ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN De kolenkwestie te Spa, VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN 29e Jaargang Wekelijks Overzicht Ontmaskerd. Zaterdag 17 Juli 1920 Nummer 2538 BRESKENSCHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 met 10 cent dispositiekosten. A d v e r t e n t i e p r ij s v a n 1 5 regels 60 cent Elke regel meer 12 cent. Bij abonnement lager tarief Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur Een vuistslag kan ongetwijfeld indruk maken. Boerenjongens aan de herbergtafel en ruzieënde dokwerkers zijn er van overtuigd. Maar ze helpen weinig bij het oplossen van wereldproblemen en men kan er de wereld niet mee regeeren. De Duitschers hebben het ondervonden. De historische vuistslag van hun generaal Hoff- man, die den Russen het vredes verdrag van Brest-Litofsk op drong, heeft ten slotte maar een bitter korte uitwerking gehad, waarvan in de oogenblikkelijke verhouding tusschen Duitschland en Rusland en in al de verhou dingen van het Oosten geen spoor meer over is. En de En- gelschen zuilen het ongetwijfeld eveneens ondervinden of zijn wellicht al bezig het te onder kinden. De Engelschen verkeeren in :en gunstiger positie dan de Duitschers. Hun wereldheer- chappij is oogenblikkelijk vrijwel mbetwist en wordt ook feitelijk loor alle volken erkend. Maar daarom was hun vuistslag op de afel der onderhandelingen te ipa ook niet verstandig. Men roet geen slapende ergernis tot erzet wakker maken. En dat oet men, wanneer men zijn verheersching al te nadrukke- jk manifesteert. Het was hier rouwens niet noodig. De Duit- :hers moesten toch ten slotte oen, wat de Entente beveelt en e rest van de wereld ook. En at hebben zt dan ook gedaan, e Duitschers, die het protocol (treffende de ontwapening ekenden en de rest van de ereld, die goedmoedig den listslag verdroeg. Want die vuistslag gold ook tn en verschilde daaiin van e van den Duitschen generaal offman, waarmee de Russen m gemaakt moesten worden, e Duitschers en de rest van wereld is al lang tam. Oor- ig is er niet meer, dat heeft inister Delacroix, als voorzitter Tot eiken prijs moest hij ech- trachten deze geheimzinnige Dt tot klaarheid te brengen, mogelijk toch kon hij deze soon, onder de omstandig- len, waarin zij zich aan hem 1 opgedrongen, als zijne ge in beschouwen, en met haar huwelijksreis ondernemen, kon zich tegenover de we- 1 onmogelijk aan zulk schrik- jk bedrog schuldig maken. e'hande tegenstrijdige ge iten dwarrelden door zijn flfd, waardoor hij geene op- Png kon geven van dit on- Jsbaar raadsel. 'ods naderde een der ge- igde gasten de palmengroep, 'achter het jonggehuwde stond. Wat te doen De ging voorbij en er moest der conferentine, zelf gezegd. Het ging er dus niet om een overwonnene een vrede op te leggen als te Brest-Litofsk. Het gold hier alleen het nadrukke lijk dicteei en van den wil ook in vredestijd aan de gansche wereld. Want deze besprekin gen te Spa betroffen de gan sche wereld. Niet Duitschland en niet Frankrijk, maar de geheele wereld moet opnieuw opgebouwd worden. En het is de vraag, hoe dat gebeuren moet, die te Spa onder de oogen werd ge zien. Dat vuistslagen daarbij niet veel helpen, heeft de Entente toch tijdens de conferentie al begrepen. Want op dezen vuist slag van Lloyd George volgde de beminnelijkheid van Mille- rand. Beminnelijkheid is beter dan vuistslagen en een geschikter manier ongetwijfeld om netelige vraagstukken op te lossen. Maar zij is niet voldoende. En wan neer zij, zooals hier, alleen pour besoin de la cause vertoond wordt en om den tegenstander in een wat beter stemming te brengen, dan pleegt haar invloed op deze oplossing al uiterst ge ring te zijn, geringer soms nog dan vuistslagen. Zij moet, wil zij werkzaam zijn, zich ook in de daden openbaren. En daar mankeerde te Spa nog wel eens wat aan. De Entente scheen nog altijd niet goed te begrij pen, dat alleen uit gezamenlijke werkzaamheid het herstel van Europa kan geboren worden en dat die samenwerking slechts uit onderhandeling en wederzijdsche toenadering kan ontslaan. De vuistslag van Lloyd George over- heerschte nog te veel de con ferentie en maakte de Duitschers schrikachtig. Is het wonder, dat de Belgische minister-president den Duitschen kolenmagnaat Stin- nes, die wat ontstuimig uitviel, er aan moest herinneren, dat het vrede was. De Duitschers ver geten het zoo gemakkelijk. En wij vergeten het eigenlijk alle maal voortdurend. Dat komt van de vuistslagen. toch een besluit vcor de reis gemaakt worden. Dan zeide Lucie tot den graaf: Ik begrijp, dat gij nieuwsgierig zijt te vernemen, hoe ik het heb aangelegd om mij in uwe familie te kunnen indringen. Wij moeten alvorens de huwelijksreis te ondernemen, goed weten, hoe wij in de toekomst tegenover elkander zullen staan 1 Ook ik zie in, dat wij, in het belang van allen, die met ons in be trekking staan, die verhouding regelen moeten. Wacht mij der halve binnen een half uur in de torenkamer, dat is de eenige plaats, waar wij ongestoord spreken kunnen. Ik zal mij in- tusschen met het veranderen van mijn toilet bespoedigen I Gelijk een witte woik ver dween daarop de jonge gravin voor zijn oogen. Nog altijd was hij niet in staat zich een klaar denkbeeld te vor men, van den toestand, waarin hij zich bevond. Hij had slechts Drukker-Uitgever E. BOOM-BLIEK Telefoon ROPCltFMC Postgiro No. 21 17704 hier en elders. Te Spa heeft toch tenslotte de beminnelijkheid over den vuistslag gezegevierd en is men aan het praten ge gaan over kolenleverancies en schadevergoedig, tot heil van Europa willen we iiopen. Maar niet overal is men al aan die ver standheid toe. In Ierland regeert nog dezelfde vuistslag, die te Spa wilde imponeeren en vindt er een antwoord in aanvallen op politiekazernes en oproeren, nu zelfs in een politieoproertje. Zal het in Vlaanderen ook zoo wor den In Vlaanderen is ook de vuistslag nog aan het woord en in Antwerpen is die tijdens de viering der Guldensporenfeesten vrij onzacht neergekomen. Het is de verkeerde methode. De Belgische regeering zal het on dervinden, zooals andere regee ringen het ondervonden hebben. Het bloed der martelaren is het zaad der kerk. En de kerk niet alleen. Dr. van Cauwelaert, het Belgische kamerlid ook ten ont zeilt wel bekend, heeft er in zijn Standaard aan herinnerd, dat dit altijd de beste methode was om een beweging, nationale of andere, die men keeren wil, te bevorderen, dat men haar voor standers vervolgde en doodde. De Vlamingen zijn bezig wakker te worden en de geweerschoten te Antwerpen, waarvan rustige betoogers het slachtoffer werden, zullen velen, die nog sluimeren, veischrikt de oogen doen uitwrij ven. Het gold hier een herden king, sinds onheugelijke jaren in Vlaanderen gevierd, van den slag der Gulden Sporen, waarin in 1302 de burgerij der Vlaamsche steden de Fransche en Fransch- gezinde ridderschap vernietigend versloeg. Maar het blijkt wel, en de Vlamingen worden zich dit bewust, dat deze overwinning niet voldoende is geweest. De vuitslag der Belgische regeering heeft opnieuw den strijd opge roepen, zooals vuistslagen alijd doen en zal wellicht de slaande vuist zelf vernietigen. Het is het gewone lot van wie den strijd oproept. De een dof gevoel van vertwijfeling, gelijk dat van een gevangene, dien men eensklaps op een on bekende plaats brengt, waarvan hij onmogelijk kan wegkomen, omdat zijne ledematen in boeien zijn geklonken. VIII. Nadat Gerda de woning van haren grootvader, den ouden molenaar Steffen verlaten had, was zij van dorp tot dorp, van stad tot stad gedwaald, doch had nog geene passende betrek king voor haar kunnen vinden. Zoo kwam zij eindelijk in de hoofdstad aan, waar zij eene kamer huren en verder zoeken zou, of zij iets vond. Reeds had zij zich eenige dagen achtereen te vergeefs in een aantal huizen aangeboden, toen zij de adver tentie las in het blad, waarin de fabrikant eene gouvernante vroeg, voor zijn kind. Dit scheen voor haar de gewenschte betrekking. Zij begaf zich op weg, belde Polen ondervinden liet nu ook en loopen, nu de door hen uit- getarte Russen hen in het nauw brengen, overal om hulp. Hun nood schijnt wel tot het hoogste gestegen. Dat blijkt uit niets duidelijker dan uit hun tegemoet komende houding en hun bereid willigheid tot ver strekkende concessies. Een paar maanden geleden achten ze zich nog ge roepen tot de overheersching van Oost- en Midden-Europa. Nu staan ze verslagen en mach teloos, bedelend om vrede en om de hulp der geallieerden. Misschien is de les heilzaam en geschikt hen hun imperialis tische neigingen af te leeren, die een gevaar waren voor dit deel van Europa. De uitslag der volksstemmingen in Oost- en West-Pruisen kan dan dat resul taat helpen versterken. Want daar in die zoogenaamde Pool- sche streken heeft de bevolking hen zoo hopeloos in den steek gelaten, dat ze zich voorloopig wel zullen wachten op grond van hun Poolsche rechten op nieuw bij de geallieerden met nieuwe annexatie-plannen aan te komen. Wie weet leert de Entente zelf er ook nog wat van. En als we allemaal leeren, dan blijven de vuistslagen vanzelf achterwe ge en gaat de wereld successie velijk vooruit. In de zitting van Dinsdag middag heeft minister von Si mons het Duitsche antwoord medegedeeld. Vooraf wenschte hij echter .eenige toelichtingen te geven. Hij verklaarde dat 't onmogelijk is, om met definitieve voorstellen te komen zonder rekening te houden met den toestand van werkgevers en ar beiders in het kolenbedrijf. De eersten willen wel zooveel moge lijk leveren, maar wat de anderen betreft moet de. regeering reke ning houden met den geest die onder de mijnwerkers heerscht, aan en werd door de vrouw van den fabrikant ontvangen. De jonge dame, met haar frisch uiterlijk beviel haar in elk op zicht. Zij meende in haar een geschikte persoon te hebben, en reeds den volgenden morgen trad Gerda, in bare nieuwe be trekking als Engelsche gouver nante van den kleinen Willy, Toen zij hare kamer had aangewezen gekregen, en bene den kwam, begon zij terstond den kleinen jongen de grond regelen van de Engelsche taal te leeren, na een half uur zeide haar meesteresKom, miss, ik zal u aan mijn man voorstellen. Zij legde op dit gezegde ter stond het boek, dat'zij in de hand hield, neder en volgde haar. De fabrikant bevond zich in de vertrekken zijner vrouw en wachtte met ongeduld de ver schijning van de gouvernante af. In alle huiselijke aangelegen heden had zijne gemalin alleen vooral onder die in het Roer gebied, die niet bevredigend is. Om de mijnwerkers er toe te brengen meer te produceeren, moet men hun betere bestaans voorwaarden kunnen verzekeren. Door de blokkade der gealli eerden hebben zij veel geleden. Von Simons zegt dat hij de mijnwerkers kent. Hij heeft met hen samengewerkt, heeft hun vertrouwen, en wil daarvan geen gebruik maken. Hij zeide echter dat hij hun den raad geeft, zich aan de voorwaarden te houden, welke door de deskundigen be paald zijn. De Duitsche voorstellen zijn onder deze omstandigheden als volgt le. Een levering vanaf I Oc tober 1920 van 56.000 ton per dag of 1.400.000 per maand. 2e. Een levering vanaf 1 Oc tober 1921 van 68.000 ton per werkdag of 1.700.000 ton per maand. Deze hoeveelheden kun nen echter alleen verzekerd wor den als de voedselvoorziening van de mijnwerkers verbeterd wordt, en er voldoende arbei ders-woningen worden gebouwd. De hoofdzaak van de verminde ring der productie is de toestand in Opper-Silezië. Opper-Silezië behoort historisch tot Duitsch land en de kolenmijnen zullen veel beter geëxploiteerd worden door Duitschland dan door de Polen. De hypotheek, welke Frank rijk, Italië en België volgens het vredesverdrag op de Duitsche steenkool hebben, zou dus beter gewaarbergd zijn, als afgezien werd van de volksstemming in Opper-Silezië, die de bevolking aldaar in groote opwinding houdt, en indien men tracht in zake de steenkolenkwestie met de be langhebbende bevolkingen van Polen en Bohemen tot een schik king te komen. Delacroix antwoordde daarop, dat de rede van Von Simons een groote teleurstelling brengt, en een ernstigen toestand schept. De geallieerden hadden hun wensch te kennen gegeven, ge- te bevelen, en hij liet haar daarin de volle vrijheid. Hij hield er zells niet van dat hij met zaken, uit de huishouding lastig geval len werd, want deze intresseer- den hem in geene deelen. Ook bij het huren der gouvernante, had hij zijne vrouw, de vrije hand gelaten, en wist zelfs tot nu toe niet eens den naam der jonge juffrouw, aan wie de op voeding van den kleinen Willy was toevertrouwd. Miss Gerda Stellen 1 zeide zijne vrouw haar voorstellend. De fabrikant werd bij het noemen van dien naam ijskoud. Het was alsof hem iemand een slag voor het hoofd gegeven had. Hoe vroeg hij, zich snel om wendend. Zijne blikken door boorden als het ware het jonge meisje. Miss Gerda Steffen 1 hernam zijne echtgenoote op scherpen toon Mijn God, Alfred, riep zij uit, 't schijnt dat uw gehoor ook al niet goed meer is. (Vervolgt.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1920 | | pagina 1