ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Wekslijks O verzicht Aan dsWgensrtjGS» VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN E. BOOM-BLIEK 29e Jaargang Zaterdag 3 Juli 1920 Nummer 2534 Ontmaskerd Hinnenland. BRESKENSCHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.— met 10 cent dispositiekosten. Advertentieprijs van 1—5 regels 60 cent Elke regel meer 12 cent. Bij abonnement 1 ger tarief Drukker-Uitgever Telefoon BRESKENS P?^'ro No. 21 17704 Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Tijdelijk verhoogd met 20 pCt. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur liet was Maandag een jaar geleden, dat te Versailles de vrede geteekend werd, die want de verhouding tot de oude Donau-monarchie, Turkije en Bulgarije telde nauwelijks nog mee aan den grooten, af schuwelijken wereldoorlog een einde zou maken. Maar ondanks dat feit en ondanks dat vredes- tractaat, of misschien wel juist door dat vredestractaat, zijn we van den vrede nog even ver, en misschien nog wel verder af, dan voor die onderteekening. We noemen den tegenwoordigen oorlog vrede en den vroegeren oorlog, dat is het verschil. Met de benamingen zijn we trouwens de laatste 5 jaar toch een beetje in de war geraakt. We hebben officieele en officieuze beteekenissen, die vaak precies tegengesteld zijn aan de gewone niet-officieele. Ook gebeurt het, dat we de beteekenis heelemaal kwijt zijn en niet goed ineer weten, wat we met een woord of met een naam zeggen willen of dat de een met een woord heel iets anders wil zeggen dan een ander. Het is een soort Babelsche spraakverwarring, die wel eens, evenals dat tijdens den Babelschen torenbouw het geval was, bedoeld kon zijn als een straf voor de 5 jaren men- schelijken waanzin en hoogmoed. Maar ze maakt het noodig, dat we terdege en beter dan vroe ger opletten en met onze oogen kijken, want L)e Fransche oud-minister Bri- ant begon laatst een rede in het parlement met de weei legging van de beschuldiging van im perialisme aan Frankiijk's adres, die hij gewoonweg belachelijk noemde en toonde daarna uit voerig aan, hoe Frankrijk's po litiek in het Oosten droop van imperialisme. Een Engelsche of een Belgische of een Japansche minister zou precies hetzelfde kunnen doen. Met Italië schijnt het wel een 19) Ik heb in Amerika de gebrui ken leeren kennen en die waren, om altijd in groot toilet aan het diner te verschijnen, gaf Lucie tot antwoord. Daar ginds trekt de nederigste arbeidersvrouw een ander kleed aan, als zij aan tafel gaat. Overigens ben ik niet van plan hier ook maar eenigszins van mijne gewoonten af te wij ken 1 Daarna nam zij de haar aangewezen plaats in, een arg- listigen blik over de aanwezigen werpende. Dat was het begin der wraak. Dat zij zou zegevieren, waar borgde haar het machtige wapen, dat zij in handen had, de schuld bekentenissen van den ouden molenaar. VII. Het slot van Rhcinsburg we- beetje beter gesteld. Het heeft nu zelfs bij monde van zijn nieuwe minister Giolitti bet pro tectoraat over Albanië afgezwo ren. Maar het wil niettemin de macht over het Albaneesche Walona houden en het eischt van den Duitschen buit evengoed zijn aandeel op. Die imperialistische politiek is wel de oorzaak er van, dat we het vredestractaat van Versailles ten spijt, nog altijd even ver of verder misschien van den vrede al zijn dan een jaar geleden. En is het dan ook geen wonder dat de Duitsche minister van ver dediging van ile inkrimping van Duitschland's weermacht tot ÏOO.OUO man niet veel hebben moet en dreigt zijn ontslag te nemen als de Entente dien eisch doorzet. Het onbehaaglijke voor de Duitschers is, dat dit drei gement gevaarlijker is voor hen- zelve dan voor de Entente, die er zich weinig van aan zal trekken, terwijl zij hun nieuwe regeering al dadelijk weer in het ongereede zouden krijgen. De Entente wil immers juist met dien eisch Duitschland het oorlogvoeren onmogelijk maken en heeft dus bij het behoud van een Duitschen oorlogsminister al heel weinig belang. Dat oorlog voeren begeert ze alseenpiivé- vermaak voor zich zeiven, dat ze speciaal in het Oosten weer ijverig begint te beoetenen. Met Turkije is eigenlijk nog geen vrede gesloten, zoodat het oorlogen daar nog min of meer op zijn plaats is. Maar het eigen aardige is, dat de oorlog juist op de eenige plek, waar hij nog bestaat, officieel niet meer wordt gevoerd, alleen officieus. Want het is niet de Turksche regee ring, die wel eindigen zal met het voorgelegde vredesverdrag genoegen te nemen, maar het zijn de Turksche nationalisten in Klein-Azië, die er het zaakje gaande houden en tegen wie nu de Grieken hun overwinningen bevechten. De Grieken verschillen in zoo ver van Frankrijk en Engeland, melde van gasten Alle logeer kamers waren bezet en zelfs in het dorp, het was een her stellingsoord, dat in den zomer door talrijke vreemdelingen werd bezocht had de graaf in de eerste hotels de beste kamers nog besproken. Het betrof het huwelijk van den jongen graaf met het ver meende kleinkind, Lucie Enders. De grafelijke familie meende hierin een middel te vinden om haar inschikkelijker te maken. Het scheen zonderling, dat de pleegdochter van den molenaar, zooals men" het nieuwe familielid van de grafelijke familie Rheins- burg met voorliefde noemde, geen tegenstrevingen maakte om dit huwelijk met den zoon des huizes aan te gaan. Integendeel, haar trots scheen plotseling ge weken Je zijn, en zij onderwierp zich aan alles wat de familie tot het huwelijk vaststelde. Alhoewel zij toch in de meeste gevallen haar trotschheid bleef dat ze, evenals de Polen, zich niet eens tegen de beschuld ging van imperialisme pogen te ver dedigen, omdat toch niemand hen zou gelooven. Verder zijn ze alle drie precies hetzelfde. Maar dit kleine verschil maakt dat de Grieken vrijer in hun bewegingen zijn, omdat zij geen enkelen schijn behoeven op te houden. En die meerdervrijhei.l heeft het hun mogelijk gemaakt de nationalisten gevoelige ne derlagen toe te brengen, waartoe Franschen en Engelschen, die terwille van den schijn en de tevredenheid der bevolking geen groote legers meer konden mo- biliseeren, niet in staat waren. Natuurlijk knapt het kleine Grie kenland dit zaakje niet voor de grootere broers op uit louter ge negenheid en hulpvaardigheid. Nu ze eenmaal een leidende rol zijn gaan spelen in Azië zal de Entente hun eischen wel moeten inwilligen. En het waarschijnlijke gevolg zal wel zijn, dat we voorloopig nog weinig dichter bij den vrede zullen raken. De Turksche nationalisten althans schijnen niet van plan het zoo gauw op te geven en de Griek- sche veeleischenheid zal hun dat ook wel niet gemakkelijker ma ken. Ze vinden bovendien voor hun oorlogvoeren voldoende aan sluiting naar het Oosten, waar de bolsjewistische propaganda en het Mohammedaansche verzet tegen de vernedering van Tur kije de onrust en den oorlog al ver der Azië in brengen. Feitelijk zijn van de Indische grens af tot aan de Middelandsche Zee alle volken en stammen in on rustige beweging tengevolge van de imperialitische politiek der Entente en de natuu lijke reac tie daarop, die zich ook in het bolsjewisme openbaart. Maar daar niet alleen duurt de onrust voort. Ierland is vrij wel in openlijken opstand tegen Engeland is er pas nog niet een bevelvoerend generaal ont vreemd en neemt steeds meer de allures aan van een ooilog- voerend land. In Midden-Eu- behouden, maakte zij in niets tegenwerping, toch ontweek zij zooveel mogelijk de liefdes- bewijzen van haren aanstaanden echtgenoot, ja zonderde zich zelfs zooveel mogelijk af en gaf voor, dat zij de dagen vóór haar huwelijk, zooveel mogelijk af gezonderd wilde doorbrengen. Zij wist dat de grafelijke familie dit huwelijk alleen zoo spoedig mogelijk tot stand wilde doen komen, omdat zij geen uitweg meer kerde. Omdat de schuld- eischers steeds meer aandrongen, omdat zij, als het ware, hun het mes op de keel zetten. Zij rekende er op zoodoende spoe dig in het bezit der millioenen van den molenaar te zijn en zich derhalve van een zekeren ondergang te redden. Egon zag niet het wraakzuchtig fonkelen der oogen, de spotten de glimlach op de lippen en de grijnzende uitdrukking op het gelaat zijner aanstaande, als zij het jawoord tot het huwelijk gaf. ropa b'ijft de Poolsch-Russischen oorlog voortduren en vechten de Hongaren tegen de uitwerking van den internationalen boycot, die hen reeds tot onderhande lingen met het Internationaal Verbond van Vakvereenigingen bereid maakt. En ver in het Westen maken de Amerikanen zich gereed tot den grooten strijd voor het presidentschap, waartoe nu ook de democraten op hun convensie te San Fran cisco de toebereidselen getroffen hebben. Arm en zwak zijn zij gekomen Uit het land van barren nood, Zieltjes hard door de ellende, Voetjes sukk'lend, zwaar als lood. En hun uitgeteerde handje Deed door onze handdruk pijn, En hun schamel bleek gezichtje Plooide voor een lach in schijn. Arme kleine dapp're luitjes Geene bêe was noodig meer; Reeds uwe ingezonken oogjes Deden ons van binnen zeer. En we gaven van ons rijkdom Of onze armoe, elk wie kon, Ieder wierp een kluitje aarde In die groote lijdensbron. Arme kleine neergetrapten Door den strijd van wrok en bloed t' Was aan ons u op te richten, Holland's harte deed dat goed. Arme jonge kleine zwervers Niet bewust nog dat gij keert Naar een land, dat in de ellende Nog zoo weinig heeft geleerd. Waart gij kleine egoisten Was een enk'le niet oprecht', Stil, wij hebben ook onz' fouten, Takt is elk niet weggelegd. Heeft ons oog ook voor het laatste In uw kinderoog gestaard, t' Lijden van uw jonge leven Blijft herinn'rend ons bewaard. De huwelijksdag werd zoo spoedig mogelijk vastgesteld, omdat de oude graaf wenschte, dat het voltrokken was, voor de oude molenaar, indien hij beterde, geheel en al hersteld was, zoo dat hij niet in de mogelijkheid zou zijn, dit in het laatste oogen- blik te verhinderen, want mis schien zou hij in het geval, dat zij zijn wil niet volgde, haar met onterving hebben kunnen dreigen. Dat zou er dan ook nog maar aan ontbroken hebbenWant hoe zou de grafelijke familie, nog slechts een half jaar mees ter van het slot gebleven zijn, indien het geld der kleindochter van den molenaar haar geene redding gebracht, geen nieuw leven geschonken en deze goud bron niet voor haar geopend had. Met de millioenen van den ouden gierigaard, zooals de graaf hem steeds noemde, zou hij niet alleen alle schuldeischers tevreden stellen, doch er zou Weet, nu gij van ons gaat scheiden Frisch en sterk, U volgt ons hart, En ons stil Kadzandsche landje Bergt een deel van Weenen's [smart. Breskbns, Juni '20. TWEE RIJWIELPADEN LANGS DEN RIJKSWEG AMSTERDAM—UTRECHT. Bij request van 11 November wees het Dagelijksch Bestuur van den A. N. W. B., Toeris ten-bond voor Nederland, den Minister van Waterstaat ander maal op de wenschelijkheid om langs den Rijksstraatweg van Amsterdam naar Utrecht twee rijwielpaden te maken en dus ook een rijwielpad aan te leggen op den westelijken berm. Tot zijn groote voldoening ontving het onder dagteekening van 2d Juni j.l. van Z.Exc. de volgende beschikking De Minister van Waterstaat, Beschikkende op het adres van 11 Nov. 1919 van het Be stuur van den A. N. W. B., Toeristenbond voor Nederland, houdende verzoek om, ter be vordering van de veiligheid van het verkeer op den Rijksstraat weg Amsterdam—Utrecht, langs den westelijken berm van dien weg een aarden bestrating in een vlak aansluitend rijwielpad te doen aanleggen Gezien de ter zake ingeko men ambtsberichten deelt aan adressant mede, dat met het verharden van den westelijken berm langs genoem den Rijksweg reeds een aanvang is gemaakt en dat daarmede geleidelijk wordt voortgegaan. Gedurende dezen zomer dienst zullen tot nader order voor vervoer van steenkolen co kes en briketten uit Duitschland 6 extratreinen per week over Zevenaar en drie over Winters wijk loopen naar verschillende stations. ook nog meer dan genoeg over blijven om zich in de toekomst een vorstelijk leven op het slot Rheinsburg te kunnen verzeke ren, want de graaf was met de reusachtige inkomsten der Ben- dorfer steenkolenmijnen bekend. Ook wist hij dat hem de eigen dommen der halve streek toe hoorden en hij nog hovendien een vermogen in schuldbekente nissen bezat. De minuten van den ouden molenaar werden dan ook door den graaf geteld en hij sidderde bij de gedachte dat er eene boodschap van beterschap zou kunnen komen uit den ouden molen, die dan alle berekeningen in duigen zou doen vallen en in een slag alle kansen zou doen mislukken. Zelfs dan wanneer de molenaar sLchts de spraak terug kreeg, zou hij vóór het huwelijk van alles op de hoogte moeten worden gebracht en dan wist de graaf vooraf, dat alle hoop vervlogen was. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1920 | | pagina 1