ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN De viede zondei oveiwioning. Het oudste reglement van den polder Groede. BRESKENSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs per drie maanden 95 cent Drukker-Uitgever Abonnements-Advertenties worden tijdeljjk berekend Franco per post f 1.— BOO MB LIE K met ^0 pCt. toeslag Advertentieprijs van 1 5 regels 50 cent Telefoon Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Elke regel meer 10 cent. Bij abonnement lager tarief Boo^nBHek ÖRESKLNS £,o.Ti" Dinsdag- en Vrijdagmiddag 2 uur 28e Jaargang Zaterdag 17 Mei 1919 Nummer 2421 De Duitsche Rijkspresident Ebert heeft Maandag aan een vertegen woordiger van de Associated Press een onderhoud toegestaan, waarvan de inhoud aan Wolft" als volgt schrifte lijk wordt medegedeeld De plechtige meeningsuiting, die ik bij dezen door uw bemiddeling tot de openbare meening in Amerika richt, staat gelijk met een moreele oorlogs verklaring van het nieuwe Duitsch- land aan het heele nog overeind gebleven stplsel der oude internationa le politiek. Het Duitsche volk heeft de heerschappij van geweld en on waarachtigheid in eigen huis stuk geslagen. Het deed dat niet om er de hand toe te leenen, dat ditzelfde stelsel in een zinneloos verergerden vorm de geheele wereld der toekomst de wet zou voorschrijven. Dtiitschland legde wapenen en wapenrusting af, toen het een half jaar geleden dezen strijd aanbond. Sterker en met zede lijke wapenen treedt het nu voor dit doel tegen een wereld van vijanden in het krijt. Het plant zijn vaandel op de 14 punten van Wilson en het hoopt, dat het Amerikaansche volk den dieperen zin der nieuwe woorden wisseling, die nu loskomt, naar waarde zal schatten. Dat de instinctieve verontwaardiging in het heele Duit sche volk niet aanstonds op elemen taire wijze is uitgebarsten, is het meest kenschetsende teeken van de uitwerking, welke de bekendmaking van de vredesvoorwaarden heeft ge had. Ieder stond op dat oogenblik als het ware verplet. Men had het gevoel, alsof men met een knots on verwacht op het hoofd was geslagen, waardoor men volslagen verlamd werd. Ik zeg uitdrukkelijk, de slag trof 'tDnit- sche volle onverwacht en onvooi bereid, en daardoor was de uitwerking des te feller. Na alle verklaringen en verzekeringen, dat er een vrede van rechtvaardigheid, verzoening en ver broedering zou worden gesloten, kon het Duitsche volk op zoo'n gruwelijk document niet zijn voorbereid. In de heele wereldgeschiedenis zal men sinds Rome en Carthago tevergeefs naar vredesvoorwaarden zoeken, waar- gBgïLLBYOK. Het Geheim. XXXVI Onmiddellijk wierp ik Jobst mijn geweer toe, ten einde een ongeluk te verhoeden, zette mijn handen in de zijden en wachtte mijn bezoeker af met somberen blik. Hij stak mij de rechterhand toe, die ik zoo dikwerf in de mijne had gedrukt. Zijn lange lokken hingen verward om zijn hoog, gewelfd voor hoofd, de kleederen hingen hem, die anders zijn voorkomen met de uiterste zorgvuldigheid en smaak verpleegde, slordig om het lijf en zijn bleek gelaat en matte blikken wezen er op, dat hij den nacht wakende en aan droeve gedachten ter prooi had doorgebracht, tenzij hij de uren verbrast en ver- zwelgd had, en dat was in deze om standigheden beslist een onmogelijk heid. Hij sprong uit den zadel en zeide met schorre stem, toonloos in de wil om den tegenstander geheel en al te vernielen zoo vol kille wreed heid en geslepenheid onder woorden werd gebracht. Het ontwerp, dat men ons heeft voorgelegd, wekt ont zetting en walging. Het is niet alleen een verdraaiing, maar zelfs een vol slagen veronachtzaming van het door Wilson opgestelde vredesprogram der 14 punten, dit program, op de ver wezenlijking waarvan wij vertrouwen en waarop we na Lansing's nota van 5 November 1918 recht hebben. In Wilson's boodschap van 22 Januari 1917 aan den senaat staat het woord van de noodzakelijkheid van een „vrede zonder overwinning". De president zegtde overwinnaar mag den overwonnenen zijn voor waarden niet opdringen. Ze zouden in vernedering en onder dwang als mede met onverdraaglijke offers wor den aanvaard. Ze zouden den angel van wraakzucht en bitterheid nalaten zoodat zoo'n vrede niet op een stevi- gen grondslag, maar slechts als op drijfzand zou berusten. Alleen een vrede tusschen gelijken kan bestendig zijn. Waar is in het vredesontwerp, dat Wilson mede onderteekende, ook maar een spoor van de groote idealen, die hij heeft opgesteld Op de nota van den paus antwoordde Wilson 27 Au gustus 1917, dat een vrede niet buiten gevaar is, die steunt op politieke of economische beperkingen, die eenigen naties ten goede komen. Wanneer is er ooit sedert 2000 jaren een volk een vrede aangeboden, die zoo stelselmalig op zijn volkomen lichamelijk, geestelijk, materieel en moreel aan ketenen leggen was ge richt In zijn Boodschap aan het Congres van 12 December 1917 heeft Wilson gezegdHet ontzettende on recht, dal in dezen oorlog is begaan, moet niet aldus worden goedgemaakt dat er tegenover Duitschland en zijn bondgenooten een dergelijk onrecht als middel tot herstel niet dulden. Het geheele Duitsche volk hoopt dat de wereld het niet zal dulden. Het hoort reeds vol verwachting naar de eerste -temmen uit de Engelsche en Fransche arbeidersklasse. Het stelt zijn hoop op deze voorboden eener nieuwe en betere wereldorde, doch tegelijkertijd verklaart het zich onaf hankelijk van hetgeen anderen doen, Ik heb iets met je te bespreken, Heinz Wat wij met elkaar te bespreken hebben, kan slechts door een stalen mond geschieden antwoordde ik. Hij zag mij met zijn doordringenden blik uitvorschend aan. Ik veronderstel, dat je mij verkeerd begrijpt Heinz. Ik wil voor je vrouw spreken. Wederom barstte ik in een schater lach uit. Mijn vrouw Ik wist niet, dat ik nog een vrouw bezit en dat ik er ooit een bezeten heb dat ben ik vergeten. Om 's hemelswilriep hij vol ont zetting uit... Wat bedoel je? Wat beteekent die onzin En hoe ont daan zie je er uit, Heinz Hij zweeg even. Waar is Frederike vroeg hij toen op angstigen toon. Dat zul jij zonder twijfel beter we ten dan ik, antwoordde ik norsch, hem met uitdagenden blik aanziende. Hij was zoo bleek geworden als de dood. daar het zelf zulk een onrecht niet dulden zal. Het begint pas te ont waken uit de hypnose, waarin het, door het misbruiken van zijn ernstig vertrouwen op de waarachtigheid van Wilson's program, is gebracht. Het ontwaken zal ontzettend zijn, en wij allen zien het met angst tegemoet. Nog wil men tegenover de koude en harde feiten vasthouden aan het geloof, hetwelk in den naam Wilson en in het begrip verzoeningsvrede en volkenbond tot uitdrukking is geko men. Men wil niet gelooven dat alles slechts een vergissing is geweest en dat met het vertrouwen en de hoop van een geheel volk een spel is ge speeld, dat in de wereldgeschiedenis zijn weerga niet vindt. Thans nog zeggen de optimistenDat doet Wil son niet, dat kan hij niet doen, want hij weet, waarom het gaat. In den cultuurstrijd, welks terrein het Duit sche oosten is, kunnen Amerika en zijn president de geschiedenis van een scheppenden, staatkundigen en economischen arbeid van vijf eeuwen niet ongedaan maken. Indien men op deze wijze de his torie in terugwerkenden zin wil her zien, waar blijft dan het recht der Amerikanen op Amerika? Wij willen aannemen, dat slechts volkomen on kunde aangaande de geschiedkundige, etnografische en economische verhou dingen in Oost-Duitschland de Ame rikanen er toe heeft kunnen leiden de Foolsche imperialistische fantasiën met kritieklooze sentimentaliteit over te nemen. Nog wensch en hoop ik, en allen met mij, die heden den ont zaglijken last der verantwoordelijkheid voor een juiste oplossing op zich moeten nemen, dat zij, die nog steeds hun hoop op Wilson en Amerika stel len zich niet bedrogen zien. Wij wenschen en hopen nog steeds dat de jonge Duitsche republiek niet te vergeefs een beroep doet op de oudere Amerikaansche zusterrepubliek. Plaatst de Amerikaansche demo cratie zich waarlijk op het standpunt dezer vredesvoorwaarden, zoo wordt zij den kameraad van den politieken misdadiger. Zij geeft haar beginsel Fair play op, en sleurt het hooge ideaal der ware democratie door het stof. Zij is weg, je hebt haar Hij viel zichzelf in de rede en schreeuwde meer dan hij sprak Heinz, je bent een ruw, gevoelloos menschJe bent niet waard, dat zij je ooit een blik gunde Je hebt haar nooit liefgehad, neen nooit Voor de derde maal in enkele uren ontwrong zich de lach als van een krankzinnige aan mijn lippen. Op vlijmscherpen toon duwde ik hem toe Ik heb haar niet liefgehad, natuurlijk nietNu, jij verstaat die kunst ook veel beter dan ik Ik ben immers geen hoveling, geen vorstenzoon, en ik ben niet te Parijs ter schole ge gaan om te leeren, hoe men de vrouw van zijn boezemvriend verleidt 1 Hij schonk echter weinig aandacht aan mijn bittere, beleedigende woor den, zoodat mijn doel, hem tot het uiterste te prikkelen en tot een twee gevecht te tarten, niet werd bereikt. Hij stelde zich aan als een wan hopige een waanzinnige gelijk was hij, toen hij alle knechten en drijvers, die naar het „Roode Pluis" waren ii. 8. Stem zal hem niemand vervoor deren (vermeten) in 't ruimen van zijne delven ofte grachten de aarde komende uit denzelven gracht te wer pen op zijn land, maar zal de helft van dezelve aarde smijten op zijn land en de ander helft op den weg ofte strate, telkens op de boete zoo dikwijls hetzelve bevonden wordt van 3 ponden Par. (1,50 guld.), te divertee- ren deze en de voorgaande boeten een derde voor den heere(den hoog baljuw) het ander voor den dijkgraaf en het resteerende voor den aanbren ger, en (hij) zal niettemin dezelve aarde moeten werpen daar hij die afgehaald heeft. 9. Stem zoo wanneer een baken opgericht wordt om den nood van de zee te weren bij kennisse van dijk graaf ofte gezworens en andere goede lieden, dat men klokken en bekken slaan mag zonder begrijp (zonder dat er iets op aan te merken valt), dat alle inwoners gehouden zullen zijn daar te komen aldaar het baken ge recht zal zijn ofte tot ander plaatsen daar het nood wezen zal de zee te helpen weren. En-zoo wie dat niet en dede zal verbeuren jegens den heere (hoogbaljuw) 3 pond Par. (1,50 gulden), gelijke 3 pond Parisi» jegens de Wateringe en 3 pond Parisis jegens den dijkgrave, en bovendien staan ter correctie (bestraffing) van Burgemees- teren en Schepenen 's Lands van den Vrije. 10. Den penningmeester zal de ge schoten innen, die alle jaren na het doen van de rekeninge geschoten zul len worden, en die weder distribuee- ren ter ordonnantie van dijkgraaf en gezworens, welke ordonnantie zal moeten geteekend zijn bij den dijk graaf en twee gezworens aleer de penningmeester eenige betalinge zal vermogen te doen. Zal ook gehou den zijn rekeninge, hetzij hij daartoe vermaand zal zijn ofte niet, te doen tot alzulken plaatse als dijkgraaf en gezworens hem ordonneeren zullen, mits dat de rekeninge geschiede in gevolge van de keuze van den Lande van den Vrije articulo 121 en dien volgens 's Woensdags na beloken gekomen om hun loon voor hun werk zaamheden bij de jacht van den vo- rigen dag in ontvangst te nemen, gelastte, de vrouw des huizes op te zoeken. Jammerend en schreiend liep vrouw Jobst heen en weer, steeds hetzelfde herhalendhaar meesteres had zich een ongeluk aangedaan, zij was al zoo langen tijd verward en verstrooid geweest en had soms zoo bitter ge weend en getreurd. Eindelijk bleef de brave vrouw voor mij staan en wierp zich op de knieën neder, op de treden van de stoep, waar ik nog altijd als vast- geworteld stond. O, mijnheer, riep zij wanhopig uit, ik overleef het nietZij heeft zich in het meer geworpen, in het meer 1 Ik herinnerde mij de woorden, die Frederike had gesproken op den avond voor onzen bruiloftsdag. Toenmaals had ik er geen acht op geslagen, thans echter begreep ik hun ontzet tende beteekenis. Dan ware ik heengegaan en jij zoudt mij nooit hebben teruggevonden. Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1919 | | pagina 1