ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN H EREEN I GD. VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN E. BOOM-BLIEK 29e Jaargang Woensdag 8 October 1919 Nummer 2461 De millioenen. Invaliditeitswet, B1ESKENSCHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden 95 cent Franco per post f 1.— A d v e r t e n t i e p r ij s v a n 1 5 regels 50 cent Elke regel meer 10 cent. Bij abonnement lager tarief Drukker-Uitgever TNof02T BRESKENS p,07s$4r0 Abonnements-Advertenties worden tijdelijk berekend met 20 pCt. toeslag Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 2 uur Een der rechtstreeksche ge volgen van den wereldoorlog is de ontzettende stijging der Staats financiën van alle landen geweest. Wanneer op de budgetten eer tijds sprake was van tientallen millioenen, is het nu van duizend tallen millioenen, en de eindcijfers der meeste staatsbegrootingen wijzen in noodzakelijke uitgaven en te halen inkomsten nog slechts milliarden aan. Zoover is het gelukkig te onzent nog niet ge komen, al zijn ook de Nederland- sche financieele begrootingen ontzettend toegenomen. De jong ste dusgenaamde millioenennota gewaagt daarvan maar al te zeer en het vooruitzicht is dan ook zoowel een groot aantal nieuwe belastingen, als verhooging der bestaande. Wantin het aanzien lijk genaamd tekort voor den dienst van het nieuwe fiscale jaar moet, op welke wijze dan ook, voorzien worden. Dit vooruitzicht nu werkt grootelijks ontstem mend. Immers bij het toch al reeds op allerlei wijze en op allerlei gebied zoo zeer verruim de veld onzer noodzakelijkste uitgaven, komt elke verhooging van den fiscalen druk ons al zeer ongelegen. Het is waar, dat de inkomsten van talloozen in meer ol mindere mate gestegen zijn, doch een daarmede gelijken tred houdende vermeerdering van noodwendige uitgaven doet die gunstige omstandigheid zoo goed als geheel te niet. Daarbij komt dat zeer velen óf geenszins, óf uitermate gering, op een toene ming hunner inkomsten kunnen wijzen, en voor dezulken in den lande is elke verplichte hoogere last ten eenemale noodlottig. Het is dan ook ten volle te begrijpen, dat duizenden en duizenden met schrik vernemen moesten, dat onze rijksfinanciën op den gewo nen dienst van het volgend jaar, een tekort aanwijzen van niet minder dan ruim 53 millioen gulden. Daarbij nemen de schul den van rijk en gemeenten der mate hand over hand toe, dat het aan geen twijfel onderhevig 31) Zonder iemand te hinderen had hij altijd zelf zijn last gedragen, en kon begrijpen dat een ander hetzelfde deed. De stille droeve berusting van Charlotte trof hem dieper dan klachten en onbe grensd vertrouwen zouden ge daan hebben. Eer eenige maanden voorbij waren gegaan werd Charlotte bijna meer dan een dochter voor den ouden man want, zeide hij soms, ze zou mij zeker verlaten hebben om een jongen vreemden man te trouwen en de vrouw fan mijn zoon blijlt bij mij. Charlotte hield zooveel van hem alsof hij haar eigen vader was, en de dominee was - wat, helaas, niet alle vleeschelijke vaders zijn het ideaal van is, of voor rente en aflossing dier steeds nieuwe toenemende finan cieele lasten, zal de belasting- schroef hoe langer hoe meer moeten worden aangedraaid.' En het is daarbij maar een schrale troost, dat het in andere landen hetzij naar evenredigheid even erg is, hetzij vaak nog erger. Daarmede toch zijn wij aller minst geholpen. Nochtans ontbreekt het, bij al die sombere vooruitzichten, niet aan lichtpunten, en het loont on getwijfeld de moeite, eenige de zer op den voorgrond te stellen. Al aanstonds moet het als een gunstige omstandigheid worden aangemerkt, dat de ontzettende zgn. crisis-uitgaven aanzienlijk aan het afnemen zijn. Van af het eerste oorlogsjaar tot dit jaar toe, stond feitelijk onze gansche finan cieele constellatie in het teeken der crisisuitgaven, en bedroegen deze jaarlijksch honderden milli oenen. Thans echter worden deze uitgaven voor 1920 niet hooger dan op 47.6 millioen gld. geraamd. Een aanzienlijke vermindering dus, en bovendien met het voor uitzicht, dat te eeniger tijd zij zelfs geheel uit de begrooting zullen verdwijnen. Intusschen de groote schuld, door deze uitga ven verwekt, is er, en moet gedelgd worden. Behalve daartoe speciale aan gewezen fondsen, zal daarvoor per jaar, gedurende een kwart eeuw 20 millioen gulden noodig zijn. Van dit noodige bedrag is nagenoeg de helft gedekt, en nu wordt voorgesteld de rest te vinden in een belasting op den vermogensaanwas. Echter wijzen er alle teekenen op, dat gezien de algemeene ontstemming in den lande daartegen gerezen, 't niet tot zoodanige belasting komen zalen het zoeken is thans dan ook meer in de rich ting der zoogenaamde heffing- in-eens. Ook deze brengt nochtans uit den aard der zaak ernstige be zwaren met zich, en nu wil het ons voorkomen dat veeleer in een nog andere richting gezocht wat een man moest zijn. Zij onderwierp zich geheel aan hem, en werd zijn slavin, zooals de vrouwen graag zijn wanneer lief de de keten smeedt. De oude man zelf noemde haar zijn rech- ter-hand. Spoedig, heel spoedig werd zij het in werkelijkheid. Op een dag toen hij bezig was zijn preek te schrijven en Charlotte piet een handwerkje aan het venster van zijn studeer kamer zat, viel de pen uit zijn vingers, zijn rechterhand lag verlamd neer. Noch de huishou delijke middeltjes, noch de docter die op het ernstig aandringen van Charlotte was gehaald, kon den hem genezen. Nooit zou hij zijn hand meer gebruiken. „Het was niet gevaarlijk", had de docter gezegd. „Hij kon best negentig jaar worden en aan een andere ziekte sterven „En indien niet", zeide de oude man later tot zijn schoon- en ook gevonden worden kan. Wij zijn allerminst Voorstanders van het stelsel om het nageslacht te bezwaren met de lasten welke ons zelf, zij het tegen wil en dank, zijn opgelegd. Doch waar het huidige geslacht j'reeds zoo ontzettend veel te dragen en te verduren heeft gehad van het ontstaan, het beloop en de af wikkeling van 't grootste wereld conflict, hetwelk de menschheid ooit aanschouwd heeft, kan het niet onbillijk zijn, om althans een deel dier lasten over te dragen op hen, die toch ook het goede hetwelk elke periode bevat en nalaat, aanvaarden. ITe tamelijk snelle aflossing in nauwelijks een kwart eeuw, zou dan ook kunnen worden veranderd in een meer geleidelijke aflossing over een veel grooter aantal jaren, zoodat de druk een meer evenwichtige wordt en niet een enkele genera tie alles laat bezorgen. Wanneer, gelijk almede wordt voorgesteld, de tabakaccijns met 20 millioen gulden, en de verhooging der successiebelasting met een gelijk bedrag daarbij aan 's lands fi nanciën komen medehelpen, dan zouden wij allicht het zoowel zonder een vermogensfianwas- belasting, als zonder een heffing- in-eens kunnen stellen. Doch er is meer, dat kan bij dragen om ons uit het moeras van het millioenen-tekort te hel pen dat is, de uitgaven zooveel als mogelijk is in te krimpen. Hiermede zijn we evenwel op een terrein aangeland, dat zelfs nog grootendeels braak ligt. Want het rijk geeft in dezen allerminst het goede en juiste voorbeeld. Waar algemeen moet worden gestreefd naar bezuini ging van uitgaven en van al- geheele weglating van het niet strikt noodige, daar zien we hoe èn door rijks-autoriteiten, èn door gemeentelijke overheid in tal van plaatsen, groot en klein in ons land, als het ware met het, door de belastingbetalers toch vaak zoo hoogst moeilijk op te brengen geld, eenvoudig wordt gesmeten. Of is te dezer zake niet hoogst dochter, „indien de last die mij zoozeer drukt het leed is dat God wil dat ik zal dragen dan neem ik het op en berust er in. Zoo lang ik leef heb ik niets dan goed uit zijn handen ont vangen en Hij zal me ook helpen in datgeen wat kwaad schijnt". „U spreekt bijna als een hei lige", zeide ze zacht. „Zij die het mij leerde was een heilige". „De een of anderen dag als U denkt dat ik het mag weten wilt u mij dan over haar vertellen?" Zij vroeg het zoo nederig, met zooveel eerbied en teederheid in de smeekende oogen zag ze hem aan dat de dominee diep getroffen was. Nog nooit had hij tegen zijn schoondochter over de vrouw gesproken die hij zoo innig had liefgehad. „Charlotte" zeide hij langzaam en zacht. „Charlotte zou je wer kelijk graag iets hooren over de leerzaam, het allerjongste voor beeld van kwalijk beheer, door dien de regeering zeven ton gouds voorstelt te besteden om grond (op den Wageningsche Berg) ter behoeve der landbouw- hoogeschool, welke grond enkele jaren terug met 33 mille gaarne werd gegund En zoo zouden er tallooze posten te vinden zijn, die waarlijk niet door den beugel kunnen. Op deze wijze nu ko men onze staatsfinanciën nimmer in het rechte spoor. Daarom zij er allerwege, bij de regeering, bij ons parlement en bij de ge meenteraden dringend op .aan gedrongen, toch te willen beden ken, dat de wijze waarop thans wordt huisgehouden met de pen ningen der burgers, allerminst het vertrouwen doet rijpen, dat het financieel beheer zoo beleid vol en zoo zuinig mogelijk ge schiedt. En toch is dit vertrouwen te verwekken en te behouden een allereerste eisch voor elke over heid, zal haar arbeid waarlijk vruchten dragen tot heil der gemeenschap. Nu de datum van 3 December 1919 begint te naderen en dus de uitvoering van de Invaliditeits wet haar beslag zal krijgen, is het noodzakelijk, dat zoowel arbei ders als werkgevers op de hoogte zijn van de bepalingen omtrent allerlei details dier wet. In het volgende zal getracht worden de belangrijkste bepalingen vast te leggen. Alvorens hiertoe over te gaan, lijkt het mij niet ondienstig nog even te memoreeren in welk stadium van voorbereiding de uitvoering der invaliditeitswet verkeert. De aanmeldingsformulieren, in gevuld en onderteekend door den arbeider en werkgever komen nog steeds dagelijks binnen. Na verschillende bewerkingen op het kantoor van den Raad wordt vastgesteld op grond van het formulier of een ar- moeder van je echtgenoot over de edelste vrouw die ooit leefde „Zou ik niet De uitdrukking van haar gezicht beantwoordde zijn vraag. Al het andere vergetende zat mijnheer Garland bij het vuur in zijn studeerkamer en rustig en opgeruimd begon hij te ver tellen en toonde zijn schoon dochter een vertrouwen dat hij haar nog steeds had onthouden. Zij luisterde met haar geheele ziel in haar oogen en toch met de droefheid van iemand die van een paradijs hoort waarvan de poort voor haar, voor eeuwig gesloten is, naar alles wat hij zeide over de dagen van zijri jeugd, zijn eenzaamheid en zijn studies, over zijn lang engage ment, over zijn eenjarig gelukkig huwelijksleven en zijn dierbare overleden vrouw Mary Garland. beider al of niet onder de wet valt. Valt hij onder de wet dan zal dus na 3 December a.s. voor dezen arbeider premie betaald moeten worden. Wat gebeurt nu vóór 3 De cember a.s.? Aan ieder arbeider, die onder de wet valt, wordt per aange- teekende brief toegezonden een rentekaart en een renteboekje, zoodanig dat deze exemplaren omstreeks (doch niet vóór) 3 December in zijn bezit zijn. De rentekaart verdient de meeste aandacht, omdat daarvan elke week bijna gebruik moet worden gemaakt, terwijl het renteboekje altijd in het bezit van den ar beider blijft en meer het karak ter draagt van spaarbankboekje, waarin dus de arbeider steeds kan zien hoeveel zegels en tot welk bedrag aan premie voor hem is betaald. We bepalen ons dus voorloopig tot de rente kaart. De rentekaart dan vermeldt ten eerste het nummer (rente nummer), waaronder de bezitter van die kaart bij den Raad te boek staat, en ten 2e de gel digheidsduur der kaart, die 1 jaar bedraagt (voor den over gangstijd van 3 Dec. 1919 tot 1 Januari 1921) is deze geldig heidsduur afwijkend van een jaar. Verder zijn op de binnenzijde der kaart 52 vakjes aangegeven, zoodat voor elke week 1 vakje bestemd is. Op die vakjes moe ten nu de zegels geplakt worden ter voldoening van de premie, bijvoorbeeld a. wordt per week loon uitbetaald, dan plakt de werkgever voor of gelijktijdig met deze betaling een zegel voor die week overeenkomstig de loonklasse, t^hartoe de arbei der behoort, b. wordt per maand uitbetaald, dan worden door den werkgever evenveel zegels ge plakt als er weken (of deelen van weken) in die maand zijn. Zoo zal dus de eene maand 5 en de volgende maand 4 zegels geplakt moeten worden, zoodanig dat in een heel jaar 52 geplakt zijn. c. wordt over korter dan een week loon betaald, dan plakt XI. De volgende Zondag was er niemand in de kleine kudde die den dominee niet met medelijden den blik volgde toen hij lang zaam de trappen van de preek stoel opging en de bladen van het gezangboek met zijn linker hand omkeerde. Na afloop van den dienst, wandelde hij, op den arm van zijn schoondochter ge leund, langzaam naar huis. Tot groote verbazing van de kleine huishouding verscheen den volgenden morgen de knecht van de Hall in de pastory om naar de gezondheid van mijnheer Garland te vragen en hem te verzoeken een mandje druiven en een koppel patrijzen te willen aannemen. „Wat zullen wij doen, Charlot te vroeg hij opgeruimd. „Het is onchristelijk het offer des vredes, dat zij aanbieden te weigeren en toch hindert het mij om het aan te nemen. Vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1919 | | pagina 1