ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
"¥üiES?eiïr"
GETROUW.
I)p Marine-Crisis.
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
1 nn
E. BOOM-BLIEK
29e Jaargang
Zaterdag 20 December 1919
indium
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.—
A d v er t e n t ie p r ij s v a ti 1 5 regels 50 -ce n t
Elke tegel meer 10 cent. Bij abonnement lager tarief
Telefoon
No. 21
Drukker-Uitgever
BRESKEN-S
Postgiro
17704
lijflJjiijojciiio r'-.'X'.'oj
Abonnements-AdVertenties zeer billijk tarief.
n- i j'It L- ai) AAA I bdOp t!99 iafll 1U9((319(t3
Advertenties wordén aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uür
ziniid jiuim-.iD jjj iisnirnod -('wad tia/Ztioib smdrtiiljmio 1!
if i
cl
Nummer 24Ü2.J
BBRÏCHT
Uit hoofde van ,bel Keystfeest
verschijnt volgeiide .veek Zater
dag geen nommyr van ons blad.
De nommers van 31 December
en 3 Januari ZuUyn als een nom-
rtier uitkomen óp 1 JANUARI,
in welk nomnu-r
N ieu \v jaar wens clien
worden opgenomen a 50 ceilt.
DE UITGEVER.
1111 11 li I*"-- fmm
Land bmnvJ Ön<lerli n go.
Onder Voorzitterschap van deh
Heer H. A. Hiinken te Wil.het-
minapolder vergaderden op 12
Dec. j.l. in „de Prins van Oranje"
te Goes de leden der Plaatse
lijke Gommissie van de Zeeuw-
jsldke Landbbinv-Onderlinge, teó
einde de vraag onder oogen të
zien welke houding de Land-
bouw-Oiiderlinge tegenover de
Invaliditeitswet moet aannemen.
Na het openingswoord van dep
Voorzitter gaf de Directeur Dr.
F. E, Post hum a een uiteenzetting
van de Invaliditeitswet waarbij
hij er den nadruk óp legde dat
de poging om een regeling té
treffen,/waardopr de leden der
Laudbouw-Onderlinge in stpat
zouden zijn zelf voor de inva
liditeitsverzekering hunner ar
beiders te zorgen, geen resul
taten heeft gghad. Ofschoon het
recht tot risico-overdracht uit
drukkelijk ip de wet verleend
wordt, is de Minister van Arbeid
van oordeel dat deze niet toe
laat de noodige gelden beschik
baar te stellen pm datitecht'oöki
inderdaad te kunnen uitoefenen.
Ook bestaat er'bij hém beZthaar
een Vefreemging als Pensiben-
Risico te erkennen:
PraetisCh is op dit- oogenblik
de risico-overdracht onmogelijk
hetgeen- door spreker wordt be
treur/! aangezien het, bij dp. vele
ingrijpende veranderingen, welke
door .Minister .Aalberse iu de.
wet Taiöja zijn, gebraoht, niet
veel moeite gékosl zoude hébben
de onduidelijkheid en twijfel
rv i'jhuófïiJnu- 1
JiHslc sdsni"*"'
$5)-17ZON o/.lnsv ..n.ïll'1^1
„Hij is eenmaal goed voor mij
neweest", zeide zij: „ik heb-
"io
hèm alles te danken en kwijt
mij slechts van mijne schuld".
De oudp meid, die geheel en
al door hare gehechtheid vooi»
haar meester verblind was, maak
te niét dé minste tegenwerping
en ging voort den kleinten voor
raad geld zoo zuinig mogelijk te
beheeren. Zij ontstelde dan ook
niet weinig, tofer. Henri haar op
zekeren morgen vroeg
„Zeg mij eens, -Truitje, mijn
hoofd was in den a&nvang zóoj
vierward) dat ik er niet zoo
sppedig aan heb gedacht, maai'
toen ik blind werd, had ik npgj
slschts eene betrekkelijk kleine)
som in kas. Sedert kwam er,
niets binnenhoe i.s het dan
mogelijk, dat gij nog altijd toe-"
zilt? Er zijn toch reeds»
welke - ten opzichte der risióo-
overdracht blijken te -besffffih,
nit den weg te ruimen. Të meer
tvare dit gewëiishht geweest
waarde ervaring duidelijk beéft
aangetóohd dat de arbeiders van
de risico-overdracht -dê béste
vruëhtën hebben gehinkt. Hij
brengt hierbij in herinnering hóe
de .Gentrale WeëkgeVers'Risidó-
Bank reeds jaren' gëledërt ëgn
-nilnvullende reffélmg in het leven
riep om de'leemten, wélke ten
nadeele der arbeiders in de Wet
bleken te bestaan, ult: dén weg
te ruimen, hoe Zeë-Risiéo aan
de weduwen van de kapiteins
en Stuurlieden bij de Gfootë
Vaart veèl hoogëre üifkeëringen
verleende dan'waSr óp de u-et
hun recht 'gaf, en hoe nok nog
vele andere maatregelen werden
getroffen ^•aa^dppr <je belangen
der schepelingen 'beter worden
behartigd.
Tenslotte wees hij er óp hoe
de Landbouw-Onderlinge haré
taak opvat en in vele gevallen
uitkeering geeft waar de On
gevallenwet 1901 geen Rechten
YSjHeqJ.,, II./
Nu practisch risico,-overdracht
niet mogelijk zal zijn, dringt hij
er op aap de voorsclirifien der
Inya.iditeitswet ge.tro.uw pp te
volgen tot tijd.qp jvijle cje riaic.o-
oveidracht in eere zal zijn her
steld. 11 ij blijft overtuigd dat
de Miiiister- fal< móptéó komen
met een wet, .die-.den werk
gevers de gelegenheid zalge
ven het recht reeds thans bij de
wet verleend ook inderdaad uit
te oefenen.
Verder dringt hij er op aan
mtusscheu; niet -stil, te jaitten en
door aansluiting,,,bij Pensioen-
Risico een atmvullende verze-,
kering af te sluiten, daar de
uitkeering door de,Invaliditeits
wet toegekend geheel onvoldoen
de is. ijnistttd jl(il
i;i dit vqrbaud wê.es, hij er op
dat de Invaliditeitswet de On
gevallen-Verzekering., volstrekt
niet overbodig, maakt.. ,Ten be,
tooge hiervan trok hij een,, ver,-.,
gelijking tusschéh de uitkeerin-
gen s^elke de Invaliditeitswet
__Lil.ii3frnn/n\j j
tien maanden Over verloopen"^
„Ja,, maar mijnheer heeft zoo
weinignoodig. Hij bekohime'rt
zich niét 'óm''-wat?1 hij"eêt/of
drinkt", Btotterde de dienstbode,
„Dat neemt niet weg, dat de
huishuür door bleef gaan, eb dat
wij van allerlei moesten hebbèn.-
Ik hoop toch niet, dat gij een
aalmoes hebt gekregen
„Waar denkt mijnheer aan-?"'
„ik heb er, hélaas 1 veel të
laat aan gedacht, zoozeer was
ik in mijne droefheid -verzon
ken; maar nog eens, wij moeteb
bezuinigingen mhkengij zult
er heden op uitgaan om ndSr
eene kleine woning, liefst een
benedenhuisje met tuin, om te
zien'-^-'l IK20AHD35IAM Y.'A
jlk zal het doen, mijnheer")
Dat is.goed, ik weët dat ik.
op u kan rekenen; maar dat
neemt mijne bezorgdheid om
trent dat ééne punt - nog piet
weg, Wie heeft u geld gege
ven om zoolang het huishouden
van te doen ik wil en moet het
geerf en'die welkte éen getrof
fen arbeider van de Landbouw-
Onderlinge ontvangt. <o
De heer l'osthuma- légde er
den nadruk op,, dat fje ytvajidi-
teitswet de eerste drie jar^nj in
liet geheel geen uitkeéringeii
verleent, zóólhlt zonder ongè-
édllen-vëféékefing' een door 'e«f>
biVgéval 'gefróilen arbeider ge
heel onverzorgd zóu blijven.
Doch opk daarna znlleu de uit-
keeritlgen der Invaliditeitswet
geheel onvoldoende zijn. -De
maximumuitkeering welkó,,een
arbeider krijgen kap- bedraagt
nadat 4Ö jatir lang premie be
haald is 5.69 is de pretnië
slechts over 10 jaar of 20 jaar
betaald, is de uitkeering nog
aanmerkeljjjt lager. Bovendien
wordt vpór het 65?je jaar alleen
uitgekeërcl' indien d"e arbeider
invalide is wat zeggen wil dat
hij 2/3 van zijn arbeidskracht
moet hebben véfloreb. Ook de
uitkeéring 'aan een wedtlwë jé
geheel onvoldöende. DeZe kfijgt
bij overlijden van haar man kl-
lëeb dab ébn uitkeering als 41]
invalide is of den leeftijd van
00 jaar bereikt heëft: Zónder
ongevallenv ;rzekeririg ziu der
halve een weduwe bie'ftegeu-
stddhde de'invaliditeitsvëèt rfieést-
al zoo góed als örlvérzOrgd
bltjvën'. Dat de iii'vali'dTteitsxvet
bédóêld is als eèb aanvtllllng
Van dë Ongëvallenvérzékeritrg ëri
niet om rn "Hhre plèiats te tt'é-
den blijkt oók: uit het feit dat
de Régeering naast de Invalidi
teitswet dë Ongevallërtwet 1901
handhaaft en dat zij boVéndiën
een spoedige indiening édnër
verplichteDandbeuw-Ongeval-
len-vierze.kejiiiig ip het, uitzicht
heeft gesteld.
Na .fejfade iyWrt4s?f.bfPI
I'ostfinnm', die met zeer veel
instemming werd begroej, volg
de een opgewéktp bespreking
van de InvaliditeitéWëi, de ver
plichting der werkgevers enl-an
Pensioen-Risico waaraan door
véle leden werd deelgenomen.
.i.
ob
rtoix
weten, èn geltst ff het mij zon
der 'ódiwegen te zeggëb".
„Nu dtn", mompelde Truitje
ten einde raad":' ,,aié' mljbbéëf
Hért dan volstrekt Wil Tioorëd, 't
waren ''fijne twee laatste por
tretten".
„Dat is niet mogelijk, want
zij waren niet aP'.
„De 'hoofden wel, mfjnheér, en
dat scheen er' alléén mdir op
aan te/korpen.EenanderJieeft
de jpppnnén er bijgeschilderd",
„Een, ander Hoe is het ihp-
gelijk, dat gij dat buiten ffifjAe
vborkennis hebt toegestaan
riep hij driftig uit „Wie is die
ander?' Geen sterveling had iets
met rtrijne arniöede te makéif".
.O! als het anders niet W;'
mijnheer", antwoordde 'Truitje
weder ademhalend: ;dtm is het
niet-'efg. 'Menschen, dié 'zélf
arm zijp, begrijpen dat dë kas^
van aeh artder niet geVuld is, en
tegëndVér hen bèhoeft'then zich
daafoVefr niet te sfcbarrten. Dé
juffrouw werkt hard vóór hiiar
„A JÜ rB't V1 .idu'I <H) dauli
Naar i„De Avondpost" ver-
ueenrt is de V'ice-AdnviraalNmit
ter zab^ yan de crisis bij de
Marine bij H. N|. de Kóningin
„ptrtbgdijn, pa, ejm pnde.rhóKd juët
,,^n Ajinistprf-presidept. stfoalhS
Q£ men in dit feit een aap-
wijzing moet ,zi<jn, dat dë" heer
fómit dpj portefeuille an.hlariue
zal worden aangeboden en )>ij
deze zal accppteeren, is de groofe
vraag.
Admiraal - Smit - -heeft reeds
eerder voor het ministerschap
bedankt Echter is hét niet on
mogelijk, dat hij thans zwichten
zal voor de overweging, datliij
de man is,, die het zinkende
Marineschip nog hoven water
kan houden.
Immers, hij was, naar werd
vermeld, bestemd dm op te tre
den als voorzitter van de in de
Mem. van Aotwoprd bedoelde
advies commissie.
Admiraal Smit is de oudste
vlagofficier der Marine, niet van
rechtsche politieke richting. Hij
stadt bekend als een veelzijdig
onttvikkeld officier met gróote
gaven; dus heeft men in Marine-
kringen vertrouwen in hem. Zoo
hij het Klinis'terschap aanvaardt,
zou het bij de Marine over het
algemeen worden -toegejuicht.
Ter zake van de kruisers is
hjj voorstander van hun-behóud.
Trouwens, geen énkel marine-:
officier, die dat niet is, kan mén
bijna zeggen.
Men verwacht nu, dat een
nieuwe begrooting van Marine
zal worden ingediend en be-
har.deld, waarbij zal wordep
voorgesteld, omtrent de kruisetp,
geen beslissing te nemen alvorens
een in te stéllen commissie zich
over bewapening en organjsptie
der vloot zal hebben uitgespro
ken. I^i die commissie zopcien
dan éenige zeeofficieren en een
of meer stafofficieren van Ket
Indiëóh legeri zitting te nehiën.
De Commissie zou 'zich dan in
eerste instantie hebben uit te
spreken-over de (juaestie -<jer
kruisers. Inderdaad zou dit een
''J
"brtoód, zij weet dus heel goed
wat het is en zij-'vroeg inij zbó
vriendelijk hét te mogen doén^
dat ilt. het haar niet weigerélt
kon".
„Welke juffrouw vroeg Ilenri,
dib begon te geloovert, dat zij
Vërtaal sprak.
„Juffrouw O rand a 1 Wie an-
ders Ut Tieeft/.zjj niet van den
aanvang af getoond, hoe dank
baar irj mijnhierwvatf1? 'Hééft zij'
niet altoos tijd gpvoudéh om
hem Voor te komen lezen Er
leeft Op-aarde géeVi tweede edele
ziel fbodls zij, én ik zou heel
wat geven, om htii&r nóg eens
gélukkig te zien. Maar het
schijdt, dat dit niet zijn mag/
wint ik- héb eener nicht Wonen
bij de familie ;van Woensdrecht,
waar zij les geeft, en zij zegt,'
dafr.de-jonge mijnheer, die heel'
knap en schatrijk is, de juffrouw
wél 'driémaal geyraa'gd heeft,
maar dat zij altijd weigert, de
Hemel weet waaróht, téant ieder
een daak- afin' huis is even do!
oplossing vormen,"tvelke vrijwel
iedereen kan bevredigen.
lil. ri
Toenemende Criminali
teit in Z.-Vtanndemnf
..j-'i'-': iiijfl trt)tféi '-J Jvilicj
Men .schrijft: aan. de.'M,; Grti
De tijd van sinokkelerr-is ach
ter den rug, ul than» de tijd
Waarin ;gcof gëldverdiend wfefd
door iedereen atui. de grerra/dus
ook door gelègenheids-smokké-
llmtléiuisla U9» 1» f'G
Het vrijlaten- der rjeDéver vodr
uitvoer heeft tot gevolg geltgd
dat .ten enorme aanvoer, toti'lftk
aan de grens plaats had araar-
door een zóódanige concurrentie
ontstond dat van eén winstmarge
voor dgn s.atokkelaar geuu.spra-
ke kon zijp, temeer waar de
kojers der jfranltén géduffendé de
jepeveqsmokkelarij van 4g op 24
-cent daalde, fn 't begin wérd
op eiken liter jenever die clan
destien het land uitging, plm.
ƒ5.5.© „verdiend" (door dén
smokkelaar), zoodat mén wël
éenigfizins kan nagaan, welke
bedragen door sommigen ver
diend werden.
Nu ook in dit artikel de
„klad" gekomen is, vait er zeer
weinig, lieer te smokkelen. De
„heeren" zoeken nu éndere bronl
nen van inkomsten op en 2ijn in
dezen moeilijken Itijd- niét zbó
bijster kieskeurig wat de imiffi
delen betreft. Vrjjvy.él' alle. mis
daden na het verslappen i .Van
den spapkkelhandel gepleegd,
kunnen, op rekening gebracht
worden van de smokkelaars.
Lieyer d^n finn weelderige levens
wijze te moeten veranderen, be
treden ffij het pad der misdaad,
hetgeen hup nief zoo zwaar valt,
gezien den geleidelijken over-
gang-
Als we nagaan dat voor den
ööflog misschien zooals diefstal,
moord e. d. in dit gedeelte van
het huid, bijna nooit voorkwa
men en er nu geen week voorbij
géat of merrhoort van misdaden,
in betrekkelijk kprt.en fiid zijn
Hier enorm veel misdaden ge
pleegd. We denken hierbij aan
den dubbelen moord op het
)va ailwi) loob, }Iool '9 nsrn
óp haar. Daar steekt zeker eep
geheim achter, juffrouw Oran-
da ziet er dan ook heel bedroefd
uit, 'al'ft'zij de vriendelijkheid
in persoon. Ik wilde dat ik wist,
wat het was, maar ik durf het
haar niét vragen g13,
„Het is goed, Truitje, gij kunt
gaan maar als juffrouw Hilders
teïugkötftt, zég naar aan mét,
dat wij over baar gesproken
hebben''."
En hij bleef alleen en verzpnk
in diép gepeins. Ho? goed her
innerde hij zich nog den dag
waarop het tengere, blonde
meisje tot hem gekomen Was om
zijne hulp in te roepéiiHef vëa's
hem als zag hij nog hare groo-
të, zachte oogeh vol kinderlijke
vÈfëerifig op hetri gevestigd.
Hij had haar daarna zoo goéd
als vergeten, geheel en al ver
diept al? hij was in zijn. eigen
geluksdroom en haar eerst weer
tot zich zien komen, zoodru een
onherstelbare ramp over hem
Vervólgt.
tin tllsu l
was nedergedaald.