ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN "üSSZiiêST VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN E. BOOM-BLIEK 30e Jaargang Zaterdag 23 October 1920 Nummer 2566 Hood te Weenen. Ontmaskerd 5') T~ Binnenland. BRESKENSCHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 met 10 cent dispositiekosten. Advertentieprijs van 1 5 regels 60 cent Elke regel meer 12 cent. Bij abonnement lager tarief Drukker-Uitgever Telefoon Postgiro No. 21 ÖKt5htlNÖ 17704 Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur Door het „NTederlandisches Hilfkomitee für die Wiener Kinder in Wien" eerevoorzitter Jkh. Mr. W. M. van Weede, Ned. Gezant en gev. min, wordt wederom een beroep gedaan op de weldadigheidszin van Hol land voor de Weensche bevol- king. De komende winter dreigt nog moeilijker, nog zwaarder te wor de dan de vorige. De houtprijzen zijn steeds stijgende. Vele lezers zullen zich misschien nog de brieven in de Nieuwe Rotter dammer herinneren, waarin een beschrijving werd gegeven van „het wandelende Wiener Wald Hoe een onafzienbare menigte, volwassenen, meisjes, aankome- de jongens, kleine kleuters, vrou wen, maar ook grijsaards en oude besjes, die zich met moeite voortsleepten, uren liepen om wat hout te bemachtigen, en waarvan de oudsten en jongsten wegens uitputting dikwijls ver plicht waren het grootste ge deelte, zoo niet alles in den steek te laten, Een warm middagmaal behoorde dan ook gewoonlijk tot de zeldzaamheden. Om een greep te doen uit de verschillende couranten-artikelen is uit het „Vaderland" 't vol gende te citeeren. Officieele geboorte- en sterfte cijfer. Juni: 20 geboren: gestorven: 6-12 512 574 13-19 496 587 20-26 494 531 De bevolking gaat te gronde. Er sterven meer kinderen dan er geboren worden. De tubercu lose woedt. Rachitis tiert welig. In Weenen is alles te krijgen. Ja, in den kettinghandel. De kettinghandelaars zijn de vatn- pyrs van het ongelukkige Wee nen. Brood per week per hoofd 1 K.G. kost 6 Kr. in den smok kelhandel 30 Kr., Kaas 120 150 kr. de K.G., melk op kaarten, alleen voor kl»ine kinderen 10 kr., in den sluikhandel 20 kr. Zoo schrikte zij in het laatste oogenblik nog terug van het bezoek aan haar vader, want de vrees, dat hij haar misschien met geweld zou beletten naar het slot terug te keeren, benam haar schier de bezinning. Eene stem in haar binnenste riep haar toe ,Keer terug naar het slot nog is het tijd, vlucht van hier, want hier is geen glans hier grijnst u overal slechts armoede tegen. Daar bemerkte Enders haar. Hij riep „Lucie", en trok haar onstuimig mee naar binnen. Het was een eenvoudig doch recht huiselijk vertrek en het geheel bood een vriendelijken aanblik. Dit scheen Lucie als een welkomstgroet toe. Het kwam haar voor, alsof zij weg, ver weg in vreemde landen geweest was en hier teruggeko- I de L., koffie 200 kr., vleesch 160 kr. de K.G, aardappelen 15 kr., de K.G., een paar schoe nen 1200-1700 kr., een heeren- costuum 7000-8000 kr een paar kousen 300-500 kr. Die cijfers zeggen niet veel, als er niet het inkomen tegen over staat. Een overste krijgt 1400 kr een luitenant 1000 kr., een on derwijzer 1200 kr., een hoofd, referendaris aan een der Minis teries 1700 kr. per maand. Dok toren, Professoren, leeraars lijden gewoon gebrek Gepensionneer- den behalen dikwijls nog geen 400-500 kr. (gepens. overste 600 kr.). Weduwen krijgen nog min der, 120 kr. per maand. Gemakkelijk is te begrijpen, dat met die geringe inkomens en de buitengewoon hooge prij zen, van melk, boter, kaas, vleesch, eieren geen sprake is om er mede rond te komen en dat de bevolking zich in 't algemeen moet tevreden stellen met droog brood t n wat goed- koope groente. Maar ook daar voor is zelfs het inkomen niet groot genoeg en op alle moge lijke manieren wordt naar mid delen uitgezien er iets bij te verdienen. Gepens officieren doen dienst als kelner, onder wijzeressen werken op de dis- tributiebureaux tegen een bezol- diging van 10 kr. per 3 uur. Een hoofdambtenaar van een der Ministeries speelt 's avonds in het orkest van een der groote café's enz. Het gewone middel om aan geld voor eten te komen is: alles te verkoopen wat men bezit. Alles, herinnerend aan vroegere dagen van welstand. Een moe der verklaarde met weemoed, dat voor den winter de laatste voorwerpen, meest erfstukken, ook wel verkocht zouden zijn en toch had men voor de op brengst niet genoeg voedsel kunnen koopen één der doch ters, een meisje van 24 jaar, had slechts een gewicht van 39 K.G. (Is nu in Holland). Een der Hollandsche heeren, die in Weenen een belangrijke men was om te blijven. De eenvoudige meubileering van het vertrek scheen haar niet armoedig toe, alhoewel hare oogen in den laatsten tijd aan weelde en pracht gewend waren. Haar vader zag haar met vragende blikken aan, want het was hem of de spraak begonnen was, nu hij zijne dochter in werkelijkheid voor zich zag in deze prachtvolle kleeding, gou den en brillante sieraden. Zou zij tot hem terugkeeren, bij hem in nederigheid blijven leven Zoo ja, dan zou hij haar tegen elke vervolging beschermen, elk gevaar dat haar dreigde, afweren. Doch daar viel het Lucie in, dat hare minuten geteld waren. Zij moest spoedig terug naar het slot, wilde zij niet, dat men hare afwezigheid bemerkte, nog voor dat de gasten vertrokken waren. Wij hebben geen tijd te ver liezen 1 zeide zij op koelen toon. Deze woorden wekten den plaats inneemt inzake de hulp verleening verklaarde „De be volking van Weenen is thans bezig haar meubelen op te eten". In den afgeloopen winter had ze iets te verkoopen, \óór den komenden zal alles verdwenen zijn en ik voorzie, dat deze daardoor de ergste van alle zal worden. Dat weet men te Wee nen ook, en ook weet men, dat, als het Buitenland niet helpt, zooals in 't afgeloopen jaar, men er eenvoudig niet komt. Vandaar dan ook de vraag) die ons steeds weer werd gedaan, op de trams, in gezelschappen, als men hoorde dat wij Hollanders waren, die voor de kinderactie naar Wee nen waren gekomen. „Wat dunkt U, zou Holland ons in den komenden winter blijven helpen, zal men bij U weer kinderen huisvesten, en levensmiddelen inzamelen Of inen in Weenen reden heeft die vraag te stellen Het buiten land heeft veel, ontzettend veel geholpen maar helaas, de hulp- verleeuing is in de laatste maan den verflauwd, zoodat, als niet spoedig nieuwe bedragen toe- stroomen, de geheele Hollandsche actie om te hèlpep, gestaakt zal moeten woiden. Het A. N. C. O. (het Algemeen Ned. C. voor Oostenrijk), dat met het Nieder- lündisches Comité für Wien samen werkt, beschikt nog slechts over juist genoeg gelden om de kosten van de terugtransporten te kunnen betalenom nieuwe treinen te laten loopen, zijn geen gelden meer beschikbaar Behalve de vele Buitenlandsche Comités bestaan er te Weenen drie Hollandsche Comité's n.l. het Niederlandisches Hilfskomi- tee für Wien, dat zetelt in het Angartenpalais, het Joodsche, en het Roomsch-Katholieke Comité Hebben de laatste twee een beperkt arbeidsveld, het werk van het Hilfskomitee is reus achtig uitgebreid en omvat in twee punten samengevat: I. Uitzending van Weensche kinderen. II. Verdeeling van de uit Nederland gezonden levensmid- vader uit zijne gedachten. Hij zeide dan ook op scherpen toon Schaam 11, dat gij weder wilt vertrekken en over de kleeding, die gij draagt. Van nu af zult gij geen voet meer op het slot Rheinsberg zetten Op dit oogenblik verteerde hem eene waanzinnige woede. Lucie trok eene portefeuille uit, die eene groote som gelds in hield en zeide Ik wil u in korte woorden mededeelen in welken toestand ik mij bevind. Graaf Egon van Rheinsberg heeft mij verzekerd, dat op den dag, dat het bedrog, hetwelk ik gepleegd heb, zou uitlekken, hij mij zou neerschieten. Gij kent den jongen graaf genoeg om te weten, dat hij zijne be dreiging ten uitvoer zal brengen en ik heb het vaste besluit ge nomen gravin van Rheinsberg te blijven. Onder het uitspreken dezer woorden was het of hare oogen van vuur straalden. Lie- delen en kleeding. De kinderzendingen begonnen in het laatst van December. In 19 transporten, waarvan het laat ste 16 Juli hier aankwam, werden ruim 10000 kinderen naar ons land vervoerd, van wie het groot ste deel weer naar huis is te ruggekeerd. Reeds dikwijls is de opmerking gemaakt, dat niet alle kinderen, die in Holland kwamen er zoo ondoorvoed uitzagen. Een brief schrijver in 't Vaderland" heeft een medische keuring voor een Hollandsch transport bijgewoond. De medicus wijst een kind terug, omdat het niet zoo on doorvoed was, dat een verblijf in Holland diingend noodzakelijk was. De moeder bij dit oordeel tegenwoordig betuigde onder tranen, dat, als haar kind niet medeging, het zeer zeker ten doode gedoemd was,4at ze geen eten meer had, dat haar meu belen reeds gedeeltelijk verkocht waren, dat ze was „aan 't bittere einde". Een ingesteld onderzoek bevestigde bovenstaande en 't kind ging mee naar Holland. I11 vele provincies blijven de comité's diligent. Dat ook Zeeland weer gehoor moge geven aan de roepstem van het Nederlandsche Comité te Weenen Reeds verscheide- nen hebben beloofd hun pleeg kind terug te nemen. Iemand zelts voor een geheel jAai; dat zijn schitterende toezeggingen. Maar dringend verzoekt het Comité te Weenen toch vooral niet dezellde kinderen uit te noodigennog 42000 wachten hun beurt af, en zij, die hier reeds geruimen tijd goed gevoed en verzorgd zijn, kunnen daar ginds wel een stoofje velen. Wil men in de familie blijven, zoo vrage men broertjes, of zusjes, liefst voor de wintermaanden December, Januari en Februari. Naast hetgeen, men voor be- hoeftigen en zieken in eigen stad of dorp geeft, want die mogen er natuurlijk niet onder j lijden, kan degeen, wien het niet schikt een kind tot zich te ne men, misschien wel een bijdrage ver wil ik sterven dan de plaats inruimen, die ik thans bekleed. Zij opende de portefeuille en legde een groot aantal biljetten op tafel. Haar vader, die met begeerige oogen hare beweging gadesloeg, zag spoedig, dat zij een geheel vermogen op tafel lag. Een onuitsprekelijk gevoel van geluk greep hem aan. Hij had zoo lang naar geld gesmacht, omdat hij het nooit bezeten had en de macht er van kende. Hij wist wat met geld te bereiken was, en duizenden toekomstbeelden dansten op dat oogenblik voor zijne verbeelding. Hij zou rijk zijn, niet meer af hankelijk, zich zijne vrijheid koopen. Doch om welken prijs! Lucie maakte van dit oogen blik gebruik om haar mantel, die op een stoel lag, om te slaan. Gelijk een geest snelde zij uit het vertrek 't boschpad in, dat haar in het slotpark voerde. In afstaan, als tegemoetkoming in de transportkosten. De leden van het Sub-Comité voor de Provincie Zeeland van het A. N. C. O. te Middelburg, benevens de districtscommissa rissen nemen gaarne giften en aanvragen voor huisvesting tot uiterlijk 10 Nov. in ontvangst, welke eerste in de Zeeuwsche bladen zullen verantwoord wor den. F. A. Hiller, Voorz., Middelburg. Mevr. Alberts-Salberg, penningmeesteres, Mevr. Hiller-Kist, Mevr. Hicolen-Mac-Leod I). L. H. van Raalte, Vlissingen. Mevr. Schlüter-de Nijs, Middelb. Weijl Snuijf arts Stutterheim-Thieme, secretaresse, Ds J. M. de Roode, Zierikzee. G. Amsing Jr., Tholen. J. Berkers, Burgemeester, Sluis. Ds J. N. Pattist, Aardenburg. Ds Joh. A. Raams, Breskens. Ph. J. Callenfels, Terneuzen. J. de Kraker, Zaamslag. A. T. A. Waghto, Kloetinge. Arbeidswet 1919. Op 24 October a.s. treedt de Arbeidswet 1919 in werking voor wat betreft: Verbod van kinderarbeid be neden 14 jaar in alle onder nemingen (zie overgangsbepaling hieronder). Voorschriften betreffende ge zondheid en veiligheid van jeug dige personen en vrouwen in fabrieken of werkplaatsen, kan toren, winkels, apotheken, hotels of koffiehuizen en daar buiten. Arbeidstijd in fabrieken of werkplaatsen. Arbeidslijst en arbeidsregisters in fabrieken of werkplaatsen. Arbeidskaarten voor jeugdige personen en gehuwde vrouwen in alle ondernemingen. KINDERARBEID. Een kind beneden 14 jaar mag geen arbeid verrichten. Als overgangsmaatregel is toe hit slot aangekomen, had zij n°g den tijd in hare toiletkamer, die zij ongemerkt kon bereiken, haar mantel af te leggen en haar toilet eenigszins in orde te brengen. Zij trad in het muzieksalon, waar de dame, die graaf Egon gezelschap hield, juist een lied gezongenhad en dat niemandhaar had gemist als haar echtgenoot, dat bemerkte zij aan den blik, dien hij haar toewierp. In het boschhuis stond de vader van Lucie en bezag de banknoten, die zij voor hem op de tafel had gelegd. Dat geld trok hem als een magneet aan, steeds had hij verlangd rijk te zijn. Nu was hij het 1 Met begeerige blikken bezag hij de banknoten van 1000 Mark, die daar voor hem lagen. Het was een vermogen. Liefkozend streken zijn handen er over. Hij overwoog reeds wat hij zou doen. (Wordt vervolgt.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1920 | | pagina 1