ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
De kolenkwestie te Spa,
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
29e Jaargang
Wekelijks Overzicht
Ontmaskerd.
Zaterdag 17 Juli 1920
Nummer 2538
BRESKENSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
met 10 cent dispositiekosten.
A d v e r t e n t i e p r ij s v a n 1 5 regels 60 cent
Elke regel meer 12 cent. Bij abonnement lager tarief
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
Een vuistslag kan ongetwijfeld
indruk maken. Boerenjongens
aan de herbergtafel en ruzieënde
dokwerkers zijn er van overtuigd.
Maar ze helpen weinig bij het
oplossen van wereldproblemen
en men kan er de wereld niet
mee regeeren.
De Duitschers hebben het
ondervonden. De historische
vuistslag van hun generaal Hoff-
man, die den Russen het vredes
verdrag van Brest-Litofsk op
drong, heeft ten slotte maar een
bitter korte uitwerking gehad,
waarvan in de oogenblikkelijke
verhouding tusschen Duitschland
en Rusland en in al de verhou
dingen van het Oosten geen
spoor meer over is. En de En-
gelschen zuilen het ongetwijfeld
eveneens ondervinden of zijn
wellicht al bezig het te onder
kinden.
De Engelschen verkeeren in
:en gunstiger positie dan de
Duitschers. Hun wereldheer-
chappij is oogenblikkelijk vrijwel
mbetwist en wordt ook feitelijk
loor alle volken erkend. Maar
daarom was hun vuistslag op de
afel der onderhandelingen te
ipa ook niet verstandig. Men
roet geen slapende ergernis tot
erzet wakker maken. En dat
oet men, wanneer men zijn
verheersching al te nadrukke-
jk manifesteert. Het was hier
rouwens niet noodig. De Duit-
:hers moesten toch ten slotte
oen, wat de Entente beveelt en
e rest van de wereld ook. En
at hebben zt dan ook gedaan,
e Duitschers, die het protocol
(treffende de ontwapening
ekenden en de rest van de
ereld, die goedmoedig den
listslag verdroeg.
Want die vuistslag gold ook
tn en verschilde daaiin van
e van den Duitschen generaal
offman, waarmee de Russen
m gemaakt moesten worden,
e Duitschers en de rest van
wereld is al lang tam. Oor-
ig is er niet meer, dat heeft
inister Delacroix, als voorzitter
Tot eiken prijs moest hij ech-
trachten deze geheimzinnige
Dt tot klaarheid te brengen,
mogelijk toch kon hij deze
soon, onder de omstandig-
len, waarin zij zich aan hem
1 opgedrongen, als zijne ge
in beschouwen, en met haar
huwelijksreis ondernemen,
kon zich tegenover de we-
1 onmogelijk aan zulk schrik-
jk bedrog schuldig maken.
e'hande tegenstrijdige ge
iten dwarrelden door zijn
flfd, waardoor hij geene op-
Png kon geven van dit on-
Jsbaar raadsel.
'ods naderde een der ge-
igde gasten de palmengroep,
'achter het jonggehuwde
stond. Wat te doen De
ging voorbij en er moest
der conferentine, zelf gezegd.
Het ging er dus niet om een
overwonnene een vrede op te
leggen als te Brest-Litofsk. Het
gold hier alleen het nadrukke
lijk dicteei en van den wil ook
in vredestijd aan de gansche
wereld. Want deze besprekin
gen te Spa betroffen de gan
sche wereld. Niet Duitschland en
niet Frankrijk, maar de geheele
wereld moet opnieuw opgebouwd
worden. En het is de vraag,
hoe dat gebeuren moet, die te
Spa onder de oogen werd ge
zien. Dat vuistslagen daarbij
niet veel helpen, heeft de Entente
toch tijdens de conferentie al
begrepen. Want op dezen vuist
slag van Lloyd George volgde
de beminnelijkheid van Mille-
rand.
Beminnelijkheid is beter dan
vuistslagen en een geschikter
manier ongetwijfeld om netelige
vraagstukken op te lossen. Maar
zij is niet voldoende. En wan
neer zij, zooals hier, alleen pour
besoin de la cause vertoond
wordt en om den tegenstander
in een wat beter stemming te
brengen, dan pleegt haar invloed
op deze oplossing al uiterst ge
ring te zijn, geringer soms nog
dan vuistslagen. Zij moet, wil
zij werkzaam zijn, zich ook in
de daden openbaren. En daar
mankeerde te Spa nog wel eens
wat aan. De Entente scheen
nog altijd niet goed te begrij
pen, dat alleen uit gezamenlijke
werkzaamheid het herstel van
Europa kan geboren worden en
dat die samenwerking slechts uit
onderhandeling en wederzijdsche
toenadering kan ontslaan. De
vuistslag van Lloyd George over-
heerschte nog te veel de con
ferentie en maakte de Duitschers
schrikachtig. Is het wonder, dat
de Belgische minister-president
den Duitschen kolenmagnaat Stin-
nes, die wat ontstuimig uitviel,
er aan moest herinneren, dat het
vrede was. De Duitschers ver
geten het zoo gemakkelijk. En
wij vergeten het eigenlijk alle
maal voortdurend.
Dat komt van de vuistslagen.
toch een besluit vcor de reis
gemaakt worden.
Dan zeide Lucie tot den graaf:
Ik begrijp, dat gij nieuwsgierig
zijt te vernemen, hoe ik het heb
aangelegd om mij in uwe familie
te kunnen indringen. Wij moeten
alvorens de huwelijksreis te
ondernemen, goed weten, hoe
wij in de toekomst tegenover
elkander zullen staan 1 Ook ik
zie in, dat wij, in het belang
van allen, die met ons in be
trekking staan, die verhouding
regelen moeten. Wacht mij der
halve binnen een half uur in de
torenkamer, dat is de eenige
plaats, waar wij ongestoord
spreken kunnen. Ik zal mij in-
tusschen met het veranderen van
mijn toilet bespoedigen I
Gelijk een witte woik ver
dween daarop de jonge gravin
voor zijn oogen.
Nog altijd was hij niet in staat
zich een klaar denkbeeld te vor
men, van den toestand, waarin
hij zich bevond. Hij had slechts
Drukker-Uitgever
E. BOOM-BLIEK
Telefoon ROPCltFMC Postgiro
No. 21 17704
hier en elders. Te Spa heeft
toch tenslotte de beminnelijkheid
over den vuistslag gezegevierd
en is men aan het praten ge
gaan over kolenleverancies en
schadevergoedig, tot heil van
Europa willen we iiopen. Maar
niet overal is men al aan die ver
standheid toe. In Ierland regeert
nog dezelfde vuistslag, die te
Spa wilde imponeeren en vindt
er een antwoord in aanvallen op
politiekazernes en oproeren, nu
zelfs in een politieoproertje. Zal
het in Vlaanderen ook zoo wor
den In Vlaanderen is ook de
vuistslag nog aan het woord en
in Antwerpen is die tijdens de
viering der Guldensporenfeesten
vrij onzacht neergekomen. Het
is de verkeerde methode. De
Belgische regeering zal het on
dervinden, zooals andere regee
ringen het ondervonden hebben.
Het bloed der martelaren is het
zaad der kerk. En de kerk niet
alleen. Dr. van Cauwelaert, het
Belgische kamerlid ook ten ont
zeilt wel bekend, heeft er in zijn
Standaard aan herinnerd, dat
dit altijd de beste methode was
om een beweging, nationale of
andere, die men keeren wil, te
bevorderen, dat men haar voor
standers vervolgde en doodde.
De Vlamingen zijn bezig wakker
te worden en de geweerschoten
te Antwerpen, waarvan rustige
betoogers het slachtoffer werden,
zullen velen, die nog sluimeren,
veischrikt de oogen doen uitwrij
ven. Het gold hier een herden
king, sinds onheugelijke jaren in
Vlaanderen gevierd, van den slag
der Gulden Sporen, waarin in
1302 de burgerij der Vlaamsche
steden de Fransche en Fransch-
gezinde ridderschap vernietigend
versloeg. Maar het blijkt wel, en
de Vlamingen worden zich dit
bewust, dat deze overwinning
niet voldoende is geweest. De
vuitslag der Belgische regeering
heeft opnieuw den strijd opge
roepen, zooals vuistslagen alijd
doen en zal wellicht de slaande
vuist zelf vernietigen.
Het is het gewone lot van
wie den strijd oproept. De
een dof gevoel van vertwijfeling,
gelijk dat van een gevangene,
dien men eensklaps op een on
bekende plaats brengt, waarvan
hij onmogelijk kan wegkomen,
omdat zijne ledematen in boeien
zijn geklonken.
VIII.
Nadat Gerda de woning van
haren grootvader, den ouden
molenaar Steffen verlaten had,
was zij van dorp tot dorp, van
stad tot stad gedwaald, doch
had nog geene passende betrek
king voor haar kunnen vinden.
Zoo kwam zij eindelijk in de
hoofdstad aan, waar zij eene
kamer huren en verder zoeken
zou, of zij iets vond. Reeds had
zij zich eenige dagen achtereen
te vergeefs in een aantal huizen
aangeboden, toen zij de adver
tentie las in het blad, waarin de
fabrikant eene gouvernante vroeg,
voor zijn kind. Dit scheen voor
haar de gewenschte betrekking.
Zij begaf zich op weg, belde
Polen ondervinden liet nu ook
en loopen, nu de door hen uit-
getarte Russen hen in het nauw
brengen, overal om hulp. Hun
nood schijnt wel tot het hoogste
gestegen. Dat blijkt uit niets
duidelijker dan uit hun tegemoet
komende houding en hun bereid
willigheid tot ver strekkende
concessies. Een paar maanden
geleden achten ze zich nog ge
roepen tot de overheersching
van Oost- en Midden-Europa.
Nu staan ze verslagen en mach
teloos, bedelend om vrede en
om de hulp der geallieerden.
Misschien is de les heilzaam
en geschikt hen hun imperialis
tische neigingen af te leeren, die
een gevaar waren voor dit deel
van Europa. De uitslag der
volksstemmingen in Oost- en
West-Pruisen kan dan dat resul
taat helpen versterken. Want
daar in die zoogenaamde Pool-
sche streken heeft de bevolking
hen zoo hopeloos in den steek
gelaten, dat ze zich voorloopig
wel zullen wachten op grond
van hun Poolsche rechten op
nieuw bij de geallieerden met
nieuwe annexatie-plannen aan te
komen. Wie weet leert de Entente
zelf er ook nog wat van. En als
we allemaal leeren, dan blijven
de vuistslagen vanzelf achterwe
ge en gaat de wereld successie
velijk vooruit.
In de zitting van Dinsdag
middag heeft minister von Si
mons het Duitsche antwoord
medegedeeld. Vooraf wenschte
hij echter .eenige toelichtingen
te geven. Hij verklaarde dat 't
onmogelijk is, om met definitieve
voorstellen te komen zonder
rekening te houden met den
toestand van werkgevers en ar
beiders in het kolenbedrijf. De
eersten willen wel zooveel moge
lijk leveren, maar wat de anderen
betreft moet de. regeering reke
ning houden met den geest die
onder de mijnwerkers heerscht,
aan en werd door de vrouw van
den fabrikant ontvangen. De
jonge dame, met haar frisch
uiterlijk beviel haar in elk op
zicht. Zij meende in haar een
geschikte persoon te hebben, en
reeds den volgenden morgen
trad Gerda, in bare nieuwe be
trekking als Engelsche gouver
nante van den kleinen Willy,
Toen zij hare kamer had
aangewezen gekregen, en bene
den kwam, begon zij terstond
den kleinen jongen de grond
regelen van de Engelsche taal
te leeren, na een half uur zeide
haar meesteresKom, miss, ik
zal u aan mijn man voorstellen.
Zij legde op dit gezegde ter
stond het boek, dat'zij in de
hand hield, neder en volgde
haar.
De fabrikant bevond zich in
de vertrekken zijner vrouw en
wachtte met ongeduld de ver
schijning van de gouvernante af.
In alle huiselijke aangelegen
heden had zijne gemalin alleen
vooral onder die in het Roer
gebied, die niet bevredigend is.
Om de mijnwerkers er toe te
brengen meer te produceeren,
moet men hun betere bestaans
voorwaarden kunnen verzekeren.
Door de blokkade der gealli
eerden hebben zij veel geleden.
Von Simons zegt dat hij de
mijnwerkers kent. Hij heeft met
hen samengewerkt, heeft hun
vertrouwen, en wil daarvan geen
gebruik maken. Hij zeide echter
dat hij hun den raad geeft, zich
aan de voorwaarden te houden,
welke door de deskundigen be
paald zijn.
De Duitsche voorstellen zijn
onder deze omstandigheden als
volgt
le. Een levering vanaf I Oc
tober 1920 van 56.000 ton per
dag of 1.400.000 per maand.
2e. Een levering vanaf 1 Oc
tober 1921 van 68.000 ton per
werkdag of 1.700.000 ton per
maand. Deze hoeveelheden kun
nen echter alleen verzekerd wor
den als de voedselvoorziening
van de mijnwerkers verbeterd
wordt, en er voldoende arbei
ders-woningen worden gebouwd.
De hoofdzaak van de verminde
ring der productie is de toestand
in Opper-Silezië. Opper-Silezië
behoort historisch tot Duitsch
land en de kolenmijnen zullen
veel beter geëxploiteerd worden
door Duitschland dan door de
Polen.
De hypotheek, welke Frank
rijk, Italië en België volgens het
vredesverdrag op de Duitsche
steenkool hebben, zou dus beter
gewaarbergd zijn, als afgezien
werd van de volksstemming in
Opper-Silezië, die de bevolking
aldaar in groote opwinding houdt,
en indien men tracht in zake de
steenkolenkwestie met de be
langhebbende bevolkingen van
Polen en Bohemen tot een schik
king te komen.
Delacroix antwoordde daarop,
dat de rede van Von Simons
een groote teleurstelling brengt,
en een ernstigen toestand schept.
De geallieerden hadden hun
wensch te kennen gegeven, ge-
te bevelen, en hij liet haar daarin
de volle vrijheid. Hij hield er
zells niet van dat hij met zaken,
uit de huishouding lastig geval
len werd, want deze intresseer-
den hem in geene deelen. Ook
bij het huren der gouvernante,
had hij zijne vrouw, de vrije
hand gelaten, en wist zelfs tot
nu toe niet eens den naam der
jonge juffrouw, aan wie de op
voeding van den kleinen Willy
was toevertrouwd.
Miss Gerda Stellen 1 zeide
zijne vrouw haar voorstellend.
De fabrikant werd bij het
noemen van dien naam ijskoud.
Het was alsof hem iemand een
slag voor het hoofd gegeven had.
Hoe vroeg hij, zich snel om
wendend. Zijne blikken door
boorden als het ware het jonge
meisje.
Miss Gerda Steffen 1 hernam
zijne echtgenoote op scherpen
toon Mijn God, Alfred, riep zij
uit, 't schijnt dat uw gehoor ook
al niet goed meer is. (Vervolgt.)