ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Wekelijksch Omzicht, VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN E. BOOM-BLIEK 30e Jaargang Zaterdag 2 October 1920 Nummer 2560 Ontmaskerd. Gemeenteraad. BRESKENSCHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 met 10 cent dispositiekosten. Advertentieprijs van 1 5 regels 60 cent Elke regel meer 12 cent. Bij abonnement lager tarief Drukker-Uitgever TNo.f02? BRES KENS P^%'Z° Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur De wen8ch, nietwaar, is de vader der gedachte. En zoo zal het ook wel komen, dat de Franschen een Fransch-Neder- landsch en Fransch-Belgisch ver bond ter aanvulling van het Fransch-Belgiache in het ver schiet en sommigen zelfs zeer dichtbij zien. Maar het is niet waarschijnlijk, dat ze het zullen raden. Wij hebben genoeg aan den Volkenbond enNou jaDe Koningin heeft immers in de Troonrede ook gezegd, dat er nog iets anders noodig was omdat de vooruitzichten, die de Volkenbond geopend had, nog niet in vervulling waren ge gaan. Het is wat optimistisch uitge drukt. De Volkenbond had fei telijk geen enkel vooruitzicht, geen enkel van de hier bedoelde althans, geopend en die konden dus ook niet in vervulling gaan. Maar men had het voorgesteld, alsot hij die wel zou openen en ons wijsgemaakt, alsof hij ze geopend had. En in officiëele stukken moet men zich altijd van den domme houden en doen, alsof men alles gelooft, wat voor- gespreekt wordt. Daar zijn ze officiëel voor. Want officieel liegt men nooit. Maar zegt men nooit de waarheid. Men doet maar, alsof en houdt ondertusschen oogen en ooren open. Officieel steunt men daarom op den Vol kenbond, maar officieus. De Koningin is niet de eenige, die het gezegd heelt. Onom- wondener nog heeft Millerand het in zijn Troonrede erkend. Niet omdat de Volkenbond nog niet gebracht had, wat sommi gen ervan gehoopt, hadden, zoo als onze Koningin het feitelijk zei, maar omdat het recht altijd de steun van de macht noodig heeft en zonder dien steun zon der beteekenis is, daarom was een sterke weermacht noodig. Het is feitelijk de ontkenning van de idee van den Volkenbond; maar dezelfde ontkenning alleen, 45) Het lichte geblaf van den waakhond deed Gerda hare be zinning terug krijgen. Nadat zij den hond gestreeld en geklopt had, richtte zij zich op. Nero wilde zijne vreugde over het Onverwacht wederzien te ken nen geven door een onderdrukt klagend gehuil, als vermoedde dit trouwe dier, dat dit weder zien slechts voor korten tijd was, en zi] spoedig weder zou moeten scheiden ditmaal zelfs voor langen tijd. Nu ontwaarde Gerda eerst het zwakke licht, dat door het ven ster schemerde. Dit bevreemde haar. Zij trad nader, en het beeld dat zij daar binnen voor hare oogen zag, deed haar schrikken. Zij zag het voorheen zoo rustige gelaat waarvan Frankrijk's politiek de uitdrukking is Want heel die politiek, in Millerand zoo volko men verpersoonlijkt, is met die idee in strijd en erkent, waar ze uitgaat van het beginsel der gewelddadige overheersching, alleen het geweld en den natio- nalen eigenbaat. Trotszky de Russische volkscommissaris, heeft het onlangs opgemerkt, dat Frankrijk op de vernietiging en ontbinding van Rusland uit is. Het bevordert den chaos, schept ze zoo noodig, om zelf te hebben. En daarom ook is het succes der onderhandelingen te Riga zoo uiterst twijfelachtig. Want Frankrijk beheerscht ook de Poolsche politiek. Het suggen- eert bovendien Polen, dat van zichzelf al imperialistisch genoeg is. En de door Polen gestelde eisehen zijn daarvan de weer spiegeling. Trotszky heeft dan ook al beweerd, dat Rusland tegen een winterveldtocht niet zou opzien. Maar hoe komen we zoo ooit verder, met of zon der Volkenbond De onrust blijft en de noodzakelijkheid van een sterke weermacht, zij het dan ter verdediging als de Troonrede het wil, of ten aanval en ter overheersching, met haar nasleep van hooge belastingen en per soonlijken druk en haar grooter kans op nieuwe oorlogen. Dat is ook een der groote gevaren aan overeenkomsten, als tusschen België en Frankrijk gesloten, verbonden, dat zij tot andere verbonden en nieuwe oorlogen als 't ware uitlokken. En dat is voor ons al reden genoeg om er niet aan mee te doen. Waartoe zouden we trouwens? Veroveringen willen we niet maken en voor aanvallen be hoeven we niet bevreesd te zijn dan juist van den kant van Bel gië en Frankrijk. Duitschland heeft de eerste jaren wel wat anders te doen en denkt ook over heel wat anders. In de plaats van een algemeenen dienst plicht wil men er een algemee nen arbeidsplicht invoeren. Dat kan voor een heeleboel menschen, van haar grootvader, bleek en ontdaan, zijn lichaam in dekens en kussens gehuld in den leuning stoel, Op de tafel een groot aantal medicijnfleschjes. Op een stoel, naast den zieke, de zieken verpleegster. Op dat oogenblik worstelde zij met een besluit, dat zich in haar opdringt. Was hare plaats niet hier aan de zijde van den zieke, haren weldoener, die haar steeds in alles behulpzaam ge weest was Zouden vreemde handen nu den grootvader moe ten verplegen Mocht zij dat toestaan, zoolang zij nog een lid kon roeren Het geheele beeld van haar jong leven drong zich in een enkele seconde voor haren geest. Doch zij was immers niet meer de kleindochter van den mole naar Steffen, maar eene jonge gravin van Rheinsburg, en nooit zou deze hoogmoedige familie dulden, dat zij nog in den molen die het nu erg druk hebben, lastig worden. Want wie zal al hun zaken en zaakjes en nietige dingetjes regelen,- wanneer ze moeten gaan werken, arbeiden, in de kolenmijnen of elders, om het vadeiland uit zijn ellende weer op de been te helpen Zoo'n arbeidsplicht overal zou een goed ding wezen. Misschien zou het ook wel helpen als ge neesmiddel tegen het voeren van gaweldpolitiek en imperialisme en dergelijke. Als al die heéren en heertjes, die nu dit allemaal zitten uit te denken en met hun venijn de wereld in twist en oorlog houden, eens werkelijk met de spa of het houweel in de hand werken moesten, wie weet zou het niet beter gaan. We konden de proef eens nemen, te beginnen met de Fransche chauvinisten en de Russische volkscommissarissen en de mannen van de Nation Beige of het Comiteit van de Nationale Politiek. Ons in Hol land zou dat al een heele op luchting geven. Want eerlijk gezegd, vertrouwen we het zaak je nog altijd niet en te mi ider, nu de heeren door het Fransch- Belgisch verbond weer wat wind in de zeilen en wat moed in het hart hebben gekregen. We ver trouwen echter op Engeland. Eigenaardig Engeland is nou niet altijd onze beste viiend geweest, maar heeft ons integen deel heel wat ellende berokkend. Het is ook niet afkeerig van imperialistische politiek of ver overing of de theorie van het geweld. Dat hebben onze broe ders in Zuid-Afrika maar al te goed ondervonden. En die onder vinding overheerscht nog altijd 4e politiek der Hollandsche Afrikaanders en houdt hen ver deeld. Want hierom gaat het immers tusschen de Nationalis ten onder Hertzog en de Zuid- Afrikaansche Partij onderSmuts, dat de laatsten de Engelsche suprematie erkennen wil, de eersten niet. En wanneer te Bloemfontein de hereenigings- pogingen op het jongste congres vruchteloos zijn gebleven, dan zou verblijven. En welke triomf zou dat voor de Rheinsburgers, welke smaad voor haar zelf zijn. Neen, dan liever weg ver weg, de wijde wereld in. Zij wierp een laatsten, af- scheidsnemenden blik op de vriendelijke omgeving in het vertrek van den zieke. Zij wil de zich dat beeld voor altijd in hare ziel prenten. Dan verwij derde zij zich met lichten tred, en ging op het bosch toe. Nero stiet een klagend geluid uit als de gestalte van Gerda in het donkere bosch verdween. Zij zou gaan tot aan het naaste station, waar zij tegen den mor gen dacht aan te komen. XVI. Lucie was in eene aan waan zin grenzende opgewondenheid uit den molen in het slot terug gekeerd. Zij zag in, dat zij de rol, die zij speelde, niet ten einde kon brengen. is het, omdat de eersten de onafhankelijkheid willen ook zonder Engeland en de laatsten de afhankelijkheid alleen met Engeland, dat wil dus in con- creto zeggen geen onafhanke lijkheid, want Engeland erkent alleen zijn eigen recht. Toch niettegenstaande Enge- land's wensch naar de meest volledige hegemonie, kijken we nu vertrouwend naar Engeland. Wat ten slotte zeggen wil, dat de tegenstelling tusschen de grootmachten voor het onge stoord voortbestaan der kleinen noodzakelijk is en dat dus zij onder ons, die Duitschland's nederlaag wenschten, omdat Duitschland's groei ook ons be dreigde, het toch misschien niet heelemaal bij het rechte jeind hadden. Groede. Dinsdagavond kwam de Raad onzer gemeente in voltallige zitting bijeen. Na opening door den Voor zitter worden de notulen der Vergadering van 18 en 29 Juli gelezen en onveranderd vast gesteld. Mededeeling wordt gedaan, dat eenige aandeelen in de leeningen zijn uitgeloot. Ingekomen is een schrijven van den heer W. de Smidt van Cadzand, betreffende de auto- dienst CadzandBreskens. Genoemde heer zag gaarne het bedrag bepaald, dat de ge meente zal bijdragen in de kosten tot exploitatie. B en W. meenen, dat het moeilijk is een bedrag te be palen zoolang zij niet weten welke eisehen Prov. Staten zul len stellen. Wordt voorgesteld tot zoolang aan te houden. De Raad kon zich hiermede vereenigen. Uit het Proc.-Verbaal van kas- opneming blijkt, dat 10451.38 aanwezig is. Van de Automobiel-club was een schrijven ingekomen dat zij Vooral nu zij de verschrikke lijke zekerheid had, dat de oude molenaar haar herkend had, dat hij het gewaagde spel, dat zij speelde, doorgrondde. Zij had gezien, dat de oude molenaar een scherp verstand bezat, dat in niets onder de beroerte geleden had. Zij schrik te nog voor den blik, waarmede hij haar had aangezien, toen haar vader den sluier voor haar gezicht had weggetrokken. Het bloed was nog stijf in hare aderen over de vrees, die haar dien blik had aangejaagd. Want had hij zich in woorden kunnen uiten, dan zeker had de oude molenaar het doodsoordeel over haar uitgesproken. Doch de woorden Dievegge! Bedriegster! Gij zijt niet mijne kleindochter Gerda, doch de ziekenverpleegster, die het geld en de schuldbekentenissen uit mijne kast staldie had zij geheel duidelijk uit de oogen gelezen. in de kosten tot het wegneming van scherpe hoeken in de kom der gemeente 300 zal bijdragen. Besloten wordt daar dit be drag te laag is, deze werkzaam heden nog niet uit te voeren en het schrijven voor kennisgeving aan te nemen. Een verzoek van W. Bron en P. van Petegem om bij de nieuw gebouwde huizen een brug te leggen en aldaar een Electrisch lichtpunt aan te brengen. B. en W. achten het niet noodzakelijk. Een der bouwers wenschte zelf niet aan het Electr. net aan te sluiten, en om nu van gemeentewege wel een lichtpunt voor zijn woning te plaatsen, achten zij wel wat veel gevergd, redenen waarom zij den Raad in overweging geven geen licht punt aan te leggen. Wordt aldus besloten. Goedgekeurd was het Raads besluit van 29 Juli '20 tot aan koop der huizen in de Slijk straat, waarvoor een leening van 1200 noodig was, tot betaling daarvan. Nu tot verbreeding van de Molenstraat en het wegnemen der hoeken nog niet zal worden overgegaan, wordt besloten dat Raadsbesluit in te trekken en de kosten van aankoop uit te trek ken uit de rekening 1920. Een request van pastoor van Eek te Groede, verzoekende bijdragen aan het R.-K. Arm bestuur was ingehouden. Na eenige besprekingen wordt besloten, wanneer het noodig is, dat de gemeente zal helpen. B. en W. stellen voor van het batig saldo 1918 625 af te halen voor nog te betalen kosten aan het Rijk van telegraafpalen welke in de kom der gemeente zijn verplaatst, alsmede voor het verleggen van telefoonkabels. Begrooting Burgerlijk Arm bestuur wordt goedgekeurd. Door B. en W. was op een gedaan verzoek van den Amb tenaar ter Secretarie om zijn jaarwedde met 200 te ver- hoogen en te brengen 700 op ƒ900 goedgunstig beschikt en En als de molenaar eenmaal zijne spraak terug kreeg, wee dan de gravin van Rheinsburg Bevend en sidderend dacht Lucie aan deze mogelijkheid, toen zij in het slot haar avond toilet maakte voor het souper. Doch met niets durfde zij ver raden wat in haar omging. Er werden, daar het de laatste avond was, dat zij op Rheins burg verbleef, gasten verwacht om aan het souper deel te ne men. Lucie wilde schoon zijn. Bij zonder schitteren was het eenige middel om haar geyveten te verdooven, om voor korten tijd de vrees, waar zij steeds mee vervuld was, te vergeten. Het was niet alleen de mole naar, doch ook haar echtgenoot, wiens dreigende blikken er haar steeds aan herinnerden, wat haar te wachten stond, als zij zich vergat. (Wordt vervolgt.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1920 | | pagina 1