ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
E. BOOM-BLIEK
29e Jaargang
Woensdag 14 April 1920
Nummer 2512
)e Frausche bezetting.
EMILY.
Gemeenteraad.
BRESKENSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.—
met 10 cent dispositiekosten.
Advertentieprijs van 1 5 regels 50 cent
Elke regel meer 10 cent. Bij abonnement lager tarief
Drukker-Uitgever
™oe,02°1n BRESKENS p°7s$4ro
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Vraagt condities.
Advertenties worden aangenomen tot uiterljjk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
Omtrent de bezetting van
Frankfort door de Fransche
troepen ontleenen wij aan de
R. Crt. het volgende
De kaakslag, dien Lloyd Ge-
irge aan Millerand heeft toege-
iend, is hard aangekomen. Er
lijn nu al in het geheel drie
zeer officieuze mededeelingen
over het Engelsche standpunt
tegenover het optreden van de
Franschen en de onzijdige zone
openbaar gemaakt, en zij zijn
alle drie zeer onaangenaam. Op
je stemming van de Fransche
'egeering moeten zij werken als
saarschuwing, aanmaning en
Iwangbevel op een nalatig be
lastingbetaler.
I De eerste mededeeling was
rort en bondigde Engelsche
egeering is het niet eens met
le Fransche over de tusschen-
romst in Duitschland.
De tweede lichtte uitvoeriger
loe, waarin het verschil in op-
ratting bestond
„Reuter verneemt uit gezag
hebbende bron dat Frankrijk ge-
1 leel op eigen verantwoordelijk-
eid handelde, toen het besloot
de onzijdige zone op te ruk-
en, daar Engeland, Italië, Bel-
ië en Amerika er allen tegen
aren.
„De Duitsche regeering schijnt
overijld gehandeld te hebben,
n Frankrijk heeft daarop ge
antwoord door de methode toe
:e passen, die de geallieerden
ris laatste middel voorgesteld
ladden. Frankrijk, dat een lang
durige ervaring van het Duitsche
juk en van de waarde van Duit
sche verzekeringen had, kwam
blijkbaar tot de conclusie, dat
de Duitsche zet gedaan werd
uit verderstrekkende beweegre
denen. De geallieerden in hun
geheel kunnen niet in de ver
antwoordelijkheid voor Frankrijk
's optreden deelen. Stellig ligt
het niet in het voornemen van
de Britsche regeering om Brit-
sche soldaten te laten deelne
men aan een bezetting van de
onzijdige strook, ofschoon on
getwijfeld de toestand onmid-
V)
En zoo ja, zou 't dan niet 't
best zijn er terstond heen te
gaan
Op bevel van mevrouw Know-
le kwam een rijtuig voor en
teden zij langs den kortst mo
gelijken weg derwaarts. Mijn-
hter Stenhouse en mevr. Knowle
spraken zeer weinig op dezen
tochtgeen woord werd er ge-
rept over het verledene. Alleen
mevrouw Knowle vergat zich
een oogenblik, spande alle krach
ten in en zeide
,Het zou wellicht beter zijn
al» gij Emily niet over haar
rader spreekt". Het gelaat van
Stenhouse werd vuurrood; zijne
oogen schoten vlammen.
„Neen, ik zal er aan denken
dat hij dood is dood". En
dellijk zou veranderen, wanneer
de argwaan van Frankrijk ten
opzichte van de Duitsche be
weegredenen een uitgemaakte
zaak is geworden."
Het bij uitstek grievende van
dit tweede communiqué is dat
de eigen bondgenoot hierin een
gevoelige chasse kijgt, terwijl
Duitschland, de vroegere vijand,
er zoo zachtzinnig in behandeld
wordt, dat het er op lijkt, dat
het tegen Frankrijk half in
bescherming genomen wordt,
terwijl toch vaststaat dat de
Duitsche regeering wist, dat zij
op eigen verantwoordelijkheid
hare troepen het neutrale gebied
liet binnenrukken. Duitschland
had aanvankelijk te Parijs uit
drukkelijk een toestemming laten
vragen, had zijn troepen tegen
gehouden toen bleek dat zij
in den beginne de grens van
het" onzijdige gebied eenigs-
zins hadden overschreden en
heeft daarna besloten, maar zon
der toestemming te handelen.
Dat het van de andere gealli
eerden behalve Frankrijk wel
vergunning had, is uit niets ge
bleken. Het ziet er meer naar uit,
alsof vooral Engeland de rol
van Pilatus speelde. De politiek
van Millerand wordt nu zoo
scherp mogelijk verloochend
door de verklaring, dat de En
gelsche regeering er niet aan
denkt aan de bezetting van
Frankfort en de andere steden
mee te doen. Alleen wordt deze
verklaring ten slotte nog wat
verzacht door de verzekering
dat de toestand onmiddellijk
veranderen zou, wanneer Fran-
krijk's argwaan ten opzichte
van de Duitsche beweegrede
nen een uitgemaakte zaak is
geworden wat nog niet zoo
gauw kan blijken. Het is maar
een schrale troost voor Fran
krijk, dat de Belgen achteraf
hun instemming met Millerand's
politiek zullen betuigen, door
een afdeeling soldaten naar de
pas bezette steden te zenden
en hun vlag daar naast de Fran
sche te laten wapperen. Als de
Duitsche regeering werkelijk
gehandeld had, niet uit de voor
na een paar minuten voegde hij
er op den toon, waarop hij wel
licht u ooit gesproken had, bij
„Mevrouw Knowle, mijn vader
stierf een maand voor ik gebo
ren werd en mijne moeder zeven
jaren daarna. Maar al te waar
merkte, dunkt mij, een mijner
vrienden eens aan, dat hij, als
hij ooit een vrouw nam, steeds
zou uitzien naar een wees".
Eindelijk bereikten zij de
deur, die bijna voor geen be
zoekers meer werd geopend dan
voor mevrouw Knowle. Zij tra
den het ledige huis binnen, waar
de meesteres reeds zoolang niet
meer gezien was, dat men hare
afwezigheid nauwelijks opmerkte.
D.e sopha in de huiskamer, waar
op Emily nog korten tijd gele
den dagelijks lag, was nu ledig.
Thans hield zij zich uitsluitend
op in een rustige maar afgele
gen kamer, die in allerijl voor
haar was in gereedheid gebracht.
Binnen weinige dagen zou zij
de hand liggende reden om
de orde in het Roergebied te
herstellen, maar met het ver
gezochte, boosaardige opzet, om
de eenheid onder de bondge-
nooten te verstoren, mocht zij in
haar succes roemen.
De derde mededeeling aan het
adres van Frankrijk is de scherp
ste van alle. Op zijn Duitsch
heet dat „ein Wink mit dem
Zaunpfahl", een por met een
voorwerp dat zoo scherp is, dat
het zelfs door de huid van een
nijlpaard heengaat. De vorige
onaangename mededeelingen zijn
niet gedaan, zoo heet het, om
de openbare meening in welk
land ook op te winden, maar
„hoofdzakelijk om schade voor
het EngelschFransche bond
genootschap te voorkomen",
waarop „de hoop van de wereld
voornamelijk gevestigd is". Dan
vclgt een ernstige vermaning dat
„elk bondgenootschap snel uiteen
moet vallen, indien eenig lid van
een verbond in een belangrijke
aargelegenheid op eigen initia
tief en zonder toestemming van
de andere leden" handelt.
Vervolgens weer een kleine
verzachting. En ten slotte de
verzekering dat het „geloof en
vertrouwen in de 'Entente of de
vriendschappelijke gevoelens
voor het Fransche volk geens
zins verminderd zijn. In den
staart zit venijn, omdat wel te
kennen wordt gegeven, dat de
vriendschappelijke gevoelens
voor het volk van Frankrijk niet
veranderd zijn, maar van zijn
regeering op in het oog loopende
wijze niet gerept wordt. Men
herinnert zich uit het midden
van den oorlog de vriendschaps
betuigingen der geallieerden aan
het Duitsche volk, dat alleen
voor een andere regeering moest
zorgen.
Er is meer wat niet in de
mededeeling staat en er toch
uit te lezen valt en dat is, dat
Engeland niet van zins is het
garantie-tractaat met Frankrijk,
dat dit land tegen een niet uit-
gelokten aanval van Duitschland
moet beschermen, te houden, als
dit zoo lichtzinnig op eigen
deze waarschijnlijk weer moeten
verlaten om naar haar eigen
kamer en bed te worden over
gebracht tot zij in dat enge
verblijf voor eeuwig rust, dat
ons eenmaal allen wacht. En
die dag kon voor Emily Bower-
bank ieder oogenblik aanbreken.
Zij had het zelf meermalen ge
zegd 't leven was te hard voor
haar geweestblijde was zij het
te gaan verlaten.
Toen de krachtige man, nog
zoo jong in jaren, zoo oud in
ondervinding, uit de groote woon
kamer in het kleine kamertje
kwam, waar de vroegere min
van Emily aan 't venster zat te
naaien, doch telkens omziende
bij de minste beweging die het
uitgeputte wezen op de sopha
maakte, deinsde Stenhouse
onwillekeurig terug. Zóó had
hij vroeger nooit ingezien wat
hij verloren had, en wat hij nog
verloor. Want hoewel het hem
meermalen verteld was, had hij
houtje handelt. Men weet hoe
het met dit garantie-tractaat zit.
Het is een tractaat tusschen drie
partijen Frankrijk, Fngeland en
de Vereenigde Staten, dat alleen
van kracht wordt indien alle
drie het ratificeeren.
Het Engelsche parlement
heeft dat gedaan, maar de Ame-
rikaansche Senaat maakt geen
mines om dit voorbeeld te vol
gen. Blijft de beki achtiging van
Amerika uit, dan is ook Enge
land niet gebonden en komt
er een nieuwe toestand, waarin
Engeland zou hebben te over
wegen, het alleen een garantie
aan Frankrijk verleenen wil.
Lloyd George heeft dat maan
den geleden in het parlement
uiteen gezet. Na het jongste in
cident zullen Engelsche staats
lieden zich tweemaal willen be
denken, voor zij zulk een trac
taat sluiten, omdat Frankrijk fei
telijk op dit oogenblik reeds
kiemen gelegd heeft, die een
lateren aanval van Duitschland
zouden kunnen uitlokken.
De emotie te Parijs over de
houding van Engeland is niet
gering en er zou eigenlijk een
heele nieuwe regeering noodig
zijn, om datgene wat op het
oogenblik in de verhouding tus
schen Frankrijk en Engeland
bedolven is, weer bij te lappen.
De heele ongelukkige Fran
sche politiek van den laatsten
tijd is voortgekomen uit teleur
stelling over het feit, dat het
vredestractaat nog niets tast
baars heeft opgeleverd, behalve
dan de teruggaaf van Èlzas-Lo-
tharingen. Men zit er met de
ruïnes van de slagvelden, de
geknapte nijverheid en de ont
redderde financiën. Engeland
daarentegen heeft redenen om
tevreden te zijn. Zijn sterkste
mededinger ter zee in Europa
is onschadelijk gemaakt. Duitsch
land heeft geen oorlogs- en geen
koopvaardijvloot meer, als kolo
niale mogendheid bestaat het
niet meer. Alle bepalingen van
het tractaat, die voor Engeland
van belang waren, zijn stipt na
gekomen, behalve dan de finan-
cieele, maar het is nu eenmaal
toch niet kunnen gelooven, dat
het lieve, vroolijke meisje, met
blozende wangen, heldere Oogen,
en altijd opgeruimd gemoed, dat
hem zoo vurig bemind had,
thans stervende was.
Hij was gehuwd, een an
dere vrouw bond nu zijne plich
ten, en maakte aanspraak op de
teederheid en genegenheid die
bijna geen man kan onthouden
aan het wezen waarmede hij zijn
leven moet slijten doch Emily
Kendal was het voorwerp zijner
eerste liefde. Al de herinne
ringen daaraan bestormden hem
met onweerstaanbare macht. Leu
nende op den arm van mevrouw
Knowle trad hij de ziekenkamer
binnen.
„Wacht een oogenblik, bid ik
u 1 zeg dat ik terstond kom".
Dit zeggende vloog hij recht
uit de trap af en begaf zich
door de geopende deur in den
tuin.
Het duurde wel een half uur
moeilijk veeren plukken van een
kip, die kaal is. Donderdag zijn
ook de Duitsche linie-schepen
Nassau en Oldenburg aan En
geland uitgeleverd, volgens de
bepalingen van het vredestrac
taat.
Frankrijk daarentegen heeft
het gevoel, dat de oude mede
dinger daar aan den rechter
Rijnoever nog altijd staat, dat
heel deze bloedige oorlog het
nog geen geruste toekomst
verschaft heeft. Wij laten daar,
of deze vrees niet half een oor
logspsychose is en of het ge
vaar zoo tastbaar is, als de
Franschen gelooven. Ook in
Duitschland is heel wat veran
derd. Maar als de Franschen
dan werkelijk bang voor Duitsch
land zijn, lijkt het toch wel een
averechtsche politiek, om, in
stede van toenadering tof Duitsch
land te zoeken, dingen te doen,
die bij den tegenstander wraakge-
dachten wekken en bondgenoo-
ten schuw maken of hun een
voorwendsel aan de hand doen
om zich te desinteresseeren.
Groede. Maandagmorgen
kwam de Raad onzer gemeente
bijeen.
De Secretaris was wegens on
gesteldheid afwezig.
De Voorzitter opent de ver
gadering en verzoekt den waar-
nemenden Secretaris de notulen
der vorige vergadering te lezen
welke onveranderd worden vast
gesteld.
Ingekomen was een schrijven
van Ged. Staten, behelzende
goedkeuring 2e suppletoir kohier
Hoofdelijken Omslag 1919.
Een schrijven van de Ned.
Automobielclub betreffende be
handeling restitutie geldelijke
uitkeering hoek bij Stirler.
Verder besluit wijziging be
grooting, af- en overschrijving,
enz.
Van den Burgemeester van
Oostburg, een schrijven, mel
dende, dat 64 leerlingen zich
hadden aangegeven voor de Rijks
Hooger Burgerschool aldaar.
voor hij terugkeerde. Hierdoor
konden zij elkaar ontmoeten,
zooals het hen nu alleen paste
als oude vrienden kalm,
teeder, met zelf beheersching
vrienden, die gedrukt gingen
onder de schaduw der eeuwig#
scheiding, ten minste wat men
op deze wereld eeuwig noemt,
hoewel het hen meestal voor 't
volgend leven nauwer aan elkaar
verbindt.
Wellicht gevoelde Emily dit;
want toen zij zich half van de
sopha oprichtte om Stenhouse
de hand te reiken, was er geen
spoor van aandoening bij haar
op te merken.
,'t Doet me genoegen u hier
te zien. Zeer vriendelijk van
u, dat gij aan mijn verzoek hebt
willen voldoen. Zijn uwe vrouw
en kinderen ook wel
Deze woorden, zoo alledaags,
zoo eenvoudig, waren de beste
die zij kon kiezen.
(Wordt vervolgd.)