ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
28e Jaargang Zaterdag 12 April 1919 Nummer 2412
De Vredes-Conterentie.
Het Geheim.
BRESKENSCHE COURANT
Abonnementsprijs per drie maanden 95 cent Drukker-Uitgever Abonnements-Advertenties worden tjjdeljjk berekend
Franco per post f 1.— BOO MB LIE K met ^0 pCt. oorlogstoeslag
A d v e r t e n t i e p r ij s v a n 1 5 regels 50 cent Telefoon Advertenties worden aangenomen tot uiterltyk
Elke regel meer 10 cent. Bij abonnement lager tarief BoornBHek FRESHENS no.^T Dinsdag- en Vrijdagmiddag 2 uur
De berichten uit Parijs zijn nog
altijd heel onzeker en vaag. Niemand
tracht te logenstraften dat het ont
bieden van Geoige Washington
ongeduld aan den kant van Wilson
uitdrukt, maar in hoever dit het ge
val is, wordt verschillend beoordeeld.
De Morning Post meldt dat de
maarschalken Foch, Pelain en Joftre
een verslag hebben uitgebracht, waarin
zij een militaire bezetting van den
linker Rijnoever verlangen tot aan
de vredesvoorwaarden ten volle vol
daan is. Poincaré stemt ten volle met
dit verslag in, en dit is ook het geval
met de Fransche Kamerleden die het
werk van de conferentie van nabij
gevolgd hebben. De overige gealli
eerden zouden definitief geweigerd
hebben deel te nemen aan de militaire
wacht aan den Rijn en het is niet
onbegrijpelijk dat sommigen aarzelen
dezen zwaren militairen last aan het
land op te leggen. Zij zijn van mee
ning dat een bezetting het op de been
houden van een leger van 200,000
man noodig zou maken. Daar echter
Frankrijk ook garnizoenen in het
binnenland en in de koloniën moet
houden, berekenen sommigen dat voor
Frankrijk een staand leger van 400,000
man noodig zou zijn, met andere
woorden dat het beginsel van den
drie-jarigen militairen dienstplicht ge
handhaafd zou moeten worden.
De drie maarschalken betoogen
echter dat de inspanning, die van
Frankrijk verlangd wordt niet zoo
zwaar zal zijn, als zij lijkt, omdat
honderdduizend man voldoende zijn
om strategische punten te bezetten en
zij voegen erbij, dat de bezetting van
den Rijn onmisbaar is, als Duitsch-
land mocht weigeren het tractaat uit
te voeren, dat het gedwongen zal
worden te teekenen. De aankomst van
Paul Cambon, den Franschen gezant
in Engeland, te Parijs, schijnt in ver
band te staan met zijn opvatting dat
men aan het beginsel van de bezet
ting moet vasthouden. De overtuiging
wint veld dat een economische blok
kade, in geval Duitschland verzet
biedt, niet in aanmerking kan komen.
De Daily News schrijft in een ar
tikel „Terug naar de veertien pun
ten": De wereld is tot de slotsom
gekomen, dat de oorzaak van de ver
traging de hardnekkigheid is, waarmee
de Franschen eischen stellen, dieniet
XXVIII.
Een gevoel van grenzeloos geluk
deed mij het bloed sneller door de
aderen vlieden.
Hij was de eerste, die zich met
«en zekere gejaagdheid uit mijn armen
losrukte.
Met den vinger naar Frederike
wijzende, vroeg hij
Heinz, mijn vriend, wie is die vrouw
Mijn oogen volgden zijn bewonde
rend vragenden blik.
Ik zag tevens, hoe thans de slanke
vrouwengestalte langzaam achter de
dennen verdween. De vogel zat nu
eenmaal op zijn stang te wiegelen,
met het kopje in de veeren.
Wie die vrouw is, Christiaan
Ik voelde dat mijn blik straalde
van vreugdevollen trota.
aangenomen kunnen worden, welke,
als zij werden aangenomen, niet ge
handhaafd zouden kunnen worden, en
die niet alleen onvereenigbaar zijn
met het volkerenverbond, maar be
paald noodlottig er voor zouden zijn.
De Parijsfthe correspondent van de
N. R Crt. deelde gisteren teekenende
aanhalingen mede uit de Parijsche
pers ten aanzien van den linker Rijn
oever. De Franschen, zoo heet het,
zullen met niets minder genoegen
nemen dan met de duurzame bezet
ting van dat gebied. Het leger der
geallieerden moet daar niet alleen
gaan zitten tot de schuld betaald is,
maar voor eeuwig en altijd. Zoodoen
de moet gedaan worden, zegt de
Fransche pers, dat wij Franschen in
Marokko bereikt hebben door de
wapenen en de diplomatie samen te
laten werken, nooit te aarzelen om
kracht te vertoorten als het noodig is
om te vermijden dat men die nader
hand nooit gebruiken.
Dat is de soort van nachtmerrie
waarmee de Franschen de wereld aan
het einde van haren moeielijken ba
ren snood willen drukken. Frankrijk
en Engeland zullen de duurzame weel
de van dienstplicht moeten genieten,
ten einde bij een ontwapend Duitsch
land de wacht te houden tot het einde
der tijden of liever tot het einde van
den tijd, waarop andere onaangename
dingen zich in deze veranderende
wereld zullen opdoen en misschien de
beste bondgenooten meer dan een
beetje beu van elkaar zullen maken.
Wij moeten werkelijk onze Fran
sche vrienden vragen, om te begrij
pen dat deze soort van vrede nu
niet datgene is wat wij ons voorge
nomen hebben. Wij streven niet naar
een regeling die de wapenen en de
diplomatie zal combineeren en voor
Europa aan den anderen kant van
den Rijn de zegeningen zal brengen
die Frankrijk aan Marokko geschon
ken heeft.
Andere couranten, vooral de bladen
van Northclifte en de Daily Chronicle
onthouden zich van een beoordeeling
van de houding van Wilson en van
een bespreking van den toi stand in
Parijs.
De Times wijdt opnieuw al haar
aandacht aan de quaestie der schade
vergoedingen. De correspondent te
Parijs van het blad prijst Lloyd George
er voor dat hij voet bij stuk houdt,
't welk misschien het resultaat is van
de krachtige massage, waaraan hij
Ja, herhaalde de prins, wie is die
schoone
Mijn vrouw, Christiaan. Mijn jonge,
teergeliefde vrouw.
Wat zeg je? riep prins Christiaan
uit, en zijn stem klonk weder met
den vollen toon der vriendschap,
Heinz, mijn goede Heinz Dus zóo
vind ik je terug?... Heb je 't niet
kunnen uithouden, alleen in het oude
huis en heb je de schoonste fee ge
vangen, die ooit in den maneschijn
door het bosch zweefde Oude
heremiethoe heb je 't aangevan
gen, tot welke duivelskunsten heb jij
je toevlucht genomen om het schoonste,
hooghartigste meisje voor je te winnen,
de trotsche Frederike von Babenberg.
Ik wierp een blik naar de plek,
waar zooeven mijn vrouw had gestaan,
inderdaad zoo betooverend als ware
zij „een fee", die door het maanlicht
beschenen door het woud zweeft.
Hoe ik het heb aangevangen, Chris
tiaan herhaalde ik Tot welke
den laatsten tijd is blootgesteld.
De correspondent schrijft, dat het
beginsel van de Duitsche aansprake
lijkheid voor het volle bedrag der
aangerichte schade thans definitief
schijnt te worden erkend. De beta
ling van het fiksche bedrag van
1,000,000,000 pd. sterl. binnen 1919
1920 schijnt te zijn vastgesteld, tot
tijd en wijle er een juiste schatting
is gemaakt van de verschillende cate-
gorien van Duitsche hulpbronnen, en
de middelen zullen zijn aangewezen,
waardoor zij kunnen worden bestemd
ter delging van de Duitsche verplich
tingen jegens de geallieerden.
Mede wordt door de Times op
zeer in het oogvallende wijze een
uitvoerige opsomming gegeven van
de verdere actie der groote voor
standers van schadevergoeding door
Duitschland in het Lagerhuis. Acht
van die Lagerhuisleden hebben het
initiatief genomen tot het sturen van
het volgende telegram aan den En-
gelschen eerste-minister, te Parijs
„In het geheele land heerscht de
grootste bezorgdheid over de aan
houdende berichten uit Parijs, dat de
Britsche gedelegeerden, in plaats van
de geheele finanieele aanspraken van
het Rijk te formuleeren, slechts over
wegen welk bedrag van den vijand
kan worden afgedwongen.
Deze bezorgdheid is nog verergerd
tengevolge der verklaring die de lei
der van het Huis 1.1. Woensdag heeft
afgelegd: Onze kiezers hebben altijd
verwacht en verwachten nog dat onze
vredesgedelegeerden gelijk gij
herhaaldelijk in uw verkiezings-rede-
voeringen heeft verzekerd zouden
beginnen met de volle rekening in ts
dienen, om Duitschland zijn schuld te
laten erkennen, teneinde eerst dan de
middelen en wegen om betaling te
krijgen te bespreken. Ofschoon wij
volkomen vertrouwen dat bij u de
bedoeling voorzit om uw belofte aan
het land te vervullen, verzoeken wij
u toch nogmaals te verzekeren dat
gij geenszins van uw oorspronkelijke
bedoeling zijt afgeweken".
Het telegram was geteekend door
200 leden en daar er nog steeds
nieuwe onderteekenaars bijkomen,
verwacht men dat een 300 de ver-
kiaring zullen teekenen.
De Times brengt Law's bezoek per
vliegtuig aan Parijs in verband met
deze „geduchte beweging" in het
Lagerhuis.
duivelskunsten ik mijn toevlucht heb
genomen
Ik zag hem met trotsche genoeg
doening aan.
Ik heb volstrekt niets aangevangen
en de eenige duivelskunst, waartoe ik
mijn toevlucht heb genomen, was de
liefde Ja, Christiaan, onze harten
hebben elkaar in liefde gevonden. Dat
is het eenige geheim. En
En zij kwam gaarne in deze een
zaamheid viel prins Christiaan mij
in de rede.
Hij wendde zijn hoofd naar de
verweerde grijze muren van het ver
laten huis, waarvan de kleine vensters
van den gevel als gloeiende oogen
in de avondzon glansden.
Zeer gaarne, Christiaan.
Maar dat is onbegrijpelijk.
Mijn vrouw heeft mij liefver
der valt er niets te begrijpen.
Hmkuchte hij. Daarop liep hij
langzaam naast mij voort, tot wij door
het denneboschje het huis hadden
Ingezonden.
Geachte Heer Redacteur
Toen ik Zaterdagochtend van een
propaganda-reis te Breskens terug
kwam, stevende een mijner partij-
genooten op me af met de woorden:
„Zeg, kerel, heb je de Breskensche
Courant al gelezen Je krijgt op je
kop van den voorzitter der afdeeling
Schoondijke van de Lib. Unie 1"
Ik glimlachte zoo eens en dacht
„Wat zal die mijnheer mij te zeggen
hebben Wie strijdt voor een of an
der doel, moet altijd verwachten, dat
zijn tegenstanders hem zullen aan
vallen. En een gezonde uitwisseling
van gedachten, wel daar houd ik wel
van. Dat frischt den geest wat op!"
Ik kom thuis, neem de krant, in de
meening, dat een voorzitter eener
kiesverseniging, dus een leider der
publieke opinie, me wel met ds ge
lijke wapenen zal bestrijden. Wat
valt me dat tegenWat vind ik
Een stukje vol verdachtmaking aan
het adres van de afdeelingen Bres-
keus en Schoondijke van den Vrij».
Bond, benevens een hak aan mijn adres.
Voorts krijg ik nog een standje,
omdat ik de advertentie, waarin ik de
kandidaten ran lijst 3 aanbeveel, soo
onverstandig heb opgesteld. Verder
leutert onze heer voorzitter nog wat
over de „woorden"revolutie, reac
tionair en democratisch, om ten slotte
te eindigen met een afstraffing aan
die „booze" Vrijz. Democraten en een
verheerlijking van de Liberale Unie.
Laat ons het stuk eens nader be
schouwen. Dat uit de redactie van de
advertentie blijkt, dat ze van mij
afkomstig is, knap van je gedacht,
manJe kont het anders zoo wel
begrijpenbovendien staan de namen
der besturen er onder.
Dat de woorden U bedoelt waar
schijnlijk de uitdrukkingen „niet
revolutionair", „niet reactionair" en
„democratisch", niets dan „woorden"
zijn, die ieder naar zijn eigen goed
dunken kan uitleggen, ik moet zeg
gen, dat U hier wat kletspraatjes
verkoopt.
Wanneer gij de beteskenis van die
uitdrukkingen niet snapt, dan beklaag
ik Uwerkelijk dan heb ik medelij
den met Uw onkunde.
bereikt.
Zoo jong, zoo schoon, en zoo alleen,
fluisterde hij, alsof hij^het woord tot
zichzelf richtte.
Toen keek hij mij aan en vervolgde,
niet zonder een lichten zweem van
ironie
Of veronderstel je, Heinz, dat je
edelvalk op den duur een voldoend
tijdverdrijf is voor haar
Op barschen toon antwoordde ik
Zij is niet als de anderen. Haar
ernstig karakter past goed bij deze
eenzaamheid.
Zoo traden wij zwijgend het huis
binnen en gedurende een ondenkbaar
oogenblik vloog mij de gedachte door
het brein, als ware mij de terugge
keerde boezemvriend minder lief, dan
voorheen.
Maar ik bedacht, dat ik steeds had
gehoord als zou de liefde eener vrouw
ae gevoelens voor de vrienden onzer
jeugd allengs doen verzwakken, zoo
dat ik geen aandacht schonk aan dit
verschijnsel.
Wordt vervolgd.
