ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Polen en Rusland.
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
30e Jaargang
Woensdag 20 October 1920
Nummer 2565
Ontmaskerd
De mij 11 werkersstaking
in Engeland.
Binnenland.
BRESKENSCHE COURANT
- - 111i-agr-a
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 10 cent dispositiekosten.
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Elke regel meer 12 cent. Bij abonnement lager tarief
TNof02T BRESKENS p,°7s$4ro
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
Nog steeds gaan de krijgs
verrichtingen op het oorlogsveld
door, trots de -wapenstilstand en
de voorloopige vrede. Ja, vol
gens de staf berichten worden er
zelfs verwoede gevechten gele
verd. Volgens de bepalingen
van den wapenstilstand is dit
wel geoorloofd, daar het vuren
pas na zes etmalen gestaakt moet
worden, maar zonderling moet
het toch aandoen, zegt de N.
R. Crt., dat de Polen prat gaan
op een „nederlaag" die zij den
aftrekkenden Russen, na het
handjes-geven te Riga, hebben
toegebracht. Joffre heeft in een
onderhoud met een correspon
dent van de Manchester Guardian
gezegd dat de Russen bij hun
onderhandelingen met de Polen
tot de uiterste grens van hun
tegemoetkoming waren gegaan
en dat het geen haar had ge
scheeld, of de vredesconferentie
was uiteengegaan. Het wordt
langzamerhand duidelijk dat niet
alleen de bepaling dat de wapen
stilstand met den zeer korten
termijn van 48 uur kan opge
zegd worden, maar ook de
voorwaarde dat het krijgsbedrijf
na de onderteekening van de
oorkonden van Riga nog zes
etmalen zou voortduren, een van
de verregaande eischen van de
Polen is geweest. De Polen
nemen, partij trekkende van hun
gunstigen militairen toestand, in
de eerste plaats den bolsjewiki
nog zooveel mogelijk oorlogs-
materieel af in den tijd die hun
rest. Die buit is dan, hoewel
de krijgsverrichtingen weinig zin
meer hebben, wat men noemt,
meegenomen. Hoe weinig zin
de Poolsche opmarsch in ooste
lijke richting anders op het
oogenblik zeu hebben, leert bijv.
het bericht over de bezetting
van Kojdanof (ten Z.W. van
Minsk) en van Sluzk. Beide
steden liggen, de eerste onge
veer 30, de tweede 50 K..M. ten
Oosten van de nieuwe Poolsche
grens.
In de tweede plaats zijr> de
50)
Ik kan en durf niet langer
uwe medeplichtige meer zijn,
door zwijgend toe te zien, hoe
gij de wereld bedriegt 1
Laat mij dan tijd 1 zeide Wel-
ler op smartvollen toon, het
vertrek op en neer gaande.
Hoe lang vroeg de rechter.
Er streden vertwijfelde be
sluiten bij den fabrikant. Einde
lijk scheen hij iets gevonden te
hebben, een gedacht als een
lichtend punt was in hem op
gekomen. Hij moest tijd win
nen een jaar slechts. In een
jaar kon veel veranderen. Moge
lijk was de rechter dan niet
meer. Hij was reeds een oud
man en leed aan eene hartkwaal.
En het graf is stom de dood
de beste garantie voor een eeuwig
zwijgen.
Polen erop uit, het terugtrekken
van de Sowjet-troepen naar het
front van Wrangel deze week
nog zooveel mogelijk in de war
te sturen. Dat geeft dien gene
raal nog wat respijt en tegelijk
krijgen de troepen van generaal
Pernikin, die met de Polen had
samengewerkt, maar zich nu
onder bevel van Wrangel heeft
gesteld, gelegenheid om naar de
Üekraine af te zakken. Een
andere groep, die van generaal
Balachowitsj, blijft opereeren in
het noordelijke gedeelte van het
oorlogsterrein bij Minsk en Wi-
tebsk in de hoop daar toeloop
te krijgen van in opstand ge
komen boeren. In Sowjet-Rus-
land zijn er altijd boerenopstan
den aan den gang, omdat de
boeren het graan en het vee niet
willen afgeven, dat de bolsjewiki
moeten requireeren, nu hun pa
pieren roebel geen koopkracht
genoeg meer heeft, om de boe
ren in de steden vrijwillig ter
markt te laten komen.
Het geschil tusschen Polen en
Lithauen is nog geen stap dich
ter bij zijn oplossing. De Li-
thauers willen om Wilna vechten,
en Zeligofski antwoordt hierop
met een ultimatum aan hen, om
hun troepen uit de buurt terug
te trekken.
De Poolsche regeering is be
reid om den generaal te ver
loochenen, blijft het gebied van
Centraal-Lithauen (dat is de
naam weermee Zeligofski het
veroverde gebied gedoopt heeft)
voor Polen opeischen, da.t wil
zeggen zij wil wel een volks
stemming, maar aangezien, vol
gens haar eigen statistiek, in
Wilna en omliggende districten
de Polen sterk in de meerder
heid zijn (te Wilna b.v. wonen
74 000 Polen, 2700 Lithauers en
48.000 joden) kan de uitslag er
van niet twijfelachtige zijn. Het
laatste bericht is, dat ook de
commissie van de geallieerden
overhelt tot het denkbeeld van
de volksstemming, zoodat er
kans is, dat de Polen hun zin
krijgen. De eenigen die de macht
zouden hebben om de Polen uitWil
nate krijgen waar zij zullen blijven
Geef mij een jaar tijd zeide
de fabrikant met den zakdoek
herhaaldelijk het zweet van zijn
voorhoofd drogend. In dien tijd
kan ik in de fabriek veel zwa
righeden geregeld hebben. Op
dit oogenblik bevindt zij zich
in een crisis, die alleen kan te
boven gekomen worden, als ik
de fabriek blijf besturen,
alleen met mijne hulp zeg
ik 1 Het zou zeker niet in het
voordeel zijn, van hem die de
fabriek zou in bezit nemen, als
ik nu van hier vertrok. Ook
kan ik vrouw en kind zoo niet
op eenmaal op straat zetten. Ik
moet hun eerst eene zekere toe
komst bereid hebben.
De fabrikant had met verhel-
fing van stem gesproken, zijn
bleek gelaat werd donkerrood.
De rechter zag in, dat- het
een vertwijfeld besluit was, dat
Weller nam. Hij streed tegen
eene onmogelijkheid. Doch het
scheen, dat hij zoo lang moge
met ot zonder volksstemming,
met of zonder het etiket Cen
traal-Lithauen, omdat het in hun
corridor ligt, zijn de bolsjewiki,
maar een retour offensif van hen
heeft nog den tijd.
Er is in de berichten van het
oorlogsterrein nog een belang
wekkende bijzonderheid. Uit
Warschau wordt gemeld, dat
Zeligofski naar het Noorden naar
Swenzjany oprukt en daarbij de
11de sowjet-divisie met wat
Lithauers erbij verstrooid heeft.
Tegelijk zegt het Poolsche staf-
bericht, dat de noordelijke vleu
gel van de Polen Nieuw-Swen-
zjany heeft bereikt. Het eene
Swenzjany ligt aan den spoorweg
Wilna-Dunaburg, het andere 15
K.M. Oostelijker aan een spoor
weg die zijwaaits loopt. Het kan
dus niet lang meer duren, of de
Centraal-Lithausche Polen en de
andere Polen zullen tegenover
elkaar staan en elkaar in de
armen vallen.
Vrijdagmiddag is de groote
mijnwerkersstaking in Engeland
uitgebroken.
Op last van de gedelegeerden
vergadering der Nationale fede
ratie van mijnwerkers werden
naar alle steenkolenmijnen de
onheilspellende woorden „staakt
het werk" geseind.
De agenda der vergadering
was maar kort. Haar werd het
schrijven van Lloyd George
voorgelezen. „Een uitvoerige
discussie ontspon zich over het
schrijven van den premier", zoo
luidt althans het officieel verslag
van de met gesloten deuren
gehouden vergadering en uit die
uitvoerige discussies kan men
ineenings-verschillen afleiden,
doch desondanks werd het vol
gende besluit genomen
Gezien het onbevredigend ant
woord van de regeering op onze
eischen voor een loonsverhooging
van 2 sh., 1 sh. en 9 d. per
lijk wilde leven en genieten. Het
was hem evenwel duidelijk ge
worden, dat hij de schande meer
vreesde dan den dood. De
fabrikant was aan eene hevige
aandoening ten prooi, en twee
dikke tranen ontvielen zijne
oogen.
Heer rechter, zei hij met eene
weekheid in zijne stem, die hem
ineest eigen was, gij hebt zelf
een zoon, gij beefdet eenmaal,
als het zwaard van Damocles
boven zijn hoofd zwierf, voor de
eer van zijn naam, dien gij hem
onbevlekt achter wildet laten
Ik heb u toen vrijwillig de hand
geboden, uwe eer en vrijheid
gered. Zou de handelwijze van
u nu het loon zijn voor mijne
hulp Betaalt men zoo den
dank voor eene ontvangene
weldaad Een bittere spotlach
volgde deze woorden.
In het vergramde gemoed van
den rechter kwamen thans tegen
strijdige gedachten op. Hij was
dag, besluiten wij om aan alle
districten per telegram mede te
deelen, dat de eenige weg is het
werk te staken in en bij de
steenkolenmijnen, met dien ver
stande, zooals op de vorige
conferentie is overeengekomen,
dat een aantal mannen aan het
werk blijft om de mijnen in
goeden staat te houden.
De gevolgen van de staking
zullen spoedig door de nijver
heid en de samenleving worden
gevoeld. Reeds vaardigde het
Êngelsche departement voor de
steenkolenmijnen een kennis
geving uit dat de noodtoestand,
waarin de wet voorziet, zal in
treden.
Van dien dag af zal het steen
kool-rantsoen voor ieder huis
gezin hier te lande één centenaar
per week bedragen. Iedereen
wordt aangeraden zoo zuinig
mogelijk met de in zijn bezit
zijnde steenkool te zijn. Ook
wordt zuinigheid met gas en
electriciteit aangeraden.
De plaatselijke autoriteiten
worden gemachtigd den toevoer
van gas en electriciteit af te
snijden als er naar hun oordeel
in eenig geval te veel wordt
verbruikt.
De gasfabrieken zullen tevens
zoo zuinig mogelijk moeten zijn
met het verbruik van steenkool,
terwijl het gebruik van steenkool
voor de industrie beperkt zal
worden.
Het spoorwegverkeer zal de
eerste drie of vier dagen op den
ouden voet worden gehandhaafd,
om iedereen in staat te stellen
huiswaarts te keeren. Men ver
wacht echter, dat na dezen tijd
passagierstreinen successievelijk
zullen vervallen.
De spoorwegmaatschappijen
hebben vrijwel steenkool voor-
ïadig, zoodat het treinenverkeer
wel geruimen tijd is gaande te
houden, doch alles hangt van
den duur der staking af.
De regeering heeft, geleerd
door de ervaring, verleden jaar
bij de spoorwegstaking opgedaan
al haar plannen reeds om de
voedselvoorziening over het ge-
heele land te verzekeren. Voor
in strijd met zijn gevoel voor
recht en eerlijkheid. Hij streek
met de hand over zijn voor
hoofd, als wilde hij zijne ge
dachten verzamelen.
Het zij gelijk gij verlangt
Dus een jaar, zeide hij op zwaar-
moedigen toon. Hij was op
gestaan, nam zijn hoed en ging
vertrekken. En als gij uw woord
niet houdtHij blikte bij deze
woorden in het gelaat van den
fabrikant, die echter geen woord
uitte.
Een jaar, dacht de fabrikant,
als hij den rechter met lichten
tred in het voorvertrek hoorde
weggaan. Nog een jaar zou hij
in het genot van zijn onrecht
matig verkregen fabriek kunnen
blijven. Doch wat dan Wie
kon hem een antwoord op deze
vraag geven De toekomst zag
donker voor hem uit.
XIV.
Enders had zijne dochter reeds
dit doel is het land in veertien
districten verdeeld.
Men zal van duizenden mo
torwagens gebruik maken om
van verschillende centra uit de
levensmiddelen te vervoeren.
Hydepark zal andermaal een
reusachtig depot worden terwijl
andere groote Londensche par
ken aangewend zullen worden
voor het bergen en herstellen
van motorwagens. Zoo noodig
zullen de particuliere auto's ge-
requireerd worden, doch men
verwacht, dat evenals verleden
jaar een voldoend aantal vrij
willigers zich zal aanmelden.
Reeds ontvingen de betrokken
departementen een opgave van
talrijke vrijwilligers voor het
vervoer van levensmiddelen, de
rantsoeneering wordt verwacht.
Het nog steeds bestaande
suikerrantsoen zal terstond tot
de helft worden terruggebracht.
Het publiek toont volstrekt
geen angst voor de komende
moeilijke tijden en het gegeven
sein tot staking wordt thans
algemeen kalm opgevat.
H. P. STAAL f.
In den ouderdom van 75 jaren
is te 's-Gravenhage overleden
de oud-minister van oorlog, de
gepens. luitenand-generaal H. P.
Staal, lid der Eerste Kamer.
BELGISCHE PAS-VISA.
Naar de N. R. Ct. verneemt,
zijn met ingang van Maandag
aan alle Belgische consulaten in
Nederland het nieuwe tarief voor
een pas-visum toegepast en zal
tevens onder zekere voorwaarden
een visum, voor een geldigheids
duur van 1 jaar, verleend worden
aan Nederlandsche onderdanen.
Het tarief is verhoogd voor
alle personen en wordt toegepast,
onafhankelijk van de nationali-
tiet. Het is, voor het grootste
gedeelte van de niet-Belgische
onderdanen en met name voor
Nederlanders, vastgesteld als
volgt:
uren lang verwacht. Zou zij
komen? dacht hij, toen hij buitens
huis ging om te hooren of nie
mand het huis naderde.
Lucie was reeds tot op korten
afstand gekomen, doch vertraag
de haren gang steeds meer. Het
was of zich een paar armen naar
haar uitstrekten, die haar in het
armoedige leven van voorheen
wilden terugtrekken. Een bang
voorgevoel snoerde haar de keel
dicht, een gedachte als zou dit
nachtelijk bezoek aan deze plaats
onberekenbare gevolgen hebben,
bekroop haar. Als zij den drem
pel van het huis betrad, had zij
misschien weder een stap gedaan
in de armoede, waaruit zij thans
zoo glansrijk verheven was. En
dat gruwde haar als gravin van
Rheinsburg tegen.
Neen, neen, niet terug in de
diepte des levens 1 Op de hoogte
wilde zij hare eens ingenomen
plaats behouden.
(Wordt vervolgt('
