ALGEMEEN NIËUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN HEREENIGD VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN 28e Jaargang Zaterdag 30 Augustus 1919 Nummer 2450 2 Het Roode en Witte Leger in Rusland. Scliippersactie. IBRESKENSCHE COURANT 1 Abonnementsprijs per drie maanden 95 cent Franco per post f 1. Advertentieprijs van 1 5 regels 50 cent Elke regel meer 10 cent. Bij abonnement lager tarief Telefoon No. 21 Drukker-Uitgever BOO M—B LI E K BRESKENS Postgiro 17704 Abonnements-Advertenties worden tijdelijk berekend met 20 pCt. toeslag Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 2 uur i ])e bijzondere R A. P A - correspondent schrijft ons uit Kopenhage In de Deensche hoofdstad be- I merkt men bij een reis naar het Noorden voor het eerst iets van de actie door de Russische bol- f fjewiki in het leven geroepen. In de haven liggen verschil- I lende oorlogsschepen der geas- I socieerden, welke schepen van I Rusland komen in Tivoli, Ko- 1 penhagens wereldberoemde en i dan ook uitgebreide en verma- kelijke zomerkermis, drentelen I Fransche, Engelsche, Italiaansche 1 en Amerikaansche zeelieden ge- I moedelijk tusschen de leestvie- rende Denen. Te Kopenhagen mocht ik ontmoeten den kapitein van het Deensche leger C. V. Nvholm, met wien ik in hotel Phönix een langdurig onderhoud had. Ka pitein Nyholm is enkele dagen geleden teruggekeerd uit Fin land en bracht eenige weken door bij het witte, Russische Noord West leger en wat hij mij vertelde over het optreden der boJsjewiki nadert het onge looflijke. Edoch, kapitein Ny holm is, naar mij verscheidene Denen vertelden, een zeer ach tenswaardig, betrouwbaar en algemeen gezien man. Wij Ne derlanders zijn evenwel al te bereid om bij de berichten over het bolsjewiki-wanbeheer te mee- nen, „dat het wel niet zoo erg zal zijn", maar kapitein Nvholm verzekerde mij, dat het veel erger was, dan men zou kunnen beschrijven. In het Russische Roode Leger, aldus verklaarde mij de Deen sche kapitein, behoort geen 10 °g der manschappen tot de bolsjewiki, maar een kleine min derheid terroriseert op de ont- zettendste wijze de meerderheid. Desertie moeten vrouw en kinderen van den deserteur met den dood bekoopen. Ook offi cieren van het oude Russische leger dienen bij de bolsjewiki. 21) Misschien was zij de dochter van een anderen dorpsdominee die mogelijk niet zoo „deftig" was als de oude dominee van Imineridge. De jongste juffrouw Crux wijdde zich den heelen avond aan Charlotte en behan delde haar bijna als een hof makende jonge man een bekoor lijke jong meisje zou behandelen. Zé maakte allerlei plannen voor rijpartijen, wandelingen, picnic en andere vermaken en met be tuigingen van de trouwste vriend schapscheidden ze van Charlotte. Mijnheer Garland vergat zijn angst toen hij het gelukkige ge zichtje van zijn schoondochter zag en de vriendelijkheid be merkte waarmee ze door allen behandeld werd. Hij bracht den Zij doen het strafwerk, doch mogen geen wapens dragen en steeds zijn hun eenige commis sarissen toegevoegd. Deaviateurs bij het Roode Leger zijn voor het allergrootste deel evenmin vrienden der bolsjewiki en dat weten de leiders ook wel. Daar om worden van een vliegenier, zoodra hij opstijgt, drie bloed verwanten, of zijn deze er niet, vrienden, in gijzeling gesteld. Keert den vliegenier niet te rug en is niet volkomen zeker, dat hij is neergeschoten door den tegenstander, dan worden de gijzelaars ter dood gebracht. Als deze „roode" vliegeniers evenwel met bommen werpen, waken zij zeer zorgvuldig, dat de projectielen geen doel raken. Zoodra het Roode Leger den indruk krijgt, dat de Witten de overwinning zullen behalen, is het getal deserties legio. Kapi tein Nvholm maakte het per soonlijk mede, dat drie regimen ten, het Sminovsky regiment en het le en 2e Kroonstad-regiment in hun geheel naar het Witte Leger overliepen. Het Seminovs- ky-regiment kwam zelfs met volle muziek en voerde de com missarissen, die aan dat regiment waren toegevoegd, geboeid met zich mede. Daar van de mannen van het Witte Leger de meesten een of meer familieleden verloren door terechtstelling, is de verbittering tegen de bolsjewiki ontzettend hevig. Daar komt nog bij, dat de bolsjewiki hun krijgsgevan genen op de onmenschelijkste wijze mishandelden. Wat kapi tein Nvholm me daarvan vertel de, wil mij nog niet uit de pen. Ik zelf hoop binnenkort de ge legenheid te hebben mij van deze dingen van meer nabij persoonlijk te overtuigen. Het zijn Chineesche compagnieën die de straffen ten uitvoei brengen. Een groot deel dier Chineezen was vroeger als arbeiders toe gevoegd aan het oude Russische leger en deze menschen zijn, eenvoudig omdat ze toch te eten moesten hebben en zonder zich rekenschap te geven van wat er avond zoo genoegelijk mogelijk door maar verlangde meermalen veilig en wel in zijn eigen stu- deer-kamer te zitten. Toen ze naar huis reden viel hij van vermoeidheid in slaap en bij het „wel te rusten" wenschen vroeg hij of zij zich goed had geamu seerd. Haar blik beantwoordde de vraag nog voor ze geheel was uitgesproken. „Goed" dacht de oude man nog half slapende, „de avond is gelukkig voorbij en heeft geen leed gebracht. Ik ben beleefd tegen mijn buren geweest, heb Charlotte een prettigen avond bezorgd en gelukkig, aan alles komt een einde". VIII. De dominee vergiste zich in zijn berekening. Het diner was niet het einde maar het begin. De geheele familie Crux, aan gevoerd door mejuffrouw Beatri ce die allen regeerde, kwam om hen heen gebeurde, bij de bolsjewikische legermacht over gegaan. Om aan het verschrikkelijke lot, dat den krijgsgevangenen bij de bolsjewiki beschoren is, steeds te kunnen ontkomen, dragen de mannen der best uit geruste regimenten van het Witte Leger, steeds een doodelijk portie, zeer snel werkend, vergit bij zich. Aan de andere zijde treedt het Witte Leger ook streng op tegen de krijgsgevangenen, van wie men zeker weet, dat zij wer kelijk uit eigen verkiezing met het bolsjewiki-leger mede uit trokken. Deze heeren, een klein deel echter slechts der gevan genen, krijgen een koord en moeten dan zichzelf ophangen. De Chineezen, die in handen der Witten vallen, worden een voudig achter het front aan den arbeid gezet, zonder gestraft te worden, daar deze menschen siechts werktuigen zijn in han den der bolsjewiki. De bevolking in liet door de bolsjewiki bezette gebied ziet reikhalzend uit naar bevrijding van het bloedig regime en ka pitein Nvholm maakte het mede, dat in bevrijde dorpen de be volking nederknielde voor de Witte troepen en soldaten en officieren dankbaar de hand kuste. De geest in het Witte Leger is uitstekend; groote geestdrift heerscht er voor de bevrijding van het vaderland, niettegen staande de verpleging zeer veel te wenschen over laat. Er is namelijk geen voldoende aan voer, noch van levensmiddelen, noch van ammunitie. Dit gebrek aan levensmiddelen is den Witten al herhaaldelijk noodlottig ge worden. Zoo S.v. gedurende het groote offensief in Mei j.l. Het bolsjewiki-leger werd toen vol komen verslagen en vluchtte in de grootste verwarring. Petrogad lag open voor den inmarsch der Witte troepen, maar deze kon den, aangezien geen levensmid delen werden aangevoerd, niet optrekken en moesten wachten. dagelijks in de pastory en voerde Charlotte in een maalstroom van genoegens mede. Het onver- wachtte overrompelde mijnheer Garland en voor hij over moge lijke maatregelen had nagedacht was het te laat. Charlotte liet zich gewillig meenemen en sprak als altijd heel weinig. Zij namen haar overal mee naar toe, kib belde over haar schoonheid en toonden haar aan hun gasten als „de mooie dochter van den predikant", zij lachten om haar caucheries die zij op rekening stelden van haar dorpsopvoeding. In hun woelig leven te Londen hadden zij geleerd wonderlijke wezentjes vast te houden en zich met hen te amuseeren zoo lang tot ze weer een ander speelpopje hadden gevonden. Ze behandelden haar als de een of andere tijdelijke lieveling, alsof ze een vogel, een eekhoorntje of een Oost-Indische rat was, die hen de lange winteravonden Van dezen tijd maakten de bolsjewiki gebruik volkomen be trouwbare troepen aan te voeren en de Witten, zoo dicht bij een zeer belangrijke overwinning, moesten 50 K. M. terugtrekken. De val van Petrograd zou wel niet de geheele nederwerping der bolsjewiki met zich brengen, doch zou een onschatbare mo- reele uitwerking hebben. Slot volgt. Dinsdagnamiddag is nog eens beproefd, op de schippersbeurs een veiling te houden. De schip persbeurs was stampvol met schippers, en op de Korenbeurs waren enkele honderden belang hebbende bijeengekomen. Zoodra twee, van regeerings- wege aangewezen ambtenaren het gestoelte van den afmijner bi klommen hadden, om met af mijnen te beginnen, trad de heer De Vries, voorzitter van den Al- gem. Schippersbond, naar voren beklom eveneens dat gestoelte en sprak de schippers toe. Hij zeide, dat de hoofd- en afdee- lingsbesturen van de schippersor- ganisties een vergadering hebben gehouden, waarbij de inspecteurs voor de binnenschipperij, de heer M. C. Dekkers, tegenwoordig is geweest. In die vergadering is het veilingssysteem besproken en werd besloten, een audiëntie bij den minister van landbouw, nij verheid en handel aan te vragen. De dagelijksche besturen van den Algem. Schippersbond, de R.-K. Schippersbond en den Algem. Rijnschippersbond zullen aan die audiëntie, welke heden zal plaats hebben, deelnemen en zullen den minister vertellen, dat het mijn systeem in de praktijk onuitvoer baar is. In overleg met den heer Dek kers zou, zoo zeide de heer De Vries verder, nu nog getracht worden, een andere werkwijze in praktijk te brengen, als uiterste proef. Hij verzocht den aanwe zigen, zich hier aan te onderwer- kon helpen doorbrengen. Telkens kwamen ze haar halen, om te wandelen, te rijden, te dineeren en aan verschillende feestjes deel te nemen. Twee a drie weken gingen voorbij zonder dat mijnheer Garland veel van die groote vriendschap bemerkte ofschoon Charlotte, als hij er naar vroeg, altijd vertelde dat zij met de jonge dames van Cruxham-Hall was uitgeweest. „Je schijnt van de familie Crux te houden", zeide hij op een namiddag haar in den tuin alleen latende waar zij met haar hoed in de hand op Beatrice wachtte om te gaan wandelen. „Ja", zeide zij op haar eigen aardige zachte en rustige wijze. „Ja, ik houd van hen, ze zijn zoo heel lief voor mij". De dominee lachte en liet al les -zijn gang gaan. De gedachten van den ouden man toefden vaak bij zijn zoon pen hoewel hij al vooraf verklaar de, de vaste overtuiging te heb ben, dat ook deze werkwijze practisch onuitvoerbaar zou zijn. Echter mocht men niet weigeren, de proef te nemen, want anders kwam men niet tot een oplossing van het conflict en de schippers wisten allen, dat het tot een op lossing moest komen. Hij hoopte ook, dat de aanwezige autori teiten de overtuiging zouden krij gen, dat het mijnsysteem bij de bevrachtingsveiling praktisch on uitvoerbaar is. De nieuwe proef, die nu ge nomen zou worden, bestond hier in, dat de schippers in groepen werden ingedeeld volgens de tonnenmaat van hun schepen. Om daartoe over te gaan werd onder bevel van een inspecteur door een aantal politieagenten een klein gedeelte van de schippersbeurs, vóór het gestoelte van den af mijner, afgezet, opdat daar de schippers, die tot den eersten groep behoorden, loopende tot schepen van 240 ton plaats zouden kunnen nemen. Nauwelijks was de politie hier toe overgegaan, of uit de rijen der schippers kwam hiertegen verzet. Ze werden er geroepen; ze wilden geen politie op hun beurs, en velen gingen heen of maakten aanstalten daartoe. Toen nam de heer De Vries het woord om de schippers over te halen, in den genomen maat regel te berusten. Van verschil lende kanten werd hij toege schreeuwd, en het einde was, dat de politie de Schippersbeurs verliet en door beursbeambten vervangen werd. Toen er eindelijk eenige orde was ontstaan riep de veilingsbe ambte een heele serie van num mers af van schippers, vallende in de rubriek, die aan de orde was. Twee schippers gaven aan den oproep gehoor. Daarna op eens weer tumult. De heer De Vries, die zich voortdurend als regelaar opwierp en telkens het gestoelte van den afmijner be klom om het woord te voeren, zeide ten laatste, hiervan af te zien en verklaarde, toen de heer en steeds inniger werd het ver langen om hem terug te zien. Waarom zou Keith niet terug komen? Was het zijn plicht niet om zijn vrouw te halen En, wie weet, als hij de nieuwe, zoo zeer veranderde Charlotte weer zag, zou hij op zijn jong vrouw tje verliefd worden en het plan, om zich voor goed in Amerika te vestigen, laten varen. Mis schien kwamen ze wel te Im- meridge wonen, zijn kinderen zouden gelukkig zijn en hij niet minder. Met dankbaarheid in het hart dacht hij er aan dat noch Keith, noch Charlott^ zich een hard woord of een onrecht vaardige daad van hun ouden vader zouden herinneren. Hij was zoo verdiept in zijn schoone illusies dat het onverwachts bin nen komen van Jeane hem boos maakte, wat nog verergerde toen hij hoorde dat er een bezoeker Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1919 | | pagina 1