ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Het Festival te Gioede.
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
E. BOOM—BLIEK
Teiefoon B R E S K B"N S
29e Jaargang
Woensdag 4 Augustus 1920
Nummer 2543
De Millioenen.
Ontmaskerd,
Ons Brood.
BRESKENSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 10 cent dispositiekosten.
Advertentieprijs van 1 5 regels 60 cent
Elke regel meer 12 cent. Bij abonnement lager tarief
Drukker-Uitgever
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
Een bewijs, dat ook onze
Eerste Kamer vlug kan handelen,
i> geleverd bij de behandeling
van het wetsontwerp Crediet-
overeenkomst met Duitschland.
Het Handelsblad deelt hierover
het volgende mede
Ook de Eerste Kamer heeft
dus „in een vloek en een zucht"
het wetsontwerp houdende goed
keuring op de met Duitschland
gesloten credietovereenkomst
aangenomen. Wij zijn er zeker
van, dat men in onze parlemen
taire geschiedenis tevergeefs zal
zoeken naar een ander voorbeeld
van eene wet van zoo gewichtige
strekking als deze, die door de
beide Kamers der Staten Gene
raal zonder hoofdelijke stemming
is aangenomen en niettemin in
den boezem der bevolking zoo
veel ongerustheid betreffende
hare gevolgen achterlaat als ten
aanzien van deze wet het geval
is. Eene behoorlijke behandeling
van het ontwerp in onzen Senaat,
zooals aanvankelijk ongetwijfeld
in zijne bedoeling heeft gelegen,
zoude, ook al had ze tot dezelfde
uitkomst geleid, de bevolking
hebben gerustgesteld. Maar thans
weet men, dat de Eerste Kamer,
niet omdat de zaak zoo groote
haast had, ook niet omdat de
Regeering op zoo grooten spoed
aandrong, maar alleen omdat
hare leden met vacantie wilden,
met ongehoorde overhaasting de
behandeling heeft afgedaan. In
één middag is het voorloopig
verslag opgemaaktdes nachts
is daarop het regeerings-ant-
woord, door drie ministers on
derteekend, uitgebroedop tal
van vragen, in verslag gedaan,
is geen antwoord gegeven ter
nauwernood hadden de leden de
beide stukken in hun bezit, ter
wijl het publiek en de pers het
antwoord nog in het geheel niet
kenden, of de openbare behan
deling begint en loopt in enkele
uren ten einde.
Daar is ook nog geweest een
comité generaal en uiteraard
28)
X.
De schrijver en secretaris van
den ouden graaf wandelde dage
lijks om den Rotbachmolen. Het
scheen, dat hij zulks in opdracht
van den graaf deed, om zich
van den toestand van den mole
naar op de hoogte te houden,
in werkelijkheid was het echter
zijne eigene onrust, die hem zoo
dikwijls dwong, het oude huis
op te zoeken.
Hierheen toch had zich zijne
dochter begeven, om den zieken
molenaar te verplegen, hier was
zij het laatst gezien geworden
en van hieruit ook, moest hij
zijne navorschingen beginnen.
Niemand was in staat hem
eenig spoor aan te wijzen van
de verdwenene. Niemand dan
de zieke was in het huis, toen
is het publiek geneigd aan te
nemen, dat daar mededeelingen
zijn gedaan, die de onvertraagd
aanneming konden motiveerene
zoo is de zaak in een zeker waas
van geheimzinnigheid gehuld,
dat de cretiek moet doen ver
stommen. De Regeering schijnt
daar eenige gegevens te hebben
verschaft, die de verwachting
kunnen rechtvaardigen, dat de
Geallieerden de uitvoering der
overeenkomst door Duitschland
niet zullen tegenwerken waar
om het publiek deze gegevens
niet mag kennen, weten wij we
nietde heer Bergsma scheen
van oordeel, dat de minister ze
zeer wel in openbare vergadering
kon kenbaar maken.
Hoe dit zij, de wet is thans
aangenomen „op hoop van zegen"
en ook wij willen er maar het
beste van hopen wat de eerste
Kamer aangaat, zal men nog
wel eens op de zaak terugkomen,
wanneer bij de aanstaande grond
wetsherziening het tweede Ka
merstelsel opnieuw aan de orde
zal worden gesteld.
Napleiten op de overeenkomst
zelve heeft thans geen zin meer.
Het kan zijn, dat alles heel goed
afloopt, maar wij hadden toch
gaarne van de Regeering eene
uitzetting gehoord, waarop ook
de Eerste Kamer in het verslag
had aangedrongen, duidelijk ma-»
kende, dat de Duitsche Regee
ring in verband met de te Spa
gesloten overeenkomst met de
Geallieerden redelijkerwijze in
staat moet worden geacht hare
toezegging te onzen opzichte na
te komen, uiteenzetting daarom
van zooveel belang, omdat vast
staat dat wij voor de ons te le
veren steenkolen geen preferen
tie hebben boven de Geallieerden
en van vele zijden in Duitsch
land wordt verzekerd, dat
Duitschland zelfs niet bij mach
te zal zijn de aan de Geallieerden
toegezegde kolen te leveren.
Thans hebben wij te dien aan
zien geen anderen waarborg dan
den voor onze ooren wat zoeti-
gen brief van den Duitschen
Rijkskanselier, waarin de uitla-
zij den molen verliet. Ook geen
teeken, dat zij daar geweest
was, had zij achtergelaten.
Lucie had de voorzorg geno
men, de kleeding, die zij het
laatst gedragen had, en zij,
zooals men weet, tegen die van
Gerda verwisseld had, in een
pakje te binden en in den kof
fer, die zij meegenomen en
waarvan zij den sleutel steeds
bij zich droeg, te sluiten.
Er was een echt Amerikaansch
zekerheidsslot op die koffer, dat
geen onbekende kon openen. In
dat koffer bewaarde zij ook het
handta8chje, waarin het geheele
vermogen van den ouden mole
naar, zoowel de papieren als de
schuldbekentenissen van Rheins-
burg, die zij nog altijd gewei
gerd had aan den graaf te over
handigen.
Wat de zaak nog meer in 't
duister bracht, was de mede-
deeling van een der dienstknech
ten, die gezien had, dat de
kleindochter van den ouden
tingen van dr. Simons zijn ge
desavoueerd. Wij willen aan dien
brief zeker niet de waarde ont-
zeggc-n die eraan toekomt, maar
hadden_toch liever positieve cij
fers gezien. In ieder geval geeft
de verklaring van Fehienbach
ons dezen waarborg, dat Duitsch
land zich niet te onzen opzichte
op overmacht zal kunnen be
roepen, wanneer het tengevolge
van de verplichtingen, die het
te Spa op zich nam, zijne ver
plichtingen ten onzen opzichte
niet zal kunnen nakomen.
Hebben in verschillende bladen
verschillende mededeelingen ge
staan omtrent de te wachten
regeeringsmaatregelen van de
broodvoorziening welke niet ge
heel met de feiten overeenkomen,
thans kan het Ned. Corr. Bureau
mededeelen, dat de voornemens
van den minister van landbouw,
nijverheid en handel te dien
opzichte zijn als volgt
Zooals reeds geruimen tijd
geleden door hem is medege
deeld, wordt met 14 Augustus
a.s. de invoer van tarwe en met
15 September die van tarwebloem
en meel geheel vrijgegeven.
Ieder kan dan op de vrije
markt of geïmporteerd meel of
geïmporteerde bloem of meel of
bloem van de Nederlandsche
meelfabrikanten koopen, die deze
bereid zullen hebben uit inmid
dels door hen aangevoerde tarwe.
Het bericht, dat de meelfabri
kanten niet bereid zouden zijn
zelf tarwe uit Amerika te laten
komen, is onjuist.
De noodige maatregelen zijn
door hen genomen om den import
te bevorderen.
Intusschen meent de regeering
dat zij niet verantwoord zou
zijn op eenmaal hare bemoei
ingen ten opzichte van de brood
voorziening te staken. Zij zal
dus na 15 September de gele
genheid nog openen, om, mochten
de dan aangevoerde hoeveel
heden tarwe of bloem niet vol-
Steffen, den molen met den
graaf verlaten en de bedienden
de koffers naar het rijtuig ge
bracht en naar het slot gereden
hadden.
Daar Gerda reeds voor de
komst van de verpleegster ver
trokken was, kon hij zich daar
van geene verklaring geven,
alhoewel het toch den schijn
had, dat de kleindochter als
gravin van Rheinsburg op het
slot verbleef.
Gezien had de vader haar
slechts eenmaal op het slot en
wel toen hij het huwelijkscontract
had voorgelezen, doch toen was
hij nog zoo ternedergeslagen over
het verdwijnen zijn.-r dochter,
dat hij haar weinig aandacht
geschonken en hij toch ook in
die dame, voor hem gezeten,
alleen de bruid van den jongen
graaf gezien had.
Ja, toch nog eenmaal had hij
haar aanschouwd aan het station,
en was het toen niet als of iemand
zijn hart met een dolk door-
do mde zijn, hare voorraden tot
een beperkte hoeveelheid ter
beschikking van de meelfabrie
ken of bakkers te stellen.
Dit alles geldt voor de grond
stoffen van het wittebrood. Daar
reeds sedert geruimen tijd op
de fabricage van het wittebrood
door de regeering niet toege
legd wordt, spreekt het van zelf
dat de verstrekking dier grond
stoffen zal plaats hebben tegen
den wereldprijs.
In hoeverre zulks een verhoo
ging van den wittebroodsprijs
ten gevolge zal hebben, is niet
te voorspellen. Er zal na den
15en September een concurrentie
ontstaan tusschen de van overzee
aangevoerde bloem en de hier
te lande gefabriceerde die, ook
in verband met het dan beschik
baar komende inlandsche product
uit den aard der zaak op den
prijs eenigszins verlagenden in
vloed zal kunnen uitoetenen.
De onderlinge concurrentie
der meelfabrieken van het vrije
product wordt dan ook weer her
steld.
De moeilijkheid die vroeger
zoo sterk gold, n.l. of het aan
te voeren graan al dan niet door
schepen, welke door de regeering
bevracht werden zou worden
getransporteerd, is opgeheven,
omdat er zulk een daling op
de vrachtenmarkt plaats heeft,
dat het requireeren van schepen
door de regeering geen verla
ging van de vracht tengevolge
heeft.
Tegenover de belangrijke ver
hooging in prijs, die het witte
brood in den laatsten tijd onder
gaan heeft, staat de positieve
toezegging van den minister van
landbouw, handel en nijverheid
dat de goedkoope bruinbrood-
ziening nog geruimen tijd zal
worden voortgezet.
Daardoor wordt ook tegemoet
gekomen aan de bezwaren van
hen, die gewoon waren rogge
brood te eten.
De prijs van dit brood is toch
tengevolge van het wegvallen
van den toeslag belangrijk ge
stegen.
boorde. Was het toen niet, dat
hij in de gravin voor een oogen-
blik zijne dochter meende te
herkennen
Doch was het geen waanzin
nige ingeving, zoo iets te den
ken 1 Kommer en verdriet hadden
zijne zinnen verward, en hoe meer
hij er over na dacht, hoe duis
terder het onoplosbaar raadsel
der verdwijning voor hem werd.
Doch hij moest zich geweld
aandoen. Hij moest trachten
kalm en beraden te werk te
gaan, dan alleen zou hij een
spoor kunnen vinden.
Het gerecht en de politie had
zich natuurlijk ook de zaak
aangetrokken. Dit toch was
onvermijdelijk. Een nauwkeurig
ouderzoek werd ingesteld. Op
roepingen in de couranten wer
den gedaan. Een nauwkeurige
beschrijving van haar persoon,
evenals van de kleederen, die
zij het laatst gedragen had,
was verschenen, doch niets baat
te. Niemand had iets van Lucie
De Muziekvereeniging „Een
dracht maakt Macht" heeft haar
80-jarig bestaan op luisterrijke
wijze gevierd, terwijl de ge
meente Groede haar gasten op
waardige wijze heeft weten te
ontvangen.
Liet het weer zich vóór de
feestdagen donker aanzien, niet
minder donker was het, toen
Zaterdagavond bij de opening
van het feest een ware wolk
breuk over de zoo kunstig ver
sierde gemeente losbarstte en de
straten in stroomende rivieren
herschiep.
Zondag, de ware dag van het
feest, werd met angst en beven
tegemoet gezien. De barometer
wilde niet zakken, de lucht bleef
dreigen. Bij het ontwaken was
het eerste werk van de meeste
Groenaars het bed te verlaten
en naar de lucht te zien, en
werkelijk, er was hoop, dat het
wêer zou doorsteken; wel waren
er nog donkere wolken, maar
de wind was gunstiger. En
werkelijk, nu en dan trachtte
de zon tusschen de zware wol
ken door haar verkwikkende
stralen aan de aarde te schenken,
j Nog één buitje, omstreeks
twee uur, tijdens het opstellen
van den stoet, en de zon kreeg
de overhand en heelt er het
hare toe bijgedragen om de
feestvreugde te verhoogen.
Ruim twee uur zette de stoet,
bestaande uit de feestvierende
Vereeniging en 12 Zusterafdee-
lingen, waaronder twee Zang
verenigingen zich in beweging,
teneinde de muziekale wande
ling door de gemeente te maken.
Jammer, dat hierbij van het
gewone gebruik werd afgewe
ken en het Bestuur der feest
vierende Vereeniging in rijtui
gen voorop ging. Dit had ten
gevolge dat de muziekale wan
deling niet tot haar recht kwam,
omreden het te vlug ging, en
velen moesten uitvallen.
Na ontbinding van den stoet
werd op het Stadhuis aan de
Enders gezien. En door de
politie werd aangenomen, dat
zij misschien in het bosch was
vermoord geworden. Ook de
rivier werd afgedregd, doch
geen spoor was te vinden.
Alle gruwelijke moorden, die
de laatste jaren in de streek
gepleegd waren, kwamen ter
sprake, en de ijselijkste mede
deelingen over het verdwijnen
van vrouwen en meisjes deden
de rondte. Ilier had men ver
borgen lijken gevonden, daar
had men afgesneden deelen van
een menschelijk lichaam in eene
rivier opgevischt, kortom de
ijselijkste verhalen werden op-
gedischt.
Zoo geloofde men ook alge
meen in het dorp, dat de arme
Lucie Enders het slachtoffer
van een moordenaar geworden
was. Ook de politie had reeds
haar onderzoek gesloten, alleen
de schrijver Enders liet niet na
zijne onderzoekingen voort te
zetten. (Wordt vervolgd.)