ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Wekelijksch Oveuichl
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
E. BOOM—BLIEK
TNo,02in BRESKENS p°7s$4ro
29e Jaargang
Zaterdag 7 Augustus 1920
Nummer 2544
Ontmaskerd.
Volkenbond.
Binnenland.
BRESKENSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 10 cent dispositiekosten.
Advertentieprijs van 1—5 regels 60 cent
Elke regel meer 12 cent. Bij abonnement lager tarief
Drukker-Uitgever
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
Bezint eer gij begint, is S^en
deugdelijke raad voor iedereen
en er zijn er al heel wat geweest,
die zich beklaagden, dat zij er
niet eerder rekening mee heb
ben gehouden. Misschien be-
hooren de staatslieden der En
tente ook wel tot hen, al zullen
zij het nog wel niet erkennen.
Zij hebben de pretentie gehad
de wereld opnieuw te willen
inrichten en tot aller genoegen
verder te besturen en het is nu
voor iedereen, en waarschijnlijk
ook wel voor hen zeiven, dui
delijk, dat dit ver boven hunne
krachten ging en zij daarin dan
ook jammerlijk zijn gefaald.
Want nog nooit sinds de tijden
der groote volksverhuizing, toen
alles in het honderd liep en de
volken kris en kras door elkaar
heen schoten als bliksemflitsen,
is het zoo'n janboel geweest als
tegenwoordig en heeft de wereld
er zoo allerbelabberst voorge
staan. En het is duidelijk dat
de heeren dan ook absoluut niel
meer weten, hoe de wereld weer
in het goede spoor te krijgen en
beginnen te vermoeden, dat het
jammer is, dat ze haar ooit uit
het oude spoor hebben gedron
gen. Dit laatste vermoeden
spreekt zich althans vrij onom
wonden uit in de gedachten en
de voorstellen van den Engel-
schen minister Churhill, zooals
hij die thans in een Londensch
blad openbaart. Tegen het bol
sjewistisch gevaar, waarvoor hij
na al de mislukte proefnemin
gen geen raad meer weet, wil
hij de Duitschers mobiliseeren.
Hun groote legermacht, die hun
pas door den vrede van Ver
sailles ia afgenomen, die altijd
het groote gevaar heette voor
de beschaafde wereld, ter af
wering waarvan de Entente de
wereld ten oorlog heeft opgeroe
pen en over welker finale ont
binding de wereld te Spa bijna
opnieuw in ruzie was geraakt,
die legermacht wil hij hen terug-
29)
De herfst was ingetreden en
het jonge paar was uit de hoofd
stad op het slot Rheinsburg
aangekomen, waar de graaf aan
de jacht zou komen deelnemen.
Zoo iemand, dan was het de
schrijver Enders, die deze komst
in bange afwachting te gemoet
zag. Eindelijk toch zou hij de
zekerheid krijgen of de jonge
gravin zijne dochter was, en of
zijn waanzinnig vermoeden we
zenlijkheid was. Hij streek met
biide handen over het voorhcotd,
om zijne onzinnige denkbeelden
te doen verdwijnen. Het was
toch onmogelijk, dat zulk voor
naam adellijk geslacht als de
grafelijke familie Rheinsburg,
zich tot zulk schandelijk bedrog
zou leenen. Daarenboven was
hij toch dagelijks in de nabij
heid van den graaf en om te
geven ter bestrijding van het
bolsjewisme.
De Engelschen hebben het met
Koltsjak geprobeerd, met Joe-
denitsj en Denikin en andere
Russische generaals, met de blok
kade en met de randstaten. Het
is allemaal vergeefs geweest.
En nu hun laatste mislukking
in den nederlaag en den drei
genden ondergang van Polen
op zoo ontstellende wijze open
baar wordt, willen ze het met
de Duitschers probeeren. Het
is Churchill nog maar, die wel
eens meer met vreemde fanta-
siën te venten loopt. Maar het
zou de eerste keer niet wezen,
dat het Engelsche rijk die fan-
tasiën te verwezenlijken poogde.
En te Berlijn ioopen al geruch
ten, dat er met Ludendorff over
de mogelijkheid van interventie
en de vorming van een groot
Duitsch leger onderhandeld
wordt. Het zou de grootste en
verschrikkelijkste mislukking van
alle zijn. Geen mislukking ten
opzichte van Rusland maar eene
ten opzichte van de gansche
wereld. Heel de wereldoorlog
met zijn offers van millioenen
menschenlevens en milliarden
gouds zou een povere misluk
king, meer nog, een lugubere
vergissing blijken. Om Duitsch-
land neer te werpen werd die
oorlog gevoerd. En het slot zou
zijn, de wederoprichting van dit
zelfde Duitschland, maar de
zekerheid bovendien, dat men
het noodig had en niet missen
kon ter bescherming van Euro
pa's Westen en dus verkeerd
deed het omver te gooien.
Het-is nog zoo ver niet. Te
Genève discussiëeren socialisten
nog over Duitschland's schuld
en Duitschland's verantwoorde
lijkheid en in het Fransche
parlement wordt Millerand hard
gevallen omdat hij niet strenger
aan het tractaat van Versailles
vasthield. Maar we leven snel
tegenwoordig. En dit openbaart
zich ook in de telkens wisselende
aspecten en overtuigingen.
Hoe anders staan de gealli
eerden nu tegenover de bolsje-
zeggen zijn rechterhand. Er
was bijna geen gedachte van
den ouden graaf, die hij niet
kende.
Hij was zeker een echt aris
tocraat, hoogmoedig, een tyran
voor zijne ondergeschikten, van
vooroordeelen bevangen, waar
aan hij tot in zijn dood vast
hield. Doch in den grond had
hij een edel karakter, dat nooit
tot een onrechtvaardige daad of
eenig bedrog zou medegewerkt
hebben.
Dat was de oplossing van
zijn hoofdbreken zijne inbeel
ding, hij kon Lucie in de jonge
gravin wedervinden, was een
droombeeld.
En inderdaad, de jonge voor
name dame, die hij daags na de
aankomst op het slot ontmoette
in het park, had niet de minste
overeenkomst, wat het gelaat
betrof, met zijne dochter. Enders
begreep zelf niet hoe hij op
zulk een dwazen inval gekomen
was. Zij moest inderdaad de
wiki als ten tijde van de Parij-
sche vredesconferentie. Toen
werd ook een conferentie met
de bolsjewiki voorgesteld op het
eiland Principa. In hoe geheel
andere positie zullen de bolsje
wiki naar de Londensehe con
ferentie gaan. Als ze er heen
gaan 1 We zullen onze zaken
met Polen zelf wel redderen
hebben ze verklaard. Daar zullen
de geallieerden dus genoegen
mee moeten nemen. En de Polen
ook
Arme Polen Zij hadden zich
in het hoofd gesteld, dat ze de
toekomstige beheerschers van
Midden- en Oost Europa zou
den worden. En zij mogen heel
blij zijn, wanneer ze er als natie
het leven afbrengen. Posen,
heet het, zullen de bolsjewiki
weer voor Duitschland opeischen.
Eu wat voor zich zelf? De En
tente zegt wel, dat zij zich ver
plicht voelen Polen in stand te
houden, omdat zij Polen gescha
pen heeft. Ma r hoe zij het doen
wil, zegt zij niet. Waarschijnlijk
heeft haar plichtsgevoel nog een
anderen grond. Zij, de Entente,
is niet alleen de oorzaak van
Poien's ontstaan, maar de oor
zaak van zijn nederlaag tevens,
althans voor een groot deel.
Want zooals de Polen zelf ook
niet vrij waren van imperialisme
en grootheidswaan, Frankrijk
vooral heeft ten eigen behoeve
dien waan aangewakkerd. Polen
immers was bestemd om de Fran
sche belangen in het Oosten te
beschermen en zijn heerschappij
op het vasteland van Europa te
helpen handhaven. Het zou de
Fransche politieagent zijn, die
de onderworpen volken in het
Oosten en Midden in bedwang
hield. En de nederlaag van Polen
beteekent daarom ook de mis
lukking der Fransche politiek in
Oost-Europa. Wellicht beteekent
het nog meer, duidt het op de
mislukking der Fransche politiek
in haar geheel. Churchill's voor
stel is een somber voorteeken.
Want het herstel van Duitsch
land's macht werpt het gansche
broze kaartenhuis van Frankrijk's
kleindochter van den molenaar
zijn.
Dank aan de talrijke toilet
artikelen, die haar ten dienste
stonden, had zij op haar gelaat
eene heele verandering kunnen
te weeg bréngen. Zelfs haar
wenkbrauwen waren van andere
kleur. Zoo had zij zich zelfs
voor haar vader onkenbaar ge
maakt. Hiertoe werkte de ele
gante kleeding veel mede.
Met droef heid overstelpt stapte
de schrijver dien dag naar den
ouden Rotbachmolen toe. Hij
wiit dat de eenigc, die over het
in den molen voorgevallene,
eenige mededeeling doen kon,
de molenaar SteliVn was Het
was opvallend voor Enders, dat
hij zich wilde verstaanbaar ma
ken, door steeds zijne blikken
op de oude kast te vestigen.
Enders meende den wensch
van den zieke te raden, en
opende de kast, doch vond er
alleen nog eenige oude papieren,
die niet de minste waarde had-
machtspolitiek en opperheer
schappij omver. Daartegen kan
geen Fransch-Belgisch verbond,
waarvoor de F'ransche liga's zich
zoo warm maken, helpen. En op
F'rankrijk's macht steund Enge-
land's macht. Is Llovd George
zich van het naderend gevaar
bewust, dat de geruchten van
een overkomst tusschen de En
gelsche regeering en de leren
zoo hardnekkig aanhouden
Want Ierland vreet aan Enge-
land's kracht. En de Ieren schij
nen vastbesloten tot het uiterste.
Dat is hun zelfs door Engeland
niet te breken kracht. Maar zou
dan Engeland door een lersche
samenwering te gronde gaan na
dat het de grootste militaire
macht ter wereld verslagen heeft,
heeft Lloyd George gevraagd.
Waarom niet? Er zijn grootere
wonderen gebeurd dan die. En
voor ieder wereldrijk, de ge
schiedenis leert het, komt na
de hoogste stijging het onver
mijdelijke uiteenvallen.
Volgens het Alg. Hbl. bevat
de „Daily Telegraph" een com
munique van den Volkenbond,
waarin wordt gezegd dat een
van de belangrijkste dingen,
waartoe door den Raad van den
Bond fe St. Sebastiaan is be
sloten, het in het leven roepen
van een instelling is, waardoor
het den Bond mogelijk wordt
om in geval van noodzakelijk
heid een economische en finan-
cieele blokkade toe te passen op
een lid van den Bond, dat zekere
bepalingen van de overeenkomst
schendt.
Een onmiddellijke beraadsla
ging over dit onderwerp is van
belang, vooreerst omdat zulk
een blokkade niet toegepast zou
kunnen worden zonder groot
tijdverlies, tenzij zij van te vo
ren is voorbereid. Verder om
dat de wetenschap alleen, dat
het wapen tot gebruik gereed
is, een zeer heilzame uitwerking
den. En toen hij hem deze
toonde, rolden de oogen des
molenaars zoo wild in hunne
kassen, dat Enders er voor
schrikte.
Het vermoeden kwam bij hem
op, dat de kast papieren van
waarde had bevat, die verdwe
nen waren.
De gedachte, dat het verdwij
nen dezer papieren, in verband
met het verdwijnen zijner dochter
konde gebracht worden, was
nog niet in hem opgekomen.
Integendeel, iets geheel anders
begon hij te gelooven. En dat
was dat de jonge ingenieur, die in
den molen geweest was, zich
den inhoud had toegeëigend.
Ja, zoo zou het zijn, die had
den ouden Steffen bestolen.
Doch, dan ook was hij mis
schien reeds op weg naar Amerika
terug. Zijn naam had hij ge
lukkig, als Fred Weiier hooren
noemen.
Herfst was het en ook bij den
molenaar had men den oogst
zon kunnen hebben. In de derde
plaats zou zulk een actie aan-
toonen, dat de leden van den
Bond besloten zijn om het zoo
noodig voor elke natie onmoge
lijk te maken de gemaakte en
aanvaarde bepalingen der over
eenkomst te schenden.
Dat wapen kan begrijpelijker
wijze niet met goed gevolg ge
bruikt worden zonder dat er
een centra il, samenvattend ge
zag in het leven wordt geroe
pen. In de eerste plaats zou
een algemeene uniformiteit in de
wetgevende en administratieve
bepalingen der verschillende
staten zoowel grooter kracht aan
de gemeenschappelijke actie
bijzetten als een grooter gevoel
van rechtvaardigheid en billijk
heid onder de verschillende
commercieele belangen verze
keren. Tevens zou zulk een
blokkade toegepast kunnen wor
den op alle staten, of het leden
van den bond zijn of niet. Een
coöperatieve actie van de leden
van den bond zou noodzakelijk
zijn om er de staten, die geen
leden van den bond zijn, toe te
brengen geen handel te drijven
met den overtredenden staat. Er
dient op gewezen, dat de ver
plichting van eiken staat om de
financieele en economische blok
kade op den staat, die de over
eenkomst schendt, toe te passen,
automatisch is. Zij vloeit voort
uit het feit, dat de overeenkomst
geschonden wordt, en verschilt
dus fundamenteel van elke ver
plichting voor leger of vloot,
die er op de leden van den
Bond mag rusten. In het laatste
geval wordt aan elke regeering
de eind-beslissing gelaten of zij
ja dan niet zal meedoen aan
een militaire actie te land of te
water.
De Berlijnsche correspondent
van de „Tel." meldt:
De minister van Financiën dr.
Wirth heeft naar aanleiding van
het sluiten van het Duitsch-
binnengehaald, die de schooven
tot aan het dak vulden.
In het dorp zeide men weder:
„De Rotbachmolenaar zaait ko
ren en oogst goud, bij hem
verandert alle» in goud 1"
Dit alles nam niet weg, dat
hij hulpeloos op het ziekbed lag.
Doch alles ging zijn geregelden
gang, omdat het een huis was,
waar orde heerschte. Ieder wist
zijn werk en zijne plaats, en
daar hij voor zijn dienstperso
neel een goed hart had en niet
karig was met het loon, deed
ieder zijn plicht, ook als hun
meester er niet bij was.
De geneesheer kwam dage
lijks en dank zij zijn goede
zorg kon men eiken dag eenige
beterschap bespeuren.
De verpleegster, eene zuster
uit een klooster der naburige
stad stond den geneesheer trouw
ter zijde.
(Wordt vervolgd.)