ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
H EREEN I GD.
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
E. BOOM-BLIEK
29e Jaargang
Woensdag 8 October 1919
Nummer 2461
De millioenen.
Invaliditeitswet,
B1ESKENSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden 95 cent
Franco per post f 1.—
A d v e r t e n t i e p r ij s v a n 1 5 regels 50 cent
Elke regel meer 10 cent. Bij abonnement lager tarief
Drukker-Uitgever
TNof02T BRESKENS p,07s$4r0
Abonnements-Advertenties worden tijdelijk berekend
met 20 pCt. toeslag
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 2 uur
Een der rechtstreeksche ge
volgen van den wereldoorlog is
de ontzettende stijging der Staats
financiën van alle landen geweest.
Wanneer op de budgetten eer
tijds sprake was van tientallen
millioenen, is het nu van duizend
tallen millioenen, en de eindcijfers
der meeste staatsbegrootingen
wijzen in noodzakelijke uitgaven
en te halen inkomsten nog slechts
milliarden aan. Zoover is het
gelukkig te onzent nog niet ge
komen, al zijn ook de Nederland-
sche financieele begrootingen
ontzettend toegenomen. De jong
ste dusgenaamde millioenennota
gewaagt daarvan maar al te zeer
en het vooruitzicht is dan ook
zoowel een groot aantal nieuwe
belastingen, als verhooging der
bestaande. Wantin het aanzien
lijk genaamd tekort voor den
dienst van het nieuwe fiscale jaar
moet, op welke wijze dan ook,
voorzien worden. Dit vooruitzicht
nu werkt grootelijks ontstem
mend. Immers bij het toch al
reeds op allerlei wijze en op
allerlei gebied zoo zeer verruim
de veld onzer noodzakelijkste
uitgaven, komt elke verhooging
van den fiscalen druk ons al zeer
ongelegen. Het is waar, dat de
inkomsten van talloozen in meer
ol mindere mate gestegen zijn,
doch een daarmede gelijken tred
houdende vermeerdering van
noodwendige uitgaven doet die
gunstige omstandigheid zoo goed
als geheel te niet. Daarbij komt
dat zeer velen óf geenszins, óf
uitermate gering, op een toene
ming hunner inkomsten kunnen
wijzen, en voor dezulken in den
lande is elke verplichte hoogere
last ten eenemale noodlottig. Het
is dan ook ten volle te begrijpen,
dat duizenden en duizenden met
schrik vernemen moesten, dat
onze rijksfinanciën op den gewo
nen dienst van het volgend jaar,
een tekort aanwijzen van niet
minder dan ruim 53 millioen
gulden. Daarbij nemen de schul
den van rijk en gemeenten der
mate hand over hand toe, dat
het aan geen twijfel onderhevig
31)
Zonder iemand te hinderen had
hij altijd zelf zijn last gedragen,
en kon begrijpen dat een ander
hetzelfde deed. De stille droeve
berusting van Charlotte trof hem
dieper dan klachten en onbe
grensd vertrouwen zouden ge
daan hebben.
Eer eenige maanden voorbij
waren gegaan werd Charlotte
bijna meer dan een dochter voor
den ouden man want, zeide hij
soms, ze zou mij zeker verlaten
hebben om een jongen vreemden
man te trouwen en de vrouw
fan mijn zoon blijlt bij mij.
Charlotte hield zooveel van
hem alsof hij haar eigen vader
was, en de dominee was - wat,
helaas, niet alle vleeschelijke
vaders zijn het ideaal van
is, of voor rente en aflossing dier
steeds nieuwe toenemende finan
cieele lasten, zal de belasting-
schroef hoe langer hoe meer
moeten worden aangedraaid.' En
het is daarbij maar een schrale
troost, dat het in andere landen
hetzij naar evenredigheid even
erg is, hetzij vaak nog erger.
Daarmede toch zijn wij aller
minst geholpen.
Nochtans ontbreekt het, bij al
die sombere vooruitzichten, niet
aan lichtpunten, en het loont on
getwijfeld de moeite, eenige de
zer op den voorgrond te stellen.
Al aanstonds moet het als een
gunstige omstandigheid worden
aangemerkt, dat de ontzettende
zgn. crisis-uitgaven aanzienlijk
aan het afnemen zijn. Van af het
eerste oorlogsjaar tot dit jaar toe,
stond feitelijk onze gansche finan
cieele constellatie in het teeken
der crisisuitgaven, en bedroegen
deze jaarlijksch honderden milli
oenen. Thans echter worden
deze uitgaven voor 1920 niet
hooger dan op 47.6 millioen gld.
geraamd.
Een aanzienlijke vermindering
dus, en bovendien met het voor
uitzicht, dat te eeniger tijd zij
zelfs geheel uit de begrooting
zullen verdwijnen. Intusschen de
groote schuld, door deze uitga
ven verwekt, is er, en moet
gedelgd worden.
Behalve daartoe speciale aan
gewezen fondsen, zal daarvoor
per jaar, gedurende een kwart
eeuw 20 millioen gulden noodig
zijn. Van dit noodige bedrag
is nagenoeg de helft gedekt, en
nu wordt voorgesteld de rest te
vinden in een belasting op den
vermogensaanwas. Echter wijzen
er alle teekenen op, dat gezien
de algemeene ontstemming in
den lande daartegen gerezen, 't
niet tot zoodanige belasting
komen zalen het zoeken is
thans dan ook meer in de rich
ting der zoogenaamde heffing-
in-eens.
Ook deze brengt nochtans uit
den aard der zaak ernstige be
zwaren met zich, en nu wil het
ons voorkomen dat veeleer in
een nog andere richting gezocht
wat een man moest zijn. Zij
onderwierp zich geheel aan hem,
en werd zijn slavin, zooals de
vrouwen graag zijn wanneer lief
de de keten smeedt. De oude
man zelf noemde haar zijn rech-
ter-hand.
Spoedig, heel spoedig werd
zij het in werkelijkheid.
Op een dag toen hij bezig
was zijn preek te schrijven en
Charlotte piet een handwerkje
aan het venster van zijn studeer
kamer zat, viel de pen uit zijn
vingers, zijn rechterhand lag
verlamd neer. Noch de huishou
delijke middeltjes, noch de docter
die op het ernstig aandringen
van Charlotte was gehaald, kon
den hem genezen. Nooit zou hij
zijn hand meer gebruiken. „Het
was niet gevaarlijk", had de
docter gezegd. „Hij kon best
negentig jaar worden en aan een
andere ziekte sterven
„En indien niet", zeide de
oude man later tot zijn schoon-
en ook gevonden worden kan.
Wij zijn allerminst Voorstanders
van het stelsel om het nageslacht
te bezwaren met de lasten welke
ons zelf, zij het tegen wil en
dank, zijn opgelegd. Doch waar
het huidige geslacht j'reeds zoo
ontzettend veel te dragen en te
verduren heeft gehad van het
ontstaan, het beloop en de af
wikkeling van 't grootste wereld
conflict, hetwelk de menschheid
ooit aanschouwd heeft, kan het
niet onbillijk zijn, om althans een
deel dier lasten over te dragen
op hen, die toch ook het goede
hetwelk elke periode bevat en
nalaat, aanvaarden. ITe tamelijk
snelle aflossing in nauwelijks een
kwart eeuw, zou dan ook kunnen
worden veranderd in een meer
geleidelijke aflossing over een
veel grooter aantal jaren, zoodat
de druk een meer evenwichtige
wordt en niet een enkele genera
tie alles laat bezorgen. Wanneer,
gelijk almede wordt voorgesteld,
de tabakaccijns met 20 millioen
gulden, en de verhooging der
successiebelasting met een gelijk
bedrag daarbij aan 's lands fi
nanciën komen medehelpen, dan
zouden wij allicht het zoowel
zonder een vermogensfianwas-
belasting, als zonder een heffing-
in-eens kunnen stellen.
Doch er is meer, dat kan bij
dragen om ons uit het moeras
van het millioenen-tekort te hel
pen dat is, de uitgaven zooveel
als mogelijk is in te krimpen.
Hiermede zijn we evenwel op
een terrein aangeland, dat zelfs
nog grootendeels braak ligt.
Want het rijk geeft in dezen
allerminst het goede en juiste
voorbeeld. Waar algemeen moet
worden gestreefd naar bezuini
ging van uitgaven en van al-
geheele weglating van het niet
strikt noodige, daar zien we hoe
èn door rijks-autoriteiten, èn
door gemeentelijke overheid in
tal van plaatsen, groot en klein
in ons land, als het ware met
het, door de belastingbetalers
toch vaak zoo hoogst moeilijk
op te brengen geld, eenvoudig
wordt gesmeten.
Of is te dezer zake niet hoogst
dochter, „indien de last die mij
zoozeer drukt het leed is dat
God wil dat ik zal dragen dan
neem ik het op en berust er in.
Zoo lang ik leef heb ik niets
dan goed uit zijn handen ont
vangen en Hij zal me ook helpen
in datgeen wat kwaad schijnt".
„U spreekt bijna als een hei
lige", zeide ze zacht.
„Zij die het mij leerde was
een heilige".
„De een of anderen dag
als U denkt dat ik het mag
weten wilt u mij dan over
haar vertellen?"
Zij vroeg het zoo nederig, met
zooveel eerbied en teederheid in
de smeekende oogen zag ze
hem aan dat de dominee diep
getroffen was. Nog nooit had
hij tegen zijn schoondochter over
de vrouw gesproken die hij zoo
innig had liefgehad.
„Charlotte" zeide hij langzaam
en zacht. „Charlotte zou je wer
kelijk graag iets hooren over de
leerzaam, het allerjongste voor
beeld van kwalijk beheer, door
dien de regeering zeven ton
gouds voorstelt te besteden om
grond (op den Wageningsche
Berg) ter behoeve der landbouw-
hoogeschool, welke grond enkele
jaren terug met 33 mille gaarne
werd gegund En zoo zouden
er tallooze posten te vinden zijn,
die waarlijk niet door den beugel
kunnen. Op deze wijze nu ko
men onze staatsfinanciën nimmer
in het rechte spoor. Daarom zij
er allerwege, bij de regeering,
bij ons parlement en bij de ge
meenteraden dringend op .aan
gedrongen, toch te willen beden
ken, dat de wijze waarop thans
wordt huisgehouden met de pen
ningen der burgers, allerminst
het vertrouwen doet rijpen, dat
het financieel beheer zoo beleid
vol en zoo zuinig mogelijk ge
schiedt.
En toch is dit vertrouwen te
verwekken en te behouden een
allereerste eisch voor elke over
heid, zal haar arbeid waarlijk
vruchten dragen tot heil der
gemeenschap.
Nu de datum van 3 December
1919 begint te naderen en dus
de uitvoering van de Invaliditeits
wet haar beslag zal krijgen, is het
noodzakelijk, dat zoowel arbei
ders als werkgevers op de hoogte
zijn van de bepalingen omtrent
allerlei details dier wet. In het
volgende zal getracht worden
de belangrijkste bepalingen vast
te leggen.
Alvorens hiertoe over te gaan,
lijkt het mij niet ondienstig nog
even te memoreeren in welk
stadium van voorbereiding de
uitvoering der invaliditeitswet
verkeert.
De aanmeldingsformulieren, in
gevuld en onderteekend door den
arbeider en werkgever komen
nog steeds dagelijks binnen.
Na verschillende bewerkingen
op het kantoor van den Raad
wordt vastgesteld op grond
van het formulier of een ar-
moeder van je echtgenoot
over de edelste vrouw die ooit
leefde
„Zou ik niet De uitdrukking
van haar gezicht beantwoordde
zijn vraag.
Al het andere vergetende zat
mijnheer Garland bij het vuur
in zijn studeerkamer en rustig
en opgeruimd begon hij te ver
tellen en toonde zijn schoon
dochter een vertrouwen dat hij
haar nog steeds had onthouden.
Zij luisterde met haar geheele
ziel in haar oogen en toch met
de droefheid van iemand die
van een paradijs hoort waarvan
de poort voor haar, voor eeuwig
gesloten is, naar alles wat hij
zeide over de dagen van zijri
jeugd, zijn eenzaamheid en zijn
studies, over zijn lang engage
ment, over zijn eenjarig gelukkig
huwelijksleven en zijn dierbare
overleden vrouw Mary Garland.
beider al of niet onder de wet
valt. Valt hij onder de wet dan
zal dus na 3 December a.s. voor
dezen arbeider premie betaald
moeten worden.
Wat gebeurt nu vóór 3 De
cember a.s.?
Aan ieder arbeider, die onder
de wet valt, wordt per aange-
teekende brief toegezonden een
rentekaart en een renteboekje,
zoodanig dat deze exemplaren
omstreeks (doch niet vóór) 3
December in zijn bezit zijn. De
rentekaart verdient de meeste
aandacht, omdat daarvan elke
week bijna gebruik moet worden
gemaakt, terwijl het renteboekje
altijd in het bezit van den ar
beider blijft en meer het karak
ter draagt van spaarbankboekje,
waarin dus de arbeider steeds
kan zien hoeveel zegels en tot
welk bedrag aan premie voor
hem is betaald. We bepalen
ons dus voorloopig tot de rente
kaart.
De rentekaart dan vermeldt
ten eerste het nummer (rente
nummer), waaronder de bezitter
van die kaart bij den Raad te
boek staat, en ten 2e de gel
digheidsduur der kaart, die 1
jaar bedraagt (voor den over
gangstijd van 3 Dec. 1919 tot 1
Januari 1921) is deze geldig
heidsduur afwijkend van een jaar.
Verder zijn op de binnenzijde
der kaart 52 vakjes aangegeven,
zoodat voor elke week 1 vakje
bestemd is. Op die vakjes moe
ten nu de zegels geplakt worden
ter voldoening van de premie,
bijvoorbeeld a. wordt per week
loon uitbetaald, dan plakt de
werkgever voor of gelijktijdig
met deze betaling een zegel
voor die week overeenkomstig
de loonklasse, t^hartoe de arbei
der behoort, b. wordt per maand
uitbetaald, dan worden door den
werkgever evenveel zegels ge
plakt als er weken (of deelen
van weken) in die maand zijn.
Zoo zal dus de eene maand 5
en de volgende maand 4 zegels
geplakt moeten worden, zoodanig
dat in een heel jaar 52 geplakt
zijn. c. wordt over korter dan
een week loon betaald, dan plakt
XI.
De volgende Zondag was er
niemand in de kleine kudde die
den dominee niet met medelijden
den blik volgde toen hij lang
zaam de trappen van de preek
stoel opging en de bladen van
het gezangboek met zijn linker
hand omkeerde. Na afloop van
den dienst, wandelde hij, op den
arm van zijn schoondochter ge
leund, langzaam naar huis.
Tot groote verbazing van de
kleine huishouding verscheen den
volgenden morgen de knecht van
de Hall in de pastory om naar
de gezondheid van mijnheer
Garland te vragen en hem te
verzoeken een mandje druiven
en een koppel patrijzen te willen
aannemen.
„Wat zullen wij doen, Charlot
te vroeg hij opgeruimd. „Het
is onchristelijk het offer des
vredes, dat zij aanbieden te
weigeren en toch hindert het mij
om het aan te nemen. Vervolgd.