ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN HE REE NI GD. VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN E. BOOM-BLIEK 29e Jaargang Woensdag 15 October 1919 Nummer 2463 W eermacht. De Aardappelprijs. BRESKENSCHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden 95 cent Franco per post f 1.— Ad vertentieprijs van 1 5 regels 50 cent Elke regel meer 10 cent. Bij abonnement lager tarief Drukker-Uitgever Telefoon No. 21 BRESKENS Postgiro 17704 Abonnement:.-Advertenties worden tijdelijk berekend met 20 pCt. toeslag Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 2 uur Indien de maatschappij, indien de menschelijke samenleving na den oorlog en door den oorlog diep teleurgesteld is geworden in vele harer dierbaarste ver wachtingen, dan is het wel ook ongetwijfeld in deze, dat de menschonteerende krijg, ook na deze aller zwaarste beproeving, niet voortaan onmogelijk meer zal zijn. Men had het zoo gaarnp anders verwacht en anders ge hoopt. Teen de groote oorlog dag aan dag, maand aan maand, jair aan jaar voortduurde, toen de eene I verschrikking op de andere volg- -8 de, toen bij dagen en nachten het oorlogsmonster maar voort- ging duizenden en duizenden, millioenen en millioenen slacht - oflers te vragen, toen de welvaart i der volken tot op haar diepste 15, fundamenten werd vernietigd, en voorspoed ijdele klanken gewor den warentoen blonk aan den duisteren hemel boven het vernederde en in rouw gedom pelde aardrijk nog die eene lich tende, die eene hoopvolle ster der toekomst, dat met dezen "'rampzaligen volkerenkrijg de oorlog voorgoed tot het verleden zou gaan behooren. In die hoop, in die verwachting hebben de uitgeputte volken den worstel- p. wedstrijd kunnen en willen vol- jhj houden, sterk nog in het besef, dat eenmaal deze strijd volstre- zijnde, hetzij nimmer meer, hetzij in onafzienbare tijden geen zoo,n dierlijke slachting als de moderne krijg bleek te zijn, meer moge lijk kon geacht worden. Helaas, het is met die ver wachting gegaan als met zoovele andere, gekoesterd en vurig verbeid, daar weldra maar al te zeer bleek, hoe geenszins het oorlog voeren voortaan gedaan zal zijn, en integendeel de hui dige vrede alle kiemen in zich ■JS draagt om de vrees gewettigd EU 'c doen zijn, dat ontwapening en vreedzame samenwerking niet het deel der toekomstige ge slachten zal kunnen zijn. Ja, wellicht niet eens van het hui- I. 33) Als wij Keith te angstig ma lden dan komt hij misschien in eens naar huis tegen zijn wil en .tot nadeel van zijn zaken. La ten wij hem onkundig en over kwam mij iets Charlotte keek verschrikt op. >Maar de docter zeide .Hij zeide dat ik wel negentig aar kon worden zonder een ieuwen aanval te hebben maar 'la er een komt dap is het mis- diien een zeer ernstige". .Wat zou er dan kunnen ge- 'euren Zeg me alles wat u Weet''. ,Ik zal het je vertellen, mijn 'este, want je bent niet zwak het is goed dat er iemand is 'e het weet. Bij een volgenden •aval kan ik mijn spraak ver- dige. Indien wij niet anders dan de woorden als maatstaf zouden nemen om de gezindheid der regeeringen van de groote mogendheden te leeren kennen, dan voorwaar lijkt het er mis schien op, alsof de machthebbers naar een duurzame vrede stre ven. Maar zoo ge de woorden, woorden laat blijven en op hun daden let, dan lijkt het er al lerminst naar of wij een lang durig tijdperk van ongestoorde rust tegemoet gaan. Met deze werkelijkheid reke ning te houden, is derhalve eerste plicht voor allen, die het met hun land wel meenen. Dat het vervullen van dezen plicht weder om groote offers van persoon lijken en financieelen aard vergt, ligt voor de hand, en ook ons land zal daar niet buiten kunnen. De laatste defensie-begrooting met een bedrag van 58 millioen gulden, wijst er meer dan ellen lange vertoogen op, hoe ook de landsregeering het belang van een krachtig weerbaar volk in ziet en bevorderen wil. Intusschen kan het niet anders ot ook ten opzichte van het karakter, de taak en de oplei ding onzer weermacht heeft de nieuwe tijd nieuwe eischen en opvattingen gebracht. Wat voor alles noodig is, en zonder het welk geen volk in staat zal kun nen zijn zich in de rij der na- tien te doen respecteeren, dat is dat zijn weermacht één geheel met de geheele bevolking uit maakt en dus ten volle in de sympathie van allen deelt. Dat om dit te bereiken met zeer veel wat aan het oude stelsel vast zat, moet worden gebroken, is duidelijk. Vooral is het daarbij noodig, dat de leidende posities worden ingenomen door de beste elementen, welke daartoe ge schikt zijn, want dan eerst kun nen ook de andere factoren tot hun volle recht komen en kunnen van hen, die in de lagere posi ties deel uitmaken onzer weer macht, alle gaven van persoon lijken aard, zoowel in geestelijk als in lichamelijk opzicht benut en aangewend worden. Wij zullen te dezer plaatse niet de verschil- liezen, het gebruik van mijn ledematen ja zelf mijn verstand. O Charlotte", vervolgde hij haar hand vattende. „Het is zwak van me en 't verraadt gebrek aan vertrouwen" maar ik ben soms zoo beangst voor de toe komst dat ik graag mijn jongen bij me zou willen hebben". „Wat belet het hem om thuis te komen Ben Ben ik hét „Ja, mijn kind", zeide de ou de man zacht en teeder, ge deeltelijk om jou. Dat is de boete die ieder moet betalen die een haastig of niet passend huwelijk sluit. Men moet een zekere proef doorstaan en veel lijden. Je hebt geleden, mijn arme Charlotte „Veel, heel veel". „En Keith ook, twijfel daar niet aan. Hij vreest om thuis te komen en je te vinden zooals hij je verlaten heelt toen scheelde je even veel met hem als nu met de nieuwe Charlotte. lende stelsels nopens de hervor ming van onze weermacht in bijzonderheden uiteen zetten, doch er slechts op wijzen, dat alle hierin overeen stemmen, dat verbetering noodig en mogelijk is. Waar het inzonderheid op aankomt, dat is dat zoo spoedig als maar eeniger mate doenlijk is, gebroken wordt met voor schriften en gebruiken, die zon der te hebben bewezen ook maar in eenig opzicht nut te hebben, slechts schijnen te dienen om den in onzen volksaard nu een maal aanwezigen afkeer van noodeloozen omhaal en beper king der individueele vrijheid, nog te versterken. Er is dan ook een strooming gaande, om aan onze weermacht meer en meer het karakter ën aanzien van een volksleger te geven, meer naar den trant van het Zwitsersche leger, en het moet gezegd, dat daarin zeer veel aantrekkelijks gelegen is. Men dringt daarbij onder meer ook aan op opheffing var het kazerne leven en acht het mogelijk daar in een diepgaande wijziging te brengen. De kazerne-opleiding zou in dat stelsel worden ver vangen door, in aansluiting met een reeds vroeg begonnen licha melijke schoolopleiding, verschil lende oefeningen in den wapen handel, en deze tot zoodanige hoogte op te voeren, dat de jongelingen volkomen weerbare mannen worden. Wanneer ter zake kundigen zoodanige oplei ding mogen achten en in staat rekenen gunstige resultaten op te kunnen leveren, dan zou daar mede zeer zeker een steen des aanstoots inzake het soldaten leven zijn weggenomen. Echter zijn al deze zaken zoo samenhangend met de geheele legerinrichting der toekomst, dat ze feitelijk niet apart besproken kunnen worden, en ook eerst kunnen worden tot klaarheid ge bracht, als alle overige weer macht-vraagstukken behandeld en opgelost zijn. Waar het evenwel nu reeds op aankomt, dat is het besefbij de naties levendig te doen zijn, dat zij zich niet moeten in slaap Dit niet wetende deinst hij terug bij de gedachte zijn geheele leven door te brengen met een vrouw die niet volkomen zijn keus was". „Ja ik begrijp het". „O mijn kind, ik wil je geen verdriet doen. Het is even hard voor hem als voor jou. Het hu welijk is door zijn onherroep- baarheid iets ontzagwekkends, het „tot de dood ons scheidt" is voor de een den besten steun, voor de ander de vreeselijkste slavernij". Charlotte trok haar hand zacht uit de zijne en vroeg: „Wil u mij zeggen, mijnheer Garland, of getrouwde menschen, buiten door den dood, wettig geschei den kunnen worden „Het moest niet zoo zijn, maar ik geloof dat het soms gedaan wordt. Er bestaat gelegenheid pm zóó te scheiden dat beiden weer vrij zijn om te hertrouwen. Laten we daar niet over spre- laten wiegen door de overigens zoo gaarne gekoesterde meening dat we er ook wel zonder eep krachtige weermacht zullen ko men. Het tegendeel toch is de waarheid, dat hebben de laatste jaren ons overduidelijk gemaakt, dat doet ook het huidige tijdstip met zijn ongure en heimelijke an- nexionistische tendenzen bij een gedeelte onzer zuidelijke nabu ren, dat doet ook de toekomst, die in haar schoot zooveel on zekers zooveel duisters en zoo veel gevaarlijks verborgen houdt, dat het ten eenenmale een groote fout en misrekening zou zijn om niet met alle macht en kracht ons land tot een weerbaar Nederland te maken. Het Kon. Nederl. Laodbouw- Comité schrijft: In de dagbladpers van de vorige week vonden wij het volgende communique: „Naar vanwege het Rijkskan toor voor Aardappelen wordt medegedeeld, is onjuist de mee- n'ng> geuit in een door het Nederl. Arb. Secretariaat aan den minister van landbouw ge richt telegram, als zou de re geering den prijs voor aan haar te leveren aardappelen verhoogd hebben van f 3,51 tot f 5,25 per hectoliter (70 K.G.) Reeds in 1918 (onder minister Posthuma) werd, zoo wordt thans gemeld, aan de verbouwers, toen verhooging van de productie noodzakelijk was, toegezegd een prijs van f 7,50 per 100 K.G. (overeenkomende met f 5,25 per H.L.) voor de aardappelen van den oogst 1919, te leveren in het voorjaar van 1920. De verbouwers wenschen ech ter gaarne nu dadelijk tegen een lageren prijs, n.l. van f 3,50 a f 3,75 per H.L. Het Kon. Nederl. Landbouw- Comité meent tegen de laatste zinsnede te moeten opkomen op grond van het volgende; De regeering heeft den land bouwers voor consumptieaard- ken Charlotte, wij spraken over jou en je echtgenoot. Als hij eenmaal thuis komt, dan hoop ik, neen, ik weet het zeker dat dan alles heel anders zal zijn. Vergeef me, mijn kind, dat ik uit eigenbelang mijn zoon bij me zou willen hebben". „Hij zal thuis komen. Maak u niet ongerust, hij komt werkelijk". Nadat de brief geschreven was zeide ze tot groote verbazing van haar schoonvader. „Als li mij een uurtje kunt missen zal ik zelf ook aan mijn echtgenoot schrijven". „Dat is best, uitstekend Schrijf hem een langen brief. Hij zal er heel blij mee zijn". „Zal hij „Maar Charlotte, schrijf niets meer over mij. Je begrijpt de reden wel". „Ja", zei Charlotte opstaande. „Maar waarom ga je weg? Waarom schrijf je niet hier Ik zal je niet lastig vallen". appelen een prijs gegarandeerd van f 7-50 per 100 K.G. of f 5,25 per H.L., zonder daarbij te bepalen, wanneer deze zullen worden afgenomen. In de vorige jaren werden de aardappelen tegen den gestelden prijs als regel afgenomen in het najaar vóór 15 November; bij. latere afneming werden bewaarloonen betaald, omdat het bewaren van de aardappelen veel verlies ver oorzaakt. Uit officieus gedane mededee- lingen blijkt, dat de regeering thans voornemens is, de aardap pelen eerst in het voorjaar tegen den gegarandeerden prijs af te nemen. Mochten deze mededee- lingen juist zijn, dan schijnen zij er op berekend, de verplichtin gen van de regeering zooveei mogelijk te ontgaan. Vele ver bouwers toch kunnen niet tot het voorjaar wachten met de afleve ring van hun aardappelen, om dat zij het geld noodig hebben voor het bedrijfandere zijn be vreesd, dat de regeering hare beloften niet zal nakomen, en de treurige ervaringen, tijdens de vorige campagne opgedaan, doen velen besluiten, liever nu te ver- koopen, tegen lagere dan gegan- randeerde prijzen, om niet weer het slachtoffer te worden van de willekeur, een vorig jaar bij de afneming van hun aardappelen ondervonden. Dat naast de officieus# mede- deelingen over de afneming van aardappelen thans bovenstaand communiqué door het Rijkskan toor voor aardappelen aan de pers is verstrekt, zal tot gevolg hebben, dat de prijzen, die thans door den handel worden gebo den, nog meer gedrukt worden. Het resultaat van deze prijs- drukking zal zijn, dat minder kapitaalkrachtige verbouwers, die hun aardappelen van de hand moeten doen, daarvan de dupe worden, terwijl de kapitaalkrach tige verbouwers hun aardappelen kunnen inkuilen en deze in groote hoeveelheden aan de regeering voor de afneming in het volgende voorjaar tegen den garantieprijs plus de bewaarloonen kunnen aanbieden. „O neen". Met een treurigen glimlach vervolgde zij. „Heusch. ik wil liever alleen zijn. Ik ben zoo dom, dat weet u wel en 't is niet gemakkelijk voor mij om brieven te schrijven en het moet een vriendelijke brief zijn, niet waar, als ik aan mijn echtgenoot schrijf". „Zeker, zeker. Doe goed je best I Je zult zoo'n verstandig vrouwtje zijn als hij thuis komt". Met een wanhopigen blik zag zij hem aan. Toen de oude man alleen was kwam het verdriet over het lan ger uitstellen van den brief aan K eith over de Crux en Charlotte, weer boven. Waarom had hij na den verlorengeraakten niet onmiddellijk een nieuwe geschre ven en hoe kon het nu gedaan worden Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1919 | | pagina 1