ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
HE REE NI GD.
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
E. BOOM-BLIEK
29e Jaargang
Woensdag 15 October 1919
Nummer 2463
W eermacht.
De Aardappelprijs.
BRESKENSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden 95 cent
Franco per post f 1.—
Ad vertentieprijs van 1 5 regels 50 cent
Elke regel meer 10 cent. Bij abonnement lager tarief
Drukker-Uitgever
Telefoon
No. 21
BRESKENS
Postgiro
17704
Abonnement:.-Advertenties worden tijdelijk berekend
met 20 pCt. toeslag
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 2 uur
Indien de maatschappij, indien
de menschelijke samenleving na
den oorlog en door den oorlog
diep teleurgesteld is geworden
in vele harer dierbaarste ver
wachtingen, dan is het wel ook
ongetwijfeld in deze, dat de
menschonteerende krijg, ook na
deze aller zwaarste beproeving,
niet voortaan onmogelijk meer
zal zijn. Men had het zoo gaarnp
anders verwacht en anders ge
hoopt.
Teen de groote oorlog dag aan
dag, maand aan maand, jair aan
jaar voortduurde, toen de eene
I verschrikking op de andere volg-
-8 de, toen bij dagen en nachten
het oorlogsmonster maar voort-
ging duizenden en duizenden,
millioenen en millioenen slacht -
oflers te vragen, toen de welvaart
i der volken tot op haar diepste
15, fundamenten werd vernietigd, en
voorspoed ijdele klanken gewor
den warentoen blonk aan
den duisteren hemel boven het
vernederde en in rouw gedom
pelde aardrijk nog die eene lich
tende, die eene hoopvolle ster
der toekomst, dat met dezen
"'rampzaligen volkerenkrijg de
oorlog voorgoed tot het verleden
zou gaan behooren. In die hoop,
in die verwachting hebben de
uitgeputte volken den worstel-
p. wedstrijd kunnen en willen vol-
jhj houden, sterk nog in het besef,
dat eenmaal deze strijd volstre-
zijnde, hetzij nimmer meer, hetzij
in onafzienbare tijden geen zoo,n
dierlijke slachting als de moderne
krijg bleek te zijn, meer moge
lijk kon geacht worden.
Helaas, het is met die ver
wachting gegaan als met zoovele
andere, gekoesterd en vurig
verbeid, daar weldra maar al te
zeer bleek, hoe geenszins het
oorlog voeren voortaan gedaan
zal zijn, en integendeel de hui
dige vrede alle kiemen in zich
■JS draagt om de vrees gewettigd
EU 'c doen zijn, dat ontwapening
en vreedzame samenwerking niet
het deel der toekomstige ge
slachten zal kunnen zijn. Ja,
wellicht niet eens van het hui-
I.
33)
Als wij Keith te angstig ma
lden dan komt hij misschien in
eens naar huis tegen zijn wil en
.tot nadeel van zijn zaken. La
ten wij hem onkundig en over
kwam mij iets
Charlotte keek verschrikt op.
>Maar de docter zeide
.Hij zeide dat ik wel negentig
aar kon worden zonder een
ieuwen aanval te hebben maar
'la er een komt dap is het mis-
diien een zeer ernstige".
.Wat zou er dan kunnen ge-
'euren Zeg me alles wat u
Weet''.
,Ik zal het je vertellen, mijn
'este, want je bent niet zwak
het is goed dat er iemand is
'e het weet. Bij een volgenden
•aval kan ik mijn spraak ver-
dige. Indien wij niet anders
dan de woorden als maatstaf
zouden nemen om de gezindheid
der regeeringen van de groote
mogendheden te leeren kennen,
dan voorwaar lijkt het er mis
schien op, alsof de machthebbers
naar een duurzame vrede stre
ven. Maar zoo ge de woorden,
woorden laat blijven en op hun
daden let, dan lijkt het er al
lerminst naar of wij een lang
durig tijdperk van ongestoorde
rust tegemoet gaan.
Met deze werkelijkheid reke
ning te houden, is derhalve eerste
plicht voor allen, die het met
hun land wel meenen. Dat het
vervullen van dezen plicht weder
om groote offers van persoon
lijken en financieelen aard vergt,
ligt voor de hand, en ook ons
land zal daar niet buiten kunnen.
De laatste defensie-begrooting
met een bedrag van 58 millioen
gulden, wijst er meer dan ellen
lange vertoogen op, hoe ook de
landsregeering het belang van
een krachtig weerbaar volk in
ziet en bevorderen wil.
Intusschen kan het niet anders
ot ook ten opzichte van het
karakter, de taak en de oplei
ding onzer weermacht heeft de
nieuwe tijd nieuwe eischen en
opvattingen gebracht. Wat voor
alles noodig is, en zonder het
welk geen volk in staat zal kun
nen zijn zich in de rij der na-
tien te doen respecteeren, dat is
dat zijn weermacht één geheel
met de geheele bevolking uit
maakt en dus ten volle in de
sympathie van allen deelt. Dat
om dit te bereiken met zeer veel
wat aan het oude stelsel vast
zat, moet worden gebroken, is
duidelijk. Vooral is het daarbij
noodig, dat de leidende posities
worden ingenomen door de beste
elementen, welke daartoe ge
schikt zijn, want dan eerst kun
nen ook de andere factoren tot
hun volle recht komen en kunnen
van hen, die in de lagere posi
ties deel uitmaken onzer weer
macht, alle gaven van persoon
lijken aard, zoowel in geestelijk
als in lichamelijk opzicht benut
en aangewend worden. Wij zullen
te dezer plaatse niet de verschil-
liezen, het gebruik van mijn
ledematen ja zelf mijn verstand.
O Charlotte", vervolgde hij haar
hand vattende. „Het is zwak
van me en 't verraadt gebrek
aan vertrouwen" maar ik ben
soms zoo beangst voor de toe
komst dat ik graag mijn jongen
bij me zou willen hebben".
„Wat belet het hem om thuis
te komen Ben Ben ik hét
„Ja, mijn kind", zeide de ou
de man zacht en teeder, ge
deeltelijk om jou. Dat is de boete
die ieder moet betalen die een
haastig of niet passend huwelijk
sluit. Men moet een zekere
proef doorstaan en veel lijden.
Je hebt geleden, mijn arme
Charlotte
„Veel, heel veel".
„En Keith ook, twijfel daar
niet aan. Hij vreest om thuis te
komen en je te vinden zooals
hij je verlaten heelt toen
scheelde je even veel met hem
als nu met de nieuwe Charlotte.
lende stelsels nopens de hervor
ming van onze weermacht in
bijzonderheden uiteen zetten,
doch er slechts op wijzen, dat
alle hierin overeen stemmen, dat
verbetering noodig en mogelijk
is. Waar het inzonderheid op
aankomt, dat is dat zoo spoedig
als maar eeniger mate doenlijk
is, gebroken wordt met voor
schriften en gebruiken, die zon
der te hebben bewezen ook maar
in eenig opzicht nut te hebben,
slechts schijnen te dienen om
den in onzen volksaard nu een
maal aanwezigen afkeer van
noodeloozen omhaal en beper
king der individueele vrijheid,
nog te versterken. Er is dan
ook een strooming gaande, om
aan onze weermacht meer en
meer het karakter ën aanzien
van een volksleger te geven,
meer naar den trant van het
Zwitsersche leger, en het moet
gezegd, dat daarin zeer veel
aantrekkelijks gelegen is. Men
dringt daarbij onder meer ook
aan op opheffing var het kazerne
leven en acht het mogelijk daar
in een diepgaande wijziging te
brengen. De kazerne-opleiding
zou in dat stelsel worden ver
vangen door, in aansluiting met
een reeds vroeg begonnen licha
melijke schoolopleiding, verschil
lende oefeningen in den wapen
handel, en deze tot zoodanige
hoogte op te voeren, dat de
jongelingen volkomen weerbare
mannen worden. Wanneer ter
zake kundigen zoodanige oplei
ding mogen achten en in staat
rekenen gunstige resultaten op
te kunnen leveren, dan zou daar
mede zeer zeker een steen des
aanstoots inzake het soldaten
leven zijn weggenomen.
Echter zijn al deze zaken zoo
samenhangend met de geheele
legerinrichting der toekomst, dat
ze feitelijk niet apart besproken
kunnen worden, en ook eerst
kunnen worden tot klaarheid ge
bracht, als alle overige weer
macht-vraagstukken behandeld
en opgelost zijn.
Waar het evenwel nu reeds
op aankomt, dat is het besefbij
de naties levendig te doen zijn,
dat zij zich niet moeten in slaap
Dit niet wetende deinst hij terug
bij de gedachte zijn geheele
leven door te brengen met een
vrouw die niet volkomen zijn
keus was".
„Ja ik begrijp het".
„O mijn kind, ik wil je geen
verdriet doen. Het is even hard
voor hem als voor jou. Het hu
welijk is door zijn onherroep-
baarheid iets ontzagwekkends,
het „tot de dood ons scheidt" is
voor de een den besten steun,
voor de ander de vreeselijkste
slavernij".
Charlotte trok haar hand zacht
uit de zijne en vroeg: „Wil u
mij zeggen, mijnheer Garland,
of getrouwde menschen, buiten
door den dood, wettig geschei
den kunnen worden
„Het moest niet zoo zijn, maar
ik geloof dat het soms gedaan
wordt. Er bestaat gelegenheid
pm zóó te scheiden dat beiden
weer vrij zijn om te hertrouwen.
Laten we daar niet over spre-
laten wiegen door de overigens
zoo gaarne gekoesterde meening
dat we er ook wel zonder eep
krachtige weermacht zullen ko
men. Het tegendeel toch is de
waarheid, dat hebben de laatste
jaren ons overduidelijk gemaakt,
dat doet ook het huidige tijdstip
met zijn ongure en heimelijke an-
nexionistische tendenzen bij een
gedeelte onzer zuidelijke nabu
ren, dat doet ook de toekomst,
die in haar schoot zooveel on
zekers zooveel duisters en zoo
veel gevaarlijks verborgen houdt,
dat het ten eenenmale een groote
fout en misrekening zou zijn om
niet met alle macht en kracht ons
land tot een weerbaar Nederland
te maken.
Het Kon. Nederl. Laodbouw-
Comité schrijft:
In de dagbladpers van de
vorige week vonden wij het
volgende communique:
„Naar vanwege het Rijkskan
toor voor Aardappelen wordt
medegedeeld, is onjuist de mee-
n'ng> geuit in een door het
Nederl. Arb. Secretariaat aan
den minister van landbouw ge
richt telegram, als zou de re
geering den prijs voor aan haar
te leveren aardappelen verhoogd
hebben van f 3,51 tot f 5,25
per hectoliter (70 K.G.)
Reeds in 1918 (onder minister
Posthuma) werd, zoo wordt thans
gemeld, aan de verbouwers, toen
verhooging van de productie
noodzakelijk was, toegezegd een
prijs van f 7,50 per 100 K.G.
(overeenkomende met f 5,25 per
H.L.) voor de aardappelen van
den oogst 1919, te leveren in
het voorjaar van 1920.
De verbouwers wenschen ech
ter gaarne nu dadelijk tegen een
lageren prijs, n.l. van f 3,50 a
f 3,75 per H.L.
Het Kon. Nederl. Landbouw-
Comité meent tegen de laatste
zinsnede te moeten opkomen op
grond van het volgende;
De regeering heeft den land
bouwers voor consumptieaard-
ken Charlotte, wij spraken over
jou en je echtgenoot. Als hij
eenmaal thuis komt, dan hoop
ik, neen, ik weet het zeker dat
dan alles heel anders zal zijn.
Vergeef me, mijn kind, dat ik
uit eigenbelang mijn zoon bij
me zou willen hebben".
„Hij zal thuis komen. Maak u
niet ongerust, hij komt werkelijk".
Nadat de brief geschreven was
zeide ze tot groote verbazing
van haar schoonvader.
„Als li mij een uurtje kunt
missen zal ik zelf ook aan mijn
echtgenoot schrijven".
„Dat is best, uitstekend Schrijf
hem een langen brief. Hij zal
er heel blij mee zijn".
„Zal hij
„Maar Charlotte, schrijf niets
meer over mij. Je begrijpt de
reden wel".
„Ja", zei Charlotte opstaande.
„Maar waarom ga je weg?
Waarom schrijf je niet hier
Ik zal je niet lastig vallen".
appelen een prijs gegarandeerd
van f 7-50 per 100 K.G. of
f 5,25 per H.L., zonder daarbij
te bepalen, wanneer deze zullen
worden afgenomen. In de vorige
jaren werden de aardappelen
tegen den gestelden prijs als
regel afgenomen in het najaar
vóór 15 November; bij. latere
afneming werden bewaarloonen
betaald, omdat het bewaren van
de aardappelen veel verlies ver
oorzaakt.
Uit officieus gedane mededee-
lingen blijkt, dat de regeering
thans voornemens is, de aardap
pelen eerst in het voorjaar tegen
den gegarandeerden prijs af te
nemen. Mochten deze mededee-
lingen juist zijn, dan schijnen zij
er op berekend, de verplichtin
gen van de regeering zooveei
mogelijk te ontgaan. Vele ver
bouwers toch kunnen niet tot het
voorjaar wachten met de afleve
ring van hun aardappelen, om
dat zij het geld noodig hebben
voor het bedrijfandere zijn be
vreesd, dat de regeering hare
beloften niet zal nakomen, en de
treurige ervaringen, tijdens de
vorige campagne opgedaan, doen
velen besluiten, liever nu te ver-
koopen, tegen lagere dan gegan-
randeerde prijzen, om niet weer
het slachtoffer te worden van de
willekeur, een vorig jaar bij de
afneming van hun aardappelen
ondervonden.
Dat naast de officieus# mede-
deelingen over de afneming van
aardappelen thans bovenstaand
communiqué door het Rijkskan
toor voor aardappelen aan de
pers is verstrekt, zal tot gevolg
hebben, dat de prijzen, die thans
door den handel worden gebo
den, nog meer gedrukt worden.
Het resultaat van deze prijs-
drukking zal zijn, dat minder
kapitaalkrachtige verbouwers, die
hun aardappelen van de hand
moeten doen, daarvan de dupe
worden, terwijl de kapitaalkrach
tige verbouwers hun aardappelen
kunnen inkuilen en deze in groote
hoeveelheden aan de regeering
voor de afneming in het volgende
voorjaar tegen den garantieprijs
plus de bewaarloonen kunnen
aanbieden.
„O neen". Met een treurigen
glimlach vervolgde zij. „Heusch.
ik wil liever alleen zijn. Ik ben
zoo dom, dat weet u wel en 't
is niet gemakkelijk voor mij om
brieven te schrijven en het moet
een vriendelijke brief zijn, niet
waar, als ik aan mijn echtgenoot
schrijf".
„Zeker, zeker. Doe goed je
best I Je zult zoo'n verstandig
vrouwtje zijn als hij thuis komt".
Met een wanhopigen blik zag
zij hem aan.
Toen de oude man alleen was
kwam het verdriet over het lan
ger uitstellen van den brief aan
K eith over de Crux en Charlotte,
weer boven. Waarom had hij
na den verlorengeraakten niet
onmiddellijk een nieuwe geschre
ven en hoe kon het nu gedaan
worden
Wordt vervolgd.