ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN "¥üiES?eiïr" GETROUW. I)p Marine-Crisis. VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN 1 nn E. BOOM-BLIEK 29e Jaargang Zaterdag 20 December 1919 indium Abonnementsprijs per drie maanden f 1.— A d v er t e n t ie p r ij s v a ti 1 5 regels 50 -ce n t Elke tegel meer 10 cent. Bij abonnement lager tarief Telefoon No. 21 Drukker-Uitgever BRESKEN-S Postgiro 17704 lijflJjiijojciiio r'-.'X'.'oj Abonnements-AdVertenties zeer billijk tarief. n- i j'It L- ai) AAA I bdOp t!99 iafll 1U9((319(t3 Advertenties wordén aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uür ziniid jiuim-.iD jjj iisnirnod -('wad tia/Ztioib smdrtiiljmio 1! if i cl Nummer 24Ü2.J BBRÏCHT Uit hoofde van ,bel Keystfeest verschijnt volgeiide .veek Zater dag geen nommyr van ons blad. De nommers van 31 December en 3 Januari ZuUyn als een nom- rtier uitkomen óp 1 JANUARI, in welk nomnu-r N ieu \v jaar wens clien worden opgenomen a 50 ceilt. DE UITGEVER. 1111 11 li I*"-- fmm Land bmnvJ Ön<lerli n go. Onder Voorzitterschap van deh Heer H. A. Hiinken te Wil.het- minapolder vergaderden op 12 Dec. j.l. in „de Prins van Oranje" te Goes de leden der Plaatse lijke Gommissie van de Zeeuw- jsldke Landbbinv-Onderlinge, teó einde de vraag onder oogen të zien welke houding de Land- bouw-Oiiderlinge tegenover de Invaliditeitswet moet aannemen. Na het openingswoord van dep Voorzitter gaf de Directeur Dr. F. E, Post hum a een uiteenzetting van de Invaliditeitswet waarbij hij er den nadruk óp legde dat de poging om een regeling té treffen,/waardopr de leden der Laudbouw-Onderlinge in stpat zouden zijn zelf voor de inva liditeitsverzekering hunner ar beiders te zorgen, geen resul taten heeft gghad. Ofschoon het recht tot risico-overdracht uit drukkelijk ip de wet verleend wordt, is de Minister van Arbeid van oordeel dat deze niet toe laat de noodige gelden beschik baar te stellen pm datitecht'oöki inderdaad te kunnen uitoefenen. Ook bestaat er'bij hém beZthaar een Vefreemging als Pensiben- Risico te erkennen: PraetisCh is op dit- oogenblik de risico-overdracht onmogelijk hetgeen- door spreker wordt be treur/! aangezien het, bij dp. vele ingrijpende veranderingen, welke door .Minister .Aalberse iu de. wet Taiöja zijn, gebraoht, niet veel moeite gékosl zoude hébben de onduidelijkheid en twijfel rv i'jhuófïiJnu- 1 JiHslc sdsni"*"' $5)-17ZON o/.lnsv ..n.ïll'1^1 „Hij is eenmaal goed voor mij neweest", zeide zij: „ik heb- "io hèm alles te danken en kwijt mij slechts van mijne schuld". De oudp meid, die geheel en al door hare gehechtheid vooi» haar meester verblind was, maak te niét dé minste tegenwerping en ging voort den kleinten voor raad geld zoo zuinig mogelijk te beheeren. Zij ontstelde dan ook niet weinig, tofer. Henri haar op zekeren morgen vroeg „Zeg mij eens, -Truitje, mijn hoofd was in den a&nvang zóoj vierward) dat ik er niet zoo sppedig aan heb gedacht, maai' toen ik blind werd, had ik npgj slschts eene betrekkelijk kleine) som in kas. Sedert kwam er, niets binnenhoe i.s het dan mogelijk, dat gij nog altijd toe-" zilt? Er zijn toch reeds» welke - ten opzichte der risióo- overdracht blijken te -besffffih, nit den weg te ruimen. Të meer tvare dit gewëiishht geweest waarde ervaring duidelijk beéft aangetóohd dat de arbeiders van de risico-overdracht -dê béste vruëhtën hebben gehinkt. Hij brengt hierbij in herinnering hóe de .Gentrale WeëkgeVers'Risidó- Bank reeds jaren' gëledërt ëgn -nilnvullende reffélmg in het leven riep om de'leemten, wélke ten nadeele der arbeiders in de Wet bleken te bestaan, ult: dén weg te ruimen, hoe Zeë-Risiéo aan de weduwen van de kapiteins en Stuurlieden bij de Gfootë Vaart veèl hoogëre üifkeëringen verleende dan'waSr óp de u-et hun recht 'gaf, en hoe nok nog vele andere maatregelen werden getroffen ^•aa^dppr <je belangen der schepelingen 'beter worden behartigd. Tenslotte wees hij er óp hoe de Landbouw-Onderlinge haré taak opvat en in vele gevallen uitkeering geeft waar de On gevallenwet 1901 geen Rechten YSjHeqJ.,, II./ Nu practisch risico,-overdracht niet mogelijk zal zijn, dringt hij er op aap de voorsclirifien der Inya.iditeitswet ge.tro.uw pp te volgen tot tijd.qp jvijle cje riaic.o- oveidracht in eere zal zijn her steld. 11 ij blijft overtuigd dat de Miiiister- fal< móptéó komen met een wet, .die-.den werk gevers de gelegenheid zalge ven het recht reeds thans bij de wet verleend ook inderdaad uit te oefenen. Verder dringt hij er op aan mtusscheu; niet -stil, te jaitten en door aansluiting,,,bij Pensioen- Risico een atmvullende verze-, kering af te sluiten, daar de uitkeering door de,Invaliditeits wet toegekend geheel onvoldoen de is. ijnistttd jl(il i;i dit vqrbaud wê.es, hij er op dat de Invaliditeitswet de On gevallen-Verzekering., volstrekt niet overbodig, maakt.. ,Ten be, tooge hiervan trok hij een,, ver,-., gelijking tusschéh de uitkeerin- gen s^elke de Invaliditeitswet __Lil.ii3frnn/n\j j tien maanden Over verloopen"^ „Ja,, maar mijnheer heeft zoo weinignoodig. Hij bekohime'rt zich niét 'óm''-wat?1 hij"eêt/of drinkt", Btotterde de dienstbode, „Dat neemt niet weg, dat de huishuür door bleef gaan, eb dat wij van allerlei moesten hebbèn.- Ik hoop toch niet, dat gij een aalmoes hebt gekregen „Waar denkt mijnheer aan-?"' „ik heb er, hélaas 1 veel të laat aan gedacht, zoozeer was ik in mijne droefheid -verzon ken; maar nog eens, wij moeteb bezuinigingen mhkengij zult er heden op uitgaan om ndSr eene kleine woning, liefst een benedenhuisje met tuin, om te zien'-^-'l IK20AHD35IAM Y.'A jlk zal het doen, mijnheer") Dat is.goed, ik weët dat ik. op u kan rekenen; maar dat neemt mijne bezorgdheid om trent dat ééne punt - nog piet weg, Wie heeft u geld gege ven om zoolang het huishouden van te doen ik wil en moet het geerf en'die welkte éen getrof fen arbeider van de Landbouw- Onderlinge ontvangt. <o De heer l'osthuma- légde er den nadruk op,, dat fje ytvajidi- teitswet de eerste drie jar^nj in liet geheel geen uitkeéringeii verleent, zóólhlt zonder ongè- édllen-vëféékefing' een door 'e«f> biVgéval 'gefróilen arbeider ge heel onverzorgd zóu blijven. Doch opk daarna znlleu de uit- keeritlgen der Invaliditeitswet geheel onvoldoende zijn. -De maximumuitkeering welkó,,een arbeider krijgen kap- bedraagt nadat 4Ö jatir lang premie be haald is 5.69 is de pretnië slechts over 10 jaar of 20 jaar betaald, is de uitkeering nog aanmerkeljjjt lager. Bovendien wordt vpór het 65?je jaar alleen uitgekeërcl' indien d"e arbeider invalide is wat zeggen wil dat hij 2/3 van zijn arbeidskracht moet hebben véfloreb. Ook de uitkeéring 'aan een wedtlwë jé geheel onvoldöende. DeZe kfijgt bij overlijden van haar man kl- lëeb dab ébn uitkeering als 41] invalide is of den leeftijd van 00 jaar bereikt heëft: Zónder ongevallenv ;rzekeririg ziu der halve een weduwe bie'ftegeu- stddhde de'invaliditeitsvëèt rfieést- al zoo góed als örlvérzOrgd bltjvën'. Dat de iii'vali'dTteitsxvet bédóêld is als eèb aanvtllllng Van dë Ongëvallenvérzékeritrg ëri niet om rn "Hhre plèiats te tt'é- den blijkt oók: uit het feit dat de Régeering naast de Invalidi teitswet dë Ongevallërtwet 1901 handhaaft en dat zij boVéndiën een spoedige indiening édnër verplichteDandbeuw-Ongeval- len-vierze.kejiiiig ip het, uitzicht heeft gesteld. Na .fejfade iyWrt4s?f.bfPI I'ostfinnm', die met zeer veel instemming werd begroej, volg de een opgewéktp bespreking van de InvaliditeitéWëi, de ver plichting der werkgevers enl-an Pensioen-Risico waaraan door véle leden werd deelgenomen. .i. ob rtoix weten, èn geltst ff het mij zon der 'ódiwegen te zeggëb". „Nu dtn", mompelde Truitje ten einde raad":' ,,aié' mljbbéëf Hért dan volstrekt Wil Tioorëd, 't waren ''fijne twee laatste por tretten". „Dat is niet mogelijk, want zij waren niet aP'. „De 'hoofden wel, mfjnheér, en dat scheen er' alléén mdir op aan te/korpen.EenanderJieeft de jpppnnén er bijgeschilderd", „Een, ander Hoe is het ihp- gelijk, dat gij dat buiten ffifjAe vborkennis hebt toegestaan riep hij driftig uit „Wie is die ander?' Geen sterveling had iets met rtrijne arniöede te makéif". .O! als het anders niet W;' mijnheer", antwoordde 'Truitje weder ademhalend: ;dtm is het niet-'efg. 'Menschen, dié 'zélf arm zijp, begrijpen dat dë kas^ van aeh artder niet geVuld is, en tegëndVér hen bèhoeft'then zich daafoVefr niet te sfcbarrten. Dé juffrouw werkt hard vóór hiiar „A JÜ rB't V1 .idu'I <H) dauli Naar i„De Avondpost" ver- ueenrt is de V'ice-AdnviraalNmit ter zab^ yan de crisis bij de Marine bij H. N|. de Kóningin „ptrtbgdijn, pa, ejm pnde.rhóKd juët ,,^n Ajinistprf-presidept. stfoalhS Q£ men in dit feit een aap- wijzing moet ,zi<jn, dat dë" heer fómit dpj portefeuille an.hlariue zal worden aangeboden en )>ij deze zal accppteeren, is de groofe vraag. Admiraal - Smit - -heeft reeds eerder voor het ministerschap bedankt Echter is hét niet on mogelijk, dat hij thans zwichten zal voor de overweging, datliij de man is,, die het zinkende Marineschip nog hoven water kan houden. Immers, hij was, naar werd vermeld, bestemd dm op te tre den als voorzitter van de in de Mem. van Aotwoprd bedoelde advies commissie. Admiraal Smit is de oudste vlagofficier der Marine, niet van rechtsche politieke richting. Hij stadt bekend als een veelzijdig onttvikkeld officier met gróote gaven; dus heeft men in Marine- kringen vertrouwen in hem. Zoo hij het Klinis'terschap aanvaardt, zou het bij de Marine over het algemeen worden -toegejuicht. Ter zake van de kruisers is hjj voorstander van hun-behóud. Trouwens, geen énkel marine-: officier, die dat niet is, kan mén bijna zeggen. Men verwacht nu, dat een nieuwe begrooting van Marine zal worden ingediend en be- har.deld, waarbij zal wordep voorgesteld, omtrent de kruisetp, geen beslissing te nemen alvorens een in te stéllen commissie zich over bewapening en organjsptie der vloot zal hebben uitgespro ken. I^i die commissie zopcien dan éenige zeeofficieren en een of meer stafofficieren van Ket Indiëóh legeri zitting te nehiën. De Commissie zou 'zich dan in eerste instantie hebben uit te spreken-over de (juaestie -<jer kruisers. Inderdaad zou dit een ''J "brtoód, zij weet dus heel goed wat het is en zij-'vroeg inij zbó vriendelijk hét te mogen doén^ dat ilt. het haar niet weigerélt kon". „Welke juffrouw vroeg Ilenri, dib begon te geloovert, dat zij Vërtaal sprak. „Juffrouw O rand a 1 Wie an- ders Ut Tieeft/.zjj niet van den aanvang af getoond, hoe dank baar irj mijnhierwvatf1? 'Hééft zij' niet altoos tijd gpvoudéh om hem Voor te komen lezen Er leeft Op-aarde géeVi tweede edele ziel fbodls zij, én ik zou heel wat geven, om htii&r nóg eens gélukkig te zien. Maar het schijdt, dat dit niet zijn mag/ wint ik- héb eener nicht Wonen bij de familie ;van Woensdrecht, waar zij les geeft, en zij zegt,' dafr.de-jonge mijnheer, die heel' knap en schatrijk is, de juffrouw wél 'driémaal geyraa'gd heeft, maar dat zij altijd weigert, de Hemel weet waaróht, téant ieder een daak- afin' huis is even do! oplossing vormen,"tvelke vrijwel iedereen kan bevredigen. lil. ri Toenemende Criminali teit in Z.-Vtanndemnf ..j-'i'-': iiijfl trt)tféi '-J Jvilicj Men .schrijft: aan. de.'M,; Grti De tijd van sinokkelerr-is ach ter den rug, ul than» de tijd Waarin ;gcof gëldverdiend wfefd door iedereen atui. de grerra/dus ook door gelègenheids-smokké- llmtléiuisla U9» 1» f'G Het vrijlaten- der rjeDéver vodr uitvoer heeft tot gevolg geltgd dat .ten enorme aanvoer, toti'lftk aan de grens plaats had araar- door een zóódanige concurrentie ontstond dat van eén winstmarge voor dgn s.atokkelaar geuu.spra- ke kon zijp, temeer waar de kojers der jfranltén géduffendé de jepeveqsmokkelarij van 4g op 24 -cent daalde, fn 't begin wérd op eiken liter jenever die clan destien het land uitging, plm. ƒ5.5.© „verdiend" (door dén smokkelaar), zoodat mén wël éenigfizins kan nagaan, welke bedragen door sommigen ver diend werden. Nu ook in dit artikel de „klad" gekomen is, vait er zeer weinig, lieer te smokkelen. De „heeren" zoeken nu éndere bronl nen van inkomsten op en 2ijn in dezen moeilijken Itijd- niét zbó bijster kieskeurig wat de imiffi delen betreft. Vrjjvy.él' alle. mis daden na het verslappen i .Van den spapkkelhandel gepleegd, kunnen, op rekening gebracht worden van de smokkelaars. Lieyer d^n finn weelderige levens wijze te moeten veranderen, be treden ffij het pad der misdaad, hetgeen hup nief zoo zwaar valt, gezien den geleidelijken over- gang- Als we nagaan dat voor den ööflog misschien zooals diefstal, moord e. d. in dit gedeelte van het huid, bijna nooit voorkwa men en er nu geen week voorbij géat of merrhoort van misdaden, in betrekkelijk kprt.en fiid zijn Hier enorm veel misdaden ge pleegd. We denken hierbij aan den dubbelen moord op het )va ailwi) loob, }Iool '9 nsrn óp haar. Daar steekt zeker eep geheim achter, juffrouw Oran- da ziet er dan ook heel bedroefd uit, 'al'ft'zij de vriendelijkheid in persoon. Ik wilde dat ik wist, wat het was, maar ik durf het haar niét vragen g13, „Het is goed, Truitje, gij kunt gaan maar als juffrouw Hilders teïugkötftt, zég naar aan mét, dat wij over baar gesproken hebben''." En hij bleef alleen en verzpnk in diép gepeins. Ho? goed her innerde hij zich nog den dag waarop het tengere, blonde meisje tot hem gekomen Was om zijne hulp in te roepéiiHef vëa's hem als zag hij nog hare groo- të, zachte oogeh vol kinderlijke vÈfëerifig op hetri gevestigd. Hij had haar daarna zoo goéd als vergeten, geheel en al ver diept al? hij was in zijn. eigen geluksdroom en haar eerst weer tot zich zien komen, zoodru een onherstelbare ramp over hem Vervólgt. tin tllsu l was nedergedaald.

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1919 | | pagina 1