ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
HEREENIGD.
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
E. BOOM-BLIEK
29e Jaargang
Woensdag 1 October 1919
Nummer 2459
De Russen.
Binnenland.
Het Duur te vraagstuk.
BRESKENSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden 95 cent
Franco per post f 1.—
Advertentieprijs van 1 5 regels 50 cent
Elke regel meer 10 cent. Bij abonnement lager tarief
Drukker-Uitgever
TNo,02T BRESKENS Pgflo
Abonnements-Advertenties worden tijdelijk berekend
met 20 pCt. toeslag
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 2 uur :-;
gemeenschappelijk en eendrach
tig, het gemeenschappelijk ge
leden kwaad der duurte te be
strijden en te boven te komen.
Slechts door de handen ineen te
slaan en de weldproductie ge
leidelijk op te voeren tot het
peil, waarop hooge prijzen van
zelf niet langer gehandhaafd
kunnen worden, kan een uit
komst worden verkregen, waarbij
het duurte vraagstuk tot het
verleden zal behooren.
Algemeen wordt aangenomen,
dat agenten van Bolsjewiek-Rus-
land in alle neutrale en Entente-
landen een groote beweging
voor „vrede met Rusland" voor
bereiden. Het is opmerkelijk,
dat in Zweden weer vier nieuwe
Bolsjewistische couranten zijn op
gericht, en dat In alle revoluti
onair-socialistische bladen syste
matisch artikelen over Rusland
worden gepubliceerd.
De vrede, die Rusland thans
ontegenzeggelijk zoekt, wordt
slechts als een voorbereiding tot
een nieuwe campagne beschouwd.
In parlementaire kringen wordt
dan ook aangenomen, dat En
geland niet in een vrede, die
geen capitulatie inhoudt, zal toe
stemmen.
De geruchten, dat de leiders
der Bolsjewistische beweging tot
overgave bereid zijn (op voor
waarde, dat zij mogen uitwijken,
met een flink bedrag echte of
valsche roebels worden beves
tigd.
Vooral in verband met het feit,
dat grooten hongersnood v, ordt
verwacht (door overvloedige
regens schijnt de oogst mislukt),
verwacht men het einde van het
Bolsjewisme vóór Dec. a.s.
Is Rusland in de macht der
gematigde elementen, dan zullen
Engeland, Amerika en Frankrijk,
naar verluidt, zooveel als voog
den over Rusland worden, en
den opbouw krachtig ter hand
nemen. Er loopen geruchten,
dat, dank zij den steun van
Amerika, de achterstallige rente
direct zou worden betaald, waar
bij neutrale- en Entente-credi
teuren gelijk zouden opdeelen.
Fin. Revue.
DE LEVERING DER GOED-
KOOPE SUIKER DOOR DE
FABRIKANTEN.
In verband met den eisch door
de regeering aan de suikerfabri
kanten gesteld om 910.000 zak
ken goedkoope suiker te leveren,
zijnde ongeveer de helft hunner
productie verneemt het Ilaagsch
Corr.-Bur., dat verschillende fa
brieken niet in staat zijn om de
helft van hun suiker voor den
vastgestelJen goedkooperen prijs
af te leveren, omdat zij reeds
groote hoeveelheden suiker in
voorkoop hebben verkocht tegen
een prijs, welke veel lager is dan
de wereldprijs van de suiker
Wanneer zij nu deze contracten
moeten uitvoeren, houden zij te
weinig suiker over om aan den
eisch der regeering te kunnen
voldoen.
Om aan de benoodigde goed
koope suiker te kunnen komen,
zou de regeering zich dus ver
plicht moeten zien alle aanwe
zige suiker bij deze fabrikanten
in bezit te nemen, waardoor
laatstgenoemden van hun con
tracten zouden zijn ontheven.
Ten einde dit gevaar niet te
loopen, trachten de fabrikanten
thans met hun afnemers tot een
overeenkomst te geraken, waar
bij de gesloten contracten ge
deeltelijk zullen worden gean
nuleerd.
Een dergelijke oplossing zal,
wordt verder medegedeeld, zoo
wel in het belang zijn van de
fabrikanten als van hun afne
mers, die in voorkoop hebben
gekocht, aangezien de laatsten
anders in het geheel geen suiker
zouden bekomen.
DE UITLEVERING VAN DEN
EX-KEIZER.
De Amsterdamsche correspon
dent van de „Libre Belgique"
zegt, in staat te zijn het bericht
Het machtigste vraagstuk van
de vele groote problemen, die
in dezen ernstigen tijd aan de
orde gesteld zijn en om oplossing
dringen, is wel het alles over-
heerschende duurtevraagstuk
Zeer veel is daarover reeds ge
schreven en talrijk zijn de ver
handelingen aan dit internationaal
onderwerp gewijd. Want het ver
schijnsel van het dure leven is
inderdaad internationaal en geen
enkel deel der beschaafde we
reld is verschoond gebleven van
dezen droevigen en in zijn ge
volgen alle lagen der maatschap
pij aantastenden nasleep van het
groote wereldconflict. Ons land
en zijn volk,- voor zoo menig on
heil, dat andere landen en volken
trof, gelukkig gespaard gebleven,
heeft niettemin de zware last van
ongekend hooge prijzen voor
nagenoeg alle behoeften des le
vens in weinig of geen mindere
mate, dan elders het geval is, te
dragen gekregen, en de klachten
over deze omstandigheid zijn dan
ook te ontzent even veelvuldig
als- gerechtvaardigd. Dat deze
er der regeering hebben toe ge
leid een commissie te benoemen,
ter onderzoek van het vraagstuk
en ter vervanging van de mid
delen voor verbetering van de
groote plaag, ligt voor de hand
nochtans is terecht algemeen oor
deel dat die commissoriale ar
beid geenzins zoodanig nuttig
effect zal sorteeren, dat het duur-
te-vraagstuk er noemenswaardig
door zal worden gebaat. Dit
vraagstuk toch is te omvangrijk,
tast te diep in de wortels van de
ontreddering van geheel het eco
nomisch maatschappelijk samen
stel, dat geen enkel commissie
ook, uit hoeveel kundige mannen
en ijverige werkers bestaande,
uoit iets anders dan theoretisch
werk zal kunnen leveren de
praktijk, dat is ten deze de hooge
prijzen die wij voor ons levens
onderhoud hebben te betalen, zal
door geen commissie kunnen wor
den gewijzigd.
Hoe diep dit duurtevraagstuk
onze maatschappelijke verhou
dingen beroert, blijkt ten duide
lijkste uit hel feit, dat allerlei
klassen der bevolking elkander
er wederkeerig voor aansprake
lijk stellen. Aan de arbeiders en
werknemers wordt verweten, dat
zij door ongemotiveerde stakin
gen, door maar steeds hooger
looneischen en door vermindering
van werkprestatie de duurte ten
zeerste in de hand werken, zoo
niet haar verwekken; aan gemeen
telijke rijksambetenaren verwijt
men hun voortdurende salarisac
tie die Staat en gemeenten schat
ten gelds kosten en het belasting
biljet aanzienlijk verhoogtden
handeldrijvende!! middenstand
wordt voor de voeten geworpen,
dat hij weinig rekening houdend
metgeslonken kapitaalkracht van
het publiek, uit dit laatste tracht
te halen, wat er bij mogelijkheid
uit te halen valt. Bij dit alles dan
komen nog de hooge gemeente
en rijksbelastingen, verhoogde
tarieven van electriciteit enz.,
verhoogde huurprijzen, te veel
om op te noemen.
Inmiddels moet het toch duide
lijk zijn, dat hoezeer enkele ca-
tegoriën van burgers metterdaad
door onredelijke handelwijze, de
duurte doen toenemen, er aller
minst sprake van kan zijn, eeni-
ge klasse der maatschappij voor
de hooge prijzen in het algemeen
aansprakelijk te stellen. De twee
groote oorzaken toch van de
huidige omstandigheden zijn de
enorme tekorten aan allerlei we
reldvoorraden, en de ontzagge
lijke daling van de waarde van
het geld. De eerste oorzaak is
het gevolg van 't feit, dat de we
reldproductie in de laatste jaren
zich zoo eenzijdig heeft toege
legd op allerlei oorlogsmateriaal
dat voor behoeften des levens
nagenoeg geen productie over
bleven de tweede heeft tot oor
sprong, de onberedeneerde en
door niets tegengehouden voort-
duiende uitbreiding van den
voorraad papieren ruilmiddelen,
het papieren geld dus, dat op
zichzelf geen waarde hebbend,
zijn waarde ontleent aan het
crediet der natiën.
En daar dit laatste ernstig
geschokt is, ligt een depreciatie
van de geldwaarde voor de
hand. Al de ontelbare milliar-
den, waarmede de oorlog bekos
tigd is, zijn niets dan papier, en
dit in waarde aanzienlijk ge
daalde ruilmiddel drukt derhalve
alle andere betalingsmiddelen.
Vandaar dat thans bij grooter
schaarschte van goederen eener-
zijds, met nog zooveel meer
geld anderzijds, de nog voor
handen zijnde waren betaald
moeten worden. En nu gaat het
niet aan, om hetzij de arbeiders,
hetzij de ambtenaren, hetzij de
werkgevers of de winkeliers ver
antwoordelijk te stellen voor een
toestand, waarvan zij, evenals
de overige maatschappelijke
groepen, niet de bewerkers, doch
veeleer de slachtoffers zijn.
Teneinde het groote kwaad te
bestrijden met de meeste kans
op welslagen, dient men tot de
oorzaken, niet tot de gevolgen
van het kwaad te gaan. De
koopkracht van het zoo sterk in
waarde gedaalde geld te ver-
hoogen, langs kunstmatigen weg
is ondoenlijk en zou zeer zeker,
indien men dit beproefde, tot
nog grootere economische ram
pen leiden. Het eenige is dan
ook, dat met alle kracht aan de
verhooging der productie de
hand wordt gelegd, opdat gaan
deweg, doch zoo spoedig als
maar eenigszins mogelijk is, de
duurte kan worden bezworen.
Want even ondoenlijk als het
is om kunstmatig de waarde van
de ruilmiddelen te verhoogen, is
het ondoenlijk zonder nog groo
tere moeilijkheden te scheppen,
kunstmatig de prijzen der waren
te verlagen. Dit toch zou tot
een ontzaggelijke catastrophe in
nijverheid en handel leiden,
waarvan zoowel werkgevers als
werknemers het slachtoffer zou
den worden. Om tot een duur
zame verbetering te komen,
dienen de verschillende groepen
onzer samenleving, bij alle tegen
strijdigheid van belangen, zich
met elkander te verstaan, elkan
der te leeren waardeeren, elkan
der te steunen en te helpen, om
terug en we moeten boete doen,
een zekere mate van lijden waar
voor het grootste en diepste
medelijden ons niet kan en mag
sparen. Ongetwijfeld was het
zeer hard van de familie Crux
als ze hun eigen niet vlekkeloos
kleed naar zich toe trokken uit
vrees door de aanraking van
Charlotte bezoedeld te worden,
maar hun misslagen konden haar
zonde niet uitwisschen. Hoe de
oude man ook met haar leed
toch durfde hij niet spreken. Hij
kon met zijn Goddelijken Mees
ter zeggen „Ga en zondig niet
meer"; hij kon uit het diepst
van zijn hart gelooven„Uw
zonden zijn u vergeven" maar
hij kon niet zeggen dat zonde
geen zorde was.
En wat den anderen zondaar
betreft, die gelijk met Charlotte
den last had moeten dragen die
ze zelf op zich hadden geladen,
noch zijn vader, noch zijn vrouw
wisten iets van het lijden dat
Keith mogelijk neerdrukte. De
brief waarin de oude man het
gebeurde met de familie Crux
had verteld en zijn meening
over de onverschilligheid van
zijn zoon had gezegd lag op
den bodem van den Atlantischen
Oceaan. Het schip was vergaan.
„Dan moet ik het nog eens
schrijven", prevelde mijnheer
Garland maar hij stelde het uit,
steeds uit totdat een brief van
Keith hem plotseling opschrikte.
Daarin sprak hij niet anders over
zijn vrouw dan dat hij het voor
uitgemaakt hield dat zijn wil
gehoorzaamd was en Charlotte
op school was of een gouver
nante had. Maar het was zoo
niet. Hoeveel moeite de domi
nee ook gedaan had, 't was hem
niet gelukt een gouvernante te
krijgen, toen stelde hij een kost
school voor maar voor de eerste
maal in haar leven gaf Charlotte
bewijs dat ze een wil bezat.
„Ik ben een getrouwde vrouw",
zeide ze. Ik kan met geen moge
lijkheid een.schoolmeisje worden.
Het was waar en haar schoon
vader wilde haar niet dwingen.
Nog nooit, zoo lang als zij
bij hem was, had mijnheer Gar
land zoo veel medelijden met
haar gehad en toch kon hij niets
doen om haar gelukkiger te
maken of haar het leed te ont
nemen dat dag aan dag zwaar
der drukte. Ze moest even als
iedere levende ziel leeren het
onvermijdelijke te dragen. De
lange, warme, zonnige zomer
dagen gingen voorbij, en de
oude man voelde zijn krachten
verminderen.
„Ik kan niet meer werken,
zeide hij treurig tegen Charlotte
toen ze samen in den tuin bezig
waren. „Kom hier, mijn beste
en help me. Ik heb nog nooit
zooveel moeite gehad om die
kruipplant op te binden. Ik kan
mijn rechter arm in het geheel
niet oplichten". Vervolgd.
29)
Hij gaf haar den brief om op
haar gemak over te lezen en
verzocht zijn licht aan te steken
daar hij moe was en naar bed
verlangde.
„Dus blijft de jongen nog een
jaar weg", dacht hij zuchtend,
,en ik ben zoo oud". Charlotte
hoorde die zucht en begreep de
uitdrukking van het droeve oude
gezicht.
,Het is zoóals ik verwachtte,
niet waar zeide ze zacht.
Hij wil niet thuis komen omdat
ik hier ben. O Mijnheer, en
nederig, heel nederig en teeder
haar hand op de zijne leggende;
„och wees niet boos op mij. Ik
ben zoo angstig, zoo angstig
voor U".
„Denk er maar nie meer aan
1
en tob er niet meer over mijn
dochter".
En de mistroostige oude man
deed wat hij alleen zijn Mary
had gedaan, hij sloot haar in
zijn armen en kuste haar.
X.
De dagen en weken gingen
kalm voorbij maar na het ge
beurde met de familie Crux en
den onverwachten brief vaa
Keith was Charlotte heelemaal
veranderd. Zij deed haar dage-
lijksche bezigheden als altijd, en
verried door woord noch daad
wat er in haar ziel omging, maar
de uitdrukking van haar gezicht
was heel anders geworden. Zoo
moe, treurig en hopeloos zag zij
er uit, het gevolg, meende mijn
heer Garland, van de gewetens
wroeging, het verdriet over een
verloren toekomst, het innig ver
langen naar een geluk dat nooit
het hare zou zijn. De zonde
die men begaat komt tot ons
