VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN LLC PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
E. BOO 1-itLSEK
28e Jaargang
Zaterdag 4 anuari 1919
Nummer 2384
Duitschland's val.
Haar doel gemist.
Kalmte en Propaganda.
Plaatselijk Nieuws.
Drukke
Abonnementsprijs per drie maanden 95 cent
Franco per post f 1.—
Advertentieprijs van 1 5 regels 40 cent
Elke regel meer 8 cent. Bij abonnement lager tarief
Jiigtver
Telegram BRE i {ENS ™e'T
BoomBliek No. 21
Abonnements-Advertenties worden tij d c i ij k berekend
met 20 pCt. oorlogstoeslag
Advertenties worden aangenomen o t u i t e r 1 ij k
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 2 uur
Het onderstaande, ontleend aan de
N. R. Cr", geeft ons een denkbeeld
hoe het t ?genwoordig gesteld is in
het vroegs r zoo machtige en groote
Duitsche rijk
't Roept alles ach en wee, wat er
van de overzijde der Oostgrens tot
ons komt. Diep ongelukkig gevoelt
zich het volk, dat nu openlijk durft
verklaren We zijn bedrogen, we zijn
misleid door mannen, in wie wij ons
volste vertrouwen hadden gesteld. Ons
supermilitairisme bracht ons ten val
en tot de revolutie. Thans zijn ons
de oogen opengegaan nu het echter
te laat is. Uitgeput ligt het Duitsche
rijk te zieltogen en het Duitsche volk,
dat steeds beweerde, geheel één te
zijn in denken en handelen, is hopeloos
verdeeld en staat met getrokken zwaard
tot broedermoord, tot zelfmoord zelfs,
gereed.
Zeer veel waarheid ligt er waarlijk
in deze woorden, die we uit Duitsche
monden opteekenden. De nederlaag
bracht Duitschland tot een revolutie,
die, bedriegen de teekenen niet, nog
in haar eerste stadium is. Maar ook
deze crisis heeft reeds over het Duit
sche volk heel wat ellende gebracht.
Gedurende heel den langen en hangen
oorlogstijd is het b.v. met de voed
selvoorziening, vooral ook onder de
bevolking der steden, niet zoo treurig
gesteld geweest als thans. Er wordt
gebrek, honger geleden in alle klassen
en standen er heerscht groote behoefte
aan kleeding en schoeisel, grooter dan
ooit te voren. En daarbij viert de
wanorde hoogtij. De arsolraden, die
met krachtige hand orde en tucht
willen handhaven, staan dikwijlsgeheel
machteloos tegenover de troepen, die
als ordelooze benden van de slagvel
den terugkeeren en zich niet ontzien,
de bevolking van stad en platteland
te .brandschatten."
Want hoezeer rustige burgers van
deze benden te lijden hebben, valt
niet te zeggen. Diefstal, plundering
de overburen raken er niet over uit
gepraat, als ze bij buitenlandsche
kennissen hun hart eens kunnen lucht
geven. En dan zooveel baldadigheden,
die nergens toe dienengebouwen,
waar troepen hun intrek nemen, wor
den niet zelden geruïneerd. In het
bekende Kurhaus te Bentheim b. v.,
werd moedwillig alle meubilair stuk
geslagen en verbrand. En het mooie
slot aldaar is tot kazerne ingericht.
Ook met de bescherming van den
XVIII.
Slot.
VI.
Wederom was het lente. De smaak
vol aangelegden tuin van de villa
van Bourdier blonk in gouden pracht,
beschenen door de liefelijke voor
jaarszon. Het was inderdaad een
klein paradijs. De bloemen geurden.
De vogelen kweelden. De insecten
dartelden en gonsden.
Het weder was verrukkelijk schoon,
een zachte zeewind ruischte als muziek
door het jong gebladerte waarmede
het klein prieel achter in den tuin,
was begroeid.
persoonlijken eigendom en n de
persoonlijke veiligheid is het dikwijls
treurig gesteld.
De strengste controle blijkt nog
steeds onvoldoende, wijl zooveel mili
tairen zelfs er niet voor terugschrik
ken tervville van den sluikhandel te
stelen en te plunderen. Zoo zijn b.v.
nog dezer dagen te Osnabrück drie
militairen overweldigd, die voor een
waarde van meer dan 1 millioen Mark
uit de militaire voorraden trachten te
verduisteren, om ze den smokkelhan
del in handen te spelen. En op het
platteland is men vaak zijn leven niet
veilig, verklaarden ons rondborstige
plattelanders: Groote troepen soldaten,
gewapend met geweren, maken er
jacht op wild en tam, de bosschen
worden zelfs met machinegeweren
.bewerkt".
De boeren, die tot nog toe door
clandestiene slachtingen zich betrekke-
kelijk vrij goed van vleesch en vet
konden voorzien, zien zich thans door
de nieuwe veetelling aan handen en
voeten gebonden. Geen kip zelfs mag
zonder speciale vergunning geslacht
worden. Nu moet zich iedereen met
een kwantum van ten hoogste 1 ons
vleesch per week tevreden stellen.
En nu zien de boeren dag aan dag
hun veestapel, die toch reeds beden
kelijk is ingekrompen, door alierlei
inbeslagnemingen ernstig bedreigd,
omdat er voor de soldaten op royale
wijze moet gezorgd worden. En de
naaste toekomst voor den landbouw
is al zeer donker, nu er een enorm
gebrek aan allerlei kunstmeststoffen,
vooral aan kali en slakkenmeel, die
voorheen nog steeds in ruime hoe
veelheden en met hooge procentische
waarde uit Elzas-Lotharingen konden
verkregen worden. Thans staat die
aanvoer natuurlijk geheel 3top.
Ook aan menschelijkc werkkrachten
is op het platteland groot gebrek
gekomen, au de hulp van krijgsge
vangenen heeft opgehouden en zoovele
bedrijfsleiders en andere landbouwers
aan het boerenbedrijf zijn onttrokken.
En een niet minder groote behoefte
bestaat er aan geschikte trekdieren,
want-de vele .wrakken", die van het
front terugkeeren, kunnen zeer weinig
presteeren. Vandaar dan ook, dat op
de publieke veilingen zoo weinig voor
deze dieren wordt betaald.
Het spoorwegverkeer is nog steeds
geheel in de war, vooral op veie
lijnen, waarover het vervoer der troe
pen plaats heeft. En een wonder mag
het heeten, dat er nog niet meer
ongelukken voorkomen, waar de con-
In die enge, met bloemengeur door
trokken ruimte, bev.onden ziel# twee
dames, beiden schoone vrouwen. De
oudste bleek, maar ontegenzeggelijk
schoon, in diepen rouw gekleed was
Mrs Dynely. De andere, ol leven
met vriendelijke oogen was Tb'ièse
Bourdier.
Mrs Dynely stond geleund tegen
den houten tuintafel. Thér had
zich op een der ruw bewerkte houten
stoelen gezet.
Blijkbaar hadden de twee dames
een ernstig onderhoud.
De Amerikaansche had Th.'A-se om
dit onderhoud verzocht. Haar oeleg,
om de twee gelieven te .heiden,
begreep zij, dat haar kans jorbi'
wa9, en besloot zij weder na het
vrije Amerika terug te keeren.
Het onderhoud had slechts doel,
Thérèse te verzekeren, dm alléén
,'role zoo onvoldoende en de geregelde
loop der treinen nog alles te wen-
schen overlaat. Daarbij is er niet
:.ileen groot gebrek aan materiaal,
maar ook dragen de in gebruik zijnde
locomotieven en wagens de sporen
van verval. Vaak ziet men bijvoor
beeld lange treinen, waarvan geen
ruit meer heel is. En voor den aan
maak van nieuw materiaal ontbreken
de grondstoffen, de werkkrachten en
de steenkolen.
En wat blijft er ten slotte over van
de zoo geroemde Duitsche eenheid
Weinig meer dan de naam 1 Hopeloos
men verdeeld en wat zal hiervan
het einde zijn
Ingezondeii.
In buiten- en binnenland weet nu
wel iedereen, dat we Nederlanders
zijn en Nederlanders willen blijven.
Nu moet men toch niet kunstmatig
blijven agiteeren om te getuigen. An
ders wordt dat getuigen net zoo
.spontaan" als het achtermekaar op
'n stuk of acht plaatsen uitspannen
dar koninginne-paarden.
Wij hebben nu toch ook al het
woord van vele vooraanstaande man
nen in België. Mannen van héél wat
méér beteekenis dan de annexatie-
kliek.
Zeeuwsch-Vlamingen en Belgen
moeten toch ook eens bedenken, dat
wanneer deze ,roe» weer voorbij is,
de Nederlandsche en de Belgische
Vlamingen elkaar weer hard noodig
hebben.
Ov»r en weer zullen wêer .zaken"
moeten worden gedaan. Hoe langer
men nu over en weer prikkel^ des
te langer blijft de vroegere weder-
ziidsche vriendschap uit.
Wij Zeeuwsch-Vlamingen, moeten
toch eens bedenken, dat in de tijden
van vóór 1914, toen de menschen nog
.normaal" waren, wij heel wat goed
ig ooper in Gent, Brugge en Belgische
badplaatsen kwamen, dan de 9 pCt.
dividentstram err de dure en vaak
onpractisch geexploiteerde provinciale
boot on9 naar het andere deel van
ons Vaderland brengt.
Is iet, dat ik nu voor dat geld, op
zoo'n onheusche manier, Belg zou
willen worden
Maar wèl zou ik van het overige
deel van Nederland eens wat meer
daadwerkelijk appreciatie willen zien.
Bezorgt aan de 85.000 Zeeuwsch-
have liefde voor Mr Overheide haar
tot eene dergelijke handelwijs had
den gedreven.
Gv; behoeft niet langer voor mij
b re eed te zijn, zeide zij, ik zal uw
geluk niet verder in den weg staan.
l! „dèr.middag vertrek ik, vaarwel dus
oordeel niet te hard over mij,
hérèsa was ten zeerste bewogen.
Zij toch kon oordeelen over eene
dergelijke toëstand en daardoor be
greep zij ook het lijden harer mede
dingster.
Tot afscheid gaven zij elkaar de
h; ad en spraken nog een laatst vaar -
v >1 uit; Toe® vertrok Mrs Dynely
orn weer nasr haar geboorteplaats te
nizen, diep verslagen en ongelukkig,
iiiettegenstaantie al hare schatten.
Eer paar weken na het vertrek
Vlamingen 'Jeel, snelle en goedkoope
verbindingen met ons overig dierbaar
Nederland.
Kom, rustige Cadzandenaars en
menschen uit het land van Axel,
maakt ook voor dat Nederlandsche
recht nu eens propaganda „hetze"
Uw kinderen zullen er allicht meer
profijt uit halen dan uit de nu wel
verder onnoodige anti-annexatie bp-
schroeverij en nadoenerij.
V olbloed-Nedkrlandbr.
Geachte Heer Redacteur!
Wilt U mij eene kleine plaatsruimte
verleencn voor 't onderstaande, waar
voor bij voorbaat mijn welgeineenden
dank.
De regenperiode geeft bewijzen in
overvloed dat niet altijd op doelma
tige wijze gezorgd wordt voor be
hoorlijke afvoer van hemelwater.
In vele gevallen, ik wil het gaarne
toegeven, is dit niet te verhelpen
maar dat er toestanden geschapen
worden als bijv. in de Nieuwstraat te
Oostburg daar kan toch niet van
gezegd worden dat zulks niet te ver
helpen is.
Ik betwijtel hiervoor sterk of alleen
de natuurlijke ligging van hooger
gelegen gronden, oorzaak is der hoo
ge waterstanden van lager gelegen
terreinen en erven. Ten opzichte der
Hennequinstraat zoowel als ten op
zichte der Nieuwstraat is wel gezon
digd tegen artikel 673 B, W. Dit
komt vooral meer in 't licht nu er
maar steeds in beide straten meer
worden bijgebouwd De eertijds langs
den weg gelegen greppels worden
gedempt, zonder dat voor
wordt gezorgd. eigenaren van
PSg -pcn liggende erven worden er
de dupe van, daar t overtollige water
daar te samen vloeit.
Moge t bovenstaande de aandacht
trekken van degenen die in deze na-
latig bleven en hen er toebrengen
geen verder misbruik te maken van
de wetenschap dat een Zeeuw alleen
in 't uiterste geval tot 'n procedure
toevlucht neemt.
B. BOLS.
Oostburg, 30 December 1918.
Breskens, Uit bijna alle ge
meenten ontvingen we bericht, dat
1 Januari een algemeene vlaggendag
is geweest.
We kunnen du9 volstaan met de
tnededeeling, dat geheel Z.-Vl. ge
volg heeft gegeven aan het verzoek
om te vlaggen en onze Ned. kleuren
te dragen, getuigenis gevende om
•Nederlander te willen blijven.
van Mrs Dynely werd het huwelijk
tusschen Henri Overheide en Thérèse
Bourdier, in allen eenvoud voltrok
ken.
Voorloopig bleef het jonge paar te
Marseille wonen, waar Henri door
zijn firma reed9 als chef eener Filiale
van het huis was aangeteld. Hij had
de omgeving lief gekregen in wiens
midden hij zoo liefderijk wa9 opge
nomen en troost gevonden had.
Mevrouw Overheide besloot ook op
haar lieve kleine villa te blijven en
het spreekt van ze:f dat ook de jonge
vrouw, nog hare ouders zich tegen
dit besluit verzetten.
