk geweest der Centrale Commissie, wier leden een edele, grootsche taak verricht hebben. hij een telegram uit Duitschland die hem in de grootste opwin ding bracht. Het telegram luidde „Terstond terugkeere'n, graaf van Rheinsburg doodelijk ziek. Rheinsburg verloren". Ënders. Dit telegram was voor Egon van Rheinsburg een bevel. Hij dacht terstond dat iets schrik wekkends gebeurd moest zijn. XXVIII. De fabrikant Weller en Fred Weller waren in het werkkabinet van den eerste te samen. Het is u niet gelukt, de fout aan uwe uitvinding te ontdek ken, zei de fabrikant, derhalve heeft dezelve voor mij volstrekt geene waarde. De fabrikant sprak deze woor den als ware de zaak van weinig belang. Doch met Fred Weller was het geheel anders. Elk woord trof hem gelijk een zweepslag. Het slotsgedeelte van het ar- d, )vaarboven de schrijver zet „Belgische dankbaarheid" luidt aldus Twee jaren zij,, sindsdien ^rloopen. De kinderen en de groote menschen zijn terugge- keerd „aar België. De Neder- landsche houten dorpen zijn afgebroken. De Belgische scholen zijn er dood. En in menige stad waar de Belgen wat drukte brachten, is het weer stil ge worden als voor den oorlog. Maar overal zweeft nog de herinnering aan die dagen van groote liefde. Nederland heeft geen dank baarheid mogen oogsten van wege België. Alleen de Vlaamsch- getrouwe dagbladen spreken hier de taal der erkentelijkheid. Maar wat zij weergeven zijn de echte gevoelens van het volk dat niet bedorven werd door franskil- jonsch geploeter, noch annexio- nistische drijverij. Dat volk weet en waardeert wat Nederland voor hem gedaan heeft. Als het zijn eigen torens en zijn eigen molers ziet, dan denkt het terug aan de torens en molens uit Holland. Als zijn beiaarden spelen, dan hoort het de beiaarden uit het noorden. In oogenblikken van vertwij feling is de gedachtenis aan de broederlijke liefde van Middel burger, Amsterdammer en van al de vrienden ginds, een steun. De grenzen zijn nog gesloten verdachtmaking is nog niet van de luchtmaar boven de gren zen heen, zoeken de handen der Belgen die zich herinneren, de handen der Nederlanders die begrijpen, en drukken ze innig. Wij zullen nooit vergeten. I. Op de wegen. „Rijdt steeds recht op straat fen wegen, Voor t verkeer is dit een zegen". Binnen de bebouwde kommen der gemeenten mag de linker zijde van den weg alleen bereden Voor hem waren zij eene ver oordeeling, het einde was thans voor hem vervlogen. Hoe zou hij ooit na dezen tegenslag in staat zijn de groote som terug te betalen aan den fabrikant, die er zooveel geld opgeofferd had. Zelfs als hij als zoon van den verdwenen Alfred Weller, de erfgenaam van de tabriek was, als de man, die thans voor hem stond, een be drieger was, die zijne plaats innam, moest hij trachten hem dit terug te betalen. Waar was recht en onrecht? W ie hield de weegschaal der gerechtigheid om aan een ieder zijn rechtmatig deel te geven Gerechtelijk was 't nog niet uitgemaakt, of hij de erfgenaam van den werkelijken Alfred Wei- Ier was, nog stond er de voor name, hoogmoedige man, die zoo minachtend op den minde ren nederzag, hier op zijne plaats, gelijk een leeuw zijn hol ver dedigend. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1921 | | pagina 1