ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVEHTENTiEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Het Duitsche tegen-vooistel,
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
28e jaargang Woensdag 4 Juni 1919 Nummer 2426
Sombere vooruitzichten.
Het Geheim.
BRESXENSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden 95 cent Drukker-Uitgever Abonnements-Advertenties worden tijdelijk berekend
Franco per post f 1.— B O O VI—B LIE K met 20 pCt. toeslag ;-;
Advertentieprijs van 1-5 regels 50 cent HRESKENS Te.efoon Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Elke regel meer 10 cent. Bij abonnement lager tarief BoomBiiek ÖK"K1:NS No. 21 Dinsdag- en Vrijdagmiddag 2 uur
Hoe ook het verdere verloop der
verhouding tusschen Duitschland er
zijn overwinnaars zijn mag, wat ook
de eerstvolgende weken ons mogen
brengen, vast staat, dat de wereld
een tijdperk van de grootste moei
lijkheden en zorg tegemoet gaat. Voor
een geheele menschenleeftijd ligt het
Duitsche volk geknecht en gebonden
aan de smadelijke gevolgen van den
rampzaligsten aller oorlogen, een oor
log, die geen enkel volk ongeschon
den liet, die een chaos schiep, zoo
groot, dat geen menschelijk brein in
staat is, den omvang en de uitkomst
daarvan te bevatten, wat oorzaak is,
dat er een groote onzekerheid op
allerlei gebied van het maatschappe
lijk en staatkundig leven heerscht, en
een groote onrust en onzekerheid zich
van de volken heeft meester gemaakt,
die in haar boezem de gevaarlijke
dreigementen -oor de wereldordr
draagt
De rampspoed van bijna vijf volle
jaren over de volken uitgestort, heeft
deze tot in hun diepste lagen beroerd
en elementen naar boven gebracht,
die thans dreigen zich te doen gelden,
op een wijze, waarvan het tot diepe
ellende gebrachte en in een poel van
leed gestorte Rusland een leerzaam
en waarschuwend voorbeeld is. Te
gen zulke elementen behooren allen
z!ch te verzetten, die het wel meenen
met hun land en landgenooten. Dan,
doch ook dan alleen kan aan net
communistisch gevaar het hoofd wor
den geboden. Daarvoor echter is het
een eerste eisch, dat de welgezinde
kringen der samenleving eendrachtig
zijn en blijven, ondanks al hetgeen
wat hen op ander gebied mogelijk
schijdt. En dan treft het te meer te
ontwaren, hoe onder de breede lagen
der arbeiders en werknemers in de
nog niet door het bolsjenisme aan
getaste landen, een geest is opgekomen
van zulk een ver gedreven begeerte
naar lotsverbetering, als ten eenen-
male in strijd is met de wezenlijke
economische draagkracht der maat
schappij. Duitschland geeft daarvan
een bedroevend blijk, daar reeds tal
van bedrijven ten ondergang dreigen
te gaan, omdat de eischen der werk
nemers maar voortdurend steigen, en
zonder grens schijnen te zijn, ondanks
de wetenschap, dat de grootere on-
XXXXI.
En weder na lange jaren een
menschenleven was voorbijgegaan
sinds de noodlottige gebeurtenis, die
ons gescheiden had werd hij door
een ongeneeslijke kwaal op het ziek
bed geworpen.
Men zeide mij, dat zijn dagen geteld
waren en dat hij zijn verplegers ge
beden had, mij tot hem te roepen.
Toen ging ik heen en stond aan
zijn bed niet liefdevol en met een
woord van vergiffenis op de lippen,
maar ais een strenge rechter.
En ik hoorde de bekentenis van zijn
stervende lippen. Hij stamelde, ter
wijl reeds het klamme doodzweet
parelde op zijn voorhoofd, dat hij
haar in stilte reeds had liefgehad
vóórdat ik haar had gekend, maar
dat zij nooit een woord daarvan had
vernomen.
kosten onmogelijk uit het bedrijf kun
nen worden opgebracht.
liet schijnt of de leiders dezer groote
groepen van werknemers hetzij met
blindheid zijn geslagen hetzij moed
willig op een toestand aansturen, die
behalve de bedrijven en ondernemin
gen ten oTidergang voert, ook nood
wendig de loontrekkenden broodeloos
moet maken Die onredelijkheid komt
niet alleen in Duitschland mee> en
meer aan den dag, doch ook vooral
in Engeland en Frankrijk, gelijl. ock
in de neutrale landen, waaronder niet
in het minst het onze.
De Fransche en Eugelsche censuur
is thans nog in krachtige werking en
het buitenland komt derhalve slechts
zeer gedeeltelijk te weten wat er
broeit en groeit in die landen.
Doch zooveel komt men toch te
weten, dat de gisting in vollen gang
is. De zorgen der tijden nemen
dientengevolge ineer en meer toe.
En zoo deze grensloozen eischen
niet spoedig tot - taan worden gebracht
zal het maatschappelijk welzijn ten
ondergang gedoemd zijn.
De prijzen van levensmiddelen en
andere producten blijven steeds duur.
Maar kan dit ook anders, daar steeds
aan de eischen der werknemers om
meer loon moet worden toegegeven.
De producent moet meer en meer
betalen. Deze lasten moeten worden
verhaalt op de producten, zoodat van
vermindering in prijs geen sprake
kan zijn.
Laat ons hopen, dat de oogen der
leiders der groote gioepen van werk
nemers open zullen gaan vóór het te
laat is. Dat deze sombere vooruit
zichten voor ons maatschappelijk
welzijn mogen worden.
En reikhalzend turen wij uit naar
den verren horizon, of wij daar niet
een licht zien gloren, een licht, het
welk deze sombere vooruitzichten zal
overschijnen.
Om een overzicht te krijgen van de
practische concessies, waartoe Duitsch
land zich voor 1 et tot stand komen
van een vrede bereid verklaart, kun
nen we uit de inhoud van de verschil
lende documenten waaruit het Duitsche
Daar zag hij haar weder voor zich,
thans als mijn vrouw, de gade van
zijn boezemvriend.
Hij kwam tot de ontdekking, dat
zij niet gelukkig was toen brak de
hartstocht zich vol woede baan in zijn
onvlambaar gemoed, zoodat hij niets
anders zag dan haar en haar door
kommer verteerd gelaat.
En toen hij haar op zekeren dag
gevonden had in tranen en wee, toen
had hij, die geen meester meer over
zijn hartstochten was, haar zijn liefde
bekend.
Zijn kleurloos gelaat werd nog
bleeker, toen hij er bijvoegde
Zij wees mi] echter af met hare
woorden en zeide dat zij slechts één
man liefhad jou, Heinz, jou, Heinz!
Hij richtte zich op uit de kussens
en vatte mij bij de hand.
Jou alleen Heinz I herhaalde hij,
terwijl de adem hem reeds begaf.
haar verdriet, haar kommer zij
meende, dat jij haar niet liefhadt
Arme Heinz... gij beiden had elkaar
tegen-voorstel bestaat, het volgende
mededeelen
„Duitschland berust in een vermin
dering van zijn leger,, tot 100,000
man, behalve voor het overgangs
tijdperk. Het wil ook afstand doen
van de oorlogsschepen, die het nog
gelaten worden.
Maar daartegenover wil Duitschland
dadelijk worden toegelaten tot een
volkerenbond op een eerlijken grond
slag opgebouwd.
Duitschland doet afstand van Elzas-
Lotharingen, maar vraagt daar een
vrije stemming. Het doet afstand van
de zuiver Poolsche gedeelten van
Posen (met de hoofdstad.) Polen wordt
een zee-weg toegestaan door open
stelling van de vrij-havens Dantzig,
Koningsbergen en Memel en het vcr-
leenen van voorrechten voor een vrije
verbinding. Het doet afstand van de
gebieden in Sleeswijk, die bij stem
ming in meerderheid Deensch blijken
Daartegenovei wordt 't beschikkings
recht geëischt ook voor de Duitschers
in Oostenrijk en Bohemen. De moge
lijkheid van een aansluiting van
Duitsch-Oostenrijk wordt verlangd.
Frankrijk wordt een aanzienlijke
levering van kolen, vooral uit het
Saar-gebied, toegezegd voor België,
Italië, Luxemburg zal verdere ver
strekking van kolen mogelijk worden
gemaakt. Ook tot levering var groote
hoeveelheden van andere artikelen
als benzol, koolteer, zwavelzuren, enz.
verklaart Duitschland zich bereid.
Duitschland berust, dat zijn kolonies
onder het bestuur van den volkeren
bond komen, wanneer het als man
dataris kan optreden. Van alle rech
ten en privileges op Shantoeng en
Kiau Tsjau wordt afgezien.
Duitschland is bereid tot het betalen
van de schadeloosstellingen, waartoe
het zich verplichtte (niet de oorlogs
kosten van de geallieerden dus) hon
derd milliard Mark in goud te betalen
in vastgestelde termijnen.
Duitschland wil zijn handelsvloot in
een wereld-monopolie brengen, een
deel van zijn tonnage afstaan aan de
tegenpartij ter verrekening van de
vergoeding en een aantal jaren sche
pen bouwen tot herstel van de aan
gerichte schade. De vernietigde
rivierschepen van België en Frankrijk
zullen worden vervangen.
Duitschland treedt toe tot de in
ternationale organisatie ter bescher
ming van de arbeiders.
nooit begrepen, nooit begrepen Dat
is hard.
Toen zonk zij in de kussens terug,
en na een poos fluisterde hij nogmaals:
Schenk mij vergiffenis, Heinz, ter
wille van de herinnering aan haar.
Zij heeft jou alleen liefgehad, jou alleen.
Ik zat aan zijn doodssponde en hield
de verstijvende handen in de mijnen,
totdat de eeuwige slaap op zijn moede
oogen nederzonk en een einde maakte
aan een leven, dat evenals het mijne,
en het hare, helaas, getroffen was en
verwoest door een onmeedoogend
Noodlot.
Ik echter werd niet verlost door
den genezing brengenden Dood ik
leef nog steeds, maar hoe
Van zijn sterfbed ijlde ik naar het
graf daarginds Johannes, weet je
wat berouw is Moge God je daar
over sparen
Met de laatste Kerstmis ging ik ter
kerke, en weder trof het Evangelie
der verzoening mijn oor. Een jong
geestelijke had den kansel betreden.
Het stelt voor een neutraal onder
zoek naar de verantwoordelijkheid
van den oorlog".
Aan twee beginselen hebben de
Duitschers willen vasthoudende
souvereiniteit van het Duitsche rijk in
het binnenland blijft onaangetasten:
het zelfbeschikkingsrecht geldt ook
voor Duitschers.
Voor het overige hebben zij ernaar
gestreefd, zoo ver mogelijk aan de
eischen van de geallieerden tegemoet
te komen.
Het resultaat van dit streven is,
dat Duitschland, als zijn eigen voor
waarden worden aanvaard, uitgestrekte
landstreken verliest (die in meerder
heid door niet-Duitschers worden
bewoond) dat het voorgaat met de
algeheele ontwapening, en dat het
een fabelachtig hooge schadeloos
stelling betaalt. In deze ver gaande
practische tegemoetkomingen schuilt
naar men meent de voornaamste
kracht van het Duitsche stuk, want
daardoor komt des te meer uit, dat
de delegatie in zake de beginselen
op haar stuk blijft staan.
Zij zegt als het ware tot de entente:
ziet eens hier, als ge de. beginselen
van Wilson in toepassing brengt, dan
kunt ge nog een vrede krijgen, die
voor u zelf uiterst voordeelig, en voor
ons zeer nadeelig is. Wij zijn bereid
den allerslechtsten vrede te teekenen,
die met de beginselen van Wiison in
overeenstemming te brengen is, wij
hebben hem hier al voor u geformu
leerd maar wij zijn niet bereid onze
handteekeningen te plaatsen onder
bepalingen, die met die beginselen in
lijnrechten strijd zijn. Evenmin willen
wij een verdrag teekenen, waarvan
sommige bepalingen de uitvoering
van andere bepalingen voor ons on
mogelijk maken.
Zoo zijn ongeveer de richtsnoeren
van het Duitsche stuk. Het komt ons
voor, dat het gelukkig is uitgevallen.
Wel zegt Lloyd Georgeals de
Duitschers onze voorwaarden niet
teekenen, dan laat de Raad/van Vier
zich door onze legers naar Berlijn
voeren, en dan zullen de Duitschers
te Berlijn moeten doen, wat zij te
ersailles hebben geweigerd. Dit kan
de Raad van Vier gaan, maar daar
mee zal alleen bewezen worden, dat
het recht van de sterkste nog van
kracht is, de argumenten van de
Duitsche memorie zullen er niet door
worden weerlegd.
Ik luisterde naar de woorden van
den prediker in mijn ziel hoopte zich
het bedreven onrecht bitter op.
Vrede op aarde! zoo liet zich de
diepe, welluidende stem van den jon
gen leeraar hooren, en onwillekeurig
keerden mijne gedachten naar het
verleden terug.
Een vredefeest voor de aarde moet
de dag van heden zijn, geliefden in
Christus, zoo ging hij voort, vrede-
klanken zijn het geweest, die heden
te middernacht van dezen toren over
de donkere stad zweefden als een
wiegelied voor het goddelijk Kind.
Vredeklanken zijn het geweest, die
in den vroegen morgenstond in dui
zendvoudig koor door alle Christen
landen weergalmden.
Vrede hebben zij verkondigd, zij
spraken van den vrede tusschen God
en menschen, vrede tusschen men-
schen en menschen. Ja, vrede tus
schen menschen en. menschen onder
ling
Wordt vervolgd.