VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN 29e Jaargang Woensdag 17 Maart 1920 Nummer 2505 De Contra-Revolutie in Duitschland. EMILY. Gemeenteraad. BRESKENSCHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.— met 10 cent dispositiekosten. Advertentieprijs van 1 5 regels 50 cent Elke regel meer 10 cent. Bij abonnement lager tarief Drukker-Uitgever E. BOOM—BLIEK Telefoon No. 21 BRESKENS Postgiro 17704 Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Vraagt condities. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur Hetgeen in den nacht van Vrijdag op Zaterdag in enkele uren zich te Berlijn heeft afge speeld, is van zoo'n geweldige beteekenis, niet alleen voor Duitschland, doch voor de ge- heele wereld, dat nu alle conse quenties onmogelijk overzien kunnen worden. Wij ontleenen aan het Alg. Handelsbl. hierover het volgende: Een jaar ongeveer na de laatste ernstige poging van de communisten en onafhankelijke socialisten om de democrat'sche- socialistische Duitsche regeering door geweld ten val te brengen pogingen, die culmineerden in de verwoede straatgevechten in Lichtenberg, een voorstad van Berlijn hebben de con- tra-revolutionaiien van rechts het waagstuk ondernomen. De hoofstad is door de troepen der contra-revolutionairen bezet, de regeering Ebert-Bauer is ge vlucht, de heer Kapp en gene raal Von Lüttwitz hebben het gezag in handen genomen en in een proclamatie de Duitsche Nationale Vergadering en den Pruisischen Landdag voor ont bonden verklaard. De staatsgreep is in haar eer ste uitvoering dus volkomen ge lukt. En hierdoor is een feit geworden, wat niet velen, zelfs niet zij, die van den toestand in Duitschland op de hoogte waren, hebben vermoed dat de eerste rechtmatige Duitschsche regeering na de revolutie de laan uitgejaagd zou worden, niet door de heeren van links, maar van rechts. Niet velen hebben dit vermoed, zelfs niet regee- ringskringen die toch geacht mochten worden het allerbest op de hoogte te zijn van wat er zich afspeelde in het open baar en vooral in het geheim, niettegenstaande de ontwikke ling van de politek in het al gemeen en van de macht, waar- 20) „Ge behoeft haar geen arme vrouw te noemen want behalve haar kinderen brengt ze ook een echtgenoot mede". „Werd hij dan niet gedood?" „Wel zeker", hernam Sir John. .Maar dit is haar tweede man. Zij is gehuwd met hem, die haar leven en dat harer drie kinde ren redde, die haar honderden mijlen ver, trots alle gevaren, wegvoerde. Aangezien zij geen cent bezit en hij het vrij goed heeft, had ze wel dommer kun nen handelen. Dat zal uw oor deel ook wel zijn, mevr. Knowle, want gij kent haar man onzen vroegeren klerk, John Stenhouse. „John Stenhouse 1 En gehuwdl riep mevrouw Knowle uit, ter wijl zij de oogen op Emily ves tigde. Even sterk als dit nieuws mevrouw Knowle trof, even on- op de politiek steunt in het bijzonder, het contra-revolutio naire gevaar van de reactionaire elementen in de hand moest werken. Herhaaldelijk is er door ons opgewezen dat de communisten en onafhankelijke socialisten met hun pogingen door geweld de regeering ten val te bren gen, deze zelfde regeering joe gen in de armen van de reac tie. En wij konden ons daarbij beroepen op een voor de onaf hankelijk socialisten stellig ge- zaghebbenden man, op Karl Kautsky, die geruimen tijd ge leden reeds zijn partijgenooten deze consequentie van hun kort zichtige handelwijze heeft ver weten. Minister Noske heeft in de dagen van de grootste benau wenis voor de regeering den steun moeten aan nemen om Duitschland te redden uit de bolsjewistische greep, die hem geboden werd den steun van het oude regime, die den com mandant trouw waren gebleven. Troepen, bij wie persoonlijke aanhankelijkheid en het gevoel voor discipline, uit den oorlog overgehouden, een even groote rol speelde als de politieke over- tuiging, die natuurlijk niet re volutionair was. De onafhankelijke socialisten en de communisten en waar schijnlijk ook enkele democraten zullen nu de regeering en vooral minister Noske verwijten, dat zij de schuld dragen aan deze omwenteling van rechts. En volkomen ongelijk hebben zij niet maar als een paal boven water staat het vast, dat de contra-revolutionairen van links zich niet het recht mogen aanmatigen dit verwijt uit te spreken, omdat zij, en zij alleen, de oorzaak zijn, dat de regee ring in een afhankelijke positie is komen te staan tegenover d mannen van het ancien régime, die natuurlijk al hun best gedaan hebben deze verhouding in hun belang te doen voortduren. Te doen voortduren zonder te ver- gevoelig liet het mevrouw Bo- werbank. Men kon niet de minste ont roering bij haar bespeuren, dan een zenuwachtig samentrekken der vingers, die zij terstond over de borst vouwde. „Wel, waarom zou hij in 's hemelsnaam niet trouwen zei- de Sir John glimlachend. „Mijn •waarde mevrouw, ge kijkt er zoo ontsteld van op, of gij ge hoopt hadt hem nog eenmaal tot tweede man te krijgen 1 Dat zal ik Knowle eens vertellen. Wat dunkt u er van, mevrouw Bowerbank „Mij dunkt, dat de menschen altijd naar hun eigen zin moe ten huwen, en dat niemand an ders zich daarmede moest be moeien. Niemand dan zij zelf kunnen grondig over die zaak oordeelen", was het kalme ant woord van mevrouw Bowerbank. „Ge hebt volkomen gelijk gij zijt een verstandige vrouw, Emi ly", hernam de oude man, een zwijgen, dat deze hulp geboden werd om het vaderland te redden, niet om de regeering ter wille te zijn. De heeren Von Lutt- wittz, Reinhardt, om alleen de meest bekende regimentscom mandanten te noemen, hebben het nooit onder stoelen of ban ken gestoken, dat zij aan de oude uniform de voorkeur bleven ge ven boven de revolutionaire dracht. En hiervan ook met de daad vaak genoeg getuigenis afgelegd. Herhaaldelijk is er in de pers van de linkerzijde niet alleen in de „Freiheit", doch ook in het regeeringsblad de „VorwSrts" en in democratische kranten over geklaagd, dat minister Noske te veel aan den leiband liep van de voor de revolutionaire regeering volko men onbetrouwbai e hoofdofficie ren. En zelfs de heer Scheidemann heeft, toen hij geen rijkskanselier meer was, Noske scherp aan gevallen om diens toegeeflijkheid tegenover „de reactie". Het is echter natuurlijk, dat Noske niets kon en durfde on dernemen, voor hij zeker was 't dreigende monster van links den kop ingedrukt te hebben. Minister Noske hpeft zich en terecht zoo verdiept in het gevaar van links, dat hij dit van rechts over het hoofd zag. En indien hij de hoofdofficieren van het oude regime eens aan de ooren heeft getrokken, dan deed hij dit niet dan na her haalde en dringende sommaties uit de eigen gelederen, zooals bij het ontslag van kolonel Rein hardt, na het schandaal-proces Marloh. Minister Noske en de rijks- regeering met hem was over tuigd, dat hij allengs, na de reorganisatie der troepen rijksweer, veiligheidsweer, poli- tieweer, enz. enz. de be schikking zou krijgen over een betrouwbare garde, dat ofschoon de politiek, naar oud gebruik, werd gehouden buiten den dienst, de soldaten, en misschien zelfs de officieren, zich tevreden zou den geven met den nieuwen teederen blik op zijn wederhelft slaande, die den dood veel meer nabij scheen dan hij. „Doch nu moet ik u verlaten. Mijne zaken roepen mij. Blijft gij bij ons dineeren, mevrouw Knowle Mevrouw Knowle keek zenuw achtig rond en mompelde eenig excuus met betrekking tot Ed ward. „Nu, zoo als gij verkiest. Blijf zoo lang mogelijk mijn vrouw gezelschap houden. Ik denk er wel aan, hem te Southampton te gaan verwelkomen, ik mocht Stenhouse gaarne. Zal ik hem voor u gelukwenschen „Als u de goedheid wilt heb ben". „En van mij, als ge wilt", zeide Emily. „Ik heb hem ook gekendik heb hem wel eens bij mevrouw Knowle ontmoet, dat zal hij zich wel herinneren Emily Kendal". „Zeer goed, mijn waarde". Nadat Sir John vertrokken was, nam mevrouw Knowle de toestand, zoodra deze geconso lideerd zou zijn. Daarom tracht te hij wrijving te voorkomen, zelfs al leed hieronder zijn re putatie als rociaal-democraat. En in zijn optimisme ging hij zoover, dat hij enkele maanden geleden durfde verklaren: de re geering heeft voldoende be trouwbare troepen achter zich om veilig te zijn tegen geweld van links en rechts En in zijn optimisme duldde hij het ook dat het broeinest van de militaire reactie de Bal- tische avonturiers zich ves tigde te Döberitz, onder den rook van Berlijn (nog geen vijf-en twintig kilometer) en in Döbe ritz bleef. Van dien kant is dan ook het contra revolutionaire leger naar Berlijn gemarcheerd. Het blijkt, dat de regeering Ebert-Bauer snel heeft ingezien dat verzet niet zou baten. Aan verzet is wel gedachtNoske heeft het garnizoen gealarmeerd, de noodzakelijke militaire vei- ligdeidsmaatregelen genomen, de buurt om de regeeringsge- bouwen in de Wilhelmstrasse en den Rijksdag laten afzetten. Nu hij zonder slag of stoot Berlijn aan de contra-revolutio nairen heeft uitgeleverd, .mag de conclusie getrokken worden, dat hij heeft begrepen hoe nut teloos verzet zou zijn, hoe een burgeroorlog geen kans van slagen zou hebben voor de re geering, en dus vermeden moest worden. Hij heeft binnen enkele uren de overtuiging gekregen, dat zijn „betrouwbare" troepen onbetrouwbaar waren. Niet mis schien in dien zin, dat de meer derheid toch reactionair is ge worden of gebleven, doch dat zij geen lust vertoonde, ten gunste van de regeering op nieuw bloed te doen vloeien in de straten van Berlijn. En waar de rijkskanselier Bauer zat, zetelt nu de rijks kanselier Kapp, en van het regeeringsgebouw waait de oude monarchale vlag zwait-wit-rood, is de republikeinschezwart-rood- hand harer vriendin in de hare, doch zeide nietsze wist niet wat ze moest zeggen. De voor 't uiterlijk volmaakte kalmte van mevrouw Bowerbank verbaasde haar. Zij kon niet gelooven dat deze natuurlijk was. Mevrouw Bowerbai k strekte zich op de sopha uit, en staarde met groote oogen naar de voorbij drijvende wolken, alsof zij daarachter den hemel reeds meende te aan schouwen, waar de ziel van de aardsche laster wordt verlost, alle smarten worden gelenigd en de rust terugkeert. „Ik ben er blijde om, zeer blijde", zeide zij na een lang zwijgen. „Het is goed voor hem dat hij huwde en ik houd mij overtuigd dat hij een goed echt genoot zal zijn voor zijne vrouw. Ik twijfel er ook niet aan, ofhij zal een goede keus hebben ge daan". „Dat hoop ik", antwoordde mevrouw Knowle aarzelend. Het deed haar leed te hooren, dat goud neergehaald De contra-revolutie is in haar eerste uitvoering gelukt. Verder echter is ze nog niet gekomen. En dit geeft te den ken voor het volkomen slagen, al zou het natuurlijk voorbarig zijn nu reeds te spreken van een mislukking. Kr mag echter niet over het hoofd gezien worden, dat juist in het langzame tempo tot nu van de ontwikkeling der contra revolutie, in het niet meedoen van Zuid-Duitschland, in de hou ding van de Dresdener regeering, in de mogelijkheid van omvang rijke stakingen het gevaar schuilt voor ernstige ongeregeldheden, voor den strijd om het gezag met wapenen, voor den burgeroor log. Groeiie. Vrijdag kwam de Raad onzer gemeente bijeen. Afwezig zonder kennisgeving de heer J. H. de Bliek. De Voorzitter opent de ver gadering met een welkomstwoord aan de leden, en wenschte hun het beste toe in 1920. Na voorlezing der notulen, welke onveranderd worden goed gekeurd, deelt de Voorzitter mede, dat aan de Kijkuit tot lantaarnopsteker is benoemd A. van Bortel, tegen eene vergoe ding van f 130 's jaars. Wordt mededeeling gedaan van eenige ingezonden stukken, waaronder het bekende adres der gemeente Schagen, betref fende medezeggenschap van den Raad bij het benoemen van een Burgemeester. B. en W. adviseeren hiervan geen adhaesie te betuigen, waar bij de Raad zich aansloot. Wel werd adhaesie betuigd aan het bekende adres der ge meente Smallingerland. Wordt overgegaan tot het vaststellen van den rooilijn voor de te bouwen woningen op de Armenweide en van af het Molen wegje tot de Witte heule. hare romantische luchtkasteelen in duigen waren geworpen. „Ik ben er zeker van. Hij, die eene vrouw zoo getrouw kon liefhebben, zooals hij mij eens beminde Mevrouw Knowle ontstelde. Zelfs op het doodsbleeke ge laat van Emily vertoonde zich een blos. „Ja, dat was zoo. Hij is mij nooit ontrouw geworden. Niet alle bijzonderheden kon ik u mededeelen, en ik heb het zelf ook nooit geweten, tot voor korten tijd. Hij kwam op den bepaalden dag om mijne hand te vragen, doch men heeft het mij nooit gezegd". „En aan wien lag de schuld daarvan „Aan mijn Vader". Ontsteld stond mevrouw Know le van haar stoel op. „Wat een „Stil 1 Het is nu te laat. En bovendien zou het ten laatste toch denzelfden afloop gehad hebben. (Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1920 | | pagina 1