ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
E. BOOM—BLIEK
29e Jaargang
Zaterdag 12 Juni 1920
Nummer 2528
Wekelijks Overzicht
Ontmaskerd.
V-
Obstructie en staking.
BRESKENSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.—
met 10 cent dispositiekosten.
Advertentieprijs van 1 5 regels 60 cent
Elke regel meer 12 cent. Bij abonnement lager tarief
Telefoon
No. 21
Drukker-Uitgever
BRESKENS
Postgiro
17704
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Tijdelijk verhoogd met 20 pCt.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
Hoe dat in vroegere eeuw :n
onder de kinderen gegaan is,
weet ik niet. Waarschijnlijk
kenden ze toen andere regelen,
toen niet de meerderheid, maar
de kleine denkbare minderheid,
in den vorm van één absoluut
koning regeerde. Maar in mijn
tijd en lang te voren ook heette
het al„meeste stemmen gel
den". Dat is verder het heele
leven door zoo gebleven. En
men zou dus kunnen zeggen,
dat we van onze jeugd af een
leerschool doorloopen hebben
voor het parlementair-democra-
trisch regeeringsstelsel. Maar die
leerschool is niet voldoende ge
weest om onze gewconte tot een
tweede natuur te maken. De
minderheid voelt nog vaak druk
kend de heerschappij der meer
derheid. In Rusland hebben ze
iets gevonden in de dictatuur der
minderheid. Maar bij ons en
elders wil dat nog niet recht.
Men houdt er nog vast aan den
ouden regel uit onzen kindertijd:
„meeste stemmen gelden". Wie
zich verzet, gaat de gevangenis
in of het gekkenhuis, tracht als
wijlen Robinson Crusoe naar een
onbekend eiland te ontvluchten
of... voert obstructie.
In ons land is de parlementaire
obstructie tot nu toe nooit in-
heemsch geweest. Was dat de
schuld der meerderheid, die zich
te verstandig toonde om van haar
macht misbruik te maken of van
de minderheid, die te verstandig
bleek om het met dit uiterste
wapen te probeeren Ongetwij
feld van beide. Want ten slotte
is het toch niet het meerderheids
princiep, maar de ongezonde
uitgroei ervan, het bruut opleg
gen van de meerderheidsvvil aan
een minderheid, met wiens wen-
schen geen oogenblik wordt
rekening gehouden, die tot ob
structie voert. Die toestand zeg
gen de socialisten is nu ingetreden.
En daarom zijn ze, na de vorige
week een voorproefje te hebben
13)
De fabrikant Weller verschrikte
hevig, als na weken lang wach
ten zich eindelijk de jonge in
genieur, wiens uitvinding hij
onderzocht en uitstekend bevon
den had, bij hem liet aandienen.
Hij had over een paar uur
nog met zijn machinemeester
Walter, een bekwaam werkman,
die een verre blik in technische
zaken en veel kennis had, er
j over gesproken, en diens oordeel
ovei deze nieuwe uitvinding viel
zeer ten gunste van den jongen
man uit.
De oude Walter was door de'n
fabrikant reeds vele jaren op de
fabriek werkzaam gesteld, even
wel uit medelijden over den
rampzaligen toestand, waarin hij
verkeerde.
Walter was namelijk geruimen
gegeven, nu energiek van de
oppositie, waarin ze allang ver
keerden, in de obstructie gegaan.
De oorzaak van deze voor
ons parlement vrij ongebruike
lijke nieuwigheid is de anti-
revolutiewet, die dienen moet
niet om, als de naam zou doen
vermoeden, de revolutie den
kop in te drukken, want aan de
revolutie zijn we in Nederland
nog niet toe, maar om te voor
komen, dat we er te eeniger tijd
aan toe komen. De socialisten,
en anderen ook, meenen, dat 't
een zeer ondeugdelijk middel is.
Daar blijf ik buiten. Misschien
zeggen ze dat wel, omdat ze
het juist erg deugdelijk vinden
en het hun dus minder te pas
komt. Maar daar blijf ik ook
buiten. Alleen lijkt het mij, dat
er wel andere landen zijn, waar
ze aan zoo'n middel meer be
hoefte hebben, bijv. Ierland,
waar ze politieagenten en sol
daten als ratten neerschieten en
van kazernes en belastingkanto
ren vuurtjes stoken en stakingen
organiseeren om de landing van
soldaten te beletten of in Rus
land, waar ze nog tevergeefs
trachten de ideale maatschappij
te imiteerer. of in Hongarije,
waar ze de arbeiders opknoopen
ol in Duitschland, waar ze -
en dat niet zonder reden nog
altijd ontevreden zijn.
Wie revolutie maakt, heeft
daarvoor altijd een reden, al
bestaat die maar in z'n verbeel
ding. Je doet zoo iets niet voor
de aardigheid. In Ierland schie
ten ze de soldaten en agenten
dood niet omdat het agenten en
soldaten, maar omdat het En-
gelschen zijn of in dienst van
de Engelsche regeering. En in
Duitschland zijn ze ontevreden
niet omdat ze 't zoo goed heb
ben, wat ook gebeuren kan, maar
uit heel andere oorzaken.
Er is nog een ander middel
om je ontevredenheid te uiten,
dan revolutie. En dat schijnen
ze in Duitschland in toepassing
te hebben gebracht. De uitslag
der verkiezingen geeft althans
tijd in een krankzinnigengesticht
opgesloten geweest, waaruit hij
ontslagen was, hoewel niet ge
heel hersteld. Niettegenstaande
hij zich soms zonderling gedroeg,
was hij aan zijn werk toch steeds
een der ijverigsten. Het was
alsof eene beschermende engel
over hem waakte en hem steeds
goede ingevingen gaf, want de
woorden en uitdrukkingen die
hij bezigde, verrieden in hem
meer dan een eenvoudig werkman.
Niemand in de fabriek wist
iets van zijne familie of waar hij
vandaan kwam, geen mensch
kende iets van zijn vorig leven
of zijn wederwaardigheden, al
leen de fabrikant wist, dat hij
bij de zeeramp der „Lyminia"
tegenwoordig was, en zijn leven
op een groote plank van het
vergane schip, waarop hem
matrozen van een Engelsch schip,
bijna doodelijk verwond gevon
den en zoo gered hadden.
Deze herinneringen waren als
duistere lichtblikken in het bijna
vergeten leven van dien ouden
geen blijk van volkomen instem
ming met de bestaande regee
ring. Toch komt. deze ontevre
denheid, die zich tegen de re-
geeriug richt, niei uit regeerings-
daden voort. Duitschland ver
keert O; danks het vooruitzicht van
de conferentie te Spa, die alweer
uitgesteld is, nog altijd in een
déplorabelen toestand. Bij een
vorige verkiezing bevond het
zich daar ook al in. Eu het heeft
toen niet alleen de oude regee
ring weggejaagd, maar meteen
de partijen, die tot nu toe de
lakens uitdeelden, den bons ge
geven. Met een socialistischen
zou het beter gaan en zou
Duitschland een eldorado wor
den. Maar Duitschland werd
geen eldorado, niet omdat de so
cialisten regeerden, maar omdat
de Entente regeert. En die blijlt
regeeren. Dat hebben de Duit-
sche keizers nog niet voldoende
begrepen. En uil ontevredenheid
over de meerderheidssocialisten
en democraten, die er evenmin
wat aan doen kunnen als hun
tegenstanders, zijn ze nu gedeel
telijk naar den anderen kant
overgeloopen dat wil zeggen
naar conservatieven en nationaal-
liberalen en naar links naar de
onafhankelijke socialisten. Die
beide uitersten zijn met de
winst gaan strijken. Het betee-
kent een winst voor de monar
chale gedachte, die in de recht-
sche partijen tot uitdrukking
komt en die dan ook door deze
partijen niet verloochent wordt,
al kondigen ze dan nog niet,
als regeeringspartijen in Honga
rije, een herstel van de monar
chie aan. Maar het beteekent
ook een toeneiging tot de Rus
sische raden-dictatuur al hebben
dan de communisten weinig ge
wonnen. En geen van beide nei
gingen, die naar deraden-dicta
tuur, noch die naar de monarchie,
zal bij de Entente bijzondere in
stemming vinden, zoodat de uit
werking, waaraan 't kiezerskorps
ongetwijfeld gedacht heeft (ver
betering van den huidigen toe
stand) van dezer verkiezing al-
man, die als het ware in een
droom leefde. Met niemand in
de fabriek had hij eenigen om
gang, iedereen evenwel had
medelijden met hem, omdat hij,
naar het scheen, zijn geheele
geestvermogens niet bezat.
Somwijle, als de fabrikant hem
op zijn kantoor liet ontbieden,
en daar binnentrad of bezig was,
dan was het of hij oude herin
neringen bij zich wilde opwek
ken, of hij vroegere zaken voor
zijnen gee3t wilde terugroepen,
doch het was of hij zijn denk
vermogen niet kon verzamelen,
dan zuchtte hij zwaar en verviel
weder in zijn vroegeren toestand.
Boven de schrijftafel van den
fabrikant hing het levensgroot
portret van den vroegeren eige
naar der fabriek, Alfred Weller.
Voor dit beeld bleef de oude
Walter somtijds in gedachten
verzonken staan als hij op den
fabriekseigenaar wachtte, of al
leen in het kantoor was. Het
was alsof eene magnetische aan
trekkingskracht van dit beeld
licht niet het gevolg zal zijn.
Toch moet het daar naar toe,
terwille van Duitzchland en "van
de wereld. Maar de teekenen
zijn niet erg moedgevend. Polen
is weer aan de winnende hand
tegenover de Sovjet-legers, wat
voortduring van de onrust en
den strijd in Oost- en Midden-
Europa beteekent. De geallieer
den zijn het nog niet eens over
hun houding te Spa en neigen
weer naar het opleggen van
jaarlijksche vergoedingen aan
Duitschland, die vergroot kunnen
worden. En in Klein-Azië zijn
de Britten al met de Turkscbe
nationalisten aan 't vechten ge
raakt. Alleen Krassin onderhan
delt nog te Londen en de En
gelsche regeering neigt naar
intieme toenadering. Wat het
eenige lichtpunt is.
Obstructie, schrijft de N. R.
Crt., is een gevaarlijk kwaad.
Het wapen keert zich gemakkelijk
tegen degenen, die hethaateeren.
De heer Troelstra heeft dit ten
slotte, doch te laat, ook zoo be
grepen. Nadat gebleken was,
dat de „onsmakelijkheden",
waarop de heeren Duys c.s. ver
leden week het geëerde publiek
hebben getrakteerd, in den lande
het omgekeerde effect van het
geen de obstructionisten zich er
van voorgesteld hebben aan het
verwekken waren, en dus in
plaats van sympathie afkeer
veroorzaakten, terwijl afhande
ling van de agenda der Kamer
er niet door kon worden belet,
is thans het wapen weer in de
schede gestoken.
De heer Troelstra heefter nu
dezen draai aan gegeven, dat de
obstructie ten doel had op bui
tengewone wijze meer
aandacht te vestigen op het ont
werp tot bestrijding van revo
lutionaire woelingen. Dit is een
geheel nieuwe verklaring van
verleden week, waarop, wie de
sociaal-democratische en com-
uitging. Trad evenwel de eige
naar binnen, die steeds een statig
en hoogmoedig voorkomen had,
en wiens gebiedende blik een
ieder op een afstand hield, dan
was het alsof de oude machinen-
meester geheel terneergeslagen
was. Zijne oogen, die als hij
alleen was een levendige blik
hadden, schenen hun glans te
verliezen.
Zijn gelaatsuitdrukking, die
voor een oogenblik levendig was,
die zijn herinnering scheen op
te wekken, werd weder geheel
en al stompzinnig.
De fabriekseigenaar verwon
derde zich er meermalen over,
dat de machinenmeester eene
technische kennis had, die men
nooit bij hem gezocht zou heb
ben. Het was alsof de uitvin
ding van den jongen ingenieur
aan zijnen geest was ontrukt, of
hij de grondgedachte er van
had gehad, zoo volkomen was
hij tot zelfs in de kleinste onder-
dee'en er van op de hoogte.
Zelfs een klein gebrek dat er in
munistischej pers heeft gevolgd,
niet zoo gauw zou zijn gekomen.
Zij maakt dan ook den indruk
pour le besoin de la cause te
zijn uitgevonden, en moet wel
licht in dezen zin Jworden ver
taald, dat de obstructie werd
noodig geacht, om er de aan
dacht op te vestigen, dat de
heeren Troelstra en de zijnen
er óók nog waren, en zich door
de communisten de kaas niet
van het brood willen laten eten.
IntusSchen, ook naar de ver
klaring, die Mr. Troelstra zich
thans van de dwarsdrijverij heeft
veroorloofd, is de beweging vol
komen mislukt. Toen het op de
daad aankwam, waaruit blijken
zou hoezeer het anti-revolutieont-
werp de gemoederen bezighield;
toen Dinsdag de werkstaking
het geweldig protest van de ar
beidersmassa tegen de „worgwet"
aan den dag brengen moest,
bleef de daad uit. Hier en daar
hebben zich eenige misleiden,
die nog de nieuwe oplossing
van het lastige geval, welke de
heer Troelstra Dinsdag aan de
hand deed, niet kenden an
ders waren ook dezen zeker
spoedig bekoeld laten ver
lokken, één dagloon aan de
„worgwet" ten offer te brengen,
doch de massa verrichtte de
dagtaak, alsof zij van zulk een
ontwerp nog nimmer gehoord
had.
De heer Troelstra blijkt zich
andermaal te hebbenver
gist. Hij prijst nu, zuurzoet, Duys
om zijn obstructionistische ta
lenten, doch houdt zich zelf in
dit verband wat meer op den
achtergrond. Dit is niet kwaad
gezien. Ook in de poppenkast
moet Jan Klaassen het publiek
aan het lachen maken en de
slagen opvangen.
In een opzicht hebben de ge
beurtenissen van verleden week
niettemin nut gebacht. Er is in de
afgeloopen maanden over de
„worgwet" verschrikkelijk veel
onzin gedebiteerd, in pamfletten
en in kranten en strooibiljetten.
Bij de verdeeling van denspreek-
voorkwam, had hij spoedig ont
dekt.
Het bericht van den bediende,
dat de jonge ingenieur Fred
Weller, den fabriekseigenaar
wenschte te spreken, deed Wal
ter plotseling verbleeken. Eene
zonderlinge uitdrukking, iets ge
lijk schrik en angst was op zijn
gezicht te lezen. Het was alsof
hij bij 't hooren van den naam
Fred Weller, vage herinneringen
in zijn geest wilde terugroepen.
Doch hoe hij zich ook inspande,
alles was te vergeefsch.
Toen Fred Weller in zijne
jeugdige trischheid, flinke en
ongedwongen houding binnen
trad en een lichte doch eerbie
dige buiging voor den fabrieks-
eigenaar maakte, zag de machi-
nen-meester naar hem op, het
scheen echter niet de persoon,
doch enkel de nieuwe uitvinding
te zijn, die zijne belangstelling
opwekte, en die hij zich ander
maal wilde voor oogen roepen.
(Wordt vervolgd.)